O'tgan kun chiqarilishi kerak bo'lgan, ammo internet yo'qligi sababli qoldirilgan maqolam shu

 

75 16:27. Shu – ishni boshlashim bilanoq word dasturining past o’ng tomonidagi o’qish, yozish, web rejimlari joylashgan o’rinning chap tomonidagi fokusirovka tugmasini bilmasdan birdan bosibman. Qarangki, Ibrohimning avloddoshlari shunaqa ravishda raqamli qurilmalar bilan ishlashini bilgan bo’libmanki, shunda Ibrohimning ta’siri birinchi bo’lsin ishingda deya mishka o’zimning qo’limda bo’lsa ham, mishkaga birgina tegilishim bilanoq darrov chap tugmasi o’z-o’zidan, balki mening odatimga ko’ra ham deylik mayli, ammo shunday aniq joyda bosilib, Ibrohim sababli yangi ish joyimda yangicha sahifada ishlayapman. Qarang hammasini qanday uyushtirganlar. Xullas, aytsam – shu ish boshlanishidagi birinchi hodisadan oldin men kompyuterni do’kondan bir uchastkadagi qo’sh xonadonning yo’lga nisbatan ichki qarama-qarshi o’ng burchagidagi zid bo’lib turgan qator bo’yicha 2-xonamga ko’chirdim. 1 soatlarga yaqin dam olganidan so’ng mana hozir hamma sharoitni, xontaxta va trayniklarni kelishtirib, kompyuterimni joylashtirib yoqdim.

Demak, menga ko’p halaqit berib kelayotgan, hech to’xtamay davom etayotgan ish haqida davom etib yozib ketaversak. Demak, bu – gen bo’yicha Ibrohim G’oyasi va dadamning Qo’rquvlari tuyg’ularimni doimiy o’zimga, ongimga qarshi shakllantirib turgani. G’oya va Qo’rquvni birgalikda yozib, Sanskritini keltirib chiqarsak: “G’oyatda men ko’rni quvaman” deganga o’xshash bir so’z birikmasi paydo bo’ladiki, demak, meni Ibrohim ochkarik, 4 ko’z deb hisoblab, menga o’zining naridagi, yashab turgan joyidagi yoki kelingki, Ibrohimni ham o’lik deb olsak, mening ichimdan G’oyalarni birdan, bu - o’zimning kallamning ishlashi xolos deb turganimda kirgizishi va mening o’zimning boshimning ishlashi uchun o’zim javob beraman deb xato hisoblashim sababli kallamning ishlashi davomiyligida kiritadiki, natijada men shu g’oya bo’yicha boshimni ishlatib, menga bog’liq ravishda bu g’oya sodir etilmasin, men g’oya tomonidan qo’yilayotgan ikki variantdan o’zimni chetga oladigan, yoki ma’qulini tanlayman (nima qilay g’oya kelib qolibdimi, undan qutilib bo’lmaydi, darrov javobi bo’yicha qo’rquvim, ilojsiz ravishda g’oya bo’yicha hisob-kitob qilib ketishim ro’y beradi) deb turganimda, agar shu tanlovim ichimdagilar yoki G’oyani berganlar tomonidan o’zlariga qarama-qarshi bo’lsa, darrov meni men tanlagan tomon bo’yicha erishaolmaydigan, tayiraverib, sirpantiraverib qo’rqizib, demak, biz aytayotgan senga qarama-qarshisi bo’ladi deb, esimda shu ish ya’ni G’oyaviy Qo’rquv bo’ladimi yoki yo’qmi, qachon bo’lmasin ularnikidan, ya’ni ichimdagilar tanlaganidan qo’rqishni bildirganim uchun shu ichimdagilar tanlagani hayotda bo’lib o’tadi. Xullas, men bir narsaga tushunaolmayapman, tinch kallamda shu kallamning biror yo’nalishda, jarayonlar bog’liqligida yoki qandaydir tushunilmagan sabablar bilan ishlab ketishi, G’oyaning kelishi o’zimnikimi yoki ichimdagilar yuborishayaptilarmi. O’zimniki deyishimdan sabab G’oya qandaydir tasodifga o’xshaydi, mening qo’rquvim, biror narsamni yoki o’zimni - urintirmay - (masalan, hozir bolalar yangi kompyuterni ko’rib darrov xayolimga qo’rquv kelib, shu kompyuterga, klaviaturalarimga tegavermasinlar deganimda) asrashimga xos qo’rquvimdan so’ng chiqadi. Ularniki ya’ni ichimdagilarniki deyishimdan sabab buki, g’oya palapartish (qo’shimcha shu o’rinda, qandaydir bog’liqliklarga, masalan oldingi gapimgaki, demak, - mening kallam har doim ishlaydi, masalan hozir yozib turganimda va h.k., shuning asosida o’zimcha ko’pincha o’zim turaman deb hisoblayman, yoki balki ichimdagilarning uyasimi, g’ujur-g’ujur berayotgan tuyg’ularimikin), bema’ni, sodir bo’lmagan ishlarni bekorchiga xos baribir chiqarishga mo’ljallangani (asosan ana shundan qo’rqamanda, nega mening kallamga shunchalik oson kelgan g’oya, fikr meni o’zining sodir etilishiga ko’ra juda ko’p urintirsa, kallam meni o’zining quli deb hisoblasa) ichimdagilar tomonidan mening ongimga bo’lgan qarshlik, kelingki, ularni yaxshi desak, zararli qonlarim sabablimi, yoki nima bo’lsa ham kallamga kelsa meni urintirib qildiraverishga qasam ichganliklarimi bo’yicha aynan ichimdagilar shu hayotiy G’oyalarni chiqarib men orqali birgalikda endi bu sahnani, g’oya tuzgan ishni ko’radigan qilib, menga joy qoldirmay, havo bermay men orqali hayotda amallatishadi. Shunday qilib hozirgacha bo’lgan 4 ta avloddan, avvalambor kelish tartibida 4- va 2-avloddagilar ya’ni bobolarimiz, va biz o’rta yoshlilar hamda 1- va 3-avloddagilar, farzandlarimiz va dada-enalarimiz bo’yicha ikki-bir, o’zaro ittifoq tuzilgan. Shunda bolalarimning hali yoshligiga ko’ra  “G’oyat men or va oh” (o’zimning shu tarzdagi butun yoshligim esimga tushganday bo’ldi) va dadam hamda enamning “Ko’r (ko’z, yoki qaramoq ma’noslarida) quv farrak ishda” ma’no-mazmunlari, ishlari yoki ta’sirlari meni ikki orada bog’lab, o’rab olgan. Demak, - shu ikki orada, ya’ni 3- va 1-avlod vakillari oralig’ida nimayki boshqalar bilan aloqador ishlardan menga kallamga kelsa, miyamda “G’oyat men or va oh” va “Ko’r quv farrak ishda” amali, ishi, qorishmasi yoki aralashmasi kelsa, darrov shu ishning sahnasi kelajakda aytilganidayin, boshimga quyilganidayin tayyor bo’ladi. Bu – go’yoki bashorat, bashoratda men shu bashoratni, karomatni bilishga qodirman. Ammo bashoratga qarshi chiqadigan elementlardan birini, shu bashorat haqida birovlarga bildirsam, aytsam, darrov bashorat buzilishi, bo’lmay qolishi mumkin. Endi odatda oldimda hech kim bo’lmaydi, bo’lganda ham ularga aytsam, bashorat yuz bermasligi sababli meni ko’p, keyinchalik eshitib turmaydilar, meni safsataga, devonaga chiqarishadi. Ichimda shu bashoratlarga, ichki G’oya-Arvoh va Qo’rquv-Farishta juftlashib o’zaro bog’liqlikdagi ishlarga nisbatan “bo’ladi, (ya’ni sodir etiladi, kallamga kelgan bo’lsa chiqadi)” desam, shu bashoratlar men uchun mantiqan ishga o’xshamasa, sodir etilmasligi mumkin. Xullas, aytganda bularga, u ikkisiga ya’ni 1- va 3-avloddagilarga qarshi men “xay ol shay ton (tana, tonna ma’nolarida)” va bobom-buvimlar o’lib ketganliklari sababli 6-raqamdagi qalb bo’yicha “his” ni olib, shunday iflos g’oyalar kelishi bilanoq hissimni, hissiyotimni ko’rsatib yopishim, G’oyalarni kallamda ko’tarib yurmasligim kerak. Ammo afsuski, mendan undan ham tez foydalanishlari mumkin, masalan, hozir shu o’rinda bir oz avval bo’lganidayin, xayolimga darrov eski ishlarim bo’yicha ongli foydamni beriboq, tushuntiroboq darrov xatolikka, klaviaturada yozishda bir bosishning o’zida 3-4 ta harflarni bosadigan qilishga duchor etishadi. Shu ongimni ham birdan kelishini qarang, bilmadim miyamda qandaydir ochiqlik bormi, xullas, miyamda hamma ish bo’lishi mumkin va barchasi mendan deb o’ylaganim sababli, ammo bu birdan kelgan ong o’xshamagani uchun, shunga o’xshash birdan, to’satdan kelgan fikrlar men uchun to’g’ri sanalmay tuyg’ular qanchalik darajada kallamga yoqimli hisoblanmasin, to’g’risi bilolmay qolayapman – ichimdagilar yuborayaptimi, yoki o’zimning xohishimchami, yoki balki tasodifdur, yana yoki boshqa sabab-oqibatlar bo’yichadur ong va unga qarshlikning bo’lib o’tishi hisobga olingan.

Xullas, shu o’rinda yebanlarga, ko’tbachcha farishtalarga qarshi yozib o’tayinki, menga ishlayotganimda halaqit berilmasin. Zero ular oxirgi gapimda, va umuman ham o’zlarini mendan qaysidir soha, yoq bo’yicha ustun tutaverib, bolalarga ham o’xshab, mana hozir ikkalasi ko’proq bilindiki, men ishimni qilayotganda bor kuchimni, avjimni, diqqat-e’tiborimni barchasiga, ichki gap tuzilishiga va yozishlarimga va h.k.larga ajratayotganim, bag’ishlayotganim uchun shularning hammasini bilamiz, sening ishingga bag’ishlovingni bildik deb turishib, mendan chiqayotgan navbatdagi sal fikrsiz bo’lgan yozuvlarimni bo’layotgan gapga qo’shaolmaysan deya go’yoki mening o’rnimda hamma ishni qilganga, kelingki bashorat bilan mening ishimni oldindan qilib chiqqanga yoki ishim davomida o’zlari barcha xatti-harakatlarimni, bag’ishlovlarimni egallaganga o’xshashadiki, shu masxaralari jonimga tegdi. Ko’t bo’layki, shu farishta menga, yoki mendan boshqa yomonlarni ajrataolmay yana menga yopishib, ko’tlik qilib ovozlar chiqarayapti. Xuddiki, unga shunday va boshqacha qarshi borsam, ovozlari yanada Ruhiy larza qilib, meni devona xatti-harakatlarga chorlaykan, o’zimni boshqaraolmay qolarkinman. Ha, o’zicha undalma berib, ohang berib enam qarag’aydan eshittiradi-ku, “onangman, ona axir (ki bu va h.k. lar)” degandayin ko’t bilan sikni bog’lab turaveradi, xullas, gap shu. Men bilib yozayapmanmi, bilmasdanmi, bari o’zimniki, shuning olib keladigan puliga ham foydasiga ham hech kimning haqqi yo’q, kamsitishga ham. Hozir ko’t Farishta nima bilan shug’ullanayapti desangiz, menga o’zicha o’zi biladigan, keltirib yechib chiqqan, barcha oldingi ovozlarining o’rtasi, past ovozda “yozma (pichirlaganchalik yana “yozma”)” deb turibdi. O’zingiz ayting, menga shuncha ish turganida, bu bekorchi, bema’ni ravishdagi Farishta ishlari bilan ovvora bo’lib o’tirish to’g’rimi, tuf sanlarga (farishtaga). Xullas, bir nimani to’g’ri aytishim mumkin, ya’ni Qur’oni Karim sababli mening yozuvlarim oldindan yozilgan. Shuning uchun men qastdan bilmaganga o’xshab, yuzaki kerakli bog’liqliklar bilan yozib ketishim mumkin, natijada Qur’oni karimni aldagan bo’lib chiqaman, gapi to’g’ri chiqmagan bo’ladi. Zero Qur’onning to’g’riligini tushim bilan yozuvlarimni bog’lab ko’rayotganda bilayapman. Masalan, bugun Wow o’yini dunyosida uchib yurganmishman tushimda. Shu sahnalar xayolimga kelsaki, birdan yozuvlarim o’shanday ketayotganiga e’tiborim tushadi. Ammo, uchib yurish haqida kechangi “u” bilan urishimizda, ichimdagilar va “u”nga nisbatan meni tepaga havoga, butun Dunyo bo’ylab uchirtiraolmaysizlar deganimda chiqqan bo’lishi ham mumkin. Endi xay barakatopgurlar, birlaringdan qutilsam ikkinchilaring keladi va h.k. ki, menga hozir endi yana o’sha-o’sha, farishtadan so’ng ichimdagilarning yozayotgan jumlalarimda “berdi-qo’ydi”ga o’xshash so’zlar bo’yicha seksni o’zimga qarshi (o’zim bilmasimdan, balki bilib deyisharki) olib borayotganimning ustidan kulishadilar. Endi bolaning nazoratli qarashi ustimdan parallel ong va ko’z bilan amalga oshirilayapti. Bola ya’ni 4-navbatda kelgan avloddagilar, kema-ketlikda 1 bahosi egalari, mening ichimdagi odam bolamning qarashinimi bo’rttirib, aynan menga qarshi ishlatadilar. Zero men puxtalik qilayotgan bo’lishim mumkin, bolalarga o’xshab qolgan bo’lib shattalardan, yoki kasofatlardan holi, chetda yurgan bo’lishim mumkinki, bunga ko’tlari kuyib, meni men kuzatayotgan shu ishim muhiti bilan birga yo’qotmoqchiday, g’arq qilmoqchiday, boshimni egib urib tashlamoqchiday bo’lishayapti. Ha, aytgancha (darvoqe) kompyuterni xontaxtaga qo’yib o’zim stul ustida turib, kompyuter monitorini teparoqqa qaratib qo’yganman. Bir gapim shundoqqina kelib ketdi, yozuvimga qo’ymay (ko’proq Arvohlar sababchi ko’rinishadiki) esimdan chiqarishdi.

Xo’sh, ong va gen masalasini ko’raylik. Ong so’zining teskari Sanskriti “gina, gen-aloqada” deb topiladi. Demak, mening Ogimga qarshimilar, menga gina-qudrat qilishadi. Shu iborada, ya’ni gina-qudrat so’zida, e’tibor beringki, gina ya’ni xafagarchilikning qudrati ko’rsatilgan. Menga shu xafagarchilik, gina qudrati bilan ongimni urib tashlaydigan ishlar qilishadi. Hammasi ongimga qarshi. Endi ong ostidagi 2-si, ya’ni ilohlar yoki miya bilan bog’liqligimning asosi bo’lmish e’tibor so’ziga qaraylik. Agar ong bosh miyada bo’lsa, e’tibor orqa miyaniki. E’tibor so’zining teskarisi “rob, o’g’irla, qo’ltiq it e” degani hisoblanadi. O’zi – it so’zi meni qiynab kelgan, it so’zi ID ya’ni aniqlik (zarrachaviy va ulkan, har qanday boshqa subyektning aniqligi, shantaj) bilan xos tariflanib, naridagi, ko’chada vovurlayotgan, lakkilayotgan, bog’zidan, halqumidan ovozni yo’naltirayotgan itlarning bizlar uchun qandaydir aniqligi, xuddi do’rda so’ziga o’xshashligi, kelingki - boz ustiga e, aniq o’g’rilanadi.

Kechki ovqatni ham yeb qaytmoqdaman. Demoqchimanki, qaytib kelib yozaverishlar sababli yozuvga ko’p vaqtim bordir. Bir masalani ko’z oldimdan o’tkazgandayin bo’lib, shu – traynik hozircha uyimizda bitta, televizornikini kompyuter uchun ishlatib turibman. So’ng hali Nodir aytganchalik 100 metrli setevoy, LAN kabel (devorlar osha) yetib kelgani yo’qdir.

Men shunday bo’lib qolgankiman, mana hozir sochimni qichtirishganda ham bu ayon bo’ladiki, jarayonning, qayta berilayotgan holatlarning kesimida orqa-oldin harakatlanayapman. Ya’ni birinchi qayerimdir qichiydi, yoki nimadir sababdan gavdamning bir joylariga, mana hozir misol uchun, tovba qilganga o’xshab bag’rimdagi kiyimimga tegib qo’yamanki, shunda tez bo’lib o’tadigan harakatlarim bo’yicha avvalambor sabab bo’ladimi ya’ni qichish joyi og’riydimi, yoki mening qo’llarim, harakatlarim shu qichish joyiga, narsalarimga tegib qaytishni boshlab yuboradimi. Xullas, meni tashqaridagi voqealar teskari tartibi o’rab olgandayin, o’zimning bir yerdagi, misol uchun yozishimdagi yoki o’tirib yozuvim uchun keyingi fikrni keltirayotganimdagi gunglik, karlik, soqovlik (qulog’ining pardasi yorilganlik, bu – o’lik Arvohlarga o’xshab) imo-ishoralari, xatti-harakatlari meni qichitib darrov bo’lib o’tadi. Zero mening qayergadir yurib borishimdan tugul, hammasi ya’ni bir joyda o’tirib ma’no hosil qilishlarimgacha teskari tartib bo’yicha o’rganilgan. Masalan, men shu paytgacha teskari tartib, obratniy poryadok uchun hamma xatti-harakatlarni, o’zimga tegishlarni, qachish-qichishlarni, gavdam holatini o’zgartirishlarni qilib qo’yganman. Ha, do’stlar -, menga bo’layotganlarning hammasi bu – obratni’y poryadok, ya’ni teskari tartib xolos. Teskari tartib kollinearlikka o’xshab ketadi. Kollinearlik degani “Koli (ya’ni Zokir dadam, u kishining laqablari) I, va near, yaqin”lik bo’lib, mening dadamga yaqin yashaganim uchun, aslida taqdiriy uyimizga borish kerakligida, hali bormaganimiz uchun (ya’ni barchasi, bir yerdaligimiz bolalarni, yoshligimni to’liq qaytarilishi, menga qaytalanishi, shu sababli Ibrohim asralishi, men tufayli birdan falokat ro’y berib, noxosdan urush chiqib Ibrohim o’limga yaqin holatga duch kelmasligi uchun bo’lib) joyning, yerning o’zi kollineralik qilishi o’rniga uyimizdagi voqea-hodisalar, o’zim (bilimim) va ruhim kollinearlik, ikki teskari to’g’ri chiziqlik qilayapti.

Menga hozir ichimdan bildirishmoqdalarki, barchasi seniki, hammasini sen yozayapsan, bunga shubha yo’q, ko’rib turganimizdayin hammasi, ammo sening yozuvli tasodiflaring, sabablaring oldin bo’lgan, va qanchadir vaqt oralig’idan so’ng shu tasodiflarning, tavakallarning bashorati bo’lib turibdiki, sening bu yerda, o’z joyingda yozib o’tirishing ham aslida keraksiz bo’lishi lozim derdik-u, lekin bu – faqatgina tasodif va bashoratning orasi ochiqligi, vaqtlari muddati, davri o’rta intervalga ega bo’lishi.

18:54. Shu kunlari meni Oliygohdagi o’qishimda darslarga yaxshi qatnashaolmay bilim oshiraolmaganim bilan ichimdan ayblashayotganga o’xshaydi. Agar shu ayblovlarini men tan olsam, to’g’ri deb bilsam, o’sha payti 1-bo’lib o’tgan maktabda yaxshi o’qishimga qarshi va natijada 2-bo’lgan Universitetda yomon o’qishim bo’yicha o’zbilarmonligim, kollinearlikni ya’ni 1-va2-ning qarama-qarshiligini tan olmagan bo’laman. Ammo yana shunisi ma’lumki, men Oliygohga 194,3 hozirgi chamamdagi bal bilan oxirgi o’ringa kirganligimning o’zi meni shu bal bilan ichimdagilar va tashqaridagi o’liklar Universitet muhitini 5 yil sezdirganchalik olib kirishgan deb hisoblash to’g’ri bo’ladi. Ya’ni men to’liqlayin o’liklarning, ichimdagilarning qo’lida bo’lib, oxirgi o’rinda Oliygohga kiritilib o’qishimning o’ziga to’g’ri qaraganimda, o’qiganimda edi, qoloqlik bo’yicha bahsda mag’lub bo’lgan hisoblanardim. Bu yerda ko’tarib qo’yish bahsi bo’lgan, birinchidan barcha men bilan o’qigan bolalarning ballari ham yolg’ondan berilgan, - ikkinchidan kim kimni (ichimdagilar va men o’rtamizda) ko’proq yutuqqa erishtirsa, kim kimdan qolsa, aslida yutgan, yenggan bo’lib chiqardi. Shuning uchun 1 marta qilgan ishimga, maktabdagi yaxshi o’quvimga qarshi genda, oilam a’zolariga mustaqilligimni, o’zimga-o’zim qarayolishimni bildirganman. Albatta, 1 marta unday bo’lgandan keyin, 1 marta bunday ham bo’lishi kerak degan naql bordir. Universitetda yaxshi o’qib chiqib, maktabdagidayin bo’lgan o’z hayotimning qamalida o’zimni ushlamasligim kerak edi. Zero maktabda o’qiganlarimning ta’siri, simmetriya haligacha mening bilimim bo’yicha hayotning asl borligiga solishtiriladi. Hozir shu o’rinda menga Ibrohim tomosha qilayotgan sotkaning ovozidan jav-jav deb eshittirishdiki, go’yoki men oliygohda yomon o’qib, kelingki o’zimdan, yoki bo’lmasa kursdoshlarimdan (Amerika ketganlardan) jav-jav so’zi bo’yicha kuyayotgan, jav-jav qilayotgan emishman. Aslida shu jav-javlikni bo’ynimga olsam, men o’qishga berilishim kerak bo’lganlik ma’nosida ichimdagilardan qolgan, mag’lub bo’lgan hisoblanaman. Boz ustiga men o’liklar bilan o’qiganman, mening gaplarimdan gap yasab o’zimga qayta eshittiraolmaydigan domlalar va talabalar davrasida bo’lganman, Amerikaga kim ketib bilgan bo’lsa ham, bitta eshitganim Navro’z xonadoshim bor bo’lsa ham, barchasi o’liklarning menga bildirayotgan jav-javlik ma’nosida ma’lumotlari. Men Universitetda o’qimay qolganligimni, mag’lubiyatimni tan olaman va shu bilan buni uyushtirganlarni yenggan bo’laman, zero ularning yo’lidan bormagan bo’laman. Endi qarang, 16 yoshimda Oliygohga kirgan bo’lsam, 7 yildan so’ng 23 yoshimda tamomlab, bu – o’ladigan 46 yoshimga 7 ham qolganda, 39 yoshimda Oliygoh materiallarini, darslarini bir varakayiga tez takrorlab chiqqandayin o’rganib olib, Amerikaga magistraturaga 1 yillik o’qishga boraman. Xullas, - o’qish oson, shuning uchun uning jabrini hozir tortishim qiyin, o’qimaslik esa qiyin, o’qimaslikning javobini berish esa oson, bu – erkinlik, ozodlik. Ichimdagilar aytishadi-yu, o’qish bilan o’zing(iz)ni qamal qilib qo’yishingiz, qamashingiz mumkin deb. Xullas, oliygohdagi mening vazifam yomon baholarda o’qishim orqali dadamga o’xshab oddiy institutni bitirganga teng kuchli bo’lishim hamda enamga o’xshab duxturlikni 7 yilda tamomlashga xos bo’lishim kerak edi. Zero katta hayotda, oilaviy turmushda vaqt ko’p, oliygohda dadam-enamdayin bo’lib, katta hayotda boshqa o’xshashliklarsiz erkin yashashim, gavdam uchun bosh qayg’urishim kerak.

Hozir 100 metrlik kabelni shu uyimgacha olib kelishga urindik, ammo “u” kabel uzunligi yetmaydi deb topdi. Bu – men “100 metr” deya ishonch bilan, muammoda bo’rtish bilan aytganim uchun bo’lishini ichimdagilar bildirishib qo’yishdi. Nima deyin, biror aloqaga qo’shilsam ham, faktlarni, bo’layotgan ishlarni aytsam ham, boshqa tomondan, o’zga kishining nomidan gapirayapsan, begonalarning, boshqalarning ishini aytayapsan deya shu gaplarimga qarshi chiqishadi. Xullas, eng oson ko’rilgan, miyamdagi yoki og’zaki gaplarimdagi ishlarga darrov qarama-qarshilik bo’ladiki, qanday qilib shu ziddiyatni baribir o’zlariga kerak bo’lib men bildirayotgandayin to’g’ri qilishsa desam, bir fikr keldiki – birinchi teskari tartib bo’lsa, qarama-qarshi ishlari ham esimdan chiqib, baribir mensiz bo’lsa ham, shunday, men aytayotgandayin qilib chiqishadi (100 metr yetishi mumkin deyiladi). Umuman - o’zi – yana bir narsani yozmoqchi ham edimki, bu o’ringa to’g’ri kelib yozsam, sharoitni taxlaydiganlar orqa miyam, ya’ni erkak insonlar bo’lishib, o’zlarini sharoit, narsalar (ularning uyushgan keltirilishi) deb bilishadi. Mening atrofimdagi, bir muhitdagi yoki begona shaxslar, o’liklar esa asosan bosh miya qurbonlari ya’ni ayol insonlarniki, o’liklarniki bo’ladi. Xuddi shunday qaraganda narsalar qo’toqqa o’xshab shaxslarga, o’liklarga, ularni kus deb bilib o’qtalib, tig’ bo’lib turgandayin, kirib kelayotgandayin.