Kechangi yozganimni bugunchalik chiqarishim
1 (Yil sanog’I yangilandi) 9:17 am. Shunday qilib kecha kuni
bo’yi va bugun uyqudan uxlab turishda o’zimni yaxshi his qildim, ammo enam
qarag’ayga bugun qorong’u ertalabda tez yordam kelib qarab ketdi. Shunday qilib
menga hozir ham yaxshi, ammo birinchidan genetikaviy bog’liqlikni olib
borayotgan o’lik Or AQSh lik ayollar hali ketishmagan va ikkinchidan ertalabdan
ichgan suvimda kutilmaganda (sog’lig’im sababli bo’lsa kerak) iflos
qo’shilibdi. Endi Orlar haqida yozadigan bo’lsak, deyarli yana o’sha gaplar, ammo
bu – chunki ularning o’zgarmayotganidan, bir xilligidan, har doim bir narsani
takrorlashidan meni qayta yozishga majbur qilayapti. Umuman bilsangiz agar bu
haqda, ya’ni Orlarni daf qilish bo’yicha boshlanishidan beri, barcha
maqolalarimda yozaman, ammo hali beri hammasi qotib qolgan, to’xtab turgan,
yurimas va o’tmas bo’lib kelgan edi. Balki, endigi shu Milestone larda,
vaziyatlarda biror nima o’zgarar, ayni murojaat bilan yozishim kerakdur
ko’proq. Shunday qilib menda hozir ikki eng ko’p ko’zga tashlanadigan ishlar
bo’lib o’tayapti. Biri bu – o’zimga o’zim ya’ni o’zimni yakka, yolg’iz o’zim
sifatida bilishim. Ikkinchisi bu – mening genim, Orlar boshqarib (shu o’rinda
kompyuterda fokus yo’qolib musiqa boshlandi negadir), o’zgalarni mening
kuchimga, tajribamga, genimga bo’ysundirib menga qaratishi davomida boshqalar,
o’zgalar tomonidan menga bo’lgan (musiqa tugadi) og’riq (yana fokus
o’ynayboshladi). Endi shuni ochiqroq, to’liqroq aytib berishim kerak. Qanday
bo’layapti. Masalan, kompyuterda elektr tokining plyus va minus zaryadlarini 0
va 1 sonlariga ko’chirib simmetriya tushunchasini yaratganimizdan so’ng, shu
zaryadlarni guruhlarga ajratib kompyuterda ko’p xonali sonlar qilib
simmetriyani aralashtirib ko’paytirganimizdan keyin go’yoki hamma ishni qilib
bo’ladi, hayotni ifodalashning imkoni tug’iladi. (hozir explorer sababli
Windowsga restart bermasam bo’lmaydi). Endi. Shunday qilib + va – zaryadlar
qanday qilib ishlaydi, o’z ahamiyatiga ko’ra farqi, xos xususiyati nima
desangiz, shular magnit maydon hosil qiladilar. Plyus bilan Plyus tursa ya’ni
qarama-qarshi qo’yilsa, magnit maydon yaqinlashib, magnit tarqatayotgan
ob’yektlarni, zaryadlarni istalgancha ishqlashingiz, tasodifga, “yoki”ga
ursangiz bo’ladi. Umuman avvalambor aytish joizki, magnit maydon nafaqat
magnitlarning (mayda magnit toshlarining) o’zida, balki katta osmon jismlari
ya’ni nisbatan katta ob’yektlarda hamda o’zi yo’q bo’lgan, ko’rinmas zaryadlarda
bo’ladi. Demak, qolgan barcha holatlarda, oddiylik, tasodifga moyillik
kutilmaydi, ya’ni + va – qarama-qarshiligida magnitlar o’zaro yopishib
tortishadi, ikki minuslar ziddiyatida magnit maydon tashkil etuvchi ob’yektlar
yoki tushunchani olib boruvchi zaryadlar qarama-qarshi yo’nalishlarda
itarishadi. Demak, 2 ala Plyuslar sababli tasodifiylik, oddiylik,
xohlaganchalik yaqinlashtirilib ishqalanish 1-qoida, 2 ta minuslar sababli
o’zaro uzoqlashib itarilish 2-qoida hamda (shu o’rinda o’zlari ham bilintirib
aytishayaptiki, bizlarni shunday qoidalar bilan to’xtatib, yozuvlarimni
o’qishni hayotga chiqaraverishda ko’p o’yin qilmasdan ushlab qolishim mumkin
ekan), plyus-minus o’zaro yopishish munosabati 3-qoida sanaladi. Kompyuterning,
dasturning yoki umuman kallaning to’g’ri ishlashi uchun har uchchala
qoidalardan teng ulushda bo’lishi kerak. Endi asosiysi gen qanday ishlaydi
o’zi. Misol uchun menda bo’lib o’tgan va o’tayotganiga qarasak, gen bu – istalgan
vaqtda genni boshqaruvchilar, begonalar ya’ni AQSh lik o’lik erkak-ayollar
tomonidan bir zumda mos, qo’llanishi lozim deb topayotganlariga ko’ra
so’laklari oqib turganga, shuni qildirishga xos turishgan ahvollariga ko’ra tajribani
kallada yuklashlari, ya’ni o’zingiz bilmay qolishingiz mumkinki, shu tajriba
aslida qayerdan keldi deya, ammo buni o’zgalar, genni boshqaruvchilar miyaning
boshqa qismlaridan bildirmasdan pixat’, tiqishtirib e’tiborning asosiy o’rnida
keltirib, ko’rsatib qo’yishadi. Ya’ni keling shuni ham + va – magnit maydonlari
bilan tushuntiraylik. Men miyamda ikkala + lar sababli istalganchalik, oddiy,
sog’lom va ixtiyoriy, kutilmagan, bo’sh miya kuzatuvida, ikkala tarafdan
xohlaganchalik ishqalanishda bo’lib turgan bo’lsam, shu ishqalanish kesmasidan,
kerak bo’lsa shu (albatta, bilinishicha o’zim ular istagan xatoni topsamgina,
meni masxara qilishib ishlash kuzatuvimni kuzatishadi; ya’ni shu so’zlarini
ikki marta yozdim va endi e’tibor berdimki, menga avvaldan bu xato deb ketmagan
ekanlar, uchratishim va eslashim bilanoq qandaydir shama qilishdi ammo) (shu
o’rinda endi bu ikkala ketma-ket qavslar ichini keyingisidan keyin yozgan
bo’lsam ham, meni shuncha gen bilan qistab, kelib jonimni talab, tergab,
atrofimda o’rmalashib, miyamning kuzatuvini taqib qilib, masxalarab hayotdan
chiqaverganlaridan keyin yana tirikligimni oluvchi gap, mishqilik qilib, aslida
portlashimni kutib birortasini urib yuborishimni, yoki dodlab qattiq
gapirishimni duch qilmoqchiliklarini xohlaganliklarini bildirib kinoya bilan
“bu tuzuk xay, tinch ekan” deyishadida, yana qarangki meni boshqa kimlar bilan
solishtirayaptilar desangiz, aslida hech kim yo’q-ku, barchasi mening genimning
o’zimga aloqasi bo’lgani uchun, bir ozdan yoki qanchadir vaqtdan keyin kelib “bu”
deganlari boshqa, ikkinchi o’zim bo’lib chiqaman; voy ko’tlar ketma-ketligi-ey!)
markaz chegaralaridan ham qarama-qarshi tomonlarga o’tib ketgan bo’lgan minus
(hozir, hammasidan oldin shu o’rinda yozishim kerakki yana, Nodir yoki Amir hushtak
chalib bezor qilishdi, “mana shuni yozishim bilanoq shunga atalgan reaksiyali
ovozlar bilan, shamalar o’ramida vaq-vaq, og’iz tovlashli nafas olishlarini
qilib ketdi”, endi shuni ham yozishim bilan yana hushtak choldi, so’ng oxiri
mana endi enamga qo’shilib gapirib ketdi, xullas simmetriyalar aniq to’xtab
turgan qarama-qarshiliklar bilan davom etayaptiki, umuman Or o’lik ayoli
aytmoqchiki, kim ekan Nodir – buni ya’ni magnitlar haqida allaqachon bilgan va
“yozgan”, aniqrog’I nimadir qilgan, kelingki xo’p bilimini o’rnashtirib qo’ygan
ekan, aslida men nimani tushundim desangiz, gap tagidan va bo’layotgan ishlar
ostidan ham shunisi ma’lumki, aslida men o’zimning oddiy bilimimni, o’tmishdagi
o’rgangan asoslamali tushunchamni yozayotganim uchun “senda bor bu oddiy bilim”
deyaolmay, Nodir qiladiganga, gen orqali Nodir bilan o’zimni ko’rsatishga
o’tganlarki, yana endi nima qilay; nima bo’lganda ham ko’rib turibsiz,
birinchidan kurash qanday ketayapti, bu – meni go’zzuk, faqatgina nazarda
ushlab, kerak bo’lsa butun ichimni, jamiyki Dunyoni solishtirib, qorishtirib,
shu ishlash davomida mendagi ishlashga oid barcha imkoniyatlarim, mehnatim
bo’yicha ishga qarashim, bag’ishlanishim hozir qo’shimcha masxara
qilinayotganidayin, aynan aytmoqchiligim shuki ko’zimdan chiqmay turib ko’zimni
qirrasidan shu ko’zimni kuzatish bo’layaptiki, yana kallamga kelgan tajribaga
ko’ra qaysi ko’zimligini aniq yozmaganimni o’zim, balki ular ya’ni ichimdagilar
birinchi sezib qolgandurlarki, meni aniqlik ichida butun Dunyo noma’lumligiga
tashlash kuzatuvini, izimni bo’q qilishni, masxarani xohlashgani bo’lib
o’tayapti) ob’yektlari, ya’ni toshlari yoki zaryadlarining joylashuvi, asosi magnitlarni
istalganchalik ishqalanish to’qnashuvidan tashqariga, nariga, qarama-qarshi
taraflarga yitalaydi. Natijada 3-galdagi, qonundagi ish bo’ladi, bu – shu
ikkala jarayonlar, 1- va 2- qonunlar, qoidalar bo’lib turganda 3-qoida sifatida
+ va – tortishuvi jarayonlarning jarayonida bo’lib o’tadiki (hozir yana o’sha
mashmasha, gen tajribamni boshqarish bo’layaptiki, qavslar ko’payib ketmasin,
shu haqda keyin), istalgancha alohidalik, oddiylik bo’lib turganda va majburiy
itarishuv paytida, qo’shimchasiga shularga o’xshab uzluksiz jarayondagi
yaqinlashib tortishish bo’ladiki, mana qayerda meni ushlashayapti,
tajribalarimni ko’pchilikka, ularni shu tajribalarim bo’yicha o’zimga qaratajak
qilib genim orqali boshqarishayapti. Shunday qilib shu 3 ala holatni bunday
tushunsak agar, demak, plyuslarning alohida, o’z ixtiyoricha tegaverib
ishqalanishi, surtalish, sudralish, yurib-burilaverish bu – mening o’zimning
(o’liklarning emaski, yana tirikligimni o’liklari bilan masxara qilib ketishdi)
orim, “yoki”yim ya’ni tasodifim bo’lib, shu paytning o’zida minusli taraflar
o’rniga kuchlari almashinib qolgandayin minuslarli itarishish bu – insonlarning
nomusi, “nom o’stirishi” bo’lib tasodifiy bir nuqtamni, holatimni yoki
tajribamdagi holatni qandaydir ahamiyatini, kuchini, o’rinliligini tortish,
kuchaytirish, obro’lantirish hisoblanib, eng qizig’I bu – oxirgisi, so’nggi
qoida, ya’ni plyus va minusning shu topda, qarma-qarshi (biri istalgancha
noma’lum, kutilmagan alohidalik harakatlari, ikkinchisi kutilgan va oldindan
ma’lum magnit itarishish yo’nalishlari, ushlab turilgan yitalash chegarasidagi
burilishlari) jarayonlarga qo’shilib, bo’lib o’tgan barcha tasodiflarimni,
o’tmish hozirog’I bo’yicha kutilmagan bo’lib kelishlarini hamda 2-dan shularning
esdan darrov tajriba kuchsiz (aynan kuchsizki, chunki, minuslar itarishuvi
aslida insonlar tomonida) aralashmasi bo’lib o’sib kelishlari genni boshqarish
sanaladi. (demak, hozir ichimdagilarning boshqaruv buyruqlariga sal rozi
bo’lgandayin o’zimni ham tutayapman, ammo aslida bo’layotgan mantiq sababli
bo’lsa kerak). Demak, tushungan bo’lsangiz bor-yo’g’I bu, qo’shimchasiga esa
shu – kuchsiz bo’lsa ham tajribamni avvalgisidan, birinchi o’z o’rnida va
paytida, zamonida chiqqanidan boshqacha o’stirib, sal o’zgacha yo’l oldirib
kelgan genli oila a'zolarim, yoki Buxorolik yaqin begonalar go’yoki tajribamning
shuncha o’tmish o’rniga ko’ra siljishi, juda kichik burchak hosil qilishi bilan
yer ostidan mening atrofimda qanchadir ozgina masofa qo’yib chiqib
kelishaveradi, ko’zlari qarashiga gavdalarini yuklab paydo bo’lishaveradi,
hamda qo’shimcha tajribalarini, mendan ajratilgan, ammo sezilib turadiki,
shundan qutilishning iloji yo’q, o’zimning xarakterimni va xatti-harakatlarimni
eslatuvchi burchak ikkinchi, o’z kesmalarini ko’rsatishadi. Endi qarang, - men
yaxshilik yo’limni boshqalarga, ko’pchilikning ko’pisiga nisbatan umr yashagan
davrim, o’tkazgan umrim hisobida ingichka yo’l qilib, asl enli chizig’iga
nisbatan tortib, davom ettirib olib borayotganimda menga ham boshqalar qatori
yaxshilik va yomonlik bir xil bo’lishi uchun mening yoshligimda qilgan
kamdan-kam, ozgina xatolarim, parallel bo’lsalar ham birovlarga ozorim hozir
endi jiyanchalarim, aka-ukam, opa-singlimning farzandlari orqali birdan
kuchaytirilib, o’zimni yoshligimda toblashlarimni, yoki o’zimdan ketib,
devonavor qarashlarimni, qiliqlarimni parallellik hoziroq o’tmishi yetkazilishi
asosida gen bilan davomiy, hozirgi paytga xos davom ettiriladi, ko’rsatiladi. Endi
yana bir asosiy jihatlardan biriga e’tiboringizni qaratsamki, menga shuncha paytdan
beri, bilmadim endi masxara sabablidur ham balki, umuman bildirib kelishgan bu
– sening yozuvlaringni bizlar oldindan, kelingki asosiy bir kun yoki 4-5, farqi
yo’q kunlar avvaldan qilib qo’yganmiz deyishlari aslida shu, o’tmish holatlarim
tajribalarini genetik antennalari, bosh miyadagi go’yoki qiltiqlar orqali kun
davomida bildirmasdan, osoyishta yoyib, meni sodda qilishga xos yozdirishlari,
ishlatishlari, matnlarimni bitishlari mumkin. Endi o’zlari bu – men aytmoqchi,
avvalambor o’zlaridan eshitib bildirmoqchi bo’lgan holatni, hodisani eslatib
o’tib, “gapirilgan, bildirilgan ya’ni yozilgan, eslatilgan amal bo’lsa, shu
bo’yicha, bu to’g’risida bashorat xato, bo’lmag’ur ya’ni hisobga olinmaydi”ga
chiqarib qo’yishadi… (Nodir aralashib kompyuterni olib qo’ydi). Endi. Umuman
men aytmoqchimanki, ichimdagilar doimo mening yozuvlarimni, ketma-ket
so’zlarimni o’zlarining bashoratlari bilan solishtirishadi va shuni menga
bildirib, sezdirib borishadi, natijada javobini qarangki, ko’pincha hang-u
mang, og’izlari ochiq, karomatlari xato bo’ladi (faqatgina mantiqan oxirgi, eng
ko’p umumlashgan, o’xshash yo’llar birlashuvida xursand bo’lib, bizlar kutgan
ish bo’ldi deyishadiki, masalan, shu qavsdan oldin kelgan “bo’ldi” so’ziga mana
hozir ham kulishib, “bizlar topdik, hurah” deb turishadi; go’yoki jurnalistlar,
kimdir so’z topaolmay, ichidagisini aytmoqchiligigacha yordam beradigan
jurnalistlar bo’lsa, ichimdagilar meni o’rganib-o’rganib, qayta yozish
uslublarimni bilib-bilib chiqib, bir-ikki so’zni, mantiq yakunlanishi yoki
o’zimga oddiy bilimdayin tutilgan iborani topishsa, bizlar topdik deb mening
ustimdan tekkizib kulib xursandchilik qilishadi).(masalan, shu oxirgi nuqtani
qo’yilishiga ham shunday, kattalik, kulgu qilishdiki, grammatikani
bilisharkanmi yoki meni bashoratlashdimi, hayronman!). Endi, bu Dunyoda nima
ko’p, bilimlar ko’p, ammo hammasini ko’rib turganingizdayin, bilimlar asosida
simmetriya orqali misollarini, televizor filmlarini va hayotiy
voqea-hodisalarini chiqarish mumkin. Men nima qilayapman desangiz, bu – yoshlik
bilimlarim, kinoyaviy juftlashgan chizig’imdan so’ng kelgan simmetriya orqali
hosil qilingan burchakni, simmetirkaviy misollarni yo’qotib, tajribam bo’yicha
genim o’yinini bas qilib, yana cheksiz bilimlarga, kinoyviy juftlikka
sho’ng’imoqchiman. Zotan menga ichimdagilar “sen yoshligingdan olib barcha
bilimlarni bilasan” deyishsa ham, men bunga ishonaolmayman, chunki yoshlikda
men ba’zor 3 ta fanni, darsni mukammal o’rganishga harakat qilganman, menga
“televizorchi” deb tiqishtirayotgan televizordan bilimlarimni so’rasalar, u
yerda ilm-fan haqida, boshqa fanlar bo’yicha deyarli ma’lumot berilmaganligini
aytib o’tmoqchiman. Shuning uchun balkim buni men sezib qolgandurman, ya’ni
nega hozir bilim haqida yetishmovchilikni yozayapman desam, birinchidan o’zim
hisoblab, ichimdagilardan, o’liklarimdan eshitganimga o’xshab Ibrohim 5 ga
to’lishi bilan Oliy matematika yoki Oliygoh bilimlarini bizlar uyushtirganga
ko’ra oldin o’rganmaganingga ko’ra, shuni bizlar bilib “sen o’zing o’qimading”
deb aldab kelgan bo’lsak ham, endi kutilgan, o’z paytida o’qishing kerak
demoqchilar chamamda. Endi, umuman olganda o’zimga o’zim tekkizilish
qimirlashlarimga qarasam, ichimdagi o’liklar meni boshqarayotganini sezib
qolishim bilanoq, ularni buzib xuddi shu qimirlashdan, harakatdan yana
bitta-ikkita qilib qo’yganimdan so’ng, baribir o’zimning tana a’zolarim,
qo’l-oyoqlarim, boshim qimirlab (bilmadim endi o’zim qayerga qolaman, xuddiki o’zimning
nazoratimdayin bo’lib o’tadi-yu, ammo noma’lum boshlangan harakatlar shu)
mening say-harakatimni 3 talik qilish, o’zlarining esa meni doimiy barcha
harakatlarimni boshqarayotganliklarini bildirib, o’zlari uchun harakat,
qimirlashlarimni 2 tadan yoki ko’p qilib kelayotganliklarini bildirib, mening
harakatlarimni urib sindirish uchun yana qo’shimcha, oldingi men qo’shgan,
aralashgan harakatning simmetrikaviy tarzi, mening kuch beradigan joyimga
nisbatan qimirlash ketma-ketligini qilib, qo’shimcha ikkitamni yoki ko’pimni
yo’qqa chiqarish uchun yana 1 ta yoki 3 bilan yakunlanadigan ko’p amal,
qimirlash qilib qo’yishadi. Nima ham derdim, men to’liqligicha o’lik
ichimdagilarning izmidaman. Faqatgina o’zimning kuchimni boshlanishidan va
umumiy katta harakat uchun yo’nalishidan farqli qolgan barcha o’rinlardagi,
turgan joyimdagi xatti-harakatlar, qimirlashlarni kuchim berilishi bilanoq,
yoki kuchimni ham tortib chiqib, faqatgina holat boshlanishini bilmaganga xos menga
qarshi uzluksiz ketma-ket 2 yoki 4, undan ko’p harakat tarzini qilib
yurishaveradi. Xuddi shunday olib qarasak, men tajribamni chiqarishim,
shakllantirishim uchun go’yoki o’zimning sog’lom, tirik, jonli gavdamning
qaysidir kerakli, lozim topgan qismimni kuzataman, mantiqan davomga xos bo’lgan
bo’lagiga qarayman, natijada shundan ulab menga ichimda bo’hton to’qishadi,
tajribamni rivojlantirib “aynan ana shu bo’lishi, yozilishi yoki gapirilishi
kerak” deya miyamni ishlatishadi. Endi, shunday qilib Amir yoshligimdagi bir
batqiliqlarimni, balki masxaravozli jon olishlarimni (aynan shunisiki Or
o’liklarda ko’p o’rnashib qolib, menga ko’p qaytarib chiqarib berishadi),
aslida ozgina bo’lishiga qaramasdan, ketma-ket har xil, uzoq vaqtlardan topib
birato’la, bir yo’la chiqarib, yonimga kelib eshittirib, suv ichishlaridan
so’ng “ah, pah” deya tomoq qoniqishini bildirib, hushtaklar chalib va h.k.
yuriydiki, enasi Nodira esa menga o’zicha “meni muncha qisding, meni yaxshi
ko’rarkaning” deya ichimdan masxara qilib, tirikligimni o’ligi bilan o’rab
chiqib ketadi. Chindan ham eng asosiy bo’layotgan ish bu – mening tirikligimni,
har bir jonli, tirik, nafas olaman deb turgan, sog’lomlashayotgan qaysidir
hujayralarimni, gavdam bo’lak joylarini darrov sassiq o’likliklari bilan o’rab
olib, shunda qanday gap-so’z bo’lsa ham mishqilik bilan chiqarib, go’yoki
yolvorgandayin, yana men tomondan meni asrayotgandayin gaplar qilib,
masxaranomus ishlar qilib ketishadi. Bularga ya’ni o’liklarga, ichimga kirib
olganlarga hech insof berilmadi-berilmadi-da. Endi, ovqatga chaqirish tajriba burchagi
bo’yicha ularning qirralari, uydagilarimning tomon chiziqlari ustunlik qilsa
kerakki, doimo ovqat haqida o’liklar xayolimga tajribani solsalar, xayolimni
tovlasalar, darrov menga qarshi bosim ham o’tkazib, yeyishim kelmayotgan
bo’lsa, darrov ovqat deya kimnidir ayttirib yuborib chaqirtirib, yemoqchi
bo’lsam, hali vaqti bo’lmagandayin ayttirmasdan qo’yishadi. Shunday qilib hozir
burchak so’zini eslatishdiki, burchak degani “burch (bu”ni” ur chi, nima-“o’zi”)
aloqa aniq” bo’lib, go’yoki hammamiz, o’zim va menga qarshi ichimdagi o’liklar
burchaklik qilayapmiz. Ya’ni bir-birovimizni uraverib nima-o’ziligini aloqa
bilan aniqlayapmiz.
Qisqa tanaffus:
no
volume
However, when we talk about the volume of an electron,
electrons are considered point particles. This means they have no size or shape
and do not take up any space, so they have no volume.
Holbuki, ichimdagi o’liklar ijirg’inovli ta’kidlagandayin bir
aytib o’tishuvdiki, shunga aloqador bugungi yozuvimdan so’ng, bu – elektronning
hajmi bor deya xato qilib. Endi, shunday qilib men gavdam bo’yicha gavdamni
go’yoki qum tuproqlari, zarrachalari yoki suyuqlikka, bo’laklarga o’xshatib,
uzunligimga, bo’y-bastim bo’yicha bordi-keldi qilib qayta tuzilaveraman, misol
uchun, gavdam, tanam bir to’lqinlangandayin qo’l-oyoqlarim chappa-rosta, yer
bilan bir yoki yer ustida to’g’ri, va h.k. turishlari mumkin shekilliki, umuman
olganda meni shunday surunkali boshqarayotgan Or - ayol sassigan o’liklari
borki, kelingki, e’tiborimni birinchi yozsam, o’zimga noma’qullarni, yomon
ta’sir o’tkazayotganlarni gaplarim bilan, buyruqlarim orqali cheklasam, bu –
Amirga gapirganimdayin, hozir mana shu o’rinda dadam uyni asrabdi, yoshlarni
o’zidan keyinga, obro’ bo’yicha navbatda qo’yib, burchi bilan boshqaribdi degan
ma’noda menga choy olib keldilarki, shu qo’zg’alishlar yanada kuchaydi. Ya’ni
go’yoki, menga ma’qul holatgacha menga choy ichtirib, biron ish qildirgandan
so’ng, kelingki menga ma’qul, xos chegarani birinchi o’rganib, so’ng qo’shimcha
1-2 ta nima bo’ladi degandayin 3 ga yo’liqtirish uchun qo’shib qo’yib menga
qarshilik qilishi, sanoqda doimo meni yengib chiqishga urinishi, aslida
bilmadim-ku sanoqni vaqt va fazoning xohlagan yeridan boshlab, mening sanog’im,
miqdor izidan borishim to’g’ri deb o’tiraveradiki, shu O’lik Or meni o’ziga
moslashtirib qo’yib sanog’ini to’g’irlagandan so’ng, men shuni bilib qolib yana
son qo’shsam, uni buzsam, darrov yana kelaveringki o’zimning qaysidir bosh
miyam qismi, o’zi joylashgan tepa o’ng taraflari bilan miyamni qizdirib
sanayotganini bildirib, menga esa umuman 1-2 sini, sonlarini ya’ni sanashini
ham eshittirmasdan, xo’p kelingki u, o’lik or (sanashni) boshlarkinda va doimo
davom ettirarkin, men emas, nima qilishim mumkinki shu o’rinda, demak, qaysi
bo’lakdan birinchi sanaydi, xullas, katta, bo’layotgan bir xil amallarda
diqqat-e’tiborim yetib borib qo’shimcha sonda amal, faoliyat qilsam, so’ng
darrov boshqa, o’zga jarayon, kichikroq amal bo’yicha menga yana o’zim sanashni
boshlashimni emas, balki u sanab, nechanchidir 3 tadan bir songa to’g’ri
kelganini aytib o’tayotganda, meni shu qisqa jarayonlar (hisobi) bilan oldingi
amalimni sifatini, sanog’ini teng kuchli deb baholab sanash ketma-ketligida
qolding deya hammaga ko’rsatadi. Men nima qilishim kerak endi, yozayotganimda
misol uchun harflarimnimi, so’zlarimnimi ikkita-ikkita qilib sanab ketishim
kerakmi, yoki umuman qimirlash, qo’zg’alish, harakatlarimni qaysidir joyidan sanashni
boshlab O’lik Orga qarshi chiqishim iloji bormi. Bizlar umuman boshqa-boshqa
toifalarmiz, mutloq o’zga ishlarni qilib yana bir xildayin, tasodifiy, orli ish
qilayapmiz deya o’tiribmizki, aslida O’lik Or dasturiy orlik qilsa, men
tiriklik, jonli or qilmoqchiman. Endi, shunday ham bo’larkinda, men qaysidir
xayolimni, yozuvim mantig’ini kelajakdagi ishlarim bilan bog’lab, bilmagan
uyushqoqliklarda aloqalash xohishim borligini o’zim bilmasdan bildirib o’tishim
mumkin ekanda, shunda menga xohishimning shunday bir misoli, kelajak tajribasi
kelgandayin yozganlarim so’zlari, ma’nosi orasida mana u-bu so’zlarni qo’shib
o’t, kelajak kutgan mantig’ing, sen bilgan o’rindan ham a’lo darajada biz
topgan shu joyda bo’lsin deb qo’yishadi. Shunday qilib bitta prikid, misol
uchun, ko’zlarimni katta-katta ochtirib, yuz qiyofamda kimnidir, balki Lolaning
tug’ilmagan farzandini taqab, kiydirib, qo’yib, joylashtirib o’zimga qarshi
o’zimning harakatlarim bilan o’zimni keyinchalik og’riq berish maqsadida urish
uchun yomon, o’ziga 2-4 va h.k. li, menga esa 3 lik sanashlarini (umuman
gaplarda ham shunday bo’ladiki, menga kimdir aloqa qilib, mendan gap olmoqchi
bo’lib turganida, yana o’zi (kelingki yana bo’ldi hozir shu o’rinda) men javob
qaytarishim paytidayoq kesib, birga, endi o’sha menga sezdirilgan ichimdan
yurayotgan dasturiy ta’minotim bo’yicha bir paytda, shunday qisilishli bosh
urish tezligida baland ovozda boshqa kishiga, yoki o’zimga yo’llanib boshqa gap
gapirib ketadi, yurgan yo’lida oyog’I bilan ovoz chiqaradi va h.k.) qilib
qo’zg’alishlarimni, xatti-harakatlarimni, o’z qo’l-oyoqlarimni boshqaradiki,
hech qo’yavering. Endi 1:07. Shunday qilib mening oila a'zolarim, yaqinlarim va
Buxorolik uzoq-yaqin xalqimning menga atab alohida qilib qo’yilgan, o’zlarining
miyali-gavdalari uchun yuz-tuzilishilari ya’ni ko’rinishlari hamda genlari
mavjud bo’lib, qolgani mening o’tmish tajribamning o’sib boruvchan, hozirga
taqalgan girdobi, tornadosidir. Men faqatgina shu girdob, tornadoni, ya’ni
aniqrog’I bu – o’tmish tajribamni birinchidan topib olishim kerak, qaysi
joyidan olinayotganini aniqlashim kerak hamda ikkinchidan qanday qilib
boshqalarning harakatlar, gaplar, umuman aloqalar ta’sirchanligiga solinganligini,
o’zgalarni gavda bo’y-bastlari bo’yicha kichik tornadochaga solib (go’yoki
bashoratchini shag’ol urganidayin) aylantirib ochganda yoki parallel menga
atab, duch kelib qilgan harakatlarida aylantiraverib bildirganga o’xshaydi
bari. Endi 1:36. Butun Dunyo shunday ya’ni miya yoki gavda birlamchiligida
chappa-rosta qo’yilganda, men hozirgina ichimdan bildirganimda, gapirganimda
yoki sezganimga ko’ra biron narsa, voqea-hodisa ro’y berdi deb bashoratim
ochiq-oydin, hammaga ma’lum bo’laolmaganidan afsus qilsam ham baribir bunday,
shu tarzda, miya va gavda teskariligi sababli bashorat qilish mumkinmasligi
to’g’riligini bilsa bo’ladi. Endi, Gardians of the Galaxy Volume 3 kinosini
ko’chirdim, shuni tomosha qilishga otlandim… Endi 4:41. Ko’rib, tomosha qilib
bo’ldim. Endi, mana muddatidan avval, tushlikni qilishimga qaramasdan hozir
singlim Nodira menga go’shtsiz, kamgina tuxum aralashtirilgan kabob ovqatini
olib kelib yedirdi. Bu nima degani, bu – shuki, Ibrohimning tug’ilgan kunidan
o’tib, bugungi soat 12:00 kun o’rtasidan o’tib 2-kun boshlanishi bilanoq ovqatlar
kam bo’lishiga shama qilinib, elchiligida ya’ni bir marta boshlanishida
bo’ktirib yedirish bo’layapti. Endi, shunday qilib meni keyinni, xayolimga
kelgan rejalarni rejalashtirib o’ylashga ichimdagilar qo’yishmaydi derdim-u,
aslida o’zimning gavdam, boshqalardagi tanam, Xudoligim har qanday usulda, ich
yutish bilan kerak bo’lsa tovush chiqarib qo’ymaydi, halaqit beradi. Zero men
baribir gavda hisoblanib, Xudo sifatida qolganlarga parallel, aralash gavda,
tana yaratganman, yasab berganman. Mana shu Straji Galaktiki filmida ham yovuz
bosh qahraman o’zini Xudo deya yordamchilariga aytganida, ular qarshilik qilib,
genetik jihatdan boshliqlarining gavdalaridan, po’st-terilaridan parallel,
asosdagi sig’imni o’zgartirmay qo’shimcha olib o’z gavdalarini yasaganliklari
bo’yicha aynan hayot, masofada turish, tashqi tabiat qoidalari, Dunyoqarashi shamasini
o’zgartiraolmaslik ma’nosida qurol o’qtaladilar yoki aslida gavda-miyalariga
miya-gavdalari o’zlari tomonidan biriktirilganini shama qilib shunday
qiladilar. Baribir yovuz boshliq ularni ko’kragi bilan fokus, to’lqin zarbasi,
telepatiyali boshqaruv uloqtirishi qilib irg’itib, portlatib tashlab o’ldiradi,
yo’q qiladi. Endi albatta nima uchun sizlarga shu kino voqealarini yozayapman,
baribir sizlar buni ko’raolmaysizlar, kino men uchun moslashtirilgan, yaqin
o’tmish, bo’lib o’tgan kun mobaynidagi diqqatga sazovor onlar xulosalarim
bo’yicha to’ldirilgan, hattoki kino davomida asosan qaysidir qahramonning
taqdirini xayol qilsam, shunday bo’lib ham chiqadi. Umuman eng e’tiborga
tashlangan xulosalardan biri shuki, kino yoki biror boshqa voqea-hodisa tomosha
qilib, sezayotgan bo’lsam, biror narsani tushunib qolsam, darrov mening gavdamni
qo’llarim bilan tegib boshqarishadi, go’yoki gavdamda ham aniq shu ma’no
bo’yicha xayollarimni harakatlarim namoyish etadi. Shunday qilib kino yoki
ekran orti o’liklarning joylari bo’lib, ular tomonidan bildirilsa, men shuni
tushinishim, o’rgangandayin bo’lishim yoki xulosa qilib qo’yishim bilanoq,
mening yotgan joyimdagi yoki yurgan paytlarimdagi harakatlarim, qimirlashlarim,
qo’zg’alishlarim va hattoki tomoq yutishlarimgacha tushunchangni chiqarib ber
degan ma’noda amalga oshirilishi mumkin. Go’yoki gunglarning suhbati, faqat
menda xuddiki hamma gaplar, ichki tuyg’ular imo-ishoralar, xatti-harakatlar,
qo’l qimirlashlari bilan aytib turilayotgandayin. Endi, mana shu o’rinda ikki
qo’limni stolni ikki chetiga yozib, dam olib, aslida hozir yozuvimni yana nima
bilandir bog’lab davom ettiraman deb turganimda, bo’lishni, kesatiqni,
uzib-yulishni yaxshi ko’radigan ichimdagilar “bo’ldi, boshqa gaping yo’q ekan”
deb turg’uzishga urinish ichki bosimlarini, tirikligimga rahna solishni
berishdi. Menga-ku baribir, shuni ham bog’lab yozib ketaveraman, nimayki
noma’qul, halaqit bo’lsa, bog’lab boraveraman. Masalan, hozir Nodira tualetga
kirib (umuman uning ko’p bo’layotgan kirishlarini doimo ko’rganday
bo’laveramanki, o’zim ham hayronman shunga) chiqayotganida (hozir orqamdan
kelib, o’qib ham qolib, “bitta ko’rsating qani o’zim haqimdagi gapni” deydi,
keyinroq deb javob berdim) o’zimning istagim bilan boshlangan xayolimga muvofiq
tarzda (istaklar ko’p bo’lmaydi-ku) tajribam o’yini bo’lib, ko’zim ekranga
qarasa ham, umuman shunday ko’p bo’layaptiki, ko’z fokusimning rakursi,
diqqat-e’tibori boshqa yoqqa qarayotgandayin, Nodiraga qandaydir qiyin ravishda
majburlab o’tkazilayotgan ojiz kuchchasi bilan o’ynab, uzulib-suzilib
boqaverdi. Demak, hattoki mendan shungacha boshqarayaptilar, harakatlarimni
aytdim, harakatlarim tugul ko’z qarashim, diqqat-e’tiborim uchun tushgan
ko’rinishlar, ichki tajribamni boshqarishlarini va h.k. barini aytdim. O’zimdan
hech narsa o’zimni o’zim boshqaradigandayin qolmayotganga o’xshaydi, qandaydir
kuch, xuddiki bizlar kurash olib borayotgan, azaldan muammomiz bo’lib kelgan
kelajakning o’tishi oldindan ma’lumdayin bir qudrat meni rostandan ham tortib,
avvaldan ma’lum sifatida boshqarib ketayapti, aniqrog’I boshqarib bo’lgan. Ammo
bu – xuddiki degan tarafi, men shunday cho’pchaklarga ishonmayman,
ishonardi-mu, ammo bora-bora xo’p, lekin hozir bu – faqatgina miya va gavda,
yoki taqdir va gen kurashi xolos. Shuning ichiga tushgan, ya’ni taqdir va gen
ostidagi barcha boshqaruv unsurlari, masalan, taqdir tomonidan kompyuter bilan
boshqarish, gen bo’yicha esa yaqinlar bilan bog’liq tajribalarda nazorat
qilish, o’z-o’zidan shu gapning ya’ni, taqdir va gen iborasining ichiga
kiritilib, oddiy ichki jarayonlardan biri bo’lib o’z-o’zidan ishlab, aylanib,
boshqaruvchanlik qilib ketayapti. Zero men unchasini bilmayman, misol uchun,
mana aytaylik, 2 soniya, yoki 5-daqiqa va h.k. ko’payib borayotgan o’tmish vaqt
davrlarining ichida menga qanchadan qancha xayoliy tushunchalar keladiyu, men
esa yana qanchadan qancha shunga mos harakatlar qildirilaman, bu jarayonlarni
aytib o’tirsam, xuddi robotga o’xshab o’zim bilan o’zim kurashayotgan bo’laman
va hech qanday bir bilib, nazorat ostiga olgan, har bir shu kurashlarni
inobatiga sig’dirib, xayolga-harakat qildirib yurgan, birma-bir ketma-ketlikni
amalga oshiruvchi va o’zi ko’rib-kuzatuvchi kuch, taraf yo’q deb hisoblayman.
Endi shunisini ta’kidlab o’tishim kerakki, menga bo’lgan tovushlar,
yaqinlarimning ovozli halaqitlari aslida mening gavdam mujassamligi, go’yoki
ularning ya’ni oilamdagilarning, yaqinlarimning tanalari bilan bir xil nisbatda
yurganini, qo’zg’alayotganini bildirib meni asosda, o’zimni anglashib yurishda,
o’zligimni unutmaslikda saqlab yuriydi, shuning uchun shu paytgacha ulardan
xafa bo’lib, jahlim chiqib kelgan bo’lsa, aslida bu – ichimdagi o’liklarning
uyushtirgan yomonliklari, munofiqliklari, firiblari deb bilishim kerak. Shunday
qilib qachon ovozlar chiqadi desangiz, o’tkazayotgan xayolimga kelgan
tajribamni kallamga kamdan-kam, aslida yo’l qo’yilmagan kelajak rejasi qilishim
bilan bog’lab yuborsam, ko’proq xayolga berilgandayin bo’lsam, shunda ovozlar
chiqadi. Bu – o’zimga keltirish, hushimga keltirish, gavdamni tetiklashtirish.
Endi, o’zi gavda badani bo’lib, boshqalardagi badanning parallel ravishda ko’p
ulushini, o’ziga qarata boshqarilishini egallagan xotinimning o’lik nusxasi,
og’achisi, otalig’I (onalig’i) menga uy-ro’zg’ordagi narsalarning tartibini
taqdirdagidayin saqlayapman, sen esa insonlarni gening tajribasi bo’yicha
tasodifan boshqarib uzoq muddatli esda, aniq o’tmishda qoladigandayin qilib
yuribsan deydi. Umuman olganda, hamma insonlar bir yildan so’ng taqdir bo’yicha
esda qoladilar, narsalar esa ba’zi tasodiflarni taqdirga solinmagani bo’yicha esda
qoladilar. Endi, balki shu o’rinda yozadigan gapim o’zimning ustimdan kulishga,
ichimdagilar xohlayotgan gapga o’xshar, ammo shu – o’zimni o’zimning uyali
qurilmalarim yo’qligi sababli surat-videoga olaolmasligimni pesh qilishib, sen
hali biror zamon taraqqiyoti bo’yicha texnologiyadan boshqalarni kuzatish,
insonlarga o’xshab o’zini asrash yoki narsalarini isbotlash, va h.k. ko’p (bilasan-ku,
kayf-safoli) ma’noda ishlatmaysan deyishadi. Umuman olib qaraganda, mening yoki
chindan ham insonlar, Dunyo ahli doimo o’zining oldiga sotkasini yoki boshqa
qurilmasini olib yurib o’zgalar bilan bog’liq aloqalarini isbotlash uchun
kengashda men seni “tushirdim”, yutdim, “ha-ha” degan ma’nolarda o’liklarga
o’xshab kuzatishni boshlashganmi, nima bo’lsa ham ba’zida menga shunday
tuyiladi, ya’ni men yaqinlarim, begonalar bilan aloqa qilganimda, ichimdagilar
tomonidan menga yoqqan ravishda ularga, boshqalarga unday-bunday javob ber,
yoki gapirma deyishlarida chindan ham gapirmasam, yaqinlarim bir-birovlariga
“bu devona ekan” deya video yoki audioni ko’rsatib meni chetlatayotganga,
kengashdan nariga urayotganga o’xshagandayin tuyuladi. Afsuski shu Desktop
kompyuterimda videokamera yo’q, bo’lmasa bo’layotgan shu video-audio
kesim-yoqlamasidagi tasvirlarni men ham bo’layotgan ishlar sifatida isbot qilib
ko’rsatardim. Ammo, ko’rib turibsizki, izlanishlarimda suratga olish ishi kerak
emas, insonlarning aslida miyaning o’zi bo’lib, uchib yurgan ko’zlari bilan
kuzatishga qodirliklarini allaqachon bilaman. Umuman o’liklarni aytsakki, men
ishlayotgan yoki dam olayotgan paytlarda asosan ekrandan foydalansam, o’liklar
ya’ni ichimdagilar quruq tabiat, devorlar, tuproq yoki boshqa sanoat
materiyalari orqali har bir nuqtada kamera joylashtirilgandayin meni
kuzatishadi. Endi. Umuman yil so’zi “yo’q(ni) il” degani. Endi, menga doimo
kelishuvdan tashqari o’qtalishlari, eshittirilmas xayoliy buyruqlar berishadiki,
men birinchidan tirikligimni shu tariqa urayotganlariga qaramasdan, yana mening
javobim sifatida kallangda shu muammoni, masalani sezib so’ng inkorini,
e’tirozini bildirishing kerak deya o’liklardan, sassiqlikdan, chirishdan yana
kaltak yeyishim kerak emish. Ular ya’ni o’liklar shunchalik go’lki, doimo faqat
meni urishga, chinakamiga zarb berishga, to’ppa-to’g’ri, hoziroqda qiynashga
harakat qilishadi, qarab qolganlar, aslida esa men doimo shu ishlarini ojiz
qoldirib, kuchsizlantirib kelganman, va doimo o’zimga ular tomonidan
majburlanib o’zim qarshi borishimni yo’qotib, kamaytirib kelganman. Shu tariqa
o’lik-sassiqlik, or bilan qiynashlariga va javobiga ham o’zimni qiynab javob
berishimni talab etishlariga ko’pincha, iloji boricha, agar o’tkazib
qo’rqizmasalar yoki boshqa narsa bilan band bo’lganimda qildirmasalar,
oddiygina kallamga kelgan xayol sifatida sog’lom fikr, sog’-salomat miyam bilan
buyruqlari kelishuvda yo’qligini, o’tmasligini kallamning o’zida bilib ketib,
ular shuni tushunishlari kerak deb hisoblab qo’yaqolaman. Ya’ni sassiq
kuzatuvli buyruqlarini aksi sifatida sog’lom miyam bilan oddiy o’taverishini
hal qilsam, kallamda shu buyruqlari o’tmasligini birinchi navbatda o’z
boshimdan o’tkazsam, ularga yana nisbat qilib bildirib turmasam, sog’ tanda
sog’lom aql qilib davom etib o’z ishim, xayolim bilan ketaversam bo’laveradi.
Endi, umuman kinolarni hisobga olsak, shu o’tirib xayol qilib turganimda
qanchadan qancha simmetriya Shayton, tez hal bo’lib chiqadi, shuning uchun
ishim mobaynida meni undaydigan simmetriyalar uchun bosh qotirib o’tirishim
to’g’ri bo’lmaydi. Umuman kompyuter ekrani oldida, televizor monitoriga
o’xshamagan tarzda kompyuter ekrani kichik bo’lgani uchunmi yoki bu -
hisob-kitob uchunligidanmi ekrani bo’yicha ro’paro’ yoqlardan bo’lmasa ham,
yanada chekkaroq ko’z qirralarimdan devorlar bo’ylab ishlashim, barcha-barchasi
ya’ni kallamdagi hisob-kitoblar, tuyg’ular, xayollar bilan mehnat qilishimni
o’zim kuzatishimni ichimdagilar kuzatib, qarab “shunga shumi, ya’ni shunchalik aniqlikda
ko’z bilan ko’z tegib to’qnashib turibdimi va bizlar bu, Bobir haqida o’zidan,
hammadan ko’ra ko’prog’ini bilamiz” degandayin mazax qilishadi. Endi 6:46.
Shunday qilib 2-sentabrga nisbatan 3 kun o’tib 5-sentabrni eson-omon
o’tqazmog’im lozim. Shu kuni yana ko’zimning orqaga ketishi kuzatilishi mumkin.
Comments
Post a Comment