Yomonlikning qolipi har soniyada o'tib borayotgan o'zim, yaxshlik esa faqatgina 1 sifatidagi yoshligimda to'liq bo'lib qolib ketdi

 

56. Menda hozirda 1 raqamidan boshqa barcha individual yoki yolg’izlik raqamlarim mavjuddirlar. 1 raqamini yolg’iz Ibrohimga topshirganman. 2 raqami shuning uchun borki, borliq sezgilarida men 3 tadan 2-o’rindagi 20 dan 60 yoshgacha oraliq qirq yillikda umr kechirayapman hozir. 3 raqami 30 dan 35 yoshgacha xudo bilan aloqadorlikdagi umr paytimdaligimni bildiradi. 4 raqami esa xudoning 30 idan 2 yilga ergashgan holda farqli bo’lib borayotganimni bildirib, allohdan uzulib 4 ga qadam tashlashimni anglatadi. Boz ustiga 31 yoshdan 38 yoshgacha  ruhli yoshim sanaladi. 5 raqami esa shu ruhli yoshimda 55 ni olg’a sifatida tutgan holda 56-kunda yoki keyingi kunlar uchun ham olganda 50 dan oshganligimni bildiradi. 6 raqami bu – asl o’z o’rnim bo’lsa, 0 raqami Ibrohimga teskari bo’lib dunyoviy maskanlashuvimni bildiradi. Men 0 dan 6 gacha deb hisoblangan yakka yoki individual raqamlarninig oxirida 6 raqami bo’lib tursam ham, 7-o’rinda kelaman. Shuning uchun men oltovlon va yettinchi deb tarjima qilinsam to’g’riroq bo’ladi. Bu degani guruhli, erlar va bobylardan iborat 7 raqami bilan o’xshashman, shu raqamning o’rnida kelsam ham bo’ladi. Guruhli sanalgan 8 raqami katta va keksa ayollar bo’lib meni uncha qiziqtirmaydi. Guruhli 9 raqami esa o’g’il va qiz bola sifatida yana meni qiziqtirmaydi. Shunday qilib 7 ta individual, yakka tartibli raqamlar hamda 3 ta guruhli birlashgan tartibli raqamlar mavjud. Bor yo’g’i shudir. Keyingi dunyoning yaratilish asosida turgan raqamlar shu keyingi dunyo robotlari sifatidagi hayot shaklining egalaridir. Payg’ambar sifatida orli tirik insonlarni jonimga yig’ib kelgan paytlarimda shu inson zoti mening o’rnimda aylana, devoriy soat bo’lib ko’proq o’liklar vazifasida o’zlarini sinaganlardir. Men hozir aytayotgan raqamlarga bo’lgan yondashuv yoki birlashish, toifalashuv jarayoni ularda har oddiy soniyada amalga oshirilgan sanalgandir. Shuning uchun ular yoki orli tirik insonlar haqiqiy naf oluvchan yoki jinnivoz o’zlarini yaxshilash maqsadida mening ichimga yo’q bo’lib, tanamga qilchaday singib kirib olishganlardir. Mana men endi ruhim bo’laverib o’lmasak o’liklar taraflama payg’ambarlikni davom ettiraverganim boisidan tirik insonlar ichimdan sekin-astalik bilan chiqishayaptilar. Men hali aylana soatlarga qarab turib voqelikning raqamlarga o’xshashligini tez tahlil qilib turaolmasamda, kundalik sonlarimning nimaligini yoki qandayligini bilib yuribman. Mening o’zim aylana, yoy yoki Yerning ma’lum sirti bo’lganim uchun avval naf bo’yicha bir kunlik ma’lumotlarni yig’aman, so’ng kundalik sonim bilan shundoqqina o’xshash, to’g’ri kelaverishidan kerakli hayot shaklini, qolipni yoki ramkani yarataman. Shunday qilib tirik insonlar ko’rinishidagi yaxshilikning, orning yoki uyatning doimiy to’liq ishlashidan o’zim sifatidagi yomonlikning, izchillikning zahirasini ishlatmasdan to’plab, saqlab yoki ko’paytirib boraman. Shuning uchun mening eng yaxshi ko’rgan holatim bu – qiynoq, azob yoki yomonlikni sezish. Ichimdagilarning o’zlari bilib-bilmay menga yomonlikni yo’liqtirganlarida men sof o’zim bo’lgan holda hech kim bilan aloqa qilmay qo’yaman. Natijada ichimdagilar o’zlari bilan o’zlari pachakilashib, ovora bo’lib yoki tiqilishib ketishadilar. Odatda ular mening ko’ngil og’rig’imni, azobimni naflari bilan doimiy solishtirib, dir-dirlatib yoki har holda tezlik bilan qiyoslaverib berib yurishni yoqtirishidi. Shundagina aloqani ushlab turishga erishgan holda yomonlashuvimni tez takroriy sezishdan oladigan foydalari, naflari yoki jinnivozliklari yanada yaxshilanadi. Lekin men shuning aksi o’laroq, oddiygina yomonlashib, shu azobimni tushunib turishni xohlayman xolos. Tushuncha eng kam aloqali eng katta ish sanaladi. Shu paytgacha men ichimdagilarning yoki insu jinslarning bir xatosining guvohi bo’lganman. Bu – menga koni zarar, yomonlik keltirib ahvolimni tiklagan. Xudo va farishtalar o’zaro arazlashib, lekin baribir o’zlarining ulkan maqsadlari yo’lida meni haqiqiy, dir-dirrilatib yoki naf bilan zararning tez-tez takroriy almashinuvida qiynab ushlab turmoqchi bo’lishgan. Lekin menga arazlashuvlarining o’zi sof zarar yoki yomonlik sifatida kuchayishimni bergan. Xudo bilan farishtalar mening narsalar bilan yakka aloqamni va insonlar bilan bog’lanishimni birlashgan holda ikkalasini ham oldindan ma’lum, bashorat qilmoqchi bo’lib adashganlardir. Ular hatto o’rtalaridagi tabiatga, ruhga ham e’tibor berishmagandirlar. Endi qarab turibmanki, farishtalar sifatida ichimdagi ishonch o’yinim va xudo sifatidagi shunga teskari aql o’yinchoqligi tizimli tahlilda menga seziladigan og’riq, azobni yoki yovuzlik qarini keltirib o’zimni “yaxshi” qilayapti. Men o’zim uchun tuzilayotgan barcha tizimli tahlil, bashorat yoki ilmu-fanli oldindan yechiladigan ishlarni sof yomonlik bo’lib sezib qolayapman. Yomonlik bo’lganda e’tiborim o’yinidan halovatim yo’qoladi, ruhiyatim yoki ahvolim parlanib tarqalib ketganday seziladi. Bunday yomonlik haqiqiy “yaxshilik” degani. Qo’shtirnoq ichidagi yaxshilik so’zi teskarilashuvdagi yomonlik va yaxshilik iboralarida yomonlar uchun yomonlik yaxshilar uchun yaxshilikni qarama-qarshi taraflama bildiradi degani. Men shuncha payt yaxshilanib yashab kelganman, endi yomonlik sifatida haqiqiy o’zim har soniyaning o’tib borish manosida muddatidan oldin, hali teng umrimning teng yarmi, 40 yoshga yetmasimdan o’zining “domiga” chorlaydi. Mana teskari tarafda tug’ilib birinchi bo’lishga majbur qilinishning va o’tib boradigan har soniyadayoq umrimning so’nggi sanalgan o’zing tarafni bilish orqali o’zingni yutuqli sezish imkonining borligi nimada. Baribir hamma o’zining haqiqiy o’rni uchun yashaydi.