Nima shu

 

317 13:20. Demak, bugun yozmayman deb turgandim, ammo yozdim, shuning uchun bugungiz ushbu matnimni ertaga chop etaman. Endi, birinchi shundan boshlayqolaylikki, oilaviy o’rtamizda, dadam, Polin va o’zim oramizda suhbat bo’lib o’tdiki, shunga ko’ra birinchidan tushlik qilayotganimizda oxirida Polinning gapirishiga, nutqining ma’nosiga dadam enag’ar (ichimdagilarning va o’zimning ham tushunishimcha “genetikaviy tartibni buzib, o’zimning obro’imni olib qo’yish uchun Polinni tushurayapti, kamsitayapti”) oilaviy tartibda o’zimning o’rin, oila a’zoligi nechanchi bo’lib kelgan tartibli joylashuv sonimdan o’tib 2 ta quyidagi oxirgi farzand Polinning og’zini yopish orqali o’zimdan chiqadigan xohish-irodali obro’imni, istagim bo’yicha nogahoniy yurishimni aniqlik, taqdir bosimi bilan dadamning o’zi cheklab qo’yib, genimni, obro’imni, istakli xatti-harakatimni o’ziga olmoqchi bo’ladi. Ikkinchidan Polin bilan tuslikdan qaytganimdan so’ng xonamizda yana o’sha mavzuni ko’tarib, “nega senga birovlar sening gapingni eshitsa kuladi, bema’niga” chiqaradi deyishadi deya tushuntirish kiritayotganimda dadam enag’ar yana eshikdan kelib qolib o’sha obro’ ustida bo’lgani uchunmi yoki umumiy mavzuga xos eshitib qolishlari bo’libmi, bizga aralashib (Polin bilan bizning gapimiz Polinning o’zining tushunishicha ham dadamdan chetda bo’lishi kerakligi Polin tomonidan imo-ishora qilib yuriladi) G’ofur G’ulomning “Shum bola” asaridan mullolarning o’tirib olib “kimnidir kim urganida beligacha kirib ketadimi, bo’ynigachami” degan gaplarini bema’niligi, o’rinsizligiga o’xshatib aytib, Polinga nisbatan gaplari iqtisodiy, hayotiy, ya’ni ma’nili, o’rinli chiqishi kerakligini aytdi. Dadam enag’ar yana misol keltirib, “misol uchun, enangning uchastkasining ana u bolixonasida, omborxonasida yerning tagida kallamushlar bormi, chumolilar bormi” degan gapga bema’nilikni tushuntirib o’dilar. Shunga qarshi men ham o’zimning ichimdagi yondashuvimni, munosabatimni bildirayin deya o’ylab qo’ygan rejam bo’yicha “taqdir va gen bor”ligidan kelib chiqib barchasini izohlashga urinish kerak deb qarashimga xos ravishda “umuman bema’nilikning kerakligi, ahamiyati bormi” deya Iblisning o’zimning hayotimni o’zimni cheklab, qiynab bo’lsa ham bema’ni voqea-hodisalar bilan to’ldirib ko’nglimni olishga urinishiga, kallamni ochishga bo’lgan harakatiga shama qildim. Polin esa shunga “har qanday savol-javobning o’rni bor, chunki savol-javob yurakdan chiqadi” deb javob berdi va “masalan, menga shu tashqarimizda yurgan uyimizga kelib turadigan ko’cha kuchugining unga suv berishimdan so’ng duo qilishi ta’siri bormi, umuman duo qiladimi yoki yo’qmi” degan savol to’g’ri bo’ladi deb aytdi. Men esa bu savoliga javob tariqasida: “men orqali sening aka-ukachilik bog’liqligimizda, mening shu qatori butun Buxoro xalqi, jonzodlari bilan genetikaviy aloqam borligi sababli mendan o’tib, aloqam bilan senga ham genetikaviy, ruhiy aloqadorlikni shu kuchun, it qiladi ya’ni duosi qabul bo’ladi” dedim. Umuman shu oralarda, dadam kelmaslaridan oldin Polinga tushuntirish kiritib o’rgatayotganim shu ediki, o’zimning ham kallamda umumiy o’rnashilishini istab qolganim bu – “gavdali gen va taqdiriy hayot” ya’ni o’zim vaziyatga to’g’irlab aytayotganim “gen va taqdir” bor demoqchi edim. Shu bilan birga suhbatimizning oxirlarida chiqqan gapim shunday bo’ldiki: “agar yashab o’tgan umring bilan qolgan taxminiy umringni bir to’g’ri chiziqqa simmetriyaga o’xshatishga urinib qo’yganingda, bir-biriga uzun-kalta va qiya bo’lib joylashishi mumkin bo’lgan shu chiziqlar hozirgacha gavdali gen va kelajakdan taqdiriy hayot bo’lib kelib, xonamizga qarasang barcha narsalarning joylashuvi va simmetrikaviyga yaqin, ammo “aniq bo’lmagan” shakli o’z-o’zidan, xayolga to’g’ri solinganga o’xshash kelib chiqadi” dedim. Polin bilan suhbatimiz davomida: “men sizlarni ovqatlantirib, ishlamasdan, o’tirib ovqatlanishdagina ya’ni sezgilarga tutash doiradan boshlab bor qilinib keltiriladigan taom paydo qilib berayapman” deb o’zimni taqdiriy hayot bilan Klounada tuyg’uli gavdamga kirib olib qirishlarini bildirmoqchi bo’ldim. Shu sababli buning isboti sifatida shundan oldingi gap kelib chiqdi, ya’ni tabiat taqdiri bilan shaxs gavdasining o’zaro olishuvidan, qarama-qarshi simmetriyasidan barcha narsa muhayyo bo’ladi. Yana shunday gap bo’ldiki, aytishimga qaraganda: “ovqatni hayotga pishirmasdan, vaqt o’tkazmasdan, masalliqlarini olib kelmasdan paydo qilishimni “ovqat tayyorlaganlar”, kelinlar yoki ayollar Dunyoqarashga, haqiqatgo’ylarning chinakam, fizikaviy Dunyo qoidalariga asosan, bir boshidan hammasini joba-joy qilib (olib kelib pishirib) vaqt o’tkazib o’zlari qilganliklarini aytishingiz sizning rol o’ynamasdan, haqiqiy hayot rasm-rusumi, adabiyotini bildirmasdan ilojingiz yo’qligi sababligina xolos” dedim. Yana shunday fikr keldiki, bular ya’ni tashqi Klounada ovqatni o’zimning og’rig’im sababli, keyinroq choy, ovqatlanish mahali oldi qolgan-qutgan qiyinchiliklarni, havoni tomog’imdan qirdirib o’tkazishni kutishlari bilan ham birga, hammasini to’liq qilib paydo, hozir-u nozir, yo’qlikdan shay qilishimni ichki Klounada aytib o’tirishiga qaramasdan bilmaslikka olaverib, bizning ovqatlanishimizdan oldinga taom tayyorgarliklarini “qaysidir”, o’zlarining kelinlari, bozor qilishlari va h.k lar bilan bog’layotganlarida, baribir o’zim shu qismini bilmasligim tayinligida orli xonadan bilan qiyoslaganimda shu ma’lum bo’ladiki, genetikaviy tarzda gavdamning shunchalik qiynalishlari sababli ovqatning paydo bo’lishini yoki osongina hal qilinishini o’zimdan narida, pana bilan to’silayotgan yon-atrofda yurgan orlilar o’z xatti-harakatlari davomida, bunday o’zimga qaratilgan havo dami bosimi bilan emas, balki orqamoqqa tarqayotgan, teshilgan balonga o’xshash havo dami bosimi orqali bo’lgan xatti-harakatlarida sezib qolardilar. (Onasini sikay shu yerda bir narsani aytmasam bo’lmaydi, shuncha yozuvlarimni izohlayman, tajrijiy bildirib nihoyasiga yetaman deb turganimda ichimdagilar noma’lum, kelajakdan dumga o’xshab og’izlari bilan miyamning o’zini va damini, qandaydir parallel aniqliklarini bildirish asosida choqib, maydacha tishlab oladilarki, xush bermadilar; shuning uchun aytamanda o’zimga har doim, uzluksiz, bu haqda yozsam-yozmasam (faqatgina tushuntirish va yana masxara qilib o’zimdan kelib chiqish yopishqoq aloqalarini o’rnashtirgan, qandaydir bildirgan holda) taqdiriy hayot bosimi o’tkaziladi, o’zimda “gen va taqdir” kurashi tugamaydi; hozir, yozishim davomidagi miyamdagi tish bilan g’ajib burdalashga xos mayda silkitishlar, qo’zg’alishlarni ham yozaman desam har ikki so’zdan keyin pauza, to’xtalish qilib biror belgini qo’shib qo’yishim, bildirishim kerak). Endi, demak, mening tomonimdan shu ma’lum, ya’ni gavda va gen noaniq, taqdir va hayot aniqdir. Ichimdagilarning shuncha o’ynab, kallamdagi hisob-kitob bosimimni majburlab olib chiqishib hayotdagi narsalarni simmetrikaviy bo’lishi kerakligini, ularga tegmasdan, o’zgartirish kiritmasdan yashash lozimligini o’rgatishganlarida, (va qiynab majburlashganda) Polin aytadiki: “hayotdagi, tabiatdagi biror narsa aniqmas, aniqlik nazariy geometriyada bor” deydi. Demak, menga shu xulosa keladiki, to’liq aniqlikni, oraliqlarsiz hisob-kitob natijalarini, xatolarsiz fizikaviy, jismoniy amallarni biz faqatgina taqdirning o’zida va taqdir tomonidan hali o’zgarmasdan kelayotgan hayot bosimida bilishimiz mumkin. Umuman olganda mendagi hayotga o’tkazilishi, o’rnashtirish talab etilayotgan ichki tuyg’ulardan, ruhiyatdan nazariy aniqlikni hali uddalab bo’lmaydi, taqdirdan kelib asl ikkilamchi joylari bo’lmish ichimda o’rnashib aniqlikni o’zlari bilan shunchalik yaqin tutib, sevib-sevinib, tark etaolmay talab bildirayotganlar ham aniqlikni, xatosizlikni (birinchidan, baribir raqamlar, shularning shakli bilan narsalar, hattoki hujayralar ikkitasi birida, parallel bir joylashuvda bo’lib mos, bir xil shaklda tushaolmaydi) faqatgina taqdirdan hayot bo’ylab hozirgacha olib kelib ichimdan o’tkazaolmay tashuvchilar xolos. Nima uchun men (mana hozir bo’ldiki, kompyuterdagi ishlash, kod yozish, hisob-kitob aniqligichi deb) ichimdagilar yoki tashqi Klounadaning gaplarini haqiqiy sifatida olaman desangiz, ularning o’zlarining asl ikkilamchi joylashuvlari bo’lgan gavda va tuyg’ularning adabiyotini taqdiriy ilm-fandan topib, shu badiiy bosimga aralash sayqallashib (tezda, so’raganimiz zahotiyoq) aytib turishlari bilim jihatdan aldamchi emas, ammo bildirish tomonlama, jihatidan faqatgina parallel Olam voqea-hodisalarini, hayotini aytishadi. Endi ba’zida shunday bo’ladiki, mana hozir ham bo’lib o’tib (balki bularning bari meni to’xtovsiz, ustimdan o’zimni qul sifatida ushlab kulib, yotgan joylarida hamma joyni, yoqni kezganga o’xshash ongimning o’zidan foyda hosil qilish uchun yozdirish (tok ketib-qaytdi; Ibo’qimga teskari borib shunday foyda olishini, bo’qi bilan osmonlarda uchib yurishini to’xtatib bo’lmaydiki, shu degani Ibo’qim bu – raqamli Dunyosidagi elektr toki)), endi nima demoqchiligim esimdan chiqdi. Ha, hoziroq esimga keltirishgani ma’lumoti to’g’ri bo’lsa, demak, davom etib yozamizki, yo’q-yo’q, bo’lmadi, Iblisning esimga solish urinishi ham befoydadir. Endi, demak, boshqa davom etuvchi esimdan davom ettirsak, xo’sh, kompyuter, hisob-kitob qurilmalarning aniqlikka erishtirishi nima bo’libdi? Kompyuter ham, undagi ekranda ko’rinib turgan API, dasturlash ilovasidagi kod ham siyohga o’xshab ko’rinadimi, chiroyli qilib sintaktik tartib asosida yoziladimi, baribir tabiatdagi, shaxs gavdasi va ruhidan tashqaridagi yozuvlar, aniq-hisob kitoblar sanaladi. Umuman hozir yana kuldirishib, qolgan fikrimni yozishga ham undashdi shekilliki, biz chindan ham bilamiz, holbuki aytib turibmiz, aniqlik tabiatning o’zida, tabiat, taqdir yoki hayot o’zi uchun o’zi, bo’lib o’tishi aniq hisoblanadi. Har qanday tabiat, borliq yoki mavjudlik, umuman borlik ichki elementlariga yoki shular tomoni bo’yicha, (ya’ni qarama-qarshi yo’nalish bo’ylab) nisbatan istalgan, “hammasi birida (o’z-o’zidan ma’lum ravishda bittasi hammasida)” aniqlik qilish mumkin. Tabiatning istalgan bosimining o’zida tabiiy tomondan qaraladigan aniqlik bordir. Mana hozir o’zlari shunchalik tan olib aytishdiki, ko’tliklari, muttaxamliklari ma’lum bo’lib, meni qo’shib ko’tga-ko’tcha deyishdi. Ya’ni o’zimga nisbatan dosye, berilganlar yoki ma’lumotlarni tashlab qo’yib, olib kelib ustimdan bir xil tabiiy, taqdiriy yoki hayotiy qarorlar chiqarib, boshqa narsaga, almashinishga qaramay yotgan ichimdagilar ko’t, ko’p o’tuvchi hisoblangan. Iblis shu yerda miq deganga o’xshadi, go’yoki o’zim o’zimning asl ikkilamchi o’rnimda, taqdir tomonidan boshqalarga shunday ko’tcha bo’larmishmanki, yana ikkilanishini bildirib so’zini qaytib olganga o’xshadiki, ha, albatta, kim bilsin yana, bu – unga ayon, zero o’zimni parallel Olamdan, taqdirning boshlanishidagi nuqta bo’yicha hayotdan kiyib olgan ham shu Iblis. Men aslida Galoperedol so’zidagi teskari yozilgan olag qo’shimchasiman, olag degani “Dunyo sevgisi (o’zimga) tasdiqlangan”, man bekordan-bekorga muntazam, surunkasiga taqdir bor bo’libdi, hayot bor bo’libdi, tabiat bor emish deb shaxslarga, (yuqoridan kuzatuvli nazdimga asosan) kutilmagan bo’lib yuruvchi gavdalarga o’zimni, o’zgarmas qonun-qoidali aniqlikni suqib, taqab o’tkazmayman. Shu o’rinda do’stonavor munosabatlar o’zimda eng ko’p bilingan. Mening ichimga o’zlarining asl (ikkilamchi), almashtirilmagan holda qilib qo’yilgan joylariga kirib olib, tabiatdagi (hammasi birida bo’lgan) bosim yo’nalishlari aniqligini qandaydir, o’zi bo’ldiribmi qildirmoqchi bo’lishlari, o’tkazishlari mutlaqo bema’ni, o’rinsiz, o’tib ketgan qoloq yondashuv, almashinishimiz rivojlanishidan ortda qolish. Holbuki men o’zimga, asl (ikkilamchi), almashtirilmagan holdagi, tug’ilishimdan (X bo’yicha) yuqori taqdir va hayotiga olib qo’yilgan o’rnimga to’g’ri, almashinish amallari bilan chiqish uchun har doim qayg’uraman. Masalan, taqdirli hayot bosimimga qancha oqim bilan zahira sifatida yig’ilib qolgan bo’lsam, shulardan tashqari qolgan shu Dunyo boshidan o’zimnikidan ularniki qilib qo’yilgan taqdir va hayot bilan ularniki sifatida o’zimga atalgan gavdali hamda genetikaviy dolzarb almashinishlarni har doim egallayman. Endi shundaylar ham borki, masalan deyarli barcha ichimdagilar, qandaydir ko’tlik, ko’p o’tish bilan o’zim tomonimdan o’zimga ma’qulchilik bilan tinchgina qilib turgan ishimni, hozirgi yozuv mehnatimni qandaydir o’zimga ham darhol sezilgan yot, chekka fikr kerakmasligini bilishim-bilmasligimga qarab turmasdan, go’yoki ishing, yozuving davomida bu, doimiy sokin, tinch va izlanuvchan tuyg’ularni, ehtiroslarni bizlar berayapmiz deya boyagi noto’g’riligini sezgan fikrimdan Ruhimni siltab, g’ajib silkitib tashlab qaytarishadi. O’zimning to’g’ri yo’limga, izlanib g’oya topishlarimga, uzluksiz ishlayolishimga ular shohid, kuzatuv berarkinlarki, hatta shularning barini egallab olib, o’zimning tasodifiy, nogahoniy xatti-harakatim, boshqa tuyg’ularim borasida dushmanchiligimizning narigi simmetriyasiga, ular tomoniga yuzlanishimga jichcha, qitti, ozgina surilish bilan ham qo’yman urib, esankiratib yuboradilar. Go’yoki Ibo’qimga mening o’zimniki, o’zimning ishlarim deb turishimni ular egallashlarini kuzatib ortda qolishim, “bo’q yeyishim” yoki mag’lub bo’lishim, ko’zlarimda yoki qalbimda, vujudimda, borligimda (gavdam va ruhiyatim barcha jihatlarida) sezdirishim kerakmish. Keling, shuning uchun sal avvalroq kelgan g’oyam bo’yicha Ibrohim so’zini Sanskritcha yoyaylik. Ibrohim degani “ibi, nahotki, hayrat <- random, ixtiyoriy Dunyo ha -> men” bo’lib, qandaydir eng yaqin, taluqli ma’no yasamoqchi bo’lsak, qo’shimchalar va shu so’zlarni almashtirib o’rniga qo’yishlar vositasida: Nahotki Ixtiyoriy bosimidan sayqallanib, qiltiqtanoq bo’lib, yemirilib, tozalanib bitta bo’lib bu tarafga o’tadi hamda Dunyo bo’yicha hayotiy taraflamalik, yuzlanish beriladi, Ha Mendan o’tib olib, yakka bo’lib Menga yetaklovchilik, Mendan foydalanuvchilik qilib  turganida Hayrat Dunyosida undovchilik, tasodifiylik, harakatga, nimadir qilishga chorlovchilik qildiruvchi bosim bo’lib turadi. Mana endi, yana o’sha-o’sha gap, hech tinchimaydilar, to’xtab-qotib qolganlarki, faqat bitta qiliq bilan chiqish, bu – oxirgi jumlamni yozib to’ldirish, kamchiliklarini to’g’irlash bo’yicha hech bir ishim, tuyg’uyim qolmaganini bilishib, to’satdan erkin, biror nimani hisobga olmay, maqsad qilmay, balki nimadir ma’no olaman deb borib yozganlarimni qayta ravishda kuzatmoqchi bo’lsam, shunchalik o’zimni berib, bildirib va kirishib yozayotgan ishimga, mehnatimga darrov keskin yomonlik qilishib, qandaydir uradigan dushmanchilik nazdi bilan “unday qilma, bekordan-bekorga o’zingni ishlatma, bizlarni oddiy shama bilan yuzlantiraolmaysan, tekshirishimizning to’liq yoki to’liqmasligini sinayolmaysan” demoqchi bo’lishadi. Xullas, chiziq mana shunday “ – “ bo’lsa, chiziqning chap tomonda qoldirilgan katta qismi bilan markazdan, nuqtadan o’ng tomonga arang qalqib turgan o’tishlarga, borishlarga yo’l qo’yadilar (–.-). Xuddiki mening o’zimning belgim, ishga bel bog’lash ko’rsatmam bilan birga bo’lib, shu bitta narsa, ya’ni ko’tlari bilan o’zlari bo’lishni xohlayotgan birlik sodir etilishini xohlaydilar. Chindan ham shunday keskinliklariga hayron qolamanki, “bizlar asl birlikchilar” (shuni men bilaman, har doim shunday gaplarimni oxirigacha eshitmasdan, tushunmasdan yoki aniq taraf tanlanamdi deya Buxorolik Klounadam ham yana adashibdi, o’zining taqdiriy, hayotiylik tomonidan bo’lishini bilmabdi deb hisoblashadi) deyishib, nima deyishimni bilmadimki, chunki mana hozir o’ylaganimni yozishimdan oldin kulib turibdilar, baribir yozsam bu – o’zimga yana taqdirdan, ko’plikdan kelishib birlikni majburan o’tkazishib, keskin, qattiq va qo’pol, yomon ko’ruvchiga xos, dushmancha dag’al buyruq berishib bitta narsani, aniqlikni (hattoki tuyg’ularimda buyurgan gaplari va tushungan nuqta-i nazarim bo’yicha yopishuvli aniqlik bo’lmasligini bilib-bildirib, aniqlikni qilishni iloji yo’qligini tushunishib) o’zimni tortib, ruhiyatimdan ajratib, tuyg’ularimni bir ondayoq tez urib-surib chetga chiqorganga o’xshash gavdamni tortadilarki, axir gavdaga va tuyg’ularga shunday qo’pollik o’zlari-ku, shaxs sifatida o’zimni “qiynayapmiz” deya o’zlarini azoblayotgan bo’lmaydilarmi? Yoki nazarimda shaxsning, gavda va tuyg’ularning zahirasi o’zing uchun o’zingniki bo’lib o’zingda turibdi, shuning uchun o’zingni qandaydir shaklda, kesmada, nuqtada tortib, turtkilab, durtib turamiz demoqchilar. Demak, Ibo’qim Dunyoga hayratlanib boquvchilarga men-ha deb turarkin, birinchidan o’zi shunday. Endi, yana bir narsani qaytarib aytishimga to’g’ri keladiki, - umuman maqsadlari meni yozishimdan to’xtatmaslikmi, shunga bosh urishib bildirmay yengayapmiz deya kengashlari, birlikda yig’ilib yotgan zaryadlari aro bir-birlariga qarab ustimdan kulayotgandurlarki, mening tuyg’ularim oraliqlar bilan bir xil qilib saqlanaveradi va shu oraliqlarni qayta ishlatish, keltirish vaqti bir xil bo’ladimi deya urib, ruhimdan ruhimni turtkilab, durtib chiqarishadi. Endi, hozir “hech ketmayapti (oldingi bir yozuvi)” deya o’zlarining qandaydir qoloqliklariga shama qilishayaptiki, tuyg’u ostidan sezish kelib, ular ya’ni ichimdagilar 3 o’lchamli koordinatalar fazosiga atab gavdam harakatini, ehtiros-ruhiyatini boshqarayotgan qo’zg’alish, qayishish va burilish simmetriyalari haqidagi gapimni nazarga tutishayapti ehtimol. Shunday qilib gavdamning harakat va tuyg’ularidan (2-5) hayot va taqdir (6-9) orqali gavdamning o’ziga, et-go’shtiga erishishni xohlashadi. Xullas, harakat qilayotganimda, tuyg’ular keltirayotganimda gavdam bilan tegishliligi, aloqasi bo’lgani uchun qachon hisobga qo’shilishi, aralashuvi alohida inobatga olinadigan 3 o’lchamli koordinatlar sistemasi o’qlari sonlari bo’yicha bosilish, cho’zilish va aylanish simmetriyalari shu koordinatalar sistemasini markazidan, O nuqtasidan tig’, o’tkir uchli qilishga, yasashga urinib tortilib gavdamga, tanamga suqilib kirib, kovaklash qilib etimni yulib olishi, gavdamdan ajratishi bilanoq taqdir kelajagidan hozirgi hayotiy bosim izmiga qayta ishlash, taom qilishni bajaradi. 3 o’lchamli koordinatalar sistemasida harakatlanishim ostidagi, misol uchun, tananing bosilish-qo’zg’alish, qo’l-oyoqlarning qayishish-cho’zilish va gavdaning barcha a’zolarini o’z joyida aylanish-burilish simmetriyalari alohida, ayro ya’ni ko’plik tomonidagi hozirgi asl ikkilamchi o’rnimda joylashgan Ilohlar va Klounada, Mafia orqali taqdirdan tortib hayot va tuyg’ularimdan o’tib toki gavdamning o’zigacha etimni kovlash va yo’q qilib chiqarib olishgacha keladi. Etim (olinayotgan bo’laklari) o’z joyida yo’qolishi bilanoq, Polinga xos qarash asosida Ilohlar o’zimni o’tmishga jo’natishganga o’xshash, narsalarni, hozir kompyuterga o’tirganim uchun yaxshiroq sezilib qolgan foydalanuvchi interfeys amallarini joy-joyiga sal surib o’z-o’zidan qayta olib qo’yilganligiga guvoh bo’laman. Zero gavdam o’zi bo’lib kelgan, ovqatlanib o’zini ta’minlash orqali yashab o’tgan o’tmish darakchisi, tarixni ushlab turuvchi va bildiruvchi o’zimdagi yagona manba, vosita bo’lib, uning yo’qolishi yoki qandaydir ravishda taqdirga o’tib qolishi o’z-o’zidan o’tmishga savollar, bo’sh o’rinlar, bo’shashishlar, sustlashishlar va sayozliklar paydo qiladi. Mana shu gapim bilan hozir enam qarag’ay o’zimga tarvuz keltirdi nazarimda. Ammo ol,ol, ye deb charchamaydigan, genli ergashganligini bildirib qaytaraveradigan enam qarag’ayga “dam o’tiring, ebe” deya sal balandroq ovozda baqirib yubordim, shunday ham asab tarangligi yondashuvimni anchadan beri boshqarib, bosim o’tkazishlarini bilib, onda sonda, o’zgarishlariga umid qilib javob berib yuribman. Mana enam qarag’ay hozirgin shu tarvuzni yemaysanmi, xay o’zimiz yeymiz deya olib ketdilarki, umuman bir-birovimizni tushunmaymiz, u kishi tarvuz yomonligi uchun mutloq yemaysanmi deb bilib qolishlarini ham har doim sezaman. Mana hozirgi yanagi yozmoqchi bo’layotgan fikrimga Farishta o’zini enam qarag’ay sifatida himoyalab darrov havoning orasidan “uxla” deb qaqshanglatib, kesatib, birga yomonlarga qarshi kurashishimizni ham inobatga olmay, o’ziga bo’lgan joriy (gapimning davomida yozadigan) yondashuvimga qarshi, teskari aytdiki, fikrim bu – enam qarag’aydan ham xuddi Klounadaning amaliyot tartibiga o’xshab orasi ochiq-ochiq qo’zg’almas nur chiziqlarini ya’ni bir xil, o’zgarmas yondashuvlarini, bosimni bilib, sezib o’zimdan o’tkazishga majbur bo’lib qolaveraman. Zero yana bir xayol bilan fikran g’oya, es orqali bog’lanish bo’lib, Farishta bu – oyog’im ostidan boshlab gavdamning o’rtasidan o’tgan chiziqlar bilan xuddi boshimning tepasi teshilib po’rtillab, rezinka yorilishini qilib yotganda nima qilmoqchiligim, yondashuvimni bilib turadi. Baribir chiziqlar, simlar gavdamning o’zining zichligiga o’xshab to’liq emas, oralari ochiq bo’lib, shunga o’xshash ravishda enam qarag’ayning tashqaridan birma-bir tanlab, alohida o’tib-o’tib o’rganilgan bosimlari, menga qarashlari keladi. Endi enam qarag’ayga, uyboshchisiga qarshi yozib ichimdagilarning simmetriyali ko’zini boylabsan deya tashqaridan xavfsizlik bo’yicha himoya keldi. Har doim shunday, bitta-bitta xayollarim jarayonlarida ham, umumiy bilib aytganlarimda ham qanchalik ravishda bunday oddiy uyushtirilgan jinoyatni, Klounadaning hayotiy bosimini bilishni, sezishni xohlamaganimda baribir birining ketini yopadigan, bir-birovini qo’riqlaydigan zanjir bo’yicha boshqa birovi chiqib qolavergan. Odatda, o’zimni yo’qotmasam, men xavfli ish qilmayman, faqatgina tariflab, aytib yoki bunga o’xshash yozib ketishim mumkin, shu mavzu doirasida simmetriyaning markazidan ikki tarafiga surib chiqarayotganim sababli o’rtasining bo’shab, erkin dam olib qolishiga qarshi darrov sakratilgan to’ldirish, birovlar ya’ni qo’riqchilari yordami bilan markazga yana qayta yig’ilib qolish bo’ladi. Endi, yana shu ham qolib ketmasinki, Iblis doimo mening ishlarimga zidlik qilib, rad javobini berib boshimda parallel qalqishini doimo, tinimsiz majburlab bildirib turadi, ammo men unga e’tibor bermay o’zimning ishimni qilib ketaverib, mobodo Iblisga ham ma’qul bo’lgan, to’g’ri kelgani bo’lsa, umuman bexato qilsam, o’zimning shashdimni aytaolsam, kechirim so’ramay, o’zi birinchi simmetriyachi bo’lishiga qaramasdan o’zining qilmishiga simmetrikaviy yurimasdan, quruqasiga “ma’qul, xay bo’pti” deganga xos o’shanga, birinchisiga, yana shunga o’xshash bosti-bosti miyamda qalqishining  ilojsiz to’g’riligim ehtirosini beradi. Iblis shundayki, mana hozir o’zicha “men uchun yozgan ishing bo’yicha ko’p amal, yozishingni ularnikiga xos o’z o’rnida men haqimda ko’paytirib yozish, yozib bo’lganingdan keyin saqlash ishini qilding” deya o’ziga mendan kutilishi lozim deb topayotgan maqtovini meni ishontirishga xos majburlab olib ketadiki, u o’zimning yoshlikdagi nafas olishimni o’zining ishiga to’g’ri keltirib birrov, parallellikdan qandaydir bir pas berib-oladiki, xunobligim, havo yutishimda tomog’imning qirilaverishi ketib, gavdom bilan ong ostimdan avtomatik xursand bo’lib, qandaydir yondashuvi, bildirilmagan ko’rsatmasi bo’lsa, o’shani qilib ketishimga shav olaverib, shunchalik dushmanchiligiga qaramasdan, qilib yurgan ishiga, umuman barchasini yomonligini o’ylab jazodan xoli qolish uchun hattoki aybdormasligidan ham boshlamay, o’tkazivorga sherikchilikka o’xshab “men uchun qilding-a!?” deb buruvchan, o’zimni o’zgartirishga urinuvchan “sherikchilik” qiladi. Agar men shu va bunga o’xshgan yozuvlarimni qayta shunday bo’lmasin, Iblis yoki boshqasi tovba qilsin, yomonligi o’rniga yozuvim joylashib olsin hamda shu yozuvim bilan dirrilashni o’ylab bu joyga, yovuzligiga qayta osilmasin deb hisoblab yozsam, Iblis yoki qolganlari ham unga ergashib qandaydir o’z foydalari borligini bildirib o’zlari uchun yozganligimdan xursand bo’lishadi. Albatta, yozganlarim bo’yicha o’zgarishlar, amallar yoki tuzatishlar bo’layotganini tekshirib yuraman, ammo santi-manti qilaverib (bitta joy o’zgartirib, surilib), bordi-qaytdisida sal kengayib, chatanoq bo’lib keyingi chegarada, miqdorlar orasida o’rab olishib o’z ishlarini, yomonliklarini qilayotganga o’xshashadi. Bular ya’ni o’zimnig asl ikkilamchi ravishdagi taqdirda va taqdir hayotida joylashganlar (parallel Olamdan, masofa orqali ko’rinishli narsalardan, devorlardan, shu tarafdan chiquvchan hayot bo’ylab havodagi silliq tekislikli burilishlar, shamolni “tovlanishini” ko’rib bilish tasavvuri bilan kelayotganlar) o’zlarining o’rinlariga gavdali va ichki tuyg’uli bo’lib kelishdan ham ko’ra ko’proq o’zimni, qo’l-barmoqlarim bilan gavdamni sal-pal tegib chimillashlarim, tirnoqlarim bilan suqib yulib olganga xos tutishlarimni bizning etini kovlab, o’yib olayotgan go’shtlarimizni, bo’laklarimizni o’g’irlayaptimi deya o’zlarining nazoratlaridan chetda qolganimni, tinimsiz nazorat, boshqaruv, ustimdan kuzatuv qilishlarini bildirib, bu - erkinligimga hech qanday baho bermay, ozod ravishda o’z tuyg’ulari bosimi bilan hayotga botib yashayapti demay muttaxamlarcha majburlab yana qayta qo’lga oladilar. Mana hozir “tegishi mumkin” deya kamdan-kam o’ynatmasdan chiquvchi, bir so’zlilik bilan aytilgan qarashlarini bildirishdi. Qaniydi hamma vaqt shunday, o’ynatmasdan, ikkilamchi ziddiyatga uchratmasdan gapirsalardi. Ular ya’ni ichimdagilar o’ylashadiki, “bu hali bizgacha yetib kelgani yo’q, o’zining biz biladigan muammosining oxirini bilmayapti” deya shunday ikkilanishli, qarama-qarshi buyruqlarni berib birini qilsam ham urib tashlashga sabablari borga o’xshash bahona bilan doim norozi, o’zimga qarama-qarshi, teskari yurishadi. Shu o’zlari sal bo’lsa ham o’zimning sog’lom ongli, o’zimda qolgan tuyg’uli ravishda muammoni izlab topishimga yo’l qo’ymaydilar. Chindan ham hammamizga xos, bo’layotgan, kerakli muammoni, ishni ochishim bilan o’zim sal-aranglagandan so’ng kutganimga o’xshab odamlarcha, yondashuvchan, taraflarni birlashtirishga urinishimizga ko’ra muloqot qilishadi. Rossiya Prezidenti Putin aytganiga xos ravishda g’arb bilan har doim konstruktiv muloqotlarga tayyormiz deyishi bu – bizlarning bir-birovmizni tushunish oxiriga, (muammoli, g’arq bo’lib ketgan, ovvora) chiziqlarimizning yarim yo’lida qolib ketmay yetganimizda matematik yechishga doir ko’pburchakli ildizi topilayotgan masala shartiga oid ichki, o’rab olgan tomonlar oralab isbotlanadigan, yagona o’rinli bo’lgan (kamroq tomonli, qirrali) ko’pburchakni topishimiz kerak. Muammo kengash a’zolarining birma-bir burchaklar bo’lib turishiga xos ravishda bog’lovchi qirralari bo’yicha qo’yilgan isbotlanaoladigan shartdan, berilgandan ochiq qolgan joyning qirrasi uzunligini topish orqali yechiladi. Shu paytgacha bilgan elementar matematikamda shart va isboti, teoremalar birga keltirilgan, berilishidan isbot yo’nalishiga nisbatan kuzatuv qaratilgan, ammo berilishining, shartning o’zining yetarliligi isboti, yechimi keltirilmagan. Taxminimcha ichimdagilar aytishayaptiki, buni Olimpiada masalalarini yechishdagi berilishni ham kuzatib borish qarashi orqali ildizni topishdan bilishgan. Umuman olib qaraganda ichimdagilar o’zimga nisbatan Olimpiadachilik qilib turishganga ham o’xshashadi. Toki o’zim umumiy, yangi savolli, muammo bo’lib kelayotgan ishni topishimga yetib kelguncha “ichki Olimpiadistlarim” shart berilishini isbotlab borishaveradi. Kim-kimni to’g’ri chiziqli simmetriyaga o’xshab markazdan ikkinchi tarafga o’tib kutib olishda to’ldirayapti desangiz, ichimdagilarning arang bildirib tasdiqlashlariga ko’ra, men qo’yilgan masalalarning ko’pisini yechib yangilarini isbotlashgacha ko’plab uringanman va simmetriyaning nariyog’iga markaziy nuqtadan surilib ichimdagilarning teskari ravishda masalalarning o’zimga berilishini tekshirish, isbotlash, to’g’riligini ta’minlash bosimli amaliyotlariga tegib turganman. Ha, - hozir esim bir yodimga kelib qaytib, yoshligimda xudo-rahmatli Ismoilov domla bunday qilib masalalarning berilish shartlarining yetarliligini, to’liqligini o’rganish bo’yicha bizni yetaklab ketishlarida ichimdagilar “bu – bizning sohamiz, doiramiz, senga ham kerak bo’lar” deganga xos his uyg’otishardi chamamda. Shu-shu Ismoilov domlamizni ham Astrovskiy maktabida bir qishloq maktabi ishtirokchisi nomidan Olimpiadaga qatnashganimda uchratuvdim ham. Endi 19:30. Xayolimga kelib yozaman deb topgan g’oaylarimni birinchidan boshlab to oxirgi hozirgisigacha simmetriya qilib, hozirgisidan boshlay qolay, zero tez aytmoqchi bo’lib turganimning mukammalligi, batafsil izohi esimdan chiqmasligi kerak. Hammasidan bittasi shunday, mukammal, o’ylaganimga xos batafsil bo’lsa, shundan boshlayqolganim to’g’riroq, qolganlarini esimdagi yo’nalishi bo’yicha qanchalik yodga solaolsam, shunchalik to’liqroq bayon qilib yozaman. Hozir choyga chaqirishga bormasam bo’lmaydi, shuning uchun bu 3  bo’lib o’tgan g’oyalar yana esimda qolib, so’ng chiqib ketmasligi uchun yozib qo’yaman: 1-kelgan g’oya go’shtning Sanskritchasi,  ikkinchisi Shohidning markazga bostirgan simmetriyasiga o’zimning markazdan taraflarga, yoqlama surilish harakat simmetriyam, 3-si esa biror nimani o’zimning boshimdagi hisob-kitobdan, tuyg’udan chiqdi deb hayotiy isbotiga xos ko’rsam, yakka o’zim shu yerda bo’lib, ichimdagilar bu tuyg’uni qilishgan deya joylarni almashtirishim, qarama-qarshi o’tib olishim kerakki, faqatgina mening tuyg’uyimga yana qaytib hayotdan o’zimning amalim, ifodam chiqdi demasligim kerak. Endi 19:55. Ha, sezgan bo’lsangiz, bizning ovqatlanishimizga ko’p vaqt ketmaydi. Endi, shu ekran masalasini ham ko’rayki, qachon kompyuter oldiga endi ishlayman deb o’tirsam, xuddi hozir bo’lganiga o’xshab, nimadir, parallellikdan yoki o’z gavdam birligidan, miyamdan o’zimga tegib yulib o’tganga o’xshash ravishda ekran o’chib qoladi, yorug’lik yo’qoladi. Endi, Boyagi 3 olib yurib kelgan g’oyam haqida, o’sha paytning o’zida baribir ma’lumotlarni astoydil qisqa va lo’nda bo’lishiga qaramay tushuntirib o’tgan bo’lganim uchun umuman qo’shimcha qarashlarim ham kamligidan har biriga sal-pal to’qnashib, to’xtalib o’taman. Demak, avval o’sha payt bo’yicha hoziroqgisidan ya’ni 3-g’oyamdan boshlasak. O’zim azaldan o’rganib kelganimga qaramay ya’ni hayotdagi o’zgarishlar o’zim, o’ylaganlarim sababli deb o’tirmay, o’zimga shunchalik yaqin, o’zimnikiga shak-shubha qoldirmay, hamma vaqtdagiga o’xshash qilgan o’ylovim oralab fikrim, tuyg’ularimning hisobi aytilmasdan, birovlarga bildirilmasdan hayotda ham xuddi o’zimga yaxshi tomonlama yopishganga, bog’langan xos sodir etilsa, chiqsa ham, baribir har ikkalasi bu – o’zim demasligim kerak va faqat hayot tarafidagini tanlaganim, o’zim deyishim to’g’ri bo’lar. Ikkinchisiga kelsak, (mana hozir og’zimni chaplash, qo’li bilan yopish uchun enam qarag’aydan foydalanib hammomga kirgizish bo’yicha aralashuv bo’ldi) umuman shu Shohid qichig’mollik, qisish o’yini qilib, hayotdagi shaxsning kimligini, qandayligini yoki qaysi sabablarga ko’ra hayot o’tkazib yurganini bilganga o’xshab, bizlarning (he, zaybal qildilar, bizlarning so’zini kimligini tushunaolmay o’tirgan emishlar; shu -lar kim xay!; endi aytmayman, bizlarni yoki ularni kimligini, bilib olishsa ham shu kontekst, bilmasalar ham shu matn, barcha qilib yurgan maqolaviy ishlarim, hayotiy ko’rib yurganlari ma’nosi) tasodifiy hayotimiz faqatgina simmetriyadan o’tgan istalgan bir tanlov bo’lishini bilib, simmetriya markaziga ikki tarafini ham bildirib, aytib qisish bo’ladi (asablar shunga o’xshaydi degan sarhush o’y berishdi hozir). Shunday paytlarda odimlashlar, qimirlash, harakat, qo’zg’alish bo’yicha qisilgan bo’lsak, simmetriyani kengaytirish ya’ni markazdan taraflarga surilishi, o’tish bo’yicha Shohidning raqamli Olamdagi o’zi bo’lgan ma’lumot tashish, Dev ilish bilan do’ppilab, og’irlikni yerga berib qadam bosib yurish kerak. Yerga kirsang boshingdan, osmonga chiqsang oyog’ingdan tortib olaman deydi-ku (dono xalqimiz kinoyali hazil-homuslari), shunga o’xshab simmetriyali odimlash nafaqat yer usti sirti bo’ylab bo’y-bastim balandligi bo’yicha tekislik izini qoldirib yurishimda bo’ladi, balki Mamat do’ppilab boshimga chiqib olishni asablarimga sezdirsa, Shohid o’zining ishi bo’yicha yerdan oyog’imning asab tolalariga osiladi. 1-bo’lib kelgan, simmetriyada oxirgi 3-o’rinni, chiziq so’nggini oladigan Go’sht masalasiga kelsak. Go’sht degani Sanskritchada “garchi <- o’sha-tamom” bo’lib, meni go’shtimni yeb Tamom qilayotganlar o’qtaluviga Garchi ko’pligi bo’yicha barcha ko’plik guruhlari yemirilib tushirilganidan so’ng, oxirgi yagona ko’plik jamoasi bilan istalgan tarafga tasodifanlik, kutilmagan amallik ya’ni ko’plik qilib, Garchi eplayolmadingizlar deb turaveraman deyman. Endi, shu Impsifat “u”im borki, kimga bo’lsa ham, shu mashaqqatli bo’lib bosib, birlashib turganiga, surunkali tushunarsizlik qiynog’iga duchor etayotganiga (u mana shu o’rinda xoh Buxorolik Klounada bo’lsinki) bo’ysinishimni intiqlik bilan, qattiq qo’llik ila va siro o’zga jilovini bermay kutib turadi, bilib yurishni yoqtiradi. Endi, bularning ya’ni birga yashayotgan uyimizdagilarning (hozir bir yoqni ko’proq sezib qolayapmanki) uyushqoqligi shunchalikki, shu – enam qarag’ay o’zimga bir joydan chiqishni aytdilarmi, masalan, hozir sal avval, oxir-oqibat o’zimga qaraganga o’xshab kiyimlarimni keltirib berib hammomga kir dedilarmi, shunga hali vaqt o’tib, qilmayversam darrov ortlaridan mutloq boshqa ish bilan, kerakli yoki keraklimasligini menga bildirmay (albatta kerakmas bo’lib chiqish imkoniyati katta, agar shu uyushtirishlari tasodifiy to’g’ri kelib qolgan bo’lmasa) Zigul o’zicha kelib, joyimdan turg’izadigan, chiqaradigan ish bilan, mana shu yerda uyni tozalash (hozir “Nodir aka, keling bitta ana shu qolinni tortaylik” deb), supurish bilan shug’ullanadi. Endi shu haqda fikr-mulohazam burilib ma’lum bo’ladiki, o’zim Klounadaning barcha uyushqoqliklarini, atrof kelajagidan keltirayotgan, duch etayotgan bosimini o’zim, o’tmishdan boraverishim bo’yicha doimo tasodifiyga yoyamanki, shuning uchun “bu – uyushtirgan bo’lsa ham, baribir tasodifiy, nogahoniy, kutilmganda to’g’ri kelib qolgandur ham” deb o’zim ularning kutilgan joylarini aniqlashda ishtirok etayotganimda ichimdagilarni (mana o’zlari hozir xomush yig’i aralash ichimdan sezilgan ahvollari bilan bo’lib) yenggan hisoblanaman. Endi mana hozir shu gapimga kutilganiga o’xshab, hali tan olib turganga o’xshashlariga qaramay “unday bo’lsa, bitta ham aniqlik qilmagansan, tasodifiy joyda ushlamagansan” deya piching qilishdiki, mening javobim bunga: “parallel Olamdan hayot bo’lib chiqdingizmi sizlarda ham bizlarga o’xshash aniqlik yo’qoladi, zero eng aniq tomondan baribir, bitta bo’lsa ham biz tomonga siljish bo’ladi”. Mana hozir orqamoq tarafdan yerdagi narsalarni, changlarni surib ustimga bostirib supurib kelayapti, turib ketmasam, bo’lmas. 318 14:51. Hozir Polin kelib klaviaturani hec qayeriga tegmasdan, bosib ishlatib ketdiki, sal avvalroq qiynalib, nonushta va tushlik qilmay uyqudan kelib yozmoqchi bo’lsam, o’zimga quyosh batareyali off dan on ga o’gartirilgan ya’ni yoqilgan klaviatura ishlamadi va men kutish, Polinning biror kasb etishi uchun turib ketgan edim. Umuman olib qaraganda nonushtani bermay, tushlikni bermay buyurib, charchatib uxlatgan ichimdagilar Mamatning o’zim bilan, gavdamda ya’ni yerimda qandaydir bog’lanib qolganligini aytib, ovqat yeyilsa Mamatning kasal bo’lib yig’laganini ko’rsatishdi. Tushlikda hali ovqatga osilmay yotib turganimda Mamat yig’lab olib, uydagi kattalar uning “tomog’ini artish” kerak yoki davolash kerakligini faqatgina bir zum aytib, so’ng hech narsa qilishmasa ham Mamat yaxshi bo’ldi. Zero meni ovqatlanadi deb o’ylagan edilar. Umuman olganda avvaldan aytib kelganim, bu – umumiy bo’lib, muammolarning hammasining asosi hisoblanib Iblis Ibo’qimdan tortib hamma Kloun bolalarni, Mamatni asrash maqsadida o’zimning etim ostiga kirib mushaklarimni yemirib ovqat o’g’irlab, o’zim bilan o’zim kasal bo’lsam mayliga chiqargan. Lekin, birinchidan oraliq, fizikaviylik yo’q, shkala bilan kattalashaversa ham o’zgarishsiz deyiladigan raqamli Dunyo adabiyoti, ma’lumotlarida (narsalarida) bizning shu ishlarimiz, uzoqdan ovqatni hosil qilib yedirish amallarimizga ta’luqli raqamlarning o’zimni qiynashga sarflangani, jalb etilganiga nisbatan ozginasi o’zgarsa ham ichimdagilar shuni ro’kach qilib, aniqlikda baribir o’zgarish bo’ladi deb, Iblisning Kloun bolalarni, shaxslarni asrashiga mutloq qarshilik qilib, buning bema’niligiga aralashmay, urush bo’lsin deb kuzatib turib, Iblis bilan bir tarafdan, guruh ichidan uni o’zgartirishga urinmay mo’ltillab ko’z nazdimdan parallel qarab turganlar o’zlarini oqlash, men bilan Dushmanchiliklarini bepisand, oson himoya qilish ma’nosida shunday qiladilar. Bo’lmasa, hammasi aytib turibdi, barchalariga ma’lum Iblis sarobning sog’lig’ini asrayapti, ko’rinib turgan yolg’on Klounadaning bolalarining ozgina javrashi, qiynalishi, xastalikdan azoblanishiga, kattalarining esa baqirib ozgina, bir tashvish yuklanishi bilan suqilishga xos qiynalganini bir zum, bir bo’g’iz, ovoz bilan aytib yuborishiga  “tushib”, yolg’oniga ishonib (hayotimda qatnashayotgan zaryad bilan kelajakdan hosil qilingan biz bilan birga yolg’ondan haqqoniyga o’xshab ta’sirchanlikda yoshovchi Dvayniklarga ko’nikib, Iblisning yomonliklariga sherikmi yo’qmi bir taraflama yomon maqsadlarda ko’ngilchanglik qilib) darrov kuzatuvni ulardan olib doimiy xunob qilib, etimni ichimdan yulib og’ritib kelgan mening tomonimga qaratib qandaydir ravishda, bog’liqlikda o’zimning jonimni oladi, azoblaydi. Mayli, o’zimning jonimni olishi o’z Dushmanchiligiga ko’ra to’g’ridur, chunki unga yopiq, izolyatsiyalangan bosim ichra abadiy dvigatel’ ga o’xshab cheksiz energiya oqimili ovqatlanishning ta’minotini bilib va sezib, tashkillashtirib yashashi kerak, ammo Klounadaning, yolg’onning, sarobning (ahamiyatli paytdagi televizordagilardan tortib uyimizdagi Dvayniklargacha) og’rig’ini boshlanishi bilan oldini olib menga yuzlanib qiynoqqa qaratishning nima keragi bor. Shu yerda ham yana o’zimni, meni muammo qilib ko’rsatayotganga o’xshash ichki his paydo qilishdiki, sen uyingdagilarning bir-biroviga yaqinlashib urishiga, janjallashib yoki og’riq ustida gapirib, qiy-chuv qilishiga ishonasan, bu – sening geningga tegadi deya o’zimni oldindan, ularni soniyaga bosti-bosti qilib qiynashni lozim topibdi. Endi Iblisning qiynog’i ham qanday, bir tarafdan Dushmanchilik qilib butunlay yo’q qilishga, sig’dirmaslikka urinadi, o’zining o’tmishida Davlatida bo’lgan tarixi bo’yicha bizlarning elimizdagi simmetriya, bir xil qarama-qarshi o’zgarish ishini yo’qqa chiqarib saqlangan o’z hayotlari, Gvardiyasiniki va o’zinikini javobidan, jazosidan ya’ni bir joyga orqamoqdan kelib tiqilaverishidan, (qisilishidan) ozod bo’lish maqsadida bizlar tomonga shu ishni, tariximizdan, qilgan sabab-oqibatli ishlarimizdan, gavdamizni o’tmishdan kelib oxirgi nuqtaga taqalaverishidan qiynalishni tashkillashtirib dirrilataverayotganda, qiynayotganda o’zimning oldimga chiqayotgan aniqlik bilan bo’sh joyni tanlash, topish saboqlarini kalaka qilib, aniqlik ostida o’zi aniqlikni ta’minlamay majburlab durtadigan, etimni yulib simmetriyaning bizlar tomonini bo’m-bo’sh qoldiradigan va o’ziga jazo beruvchi bosimni, Yer shari simmetriyasini yo’qotadigan tergovchilik, so’roq, talab qiladi. Shuncha qarama-qarshiligimiz simmetriyasi bo’yicha avvalgi ikki taraflama teng surilishlar, oqimlar ya’ni tasavvurli ko’rinishda ikkala yoq bo’yicha simmetriyali chiziqlarda bir tarafini ignaning qalin tomoniga o’xshatib yorug’ligi oshuvchan o’tish qilishidan ya’ni simmetriyaning oxiriga davomiy o’tib kelib hattoki o’zimni Ruhga, Dvayniklar zaryadiga yoki shaffof gavdaga xos tutib bo’m-bo’sh, yo’q qilganga xos qiynashidan, ongimni olib qo’yishidan so’ng biz, Buxoro tomondagi simmetriya chizig’i, (tekisligi) shakli oxiriga qopqoqcha bo’lib, yakunini bukilib yopib haqiqiy hayotdagi yashashga o’xshab mening og’zimdan ovqat ta’mini sezishga harakati mavjuddir. Endi, nima desalar desinlarki, Polin mana hozir kelib ishlab, yozib turishimga qaramay skaneri bo’yicha bir nimalarni, yozishimni o’ylab oladigan oraliqlarda, mishka bilan to’g’irlab ketganidan so’ng shuni ichimdan his ettirishdiki, Polinning harakatiga qarab “nimalaridir to’g’ri keladi” deya o’zimning hayotdagi tasodifsiz sabab-oqibatim, to’g’ri yashab chinakam voqea-hodisaga duch kelishim natijasida hoziroqda chiqadigan ishlarim  samarali, tuzuk hisoblanib, keyin shu tahlil davomida kelgan, ong ostidan keltirilgan g’oyaga qarasam ichimdagilar sal avvalroq yozgan simmetriya masalamning simmetriyasini, bir tekis uzoqlikdagi teskarisini aytishayotgan emishki, bu – men gavdamning og’irligidan, o’z o’rnidan ajralib yaxshi hayotimni ichimdagilarga tortiq qilayotgan bo’lsam, o’zimning ma’nom, shaffof holatim Polinda ko’zga tashlanib, quruq sabab-oqibatli yashashim natijalari, samarali yakunlari bilinadi. Shuning uchun birinchidan tasodif bilan biror kasofat bo’lsa gunohkorni kuchli ayblamaydilar, ikkinchidan faqatgina yig’ilib kelayotgan joriy tasodifli hayot natijasida, oqibatida bo’ladigan hoziroqli, o’tayotgan vaqtli ishlar amalga oshirilishi uchun sharoit o’z-o’zidan yaratiladi. Demak, biror ish, voqea-hodisa o’tmishning biron bir ahamiyatli, tegishli paytidan boshlab toki hozirgacha bo’lgan bosim, go’yo ari chaqqaniga o’xshash shish og’rig’iga  xos ravishda ichki to’g’ri chiziqlar, tekisliklar va shakllar, simmetriyalar aralashib joylashuvi, bir-biriga bilinishi orqali sabab-oqibatli ifoda topadi. Ichimdagilar: “bizlar kak-raz, ayni shu uchun, bunga xos bormiz” deyishdi. Endi, mana hozir ko’p bo’layotganga o’xshab ichimdagilarning bema’ni, mening joriy qilgan ishlarimni o’zimga o’tkazib, surib bildirib “men uchun” deya xomtama, muttaxamlikdan ham o’tib ketishlari, o’zimni zararga qoldirib o’zimga qarama-qarshi bo’lgan kimningdir foydasiga faoliyat yurg’izayotganga xos qolishim oqibatida, mana men tom ma’noda hayotda hozir televizordan eshitib qolgan “xato” so’zini va shunga o’xshash holatlarni o’z-o’zidan kayfim oshib, qayerdandir g’oyibdan berilgan mukofot sifatida barcha, ko’pgina yozuvlarimni bildirib, “xato” ma’nosini keltirib chiqarayotganini tushunib o’zimning hayot tomonga chiqishim deb hisoblayman. Endi umuman shunday qilishadiki, o’zimning eski, oldindan bo’lib kelayotgan tuyg’ularim, munosabatlarim ichiga sekinlik bilan birdan kirib oladilar va shu munosabatlarim ong ostidan, o’zim bilmay, sodda ravishda ya’ni oddiy, bee’tibor, sog’lom fikr davomida bo’lib kelganiga qaramay ashaddiy, bilinishi lozim deb qobig’iga joylashib olishib o’zim shu tuyg’u-hislarimni, munosabatlarimni chiqishini, keltirilishini xohlamasamda, noo’rin va nojoiz deb hisoblasamda ichimdan tortib, bo’rttirib hayotiy aksini, qarama-qarshi ifodasini majburlab chiqarib olaveradilar. Endi ba’zida shunday ibtidoiy, bi’loy ya’ni qoloq majburlab talab etuvchiga xos turishadiki, masalan, Iblis hozir (hayotda bo’lib o’tgan) “-b, -ib” qo’shimchalaridan keyin vergulni qo’yish bilib amalga oshiriladi deb oxirgi jumlamni qayta o’qiyotgan fikrimga nisbatan umuman ahamiyatsiz, o’zi ham e’tibor bermaydiganga o’xshab, qaramasdan qolib ketgan, eski kelishmovchiligimiz, kerak bo’lsa shartlarni ochiq qilib yechib bo’lganimiz, hisoblanishiga qaramasdan o’ziga oson bo’lgan qiynash uslubi bo’lsa kerakki, shu eski, o’tmishda qolib ketgan ramkani, qobiqni, tuyg’u qolipini po’rtillatib, birdan, og’ziga qaramay chiqarib, meni shu ish bo’yicha bo’lib o’tgan kelishmovchiliklarning barida qilgan say-harakatlarim, to’g’ri bo’lib, yengib chiqqanliklarimni bekor ketganini esimga solib mavhum ko’z o’ngimni, oldimni siltab o’tiraveradi. Umuman shunday qiladiki, o’zi eski, bo’lmag’ur bahslarimiz, kelishuvlarimizga quloq soladimi yoki yo’qmi, shu bahslar, ikkilanishlar chiqqanida umuman bitta bo’lib o’tgan kelishuv, shart tarafidan bormay, shu bahs o’sha paytning o’zida hal etilganiga qaramasdan, baribir o’zining tarafini aytib turadi, yoqlab chiqaveradi, yoki kelishuv bo’yicha ham “yutdi-qoldim” simmetriyalarini olib borayotganga o’xshab hammasini avtomatga o’xshab mening ikkilanishli eslashlarim ostida kuzatib borayotganini bildirib, baribir dushmachiligi tarafidan “yo’q” deydi, shartning bir tomonlama bitib bo’lganligiga kelishuvning ichidan tortib umumiy qarama-qarshilik, rad qiladi. Umuman, eski o’y-fikrlarni olib chiqaverib knock-down, bexush yoki (shu bexush so’zimga o’zimga bo’lgan xavfsizlikka ko’ra eshikni taqqilashayapti mana hozir hayotdan; ichimdagilar Sanskritcha bo’yicha har bir so’zni mavzu doirasida teng, hammasi birida qilib ko’rishini eslatib o’tay shu o’rinda) sarxush qilib turaveradi bu Iblis. Endi shuni uzil-kesil hal qilayki, ichimdagilar Shohid yozayapti deya yozuvlarimni yozishim mobaynida aralashib halaqit berganlari-bergan. Menimcha, Shohid birinchidan bunaqangi tasodifiy tanlov yo’llaridan borib tuyg’ularimni, fikr-o’ylarimni to’laqonli yozaolmasdi. Men hayotiy masalalarni ko’taraman, o’zimda nima bo’layotganini ham tashqaridan va ichimdan bog’lab yozaman. Shohid bir kun kelib Bobirhid bo’lsa, men Shomirzo (ya’ni mirzo, yozuvchi so’zi o’zimda) bo’lib qolaveraman. Shohida hali o’zini Bobirmirzo ham deyolmaydi, chunki zahira bo’yicha 90% dan oshiq ulushli Gavda va Ruh o’z o’rnimda turibdi. Shu Iblis bo’lmish yozuvimga tomoshabinning talab-istagi bilan bu katta, bir umrli almashinish zahira va oqimini tushuntirib o’tsam, demak, hozirgacha hayotlik umrimda 2 ta avloddoshlik vaqti bo’lmish 33 yosh-u 4-iyundan ya’ni umrimning qoq yarmidan 1-oy 13 kun o’tib, shu ikki yarim umrim bo’yicha simmetriyaning taqdir tomonida umrimning yarim miqdoriga nisbatan 1 oy-u 13 kun yashab o’tibman. (Endi o’zlaring aytinglar xaloyiq (shu – o’tinib so’rayman degan his-hayajonli ravishda umuman yozaolishimga ko’ra eplash taqqosida), bu – yeban Iblis bildiruvchi o’zimga boshliq emas-ku, buni yoz, uni yozma deb tursa; Yeban Iblis yozuvimdagi, matnimning ma’nosidagi hayotiy birlik, o’zimdan chiqib fazoga, hayotga, ro’paramdagi ishga cho’zilib tiqilib borishimning shaxsli aniqligini, “er”ligini hozirgina bo’lib o’tishiga qaramay birgina qandaydir eslatishli umumiy bahosini berganga xos miyamning bir orqaroq tepa yog’ini tishlaganida o’ng ko’zimgacha bosimli, sim chiziqli birgalikda tishlashi kelib ketadi, amalga oshiriladi). Demak, hisoblasak, 1 oy-u 13 kunni 1 yil o’lchamida almashtiramiz. (1 butun 13/30)/12=1,4(3)/12=0,119(4) bo’lib, shuni (33 butun (6 butun 4/30)/12)=33,5(1) dagi ulushi bu – 0,119(4)*100(hozir kalkulyatorning ham boshi qotdi, ichimdagilarning hayotdan berilayotgan hisob-kitoblari kunlik soni bilan to’g’ri keldi shekilli)=11,9(4)/33,51=0,356% (oqim) Parallel Olam sifatida yashayapman ya’ni 100-0,356=99,64% (zahira) taqdirdan kelayotgan hayotiylik bo’yicha almashinib o’tishim kerak bo’lgan umrim qolgan. Endi, shu “u” mening o’zimni yedirib-yedirib, o’ldirib tushirib, qiynab-azob berdirib toki hammaning orasida, umumiy pastga tushishimni, botishimni bilganidan so’ng aslida o’tgan oxirgi, shunday y’ani tekshirgan vaqt oralig’iga nisbatan o’tganimni, linza markazidan to’g’ri chiziq bilan nisbatan ozgina ko’tarilganimni, o’sganimni bilsa, kinoyali bo’qnamo o’zimni qiynagani bo’yicha yutganini eslatib, o’zimning yengishimni umumiy yutuq qilib birgalikdagi xursandchilik qilmoqchi bo’ladi. Ya’ni er hammani yengishi kerak, xotin esa erni, shunda xotin erdan xursand bo’lib hammani yutgan bo’ladi. Endi, Amerikalik Klounada ichimda milliardlab g’ujurlab o’tiribdiki, xuddiki ularning oldilarida inglizchadan o’zbekchaga tarjima qiladigan shaffof, shishali panel qo’yilgan bo’lib, o’zimning yozib borishimda go’yoki Grammarly dasturiga o’xshab sinonimlarni, “uning o’rniga bunisini qo’yish yaxshi bo’lishini” tanlab ong ostimdan diqqatimga bildirmay pixat’ qilib, majburlab yuborishadiki, shu ishlari Buxoroliklarga qarama-qarshi bo’layotganligi uchun Buxoroliklar o’zimning yozuvlarimga keskin aralashib, bildirib-bildirib fikrimdagi u so’zni emas, bunisini ishlattirib yozdirayaptilar. Albatta, asosiy yozuv ulushini o’zim, hech narsaga e’tibor bermay, balki Amerikaliklarga to’g’ri kelib bir-ikki “tushib”, berilib yozayotgan hisoblanaman. Endi, Iblis shu – qo’limni bukib mushtlab bel-tazimga qo’yib qayishtirishimni yoqtirmaydiki, gavdali bir joydagi harakatlarimda, o’zicha ko’p bo’q yebdiki, ko’proq Amerikaliklar va o’zi, ya’ni burilish va qo’zg’alish qolishi kerak bo’libdi (emish). Endi, buni qarangki, menga kerakmi shu, menga o’tkazib keraklik qilayotganga o’xshab, bizlar -mish, emish va go’yoki, xuddi so’zlaring qatnashgan gaplarni o’qimaymiz, inobatga olmaymiz deydi Iblis. Sen qanday hammaning nomidan o’tkazib, hamma shunday qilmoqchiga o’xshab (kabi, singari, -dek larni qo’shmaganini aytmasam ham bo’ladi) sezdirib, shunday bo’lishiga o’zimning ishonchimni tovlab ishontirishga urinib ko’rsatasan. Hamma baribir hamma, o’z bilganidan qolmaydi, sening bo’q bilan pachoq bo’lib o’tirishingga ishi yo’q. Endi, shunday qilib gavdamda hech qachon mukammal, a’lo darajadagi simmetriya bo’lmaydi. Qo’zg’alish ya’ni terimning bosilishi, suyaklarimdagi qayishish va ya’ni terimning cho’zilishi, umumiy gavdali burilish ya’ni o’z atrofimda aylanish bir martaning, safarning o’zida, joriy vaqtda har xil, tasodifiy bo’lib, keyinchalik, boshqa ishlar bilan shug’ullanayotganimda bildirilmay simmetriyasi ko’rsatilsa kerak. Endi, shu ichimdagi AQSh liklar zaybal qilishdiki, ko’p joylarda o’zimdan o’zimga qarshi yozishimni kutib qolib, “qilish, amalga oshirish, ko’rsatish, bajarish va h.k” so’zlar bo’yicha “bizlar seni sikib qoldik” demoqchi bo’ladilarki, shuning uchun, mana bu o’rinda barcha so’zlarni ularga qarata yozay: qilaman, qoqaman, ko’rsataman va h.k, sizlar esa bajarasanlar, amalga oshirasanlar, yeysanlar, qolasanlar va h.k. Endi 18:26. Ichimdagilarning o’zimning asl, 2 lamchi o’rnimda turib, taqdir va hayotdan gavdamning (sabab-oqibatli) va ruhiyatimning (harakatlantiruvchi) boshqaruvini kuzatib, o’rganib, izidan borib saqlab qolishlarining (belgi, iz, nishona olib qo’yishlarining), qotirib (tortishlarining,) olishlarining maqsadi bu – o’zlariga kelganda, o’zlari shaxs tomonidan taqdiriy hayotga boqqanlarida shu parallel Olam va undan kelayotgan hayotda o’zgarish, almashinish yoki boshqachalik bo’lmasligini ta’minlash. Kallamda, tuyg’ularimda va ruhiyatimda nimayki bo’lsa, kodda, dasturlashda ham shu ko’rinadi. Zero ichimdagilar doimo hayot taqdiri tomonidan hayotni dasturlash, kodlash ya’ni raqamli ifodalar bilan akslantirish qilib kelishadi. Endi, umuman olganda uyqumning ertalabdan keyingi, to tushlikkacha qismiga qarshi turganimdan keyin doimo aralashib, ichimdan halaqit berishib, xunob qilishib, xafalik berishib kelishadiki, bo’lmasa, - o’zlari uyuqimning qancha bo’lishini boshqaradilar, uyqu dori berdiradilar. Aytilgan, Dunyoqarashda yoki adabiyotda belgilangan uyqu va uyg’oqlik soatlari teng bo’lmagan tarafli simmetriyasi bo’yicha nisbatga, proporsiyaga asosan uxlab turib tenglik, mutanosiblik qilmasam, ko’p uxlaganimni undirib, ovqatga o’ndirishga ko’proq chaqib olishadi. Agar kun davomida, uyqu soatlarimni to’g’ri qilib, o’z vaqtida barvaqt turib, kun bo’yi ishlarim bilan shug’ullansam, yotmasam, sog’lig’im joyidaligi bilinib qolib, ovqat yoki taom paydo qilaolmaydilar, yo’q yerdan yasayolmaydilar. Endi, uch ya’ni 3 ta gapli tahlillarim bu – tasodifiylikni, har bir haqiqiy shaxsning o’zining yashashiga o’xshab xohish-istakni, hayotga bo’lgan intiluvchanlikni o’zidan hayotiga qarashi davomida bildiradi. Bizlar, orlilar tasodifiy, kutilmagan xatti harakatni nusxalarimizning 3 raqami bilan belgilanishini topsak, bilsak, og’riq, azob ham noma’lum, kutilmagan ravishda bizlar tomonimizdan fizikaviy tarzda berilishini bilsinlar. Ular o’z og’riqlari, azoblari bo’lgan 3 ni ya’ni kutilmaganlikni, tasodifni, nogahoniylikni qilmaslikni mendan talab etishsa, o’zim meni jismoniy, ruhiyatimning o’zini va shundan kelib chiqib gavdamni qiynamasliklarini so’rayman. Bu – meni qiynash uslublari jismoniy qanday bo’lsa ham o’zlaricha kelishilgan, o’rganilgan tartibga, sxema yo’laklariga, intizomim shakliga tushirishlari, qottirib qo’yishlari, keskin majburlashlari, to’xtatib surishlari yoki haydashlari (vaqt o’tishiga majbur bo’lib ichimdan tezkor kesishlarini, xiraga o’xshab yopishishlarini, davomiy xunob qilish to’xtamlar kesmalarini o’tkazishlari). Zero ichimga taqdiriy hayotdan kirib olganlar o’zlariga o’rganilgan aniqlik qilishni, tashqi ya’ni muhitli Dvayniklar bo’lib yurishganida harakatlari davomida gavdalari hisob-kitobli, multfilm personajlariga xos bo’lishini istashadi, bizlarning ular biladigan 3 raqamiga xos kutilmagan, qizishli, oldindan noma’lum xatti-harakatlarimiz ya’ni tuyg’uli yurishlarimiz ularga, ichki va tashqi nusxalarga, ya’ni Klounada va Ilohlarga tartibsizlik, kutilgan yo’ldan keskin, birdan tarmoqlanish, noma’lum yo’nalishlarga majburiy sachrash azobini (“aloqa zobini”) beradi. Men ularning tartiblariga kirishish natijasida xunob (xunimning ya’ni sabab-oqibatli gavdamning obini, tekis tartibli suvini jismoniy, fizikaviy, og’irlik bilan tortsam) qilsam, ular, taqdiriy hayot tarafidagilar azob (aloqa bo’yicha zob) qilishadi. Endi, Iblis shunchalik tekshiruvchiki, sinovlari bilan o’zimning sabab-oqibatli gavdam bilan ruhiyatim harakatlanishining yig’ilib kelgan, barcha va bo’lib turgan hayotdagi sezilish hisob-kitoblaridan o’zimga bu ishni qilaolasan, unisini esa yo’q deya turadi, maynamni o’ynaydi (cho’chog’ini silkitaverishini-ku bilasizlar). Mana shu o’rinda boyagi 2 ta oldingi gap bo’yicha zob so’zini o’ylaverib, sal vaqt olib turganimdan so’ng o’zicha, afzal yozishlarim borliginimi yana o’zimga-ku aytib, bildirganga xos, bu ichingdagi xoshok, shox-shabba, tasodifiy yo’llar ochiqligi, oraliqlari va chegaralari bilan hech narsa qilaolmaysan deb hisoblab, yana mendan (Ibo’qim yoki o’zi uchun bo’lsa kerakki) meni garanglatib boshqa manfaatli, o’zimga yoqdi, yengdim deb turgan ishlarimdan o’ziga foyda olmoqchi, bildirmay naf bo’yicha aldab ketmoqchi. Endi, ularga ya’ni taqdir tarafidagilarga o’zimning qayerda turishim, yuriyotganim yoki bo’lishim (makon ichra fazo joylashuvim) bilan birgalikda o’zim tomonimdagi bo’m-bo’sh hayotim noma’lum. Menga esa ularning, hayotiy Klounadaning gaplari, ma’lumotlari (zamon ichra vaqt payti) bilan birga o’zlari tomondagi bo’m-bo’shlik noma’lum. Mana hozir “ma’lum” deb yozishimni ichimdan bildirishdiki, aslida ularning hozir ichimning va tuyg’ularimning joylashuvigacha o’zimdan, gavdamdan bilib turishlari o’zim uchun aniq bo’lganiga o’xshab, zamon tagidagi vaqt paytining sakrashlari ham ular tomonidan, hayotiy qandaydir sargardonligimdan menga ma’lum xolos. Demak, ular menga ilinib joyimni bilishsayu, joyim, o’z yurgan-turgan o’rnim o’zlari tomonidan bildirilmay, nazdlarida yoki tuyg’ularida sakrayotganga o’xshab amal qilayotgan bo’ladi, o’zlari esa o’z joylarida va o’z vaqtlarida turishganga o’xshash bo’laveradi. Demak, o’zim bo’m-bo’shlik oralab aniq, o’z-o’zidan o’zgarmas narsalarni o’z joyida esim bo’yicha ko’rsam, ular bo’m-bo’sh kutilmanganlik, noma’lum yaqinlashib kelayotgan fazo bo’yicha narsalarni paydo qilib ko’rishni istashadi. Endi 19:53. Kuniga bir mahallik kechki ovqatimni ham konsentratsiyalangani uchun mazali ravishda yeb keldim. Endi, gapimizni oxirigacha yetkazib qo’ysak, birinchidan shu ovqat oldi, paytida dadam “xayolda bo’ladi, xayolingda sen Afrikaning kim qayerlarida yurgan bo’lishing mumkin” deb savolga javob qaytarganlarida, ikkinchidan nazarimdagi savolni, “esimizdan chiqqan narsalar hech kim tegmasidan, birovlar qo’l urmasidan ya’ni o’z-o’zidan qandaydir rejaga asosan o’zining avvalgi joyiga yaqinroq o’rnashtiriladimi” deya Klounada va Ilohlarning taqdir va shunga to’g’irlanishi, moslashtirilishi ya’ni parallel Olam bilan bir xil bo’lishi kerak bo’lgan hayotning o’zidan narsalar olib qo’yilaveradimi degan ma’noda so’radim. Bir tarafdan narsalarning joylashuvini gavdamiz sabab-oqibatlari va gavdamiz harakatlarining tug’ulari tasodifiy qilib bir martalik, tabiatga xos aniqlab qo’ysa, ikkinchi tomondan taqdir va taqdiriy hayotdan (ko’pchilik Klounadadan va ko’p ma’lumotlardan) kelayotgan bosim narsalarni, predmetlarni iloji boricha taqdirga yaqinlashtirib (kelajakdan o’tmishga yo’nalishda qaralish bo’yicha qo’yaveradi) dumini likkilataveradi, silkitaveradi. Hozir shunday xayol kelib-ketdiki, aniqrog’i berishganga o’xshaydi, - hozirgi yeganim bilan og’irlik, xunob berib, yeganimning o’zini gavdam bo’ylab endi, noma’lum ya’ni kelajakdagi qiladigan ishlarimning oldindan berilgan bosimi, hisob-kitobli damini sezdirib qo’yishdiki, kallamga shu Iblis meni raqamli, zarrachali aniqlikka tushiraolmasligim sababli ishlashga yo’l qo’ymaydi degan fikr keldi. Agar “dumini likkilatishini” hisobga olib, narsalarni simmetriyaviy ravishda urinishlar bilan bo’lsa ham baribir noto’g’ri ravishda joylashtiradigan ayol Klounada o’zlariga oraliqlar, intervallar bo’ylab aniqlikka yaqin kelish bo’yicha maqtanadilar. Mana qarangki, Dunyoda nechadan-necha kishi, haqiqatgo’ylar zarrachalarga, yozib qo’yilgan raqamli Dunyoga qaramasdan oraliqlarni to’ldirib, misol uchun, g’isht qo’yish bo’ladimi, narsa yaratishmi qanchadan-qancha o’lchamli masofalarda, santimetr, metrlarda parallel Olam ya’ni raqamli Dunyo bilan ustma-ust tushib, mos kelib ishlab yurishibdi. Bu – albatta, ularning foydasiga to’g’ri keladi. Uylar va binolar o’z joyida bunyod qilingandan so’ng, narsalar o’z ramkalarida, gabaritlarida ishlab chiqarilgandan keyin parallel Olam o’zining o’zgartirishini bildirmasdan, silliqqina qilib zarrachaviy ahamiyatda, mikroskopik darajada yuza doirasida, chegaralarda qilib qo’yaverardi. Mana ichimdagilar shunday bilag’onliklarimni o’qiganlaridan keyin deyishib teskari matritsagacha o’qib qo’yganimni bildirishsa, ayollar Klounadasi o’z vaqtingni boy berib avvalroq barchasini yakunlab o’qimaganimga shama qilishayapti. Umuman shunday bo’lishiga, o’qimasligimga devonalik ya’ni Klounada uddaburonligini har qayoqdan, televizordan (intervyu bergan tasodifiy shaxslarning gaplaridan, boshqalarning odobli, adabiyotli qarashli xatti-harakatlaridan) va hayotdan, umuman Dunyoda yoshlikdagiga xos tasodifiy urushib yurmaslaridan bilib, o’qishni boshlayotganimda, birinchi kurs ostida o’z-o’zidan taqdir bilan ulanishimdan beri shu sabab-oqibatli gavdam dosh beraolmadi, o’qiganlarim, domlalarning gaplari qulog’imning bir yog’idan kirib, ikkinchisidan chiqayotganda garang, ruhan bukilgan yoki qayishgan, hattoki kuchsizligimni och-nahor qolganim sababli ham deb bilmas ahvoldaligim sabab bo’lgan. Umuman maktabni yaxshi, - a’lo deyaptilarki, a’lo bitirib, umuman rejalashtirib olayotgan bilimlarimni ishga kirib qanday qo’llashim ham noma’lumlik, birovlar bilan kirishib ketaolmaslik, joylashaolmaslik kasb etganki, hattoki mana hozir ham ichimdagilar qanday qilib endigina yangidan o’qib o’rgangan shu bilimimni, Matritsa mavzularini hayotimga birdaniga o’zgartirish qilib moslashtirganlariga, qo’llaganliklariga hayron ham bo’ldimki, ammo bo’lib o’tgan keyingi tadqiqlarim, yozuvlarimga boqsangiz taqdir hayoti bizning tuyg’ularimizni, hisob-kitoblarimizni hayotga bilinadigan qilib ochib boradi, chiziqlarini akslantiradi va yo’llarini (nazdim bilan aytganda) silliq o’tishlarda saqlab qoladi. Bu – ularning go’shtlari, ya’ni ayol Klounadaning eti shunday ketma-ket silliq doirali chiziqlardan iborat deyishmoqchi bo’lishdi erkak Klounada. Endi, ichimdagilar doimo atab yozayotganingni shaxsini bildir deyishadiki, hayot bilan yuzlashib yozayotganda bu – unchalik muhimmas. Endi, qandaydir oxirgi, so’nggi lahzalarda xayol-fikrimni qo’zg’ab g’oya berish, keyingi o’ylovli esimni yozdirish ishlari ayol Klounadaning go’shti haqida yozganimdan so’ng tinib, Iblis “kompyuterga tasodifiy ishlarni, amallarni yoki yozuvlarni kiritayotganimdan kompyuter qiynalib ishlayapti, ovoz chiqarayapti va hattoki yozish tezligimning izidan boraolmay harflarni kechikib, uzilib va to’xtalib, qoqilib ko’rsatayapti” degan g’oyaviy fikrni yozish maqsadida bor bo’lishi mumkinligiga shama qildi. Endi, hozir dadam o’tib ketib, “issiq bo’lsang, dush olib turgin xaymi, ter-perlaringni yo’qotadi” deb ketganlariga javob berish-bermaslikni so’rashga majbur qilgan ichimdagi Buxoroliklar va boshqalar ichimdan “javob berma” deb imo qildilar. Shularga e’tibor bersamki, boshqalarga, enam qarag’ay yoki Polin va h.k. ga  shunday qildirayotgan ichimdagilar gapga ehtiyoj faqatgina har kimning o’zining oilaviy masalasi yuzasidan chiqishi mumkin, “u” bilan bog’liq demoqchi bo’lishaypatilar ehtimol. Endi, mana hozir boya aytganimga o’xshab oxirgi so’z ustida ko’zimni parallel o’z ko’zi bilan katta ochganga o’xshab qo’rqizgan Iblis, ehtimol so’zidan keyin bir tezkor hisob-kitob kallamga kelib -dir qo’shimchasini qo’shib yozamiz deb qarab, sal shundan o’tib darhol kesimga bog’lanib kelayapti xolos degan fikrni qilsam, shu ma’lum bo’layaptiki, Iblis o’ylab o’tirmasdan, kutib turmasdan mening birinchi kelgan tuyg’ularimni jadallik bilan inkorga burib, yo’qqa chiqarib turibdiki, keyin, ehtirosim, tuyg’um davomida kallamdagi hisob-kitobni, fikrimni to’g’irlab olishim mumkinligini bilmaydi hatto, ammo shunday qilsam, xay deya ko’nikishli, ammo bo’qskiy imosini, ishorasini qilib ketaveradi. Shunday qilib bugungi suhbatimizni shu o’rinda yakunlaymiz desak, Iblis o’zining kelgan chet, yot va yovli elidan bizning makonimizda simmetriyali to’g’ri chiziq, tekislik yoki fazo bo’lib turganida bizlarga o’zi bildirmay, ikkinchi miqdoriy, o’tish bo’yicha biz tomondan boqib o’ziga qarshilik qilmaslik maqsadida simmetriya haqida kamdan-kam, majbur bo’lganida og’iz ochadi, ammo qanday bo’lsa ham qisib o’zining chekka joyida qarama-qarshilik, Dushmanchilik qilishni to’xtovsiz davom ettiraveradi. Endi kimdir eshikdan avval “Bobirjon, (o’tib ketaverishida) dugona, dugona-yu” deb chaqirdiki, bu – o’zimning hali o’tirib yozaverishga bo’lgan majburlovlari bo’lsa kerakki, zotan boradigan, yotadigan joyim hozirgi kelgan bilan enam qarag’ay (suhbatlashuvlari) bo’yicha egallangan. Endi shunga o’xshash hayotiy gaplarimni yozganimda ichimdagilarni g’ulg’ula bosganga o’xshab, bilsamki, - bu – bizlarni sotadi deya, chindan ham orlilar, haqiqatgo’ylar bilan bo’lganga, kengash qilganga xos tutsam, ichimdagilarning va tashqi Klounadaning o’zlari meni bosim bilan, hech bir insonga ko’rsatmay, Dunyoga parallel olib yurganlarining maxfiyligini bildirgilari kelmasligi ma’lum bo’lib ketadi. Shu Klounada xuddiki zavq olib, qiynalishimdan xursand bo’lib, tajriba quyonchasiga xos o’ynab ezib, bosim o’tkazib ketayotganga o’xshashadi. Endi, soat ham 21:21 ni har doim ma’nolash yoki mazmunini berishga xos ko’p chiqayotganga o’xshab ko’rsatayapti. Bilasiz, - men soat-daqiqalarning belgilariga zamon ichra, davrimiz bo’ylab ya’ni hozirgi vaqtdan o’tmish va kelajak tomon 6-9 yillar farqiga ko’ra vaqt, payt bo’yicha sakrashi sababli ishonmay qolganman. Endi xullas turib ketmoqchi bo’luvdimki, yozmay kelib yurganimda o’ylaganlarim jumlalarim oxirida bir-ikki qiynoq bilan hammasi, ko’pisi birin-ketin eslatilganligi bo’yicha ham xayoldan es keldi. Pinball (mana hozir internetdan tekshirib chindan ham shu so’z, Pinball bo’lishiga ishonch hosil qildim) o’yiniga o’xshab, qoldirgan fizikaviy hayotim bo’yicha eslarimni, matematik tuyg’ularimga ko’ra keltirib, eslatib turibdilar. To’g’ri, - barchasini esimdan olib yozayapman demayman, ba’zilari shu, bir o’tirishda tahlil qilib boriladigan jumlalar, - faqatgina mening esimni, hayotga esishib, shamol o’tishiga xos birlashuvimni Iblis endi, yozish paytimdagina “er”lik, aniq-shaxslik ya’ni matematika qilib olib beradi. Zero o’sha zahotiyoq, fikr kelishi bilanoq aniq-shaxslilik, “er”lik qilib tomog’imni qoqib bildirsam, qolganlarning hammasi, Klounada bir bo’lib ichimda yopishqoq Venom bo’lib, birlikdan otilib chiqish qilib halaqit beradi. Endi, hammamiz bo’yicha simmetriya markazdan yomonlar tomonidagi amallarni, ishlarni ya’ni o’z yerlaridagi, uluslaridagi masalalarni hal qilib borsak, shu tomon bo’yicha simmetriya oxiriga yetganimizda yorug’ chiroqcha bo’lib barcha kuchimizga qarama-qarshi chirsillab, yonib turgan yomonlar bizning ortimizdan qoldirgan jismoniy, fizikaviy ishimnizni, og’irligimizni bosib, qilib kelishadi. Simmetriyaning bir, o’zining masalasi ham shu degan o’y-fikr-xayol berishdi ichimdagilar chamamda. Simmetriya degani Sanskritchada “sim<-men et (random, tasodifiy parallel Olam)->yoki aloqa” bo’lib, Sim (tashqaridan ko’plik) Menni (birlik) yengib o’tib bitta o’zi (ichkaridan) ko’plik sifatida turganda Etga, omni siktirishga, et-go’shtga bostirishga (birlikka) zid bo’lib, Yoki (ko’plik)dan o’tgan Tasodifiy Parallel Olam (birlik, shaxs sifatida) tomonidan ham tasodifanlik, vaqt o’tkazish, turtki berish, hayotda yashashga undash qilib (simmet) ushlab turilganda, yonidan parallel shkala bilan qo’zg’alib turilganda ichki Aloqa bilan dolzarblik, hayot kechirish yoki vaqt o’tkazish, turtki ham davom etaveradi deb hisoblanadi. Xullas, nimasiga e’tibor qaratishim lozim desangiz, etimni egallab olishga qaratilgan simlar birma-bir yagona narsa bo’laoladigan Kloun, Dvaynik, tabiiy nusxa bilan o’rab olinadi, o’zimning odimlashim, yashashim uchun tegib turiladi, xuddi yelkamdan boshlab yana bir shaxs turganga o’xshaydi va ichimdagi tuyg’ularni doimiy aloqaning o’zi yurg’izib turadi. Mana, - hisobot, aniqlik, tasodifiy (fizikaviy) hayot kechirishiga qarshi belgilash bilan o’rab olingan haqqoniy, orli, jismoniy, moddali inson yoki shaxs ahvoli, o’zini tutuvchi matematikasidir. Endi, hozir kichik ukamning oilasi  tarvuz olib kelishga allamahal soat tungi 10 bo’lishiga qaramay chiqib ketdi. Shu – qaysi og’rig’imga deya o’ylab qarasam, suv ichishga jo’nayotganimda, ichimdan - suv o’qimagan bilimlarni oldindan undirib, bilaolish mumkinligi qobiliyati borligini bildiradi dedim. So’ng chindan ham ichimda suv o’zini Sanskritcha analiz qilsam, bunga o’xshash yakunga duchor bo’ldim. Shuni o’tirib tahlil qilsam, suv bu – “shunday <- xotin, Ruh” bo’lib, xotinning Ruhi kelajak taqdirdan kelib, xotinning gavdasiga er o’qimagan bilimlarni ham harakat qilsa, o’rgansa, olib ilgaridan izidan borsa, oldindan bilsa bo’ladigan qilib joylashtiradi. Demak, shuncha vaqtdan beri o’zimga noma’lum bo’lib sinalgan suv, og’riqlarimni bema’lol yuvib, oldini olib ketadi. Endi, ichimdagi yomonlarga “o’ch, jim bo’l, og’zingni yop” desam, o’sha, Davlatlararo simmetriya sababli bizning ortimizda jismoniy qolib ketib, oldimizdan bosaolmasliklari va barcha ortda qolib ketayotgan mashaqqatimizni o’zlari olib o’zimizdan sezdiraolmasliklari ma’lum bo’ladi.