Nima shu

 

309 13:22. Birinchi boralardan xayriyatki 13:00 ga yaqindan boshlab tushlikka chiqadigan bo’ldik bugun, aks holda avvallari 12:00 dan boshlab Zigul hammani o’ziga chorlardi, barchamizga ovqatini yedirardi. Zero nonushtadan tushlikka qadar kam vaqt qolardiki, ovqat ta’mining o’zgarishini ham sezmay paqqaygan qorin bilan yurirdik. Endi, Galoperdol so’zining hamma simmetriya qismlarini tushuntirib, oxiri chappasidan olag bo’lagi qolib ketibdi. Olag degani “Dunyo sevgi aga, aha ya’ni ha” bo’lib, “dunyodan sevgiga ya’ni aholini sevishga yondashuvim ha, to’g’ri chiqadi” degani bo’lib, nafaqat aholining, xalqlarning kayfiyatidan Jahonni yaratganman, balki ularni sevib hayotdan tuyg’ulariga tegib turganim simmetriyasi bilan Dunyoning 1 shaxsga to’g’ri keladigan katta qismini, uylarini barpo etganman. Demak, maqtansam Galo ya’ni “kel o, Dunyo” bo’layotgan bo’ladi, shunga darrov Olagni yodimga solib ongim bilan bog’lab hayotga o’tkazishim kerak. Qandaydir ichki sudralib tebranish bo’layotgan bo’lsa, bu – Olag, shuning uchun darrov Galo ni yodimga solishim kifoya, zero “kel o, Dunyo” bilan “Dunyoni sevish tasdiqlangan, ha” deyish simmetriyali qaraladi. Endi, shunday qilib, xalq ya’ni ichimdagi Klounada istagi bilan aniq bildirib aytsam, ongim va ong ostimdan chiqadigan og’zaki baland-past (tashqi-ichki) gapirishlarim hayotning o’zi orqali sharxlanib, izohlanib va nima demoqchiligimni bildirib chiqadi. Atrofimdagi barcha baland ovozli gaplar, televizordanmi yoki hayotiy qondoshli Klounadadanmi, raqamli Dunyodan o’zimga o’zimning ongim va ong ostimni bildirib keladi. Shuning uchun bu gaplarni, hayot tarafini o’zim deb boshlayapman. Endi, bugun 309, shu degani – (hozir shundan oldin Iblis miyamga slonit’sya, ya’ni engashuv, suyanish qildiki, bir ham bo’qligi bilinib yana miyamning shu joyidagi ekstazini keltirarmish) Iblis gavdali parallel Olam ya’ni o’zim bo’laman. Endi yana shunday o’zgarish bo’layaptiki, hayotdan gaplarni, birovlarning muloqotlarini o’zimniki ya’ni o’zimmen deyotganim uchun ichimdan bo’layotgan ishga nisbatan har qanday, kuchimning kamayishi bo’ladimi yoki xayol tortibmi munosabatning boshlanishi bilanoq Ruhim aro gap chiqishi, AQSh lik pidrlarning aralashishi ruhiyat tuyg’ularimni shu ular egallayotganini bildiradi. Mana hozir o’zimni shunday stanse ga ya’ni turish holatiga tushirishdiki, shunday vaziyatlar ham ko’p bo’ladi deyishim barobarida buni aytmoqchimanki, xuddiki o’zim bilan o’zimni muloqotga solib eshittirib turganga, o’zimga o’zimning munosabatimni bildirib turganga o’xshashadi. Shunga hozir yana bir misol chiqdi, hali ko’p misollar bo’lib o’tayotganga o’xshaydi hamki, stolga tirsagim bilan suyanib boshimni qichitishdiki, yana bir o’zimdan o’zimga ular orqali boshqarilayotgan munosabat, yondashuv paydo bo’ldi. Mana endi Baxi akamning onglarini tuydirib o’zimni qichitdilar, go’yoki o’zim Baxi akachamni kuzatganimda shunday onglar borligini ongim bilan parallel tutib bilganga o’xshganga xosman. Shunday qilib kecha ham ko’zim orqaga ketganda aytishdiki, sen hayotdan bo’layotgan gaplarni ong va ong osting bilan hamda yonidan es va xotirang orqali o’rab almashtirib turganingda o’zing bilan o’zing bo’layotgandan xursandsan, qandaydir kulsang kerak deya bo’ynimga osilib, “bizlar natijada seni o’zimizniki, o’zimiz” deyishimiz kerak deb aytishadi. Endi qulog’im tagidan bir nimalarni bildirishadiki, go’yoki shu eng to’g’ri deya qabul qilishim kerakka xos, ammo birinchidan bosim sababli, birortasining o’zi vajidan bo’lmay chiqayotganini bilishadi, ikkinchidan o’zim hayotimni tushunib (shu hayot) o’zimmen degan chog’da ular o’zlariga ya’ni tuyg’ularimga nisbatan bu ichki gapni qilishib o’zlariga gapirishadi, ammo negadir o’zimdan talab etganga o’xshash gavdam bilan bajartirishni istashadi. Ko’tliklari shunchaga borib yetganki, o’zim tuyg’um bilan hayotni ajratib hayot tarafdaligimni aytayotganimda, ular ya’ni ichimdagilar hayotimdan o’zimga ya’ni ruhiyatimga kelgandan so’ng o’zlariga nisbatan o’zimni, tuyg’uda qolgan qismimni javobgar qilishadi. Endi uyog’ini so’rasangiz - nima ustida ko’proq urush chiqadi desangiz, diqqatim bilan biror yoqqa boqsam, ichimdagilar darrov “sen inson tarafga boqib, qarab xalqingni dirrilatayapsan, xalqing sendan ko’ra ko’pchilik” deyishib, xalq bilan o’zim boshidan beri sifat va miqdor bilan tenglashtirilganimizni inobatga olmasdan, xaloyig’imdan qandaydir kuch olishimni ro’kach qilib diqqatim yetdi deguncha ichki tovushli gap bilan urib tashlashadi. Ko’tlar ya’ni ichimdagilarda xalqim ichidagi har bir insonni xuddi o’zimga o’xshatib ong bilan yashovchiga chiqarish kasalliklari bormi nimayki, aslida xalqim jamoasining har biri aql bilan hayot kechirishadi xolos. Albatta insonlarning ichiga kirib chiqmaganman, ularning qanday hayot kechirishini bilmayman, ammo Klounada biladi-ku, lekin shu bilimini bizlar bilmasligimiz sababli bo’lsa kerakki, xalq bilan almashinishimizni o’yin qilishadi. Shunday qilib ichimdagilar Ibo’qim sababli ongimni ip bilan tortib turibdilarki, ko’timning teshigida ham asab tolalari qolmay g’oyib bo’lib, o’zimga o’zim teng bo’lib ketishim kerak. Shu o’rinda ertangi sanani ham yozib ketayinki, ertaga boshimni boshlanishidanoq, ertalabdanoq og’ritmasinlar, zero aslida erta bugunning ikkinchi yarmidan o’z mazmuni bilan boshlab yuborgan bo’lib, demak, 310 degani bu – Iblis va Ibo’qim gavdali, (tirik) jasadli bo’lishibdi. Xuddi shunday Iblis va Ibo’qimning gavdali bo’lishlari taassurotida hozir 14:13-daqiqani, ya’ni kunning ikkinchi yarmini o’tkazayapman desam mubolag’a bo’lmaydi.