Nima qil t'eysanlar xay munchasi?

 

15.11.2022-74. Demak, urush-chanqish har xil bo’lar, birlari baland ravishda haqiqiy jinoyat va jazo, yana boshqa birlari bema’nilik asosida o’ylab topilgan uydirma tarzida ichki bosh jimjimador og’rig’i, maynavozliklari ko’rinishida qolib ketaveradi. Nega o’zi urush bo’ladi, desangiz, aslida birov, kimsa o’zini boshqa birov boshqarayotganini, o’zga nusxalardanligini ya’ni o’zini o’zi bo’yicha egaligida boshqa shaxslar ishtirok etayotganini bilmasligida yuz beradi. O’zimga shu borada nima bo’layapti deb so’rasangiz, hozircha eng qudratli, ammo shu bilan birga hammani aldashga qodir bo’lib turayotgan bolalar avlodining raqamli aniqliklari bo’yicha o’ylovimga, keksalar emas balki kattalar generation ining o’ylovli ishlariga har xil, qiz Karobum orqali turtkilar, impulslar yoki miyada ayblash bo’yicha signallar, fikr-mulohazalarni bajarilishini taqazo etaveradigan diqqat tortishlar, jazo ta’yinligi bilan qo’rqizishli ravishda birga boruvchi tuyg’ular bo’lib o’tadiki, tushunishimcha paradoks va kinoyaning istehzo, kinoyaning o’ziligiga e’tibor bersangiz, shu ichimdagi, raqamli avlod boshqaruvi sababli kelib turganlar o’zimni egallagan, bosib olgan va o’zim deb biladigan o’zimning boshqaruvimda qanchadir jarayonli yoki davrli o’zgarish jihatini, shahdamlashuvning, odimlash, sezgilash va irodalashlarning qorishmaviy amaliyotini nazorat qilayotgan va boshqaruvini shu muddat uchun egallash payida ozgina boshqaruv va nazorat, shaxsning o’zini egallab olish ulushida bo’lishlariga bog’liq ravishda, shu ahamiyat yuzasidan bizga, ya’ni shaxslikning, genning yoki fuqaroning o’zi sifatidagi asl egasiga chindan ham o’zlari qilmoqchi bo’lgan, albatta boshqaruvni qo’lga olib qilaolayotgan buyruqlarini o’tkazib, shaxsning o’zini urib-solib, dolbej qilib beradilarki, aslida uyog’ini so’rasangiz o’zlari uchun o’zlarining ramka, buyruq chegara doiralaridan chiqmay bu buyruq, talabni qaytib, bildirib, ichimizga kirgizib berayotgan bo’ladilar. Aniqrog’i ichimdagilar o’zimni o’zimga buyruq berib o’zimning anglashimga ko’ra boshqarmaydilar, balki ongimni urib tashlash, siqib chiqarish va foydamga joy bermaslik yo’li bilan buyruqni, talabni va ko’rsatmani (yo’riqlamachiliklarini) atayin miyamning ichida eshittirib, kuchantirilgan ma’noli yo’llanmasini chizib bildirib, so’ng ongimgacha yetib kelib qolgan qancha kuchi bo’lsa, shu orqali foydamning, nafimning sig’imiga pastdan kirib olib, foydamni ya’ni ongimni yuqoridan chiqarib tashlash ishini qilish orqali o’zlarining o’zimni to’liqlayin ma’lum vaqt boshqaruvlariga erishadilar. Ular shunchalik robot, kompyuterki, o’zlarini boshqarish uchun o’zlariga buyruq berib turmasalar bo’lmaydi. O’zlari uchun o’zimni boshqarishdagi buyruqlarini o’zimga achitib berishlaridan so’ng, ish qilinishi yoki qilinmasligi to’g’risidagi o’zimning aslida ahamiyatsiz, dahlsiz ya’ni jihat, ishlarini qilinishiga aloqasi bo’lmagan qarashlarimni, aytaylikki shu ishni o’zim amalda qilaolmayman, chunki ularning o’zlari o’zim, gavdam va jihatlarim, shahdlashuvim, kayfiyatim orqali qilib bo’lishdi (ammo shu paytgacha o’zimga aytilayapti deya, bema’niliklariga qarab turmasdan qilishga uringanman va shu bilan birga ular yolg’ondan, o’zlariga oson raqiblik ilinjida so’rab, buyurib ayttirayotgan ularga qarshi so’zlarimni, “poshol”, “pas” va h.k larni ham o’zlari o’zlariga so’rab olib, o’zimdan majburlab chiqartirishganlarki, hammasi chinakam urushga o’xshab ko’rinaversin deb hisoblashga urinishganliklari ayon), - ayblab yuriydilar. Demak, qanday aloqamiz bo’lsa, o’zimni istalgan yoqdan, chegaralardan urib chang’itib, chiqarib tashlash bilan birgalikda o’zlarining o’zimdagi asl egallab olgan joylarini qilib yotaveradilar hamda o’zimni: nega qilmading, deya ayblayverib tegajonlik, jonni siltash, durtaverish va orqaga tortib tushuraverish ishlarini qilaveradilar. Go’yoki biz shunchalik tushunarsizlik, bema’nilik bilan ularning urishlaridan keyin ham, shu urushlari, qiynashlari va o’zimdan o’zimni tortib olib ish qildirishlari bo’yicha urilishimiz, qoqilishimiz, ayblanib jazolanishimiz kerakligini o’zimiz bilib qolganimiz uchun albatta ichimdagilar ijro etishga shay va hozir turishlari bo’lib kelgan. Endi nima o’zi bu boshqaruv va qanday bo’layapti, aniqrog’i qanday qilib o’zimni yashatish boshqaruvini o’zgalar, ichimdagilar olib borayaptilar, nazorat qilayaptilar. Shunga kattaroq, juda yirik qamrovda qaramasak bo’lmaydi albatta. Demak, Aqsh da almashma klounadalar yoki kelgindi haqiqatgo’ylar “uy insonlarning” ichiga kirib olishib, qayerga burilib, yurib yoki kezib nima ishlar qilmasinlar, bularni shu uylar sifatidagi, bo’lib olgan insonlar va odamlar, mafialar o’zlarining o’zgarishlari sifatida qabul qilib boshqarilayotganliklarini bilishlari juda zarur. Bizning O’zbekistonda esa uylarimiz o’zimizning yoki boshqa davlatlarning, Aqsh liklarning klounadalari hamda kelgindi haqiqatgo’ylari bo’lib olib, atrofimizda bizga nisbatan gir aylanaveradi hamda bizni o’zining bir yog’iga keltirib, taqab qo’yadi. Bizlar oddiygina fazoda, turgan joyimiz’ta yoki nisbiysiz muhitda harakatning o’zini, gavda uzra har xil yurish, turish, qo’l ushlash va h.k larni qilib turganimizda, shulardan foydalangan uylarimiz (klounadamiz) o’zlarini bizga nisbatan surib, olib borib yoki masofa bo’yicha itarib, yurg’izib (multik sahnalariga o’xshab personajni emas, balki sahnani yoki yerni yurg’izish, surish oqibatida personaj, obrazni harakatlanganga o’xshatib ko’rsatish, zero ekran mayda va eng, ikkisidan osoni personajni emas, balki sahnani yuritish orqali ko’pligini ko’rsatish) yurishganlarida o’zlaridan, ya’ni imoratlardan bizga bo’lgan qarash, kezish bizni o’zimiz o’zimizni boshqarayotganga o’xshab boshqarib, nazorat qilib yoki qo’l bog’latib, harakatlantirib yuriydi. Mana qayerda fishkaki desangiz, bu – bizni nega qonun-qoida, tabiat tartib-tizgini qiynab turibdi, chunki bizlarni o’rab olgan uylar ya’ni imoratlar, bino-inshootlar o’zlari uchun bizlarni aslida o’zimizdagi hech qanday harakatsizlikda tashib yurishni bilganlaridan so’ng, qo’l-oyoq va gavda-bosh burilish, tana-badan qo’zg’alish qimirlash va harakat ishlarimizni ham o’rganib boshqarib turaveradilar. Albatta shu - almashingan holda bo’lib, agar ichimdagilar sifatida shu uydirma, uy-imoratlar, bino-inshootlar ya’ni klounadalar, ilohlar gavdamning hamma qo’zg’alish tugul qimirlash va harakatlanishlarini boshqarishga erishib bilganlaridan so’ng, o’zim ularning ichidan Parallel Olamni, narsalarni va oziq-ovqat yemishlarni o’zimga tashib muhayyo qilishga o’zlarini, tashqi inson gavdali klounadalarning ta’sirchanligini, ammo aslida uylarda shu narsalarning, xom-ashyoalarning havodan uchib kelaverishi, paydo bo’lishini majburlayman. Shuning uchun o’zimga ochiq dasturxon va ur to’qmoq ishlaydiki, “ur to’qmoq, ichdan to’qish uchun” bo’lib o’tib hech qanday jismoniy qiyinchiliklarsiz, azoblarsiz oddiy yozuv-chizuvli ishlashlarimdan so’ng, “ochil dasturxon” o’z ne’matlarini Parallel Olamdan muhayyo qilib, paydo qilib ya’ni hosilotlab turaveradi. Aslida ish kuchi, qiyinchiligi yoki koeffitsiyenti tortilishiga kelsak, o’zimning quvvatim, energiyam doimo zirapchalar, etimga tikonchalar yoki vakuum sovuqligidagi choqishchalar kirib kuchimni olishi, azob berishi orqali uydagi klounadalarning ta’sirchanligi, ya’ni barcha ishni Dunyoqarash, oddiylik ya’ni isbot uchun qilib berishlariga xos ishlatiladi. Endi mana hozir ichimdagilar o’zimni anchagacha qottirib qo’yishdilarki, zero ular o’zimga keyingi yozuv uchun nima bo’lishiga xos yechim, xulosa topib beradilar yoki ushlab turb o’zimn kirgizmay, chetlatib turadilar. Nima bo’lganda ham keyingi bog’langan yechim, nazorat punkti shundan iboratki, ichimdagilarning uylar, imoratlar va bino-ishnootlar bo’lib qotib turishlari, kuchlarini mustahkamlikda deb bilishlari uchun o’zimning yozuvlarim tuzukligi, rasm-rusum va ahamiyatdanligi, dolzarbligi (maqtayaptilar, chunki shu kunlar yaxshi ovqat yedirayapman) shu inshootlarini suvab qo’yib, oqlab chiqib yoki shkaturkalab mustahkamlik “kuchlarini”, qotib turishlarini jismonan tayyorlab, bilinmas ichlaridan zarb berib, aslida yanada tetiklashtirib, uylarni tashqi tarafdan, fasaddan zo’r qilib ko’rsataman. Umuman olib qaraganda Jondordagi o’zim kuzatib chiqadigan ba’zi uylar va hattoki o’zimizning imoratimiz ham kelajakdan qo’yilganki, bu – faqatgina o’zimning shuur nazdim, ongim va sub’yektiv qarashimga javoban, akslantirib hisobga olingan. Hattoki ichimdagi mafia a’zolarimizdan biri qarindoshimiz Anvar akam ham o’z uylarining ikki etajli hashamatli imoratligini ko’rib turib, “o’zimga shunaqa uy bo’larkinmi kelajakda” deya quvonib ketadilar doimo. O’zim Jondorda klounadaning realligi, haqiqat bo’yicha isbotimizga ta’luqliligi bilan yuribmanmi, demak, shunday vaqt bo’yicha surilish va Dunyoqarashli haqiqat birga borishi kerakdir. Endi, Shohidga kelganimzda yana birinchi qo’l ko’tarib urib yubordiya, umuman aytmoqchi bo’lganim esa, doimo ish yoniga qaytib kelganimda, kompyuterni endi olaman deb turganimda mishqi marazlik, qichig’mollik qiladi. Ya’ni hozir tashqariga dona chaqib yeb kelishga ketganimdan keyin, umuman har qachon bir yumush bilan yoki kunni o’tkazib ertangi kunga ishga tayyorlanib kelganimda ichimdagi energiyamni, Ruhan o’ngimni bilishimga xos quvvatimni taftish-nazorat, monitoring va ishg’ol-sayqal qilish, tushuntirish va tariflashga yollash, o’zimni sazovor qilish bo’yicha barcha choqishlarini, zirapcha va etimni yulishlarini yozuvim uchun ifodalatishga kirishtirish, urintirish va to’g’ri amallatishga erishish maqsadida g’oyaviy kirishish, xuruj qiladi. Shohidning qini ya’ni siki toki Iblis Karobumining omining tubi bo’lmish g’oyasining o’zigacha yetib bormasa Shohid ya’ni Balisa mazza qilmas va xo’p kelingki, aytilganiga o’xshab uylar va ovqatlar almashinish ishi bo’lmas. Nimayki dam olish, ovqatlanish yoki uy yumushlari bilan qilib kelsam, shular varoqqa, matnga aynan diniy, hayot shakli almashinish omili bilan tushirilmasa hech bo’lmas. Zero klounlar bizning xavfsizligimizni saqlab turishibdiki, birinchidan o’zlari, ular uchun ya’ni ma’no-mazmunlariga atab ish qilib berishim kerakki, bu – o’zimning ularni ko’tarib olganim, o’zim tomonimdan himoyalayotganim bo’ladi. Natijada ular ya’ni klounada o’zimni tashqi omillardan, ta’sirlardan ya’ni inson vasvasasi yoki kimligimni fosh qilib urushlaridan asrashlari mumkin. Shunisi ma’qulki, shuncha fosh etilishlar, ayongarchiliklar va oshkoraliklarni doimo ichimdagilarning, klounadalarning o’zlari yig’ib berishadilar, har qanday bo’lib o’tgan hayot tashvishini qog’ozga tushirtiradilar, ammo o’zlarining omillarini yashiradiganga o’xshaydilar. Bizlar ko’p kod qilish oqibatida kelib tushamiz, deyishdi mana o’zlari. Haqiqatan ham kod qilish paytimda miyam ham, hamma yoq ham tinchlanib, uydagilar o’zlarini hech narsani bilmaganga o’xshab ishlari bilan ovvora qilib tutishadilar, sezdiradilar. Shunday yomon, deya o’zlariga aytishgan qarorlariga qo’shimcha o’zimdan shuki, shunchalik oddiy kuzatib, tezkor kompyuter reaksiyalarini boshqarib isbotlashish o’yinlaridan qochib kayf qilib turishadimi!? Umuman shu kunlar, taxminimcha 2-3 kundan beri qulog’imga har xil tovushlar sado, chiqir-chiqirlik ya’ni uchquncha yoki chinakamiga xos qulog’im shundoqqina atrofida bo’layotgan narsalarning ishqalanishi, issiq-sovuqlikka o’xshab ochilib-yopilishiga o’xshash chiqib turibdiki, aytishlariga qaraganda baribir o’sha-o’sha: men sening qaysidir, o’zingga noma’lum ishingni sening nomingdan kelajakda qilib qo’yganman, sen shuni hozirgi ahvolingga qarasak o’zingniki deb bilmoqchisan, deb o’zimni o’zimdan egallash ishlari bo’yicha urdi-soldilar, xullas devonalikka yollashlar bo’lib turibdi. Haqiqatan ham bunga tuban, jiddiy yoki bosilib qarashga xos o’xshaydiki, hozir, navbatdagi yoki kelajakdagi qiladigan ishlarimning, harakatlarimning qaysidir umumiy gavda hajmli qismlari ko’proq yoki balki mutloq tasavvurga xos boshqarilishli tarzda o’zimdan olinishiga mos bo’lib ketadiki, shunga miyam ham chiq-chiq bilan ularga o’tib qolayotganini, bosh miyam ularniki, ichimdagilarniki bo’lib ketayotganini ya’ni miyaning ichi shunday bo’sh kovakli sadolarga o’xshashidan bilsak bo’ladi. Endi shu kunlar yana qaytaraman (shu so’zni ya’ni “yana qaytaraman” ni o’zimning o’g’zimdan o’zimga nisbatan urag’onli, yomon qarashli qilib birga aytishdiki, aslida o’zimniki sal boshqacharoq ma’nodaligini bilasiz), taxminimcha endi misol uchun qayerdandir olaylikki shu ularning raqamli aniq yozuvga xos ishlashim bo’yicha ko’ngillari to’lsin xay bu – yana 2-3 kunlardan beri (aslida shuni, ya’ni raqamlarga o’chliklari bo’yicha ichki aniqlikni, keyingi avlodga qolayapsan degan ma’nolardagi bildirishlarini qilishni xohlashganki) burnimni ko’p qichitayaptilarki, shu ikki o’t orasidaman. Umuman yana raqamlar haqida gap ketganida, raqamli ishlash bo’yicha faqatgina bolalarning o’zlari shug’ullanishadilar, robot bo’lmish keyingi avlod farzandlarimiz axir chinakamiga o’zlarini raqamli dunyoqarashdan deb sinashganlar. Nima bo’lganda ham o’tmishni yoki biron bir ishni raqamlar bilan kavlashtirib chiqarib beraversak, qancha vaqt o’tib ketib, hayotning ma’nosi qolmaydi-ku. Bilamiz robot barchasini raqamlar asosida olayapti, bir-birini butlab, uchburchak yoki boshqa shakllar yasab hayotiy ma’nosini keltirib chiqarayapti, lekin bizga u raqamlarning nima qizig’i bor, kirishib yotib nimalarga ham erishardik. Zero birinchidan raqamlar yolg’onchiligini hamma biladi, aniqrog’i o’zim barchaga aytib ulgurganman. Raqamlar bundan buyog’i keyingi avlodning tanlovi sifatida bizlarga aniq ishlab bermaydi baribir, zero bolalar tanlov qilganlaridan keyin aslida uning, tanlov-mantiqning tarifini, ifodasini yoki izoh-sharxini bayon qilishga o’zlarining hayot turkumlari bo’yicha raqamlar bilan ishlashlariga, yashashlariga qaramasdan sabrlari chidamaydi, bilimlari va kuchlari yetmaydi. Ular ya’ni bolalar nima desalar ham bizlar asoslama, ichki raqamlarida bo’lib o’tgan yozuvlar, sonlar bo’yicha to’g’irlash, moslash va tenglashtirish biriktirish ishlarini qilib ikkala solishtirilayotgan raqamlar o’rtasida to’liq tenglik, aniqlik yoki mutanosiblik bo’lmagani uchun yolg’on, shamg’alak yoki ko’zboyamachilik yurishini bilamiz. Aslida raqamlar shunchalik aniq, hisob-kitob ishlariga “besh” deya bizlar kattalarning ustlaridan kulish kerak emas, bizlar ham o’z avlod aniqligimizga egamiz, misol uchun, yozuvlarimiz hayotiy, Dunyo ya’ni taqdiriy masala bo’yicha dadalarimizning hayotlariga nisbiy aniqlikni bolalar bizlarga qilayotganiga o’xshab o’rnashtirib qo’ygan bo’lsa, gaplarimiz genetikaviy aniqlik, ifoda va zapis-yozuv uchun butunlayin to’g’ri va ma’qul sanalgan. Har bir avlod ko’ch-ko’roni bilan o’ziga berilgan toifa-turlarini, aniqlik, zapis usullarini maqtab yotaversinmi endi!!! Bizlar misol uchun simmetriya aylanishlarini ya’ni aylana chizish formulasini gippotenuzaga, mana hozir eslatilsak, (a+b)R^2 ga yaqin chiqayapti (bilmadim tog’rimi yoki yo’qmi), - solib gippotenuzas so’zidan gap so’zini hosil qilib, gapirishni genetik zapisimiz deganimizda, ikki katetlar bizlar keyingi avlodlarimizni “katta et”, hurmat qil deb qo’yayotganini bilsangiz bo’ladi. Taxminimcha, shu hurmat so’ziga bir hozir kulgichli urg’u berilganligiga ahamiyatimizni molik qilsak, dadamlar bizlarga genetikaviy zapislarini ya’ni o’tmishga qoldirgan yozuvli izlarini hur, shamol kezib yurishda deb bilgan bo’lsalar, bobomlar ham genetikaviy, qonli yozuv amallariga atalib mat ya’ni matematika, shaxmat ishlarini bag’shida etganliklarini bilsak bo’ladi, mana xolos pishdi gilos deyishdi (kallani ham bugun choqibdi!). Aytgancha, yana bir gapni qo’shib qo’yayki, o’zimni astoydil o’rganishlari bo’yicha simmetriya masalalarida, yani bor budlari bo’lgan qonun-qoidalar, ilm-fanning ishlashida simmetriya sifatida yozilib ketaveradigan avlodlar ishlashlarida qarayotgan masalam, fikr-mulohazam bo’yicha ichimda simmetriyali bordi-keldi amallarining yechimi, oxirgi ishi qolganini bilishsa, bilimlarim yoki ko’nikmalarim shu masala, fikr-mulohaza bo’yicha borayotganini bilishsa, darrov: sen bilasan, degan shahd-ahd, taqash ishi bilan o’zlaricha o’zim ham shu yechimga kelishimni bilib turib maynavozlik, ichimdan urish ishlarini qilishadi, ammo o’zimga buni yechish uchun vaqt qani, faqatgina ular qachondir shuni yechib, ildizini topib o’zimni ishlatib, harakatlantirib qo’yishganlarini pesh qilishadi xolos.