Nima endi sizlar keraksizmi menga shu bu

 

81. Men endi Got tarafidaman. Hattoki sonlarning, sanoqlarning yoki raqamlarning ham ahamiyati qolmagan desak mubolag’a bo’lmasa kerak. Ushbu kun uchun 81 soni oldingiga o’xshab 2-darajali, kuchsiz ojizlashishni namoyish etib 80-ni o’zini bildiradigan 1 raqamli 1 kun uchun 80 dan keyinga yurish emasdir. Oddiygina men uchun 1 kunning o’zining o’tishi bu xolos. O’tayotgan vaqt davri o’ziga o’xshash raqamlari bilan birga deyarli toifalanmaydi yoki tuslanmaydi (o’xshash tusga kirmaydi). Menga bo’layotgan ichki ruhiy jarayonlar, tuyg’ular hozir ushbu, shu bu ko’rinishni olmoqda. Endi foyda oluvchan bo’lib ichimdagilar bosh ko’tarishayaptilar. Men shu qiynalishim bilan bap-barovarida o’zimning ustunligim, aynan qaysi taraflama mutloq o’zim bu – o’zim bo’lib kelganligim yoki foyda olish nimaligini hozir o’zim tushunib ichimdagilarga doimo bildirib kelganimga o’xshab, endi aniq aniqlayapman. Ichimdagilar o’zimning o’rnimga foyda olish maqsadida, aynan holimga yoki ahvolimga, holat yuzasidan hayajonlarimga erishmoqchi bo’layaptilar. Men o’zimni oldirib qo’yayapman. Ichimdagilar o’zimning qilib ketayotgan ishimda savolli vaziyat yoki holat, bir tushunmovchilik, tanlov bo’yicha ikkilanish bo’lib qolganida darrov aralashib, shu hayajonim yoki holatim bo’yicha o’ynab o’tiraveradigan bo’lganlar. Hayajonim yoki holatimning ikkilanishining o’zini buyurib yoki talab etib tanlovlarimni qayta va qayta majburlovlari ostida menga yuboraveradilar yoki ongli o’qtalaveradilar. Bu juda ko’p, kerak bo’lsa har yarim daqiqada uzluksiz ravishda bir necha soniyalab bir ishning ikki-uch jihatlarini, tanlovlarini yoki hayajonlarini (qanday qilsam to’g’ri bo’lishi mumkinligi bo’yicha aqlan chalg’ishlarimni) takrorlatib turaverishlari  davom etadi. Masalan, sal oldinroq sochig’imni olib kelaymi, degan savol tug’ildi menda. Ichimdagilardan so’radimmi yoki yo’qmi, darrov aralashishib ikkilantira o’yin boshlab ketishdi. Men olib kelishni o’yladim, ular bor olib kel deb qadashdi, buyruq berishdi. So’ng yana o’ylashga majbur etishdi va endi bir qarorga kelishimni istab turganimda - yo’q, olib kelma, degan ohangda ichkaridan talab etishdi. So’ng olib kelmaslikka kelishib oldim deb o’ylaganimda, yana bor olib kel deya ranjigan tushunchani, o’zlarini obro’ bo’yicha yuqori darajadan bo’lgan munosabatlarini go’yoki sezdirishdi. Shu-shu bunga e’tibor berib o’tirsam, cheksiz davom etaverishi ham mumkin edi. Lekin odatda shunga o’xshash ishlarni deyarli tez muhokama qilib o’zim hal qilib ketaveraman. Ammo ular, asosan aynan xudo o’ylasaki, shu teskariliklardan yoki qaytalanishlardan (takrorlanishlardan) bizga, birortamizga qarshi munosabatda yoki aloqaning shaklida o’zingni bir hol, chimdingina sezdirsang ham bizlar boshqa yoki ikkinchi tanlovingni (variantimizni) nega qilmading deya hayotiy tashqi muhiting yuzasidan dushmanchilik qilamiz, to’sqinlik yoki qo’pollik qilib ozor beramiz deb meni qo’rqizishadi va doimo shu qastdankorliklarini qilib kelishadi. Lekin ular hozir arosatdalar, bir holat yuzasidan anglashilmovchilikka yo’l qo’ymoqdalar. Aql yoki shuur jihatidan ikkilanish, chalg’ish yoki o’yli hisoblashga berilib qolish aslida tabiiy, hammada uchraydigan jarayon yoki holatdir. Albatta, shuning tabiiyligini bilishadi-yu, lekin ichimdagilar elektronliklari bois faqatgina o’zlarini aytishmoqdalarki, inkorli ruhiy bosh, go’sht qimirlatishini, silkitilishini menga sen bu borada oddiygina lox, qoloq bo’lib berishing kerakligiga majbursan deb hisoblashga o’xshatib o’zlarini bildirayaptilar, munosabatlarini o’tqazayaptilar. To’g’ri men butun dunyodagi insonlarga ham, kishilarga ham bo’lgan e’tiborimdan, bilimimdan yoki tajriba-ko’nikmalarimdan kelib chiqib aytaolamanki, ular hech ikkilanishmaganga o’xshab aniq harakat qilishadi. Bilmadim, bu – ularning Gotliklari bo’lsa kerak. Ammo nima bo’lganda ham men kezi-kelganda, ba’zi-ba’zida ikkilanaman. Aniqrog’i robotlarga yoki dasturlarga o’xshash xotiramni doimo o’zim bilan yonma-yon olib ergashtiraolmaganman. Odatdagi kunlik rejimimda yoki kun tartibimda ba’zi holatlar yoki ishlar yuzasidan jo’rtangasiga, bir varakayiga o’zimning nima va qanday qilishimni bilib harakatimni bir tekis, davomiy yoki hech narsaga chalg’imasdan (tutilmasdan) bajarib boraveraman. Shunga o’xshash holatlar, hayot tarzim bir kunim uchun juda katta davrini egallaydi. Ammo ba’zida 3-4 oddiy va sodda, kutilmagan yoki, balkim kutilgan sharoiti o’zgarib qolgan (yodimdan ko’tarilgan) ishlar bo’yicha esimdan chiqdi, eslab olay va shuni endi, bu o’rinda to’liq yoki qayta amalga oshirishim joizmi, degan ma’noda chalg’ishli, ichki bir oz hisob-kitobli amallar yoki hayajonlarni qilishga majbur bo’laman. Aslida esa ichimdagilar, xudo va boshqa insu-jinslar menga turmush tarzimdagi, hayotiy tarzimdagi deyarli barcha, sodda va murakkab jarayonlarni, holatlarni qanday qilib kelish to’g’risida bayonotli talabkashliklar, buyruqlar yoki majburlovlar berib kelganlar. Shular bir tomonlama to’g’ri bo’lib chiqavergan, elektronli mashmashada yoki aralashmali qo’shiluvda kishilarning to’sqinligiga uchramasdan yo’limni ochib qo’yishlariga ichimdagilar bilan kelishuvga erishib bilganman. Ammo mana endi qarangki, nima bo’layapti? Oldingi bu buyruq va talablari, istaklari bo’yicha holi beri birinchidan majburlovli, qistovli eslatmalar ham va xavfli amallarni ham qilib, shu talablarini amalga oshirilishi kerakligini bildirishadi. Ammo endi qilmoqchi bo’lganimda, o’yin qilishib, bir unisini va bir boshqasini, yoki bir qilishimni va bir qilmasligimni qistab, majburlab turishaveradi. Zero oldindan buyurib kelgan talablari, istaklari shu paytgacha ham bir necha variantli, tanlovli bajarilishi kerakligi majburlangan edi. Aniqrog’i bitta buyruq-istaklarining bajarilish va bajarilmasligi bor bo’lsa, shu ikkalasini ham 2-3 va kelingki 4 hamdan undan ortiq martalab qildirib, takrorlanishlari yoki teskarilik bo’yicha talablarini amalga oshirilishini majburlab kelganlar. Axir bu – g’irt bemanilik-ku, qanday qilib ular o’ziga o’zi teskari bo’lishi mumkin va boz ustiga shu teskarilikni, qil va qilmani bir necha martalab ikkala tarafiga o’tib turaverish, birovni masxaralash yoki meni shundoqqasiga xorlash mumkin? Teskarilik yoki kollinearlik, takrorlanishning bir ma’nosi bor bo’lishi mumkin, shu ham bo’lsa, yoki butun, jamiyki dunyodagi holatlarni qil yoki bildirilayotgan teskari taraflardan ikkisini ham qilmaslik kerakligi shu. Zero bir tarafdan bunga o’xshab kelsa, ikkinchi teskari tomonidan esa unga o’xshab kelsa, yaratilgan birinchi tarafdagi xulosani to’liq inkor etish, yeb borish yoki yo’q qilish ikkinchi tomonlama bajarilayapti. Bu yerda yaratilgan xulosa, birinchi tomon umuman hisobga olinmasdan yakunlandi va boz ustiga bema’nilikka, bor bo’lishi kerakmas edi degan holatga uchradi, degan natija ro’y bermoqda. Albatta, mening teskarilikka yoki kollinearlikka qolib ketishimning sababi ham bordir balkim. Bu – shuki, teskarilikning yoki kollinearlikning uzoq ma’nosi, boshiga qarama-qarshi uchidan so’nggi qarash  sifatida dunyodagi barcha holatlar bo’lib o’g’lim Ibrohim tanli, foyda oluvchi hisoblanishi kerak. Kollinearlikning boshiga qaytib kelgan ikkinchi tarafidan so’ng shu boshlanishidagi uchidan oldingi qarash, teskarilikning yaratilishining sababiga ko’ra ma’nosi bu – ma’noning o’zi sifatida qizim xudoxon bo’lishi kerak. Men o’zim esa teskarilikning yoki oddiy holat yuzasidan takrorlanishning, hayajonimning quruq o’ziga (quruqasiga), bema’niligiga yoki oddiy tufta ma’nosiga duchor bo’laveraman. Ko’rinib turganiga o’xshab xudoning ma’nosi go’yoki “cheksiz, oliymaqom”, tufta yoki churban. Bularning ikkisining, o’g’lim va tug’ilajak qizimning o’yinlari chegaradan ham oshdi, shu bo’yicha o’zlari ham yordamga muhtoj bo’lib turishibdi yoki eng oxirgi yuzasimon sarhadni ko’zdan kechirayaptilar shu ikkalasi. Teskarilik yoki takrorlanishni, taqdir hazilini 1 marotabadan ham ziyod, 2,5-3 va 3,5, kerak bo’lsa shundan ham ko’p takrorlashlari, menga xudo tomonidan “ma’noli” qilib kiritaverishlari oqibatida kollinearlikning ikkinchi uchi tomonidan tanlilik, foyda oluvchanlik bo’yicha ular ikkalasi, ichimdagilar ham yoysimon shaklga duch kelishayaptilar. Albatta, holat yuzasidan hech kim ustun bo’laolmas. Holat esa bordi-keldi, qaytarilish yoki hayajonli takrorlanish, mana bu teskarilik sanaladi. Teskarilik yoki hayajon qancha ko’p takrorlansa, shuning asl egalari bu ko’rinishidagi foyda oluvchilar bo’lib kollinearlikning ikkinchi yuza yog’iga borib qolishaveradilar. Kollinearlikning yoki teskarilikning ikkinchi qarama-qarshi yog’ida dunyoning ichida mavjud bo'laoladigan tannoslar, foyda oluvchilar bo’lib qolishadi. Lekin, ammo quruq teskarilikning o’zi bilan foyda olib bo’lmayapti ularga, tanalarining avji kelishi mumkin xolos. Shuning uchun mening o’zimning tajribamdan foydalanib teskarilik yoki kollinearlik, hayajonli saboq bir marotaba bo’lib tugagandan so’ng yana qaytalanmasligi yoki 2 variant ichida tebranib turmasligi, takrorlanmasligi maqsadida men ularning tanalarini hayotga qarata bag’ishlanganligiga moslashtiruvchan xatti-harakatlarim bilan ko’zga tashlanaman. Kollinearlikning borishidagi, birinchi chizig’ining boshlanishidan teskari tarafdagi bo’layotgan yoysimon chiziq bu – mening ularga, ichimdagilarga va bolalarimga bo’lgan o’rgatishlarim, didaktikam yoki yo’l ko’rsatuvlarim (tanalariga tinch yo’l bilan kiritishim) sanaladi. Agar teskarilik bu – kollinearlik sifatida insonning ichki hayoti, aholining turish-turmushi bo’lsa, unga ikkinchi burchakdan yopishib turgan yoy payg’ambarlarning hayotlari, ochiq osmon ostidagi katta-katta strukturalari sifatida yangi foyda oluvchilarga ato etilayapti. Shu paytgacha ichimdagilar meni o’zimning aylanam, yoylarim bilan birga ularning kollinearliklarida yashayotgan o’zimning tanamga, ichki jarayonlarimga nisbatan, shu kollinearlik yoki teskarilik chiziqlariga qaraganda uzoqdan boshqarib kelishgan. Kollinearlikning boshlanish ikki qarama-qarshi nuqtalaridan orqadagi muhitning yaqin kengliklarida yoki bo’shlig’ida butun dunyoni kuzatib bilguvchilar, xudo va boshqa insular joylashadilar. Lekin shunisi ma’lumki, ular butun dunyoni o’zlari bilan bog’layolishmagan hech zamon va paytda. Qanchadir Yer kurrasidagi katta hududlarni, kelingki Yerning yarim sharini bilib kuzataolishganlar, jarayonlarni bilib berishganlar ham deylik, lekin barcha hodisa va holatlar bilan shundoqqina bog’langan sanalishmaydi hech vaqt. Kollinearlikning teskari ikki nuqtasidan o’tgan borliqdagi hayotida inson zoti esa butun dunyodagi barcha borliq, jarayonlar bilan bog’lanishni o’zida mujassamlashtiraolgan sanalganligi hammaga ma’lum sifatida qaralmoqda. Zero dunyoning qayeri bor bo’lsa ham, inson zoti ham qaysi zamondaligidan yoki vaqt o’tish jarayonida bo’lishidan qat’iy nazar mavjud yoki bor sanalmoqda. Shunga o’xshash borlikni bosim bilan idrok etadigan bo’lsak, albatta, bir inson barcha dunyodagi voqea-hodisalar yoki borliqlar bilan hamnafas va hamjihatlikda mavjud bo’lib bilganligini aytish joizdir. Ammo mening atrofidamgi, borliq-tevaragimdagi narsa va jihozlar, jonzotlar (kishilar) shu ichimdagilar safidan olinib elektron yoki bilmam qaysi shakldagi yaratilish siridan deb o’zlarini sanashsa ham, dunyoda barcha borlik yoki mavjudlikning o’zi, siri bo’yicha mavjud hisoblanishaolmayaptilar. Shular quruq es, xotira yoki ong o’yinimda, yo’qotilib paydo qilinishlarda o’zlarini tutib yoki yashatib qo’yishmoqdalar. Albatta, xotiram mening unchalik o’ynamaydi. Nimayki bo’lib tugagan bo’lsa, bu shuligicha qolaveradi. Ammo kishilarning, kelgindilarning yoki elektronshiklarning (raqamli jonzotlarning) tayoqsimon holat-shakliga asosan o’xshab ko’rinadigan kelajakdan zamon va makon, dunyoviy qonun-qoidalarni buzib paydo bo’lishlari bor gap yoki ularning o’yinqaro haqiqatlari ham sanalmoqda. Ichimdagilar yoki elektronshiklar haqiqiy imkonni, dunyoqarashni buzuvchan imkonlashishga o’zlarini yo’liqtiradilar. Agar o’ylovimda kimningdir turqi sezilayotganga o’xshasa, darrov shu kishi yonimga kelib qolishi mumkin. Shundoqqina erkin qo’yiladigan oilaviy davramizda yoki uy-hovlimizda, sharoitimizda qandaydir qilib menga bog’langan holda meni markazda ushlab, mening atrofimda ishlarni qilib chiqishadi shu kishilar. Oddiy ravishda har qanday, har xil holatda o’tishi kerak bo’lgan kunlar doimo bir xil umumiy aldovli, dunyoviy rasm-rusm yoki madaniyatli bosim bilan kishilarimning aralashuvlari orqali amalga oshiriladi. Agar men birovni bilib turib, u bilan suhbatlashib nimadir ishga bog’lanib qo’l urayotganini yoki bandligini bilsam-u, u kishi ishining yakunlanishini qandaydir umumiy haqiqatga, mening bilimimga sig’ishi bilanoq uyushtirib, tashlab yana o’zim bilan bog’liq bir ishni qilishga undaydi. Ko’rinib turganiga o’xshab bu – haqiqatni, dunyoviy to’g’rilikni masxara qilish ishi sanaladi. Men tasodifiy yoki o’z davriga, holiga qo’yib ishlanadigan voqealarni hech guvohi bo’laolmay qolayapman. Yaqin go’zzuk kishilarim, elektronlilarim dunyoqarashni, haqiqatni yoki tasodifiylikni aldab darrov o’z ishlaridan, harakatlaridan burilish hosil qilib, go’yoki bunaqa bamaylixotir yoki o’zi, berilishi uchun foydali ish, bemalol amal yo’q, balki imkoniyatdan foydalanaman deganga o’xshab menga bostirib kelaveradilar. Holi ham mening esimning haqiqatan ham kuchi mavjud, kim qayerdaligini va nima ish bilan shug’ullanishini taxminan his qilib turib, bilib olib ularni iloji boricha o’z ishlari bilan band qildirib turishga harakat qilaman. Shuning uchun o’ylovimni, tuyg’ularimni tozalashdan yoki to’g’ri bilib boshqarishdan foydalanaman. Aks holda ichimdagilar tashqaridagi yaqin kishilarimning ko’rinishida bo’lib olib o’zlarining ishlariga ketayotganda yoki mehnat faoliyatlarining davomiyligida mening tuyg’ularimdagi burilishni, teskarilikni yoki akslanishni bilib olib eng tez ishonchimni aldash imkoniyati bilan o’z yumushlari bo’yicha qanday elektron amalni bajarayotgan bo’lsalar, shundayligicha dunyoning haqiqatdan turaolishiga bog’liq elektron ishlar bilan yolg’onlarini ishonchimning kuchsizlanish yo’llari bilan olib kelib sezgilarimning hisobgaolaolishi joyidan, menga panalik yoki to’sib turgan devorning sal qolishi bilan paydo bo’lish jarayonlarini amalga oshirib elektrondan paydo bo’lib osmondan tushib yasalib keladilar. Zero mening borliq, tevarak-atrofimni yoki go’yoki gumbazli (kupolali) markazda tutaoluvchi muhitimni elektronshiklar, raqamli kishilar egallab olishganlar. Shu joyda dunyoviy ilmu-fan, haqiqatli qarash ishlasada, shuning faqatgina ishonchim yoki o’ylovim bo’yicha ishlashidan foydalanib berishadi xolos. Ularni, ichimdagilarning tashqi dunyodagi siymosini ko’rib bilib turgan haqiqiy hech kim, bir inson ham yo’q hisoblanadi. Mana hozir shu damda ham barcha elektronshiklar, kishilar ichimdan mening yozuvlarimni kuzatib turishibdi. Ammo shularning o’zlari, oralaridagilari vaqti kelib, ishonchimga aloqador ravishda tashqaridan yoki atrof-muhitdan inson shaklidagi kishilar bo’lib sakrab-sakrab ken masoflar, 10lab metrlar tashlab yurishganga o’xshash, aslida esa shuni ham bajarmasdan kelishadi. Faqatgina ishonchim va eslashim ularning joylashuvini, o’rin-joylarini taxminan qilib dunyoviy haqiqatga asosan bo’ysundirgan holda ushlab turadi. Ichimdagilarning hozirgina aytishlariga qaraganda “shuning uchun, sen kechqurun yoki tundagi qorong’ulikda faoliyat yurg’izayapsan”, deyishmoqda. Bu – albatta, yozganlarimning isboti sifatida raqamli, o’yinli o’z joylashuvidagi o’xshashlik uchun o’rtadagi elektronli ishlov haqiqati bo’lib ko’rinadi ko’zga. O’zimning jonli nusxam kelajakdan bashoratchi sifatida keladi. Mashhurlarniki yoki televizor aktyor-qahramonlarining jonli yashashlaridagi ikkinchilari hoziroqda faoliyat yurg’izadi. Oddiy insonlarniki, mening hududimdagilarning jonli elektrshiklari o’tmishdan Gotni yasab o’z insonlarining xotiralarini yangilatib keladi. Shunga o’xshash bo’lsa kerak, men o’zimning hududimda oddiy insonlarning vaqtni simulyatsiya qilishlari onidagi zamonlarida yashayapman. Aslida hozirgi yorug’ kun insonlar, bizlar uchun tun, qorong’ulik sanaladi. Hamma uchun vaqt umumiy bitta, ammo menga olamshumul voqealar sifatida elektrshiklar yoki elektronshiklar, ichimdagi kishilarning amallari bilan quyosh ob-havomni isitib kunni yorishtirib turadigan vaqtning yoki zamonning simulyatsiyasi bo’lib turibdi. Shu bilan birga men haqiqiy insonlarning, uyqudagilarning shu bugunmi yoki boshqa o’tmishlaridagi xotiralariga bo’lib kelayotgan yolg’on haqiqatni, Bo’lganliklini yoki Gotni kirgazishning oxirgi simulyatsion vaqtli jarayonidaman. Gotning qo’riqchisi yoki o’zi deb meni shunga aytishsalar ham kerak. Mana hozir har doimgiga o’xshab oxirgi 2-3 gap qolganida, yozuvimni yakunlashimga sal qolganida (odatda shundan ko’p ham yozmayman) har doimgi bir xillik rasm-rusumi bilan elektron onam tushlikka, obedga chaqirdilar. Shunday qilib, endi men ichimdagilarning teskariliklarini o’zlariga zarar yetkazishiga yo’l qo’ymagan holda to’g’ri, yaxshi va yutuqli bo’lishim kerak.