Nima endi

-274 19:03. Ong degani O ya’ni Dunyoni, makonni, ko’plikni ng ya’ni kichkina, maydagina, vaqtda, birlikda ko’pisini qilib olishga ulgurish degani. Manashu ong, mana shu foyda sanaladi. Bugun ertalabdan qaynotam Rossiyadan ish safaridan qaytdi. Chunki ertadan boshlab men ikki karra avlodlikni yakunlagan bo’laman va insonlar oldidagi ularning kamchiliklarini to’g’irlashga xos burchimni yakunlayman. Shuning uchun ko’pchilik insonlar Rossiyadan qaytib qurilish yoki yasash ishlari taqdirdanligini, parallel Olamning o’zidanligini bilib “toqat qilib” yashashlariga to’g’ri keladi. Shu paytgacha ularning makondagi ishlari birinchidan parallel Olamning shu joydagi mehnat mahsuliga, qurilishiga halaqit bersa, ikkinchidan insonlarni bekordan-bekorga charchatib qo’ygani o’zimning, ya’ni insonlarning yagona odamining oromoni buzardi. Endi, onamdan 20 000 so’m olib, shu degani birinchi nafaqa pulimni ishlatayapman degan ma’noda 15000 so’mlik Kent sigaret va 5000 so’mga tish shyotkasini do’kondan savdo qilib qaytayapman. Endi 30. Ongga qarshi angrafta yoki ongrafta so’zi ongning ko’p ketganidan aloqa vaqtda tortilishini bildiradi. Shu gapim ichimdagi Farishtaning nutqi bilan mos tushdi. Ko’pincha ongimni bir oz sezganim bilan qanchadir vaqtdan keyin birdan angraftalik ya’ni chiziqning, vaqtning, Ruhimning bo’rtib chiqishi, bo’y-bastim bo’ylab cho’zilishi bo’lib o’tadi. Meni devonalikda ko’p qiynagan angraftalik ya’ni ongraftalik hisoblanadi. Zero foydalarim ya’ni ongim, bir o’q bilan ikki quyonni urishim ko’p bo’lib kelgan. Qarangki, eng yaxshi ishga (ongga) ham teskarilik mavjud. 275 13:20. Angraftalikning, nomusning o’zimni urishi bu – sabab-oqibat, omil-natija bo’yicha sababning va oqibatning yoki, omilning va natijaning 2 tasi 1 da bo’lishi. O’tayotgan vaqt bo’yicha bir to’g’ri chiziqda o’tmishdan qoldirgan izimiz, ya’ni qachongidir sabab va shuning yaqin hoziroqdagi natijasi bir bo’lishib bitta joydaligimda bosim, aybdorlikka soldirish bilan uradilar. Bu – o’z-o’zidan to’planib kelaveradi, masalan, omlikka tushib qolib xursandchilik yoki qayg’u tartibida - biron ishni qilmadim, deb turishim bilanoq ya’ni o’zimni ichimdagilar kuzatayotgani uchun yolg’ondan koyisam, o’zim shu sababga natija tuzib so’ng xursandchilik qilsam, darrov ichki bosim bilan bu ikkita holat, nuqta ya’ni sabab natijaga birlashib kelib (abakusning donachasiga o’xshab tortilib) tashqi va ichki klounada o’zimga qarshi shu bo’yicha, yomon tutib, ichimdagi sabab-natijani (topib olib, menga so’z bermay) muhokama qilib gap gapiradi. Bu gaplari menga qanchalik yomon, dirrilatib va obro’yimni to’kib, ustimdan kulib va vaqtimni olib ta’sir etsa, shunchalik darajada tazimning ich o’rtasidagi yumuq lablari bilan qo’rqqan basharaga o’xshash xo’rlanib tazimda yanada cho’kadilar hamda asl o’zlarining shunchalik ojizligini ko’rsatadilar. Demak, qayerdadir, ichimdami yoki tashqi hayotimdami qandaydir sabab bo’lib qolsa, shunga natija, oqibat paydo bo’lishi bilanoq Ruhimni seskantiradi, larzaga soladilar. Bu – vaqtning ikkitasi birida bo’lib hamlasi, makonga bo’lgan hujumi edi. Ammo hozirgi bugundan boshlab 2 ta avlodni yakunlabmanmi, umrimning yakunigacha qolgan yanagi 2 ta avlod bilan sabab-natijadan “bitta quyon bilan ikkita o’qni urish” endi o’zimniki bo’lib qoladi. Men haqiqat, o’zimni birlamchi deb biladigan chiziq tarafiga o’tib olayapman. Endi 18:03. Sabab va oqibat qanday o’ralashib, o’rmalashib va tirishib bir chiziqni o’rab olib kelayotgan bo’lsalar, shu birlikdagi ko’plik bilan qo’rquvimning, o’zim istamayotgan mulohazalarim ya’ni shundoqqina boshimga solishlarini bilib turgan ishlarim izidan kelib makondagi bitta joylashuvimni urib tashlashadi, shu paytda Ruhiyatimni buzishadi.