Nima

 

8 1:59. Mana 8-10 kunlarga ham yetib keldik. Endi, Spid vaqt doimligidayin o’zining vaqt bo’yicha yozilgan, oldindan belgilangan asoratlarini kam qiynash orqali bizlarga, er-xotinlarga o’tkazib qo’yishi va shu degani o’liklarning tiriklarga aralashuvi kamaygani bilan baholanishi mumkin. Endi kenglikka chiqdik, yuqori kesmadagi o’lik-tirik kattalar olishuvi quyida yoshlarning o’lik-tirik ajrashuvlari, alohida bo’lib uzoqlashishiga xos bo’lgani boisidan yoshlar tasodif bo’yicha kattalardan yaqinroq turib boshqaruvni, sog’liqni o’z qo’llariga olib hammaga nisbatan yuqori baholanishini, hisobga olinishga majburligini ko’rsatib berishmoqdalar. Mana – erkinlik men ob-havodan, muhitdan sezib turibman. 4-si. Endi, umuman dadam bilan nanamda o’zimning yaxshilik va yomonliklarim yig’ilgani bois yozib kelgan matnim ma’nosi bo’yicha davom ettirib yozayotganimda orqavarotdan o’tib qaytganlarida darrov turtki tepkisi bilan miyamda yozaymi-yozmaymi, mujmal bo’lib turgan, baribir yozishim uchun o’ylanib, xayolga kelib, mukammallashtirib yozaman deb turgan fikrimni tezkorlik bilan muvofiq deya sanatib yozdirishadiki, aslida shu oldingi matnim bo’yicha davom etayotganini, buning ma’nosi bilan navbatdagi hammasi biridalik qilgani bois chiqqanidan ichimdagilar baribir aynan dadang, sening fikringni, matningni parallel, yozib borishingning o’zida o’qib yurib bilayotganidayin bashoratga xos ma’no bilan boshingdan pand yedirgandayin, urib bosgandayin turtkili amal qiladi deyishgandayin ustimdan kulishadi. Xullas go’yoki bir kesimda, bir gap ustida dadam-nanam yoki boshqalar ortimdan o’tib qaytganlarida, o’zlarini sezdirganlarida darrov berilib yozib ketishim ichimdagilarning aslida hamma matningni, inshongni ular yozdirayaptilar degani bo’ladi. Xullas, hozir shu o’rinda dadam yana o’tib ketdilarki, bu – o’zimning yozuvimdagi to’xtab-tezlanishlarim ketma-ket davomiyligining o’zi tez bo’ladi deb hisoblangan birida turtki, dadam sababli bo’ldi deya ustimdan kulib yuborishadi, o’zimning ishimni birov oldiga chiqarib qizg’antirib qo’yishadi. Umuman mobodo shuni tushinsamki, bu to’g’ri bo’lsaki, ya’ni agar miyamning o’zi keltirib chiqarib, tuyg’ular hisob-kitobini qilib yozdirayapti deganimizda dadam shunga bosh-qosh, ega bo’lib meni yozdirayotgan va o’z-o’zidan Ulkan portlashli, Hammasi biridali bu bilinishda, turtkilar bilan hammasini yozdirganga ham o’xshab chiqishlari mumkin. Ammo, nima bo’lganda ham miya meniki, mening masalamdir. Endi umuman dadamning o’zlariga kelsak, (tushlikda o’zlaridan so’raganimdayin) yer to’la ustidagi biqin yo’lakcha bo’ylab betonni kim to’kdi, sizmi yoki sezgilaringizni aldab Buxoroliklar o’rniga ishini qilib berayotgan o’lik nusxalari mehnatlar, har yerdagi ishlar bo’yicha ketma-ket qo’yilgan bir chizig’I oxiridan, yuqorisi bo’yicha darajaga ko’ra o’liklar (boshliqlari) (ruhli ko’rinishlarida, birov kelsa darrov havo bo’lib ko’rinmay ketajakli holda) yakunlab qo’yishdimi, go’yoki sizning esingizga shu ishning bo’lib o’tganini, taqdiridan keyingi vaqtni qo’shib qo’yishdi xolosmi deyishim shu. Umuman nega buni so’radim desangiz, kechalari televizor ko’rganimda o’liklarni ekran ortida tomosha qilib dadam qildirgan ishlari og’irligi bo’yicha charchoqlarni ancha kamaytirib, Buxoroni aylantirib kelib, uyimizda ham iz qoldirib, shu bira-to’la yo’lda meni uxlatgandan so’ng uzoq uxlatadilar va uxlaganimda charchog’imni sezib uyg’onib ketib ko’p uxlashimga qaramasdan turishim kelmaydi, uyqum bo’ldi deya kech aytadi. Xullas, insonlar taqdir narsalari joylashuvlari, oldi-qo’ydisi gaplari bo’yicha shunday aldash mumkin, kim so’rasa eslariga yolg’ondan u qildi, bu qildi deya bor, yaqin atrofda, hudud doirasida yashab turgan insonlarni keltirib qo’yish mumkin. U, qilmagan insonlarning o’zlaridan kelib so’rashsalar, sen qildingmi deyishsalar, o’lik nusxalar qiyofasi parallel ravishda hayotga o’tib insonni yengil miya-gavdasini boshqargan, qiyofasidagi va gapidagi o’zgarishni qilgan holda go’yoki mening aqlimga, fikrlarim qiltiqlariga yopishib olib og’anatganlaridayin, burib-surib tushirganlariga, qiya qilganlariga o’xshab teskari, simmetrikaviy ravishda miya-gavdalarning oson, cheksizlikka xos ishlash bosimlari joylarida aralashib ketishlari hech gap emas. Zero yuk tashish, og’ir ish qilish asosi buni – yengil aldovlarni, O’liklarning parallel basharalarini bema’lol ta’minlashi mumkin. Umuman olganda insonlar taqdir bo’yicha narsalarni (miya-gavdalari ya’ni kallalari shunday ishlaydiki, birorta shikast yetkazilmasligi, sog’liq ustunligiga ko’ra taqdirni ko’rsatib turishi kerak; xuddi mening miyamga qilcha ozor yetkazilmay, qonun-qoidasi bir xil yo’ldan borishi kerakdayin) bashorat qilib gapirishadi, men esa gaplarim bilan insonlarning o’zlarini, qayerga va qachon borib-qaytishlarini, nima xatti-harakat, ish qilishlarini (o’mishimga ko’ra) bashorat qilaman. Endi, Shunday qilib o’qish men uchun ishlashdan ko’ra oson bo’lib kelgan, shu sababli men keyinchalik, erkak bo’lib qiynalib kelmoqdaman. O’qishda ko’t bosish kerak deyiladiki, qilgan oldingi xatti-harakatlaringiz shakllari ko’t bosib stul ustiga o’tirganda ko’tning qo’zg’alishlarida orasiga pufaklar, sodali sharchalar, g’ijir-g’ijir ravishda mushak tolalari bo’yicha orasida havoli oraliqchalar qolganga o’xshab xuddi misol-masala yechib takrorlayotganingizdayin qaytarilib, ko’rilib turiladi, bo’lib o’tadi. O’qiganlar uchun o’rgangan shakl-shamoyillari, bilimlari, qoidalari kam bo’ladi, chunki teng, yarim-yarim bo’ldab qo’zg’alish-harakat va o’tirishni olib borganlar. O’qimaganlar esa ko’proq qo’zg’alish-harakat yoki insonlar (misol uchun sinfdoshlarim menga yaqin yuqori darajali insonlar sifatida miya va gavda bo’lish kinoyalarida ko’proq ikkalasini, qo’zg’alish va aqlni ham teng olib borishgan) aql-bilim ustunligida ko’proq aql-qo’zg’alish kinoyasini qilishgan bo’lib, natijada aksincha qo’zg’alish-aql qilishga ko’ra kamroq tasodif-taqdirni o’rganib, shunda oson yashab, dam olishli qiziqib qiynoqlarini o’rtacha, balans qilishganidan so’ng hayotlari yaxshi, ko’p ko’nikmalarga atalmasdan faqatgina taqdir va gen qoq tushunchalarini umr o’tkazish vaqtlariga, hoziroqlariga tortib yuqori darajada o’zlari uchun o’rtacha hayot kechirib kelmoqdalar. Misol uchun, bizlar faqatgina 2 taraflama hayot shakli ya’ni, gavda va miyani bilganimiz uchun kerak bo’lsa ustolar ham men uchun boy ko’rilganlardan, dav-daskasi va yegani oldida-yemagani ketida bo’lganlardan yaxshi hayot kechirib kelishmoqdalikda bo’lishlari o’zlariga ayon. Mardikor-ustolar yoki boshqa qashshoqqa xos deya topiladigan tabaqalanganlar aslida ishlash shart-sharoitlariga ko’ra bizlardan ko’ra ko’proq sayr qilib, bizlarni og’ir mehnat qilayotgandayin aldab, aslida o’z ko’zlarida qiyin ishlarini yuqoridan, mehnat-qo’l tegishidan tepadan, kameradan kuzatib barcha taqdir va gen bo’yicha chiziqda, umr davomida orttirilgan bekorchi aldovlarni, o’z-o’zini mahkum qilishlarni og’irligini ortda qoldirib, barcha aralashish-chalkashliklarni baraxloga chiqarib ishni kuzatish bilangina qilishga xos bo’lishlari mumkinki, bu – bizlardan yashirilgan ya’ni go’yoki bizlar ular qo’l-oyoqlarini tekkizib yuk tashib qilishayapti degandayin bo’lamiz. Aslida birgina perchatki, qo’lqoplar tegishni o’z kameralaridan olib ko’rsatadi. Xullas, kim qancha “v zameshatel’stve”, chalkashlikdaligini aytish qiyin-u, aslida aytib turganimizga muvofiq ravishda aslida ham og’ir mehnat, yuk tashish miya bo’lib yashashni boshlagan insonlar uchun oson, gavdalari go’yoki mening Dunyoqarashim bo’yicha qilib aslida proyeksiyaday qo’yilgan, ya’ni insonlarda doimo mendan tashqari har ikki tarafning o’zi gen ham taqdir ham mavjuddir. Shuning uchun aslida gen va taqdir darajali (ko’proq farq qiluvchi bo’lsa ham) kinoyasi bo’yicha gen va taqdirning bir-biroviga o’tib qolishidan ya’ni ikkalasining ham ikki tarafda birgalikda juftlik hosil qilishlaridan kim qancha zameshatel’stvo ga, chalkashlikka ya’ni juftliklar bo’yicha o’rtaga chiqarishga yo’l qo’ygan bo’lsa, shunga qiyin, og’ir hayot berilgan bo’lsa kerak deb o’ylayapman. Demak, Dunyoqarash bo’yicha o’qish kerak, Oliy ta’lim olish kerak degan gaplar bir bo’hton, men uchun insonlar tomonidan kelayotgan yolg’on, mening o’rtamni aldab to’g’ri deb baholashdir. Baribir bo’lgan ish bo’ldiga chiqadida, nima qilib ketsak, shunisi bo’yicha oqibatlarda, natijalarda yashashimiz kerak. Men negadir o’qishga, taqdir va gen chalkashligiga, qorishuviga qatnaganman, boshlanishida borib qolganman, shu bilan hammasi tortilib, insonlar tomonidan qoloqliklari sababli o’zlariga o’xshatilib yo’l ko’rsatilib, to’g’ri deb jalb qilib borilgan. Zero men ulg’ayganimda, erkaklik chog’imda maktabda o’qiganlarim, matematika va boshqa bilimlarim bo’yicha Spid sifatida qiynalib, shu yolg’on ilmlar, bilimlar, darslar ma’lumotlariga ko’ra aralashib qolgan miyamni yana boshlanishiga, sog’ holiga qaytarish, aldanmaslik uchun Orttirilgan immunitet tanqisligi sindromi kasalligiga, doimo o’rgangan materiallarim, matematika saboqlarim o’zimga o’zimning xatti-harakatlarimni hayotdan qayta duchor qilgandayin, keltirgandayin endi ko’timdan miyamga, bashoratdayin jarayonli pufak, tugun yorilishlari, diqqat-e’tibor farqiga xos o’yinlarni sezilishi, e’tiborimga kelishi bilanoq qiynashi bu shu. Xullas, o’zimning o’rgangan yolg’on bilimlarim o’tkazgan umrim chizig’ini tuflikka, chiziqqa o’ralashgan tugunlarga, pufaklarga xos o’rab olib o’zimni qiynab kelmoqda. Litseyimizga bir kun Spid maruzasi bo’lib o’tgandi majlislar zalida… Endi xullas, ko’r va karlik tushunchalarimni kecha o’z-o’zidan yoki tiriklik sabablarimga ko’ra, umuman esimning ishlab ketishi bo’yicha televizor tomoshasida qo’llasam, shu ma’lum bo’ladiki, ichimdagilar ham men ham bitta kino tasvirlari va ovozlarini eshitib turibmiz, ammo shu kinoga qarash mobaynida ko’zimning fokusi degandayin qayerga, aynan ekranning qaysi nuqtasiga qarashini hech kim bilmaganga o’xshab men boshlang’ich, go’daklik sof gavdam, sog’lig’im bo’yicha genli tarzda tasodif ko’rinmas ko’ndalang shtrix, ketma-ket o’tuvchi chiziqlari bo’yicha parallel ravishda aqlim bilan ilg’ashga, ichimdan xayol qilganim sodir bo’layapti, tasvirlarda ko’rsatilayapti deyishga, shuni qanchadir payqashga, tushunishga urinib boshqa, bilimim bo’yicha kinolarni tomosha qilayotgan bo’lib chiqqanimda, gaplarimga xos ko’rinishlar, kino tasvirlari (endi shu joyini o’zim aniqlayolmadim-u, birinchidan kino o’zgarmas, oldindan ko’rgan bo’lishim ham mumkinligi bo’yicha genim hamda ikkinchidan taqdir bo’yicha aynanki…) hoziroqdan aqlim bo’yicha o’zgarishga xos bashoratli, karomatimga ko’ra chiqayaptimi yoki bilimim bo’yicha boshqa kino lavhalari, suratlarini ko’rib, olib berib, kinoga tiqib tashlab bashorat qilayapmanmi degan xulosalarga boraman. Xullas, men kelingki, hozir aql bo’yicha o’zgarish deylik, zero boshlanishida umumiy qilib qo’yib, - kinoni har ikki tarafini, suratlari (kadrlari) va ovozlari (gaplarini) birgalikda, ichimdagilar va o’zim haqiqat qilib ko’rib-eshitayapmiz deganimga xos bo’lsinki, - qilib kinodagi bashoratni tushunib yursam, ichimdagilar, meni doimo shu jihatga qaratadigan O’lik Orning o’zi qolib, mag’lub bo’lgan holda gaplar bo’yicha oldindan zapis bo’lgan bashoratlarni aql bo’yicha kino tasvirini o’zgartirishimdan so’ng o’zgartiradi, boshqacha qiladi. Xullas, kino tasodifini men boshchiligimda yaratishga majbur etaman, ammo kinoni asl bor, o’zidayin, esingdan kelib turibdi deya majburlaydigan O’lik Orlar bo’ladi. Ammo shunga qaramay, O’lik orlar, ichimdagilar kinoni tasodifiying bilan chiqarib, gaplaring bilan oldinga o’tkazib bashorat qil deb xit, bezor qilaverishsa, doimiy surunkali o’ylashga majbur etaverishsa, men go’yoki filmdan, shunday bo’lsa ham bir ozgina zavqlanib, miriqib tomosha qilmoqchi bo’lishimni, darrov yana kinoni o’zi bor, yozilgan deya baholayaptimi deb meni qiynashadiki, aslida bo’lmasa, shu kuchda o’zlari turishibdi, ya’ni o’zi yozilgan, Dunyoqarash bo’yicha isbotlamoqchi bo’lsang, seni darrov (shu kinoni) oldindan ko’rgan deb topishadi deyishmoqchi bo’lib turishadi. Xullas, shu o’rinda taqdir va genning yuqoridan, o’zlari bo’yicha almashinishlari qandayligiga e’tibor qaratamiz. Zero aslida bilamizki, ichkarisida, umr chizig’ida bir gen bo’lsa, bir taqdir almashinib kelaveradi. Endi umr boshlanishi va oxiriga ko’ra ikki joylarini, boshlanishini nuqta deb olib, oxirini esa chiziqqa o’xshatib almashtirsak, birinchidan chiziq ya’ni taqdirdagilar o’zlarini nuqta deb bilishadi, hayotlarini nuqta deya atashadi, ammo o’zlarining asl holatlarini, shaxsan gavdalarini chiziq deb baholashadiki, bu – nuqta uchun umr chizig’I (go’yoki men xotinimning chiziqli gavdasining qaysidir joyidaman hozir) bo’lib, aslida birinchi navbatda nuqtadagilar o’zlarining hayotlarini chiziqning, vaqtning, umrning bir lahzasidan o’tib borayotgan deb bilishadi, ammo o’zlarini gavdalarini nuqta, modda, qattiqlik maromida toshga o’xshash jism (zero vaqtning tosh ustida ko’rinmas o’tuvchanligini qarama-qarshi inobatga olsak) deb bilishadi. (Endi shu o’rinda yodga solishayaptiki, elementar matematika bilan tabiatni ko’tingni bosgan holda erkin, huzurbag’sh, qiynalmay o’rganib chiqqan bo’lsang, Oliy matematikani o’rganishda o’zingni horg’in choptirib, darslik oldiga olib kelib, qiynab o’tqazib kuzattirib, ammo ozgina o’qisang ham tezda ko’p narsani, hammasini tushunadigandayin, katta hajmli kitobni qisqa hajmli darslikka aylantirib o’qib chiqasanki, zero bu – simmetrikaviy ravishda barchasi o’zing yaratgan yolg’on bilimlaring, ilm-faning ya’ni gen va taqdir aralashmasini yaratgan bir Dunyo, dengiz misollardan, tasodiflardan biri, tomchisidir)(nima bo’lganda ham go’yoki yoshligim esimga tushsa, men maktabda yozishni o’rganmagunimcha gapirishni bilmagandayinmanki, umuman men yozuvimni insonlarga sohta deya o’rgatib, ularni xohishlariga ko’ra sohtalik bilan ko’niktirib, yashattirib qo’yganman, insonlar so’ng gaplarni haqiqat deya doimo aniq, bir xil tushunchalar bilan gapirib turishlarini o’rganganman; insonlar hozir ham mening yozuvlarimni aniq bir ma’no yuzasidan tushunaolishmayapti chamamda, zero ularga miyam (o’zlari umumiylikdagiliklari) tomonidan qaralganda yozuvlarim har xil ko’rinishli, Unikod 16 ga o’xshab yoki Matritsa filmidagi ekran shriftlari ichidan o’tgandayin sanalar xo’sh; Shunday qilib insonlarni ko’pi bilan borsa, o’zimning boshliqligimni va mendan simmetriya darrov chiqarib o’rganishlarini hisobga olib, men qanchalik darajada tasodifiy Random, yolg’on yoki boshqa kadr chiqarishimni bilayotganimga o’xshab mening yozuvlarimni miyamdan bir xil ko’rganga o’xshab haqiqat qilishlari, meni tushunishlari mumkin; Men asosan gaplarning sanskritchasi izohidan ularning nima demoqchiliklari, aniq lug’aviy ma’nosi ostida yashiringan yolg’on haqiqatlarini tushunaman)(Xullas, butun Dunyoni yaratib, o’zim ilinib, aldanib, hamma shunday ekan deb kelayapman; Shunday qarasak, inson “bilimlari”, harakatlari har xilligiga ko’ra Dunyo miyalarida aslida bir xilga yaqin, ammo ular boshlanishidan o’tib yashab boravergan sari gen va taqdir chalkashligida gendagilar ko’proq bir xil Dunyoni, mening Jahonimning aniqligini bilib kelishgan, ko’proq taqdir bo’yich joy olganlar esa narsalar, binolar yolg’on joylashuviga monand bo’lishgan). Xullas, topmoqchi bo’lib borib qarasak, gen-taqdir masalasida, birinchi sabab, gavda amaliyoti chiqadi, so’ng vaqtdan, tezkorlik bilan yoki ba’zilarda sekinlik bilan keyinchalik taqdiriy izoh, almashinish yoki simmetrikaviy javob chiqadi. Endi shunga qarab borsak, topmoqchi bo’lib yuqori darajadagi amaliyotni, almashinishni yozsak, aslida shu yuqori darajadagi almashinish bu – taqdir tomonidan, qismatdagi shaxslar uchun boshlanish, yuza asosalari bo’lib hisoblanadi. Demak, yonma-yon yaqin qilib, so’zlarni ko’rib turib, adashmaslik, esga keltirish osonligi bo’yicha yozib simmetriya olsak, bizda boyagidayin sabab-o’zimiz, (biz bu – asosan men qayerda bo’lgan tarafim, adashmang, bazida adashib o’zim ham aynan kimligimizni yozmay ketishim mumkin), keyin ya’ni chiziqda o’tish, salgina yurish bo’lib oqibat-taqdirchilar bo’lsa, gen-taqdir almashinuvida juft so’zlarning birinchisidan yozilishiga e’tibor bering (umuman men hayotga, Dunyoga berilib ko’p uzoqlashganmanda, aslida hayot terim qatlamlaridayin oraliqdan chiqayapti ichimdagilar uchunki, shuning uchun yaqin, ekranda ko’rinib turgan juft so’zlar qilib, yaqin baholarda ko’rib turib xulosa qilay dedim “ichimdagilarga o’xshab””ohang kinoyali o’xshatilishida”), bu – (baribir ekranga sig’madi, demak, qisqa qilib: o’zim-sabab va u-oqibatga sosan) oqibat-udan sabab-o’zimga qaralish bo’laveradi. Endi unday, sal avvalgisidayin ko’raylik qani, mantiq bormi: demak, - gen-taqdir masalasida, gen tomonidan gen-taqdir-gen almashinuvi hamda taqdir bo’yicha taqdir-gen-taqdir almashinuvi bo’layotganda – endi ma’no chiqishi uchun go’yoki har bir uchliklarda aralash barcha kombinatsiyalar bo’yicha to’g’ri kelganiga ko’ra almashinish bo’lib o’tadi. Ya’ni shular muhimligi, dolzarbligi, enam qarag’ayning o’lik nusxalari, ichimdan hammadan ko’p eshitiladigan, aytiladigan Ruhlari bo’yicha qarab yozib chiqamiz. Umuman, birga ikkilik qilib yozsak, ma’no chiqarkin. Bu – gen-taqdir-gen hamda taqdir-gen-taqdir bo’yicha birinchi uchlik so’zdan genni olib ikkinchisidagi taqdir-gen bilan almashtiramiz. So’ng gen-taqdir-gen ya’ni birinchi uchlikdan taqdirni olib yana ikkinchi uchlik, uch qator juft so’zdan yana taqdir-gen juftligini olamiz. So’ng yana birinchisidagidayin 3-o’rindagi gen so’zini yasab olib, gen-taqdir bo’yicha hayotiy vaqt o’tkazish, yashashga xos surg’izamiz. Taqdir bilan boshlanganlar bo’yicha ham shunday qilib chiqsak (o’z-o’zidan teskari yo’nalishlarda, zero endi e’tibor bersam, masala shunday yechiladi-ku) bo’ladi. Endi – xullas olsam, men masalalarni oddiy baholab, go’yoki biriga shunday bo’lsa, o’z-o’zidan ko’rinib turibdiki, qoida umumiyligi bo’yicha aynan bitta element deb qaramasdan, teskaricha amallarni ketma-ket, ichiga kirib aytib o’tirmasdan, yuqoridan, yoppasidan qaragan holda, oddiy mantiq bo’layapti degandayin, tez muhokamaga yoyib u unday qilsa, bunisiga boshqa yo’l ham yo’qki, yoppasiga bunday bir xil ketma-ketlik qilib chiqadida deb qaraganman. Xullas, menga qilinajak ishlar ko’rinib turgan, bitta misol bo’lganiga o’xshab boshqalarini o’xshatib qilish kerakligiga xos, qarama-qarshisini ham hammasi biriday, yoppasiga, yuqoridan umumiy tushunib ketganman. Ammo, ba’zida ichimdagilarning jumboqlarini o’ylab qolamanki, kallam ham shunday ishlab ketib, elementar darajada yonma-yon keltirib, qarama-qarshi yo’nalishlardan o’tmasam kallam olmaydigandayin, hammasi ko’p bo’lib ketadi. Xullas, zigzagni umumiy, ko’ndalangi va vertikali bilan ko’rganga o’xshab bitta-bitta zigzaglab, qayishish, qirralardan o’tish joyida to’xtalib, yangicha mulohazalarga berilib, vaqt yo’qotib o’tirmayman. Bu – kompyuterning ishlashi. Kompyuter 0 va 1 lari bilan bunday, birma-bir qiyalanib, qayishib yoki burilib ishlab insonlardan ko’p amallarni, vazifalarni bajaradi, ammo insonlar yoppasiga zigzagli fikrlab, hisob-kitob qilib kompyuterning asosi bilan hammasini soddagini ravishda yasab ham qo’yishgan. Endi xulosa qilib aytadigan bo’lsak, go’yoki aslida men uchun bo’linish yo’qdayin qilib qo’ygan ichimdagilar, umrim o’tgan vaqti ichida hamma aldanishlarimni, taqdir yolg’onlarini yuzimga solib, kesib ammo bo’ldi, kesildi deyishimga qo’ymay kelishgan ichimdagilarning o’zlari uchun ikkita bo’linish, almashinish turlari bor bo’lib, bu – gen va taqdirning, ya’ni shulardan o’zga ko’rinmas, yuqorisi bilinmas bosh qarama-qarshi elementlarning parallel ravishda har biri o’z joyi asoslamachiligida juftlik hosil qilib, narigi taraflar bilan almashinish qilganlarida X ya’ni noma’lum ko’rinishi hosil bo’ladiki, so’ng taqdir ichki elementlari bo’yicha juftlik hosil qilmay, har biri birma-bir almashinishi bo’lib Y, tasodifga xoslik yoki Z, sabab-natijani aniq baholash bo’lib o’tadi. Tushungan bo’lsangiz, yana qaytarish joizki, bu muhim uchlik, o’z bilimlarimdan olingan harflar bilan bo’lsa ham, aslida hozirgi bolalarga tegishli tasodif, yashash, tiriklik asosi bo’yicha 3 ta raqamni, ya’ni aynan raqamlarni ifodalaydi. Xullas, hammasi tushunarli, bu muhim deya yana qaytarmoqchi, salgina yoki chiqib qolsa ko’pgina boshqacha o’xshashlik bilan hozir yozgan X, Y va Z larim haqida takroran yozmoqchi bo’lganimda chindan ham muhim ahamiyatga egaligi bois ichimdagilar bir marta ko’rib-bilganlari yetganidayin, shunda xotira qurilmasida, kompyuter orqaga ketadigan tokida yaxshi qoladi degandayin takroralshimga qo’yishmadi. Endi. Umuman hozir turib yurganimda shu bir mashg’ulotni qildimki, boshimni tik ko’tarib, to’g’riga qaragandayin xonamning hamma yoqlariga, devorlari o’rta tepa-pastlariga qarab chiqdim. Umuman aytamanki, oqibat-sabab bo’yicha sababimning o’zini mening gavdamdan shundoqqina qoldirayotgan harakat izlarim bo’yicha o’qib, ko’rib yashayotgan ayollar, taqdirdagilar ya’ni bioligik taqdirdan kelgan yoshli inson ayollari, va chinakam shu biologik yosh ichida taqdiriy ma’nosini olib borayotgan o’lik nusxalari meni shunday ushlashadiki, nima bilandir, kallangga o’zing keltirib chiqarishing sharti bilan ham deya majburlab miyamni ishlatib turishmasa bo’lmasligidan, sabablarimni shunday tushunib turayotganliklarini sezdirib, umuman xatti-harakatlarim yasagan butun o’tkazgan o’tmishim, bo’lib o’tgan hayotim bo’yicha kalla ishlarimni, bilimlarimni so’raganlaridayin keltirib chiqarayotganimning o’zida jarayonga-jarayon orqamoqqa, qarama-qarshi yo’nalishda urishadiki, birinchidan o’ylayotganlarim, miya jarayonlarimni doimo chiqarishni taqab qo’yish majburiyati bilan xulosaga yo’l qo’yib qo’rqizishadi, ikkinchidan meni orqaga, butun o’tmishim bo’yicha chiziqli yo’nalishga tortib urgandayin yo’qqa, kerakmasga, gavdamni yo’qotishga chiqarishadi. Xullas, bolalarim boshida bo’lgan, ularning – bizlar misol uchun injiqliklarimiz, ziqnaligimiz, yoki tanamizdagi yaralarni yulishimiz, vaqtni ko’ngildagidayin o’tkazaolmasligimiz, qisilib-sudralib yurishlarimiz, xullas beso’naqay xatti-harakatlarimiz sababli chiqqan aslida bizdan, er-xotinlardan oldingi avlod bo’lmish bobo-buvilarda bo’ladigan rakni davolashimizga o’xshab bolalarning injiq tuflik bo’lib yashashlari, simmetrikaviy tarzda hayotga zippa otilishlari, harakatlanishlari bizning Spidimizni, o’zimizcha bilimlar ostida yaratgan Olamimizni parallel ravishda ichimizdagi o’liklarning bu qiliqlari, taqdir bilan orqamoqqa ya’ni gen tarafga (gavdamizni) surishlari, yoshlikka yuborishlari, gipnoz qilgandayin peshonadan bir urib orqamoqqa engashtirib, yiqitib uxlatib qo’yishlari orqali davolamoqchilar, o’rniga o’rin turib berib, hammada joy talashish, dirrilash muammosi bo’lganda, avlodlar bo’yicha bu ishlar aynan joyni egallash, o’rniga turish orqali joyning egaligini, kasallikni o’z zimmasiga olib, yani yashashlaridagi o’zlari bilmas kamchiliklar sifatida qarab bizni, er-xotinlarni davolamoqchilar. Xullas, miyamda men bolamning o’zining doimiy vaqti bo’yicha harakatlarini, gavdalari bo’ylab hayotiy chiziqqa ko’ra simmetrikaviy sudralishga xos, otilishlarini bilib yurishga majburman. Endi xullas yana bir yog’ini so’rasangiz, o’liklar Buxoroda ishlashayotganda baribir qanchadir oqliklari, Ruhga o’xshab bo’lsa ham ko’rinishlari bo’yicha horg’inlari, charchoqlarini mening o’tirib, ko’timni og’ritib bosib yozishimdan olishmoqchiki, moboda ularning borliklarini kimdir sezib qolsa, darrov mening ko’timga og’irlik tushib, isbot, biror ashyoviy-dalil qoldirmay yana aldab, boshqa o’xshashlik, hayotiy amal chiqarib ketishlari bo’ladi va mening ko’timning qisilayotgan joyiga kelib tushishadi. Men aslida vaznim, ko’tim og’irligi bilan ishlatayapman Buxoroni, bino-asfaltlarini qurdirayapman. Kerak bo’lsa, o’qituvchilik yoki boshqa oq mehnatli ishlarni qilmay ketganlar o’rniga ba’zi o’rinlarda ayni ma’lum bir harflarni yozib ishlarini o’lik nusxalariga qildirib ketayapman. Endi 5:49. Shunday qilib o’tgan dunyodan hozirgi, shu dunyoning umr chizig’I yuqorisiga tushib, avvalambor o’zim o’zimni birinchidan taqdir boshqaruvchisi qilib yasab qo’yganman, so’ng xotinim ustimga singib kirib, bir joyda, vujudimda juft bo’lib joylashib mening o’zim yuqori kelajakdan quyidan boshlab yashab kelishimni taqdir qilib yozib, oldindan ma’lum qilib qo’yganimda yaqin, 1-2 soniyali kelajaklardan peshonamga sim o’tkazgandayin ushlab, boshqarib, bir xildayin, zapisli, o’zgarmas olib kelayotganimda harakatlarim, gavdali burilishlarim ya’ni tirikligim tasodifi bo’lib u, xotinim hisobga olinganida, aslida shu tasodiflarim xotinimning kutilmagan qarashlari bo’lib, yoshligimdan beri menga yuqib qolgan. Aniqrog’I men har tarafdan bashoratmen, taqdir taqazosi bilan yuriyman, ammo shu hayotni, meni kuzatish darajasi ikkilanishga yo’l qo’yib, xotinimning darajasi past bo’lgani uchun meni tasodif sifatida kuzatib kelgan, men esa ko’proq ravishda yuqoriroq darajadan taqdir deb hisoblayman. Xullas, bo’lgan hayotdagi, vertikal chiziqdagi fazo bo’ylab perpendikulyar, qiya urilib kelgan ko’zlarning, kuzatuvlarning har xil darajalanib ikkilanish qilishi, uzun umr yo’lining shundoqligicha, o’z-o’zidan, yozilganidayin bo’lib o’tishiga ishonmay bardoshlari yetmasligi boshqalar bo’lib, men ularning ta’siri ostida o’zimni tasodifan, ikkilanuvchan, xohishim bor bo’lib, kutilmagan tanlov yo’liga kiruvchan deb xato kuzatuvga, o’ylovga moyil bo’lib kelganman. Umuman esa ko’rib turganingizdayin, hayot qanday qo’yilsa, kelajak noma’lum ravishda o’ziga tortib kirgizib borayotganga xos barchasi faqatgina hoziroqda bo’lib o’tishiga ko’ra, keyin noma’lumligi ammo bo’layotganini bilib turibmizki, bu – taqdirdanligimiz. Ammo, hozir o’zimni taqdirdan desam, boshlanishidan beri, tugul o’zimni gavdamni tasodif deya boshlab, so’ng hozirlari butun Dunyoda mening yolg’on bilimlarim va aqlim bo’yicha yozuvlar tarqatilgan deyotganim, hamda shu bilan birga barcha insonlarni bor, o’zlari mavjud deb topishimga to’g’ri kelib endi – mening bilimlarim (yozuvlarim bo’yicha) emas deb qo’yishim, bari-bari insonlar va Dunyo taqdir bo’yicha tuzilganligi, oldindan ma’lumligi hisobga olinadi. Bizlar yuqoridan, birinchi bora Dunyoga boqishimizdan taqdir tepasiga otlanib oldingi taqdirlarda ikkilanishimizga xos ravishda o’z tug’ilib o’sish joylarimizni va qolgan barcha jarayonli xatti-harakatlarimiz, aralash aloqalarimizni avvaldan, oldindan kelishib tuzib qo’yganmiz. Menga hammasi taqdirdan deb ishontirib borayotgan o’lik orning o’zi ikkilanishning ikkilanishi yo’lidan borib shuni, taqdirdanlikni tushuntiradi. Aks holda bitta ikkilanish, tasodif bilan buni tushunib bo’lmasdi shekilli. Xullas, miya ko’zimda alohida nimadir, parallel ham perpendikulyarlikda ham ajratib-taqab qo’yilib taqdirni o’zgartiraolmagan holda kuzatishlar ikkilanishi, ko’zni umr chizig’I bo’ylay bitta, juft ma’noda surtaolmaslik bo’lib o’tadi. Endi (kattagina bilinib qolayotgan qo’shimcha bilan) bitta jumboqli vaziyat turibdi, shuni, hozirgi yozganingni, va bundan tortib barcha yozuvlaringni “o’zing taqdirga xos deb baholarmiding” degan savolga qanday javob beraolardim degan mulohaza turadi. Endi 6:28. Xullas, tasodif uchun janglar har doim borki, o’zim o’zimni taqdir onimdan qanday tasodiflarga yo’l qo’yib kelganimni, avvalgi dunyolardagi “yetishmagan”, kam-ko’p ikkilanishlarimni hamma qatori sarhisob etib, kelishuvlarimiz bo’yicha shunday onlar, hoziroq paytlari yaratilganki, shunda baribir har kim qanchadir tasodif, miyasi ortidan (esnasi parallelligida) ikkilanishga yo’l qo’yadi degan ma’noda chindan ham tasodiflariga javob bergandayin sekin sudorgi, og’riq olib qiynaladi. Demak, taqdirdan tasodif darajalari bilinib, yaratilgan vaqtlar, oraliqlar, deylikki har 2-3 daqiqaga xos davrlar bo’yicha qo’rqizishlar kimki chindan tasodif, ko’z qarash ikkilanishi qilsa, yomon, og’riqli kechinmalar bo’lib (shifokorsan-e deb qo’yishganday hozir shu o’rinda) shu oraliqlar oxirida, oldindan belgilangan jazolanish onida o’tadi. Albatta, umr qanchalik uzun, keng ko’lamli hayotiy qaralishlari bilan bo’lmasin, hayajonga berilmay, tasodifli kuzatishlarga yo’l qo’ymay yurakni keng saqlashga o’rganish kerak. Aks holda og’riq, qo’rquv degan tushuncha parallel, hayotga kirmay urib yuborishi mumkin. Baribir inson, odam shunchalik chidamliki, taqdirdanki, og’riqlarning aytilgan, kutilgan joyida har xil, kutilmagan, oldindan noma’lum zo’rayishini yengib o’taverishga majbur, taqdir yo’lini hamma bosib o’tishi shart. Kimlar uchundir, masalan, boshqa vaqt, oldindan qilib kelgan kuzatuvlari befarqlikni, aralashmay qo’yaverishni bildirgan bo’lsa, navbatdagi tasodif qiynog’I uchun taqdirdan, qismatdan yoki peshondan ajratilgan onlar, lahzalar yoki vaqt qismchalari bilinmay, asablarga tegmay, Supermen eshitganidayin baland ravishda quloqqa kirib ichni zir titratmay qolishi mumkin. Xullas, bolalar uchun aytsak, yoshlar kelingki o’zimning yoshligimdan xulosa qilib chiqarib aytajak bo’lsam, taqdirga parallel hisoblagan tasodif o’choqlarida yashashadiki, bu – taqirdan eng pastdagi yig’ilish, shishish joyi bo’lib, umrning yoshlik davrida, avlodlar yod olinguncha taqdir tomonidan tasodifli xastalanish, janjallashish onlari tiqib, ko’p qilib tashlangan. Masalan, hozir shu o’rinda bolalarning tashqaridan qiy-chuvi eshitilayaptiki, ular o’ynayotganlari sahnasida, taqdir lahzasida kimki umumiy, futbolchilarga xos kuzatsa, ko’p hayajon, sezgilarga yoki ko’z qarashlariga berilmay, tasodif qilmasa, shular qiy-chuvli belgilangan onlarda hammadan ko’ra ko’proq mazza qiladi. Endi 7:48. Bizda, menda 5 ta sezgi bordir. Birinchi 4 tasi 2 ga bo’ldanib, gen va taqdir taraflaridan sanalishadi. (Bilmadim, nima uchun shu o’rinda shu haqda kechki ovqat davomida suhbat qurib kelib ham, yozayapman hamki, aslida shuni nimaligini bilmoqchi bo’lib, xayolimga qanday keltirishayapti, zero bolam hozir shu ahvolda, unga bilim yetkazayotganday bo’layotganga o’xshayotgandurman, asosiy hayotiy tushunchasini olib borayapman deb turganimda bu – xayollarim parallel kinoyaday keltirilib, oxiri cho’zilib, bo’rttirilib hayotga kirgizishim, gapirib yuborishim uchun keltirilayaptimi, uyushtiralayaptimi deb hisoblayotganimda, shu choy ichish davomida ha deb piyolada choy ichdim, so’ng shunday hisob-kitobni topganimda nazarim darrov Big bang bo’yicha piyolaga tushdi; so’ng dadam doringni ichishing payti deb eslatganlarida, men balkim Big bang aniqlik tasodifi qilganim uchun o’lik Shohid parallel nisbiylik qilib kisamda ro’molchalar yo’qligi bo’yicha shosha-pisha yurganimni ro’kach qilib hammomga qaytarib, oldingi kisamdan ro’molchalarni olishga yubordi; demak, piyola degani “pi, aylanaviy burilish doimiysi, tengligi yola (ya’ni aylantirib, parallel yo’lla)” bo’lib, xayolimdagi tiriklikni shunday boshqarishayapti). Demak, men uchun teri bilan tegish va eshitish sezgilari tasodifiy, gen hisoblanadi hamda ko’z bilan ko’rish va ta’m bilish sezgilari oldindan kutilgan, taqdir deb qaraladi. Shunda yana bitta shu jumladan, tarkibga kiritilgan haqqoniy sezgi bo’lmish, hid bilish sezgisi va tarkibga kiritilmagan, gipotezadagi yoki miyaning shuncha sezgilarni olib, so’ng o’zidan sezishga xos sezgisi oldindan ko’ra bilish, yaqin kelajakni his etish, mantiqan aytganda kimdir yurib ketayotgan bo’lsa, davom ettiraveradi, yurib ketaveradi (so’ng charchab qayerdadir to’xtaydi) deyish bizlar, yarimdan yuqori darajadagi insonlar va odam uchun 2 ta hayot uchun, oldinga almashinib borishimiz uchun yaratilgan taqdiriy sezgilar hisoblanadi. Yarimdan past darajadagi insonlar o’z-o’zidan shu ikkita, hid bilish va intuitsiya sezgilarini taqdirdan o’zlaridagi birlamchi sezgilar deb tushunishib, qolgan asosiy tarkibdagi 2 ta taqdiriy, oldindan ma’lumlik uchun bo’lgan ko’z bilan ko’rish va ta’mni tushunish sezgilarini tasodifiyga, genga chiqarishadi, so’ng ularga yana gen tomoni hayotiy almashinuv, taqdirdan genga qarab hayot kechirish sifatida 2 ta sezgilar, ya’ni teri bilan tegish (men uchun eng yomoni, og’riq olishgacha borishga xos) hamda gapirish (quloq bilan eshitish) sezgilari bor hisoblanadi. Xullas aytganda taqdirni eng oliy, yuqori daraja baholab, bizlar tepa darajadagilarning asl o’rni, Dunyoqarash yurishlari, oddiyliklari bizlarning hayotiy sezgilarimiz ya’ni, hid bilish va hissiyot, quyi darajadagilar, agar ularga o’zlari tomonlama shoh bo’lsa, bu – balkim mulla, shayx, Din arboblaridurki, teri bilan tegish va gapirish tasodiflari bo’yicha oddiylikka berilib, kuzatuvli (tasodifli) hayot kechirib qo’yishadi. Endi 8:40. Shunday qilib taxmin qilsak, quyi darajadagilar mushuk ko’zlari uzunchoq qorachig’iga yoki kinolarda, Transformers, Lord of the Rings larda bo’ladigandayin yonuvchanlik ortidan shunday ko’zlarga o’xshab Xudoga yaqin ya’ni vaqtni uzunasiga, barcha hayotlar, inson gavdalari va Dunyo qurilishi bilan birga ko’rib, kuzatib, kinolarda yomon qahramon rolida kelganga o’xshab tasodif bo’lmish asl o’z tomonlari bilan yomonlik, har xil gap-so’z, teri bo’yicha urush, lat yeyishlar qilib, oxiri baribir ularga shunday imkoniyat berilganki, qoloqliklari uchun osonlashtirilib Gotni, bashoratni, taqdir kuzatuvlaridan baribir suvdan quruq chiqishni, harakatlari zoyi ketganini, hech kimning esida qolmaganini bilib chiqishadi. Mana gap qayerda, o’zimga ham ichki shunga o’xshash bir chetdan mulohazalar bo’lardi, ko’pincha shatta-yeb qiynalayotganim dov-duvsidan, bosimi ostida tushunaolmay baribir qiynalishlarim tasodifi, xato sababi esimdan chiqishini va bashorat, taqdir yurishim esimga o’rniga kelib yengishini (avvallari o’zimni ko’proq tasodif deganim uchunmi) qabul qilaolmasdim. Shunday qilib hayotimning, o’tkazgan umrimning kamiko’stlari, yaxshi-yomon damlari, esda qolgan va hammamiz birga xotirlayoladigan damlari ham bashorat, taqdir, Dunyoda oldindan bitilgan qismatim bo’lishi mumkin. Yoki aniqrog’iga urintirishsa, hozir shuni bajarishdiki, boya aytganimdayin bizga barchasi taqdir deganimda, tasodifiy vaqtlarda chindan ham taqdir bo’lmay qolib urushib, gap eshitib qolsam ham, shuning aynan tasodif, tomon sifatida qaraladigan parallel tasodif, xato qismi og’riq sifatida esimdan chiqib, xotira, bo’lib o’tgan tasodifiy, kutilmgan ishlar esimda qolaveradi. Shunday qilib og’riq qayerga yo’qoldi desangiz, tasodif chegarasiz chagaraning o’zili kesmalarini ham baribir topib dirrilatib yana og’ritib yomonlarga, ishimni buzganlarga o’tib qoladi. Albatta, ichimdagilar hammasi balanslashtirilganini men uchun inobatga olib bermoqchi bo’lishadi-yu, aslida asosiy, umumiy balanslashtiruvchi o’zimman, Qiroldirman. Shunday qilib xatolarimni jazosiz qoldirmay baholash uchun o’rtada ko’pchilik borligini ham inobatga olmay qolmasligim kerak. Hoziroq og’rig’I baribir hoziroq uchun qiyin, azobkash. Zero aslida bu – oddiy qoidaday hamki, og’riqni bizlar hoziroq sezib, odatdagidayin o’tkazib yuboramiz va alamzadaligiz, barchasi og’riq ketgan bo’lsa ham qoladi, og’riq bo’lib o’tishi ham bizlar uchun tabiiy ifodalangan. Xullas, oxirgi aybdorlar og’riq berish bo’yicha yomonlar, darajadagilar bo’lishib, ularga-ku kelajakni bashoratini ko’rish qo’yib berilganligidan to’g’ri foydalanishmaydi. Jazoni, og’riqni qachon va qayerda o’zim teskarilik sababli olishimga kutib turib izn berishmaydi. Endi 9:06. Umuman aytganda O’lik Orlar (Azizalar; qayerdadir ularning raqamlarini nomlarga mos tutsam, shunda nomlab, ism qo’yib ketishim ham mumkin) meni hoziroq bo’yicha taqdir, butun umrdan qisishsa, men hozirog’imda, yozuvlarimda, va ishlarimda asosan barcha, keyingi Dunyolardagi ustunligimni ifodalayman. Shunda hammasi teng bo’ladi, ya’ni hoziroq aslida umr, taqdir bo’lib, o’tayotgan vaqt va kelajak Dunyolari hoziroqlari o’rtasida qovurilib, qiynalib qoladi. Endi 9:42. Qirolga shunday deyilgan bo’lsa kerakki, Qirol birinchi stanse ni, turishni, taxtga ko’ksini va boshini oldingan chiqargandayin o’rgatiladi, so’ng shu qilmishini sababni, buyurulishini tushunmaganlari haqida tushuncha, mulohaza hayotdan uning darajasi bo’yicha borligi o’rgatiladi. Agar aksincha ya’ni birinchi Qirollik tushunchalari, hayot saboqlari o’rgatilib, so’ng turish, stanse yoki poza o’rgatilsa, sal kechikib qolish, mag’lubiyat bo’ladi. Umuman qilmay, ikkisini ham buzib qo’yishi huddurun qoloqlikdir. Umuman – men hozir vaqt-soat imkoniyatidan foydalanayotgandayin, bugunning 8 ligidan bolalar erkinligiga ko’ra sog’lig’im bo’lib, yurib-qaytib xonamda televizor tomosha qilayotganimda yana, aynan o’z vaqtidagi keyingi mulohaza, xayol, mazmun kelib qolayaptiki bu – mening bolam uchun Xudoligimdan kelib chiqib, insonlarimga ham oxiri Xudo, Tangri bo’lishim qanday kechishini xayol qilib ko’rishim bo’ldi. Xullas, (dadam hozir kelib shu o’rinda avvalroq Iboshlarni ko’rib kelganimizni yodga solib, dadasi-nanasi ya’ni qaynotam-qaynonamga salom-sog’ bo’ling deyishlar esingdan chiqmasin deyishdiki, shu gapim ham Mirali qaynotamning VR lari bilan bog’liq bo’lsa kerak) ko’rib, bilib turganlaringizdayin bilim va aql kesimida televizorni mos ravishda boshqa namoyish, videolardan olib qo’yilishini sezaolmay hamda aql bo’yicha o’zimning sabablarim, bilimlarimni yo’qotib borish simmetriyasi bilan chiqishini yaqqol, ba’zi o’rinlarda e’tiborim bo’yicha tushunib ko’rayotgan bo’lsam ham, umuman Tangri Xudolik sifatida shuni hisobga olayapmanki, bir ekran bo’yicha ekranlar Ruhdayin, oppoq shaffof bo’lib tarqalib, sudralib chiqib, so’ng uchib ketgandayin aslida boshqa lavhalardan, video-ko’rsatuvlardam qo’yilishi, yonma-yon ko’rinmas muhitidan degandayin, uzoqdan, to’lqin orqali keltirib qo’yilishi, ekranga tiqishtirilishi (men sezmay turganimda) baribir bitta ekran, monitorga kelib turganida esim, o’zim bilan farqlashga urinaolmayotganimda, go’yoki Wall Street yoki hozirlari hammada, ko’pchilikka xos kompyuter bilan shug’ullanuvchilar, xakerlar ishlarida bo’lganiga o’xshab bitta kompyuter uchun 3-4 ta monitorlarni yonma-yon, birini kelingki ustiga va va h.k. yaqin joylashtirishlarida (asl Xudo bo’yicha hozir yaqqolroq tushunib qarasamki) esimni, o’zimni yo’qotib qo’ygandayin, ammo har bir ekranga alohida, yuzlanib boqqanimda shu ekrandagi voqealar esimdan, xotiramdan chiqqaniga o’xshab, endi yangi lavhani, boshqasidan tortilgan videoni ko’rib, aynanki hamma yoqni, yerlarni, insonlar kirib olgan ekran Dunyosida insonlarni ko’rib chiqishim mumkin bo’lish shu. Xullas, juda tez-tez nigoh olib-qarashlar bilan esimni yo’qotib, 3-4 monitorlardan barcha insonlarning video-filmlari, raqamli olamda yoki ekran ortida nima qilib yurganliklarini ko’rib, tomosha qilib, go’yoki miyamni ko’rib turganday bo’lishim oqibatida men insonlarga Xudo, insonlar esa 3-4 talab bittalari gavdasiga kirib aniq va ravon, to’g’ri, tasodifiy gapiraolishlari (men kuzatuvning o’zi bo’lib Xudo bo’lsam, ular gaplar bo’lishib olib) bilan menga gadoliklarini bildirishganda, tan olishganda oxirgi zavq sifatida film, tasvir, ekran ko’rishlarimdan chiqib haqiqatimda men shunchaga, ko’pchilikka, insonlarga Xudo ekanman, bo’libman deya ichimda, miyig’imda kulib, xursandchilik, haqiqatni surish qilaman. Insonlar esa gadoliklarida men haqiqatan tasodifiy gapiraoldim deya chiqishib, gavdali jarayonlaridan ajralib sohtalik uchun yashayotgan dunyolarida men sohtaman, Bobirni yana aldadim, Xudomni chuv tushurdim deb xunob bo’lib kulishlari, o’zlariga qulaylik qilishlari mumkin. Shunda kim tog’ri xulosa chiqarib, Xudo sifatida o’zim insonlarim, gadolarim ustidan kulmasam, va ustlaridan kulishim ma’nosida ular, insonlar xunob bo’lishmasa emasu, balki o’zlari uchun gadolikni aldab, yolg’on talqin qilib, shundan so’ng xunob bo’lishmasa, xafa bo’lishmasa va aksincha kulishsa, boshqa to’ldiruvchi sezgilarim sifatida bizlar terimizni va ta’m bilishimizni yaxshilab, mazzalashtirib olardik. Endi 10-41. Bir narsani, ya’ni xayolimga shu kelayaptiki, mutloq parallellikni tushunishimiz kerakki, bu – go’yoki tasodifning o’ziga o’xshab faqatgina bo’lib o’tganidan so’ng ma’lum hisoblanishi, yozib, zapis qilib qo’yilishiga o’xshab, hoziroqda esa noma’lumdayin bo’lib, aslida zapis qilingan, yozib qo’yilgan videolar, yozuvlar, narsalar va es-xotira ustida ham parallellik borki, bu – birinchidan aql parallellikni boshlab, berib ikkinchidan bilim uning, parallellikning kuchini, haqqoniy ishlashini bir kun kelib aniq ko’rsatib, aql ya’ni parallellikning o’zi, asosi paydo bo’lishi noaniqdayin ko’rayotgan videolarim parallel, aql bilan o’zgaruvchan bo’lsa ham yoki kuzatilsa ham, parallellik tasodifi qanday qo’shilishiga qaramasdan, baribir tasodifning ichida endi, oz-ozdan qo’shilib kirayotgani sababli (miqdorlar, ko’plik bo’yicha qaraganda) videolar, bo’lib o’tgan Dunyo ishlari baribir tasodifiy bo’lib o’tib, aniq zapis qilingandayin tasodif parallelligi ortidan teskarisi, parallel tasodifning faqatgina kuchi bilan tekislanib, bir jarayonda yoki hoziroqda sezdirilib zapis o’zidayin, avvalgi takrorga xos qolib, bo’lib ketaveradi deb hisoblanadi. Balki, o’tmish, xotira bo’yicha hoziroq ko’rib borayotganimiz shu topda esimizdan chiqib, zapisdagi haqqoniy xotira, es kiritilib borar. (I’m unstoppable today – Nodir qo’yayotgan qo’shiqdan bir parcha). Shunday qilib parallellik desak ham, sekin-astalik bilan kirib kelayaptiki, hamma narsa qatori joy, munosabat uchun izn berilib, so’ng umumiy, hamma o’zini ishini qilib ketadigandayin bo’lib, ko’plik, es hoziroqdagi, bir lahzali yoki 1-2 soniya, balkim 1-2 daqiqa bo’lar esni, xotirani yengib o’tadi. Mana sizga mening devonaligim, shunchadan beri bo’lib kelgan kasalligim. Mana nima uchun menga o’xshaganlarni televizorda devona, “u devona” deb atashadi. Shunday qilib kimdir, aynanki o’liklardan bashara aro bashardan chiqib qolib, nimadir degandan so’ng men nimanidir tushunib, aynanki ichimga olib, o’zini chiqarib beraolmay, suhbatimizga qo’shaolmay, chindan, inson bilan esda qolarli, o’sha zahoti gapirilmagan suhbat, muloqot davomida shu kiritilgan va o’zi, asosi yo’qolgan xayol ishlari bo’yicha nimadir deb, insonni v zameshatel’stve, chalkashlikda qoldirib, xullas aytganda o’zimdagi eng katta kamchilik, go’yoki ichimdagilar boshqarib shunday bo’l deb yurishganga o’xshab ko’nglimni ochib, birovlarga qo’shilib, yoshligimdagidayin mag’rur suhbat quraolmasligim, ishlarga aralashaolmasligim birovlarga meni devona qilib ko’rsatgan. Nima uchun devonaxonga yotqizishdi, doimo dori berishadi desangiz, aslida meni hech kim devona ham demas, dorilarni ham xayolimda, esimda ichib, hayotga chiqarib aytganimda, dorilar haqida bildirganimda yana o’liklar, bashara bo’lib chiqib qolishadi chamamda. Umuman yoki balki, insonlar miya bo’lganlari uchun devonaligimga ishonishadi, miya-gavdalarini o’liklar chindan boshqarishadi-yu, aslida esa baribir ikkiga bo’ldanib, inson qiyofalarini bilib va o’lik holatlarini Dunyoqarash bo’yicha bilmay turishadi. Xullas, Karonavirus hamma uchun bo’lib, mening miyam va insonlar miya-gavdalariga borib taqalib, aslida bir yopishib, bir tashlab yuborib ishlaydi.