Nimaga xay shu bu?

 

44. Endi, kechangi suhbatimizdan ukam bilan bo’lib o’tgani edi shuki, ukam o’zimga yoga, Mukti so’zlariga bog’lab tushuntirishlarini ultimate ozodlik haqida xabarlashuvini berdi. Umuman olib qaraganda hamma aylanishlarimizni yana bir katta aylanish qilib qo’ysak nima derdingiz xo’sh. Mana, parallel realliklar deyayotganim bo’lgan Dunyo va Olam bo’yicha uning aytishiga yoki bildirishiga qarasak koinotdagi borlik, materiya koinotning bo’shlig’iga nisbatan zarracha misoli umumiy ikkovlashuvli hajmning 0,000001% ini egallasin va qolgan 99,99999% ini bo’shliq, vakuum hajmi olgan bo’lsin xo’sh. Hozirgi olimlar shunday ish ustida ter to’kib, mehnat qilib shu ikkov ya’ni bo’shliq va zarracha bir-birovlarini, aynan olganda bo’shliqdan zarracha, koinot uzra zarracha yoki hujayraga nisbatan katta materiya yaratishlarini hisobga olayaptilar. Amerikaliklar aytayotgan space and time o’zlari uchun birligini ya’ni vaqt va fazo bittadanligini hisobga olish ham kerak. Bizda faqatgina hayot mavjud, shu degani hoziroq bor xolos. Ukamni shunday tushunsamki, koinotning bo’shlig’idan o’zining tanasiga hayotli ya’ni aynan hayot tomonidan qarash qiladi, natijada vaqt va shundanda ustun, Xudoning ham yuqori bosqichi bo’lib qoladi. Ukamning aytishicha siz bu – siz emas, yani tanangiz ham, shaxsingizning boshqa tanish belgilari ham, kasb-koringiz ham o’zingiz emas, balki hayotingizning o’zi bu – sizsiz. Shuning uchun ukamni bilishga urinib, aslida o’zim tarafda klounligidan kelib chiqib, hozir endi shu bu koinot, Yer yuzi yoki hayot fazosini vaqt bilan tenglab vaqtni tushunish, yo’nalishining o’zi bo’lish orqali vaqtdan ustun keladigan, vaqtning o’zi bo’ladigan tanlov qilish haqida gaplashuvimiz, suhbatimiz burilib, u o’zining egasi, sohibli haqiqatparast nusxasi ya’ni insonidan tanlovini ya’ni jismli zarrachali amaliyot qilish qobiliyatini koinot, o’zi bo’ylab qayta yaratish orqali o’ziga o’girib olayaptimi, ha. Natijada haligacha yiqqan nuqtalari, jismlari bo’yicha koinot qorong’u aralash yog’dusidan ukam Polin o’zlarini sal pal kuch darajasida qimirlatish va hattoki qo’zg’atib yuborishga tanlovli ravishda erishadi, ha. Ha, buni hayotdan boshqariladigan tanlov, klounlarning o’zida oddiy bo’ladigan yuqori ekstaz deb qabul qilish kerak. O’zimcha olib qarasamki, vaqtni yoki vaqtdan hamda Xudodan ustun bo’lishni his etish, yashab hayot kechirish yoki yoga orqali tekshirish bu – bizlarning barcha tuyg’ularimiz, o’ylov-bilim-tafakkrularimiz yo’nalishlaridan, qaratilgan izlaridan boshqa har yoqlama ravishda hayot yoki shu debon koinot uzra bo’shliqdan arra tishli, simmetrik yopishqoq ilmoqli yoki langarli kengliklar vaqtdan ustun ozodlik, o’zini Lord of the Rings dagi Souruman yoki uzukda yashirinish taraflama, yaqindan yog’duli kuzatishli, ekstazli harakatlantirish yoki tanlovini chiqarib aynan bilib kayf olish bo’ladi. Demak, hayotning kuzatilmagan, ya’ni diqqat-e’tibor oralab o’rganilmagan, xarakterli bo’lmagan qirralaridan o’zingizga boqaolib tanlovingizni ajratib bilishingiz, tushunishingiz bu – yoga, Mukti keltiraoladigan saboq, yakuniy ozodlik va tahminimcha keyingi Dunyodan kelib turib chiqayotgan tanlovlarimizning, oddiyligimizning joylashuv o’z navbatdagi Dunyoviy o’rnida turaolish qobiliyati xo’p. Shunday qilib kloun ukam Polin o’zim ko’rib, bilmay yuriydigan haqiqiy, aniqrog’i jism bobidagi ukacham Nodir tomonga o’tib qaytaverib, kerak bo’lsa Nodirni ham o’zimga o’xshatib Shohid bilan bir joyda turishga qodir qilib qo’yilgan taqdiriy birlashuvimizga o’xshash o’rinlarda, tana joylashuv chegarasida olib yurishi natijasida tanlovini ya’ni tanasidagi oddiy boshqarishga xos jismdor ravishda kelib-qaytadigan nuqtali zarralarini o’ziga o’nglatib qo’yib, o’g’irlab olib u uchun chiziqlar, turtkili simlar ya’ni tortuvchan harakatlarning ortida shakllanib berayotgan parallel chiziqlar bo’lishiga sabab bo’ladi. Ha, bu baloyu-qazo hozirgi hamma erkaklarning boshiga tushgan tashvish ham derdi-ku, ammo boshqa yechimi yo’q to’g’ri yo’nalishimizdan darak berib, kattaroq erkak oila a’zolar allaqachon kichiklariga nisbatan ko’proq ravishda turtkli tana tortishishlariga, bosimli chiziqlar bilan harakatlarning o’z-o’zidan ijro etilishiga kirishi ketganlarki, hattoki ba’zilarining shundan o’zlarining xabarlari bo’lmasa kerakligi tahmin qilinadi. Zero bu – shunday o’yin bo’lib, bir umrlik o’rganilgan yo’lingizdagi sizni o’rgangan, bilgan klouningiz bilan yagonasifat tana va xarakter ma’nolaridagi almashinish oqibatida bo’lib, hattoki o’zim ham istalgan payt, ba’zida esa o’zini yanada ko’proq, avji bilan sezdiradigan tana qimirlashlarimning o’z og’zimdagi gaplarga nisbatan o’z-o’zidan, hayotdan ijro etilaverishi tugul e’tiborimni qaratib, shularni sezaman deb turganimda ham shunday bo’ladi ya’ni qimirlash, harakatlarim bilimli, gaplarimga monand yoki turtkili chiziqlar, qayishqoq d;avom etuvchi yo’nalishlari bilan bo’lib sarhisobini berishga majburga o’xshatib o’zimni g’alatishtirib, jizg’anaklab qo’ymasa hech ham gap emasmi, xo’p. Mana hozir ham bo’ldiki, shu bunga ulgurib tushunchalarini taqayotgan ichimdagilar: shunday bu, deya o’zimni ham birgalikda qo’shib ayttirganlarida, ya’ni aynan o’zlari boshlagan ovozlarda, gaplariga qarasak ham, qo’llarimni barmoqlari orasiga birlashtirib, chambarchas qilib qornim uzra terayotgan kompyuterimdan oldirib, yotgan joyimda boshimning teppasiga suyaklarini qasar-qusur qilib tekkizib ovoz chiqartirdilarki, izohimga qarasak “shunday” degan so’zlari qo’llarimni o’zimga yuqori darajali ko’rsatmaslik, faqatgina yelkalarimdan oz-moz xolos, hamda “bu” deganlariga suyaklarimning ovozi bilan birga qo’llarim bog’liq terimning tegishini sezib turishim bo’ladi. Mana hozir yozuvimga ham atab, oxirgi bo’ladi so’zini yozib, birga ichimda aytganimda chap qo’limni klaviaturadan uzib orqaroqqa perpendikulyar ravishda ushlab turdi. Mana ushlab turdi iborasiga esa chap qo’lim bilan boshimdagi sochimning chap tarafini ishqalab, qichib qo’ydi. Mana endi “(qichib) qo’ydi” so’ziga, boshimning teppa sochlarini ham aposhlab, siypalab aylantirib pashalab tanamning parallel ravishdagi qo’toqligi ma’nosida qo’ydi. Ma’nosida degan so’zimga chap tepa o’rta bo’lak boshimni qichib, qo’ydi so’ziga esa darrov simmetriyali tarzda o’ng qismini ham aposhlab, chap qo’limni aylantirib ishqalab – keltirdi-ye xay. Keltirdi-ye xay deganimda ikki qo’limni chambarchas ushlab boshimning teppasidan bostirdida, so’ng nafasimni damimni berganga o’xshash ko’proq chiqardi. Ko’proq chiqardi deganimda esa o’ng qo’limni ko’nglimga qo’yib, chap qo’lim bilan ma’no uchun qilgan ishqalashimga o’xshash qaytarish qildi. Ha, albatta, 2 talab almashinb ketayapmiz, endi shu so’nggi ikki so’zlarimga, “qaytarish qildi” iborasi bo’yicha o’ng qo’limni yana shu avvalgi joyga, ko’nglim ya’ni bag’rimga olib borib, chap qo’lim bilan burnimning uchini qichidi. Bilsangiz axir o’zim burunmanki, shu joyidan xo’p ichimdagi bola, Ibrohim o’zimning ustimdan kulib, sizlarga tushuntirish izimni masxara qilayotgani uchun ham ilojsizlik yuzasidan yozayki, aslida tushunarli, yetarli maromga solindi deya tashlab ketmoqchi bo’lganimda, bu – qaytadigan ovqatlar, yemishlar bag’rimdan ya’ni oshqazonimdan o’zimni to’liqlayin, tonus-ahvolimni sug’urib chiqarib qaytarish, qusish qildiradimi, ha. Shu oxiri qilaylik, bo’lmasa cho’zilib ketaverayapti xo’sh, “qildiradimi, ha” iborasiga yana bir shamali, tanamni yuqorilatib qo’llarimni boshim uzra paypaslatib cho’zishli bir allam-balo amallarni qildilarki shu bu ichimdagilar. Aslida shularning bari Shohid taraflama tanlovli harakatimni o’g’irlab qo’yishning o’zginasi xo’sh. Ha, o’zim erkinlik bilan o’zimni bilayotganimda shunday harakatlar, qimirlashlar qilib yuborayaptilarki, zero shunday toplarda o’zimni uzulishli, uzuq-yuluqli nisbiy vaqt misoli bilib holatimdan-holatimga uzilib, ajralib ko’chishga qandaydir majbur bo’layapman xay. Bo’layapman xayga qo’limni bog’lashib, chambarchas qilishib bo’lish, ortda qolish ma’nolarida boshim uzra ko’rinmas tepaga, sochimga qo’yishdi va xay ma’nosida shuni kinoyali bahosini berganga o’xshash nazd bilan turishdi ya’ni kuttiraverishdi. Umuman olib qaraganda o’zim ichimdagilar bilan gaplashayapman, shu bu – ma’nolarda suhbat qurayapman desam ajablanmasdimki, bunday qilib tushuntiraversam, balki harakatlarimning izidan o’zingiz ham shu aloqalarimizni tushunib olardingizmi xo’p. Faqatgina o’zim ba’zi harakatlarimni, qimirlashlarimning ma’nosini tushunmayman deb qaralishi kerakligini bilaman, shuni sizga isbotlab aytaolmasamda, hayotimni bilganlardan yoki oddiy o’zimga berilgan tashqi taraflama birovning tashxisidan kelib chiqib gunglarning yoki to’g’ri talqin qilinadigan harakatlarni aniq bajaraolmasligimni eplab qo’ysa, bilsa bo’ladi. Albatta, hamma narsadan, isbotni yo’qqa chiqarishdan xabari bor parallel Olam kishilari va ahmoqlaridan yana aralashuvlarning, tasodifga yo’g’tirishlarni kutib qolishimiz hech gap emasmi, ha. Endi shu bularning bari ukamga o’xshashligimdan asar ham emas derdi-ku, balki shunday ham bo’lar xo’sh. Yo’q, shu g’oyadan ham avval Shohidni bildirib o’tish kerakki, hattoki u o’zim yozdirayapman deb turib olmoqchiga o’xshaydi. Nima ham derdim, bir tarafdan bunga ishonch yo’q emas, zero Bobirmirzo ismimning mirzosi Shohid bo’lib, Shohidning hidi o’zim sanalamanmi, ha. Ammo shular bizlarning kasbu-korlarimiz bo’lib, birinchilarimiz kasbimizda maroqli hordiq chiqarmay ishlashining o’zida o’zidan qancha tegishli amallar, ta’sirlar yoki jarayonli og’anishlar chiqarib berishi kerakligini bilsangiz bas xo’p. Mirzo so’zining o’ziga to’xtalib, “mi ya’ni savol shuki mantiq (r) zotan yoki tanga zor” bo’lishidan ham bahs yanada avj olmoqda hozir ichimdagilar bo’ylab xo’p. Shu yo’l bilan hammasi sizga ham ma’lum bo’lib ulgurgandur, “ketivorish” yoki tushunarli bo’lish ilinjida turishini tasavvurimga keltirishim ham dargumon emasligidan xabarim borligini bilib ham qolmang tag’inmi, yo’q. “-mi mantiq tanga zor, ya’ni mantiq tanga zormi” deya o’zlariga, sevgilariga o’zlarining, tanalarining tushunmovchiligini, orasi sal g’ilay yoki qiya ochiqligini bildirishlariga ta’yin hammasi xo’p. Mirzolar ya’ni Podshohlar qoshidagi xatti-savodiy, xattotlik bilan mashg’ul bo’lganlar ko’rinishida Shohitillo yozuvlarining baholarini, kimdanligini bizlar ya’ni asl yaxshilik ilinjida bosimga erishuvchilar orqali bo’layotganidan xabarlari yo’q sira. Nima bo’lganda ham shunga ikkala taraf ham mashg’ul bo’lib turganidan ta’rak shuki, agar o’zim mirzolik ma’nosida tursam, Shohid chiziqlik, bosim bilan o’ylab g’oyalarni keltiraverishga xos bo’lag’on va aksinchasiga shu bu agar Shohid hozir tanam va sevgisiga ega chiqsa, o’zim bosim, kallaning ishlash hisob-kitobi bo’lib qolaverganim ma’qul xo’sh. Albatta, shunday bo’layotgan yoshimizning umrimizning yarmiga yetib qolgani ya’ni hozir 32 yil qarshilab 33 yoshda bo’lib, 64 yillik avlodli umrimning qoq yarimlarida turayotganligim sabab bo’laqolsin. Zero shu joyda kim-kimdanligi endi ayonlashib qolaqolayapti xay. O’zingemish xay, shunday desang, ya’ni kallang uyoqda o’zingdanligiga yoshing yetib o’tib borayotgani, yarim umrdan o’tish hisobi boshlanganiga qaratila isbot bo’lishi tugul hammasi ayon xo’sh, deb ichimdagilarning o’zlari bildirishmoqdaki xo’p bo’pti. Bizlarning ismlarimiz oxir-oqibat Shumirzo bilan Bobirhid bo’lishi hech gap emasmi, ha. Shumirzo bu – o’zim, raqamli ustun qaralishim, Bobirhid esa bu – oddiygina derdimu, ammo mutloq shunday bo’lmay, o’ktamlik ilinjidagi va yarimlarimda turgan barcha sevgichi tanachilarni ustida turib yana bir hid qiluvchi ichki vakillikdagi, ammo hozirgi ko’proq qolgan jonimning o’zi bo’lmishdan xo’p. Mana, oxirgi gapingni, jumlangni ham yozib chiqar, zo’r bo’ldi, deyishayapti ichimdagilarki, albatta shu jumlamning o’ziga ko’p to’xtalib hayotiy ifodalama yuzlanmasdan, kattaroq bo’lib o’tgan gaplarimga, shundan oldingisiga e’tibordan boshlashsa yaxshi bo’ladi.