Got

  75. Nimaga? Aynan nima uchun men yaqinlarimning xarakteri yoki diqqat-e’tibori bilan cheklangan holda ularga yuzlanib yashashga majburman? Negadir ularning har biri o’zi uchun bir xil bo’lgan tashqi muhitga aloqa qiluvchi munosabatlar doirasidan chiqmaydilar. Ilmu-fan yoki dunyoqarash yuzasidan yaqindagilarim menga barcha, aholi beraoladigan hamma holatni yoki vaziyatni bir kami-ko’stsiz ko’rsataolishadi. Ammo nega shu borada ham hamma bilan bir xil sanalishadi? Shu ilmu-fanni yoki dunyoqarashni ko’rsatayotganlarida yoki bildirayotganlarida ham xarakterlarining, diqqat-e’tiborlarining, tajribalarining chek-chegarasiga yetib turganliklari sezilib turadi. Shu diqqat-e’tibordan boshqasini ochaolmaydilar, bu vaziyat uchun boshqasi yo’q hamdir. Bu doiralarni tepparoq sal nariroqdan kuzatsak, oddiy o’rganib bo’lingan nazoratimdan boshqasi bilinmaydi. Boz ustiga shu doiralaring ustida hech narsa o’zgarmasin deb sig’inib turishing kerak. Aks holda muammo bo’lsa, birinchi navbatda bema’niligi

74 . Davlat va oilamni, jamiyatimizni sotmasdan yozish mening orzuimdir. Masalan, men ko’cha-xiyobonlar, xususiy mulklar tushirilgan rasmlar va voqea-hodisalardan nariroqda yuriyman. Shular haqida yozmayman. “Ona yurtim, oltin beshigim” sanalmog’i darkor. Bitta narsani aytib o’tishim mumkin, bugun ertangi kunda bo’ladigan Mustaqillik bayramimizning arafasidir. Mustaqilligimizni va istiqlolimizni baralla aytaveraman va yozaveraman. Shu haqida she’rlar, qo’shiqlar va dostonlar, umuman asarlar barcha, buyuk yozuvchilarimiz tomonidan yaratilgandir. Bir tomonlama sizlarga haqiqatni oshkor etsam ham bo’laveradi. Shuki, yozayotganimda haqiqatan ham qo’rqaman. Ichimdagilar uni yozma, buni yozma deb turishaveradi. O’ylab qarasam, aynan mana bu jabhalar, oila va davlat maskanlari haqida yozmasligimni talab etishmoqdalarga o’xshaydi. Bu – o’zimning himoyam uchun sanalgan bo’lishi kerak. Hali shunaqangi xabarlar uchun shov-shuvlarni eshitganim yoki bilganim yo’g’-u, ammo o’tmish tajribam yo’lida s

  72. Yorug’likning tezligi 299 792 458 m / s va Yer sayyorasining umumiy maydoni 510.1 million km² va h.k. Ilmu-fan sohasida qanday qilib shunday sonlar uchrab qolishi mumkin. Anirog’i bu sonlar yaxlitlanganda ham eng katta xona birliklariga, millionliklarga shundoqqina 1 birlikka farqalanishi mumkin. Bu – shuni bildiradiki, dinning dunyoqarash yoki ilmu-fan bilan aloqadorligi aniq bilinadi. Aks holda qo’l barmoqlarining soni sifatida olingan 10 ta raqamdan iborat sonlarning bunday, faqatgina nollar bilan tugallanishiga juda yaqin kelishini qanday tushunish mumkin?! Ilmu-fan yoki dunyoqarash insonning tanasiga bog’lanib keltirilganligini uqib bilib yotibmiz. Insonning tanasidan yoki jasadidan, qo’lining barmoqlari sonidan koinot, ilmu-fan yaratilganligi din taraflama bildirilgan xolos bo’lsa kerak. Bugun ertalabgacha gallyutsinatsiyalar va shirin tushlar ko’rib chiqdim. Tushlarimning boshlanishida yoki birinchisida tushunarsiz voqeaga duch keldim. Turmush o’rtog’imga o’xshash bir kish

  70. Shu son xudoning 30 dalik yoki yoshimning 31 dalik paytida ruhning birlik xonasidagi 4 idan farqli o’laroq o’nliklar sifatiga kirishilgan holda farishtalarga yetib olishni anglatadi. Shu gapimni yozishim bilanoq ish xonamga takasaltang, doim kelib o’z boshimchaligini o’zimdan olinganligini sezdirib mayna qilib ketadigan “dumba qiliqli” mijg’ov, mijoz keldi. Nima deyishga ham hayronman. Bu mijg’ov mijoz mening 20 yoshligimda farishtalar o’zimni kelajakning aniqligiga avtomatik tarzda bo’lishim uchun olib kirishlarini boshlagan paytlarimni eslatadi. Meni o’sha paytda shunday go’l yoki laqma, loqayd ahvolda qabul qilganlar, skanerlaganlar yoki replika qilganlar. Shuning tarixini endi bu gaplarimga, farishtalarga kelajakni aniqligi bo’yicha tanamni avtomatlashuvga topshirib qo’yayotganimga teskari ravishda ko’rsatmoqdalar. Hozir mana endi tanamning vaqt o’tib borayotganidagi har bir hujayrasining, kelingki qimirlayoladigan joyining o’zidan chiqib ilgariga siljiyolish aniqligi oldinda

  69.   Bugungi kunning 6 si o’zim, 9 i esa bu – o’g’il va qiz bolalar bo’lishadi. 6 raqami 9 ga teskari ko’rinishida bo’lgani uchun bugun bolalardan dam olish kunim sanaladi.

  68. Mana men hozirgina o’z-o’zimdan gapirib ketayapman-u, qarasamki, haqiqatan 68 to’g’risida so’zlab kelayotgan bo’libman. Shunga nima deysiz!? Gapim shu ediki, “qanday qilib kompyuterdagi grafikalarda yoki sichqoncha bilan bajariladigan barcha ishlarda, grafika ustidagi amallarda (barcha hisobli chiqaradigan ishlarida) haqiqiy sanaladigan ishonch turadi. Biz shu haqiqatni dunyoning yoki tasodifning, vaqtning cheksizlikka asos yoki jism ustida o’taverishi haqiqati ustidagi ilmu-fan deb sanashimiz to’g’rimi? Men shunchaki ravishda shu holatimda buni shunday qabul qilib aytaolmayman. Albatta, dunyo asosga yoki materiyaga, borlikka (jismga) tarixan ega bo’lib kelgan deyilishi to’g’ri bo’lishi mumkin. Lekin shu tarix ham uzoq o’tmishga borib taqalmaydi. Chunki materiyaning, jismning yoki borlikning hosil bo’lishini inson zotining orlik, alohida holatiylik yuzasidan qaramasdan ilojimiz yo’q deb hisoblayman. Dunyoviy koinotimiz uzoq ketmaydi yoki vaqtni cheksiz o’tqazavermaydi hamda uzoq

  67. Mana hozirgina ishlab, qo’l-yuzimni yuvib va kiyimlarimni tozalab qaytmoqdaman. Uyga o’rilgan makkajo’xori poylarini, o’simliklarini kiritdik. Aytmoqchiligim shuki, bir ham ishlashni yoqtirmayman, asti qo’yavering yoki nima desangiz deyvering. Ishlashni dibillar, jinnivozlar yaxshi ko’rishadi. Bilishmaydiki, aslida dunyodagi barcha ishlarni mening oltiligim, belgilash kiritishim qilib qo’ygan. Nomyossa no’noqlar, insoniyat yoki o’lmasak yurgan o’liklar aslida pakana bachachalar yoki bolachalar bo’lib ishlash u yoqda tursin, dunyo nimaligini bilishmaydi. Hattoki hozir ular ichimdan o’zimga qarashayotganda ham belgilash, biriktirish ishlarini qilib qo’yishmoqdalar. Men qaysi holatlarda qanday odatimga bo’ysinib ish ko’rsatgan bo’lsam, shu joy esimga yana o’sha odat bo’yicha qaytib kelayotganini sezganlari zahotiyoq oddiy tuyg’uli, ichimdagi qandaydir nazar yo’nalish chizig’i bo’yicha belgilashlari, biriktirishlari yoki mos-mosliklari bilan qichig’iga, mazax qilib munosabat bildirad

  65. Mana hozir tush aralash gallyutsinatsiya ko’rib kelayapman. Tushimda qarri yoki keksa insonlarni yonimdagi yosh hamrohim, ukam bilan o’tirgan joyida orqasidan boshidan urib turaveramiz. Shuning uchun tushlar bu – u dunyo, o’lganimizdan keyin keladigan olam sanalib ularda begonalik yoki notanishlik qilish bilan boradigan urushga tashnalik yoki jismonan janjallashuv odatiy hol deb qaraladi. Tushimda hattoki yaqin kishim, singlim bilan o’rtamizda oddiy aloqalardagi vaziyatning qarama-qarshi jinsiy yoki erotik haroratining oshishi bilan ruhan shahvoniy jilbalanish va karashmalar bo’lib o’tdi. Bilmadim shunikim, men aslida kimning, qaysi o’lik zotning tanasini kiyib olgan edim yoki kimning ichida edim shu bu hollard? Ammo tushda shunaqangi hayratomus voqea-hodisalar ham asosiy o’rinda bo’lib turishining guvohi bo’ldim. Tushdagi yoki shu yarim gallyutsinatsiyamdagi ruhiyat uchun, ammo bu – vaqti chog’lik, horg’inni chiqarishga bosilib ketishga aloqador. Tushda voqea-hodisalarda birdan

  64. Men doimo dolzarblikda yashayapman. Dolzarblik shundan iboratki, koinot toshlari avvaliga yagona ulkan zarrracha bo’lganiday butun dunyoviy holatlar yoki narsalar yaqin borliq-atrofda, ekranning ortida bilinib yoki ko’rinib turgan alohida-alohida kam sonli narsalar bo’lib qoladi. Shu kam sonli narsalar ham zarb yoki kuch bilan manoning, ichki anglashilishning deyarli bilinmas sezgisi orqali atrof-borliqda tubdan yoki asosan, o’zining jismliligi bo’yicha qayta joylashtirilib o’zgartiriladi. Vaqtning bu holda ahamiyati yo’q sanaladi. Vaqtning davomiyligi ham isbot, dalilni berib turaolmaydi. Zero jism yoki materiya faktori, omili vaqt faktoridan oldinda hammasidan birinchi eng sehrli yoki sirli asos sanaladi. Dolzarblikda qo’g’irchoq o’zining yasaladigan moddasi bo’yicha aralashtirib qorishtirilgan va har bir shu qorishmaning zarrachalari boshqalarini yeydigan, o’ziga birlashtiradigan holda tartibga solingan sanaladi. Dunyoning borlik manosi ham atrof-borliqdagi obyektlarga shunday

  63. Bugun yana 3 lik kun sanaladi. 3 lik kun 3 kun oldingi 60-kunning o’zini qaytaradi. Shuning uchun 60 ni ikkinchi bor ustiga tushib manosiga erishgan holda ertalabdan tushlikkacha tush emas, sof gallyutsinatsiya ko’rib chiqdim. Gallyutsinatsiyalarning qanday borishiga, qanday qilib chiqayotganda tanam bilan qayta bog’lanaolishiga, yaqin kunlarda hayron holda qoyil qolib keluvdim. Chunki ba’zan menda gallyutsinatsiyalardan uyg’onib turayotganda kallamning ichiga toshni, etni yoki miya go’shtlarini sezgan holimcha jonimni ularga yana tikardim, birlashtirardim. Shuning ham sababi borligini yana gallyutsinatsiya voqealari qanday kechishidan bilsak bo’ladi. Men shu gallyutsinatsiyalarimda polga tegmasdan pastda ohista, sekinlik bilan uchib yuriyman. Haqiqiy hayotdagi tanu-jonimda yoki kallamning, miyamning moddiylashuvida hali ichimdagilar tomonidan ham topilmagan qanday sir-sinoat bo’lsa, gallyutsinatsiyalarimda shular haqida to’liqligicha ma’lumotlarni bir-biriga ulanib ketaveradigan

  62. Mening davrimga, 60 bilan boshlanadigan 10 kunligimga kelib hamma insu jinslar yoki ichimdagilar qandayligi haqidagi ma’lumot cho’michga chiqadi. Shunday bo’lmasligi uchun qanchalik tirishmasinlar, baribir bunday bo’ladi. Hattoki ular lo’qqilab qarayotgan bu gapimdan teskarilikni yasab o’zimga hujum qilishlari bekor bo’ladi. Zero ichimdagilar, qalbimni ozorlantiruvchilari meni yomonlash va qiynash uchun o’zimning shu kunlarimdan oldingi kunlarda barcha imkoniyatlardan maksimumda foydalanib bo’lishganlar. Hozirning o’zida yana ichkaridan bosim bo’lib devonalik o’zini tushunchasini sezdirmoqchi bo’ldiki, ish shunday pishsa, aynan saning kuning uchun atalgan nozik xiyonatlarimiz ham bor deyishmoqda. Bu nozik xiyonatlarini tabiiy yoki bosim bo’yicha o’z o’rnida deb baholamoqchi bo’lishmoqdalar. Lekin o’zlari shu tabiiy kuchni ham buzgan va tortib so’rib olgan holda o’zlarining kunlarida meni qiynaganlari uchun ularga bu bosim o’zlariga jabru jafo berishdan o’zgasi bo’lmaydi ham. Qiyn

  61. Bugun 6 va 1 ning kunidir. 6 bu – o’zim, 1 esa yana bir 6 ning egasi Ibrohimning hozirgi joylashuvi. Albatta, men ham hali to’liq o’z joyimda yoki 6 da emasman, balki 2 bu – mening hozirgi asl joylashuvim. Lekin nima bo’lganda ham men o’zimning payg’ambarlik joylashuvimni, 6 ni yodda tutgan holda boshqalarga munosabat bildirishga odatlanganman. Men hozir 2 ning ichida 3, 4 va 5 dan so’ng 60 va 61 inchi kunlar sababli 6 ga ham yo’liqmoqdaman desam mubolag’a bo’lmas. Ammo, albatta, 6 bu – Sanskritcha. Shu sababli bu kunlar menga ichimdagilar gapirishga yo’l qo’yishmayaptilar. Gapirsam meni kasal-pasal qildiradilar, dardga chaldiradilar. 1 dan 3 gacha aslida orli haqiqiy, Sanskritchasiz gapirish vaqti sanaladi. Ammo shunday qaraganda umr o’tganini bilmay ham qolamiz. Shuning uchun 3 ning o’ziga kelaverishda 6 ga o’tishni hisobga olish zarur. Shu paytgacha ichimdagilar “ha”, deb meni gapirtirishga urinishardi, gapirmasam, yana holi-jonimga qo’yishmasdi. Endi men Sanskritcha gapiradig

  60. Hamma ichimdagilar kecha tushdan beri takrorlashayaptilarki, “endi sen hurmatli, obro’li inson sifatida bo’lding”, deyishayapti. 60 bu – 4 yoki ruh uchun men o’z o’rnimni topishim. Ruhning o’zi mening ichkarimda bo’lib, mening ichimdagilarning barchasini o’z ichkarisiga olib meni ularga kuzattirayapti, taftish ettirayapti. Ruh yoki arvoh mening birinchi ruhiy zirapcham, tikanchamdir. Men endi atrof-tabiat yoki tevarak-olamim sifatida 4 ning yoki ruhning yomonligi bilan almashinish jarayonidaman. Xudo tanamning ichiga kirib olib aqlni to’ppa-to’g’ri o’zimga, harakatlarimga jo’rttaga sinayapti yoki ishlatayapti. Shu paytda men o’zimni atrof-tabiatdan kelayotgan yomonlikning tanamdagi azobi sifatida kuzatayapman. Men tanamning o’zidagi xudoning harakatlarimni aqlan boshqaruvini atrof-tabiatning uzoqroq masofalaridan yomonligim bo’yicha yoki vujudimdagi azobning tevarak-olamdan kelaverish jarayoni bo’yicha nazorat qilib turishim kerak. Agar tanamda og’riq azobi bo’lmasa yoki o’zimni

  58. Xudo tosh, modda yoki jism, insonning quruq hujayraviy tanasi bo’lmoqda. Albatta, vaqt toshsiz mavjud emas yoki jismdan keyingi o’rinda turadi deb yozgan edim. Vaqt bu – xotira bo’lmaganda yoki to’liq ishlamaganda toshning harakatini izohlash uchun o’tmish, kelajak va hoziroq sifatida ishlab chiqarilgan uydirma xolosdir. Agar xotira to’liq ishlaganda edi biz vaqtning mavjudligini tan olmasdik, chunki barcha jismlar ilmu-fan bo’yicha ma’lum tarzda harakatlanib hamma zamonlari oldindan topilgan holda tashqaridan qaralganda yagona es yoki xotira bo’lib qolishardi. Harakatlanishning oxirgi borayotgan nuqtasi sifatida hoziroq degan tushuncha ham yo’q aslida. Ilmu-fan uchun toshning, modda yoki materiyaning harakati to’liq aniq bo’ldimi, bu – ichida vaqti yo’q kichkinagina ma’lum qotgan zarrachaday qaraladi. Butun koinotdagi toshlar, materiyalar yoki sayyoralar (yulduzlar) o’zining 3 o’lchamida qisilgan yoki juda kichik bo’lib qolgan holda vaqtsiz holda maydagina qilib tashqaridan kuza

57. 57 soni ota-onamning tug’ilishlari bilan bog’liq. Shuning uchun bugun ertalabdan jahl otiga minib, devonalarning aloqasiga majburan tushib chiqayapman. Zero men ham ota-onalikni boshimdan kechirayapman. Avvalambor, hammasidan oldin, shuni ta’kidlab o’tishim kerakki, Ibrohimning devonaligi uchun ichimdagilar o’zlarining bor devonaliklarini qilib qo’yadilar. Menga Ibrohimga noxosdan yomon otliq gap aytishimga ham hattoki yo’l qo’yishmaydi. Ichimga kirib olgan Ibrohimning devonaligi uchun uni urib jazolashim hali nariyoqqa tursin, shunday jazolashimga umuman yo’l qo’yib bermaydilar. Otani shu otaning o’z bolasining tinchligi uchun otaning o’zidan ham asraganday ko’rsatib qiynasalar, shundan dahshatli kamsitib qiynash bo’lmasa kerak. Ishqilib bu devonalarga, ichimdagi uyeban zotlarga nimadir bo’lgan shugun. Ertalabdan ishga chiqarib ko’nglimni tirnab, sikistirishli gaplarini maynamga eshittirib kelishayapti. Mana endi ertalabda turib ishga chiqayapman. Bu gaplarimni hozir ertalab yozay

  56. Menda hozirda 1 raqamidan boshqa barcha individual yoki yolg’izlik raqamlarim mavjuddirlar. 1 raqamini yolg’iz Ibrohimga topshirganman. 2 raqami shuning uchun borki, borliq sezgilarida men 3 tadan 2-o’rindagi 20 dan 60 yoshgacha oraliq qirq yillikda umr kechirayapman hozir. 3 raqami 30 dan 35 yoshgacha xudo bilan aloqadorlikdagi umr paytimdaligimni bildiradi. 4 raqami esa xudoning 30 idan 2 yilga ergashgan holda farqli bo’lib borayotganimni bildirib, allohdan uzulib 4 ga qadam tashlashimni anglatadi. Boz ustiga 31 yoshdan 38 yoshgacha   ruhli yoshim sanaladi. 5 raqami esa shu ruhli yoshimda 55 ni olg’a sifatida tutgan holda 56-kunda yoki keyingi kunlar uchun ham olganda 50 dan oshganligimni bildiradi. 6 raqami bu – asl o’z o’rnim bo’lsa, 0 raqami Ibrohimga teskari bo’lib dunyoviy maskanlashuvimni bildiradi. Men 0 dan 6 gacha deb hisoblangan yakka yoki individual raqamlarninig oxirida 6 raqami bo’lib tursam ham, 7-o’rinda kelaman. Shuning uchun men oltovlon va yettinchi deb tarjim

55. Endi men o’zim yaratuvchiman deyaolmayman. Bugun ikkita a’lo baholi, 5 li farishtalar kuni sanalmoqda. Farishtalar birovlarga parallellik taxtlab bersalar ham, o’zlari doimo haqiqiy dunyo bilan bir xilda yashashadi. Shuning uchun bugun menga dunyoyim o’lmasak o’liklar-u ularning tanasidagi tiriklar yashaydigan umumiy voqea-hodisali yoki sharoitli asl jahon sifatida ko’rinmoqda. Albatta, shunisi ham ta’kidga molikkim, hozirgi ish boshlanish soatimga yetib kelgunimcha yoshligimdagi yoki birligimdagi qilib yurgan mehnatlarimni shu bugungacha birinchi bor qaytarishdan narigi o’zgarishni yoki dunyoviy farqni sezganim ham yo’qdir. Ammo shu kunlari haqiqatan ham ko’proq ishlayotganimni sezib qolayapman. Bu yozuv ishim emas, balki har qanday boshqa jismoniy mehnat hamdir. Bu degani dunyo turg’un bo’lsa yoki yagonagina vaqtning o’tishiga asoslansa, vaqtdan ham avvalgi birinchi turg’un asos sifatida jismdagi qilgan ishimiz orqali foyda olish uchun xizmatimiz qancha ko’paysa, o’zimizga shunch

  54. Endi men gapiraolmayman, og’zaki nutq so’zlayolmayman. Dunyodagi so’zlashuvdagi barcha hozirgi tirik tillar sifatida deyiladigan, ammo aslida o’lik tillar yoki haligacha qolgan Sanskritcha meninig og’zaki nutqimga ham kirib keldi. Endi men so’z yoki nutq shaklida nimani aniq va ravon aytaolsam ham, aslida shuni o’zim anglamayotgan bo’laman. O’ylab turganimni gapiraman deb boshqa mutloq noma’lum nutqdan, gaplardan foydalanaman. Lekin baribir og’zimdan chiqayotgan gap o’ylagan manom bilan bir xil, sinxron chiqayapti deb hisoblashga majburga o’xshayman. Gaplarim Sanskritchaga yoki ma’nom bilan yondoshmasligiga bog’lanib chiqishini ichimdagilar yaxshi sezishadi. Tashqaridagi insonlarim esa oddiygina ilmu-fanli, umumbashariy yoki muammosiz, aloqalari birorta bahs ham qoldirmaydigan bo’lib Sanskritcha gapirishimni darrov anglashgan bo’lsalar kerak. Har holda o’zim holi o’z joylashuvimdaligimda yoki mano bilan ovoraligimda ular ichimdagi o’ylovga aloqador doimo so’zlashib yurishar edila