Biz to'xta

314 14:04. Mening es-xotiralarim atrofdagi bino-inshoot va narsalarimda tarqalgan, yotibdi. Men ong va ong-ostim bo’yicha ixtiyoriy, xohish-istak bilan yuriyman. (Endi shu Madzining yig’isi bir ham o’chakishuvchanki, yozuvlarim surunkali to’g’ri bo’lib chiqayotgani uchun navbatdagisini ham “men sababli yozding” deya yig’isi bilan halaqit berib aytaolayapti; hamma yozuvimni yozdiruvchi o’zicha). Endi ertangi 315-kunga kelsak, 3+1+5=9 ya’ni parallel Olam kuni sanaladi. Endi, mana hozir ichimdan o’z-o’zimga qarata hayotga nisbatan savolomuz qarab Woorkbook.pdf dagi getting so’ziga nazarim tushdiki, bu – “nima qilsamkin, nima haqida yozsam” deb turganimda, getting ning Sanskritchasi “get, ol <- t, taxt ingrash” bo’lib, shu bo’yicha boshlab ma’lumotlarni qidirishim, o’zimdan chiqarishim to’g’ri bo’ladi. Tushunib turganingizga o’xshab biz bitta holatni kuzatib turmaymiz, balki tabiat, hayot yoki qaynar buloq bosimi bilan hamma ma’lumotning, axborotning qorishuvidan qandaydir qilib yaratilgan bitta o’zimizga keraklisini, o’zimiz bilan savol-javob qilayotganini ko’ramiz, sezamiz. Endi miyamda ekstazli surilish bo’layaptiki, enam qarag’ay tomonidan Madziga o’yinqaro suhbatlari davomida “dungul” so’zi, ha, shu qaynar-buloqdan, matritsadan chiqdiki, shuning uchun buning ma’nosini olib qarasak, “Dunyo <- ga ul, (uning sevgisi)” bo’lib, miyamni ezayotgan bu – “u”ning o’z joyidagi jalabligi bo’layapti. Endi, devona so’zini Sanskritcha tahlil qilsak, “de <- va, 22->4, Ruh, (shaxsning ichki bosimi) o, Dunyo no, yo’q -> aloqa” bo’lib, botirib aytsak “De shaxsning ichki bosimi ya’ni Ruh Dunyo bilan yo’q aloqada” degani bo’ladi. Unda nega meni devona deyayotgan bo’libdilar? Axir men ruhiyatim bilan haqqoniy, parallel bo’lmagan Dunyoga aloqa qilishni xohlayman-ku. Hattoki Parallel Olamni shunchalik tushunmaganimdan, shunchalik katta ravishdagi ichimdagilarning bosimi bilan tushunib qolsam va shu bilimim, tushuncham izidan sal o’ylab qolsam, darrov o’zimga “devona” deyishlarini bilaman. Endi jinni so’zini taftish qilaylik. Jinni degani “jin <- no, yo’q i, 9, parallel Olam”. Bu – birinchidan jinnilarning jinligini, ehtiroslarini to’zishlarini, tuyg’ularining bema’ni baqr-chaqr, parakondalikka yo’l qo’ydirishlarini bildirib, no ya’ni yo’q sifatida shunday qilish ularga qo’yilmaganligini, bizlar tomondagi muhitda ruxsat etilmaganligini bildiradi. Demak, 2-o’rinda turgan Parallel Olam ko’pligida jinnibozlarning birinchiligi, ya’ni taqdirga nisbatan birinchi amal qilishlari oxiri yo’qlik, rad etuvchi aloqalari bilan qoniqtiriladi. Jinnining bor avzoyiga, dardiga, xohishiga suzilgan, yarasha darmon, davo topib, oxiri jinniliklarini qilishga, o’zlari tomonidan bilib ko’rsatishga ruxsat etiladi. Mana masalan o’zimga qanchadan-qancha jinnilik amallari ichimdan keltiriladi, bu – menimcha “sening devonaliging uchun bizning jinniligimizni bilishing to’g’ri, yoqimli sanaladi” deb xato, xomcho’t urishlari bo’ladi. Birinchidan men devona emasman, ikkinchidan jinnilik bosimlari bekordan-bekor kelib o’zimni ham jinni qilishi mumkin. Endi telba so’zi haqida gapirsak. Telba degani “tel, telefon <- barcha aloqa” bo’lib, aloqa ko’pligining qarama-qarshi yo’nalishdagi bosimiga duchor bo’layotgan telefon birligi birinchiligi barcha (muhiti) bilan bostiriladi. Ichimdagilar hozir Madzini telba degan holda uyimizdagi barchada shu uchchalar unsur, devona, jinni va telba borligini bildirishga urindilar. Endi umuman olib qaraganda yozuvim amaliyotini hisobga olmoqchimi, aniqlikka o’girib yozib, saqlab qolmoqchimi, demakki, shu Iblisning gunglarchalik ravishda miyamdan turib ko’zimga nisbatan parallel surilish, baland-past siljish qilib turib “ha, tasdiq” yoki “yo’q, inkor” deb turishlari surunkasiga bo’layaptiki, mobodo diqqatim bilan bittasiga tushib qolsam yozuvimni “men yozdirayapman” deb turib oladi. O’ng ko’zimning ko’rishini parallel surilish bilan masxara qilayotgan Iblis (“xayriyatki hamma maqolalarida men borman” deb mazax berib turibdi hozir; ha, chindan ham bu rasvolikdan qutilish uchun shu haqda yozmasam bo’lmaydi; yana xursand bo’lib ketdi, onasini-sikaycha, barcha so’kinchlarim unga yo’llangan bo’lsin, jahlimni chiqarayapti; chunki yomon tarafini yozsang ham “men haqimda” deb xursand bo’lishini qarang-a; iflos, muttaxam) shu ko’zim orqali gunglarcha tebranib chizish, silkinish yoki sudralish bo’yicha “yo’q, inkor” deyayotgan bo’lib ishora qilaverganidan biriga tushib qolib xato yozganimni sezib qolsam, darrov yozuvimni barchasini o’ziniki, o’zi yozganlik qilib turadi, yoki “ha, tasdiq” deb turib yozuvimni davom ettirishida ham xuddiki undan o’zim so’rab turganga o’xshash o’zimning xohishimni tortib bildiradiki, to’g’ri yozib ketaversam ham “ha, men sababli to’g’ri” deb yotadi. Umuman koinotni, butun Olamni o’z joyimda turib sezishimdan, xohlagancha masofalarni (yana kulayaptiki, hozir “men haqimda bo’ladi” deya kallamdan o’qib oldi) idrok qilishimdan qarama-qarshi yo’nalishlar, bosim bilan kelib shu gavdamni o’rab bo’y-bastim bo’yicha surtanib aylantirib turgan ichimdagilarning bari miyamga va sezgilarimga kirib barchasini hisobga bildirish jarayonidagi og’irligini o’zimga sezdirib, majburlab tushuntirib oxiri o’zimdan biror amal chiqmaganligini, barchasini gavdamni ham qisib pachoq qilib o’zlari qilganliklarini bildirmoqchi bo’lib yuragimning ustidan ham kulib ketishadi. (Iblis, “men haqimda bo’lmadi-ku” deya ko’tini qisdi; aynan shu o’zimga kerak; ko’p aralashma sen muttaxam, bo’q Iblis). Endi, shunday qilib kechangi gapimni tekshirib ko’rsam, chindan ham gavdamda sirli, bir yoqlama ya’ni ko’pchilikning aralashuvini bildirib kelib o’zimga nisbatan ularni ajrataolmaydigan qilib bir taraflama ovoz, yarim-talash past ohangdan boshlanib yuqori ohangga, sadoga o’tadigan gap chiqishidan so’ng darrov kimdir, Klounadalardan birlari eshitib turgan atrofimda yoki borlig’imda narsalarni bir-biriga tekkizish, taqash yoki qo’yish ishi bo’yicha ovozini chiqarishadi. Shu narsalarni qayta joylashtirish ovozi Parallel Olamda bu narsalar o’z joyida turg’izilganini, joylashtirilganligini bildiradi hamda natijada gavdam ham o’z joyiga hujayralari bilan to’g’ri qayta joylashib olganlikni bildirib qiynaladi. Demak, birinchi gavdam, qomatim o’zi ichra qayta joy olib qiynalishi kerak, so’ng tezda, 1-2 soniya ichida parallel Olam taqqa-turuq o’z zapisli, tabiiy joylashuvida turishi kerak. O’zlaricha gapim 3 ta bo’ldi deb yakunlatmasliklari uchun yana qaytarib aytamanki, gavdam, qomatim, jussam, tirik jasadim parchalari hujayralari darrov isib, qisilib boshqa tartibda joylashishidan so’ng yonimdagi parallel Olam, uyimiz aro narsalar ya’ni tushuntirib ko’rsatish maqsadida - dublikat olinib shaffof ravishda yonginasida sudralib chiqqan, aslida parallel Olamda ya’ni zapisda boqiy ondagi o’z joyida turuvchi narsalar, devorlar o’z tasavvurdagi, ishonchdagi audio-video zapisli joyida to’g’irlanib qolishi kerak. Endi hozir Farishta bilan sal kelishmovchilik bo’ldiki, Farishta o’zicha mening tarafimni olsa ham, gavdam hujayralari aralashmasida ikki tarafni, o’zimga ya’ni gavdam bo’lib kirib olayotganlarni va o’zimni so’kib yotaveradi, bizlarga gap bermay “men tushundim” deb qaytaga kesatib turaveradi. Farishta uchun Parallel Olamni to’g’ri, oxirigacha tushuntiraolmayotgan emishman. Xo’p yana bir o’tirib, kallamizdagini to’g’ri chiqarishga urinaylik. Parallel Olam bu – hozirgi nazarimda shunchalik oson bir zumda ko’z o’ngimning qiyaligida paydo qilingan, barpo etilgan butun Jahon sivilizatsiyasi, binolari va narsalari. Bu – butun taqdir uchun ya’ni hozirgacha qancha yashagan bo’lsak va shundan keyingi kelajak uchun o’zi, hech narsadan ya’ni havodan bir zumda, boqiy onda, kelingki Farishta tili bilan aytganda tasavvurda, ishonchda bitirilgan binolar va narsalar. Parallel Olamni Dunyomiz bilan bitta bo’lib ketgan ham deyish mumkin, misol uchun, uy devorlari aslida Parallel Olamdan Dunyoda mavjud, qo’zg’almaydigan devorlarni ikkita qilib bilishning keragi ham yo’q. Mobodo agar, kimdir o’z uyini haqiqatgo’ylar, orlilar bilan yasab qo’ysa, asl shu joydagi parallel Olam uyi devorlari boshqacha o’rin olganligi sababli parallellikka chiqib qolishi mumkin edi. Ammo bora-bora orli qurilgan uy o’z-o’zidan yo’qolib, yiqitilib o’rniga parallel olamdagi bino qo’yiladi. Shuning uchun (endi o’zim aytgan “buning uchun” so’zlar birikmasini qo’lla, deb o’z ustimdan xohishlarini o’tkazayaptilarki, nima demoqchilar desangiz: “bizlar seni tarkibingni birinchidan joy-joyiga to’ldirib qo’ydik, endi navbatdagi to’g’ri amalni qilsa bo’ladi” demoqchi emishlar), demak, mayli avvalambor o’zim to’g’ri yozgan so’zni qo’llab, buning uchun orlilarni aldaydigan Klounada, parallel “it”lar shu haqiqiy, aslida jismoniy qurilgan uyni yiqitishda ham qayta parallel binoni qurishda ham hamma narsaga tegganda moslashuvchan, ishonarli harakatlarni qilib inson sezgilariga “bizlar ham o’sha-o’sha haqiqatgo’ylar” deganga o’xshash ko’rsatishadi, ishlashadi. Endi, shunday qilib yonimdagi Parallel Olam tayyor bo’lib gavdamning qisilishini oldinroqdan o’ziga sabab qilib uyushtirganda hayotda ko’p tartibsizlik, shovqin-suron va palapartishlik bo’lmasligi kerak va aksincha, hayot to’g’ri ishlab tartibsizliklarga yo’l qo’ysa, parallel Olamda narsalar parallel ravishdagi boqiy onidagi joylashuviga qo’yilmasligi kerak. Zero ruhiyat bilan shaxs, inson yoki odam gavdasi birga hamda hayot va parallel Olam birgalikda o’z murosalarini, sog’liklarini qilib kelishgan.