Nima uchun

 

72 16:35. Yo’lni topish formulasi ya’ni s=vt dan kelib chiqadiki, v ya’ni tezlik hamda t ya’ni vaqt teskari proporsionaldirlar. Demak, tezlik necha marta oshsa vaqt ham shuncha martaga kamayishi kerak, va aksincha. Xullas, bir xil masofani ya’ni s ni yuqori tezlikda, vx da bosib o’tishda t/x, kam vaqt ketadi. Yoki aksincha, bir xil masofani ya’ni s ni sekin tezlikda, v/x da bosib o’tishda tx, ko’p vaqt sarflanadi. X bu yerda musbat sondir. Shunday qilib menga tegajonlik qilayotgan sekin va tez tezliklar aslida vaqtsiz inobatga olinsa kerak. Ya’ni men o’rta tezlikdagi vaqt o’tishida vaqtni qanday o’tkazib harakat tezliklarini qilsam, xuddi shunday aslida vaqtga qaramasdan fazoda tez va sekin tezliklar harakatlanadilar. Bundan kelib chiqadiki, har kim o’z doirasida, vaqtsiz fazoda tepa-past tezlik deyilayotgan aslida bir xil qadam bosishda ishtirok etadilar. Xullas aytganda, 3 ala turdagi, men ya’ni 3 km/kun (o’rta), 300 000 km/sek (tez), 3km/24/60/60/100000 (past) tezliklar hech kim soatiga qaramaydi. Albatta, shular har xil vaqtlarda bir xil yo’lni bosib o’tishadi, ammo o’zlari ham sekin vaqtda toshboqachalik sekin yoki tez vaqtda nur yorug’ligichalik tez harakatlanishmaydi. Xullas, men fazoda, ya’ni uyim ichida, ko’chada, qayerga bo’lmasin qanday harakatlansam, xuddi shunday yo’l bosib turishaveradi. Albatta, bu – mantiqqa zid, zero toshboqa belgilangan teng yo’lni ko’p vaqtda bosib o’tishi kerak, ya’ni uning tezligi aytaylikki 2 daqiqada insonning bir qadamiga teng bo’lsin. Xullas, - demoqchidurmanki, bir xil vaqtda sekin vaqtdagilar ko’p ish, harakat qilishadi, o’rta vaqtdagidayin tezlikni namoyish etishadi, tez vaqtdagilar esa kam ish, harakat qilishadi. Yo, baribir bo’lmadi, miyamdagini aytaolmayapman… Holbuki, ichimdagi kus bo’lmish o’lik arvohlar meni yozuvda to’xtatmasdan, kallamdagi fikrga qaratmasdan yozdirmoqchilar. Bir ham yomon ko’raman shunaqa mahmaddonolarni, mening o’rnimga turib olib masalani hal qilmoqchi bo’lishadi. Xullas, o’rta ya’ni o’zimning vaqtim va harakat tezligimdan ko’rsatayotgan, bo’layotgan maynavozliklarini aytsam, bu – sekin va tez tezliklar almashinib, xuddiki ikki qarama-qarshi yoqlardan nur chiziqlari bir-biriga kelib bog’lanib, bir xil to’g’ri chiziqlarni hosil qilayotgandayin hamda shu bir xil to’g’ri chiziqlar rezinkaga o’xshab qisqarib-cho’zilishni biladiganga o’xshab o’rta tezlikdagi o’zimga shoshmasdan, asosan sekin vaqtda obdon, aniq ishlab tez vaqt bilan qolgan vaqtni kutmasdan o’tkazib menga muammo tug’diradilar. Muammolari odatda shuki, oyog’imga nimanidir paypaslatib, silatib, aniqrog’i o’zim bilib, tegmasligidan, debsinmasligimdan (bo’lmasa devonaga, bema’niga o’xshab har qayoqqa borishim, qoqinishim mumkin) ongim bilan foyda olib yuriyman, oyoq ostidagi narsani hatlab, chetlab, bosmasdan o’taman deyotganimda shu narsaning bir uchi, qirrasi baribir tegib asablarimni o’ynaydi, mayna qiladi. Xullas, shu o’rinda kulgan, ya’ni asablarimni o’ynaydi deganimga darrov shoshib o’zini bildirgan, bu – men Mahliyo Omon deb ataydigan hayot shakllari, ya’ni egri Dunyo vakillari, ayollari bo’lib, ko’rib turganingizdayin ular 7 da turib o’z kuslari bo’lmish 6 ni ya’ni Shohidni, kuslarini behurmatlik qilishadi. Hamma kasofatlari esa menga tegadi, qaratilgan. Nima ham derdim, bugungi kunlarda asosiy kurashim shu 7-8 dagilar bilan bo’lib o’tayapti. Umuman yeyayotganimning quvvati, ichki energiyam massamni, qo’l-oyoq va gavdamni to’g’ri tutaolmayotgandayin, energiya massamni boshqaruviga kech yetib kelayotgandayin sanalib, bu – xuddi doimo aytayotganimdayin, asosan sekin vaqtda so’ng tez vaqt bilan mening o’rta vaqtimga yetib keladigan Mahliyo Omon larning sekin vaqtda qo’limni yoki oyoqlarimni, gavdam harakatlarini o’zim olib borayotgan, o’tkazayotgan, fazoni aniq kezib o’tayotgan paytimda kuch ishlatib, sekin vaqtda menga ko’rinmasdan baland-past, o’ng-chap o’zgartirib qo’yishga, sal bo’lsa ham qayishtirishga, burishga, qo’zg’atib qo’yishga harakatlari bo’lib, harakat massamni – o’zi mening boshqaruvim yo’lidan sal boshqacharoq yo’nalishlarga burib, shunday qiyaliklarga, narsalarning chetlariga yo’naltirib qo’yganliklari bilan doimo chilesh, debsinish, oyoqlarda qoqinish qilayaptilar. Xullas qilib aytganda masalan men yuriyotganda ostondan yuqoriroqqa oyog’imni ko’tarmoqchi bo’lib harakatlantirsam, baribir boshqaruvda shu oddiy sanalib e’tiborimni to’liq tortmayotganda Mahliyo lar oyog’imning uchidan pastga bosib, yo’naltirib qo’yadilarki, natijada shu qadamim bilan bosib o’tayotgan qolgan yo’lim bu, yangi yo’nalishda ostonaga, shippakka yoki yerlardagi kiyimlarga qoqinib ketadi. Men o’z og’irligim yoki vaznim uchun boshqaruvni doimo kafolatlab yuraolmayman. Menga bir-ikki o’zgarishlar harakatim mobaynida bo’lishi mumkin deya harakat qilib, oyoq bosib ketaveramanki, aslida bu yerda shuncha o’yin bo’layapti. Xullas, nega ko’zga ko’rinishmaydi, sekin vaqtdagilar – ular inson shaklidami yoki hasharot bo’ladilarmi baribir nega. Chunki tez vaqtdan xulosa qilsak, insonlarni bilmadim-u, men Qur’onga xoslab butun Dunyodagilarning gavdasini o’liklar boshqaradi deb aytayapmanki, demak, shu inson shaklidagilar ya’ni o’liklar Flash ya’ni yorug’likdaying harakat qilib, qadam bossalar ko’z tepaga qarab faqatgina havoni ko’rib turaveradi. Xuddi shunday sekin vaqtdagilarni ham ko’rish qiyin bo’lsa kerak deb xulosa qilayapman.

Endi, om ya’ni O’lik Arvohlar ezmalandilar, shunga ularmi yoki boshqalar aralash chiqadimi bu gapimni yozsam. Mening o’ng ko’zim yoki genim elektro-magnit bo’lib hisoblanadi. Aniqrog’i genim yoki qonim bo’yicha elektromagnitli ichki qarashlarim, shu elektromagnit maydon orqali atrofdagilar, oilalarim a’zolari tomonidan darrov seziladi. Shunda menga O’lik Arvohlarning o’ng tomon ko’z oldi miyamdan bostirib kelayotgan kuslari ta’mi elektromagnitga, ya’ni zanglagan temirga, qandaydir kislotaga o’xshab seziladi. Shunda kuslar qo’toqni o’ziga bostirib olganda qo’toq uchun shunday ta’mda, teginishda bilinarkan-da deb qo’yaman. Albatta, qo’toqning og’izchasi maydagina, ammo qo’toqning o’rniga kusni yalayotgan mening og’zim bo’lganda bunday, temir ta’mli kus, om deb hisoblarmidim balki.

Demak, Mahliyo Omonlarga to’xtalsak, ular birinchidan Nodirlikni yaxshi ko’rishadi. Mening ukamning ismi aytgancha Nodir edi. Shunga ular mubtalo, oshig’u-moshiq bo’lib, o’zlarini Dunyodan, shunday Yer kurrasidayin kenglikdan kelganliklarini bilib Nodir, noyob bo’lgan bir narsani xohlashlari tabiiy. Ammo bir narsani aytib o’tish kerakki, er bilan xotin o’xshamasa, bir xil yo’lni tanlamasalar befoyda. Mahliyo Omonlar menga oxir-oqibat so’nggi xotinlarimdan bo’lishlarini bilib turib, hozirgi xotinlik nifoqlariga ya’ni O’lik Shayton bilan O’lik Arvohlar hamda O’lik Farishta orasiga kirib urishib yotishibdi. Menimcha, - endi o’zimcha o’ylaymanda -, men televizorlardan ichki savollarimga, nima bo’layapti o’zi deya so’rovlarimga, xayolimning televizorni birga olib borishiga javob topaversam, Mahliyo Omonlar ya’ni havo nomuslari, 7-8 dagilar meni Ulkan portlashda ya’ni hammasi biridalikda oyoqlarimni, gavdamni nisbiy sekin-tez vaqt bilan o’zgartirib boshqarishni xohlashadi.