Tanamdagi aqlning, insonlarga bo'lgan ishonchning o'yinlari mening yomonlik singdirilgan hissimning nazoratida sanaladi

 

60. Hamma ichimdagilar kecha tushdan beri takrorlashayaptilarki, “endi sen hurmatli, obro’li inson sifatida bo’lding”, deyishayapti. 60 bu – 4 yoki ruh uchun men o’z o’rnimni topishim. Ruhning o’zi mening ichkarimda bo’lib, mening ichimdagilarning barchasini o’z ichkarisiga olib meni ularga kuzattirayapti, taftish ettirayapti. Ruh yoki arvoh mening birinchi ruhiy zirapcham, tikanchamdir. Men endi atrof-tabiat yoki tevarak-olamim sifatida 4 ning yoki ruhning yomonligi bilan almashinish jarayonidaman. Xudo tanamning ichiga kirib olib aqlni to’ppa-to’g’ri o’zimga, harakatlarimga jo’rttaga sinayapti yoki ishlatayapti. Shu paytda men o’zimni atrof-tabiatdan kelayotgan yomonlikning tanamdagi azobi sifatida kuzatayapman. Men tanamning o’zidagi xudoning harakatlarimni aqlan boshqaruvini atrof-tabiatning uzoqroq masofalaridan yomonligim bo’yicha yoki vujudimdagi azobning tevarak-olamdan kelaverish jarayoni bo’yicha nazorat qilib turishim kerak. Agar tanamda og’riq azobi bo’lmasa yoki o’zimni yaxshi sezayotgan bo’lsam, shuning tushunchasini atrof-tabiatning yomonlik ifodasiga sho’ng’gan holda uzoqlashib borayotgan o’zim orqali his etsam bo’ldi. Natijada tanamdagi yaxshilik ham o’z tushunchasiga ega bo’lsa, mening o’zimni fikran uzoqdan kelayotgan deb bilayotgan yomonlashuvim ham o’z masofasida uzoq bo’lib turgani uchun yaxshilikdan eng kam mag’lubiyatni tarannum etadi. Agar tanam devonalik bilan foyda olib “yaxshiligimni orttiraman”, deb istagi bo’yicha ishlar qilib chiqsa, tanamning azobi dir-dirrilagan holda yoki titroqli, tebranishli azoblanishga uchratiladi. Shu degani foyda ham tuzuk bo’laolmaydi, yomonlikning atrof-tabiatdan masofasi yaqinlashgan holda mag’lubiyati ham kattaroq bo’ladi. Shuning uchun xudodan tanamning kayfiyatini buzmaslikni so’rab qolardim. Mening o’zimni tashqaridan nazorat qilishim hali uncha rivojlanmagan-ku. Qanday qilib atrof-tabiatni yomonlik sifatida his etaman va mavhum masofaviy fikran yo’nalishlar orqali boshimdagi aqlimni boshqaraman, shuni hali unchalik yaxshi bilmayman. Xudoning bunday o’zini tanamga kirib olib aqlan boshqarishiga qarshi farishtalar ham ishonch sifatidagi o’yinlarini o’z maromlariga yetkazishmoqdalar. Farishtalar yaqin oraliqda boshqa birov insonlar parallel ravishda bo’lib ularning asl nusxalarini parallel yolg’onlari qanday namoyish etayotganliklarini menga tushuntirishadi. Men shu tushunchalarni olayotganda haqiqiy orli insonning, asl nusxalarning aynan nima qilayotganliklari bo’yicha tanalarini sezishlarini tashqariga yuborilishini qabul qilgan holdagi yomonligim bilan belgilangan tushunchani nazorat qilaman. Men o’lmasak o’liklar tomoniga o’tib borgan sarim haqiqiy tirik, orli insonlar o’liklar tomonidan egallagan holda menga yaqin joylashib, mening ichimda yoki tanamda bo’lishadi. Tanamni qanchalik darajada yaxshi yoki yaqin sezsam, shunchalik darajada yomonligim farishtalarning parallellik o’yinlarini yaxshi tushungan holda ishonchdan minimum mag’lubiyatga uchraydi, yutqazadi. Men umrimni yutuqli, tanada boshlaganim uchun endi manoda yoki tanadan tashqaridagi yomonlikda, yutquzuqli tomonda minimum mag’lubiyatlarga loyiq topilishim kerakligini lozim deb bilaman o’zimga. Farishtalar va xudo o’rtasidagi ruhan yoki yomonlik bilan borayotgan bu o’yinlarimning nazorati go’yoki o’rtasi ko’ndalang markazda tutashga ikki yoqlama taroqqa o’xshaydi. Taroqning ostki bir yog’idan dunyo mening borliq-tabiatimga yoki tevarak-olamimga ulanib tursa, ikkinchi ustki tomonidan borliq-tabiatim jahonga berilib yotadi. Aniqroq qilib aytsam, taroq ostidan yagona sanalgan dunyo tabiati shu tagidagi taroqqa mening tanamga jo bo’lgan, singgan haqiqiy orli insonlarni o’zgartirib yoki almashtirib beradi. Natijada orli insonlarning istalgan biri yuzaga chiqqan xarakterimga o’zi bilan olib, kutib yurgan javobini berib yuborishi mumkin. Shuning uchun ham men qanday qilib shuncha xarakterimga dabdurustdan buncha javob berilayapti ichimda deb hayron qolardim. Aslida hali ham meni uqib, lekin hali o’z javobini yetkazaolmayotganlar ham bor nechatalab. Chunki ichimdagi orlarning, tirik insonlarning ko’pchiligi baribir devonalar, baribir ular bir-birlariga qarshi qarorlar ham qabul qilishadilar. Ustki taroq orqali esa batamom yoki tarixan almashtirilib o’rniga-o’rin olib qo’yilib o’zgaruvchan voqea-hodisalarning dunyo hududlari bilan bog’lanib ketishini anglayman. Batamom yoki tarixan almashtirilib o’rniga-o’rin olib qo’yilib o’zgaruvchan voqea-hodisalar bu – ichimdagi o’tib borayotgan istalgan bir tirik insonning shuuridagi, yoki ichkrasida bor bo’lgan, o’lmas o’liklarning almashinuviga xosdir.