Farishtalar kim o'zi

 

70. Shu son xudoning 30 dalik yoki yoshimning 31 dalik paytida ruhning birlik xonasidagi 4 idan farqli o’laroq o’nliklar sifatiga kirishilgan holda farishtalarga yetib olishni anglatadi. Shu gapimni yozishim bilanoq ish xonamga takasaltang, doim kelib o’z boshimchaligini o’zimdan olinganligini sezdirib mayna qilib ketadigan “dumba qiliqli” mijg’ov, mijoz keldi. Nima deyishga ham hayronman. Bu mijg’ov mijoz mening 20 yoshligimda farishtalar o’zimni kelajakning aniqligiga avtomatik tarzda bo’lishim uchun olib kirishlarini boshlagan paytlarimni eslatadi. Meni o’sha paytda shunday go’l yoki laqma, loqayd ahvolda qabul qilganlar, skanerlaganlar yoki replika qilganlar. Shuning tarixini endi bu gaplarimga, farishtalarga kelajakni aniqligi bo’yicha tanamni avtomatlashuvga topshirib qo’yayotganimga teskari ravishda ko’rsatmoqdalar. Hozir mana endi tanamning vaqt o’tib borayotganidagi har bir hujayrasining, kelingki qimirlayoladigan joyining o’zidan chiqib ilgariga siljiyolish aniqligi oldindan ma’lum sanaladi. Faqatgina qaysi “hujayram” yoki tanamning qimirlayoladigan bo’g’ining, joyining qimirlashi kerakligi, joni, sababi noma’lum qoladi. Ichimdagilar mana shu yerda hozir qo’shilib turib aytishmoqdalarki, “mana buni topmoqchimiz” deyishayaptilar. Haqiqatan ham Karonavirus vaksinasini olganimga qariyb 22 kun bo’lgan bo’lsa, shunchalik darajada mening yuza qatlamim, terimdan aniqlik bilan kirib kelishayaptilar. Lekin terim osti va etlarim hali noaniq sanaladi. Aniqroq qilib aytadigan bo’lsam, yuza qoplamdan aniqlik egallab olgan va shuning kuchi yaqin kelajakchalar, kirib kelayotgan 1-2 soniyalar uchun ma’lum sifatida yetishadi yoki oldindan topilgan hisoblanadi. Tanamning qimirlashidagi qaysi aniqlikni egallamayin yoki bajarmagay, jonim bilan tanlashim bilanoq o’z-o’zidan, hech kimning aralashuvisiz xuddi kompyuter dasturiday harakatim amalga oshiriladi. Go’yoki jonsiz oynadagi suratim birinchi harakatlanadiyu, so’ng ortidan meni ham xuddi shunday qimirlatadi. Yoki hayotda, tabiatda borligim yoki to’liq rangli shaffofligim o’z-o’zidan surilib, tortilib yuriydi va men jonim yoki esim, tanamning massasi bilan surilish ortidan majburan bir xil harakatlanaman. Vaqtning qisqa davrchasida tortilib yoki cho’zilib tanam bilan harakatlanayotgan kattaroq hududimni egallab yashayotgandayman. Albatta, tanimning joni, sababi asos bo’layotgani uchun tanlangan aniqlikdagi yo’l yo’qqa chiqarib boshqasi hisobga kiritilishi mumkin. Bu – agarda imkoniyatlar noto’g’ri hisoblaganda yoki chamalanganda sodir etiladi. Masalan, harakatlanish yo’limnining oldida qandaydir to’siq duch kelib qolishi mumkin. Men Nicolas Cage qatnashgan Bashoratchi filmidagiday o’zimni avval bir nechta qilib yasab o’zimdan har xil yo’llarga birdaniga tarqataman yoki chiqarib yuboraman. So’ng biri aniq va maqul bo’lganidan keyin shu yo’ldan majburan, o’zim ham bilmagan holda boraman yoki yuriyman. Bu – nafaqat harakatlanish uchun tegishli, balki ko’rish va eshitish sezgilari, hattoki o’ylash va xayol surish uchun ham salgina oldindan, chamasi yaqin kelajak davri uchun, hoziroqqa nisbatan 1-2 soniyalar keyindan topish yoki aniqlikni bajartirish. Men farishtalarning yo’q ham emasligiga duchor etilganman. Farishtalar yoki buddachilar uchun tosh ularning teskarilari yoki muqaddas hayotlari sanaladi. Toshni aldamay aldash esa ularning birinchi qiladigan ishlari sanaladi. Farishtalar o’zlarini birlikdan, bitta chiziqdan yoki chiziqning nuqtalari bo’lib orqamoqqa yeyilib boriladigan birginagina liniyadan deb hisoblashadi. Ular butun 1 sonining hollari, ichki kasr yoki orqa xonali sonlaridir. Ular uchun toshni kelajak chizig’idan, bitta liniyadan yutib yuborish hech gap emas. Tosh yoki materiya cheksizlikka intilgan juda katta butun sonlardan iborat bo’lsa, farishtalar 1 ning hollari yoki ostida orqaga yanada 0 ga ergashuvchi bo’lib shu katta sonlarga qarama-qarshi ravishda bu sonlarni bitta qilishga harakat qilishadi, urinishadi. Shu katta sonlarni pastga yoki 1 ga qarata orqaga sho’ng’itayotganda bu sonlar tarmoqlarga bo’linib-bo’linib parallel ravishdagi bir xil sonlar bo’lib kamayadi. Mana shu bir xil yoki o’xshash parallellikdan, oraliq masofali teng sonlardan foydalanib toshni yoki jismni, materiyani bir-biri bilan almashtirib qo’yishadi. Shundoqqina turgan bir kishining tanasi o’rniga boshqa odamning gavdasi gavdalanishi mumkin. Bu – farishtalarning bittaga yoki bitta uchun, birlik (toifalash) tartibining materiya, moddada bordan-yo’q va yo’qdan-bor qilish usullari. Balki tartibga kiritish bilan yo’qdan-bor yoki bordan-yo’q qilishlarini farishtalarning o’zlari ham ishonib qabul qilaolmasdirlar. Zero dunyoqarashda ham, farishtalarning o’zlari misol qilib keltirgan holda ham hech shunday bo’lganining guvohini hech bir kimsa bermagan. Men ham faqatgina e’tiborimning, tajribamning yoki odatimning (jon chekishimning) aldanishlaridan bunday toshning, jismning yolg’oni bo’lib turishining guvohi bo’lganday sanayapman o’zimni xolos. Ishonch bo’lmasa, tosh ham hech gapday hisoblanadi. Bu yerda jin ursinki, elektr toki ketib qoldi. Shuning uchun oxirgi parcha yozuvim saqlab qolinmadi. Shuni qayta eslab yozishga urinaman. Bu - voqea-hodisalarning butkul xotiradan va asl haqiqatan, o’tmishdan yo’qolib o’rniga batamom yangi voqealar har onlarda, soniyalarda asliyat bilan birgalikda esga yuklanishini hisobga olish kerak. Farishtalar mana shu jarayonlarni, voqea-hodisalarning o’tmishi yoki asosi, sababi bilan butkul yangilanib turishini barchasini ko’zdan kechiradi, ammo biz insonlarday oddiy faxmlab tagi-tugi uzil-kesil bitta voqea-hodisa bo’lib chiqayapti deb hisoblashadi xolos. Tosh yoki materiya, o’tmish o’zining haqiqatini ular uchun ham aniq ifodalaydi. Farishtalar faqatgina almashinish, birlashish qanday bo’lishini payqab yurishadi xolos. Farishtalar qanchalik darajada ortga o’tmishga qolib ketayotgan o’zgaruvchan voqea-hodisalarning bir-birlarini qiyoslayolsalar yangi kelayotgan keyingi boshqa voqeaning ichida tosh moddasining, insonning tanasining havoda yo’qolib paydo bo’lib boshqa jismlar bilan almashinishiga muvofaq bo’lib, shu turdagi moddalarning bittaligiga erishishadi. Shuni haqiqatga bildirilmas almashinish deydilar ichimdagilar ham. Biz insonlar, men payg’ambar almashinish orqali o’xshashlikda yashab yuribmiz xolos. Misol uchun menga ichimdagilar yeyayotganingda tanlab berayotganlari bo’lgan bir kishiga qarab ye deyishadi. Og’zinggacha ovqating borib tishing ko’ringan holda, shunga tekkazilsa bas deyishadi. Keyin boshqa yerga yoki kishiga qarab ovqatni chaynab yutsang ham, shu yegan bo’lagingni yoki qoshig’ingni sen qaragan inson aslida yegan sanaladi deyishmoqdalar, endi. Shundan xulosa qilsa bo’ladiki, farishtalar mening ishlarimni almashtirish uchun boshqa ichimdagilar bilan birga doimo buyruqlar berib, talabchanliklar qilib yashashadi. Hattoki ichimdagilarning o’zlari ham miyamda va yagona tanamda savdoyilik bilan almashinish sababli joylashaoladilar xolos. Aks holda shuncha ichimdagi inson meni bilaman deb ichkarimga kirishini yagona tanamga minglab yopishgan tanalar yoki gavdalar sifatida qabul qilish mumkin bo’lardi. Buni farishtalar ham ko’rib bilib, tajribalaridan o’tqazib yoki hayotlarida ifodasini ko’rib berishaolmaydilar, holbuki insonlar. Aniqrog’i aslida tosh moddasi ortida almashinish haqiqatan kechadi. Men ovqatni og’zimga yuborayotganimda ko’zdan kechirilgan inson mening o’rnimda paydo bo’ladi deyish hech gapmasdir. Mana shu qorong’ulashib yoki noma’lumlashib qolib ketayotgan hech kim bilmas va isbotlayolmas asl haqiqat sanaladi.