Nima ham t'eyt'ursiz?

 

310-311-balkim 312 va h.kdur. Endi men 6 ning aylanasiga yaqin bo’lgan 5 ning yoylanishi bo’yicha burilish taraflama ish va harakat qilsamki, ichimdagilar 3 ning kollineraligi va 4 ning parallelligi bilan meni qandaydir xarxasha bilan, havodan o’zimga sezilajak kislata bilan bostirib suyagimdan noqulaylik bobida o’tib ketadigan oddiy tegilishli, oyoq-osti narsalariga va daraxt mevasiz shoxlariga to’qnashuvlarga o’qtalishni bildirmay sezdirib surilishni ya’ni joyimni salgina masofaga ko’chirib yuborishni sezdirmay bildirish orqali olib borishgacha o’chakishishlariga egadirlar. Mana qayerda hozirgi ahvol bo’yicha yangilik topildi. Go’yoki Photoshop layer ya’ni qatlamlarini ko’chirganga o’xshab borliqni menga sal surishadilar yoki meni shu borliq va yonimdagilarga tekkizmay o’z-o’zidan, tabiiy joylashuvga xos o’tiraturish qoidalarini aldab sidrab, surib yoki ko’chirib qo’yishadilar. Ichimdagilar ko’pincha teppakal bo’lishim kerakligimga shama qilib, daraxtlar orasiga qandaydir jal(la)bkorlik bilan tortib, oyog’imning oq narkotikli suyuq yopishqoqligini boshqarib olib kelib, suqma-suqonlik va yo’qdan-borlik hosil qilib surish, ko’chirish hamda boshimning teppasiga shabbani tekkizish ishlari bilan shug’ullanishadi. Jallablar seksni ish uchun qilishadilarki, Shohidga omini berib, ichidan yana kollineraliklarini aylantirib, meni aldashga yo’llagan, onlar uchun boshmni aylantirishga bag’ishlagan Iblis birinchi va so’nggi bora o’zi uchun to’g’ri kechirim so’radi deganimda, shu bu ishi ya’ni oxirgi daqiqadagi yolg’on ishi bilan shug’ullanayatgani haqida bilib qoldim. 19:59 da meni kompyuter soatiga boqdirib, “kechir-kechir” deyishlarga otlangan Iblis, o’zining 5 soatlik qolgan sifadidagi Farishtasiga xos hayotidan ajratilganligi bo’lsa ne ajab xo’p. 1 daqiqani endi o’zingiz tushunchaga otaqolsangiz ham bo’ldi. Bir degani “Bobirmirzoga ir” qilib yovvoyi tishlarini ko’rsatib orqa uyvarot qaytishlari sanalgani shu. Amerikaliklar katta emas, oz-muncha talofatlardan so’ng chinakam afg’onlarning gashtlariga o’ch Bobirmirzo bo’yicha ortga qaytishni boshlashdi. Hech vaqt o’z joyidan deyarli tark etganini bildirmagan i harfim ham mana endi ularning meni yomon ko’rishlari bo’yicha klaviatura joyidan itarilib chiqarilganiga o’z-o’zidan bo’lib o’tuvchanli bahosiga shohidmanmi, ha. I harfi nisbiy vaqtni yaratgan 9-harf sanaladi. Iblis menga ya’ni biz tarafdagilarga “men buni qildim, men uni qildim ma’nosida men yozdirishni o’rgatdim” deb katta shamalarni, masxarabozlikla obro’larni ilishga erishishini bildirayapti. Ha, Iblis haqiqiy deya Shohidjo’ra bir tasavvurni ko’rsatdiki, chinakam ravishda bizlarning barchamizni o’zicha aldab, jilbalanib kelgan “haqiqiy ko’t, dummalar o’ynashi” tasavvuri ko’tidan boshqa barcha yog’ida juni bor bo’lgan dumi bor tulkini qorong’u aralash orqaga so’nib borishli yomon otliqligiga xos turaverishini bergani bor haqiqat. Mana sizga to’stlar, haqiqat qayerda, u Iblis aslida hech kimki, unga ham barcha qatori, birinchidan o’ziga kollinearlik tekkan kasallik sanaladi, shuning uchun o’zining asl basharasini jun, yung qoplagan maxluq deb baholash to’g’ri bo’ladi. O’zini o’zi tubdan baland-past bo’y-bastiga xos boshqarmaganligi kunday ravshan. O’zining kayfini va kissasini g’amlash bobida ko’tigacha sichgani tushib ketayotganida ho’plab, o’pichlab olib, boshqalarni mazax qilib, kollinearlik bilan yallig’langan tozalikni ko’rsatib, boshidan tanasiga yunglar bilan osib qo’yavergan, yo’llayvergan. Endi men ko’ramanki, bir shu qarashim bilanoq 20:18 daqiqani 20 dan 20 ta o’tish ma’nosidagi kirishish osti kirishishga xos ko’rib qolayapman. Endi, kun shohidi Bobirmanki, birinchidan yozuvlarim kun doirasidan chetga chiqaolmasligini yaqinda, 2-3 kunlar orasida bilib qolganman. Endi, bir tashqariga chiqib kelishim bilan ukam go’zzuk Ruhshoda meni mushtlashuvli suyakurushga chaqirdiki, mana endi miyali og’riq bo’lmasa, jismoniysi deya Iblis va vakillari yomonlik bo’yicha to’g’irlab, yo’naltirib tashlab ketishayaptilar. Ruhshodalarni e’tibor bersamki, bitta og’riq oralab barchasi adabiyotli rasm-rusumlarla o’zlarini ko’rsatish, tik va uddaburon va alo-xushbichim ko’rinishli va h.k madaniyatli, tartibli bosimga xos yurush-turishli bo’lib bizlarni kezib o’taverib masxaralashini ham bildirmay o’z tamagirligini qilishi. Shunchalik hayron qolish mumkinki, asl maqsad va muddao yuzasidan urushlarga va og’riqlarga e’tibor bermay, kerak bo’lsa o’zlari og’riq berishib, yuz-turish xotirlash bilan Dunyoni bilganchalik, Dunyoning vakillari aynan shu darajada bo’lishi kerakligini bildirganchalik va bir-birovlari bilan bir xil to’la-to’kis aloqalarda bo’lib kelishdilar. Kino desangiz, shu qahramonlarichalik madaniyatga xos turmasalar va gapirmasalar, ko’rinmasalar asti qo’yaturing xo’p. Bo’q yegan bu uchun, - deya shuni bilganimchalik tan olishdi mana hoziroq qarangki xo’p. Yaqinda sezib qolganimga xos tarzda agar, mashhurlikni bilish usullaridan borsam, darrovgina ularning doirasidagi, ishlaridagi o’zgarishni sezib qolaman hamki, ammo doimiy tarzda izlaridan borishga yuragim dosh bermaydi. Kim menga mashhur, ya’ni aniqrog’i kim mening oldimga keladi va men bilan o’zaro muomala qiladiki, shu Ruhshoda to’g’risida yomon gapirib, ichimda gap bildirsam, menga og’ishib, men bo’yicha ishini davom ettiraveradi, chunki: meni, orimni yemaydi, - deb hisoblab o’zini merom va me’yor bo’yicha birgalikda olib tashlaydi, yeyish me’yorimni kamaytiradi. Agar yaxshi gap gapirsam yoki muloqot, muomala va aloqa yuzasidan boqsak bir-birovimizga, darrov: meni yeydi, orimdan oziqlanadi, - degan ma’nolarda mendan uzivoradi, qochib qoladi. Shuning uchun men o’zim bo’ladigan bir kungi haddimni qachon yana to’ldiraman, to’g’irlayman yoki boqamanki, aslida menga hozirdan shu shon-shavkatimga oziqa oddiy yemishlarim bilan birgalikda kam qoldirilayatgan bo’lsa. Yeyishga-ku hamma bilan birga tengga yaqinlashiboq, 70% lardan tepalab yegankiman, ammo bu – meni inson degan, insonga tengsan degan ma’noda ichimdagilar tomonidan yeyaverish paytimdanoq qandaydir masshtabli kuch qilib kamaytirilganligini va odamiyligim bo’yicha Shohidli, jonli kuchimga yo’naltirish bo’lmaganligini bilsangiz edi xo’sh. O’ynashlariga qaraganda ovqat paytida har bir xatti-harakatim tekshirilib boriladi va oxirida, so’nggi pallada yeyishning kuch bahosi bo’yicha bahslar bo’lib, oxirgi qolgan 3-5% cha ovqatni yedirmay, kimdir obyazatel’no, majbur bo’lib (o’zlari shu) aralashishi kerakki, u-bu bahona bo’yicha vaqtni kesib olishadi. Nima bo’lganda ham bu – ikkiga bo’lish nimadan darak, nega menga to’liq ovqat va kuch berilmaydi. Endi bu gap so’zlar o’z yo’lida-ku, agarda kimdir mening boshimni aylantirib ham, Amerikalik Iblislariga xos tarzda yanagi aylanish, kollinearlikni to’g’irlab endi ovqatga ko’proq e’tibor berdirishmoqchimikin, shunga navbatni o’zlari bilan davom ettirishmoqchi ya’ni ovqatlanishni o’zlariga o’girmoqchilar. Ammo yozuvlarimni o’zim yozishim haqida ham bayon etganimdan so’ng, bugun 55% bo’yicha gapirish bilan almashinish sababli shu buni qilishlari mumkinligini bilsangiz bas xo’p. Endi. Mana shu hozir ovqatlanib qaytganimda ham, yozganlarimning barchasini inobatga yo’g’irib gapirib o’tgan bo’lishlari ehtimoli sezilib turganida, ammo baribir o’z bilganlaridan qolmasdan, yeyishimni boshqacha katta, uzun qilib, so’ng tortilib yo’nalishli kesilgan o’yin qilib berishdi. Agar men ularning ya’ni ichimdagilarning aytganlarini qilmasdan, ko’rsatmalari bo’yicha yemasam, ular meni yana o’sha-o’sha o’yinlarga, titratishlariga va mo’rchaliklariga tiqishadilar. Endi, ha, shu ichimdagilar mening ongimdan o’zimdagi his-tuyg’ular, sezgilar va qudratim timsoli ovqat-hazm qilganimdan so’ng bo’ladigan tana quvvatim, tarovatimdan va shu bilan birga ayollik iffatimdan boqishadilar, qaraydilar. Shu taraflamalik, jihatlarining bari orqali mening vujudimdan o’zimni yasaganchalik, so’ng o’zimni biladigan, o’zim esimgacha o’tib joylashgan ongimdan nazar tashlash, kuzatish va boshqa jilolarimga atab boqishganliklari haqiqatdir. Ongim bu – mening foyda chiqarish uslubim bo’lib, yakka o’zimga ular tuzib bergan vujudni bu – sezgilar, quvvat va tarovat, ayollik iffati va his-tuyg’ularni to’liq bo’lmasada, anchagacha boshqarishga yo’l ochib berguvchi to esimgacha jarayonlarni o’z ichiga kiritgan. Esim bilan bog’langan ongim, dab-durustdan uzulib, ongimda foydalarim qanday chiqishi kerakligi bo’yicha qayta aylanib kelaveradiki, shu ishni Iblis boshqarmoqchi bo’lib, ammo foyda olishimni to’g’ri bilaolmagan. Endi, shu ovqatlanishimiz mobaynida meni darrov tushunishdiki, albbatta ular mening ongimdan yozayotganim barobarida o’qib bo’lishganlar va umumiy muhokamadagi bosim bilan birovlarning og’zidan gapirib berishaverganlarida, farosat so’zini aynan madaniyatli va tetik yurish-turishlariga xos yozuvli ishimga atab bildirishdi. Demak, aynan farosat bilan butun Dunyoni ahmoq qilib kelayatgan bu – Ruhlar bizlarning aynan shu jihatlama kamchiligimizdan ularni bilib qolishimiz mumkinligini hisobga olishganlarmidi!? “Buning cheki bor”, - deyishdi o’zlari ichimdagi hol-ahvol aro. Endi. 311. 54 haqida endi shuki, bugun aytgan-yozganlarim bo’lib ya’ni yoqli burilish va chiziqli suqulish (cho’qqilash) bo’yicha odamligim hamda insonlar orasidagi jumlalarim, shu bilan birga chindan ham AQSh ga chao-kakao berib yuborib, Buxoroliklar bilan birga o’z holimizcha qolganimizdan so’ng ahvolim va ob-havo yaxshilanishiga xos shirin uyqu tarannumiga sazavor bo’ldim. Ammo hammasidan avval o’z xonamga borib Ibrohimning ustiga to’g’ri kelib qolganim boisidan u dadamning Ruhlariga minib meni parallel ravishda uyqumda aynan shu xonamda o’rnimda emaklatib sal yurg’uzganicha boshimdan o’zining Iboshlik laqabiga yarasha simcha tortib kesayatgani bilindiki, qaniydi orqaroqdagi o’z uxlab yotgan joyimdan paydo bo’lib, boshqa holatimga o’tsam deya harhasha qilib shoshilinch vahimaga berildim hamda burilishga urinib shu ish, kallakesarlik chizig’ini, bosimini va zapisini yo’qqa chiqarishga urindim. So’ng o’z joyimga paydo bo’lib, oxiyri bu uy menga to’g’ri kelmadi deya qaytib birinchi joylashuvimdagi xonamga keldim. Haqiqatan ham o’zimizning uyimizda hozirda, men tarafdagi oila tark etganda, Ibrohimning oilasi parallellik unsurlari bilan meni o’ziga tortib, tushimda tanam ichiga bijirlab kirib, go’yoki modda ichida modda borga o’xshab qolib, o’z joylashuv payti kuchini bildiradi. Endi, shu ko’tdan chiqqan bolalar, Buxorolik yosh avlod vakillari bizning hazm qilish tizimimizda organlarimiz aro sudralib ovqat kuchini so’rdirib pastga tushib borayatganlarida shunchalik tegishla jonimizga nisbatan birlik qirilishlarini qilishganlarki, natijada mana shu yozuvlarimni yozishimda ham o’zlarining hazm qilish kuchlarining bir nuqta yoki chiziqdagi ma’nosini, energiya mazmunini berib, bizga teskari ravishda kompyuterimdagi mana shu yozuvlarim davomida menga bilintirilajak ravishda, o’chakishuvim ustida o’ynash qilib, go’yoki bir-birovlariga yo’l beraolmay ro’paro’likda o’ynab turgan har bir chet qadamda yana oldilarini to’sadigan ishga o’xshab harflar bilan tez terishimni qottirib, qottirib, kutilgan natijamga doimo teskarilik qilib har zamoniyoq o’ynashaveradilar. Endi, kompyuterimning oti Lenovo bo’lsa ham, bunchalik “leniviy ya’ni ishyoqmas” bo’lmasligi kerak-da. Endi. 9 bullets degan kinoni ko’rdim ya’ni tomosha qildim hozirgina. Shu endi haqiqiy 9 chilarga “bu – let ya’ni ruxsat berish” kerakligi haqidagi kino-film sanalganiga qaragnki, bu – o’z o’rnida 54 – kunga to’g’ri kelayapti. Eski 9-lar ya’ni nomyossalarning ballari 55-kundan, kechadan tugagani bu bo’ladi. Bugun ham yaxshigina ravishda Quyosh nuri hamma narsaning o’z sirtida o’tirganga o’xshash kun bo’layapti. Darrovgina shu jumlamdan so’ng kakku ku-kulashni boshlab yuborayaptiki, mana hozirgacha shu nolasi davom etib, boshimning shu kungacha qanday bo’lib, tabiatni qarshi olganimga, kovaklashuvli miya sezilishiga xos uchuvchan ravishda bo’lib kelgani bari. Barchasi har kim o’zining bo’qini yeyishi haqida bo’lgani boisidan, bo’q borliqda, yerda qoladigan es, xotira va yodlashish ma’nolarida borliqda esimning pasayishi bo’qni kimyoviy ishlov bilan ko’piklashtirib yedirish oqibatida yo’qotib, ovqatsimon ravishda mevalar va sotuv mahsulotli taomlarga aylantirish bu. Bo’qning bulg’alanishi, qiruvchan chegara chiziqlarining yoki nuqatlarining chappachapa bo’lib, videleniya yoki kus suyuqasiga almashinib darrov mening hayotimga, suyaklarimga botuvchan havo kislotasiga, achchiqligiga o’tishi bu – bolalarning, yoshlarning shu yuzasidan bizga ovqat, taom bo’lib berishlariga ahamiyatimizni belgilashi turayapti. Hayotimning har bir jabhasi, jarayoni va taraflariga bo’qning anal chegaralariga tegishining darrov videleniyali almashinish tarzidagi izohi bo’yicha to’xtalishlar, yo’qdan-borlashuvlar va vujuddan oniy uzilgandan so’ng, shu jarayondagi (holatlar bo’yicha) olib qo’yilishlar bo’ladi. Endi, shuni yozib qo’yishim kerakki, menga bosim yoqlama yozishga ma’no qolmadi deb aniq aytaverib, meni bilgangan xos o’zlarini tutib, ustimdan kulishlariga yo’l qo’ymaslik maqsadida, shu joyda bitta ma’no-mazmun keltirib chiqardimki, reklamata’ “lee” bilan tugagan oxirgi harflarni ko’rib qoldimmi, demak, shu bunga javob ravishda “love ni e, eh ye” degan ma’noda, love ya’ni sevgi bo’lmasa yozib bo’lmasligi haqidagi jumlam shuki, buni yozib bildim har holda. Endi, o’limni ham aldash mumkinki, ja quruqasiga bo’lmasin deya, ichimdagilarning ustimdan kulishlariga va halaqit berishlariga qaramasdan, hisoblatishlari bo’yicha shu o’zingcha, o’zlari aytib tursalarda, o’sha-o’sha bir taraflam isbotlanmas holda deyaki, men o’zimga yoqqan deb topgan aktyor va aktrisalarni o’lganlarini bilib, eshitib kelayapman, aniqrog’i men bilimni kuchaytirib olgan taraflar ham, masalan, rus tili o’qituvchim Nurullayeva mening u kishining bilimlariga singib o’tganim uchun o’lganlarki, bu – o’lim natijasidagi faqat menga g’oyiblik yoki yo’qlashuv aslida meni nomusli orchilarga, insonlarga parallellikka sho’ng’ib ko’rinmay, g’oyib tarzda yurishim uchun bo’lib hisoblanadi. Men bilan bog’liq ta’sirlashuv doirasida yoki isbotlashuvli aloqlar chegarasida, yon-atrof kuzatuvlaridagi Klounadalar ya’ni Ruhshodalar mening shu sevgilarim va bilimlarim, o’zimning idoramdagi yoki irodamdagi o’lganlarga munosabatim bo’yicha meni tushunishib, boshqalarga yoki ochiq Dunyoga, insonlar orasida sezdirib, bildirishlari va tariflashlari mumkin (har holda shu o’zgacha qiyofadagi Devona sifatida xo’sh). Aslida Nurullayeva ham, Fathulla Ma’sudov yoki Adiz Rajabovlar ham o’lishmaganliklari tayindurki xo’sh. O’lim ma’lumotlari har kim uchun taqdirish soniyalariga bog’lanib belgilangani boisidan shu Ruhshodalarning o’zlari kimni bor-yo’qlik, g’oyib va paydo qildirish masalalari, kuchi bo’yicha parallelliklar aro qaratilgan o’z shaxslariga o’tkazishga, ularni g’oyib yoki paydo qilishga xos tarzda hal qilishadi. O’zlaricha meni bilganlari uchumidi sevgimni “topgan” ichimdagilar, mana shu yozgan mashhurlarimiz uchun ham sening sevging oshkora bo’lib, bizlar mishqilab bosib qanchalik sevgingni insonlar taraflama klounadaligimizda ko’rsatib turaveramiz, deb yo’q bo’lgan ahvolimni, oddiy ma’lumotimni o’zlarini boshqacha bilaolmas sevgi tushunchalari bilan qiyoslab yotaverishayaptilar. Koshki ularning, bilgan o’lganlarimning birontasini eslasam yoki ustlarida kuyunsam. Mana shu yerdagina misol, hozir o’tib ketgan uy shaxsimiz, Ruhshoda a’zo mening ichimda bo’layatgan ishlarni shoshirib, kelishuvdan ham so’ng mendan nimalarni bema’ni-beso’naqay ichimdagilar uchun chiqarib berasan degan ravishda ichimdagilarni bosimini uyushtirib ketdi. Ichimdagilarning talablarining aniqligi yo’q, o’zi aniq, noaniqligidan qilmdirmishi ko’p, bema’ni talablari undanda oshiqdir. Endi, chiqib kelishim paytida yana bitta misol ko’rdimki, ichimdagilar mendan nima qilishimni so’rab talab etmaydilar, balki o’zlari meni boshqargan paytlari, suqma-suqonlik bilan men tomondan, og’zimdan bir nima deyishib yoki meni harakat qildirishib va h.k hayotiy jarayonlarga mening o’zimni ichimdan turib aralashtirib, shu zahotiyoq menga buyruq berib yuborishadilarki, natijada men ularning yomonlashuvimga chorlashlari bilan mahkum, muqarrar qiyin aholga yuz tutadigan bo’lib borishim kerak. Ular chiziqcha bilan chizib yuborga yo’llarini davom ettirib, ular kutgan boshimga g’avg’oni orttirishim kerakligi, naqadar ularnin mig’ombirliklarini, doimo shu tarzda mendan foydalanib, meni urib kelganliklarini bildiradi. Boshqa vaqt to’ppa-to’g’ri harakatlar, akshnlar yo’q ya’ni qarama-qarshiliklar tikkama-tikka yoki to’ppa-to’g’ri qarama-qarshi bo’lib turishmaganlar. Endi, mana shom ham uzoqdan eshitildi. Ertangi kun bilan Shom ya’ni “shu om” bu – Iblis va AQSh chi Ruhshodalar chiqib ketishadilarki, zero 2 kun orqaga pasayishda 2 kunligini bildiradi. 100 ballikdan 55 baho ham yo’q ularga xo’sh. Endi, Tojikiston Buxoro bilan oxirda juftlashuvga kelishgani boisidan, Tojikistonlik xotinim, shu davlatning ayollari bizlarga tarannum etilajakligi tarzida, almashinishli jarayonlarda o’zini bildirib, qayerimning o’zini yaxshi ko’rarkin, degan ma’noda doimiy ishini qilib kelgan menga. Endi, har kim-ku xay o’z tarafi bo’yicha barchasini bilib nazorat etadi, shu jumladan ichimdagilar ham o’zlarining chiziqlar bo’yicha birinchi amaldaliklarini o’tkazib, chiziqli buyruqni ifodalab ichimga majburlab kirgizib, so’ng yoysimon bosimning qarshi olinishini, bu chiziqlariga damli, shamolli, aniqrog’i men o’rgatilganligimga duch kelishim muqarrarligi bo’yicha tekkazilishini kutib dam olishga kelishganliklari ayon xo’p. Ular ya’ni ongimga kirib ortidan yopishib olgan kuzatuvchilar uchun chiziq birinchi, bosim ikkinchi va o’yinli raqamli jarayonlar uchinchi sanalgan, shu barchasi 3 ala tuyg’u, yuqoridan (eng zo’ridan) pastga qaratila. Shom payti hamma menga kulib boqdi, aniqrog’i o’zimizdagilar bo’lsalar ham shu, demak, onam Ruh haqiqatan ta’sir etuvchi, har kimning o’z tarafiga xos shu namozni o’qishga tushdilar  va Amerikaga xana yana bir bor. Endi, zapisli Shohidning o’zi zapis bo’yicha, yurgan abadiy chiziqli yo’liga ko’ra menga kelib tutashaolmasligi aniq va ma’lum. Mendan shart bo’lsa, uni ko’rmasdan topib olib, ustiga tushganchalik qiladigan ishlarini, aynan jarayonlarigacha qaytaraolmayman. Meni shunday qildirib bilganda hamki, men oddiy uning o’rnida zapis bo’lib qolamanki, bu – uning o’zi tegani bo’lib ketavergani maqul. Shuning uchun zapisga moslashib berish talabi, ichimdagilarning qistovlari mutlaqo noo’rin va xato. Menga xo’p yaqin bo’l deb shama qilishadiki, men shu ishni qilaolarmidim, bilmadim qanday maqsadlari borki, mening dovdiraganim, o’zimni va tinchimni yo’qotganim qoladi xolos. Yana shu gaplarimdan keyin meni qo’rqizib: tamom senga, devonaxonaga, - deb o’zlaricha qo’rqizayaptilarki, devonaxonaga borish bo’yicha o’zgarishim mumkinligini zapislarini qilinishigami yoki qilinmasligigami shama qilib aytishayapti?! Shohidning ya’ni jonimning nusxasining tanamda asablarim bo’lib, ustma-ust tushayotganini zapisidagi o’zi bilan bir xilda, nisbiyliksiz taqqoslab yursa bo’lmaydimi, shunga hayronman. Endi, Ofining ko’tidan Iblisni uloqtirib, bo’qiga ya’ni najastiga ko’p ham yopishavermasligi uchun Amerikasiga jo’nativorish taraddudi ham bo’ldi. Iblisning ofatini Ofi yengib berdi. Men Ofining o’zimga bog’lanishini aytsam, Ofi bu – jonli shon-shavkatimdan tafakkurdagi ayollarni qanday sevishimni to’g’irlab, yaxshilab olganim sanaladi. Ofi ya’ni O fig, Oning figi, ajratadigani degani bu. Endi. 312. Bugun 53 bo’lib, Rossiya va Amerika mojarosida Farishta va Iblis o’zaro bizni tentiratib urush olib boradilar. Buxoroliklarga uy qurish masalasida xato ish jarayonlarini tushuntirganim uchun xafagarlik va qasos niyatlarida mendan o’ch olishga urinaverayaptilar. Uyqudan turg’izish va uxlammasligim uchun Buxoroliklar juda qadiy nazorat va aniqlik talab etib turadilar. Ovqatni ham och qoldirib, so’ng berishga o’zlarini sababchi deb berayaptilar. Boz ustiga Iblislar meni zapis shtrixidan biriga tushishimni bilib, qastdaniga teskari ishni buyurib, shu payt uchun ilojsiz aybni boshimga qo’yish bilan shug’ullanishiga o’xshash Buxoroliklarmi yoki boshqa sababmi, uyqu beradigan dorini ham kecha berib, bugungi uyqudan turish va uyg’onmaslik ishlariga yana zapisli ravishda shtrixli to’g’ri chiziq bo’laklari toki aniq bo’laman deguncha o’yin qilib, o’zlarini aynan shu tarzda, zapisga kirgandan keyin teskariga yo’l yo’qligidan foydalanib, baribir ziddiga qarata kommanda, buyruq berish orqali yengishlariga xos kelaverishni bildirib qo’ydilar. Endi, meni visokiy kachestva ya’ni yuqori sifatda ko’rmoqchi bo’lgan Iblis, doimo meni o’zining bahosi bo’yicha yurishimni talab etib, go’yoki men mas, balki o’zi meni shu darajaga chiqarib boshqarayatganga o’xshab, unday o’ylama, bunday o’yla, - deya chindan ham tupikka tushishimni bilib berganligiga meni tushurib, o’zini hamma tomonlama bilayotganga xos tutishi jonimga ham tegdiki, buni Iblis deydilar. Umuman 57-kunda meni Devonaxonaga tashib olib borishib, kunida 3 mahal ichadigan retseptli dori yozdirib olib kelishdilar va men har kuni shunday ichib yuribman. Dorining nomi Russan shekilliki xo’p. 57-kun 60-kundan uzilajak sifatida 3 kun ortga botib ketayapti, demak, 60,(0)1 ni pastdagi kunlarga qolgan, mag’lub etilganligini bildiradida, qaytib 0 dan 60 kun o’tsagina darrov devonaxonaga, ruhiy kasallar shifoxonasiga etib tiqishlari mumkin shekilli. Kimdir pichirlab doimo: seni devonaxonaga etmasammidi, - degan gapni qiladiki, go’yoki men o’zimni u joydan asraganimni o’zimga ko’p ko’ribman-da, shunga hali meni “zo’r” bilib-bilmay qo’rqizib yotayatgan emish. Shu bachachalar. Shu Buxorolik bachachalarga ko’timning shumshagini oyoqlarim misolida tinch turg’izaolmay qimirlatsam, darrov ko’tlari turib, menga sakrashadilar. Hamma o’z ishini suyunib qiladi menga, hamma bu - ichimdagilarning bari. Hech kim tortinmaydi, muttaxamlik o’z-o’zidan ichidan aylanib o’tishi kerak! Qarangki, hech kim iqtisodga qiziqmaydi va muttaxamlik qilayotgan bir shaxs ustidagi faoliyatlarini o’zlariga atamagan, qaytmaydi deb bilishadi. Endi, avvalambor ichiqisma Iblis meni urishga va ortda gangitib qoldrishga kech qolib, mening ta’sirchanligimda o’zini o’pkalash ishiga tushib: mening gapim, qildirmoqchi ishim qolib ketayapti-ku, - deya shunday doimo paytlar qistab turaveradiki, uning kuyasidan va yopishqoq parazitligidan hech ham qutilib bo’lish yoki bo’lmaslik holatining o’zidan kerak bo’lsa chiqaolmay, qutilaolmay qolaman. Ammo nima bo’lganda ham shu, u Iblis o’zicha o’ylaydiki birma-bir sog’ kelayotgan fikrlarni va g’oylarni o’zi yozdirayatganga o’xshatib, meni bosim bilan yiroqlashtirib, bosib yubormoqchi bo’ladi, aslida esa faqatgina shu olg’irlikni, kelgan o’y-fikrlar uning nazoratidan o’tib men tomonimdan go’yoki xo’sa ravishda yozilayotgani bo’lishini qilayapti xolos. Mana o’zining tushuntirishicha, shunga balki yana bu yozganim sababli qildimi yoki chindan ham shu bilan birga boradimi, yozayotgan o’y-fikrlarimni o’zim bilib, esda tutib borishimni yaxshilab tanamga tiqishtirib joylamoqchi emishki, natijada shu yozuvlar bo’yicha bo’ladigan hayotiy ishlarda, bolalarga qarash kerakli chog’larda men adashmay o’zim bilganimcha o’zimni tutishim kerak emish. Qanday ikkitasi birda quyon ovi-ya! Ha, chindan, haqiqatan ham bu kishi, Iblisvoy bilan oddiygina o’tirsam, menga g’oya kelmas bo’lib, hech narsani yozaolmay qolishimga to’g’ri kelib ketayapti mana hozir ham, “voy o’lmasam”! Aslida ho’ppoq, u bir tovlamachi xolos. Men o’zim kallamda va hayotimda nima kechayatganini bilib yozaman. Masalan, hozir shu, Iblis o’zini dom-daraksiz bildirmadi va men shu jumlamni yozdim. Keyingisi Iblis o’ylatmayatgani uchun nima yozishni o’ylamay qoldim. Ammo ha-ha, haliyam yozayapman, ko’rib turganingizga o’xshab. Iblis Imp, men uning boshqa nomini bilsaydim agar, topib yozaydim-u, ammo Durdi ham emas, va h.k shu Amerikalik yemxo’rlar sardorida. Shu barcha Amerikaliklarning dunyoqarashi bo’lsa kerak, ko’ti chuki menikiga o’xshaydida deb meni Dunyoviy bilish va tariflashda o’zi bilan mos kelganimdan, o’zini mening boshimga qo’llab yotaverayapti. Uning ichki ovoziga e’tibor bersam, tanish ayollarning o’rtancha bariton ya’ni yo’g’on ovozining silliqlangan, havoli ya’ni unliyalish shaklida o’zini qochiriqsiz-qochirimli bildiradi. Qolgan ayollar ya’ni Ruh va Farishta ham shu, ammo tanigan, yaqin ayollarim orasida boshqa tartib yo’nalishi bilan ovoz solishadilar mening boshimga xo’sh. Mana yozib turganimda gapni ko’paytirmaslik-ko’paytirish maqsadlarida qaysi, nima deya bu gapni aniq to’ldir va unisini ham deb hisoblab menga bildirib yotishibdi qolgan ichimdagilar. Bularning o’zi ho’ppoq, mendan doimo kollineralik hujumlari orasida to’ldirishni kiritishni so’rab, o’zimni shu qistovga ya’ni kollinearlik buyruqlariga to’g’irlab, barcha jarayon bosim chiziqlarim bilan g’arq qildirishimni istashadiki, shu voqelikdan ya’ni davrchadan aynan bir xil kutilgan harakatlar, voqealar sodir etilsin shu go’zzuklarning ko’t teshikli ko’zlari uchun. Agar shunday to’ldirish qilsam, oyoqlarim va butun tanamda teri va etim bo’yicha havodan po’rtillash, bir tebranib olishlar ya’ni molga go’sht bo’layatgan jarayonga o’xshab dirrilab qimirlashlar bo’lmaydi, shu degani mening tanamga bo’q bilan barqirash, Ruhlik yo’liqmaydi. Menga endi zo’r ishlash bo’layapti deb tushuntirayaptilar, go’yoki o’zlariga aytgan ishlarim bo’yicha menga hamla qilmayaptilar, balki ishlash so’zini yopishtirib qo’yganlar xolos. O’zi, bularning ya’ni ichimdagilarning harakatlari va say-harakatlari ko’lamini va qayerga qaratilganini hech bilib bo’lmaydi. Ishlashimni bir kishining yoki o’zlaridagi tomon yo’nalishining jig’ini olish va so’ndirishga qaratib qo’yganlarki, u kishi mening ichimda go’yoki tishi bilan tishimdan tortib, ko’timning teshigini tishlab turganga o’xshaydi. Mana shuncha tezkor o’y-xayollarini chiqarib yozib beraman, menga raxmat deyishmaydi qizg’arlar-e. Ha, Iblis va sheriklari Amerikaning amligining qizg’arlaridir. O’zi, aslida, menga shuncha o’y fikr ularning yanada yozdirish yoki to’xtatishlari paytida kelib ketadiki va birontasini, dolzarbini yozib tugatgunimcha qolib ketadi, keyin pushaymon bo’lib o’tirishib, mana hozir bo’layotganiga xos, men ham shunday bo’lishini istashim bo’yicha, qizishib, qolishib tamom bo’lishadi. Go’yoki men o’zimdan o’zimni undirish va sotish bo’yicha hamma ishni qilmayatganim uchun meni ko’t qilib yo’qqa chiqaraolmay xafa bo’lib ketisharmishlar. Endi, men odatda uchun so’zini maqsad vazifasida ishlataman va sababli so’zini esa bois ma’nosiga solaman. Ammo yozishlarim borasida shunday qaramaqarshiliklar, muttaxamlik va tamagirliklar bo’lib o’tayaptiki, kim tomonidan yozishni va to’laqonli tushuntirishni bilmay, bir tomonga “uchun” ikkinchisiga “sababli” bo’lishiga g’arq bo’lib ketaman. Endi, ishlash so’zining mohiyatiga e’tibor qaratsak, ishqalanish bilan lash-lushlarni tekislab borish degan ma’no kelib chiqadi. Nazarimda ichimdagilardan kutilayatgani, chunki bu – o’zlarini men bobimda qanday ishlar va natijalar chiqarishim kerakligi bo’yicha oldindan kutib turganga, o’ng ko’zim teppasidagi qoshim yuqorisiga tasavvuriy, asablarga borib taqaladigan ko’z chiqarganga o’xshash tarzda ishlashim mobaynidagi barcha say-harakatlarim va ko’rinib, bilinib turgan mehnat samaradorligim va natijalarim birontasi ahamiyatsizki, faqatgina ichimdagi chalkashlik, bag’rimdagi yopishqoq qaynashni ochib chiqib, yechib bersam va sovutsam bas shekilli. Nima bo’lganda ham bu kunni noma’lum qoldirmaylikki, bo’layatgan ishlarni jadal, ashaddiy suratlari bilan birgalikda fosh etaylik, oshkor qilaylik. Demak, 53 soni 55 dan 2 taga kam, shuning uchun bu sonlar yetib olajak sentabrdan yana bittasi kutilishidan so’ng ikkita avlod vakilligi yopilishi, 16 yildan ikkitasi bo’ylab 32 yil o’z marrasida yakun topishi sababli kollinearlikning ikkita chiziqlarining oralarida ilon yegansimon shish, baqaloqlik bosimi va chizig’i bo’lib berishim o’z-o’zidan oxiri shu kollinear vektor to’g’ri chiziqlariga, to’g’ri chiziqlarning mayinligiga va asl holiga xos ko’ndalang kesimi bor yoki yo’qligiga aylanib borishi kerak. Endi, nazar-pisand qilib Tojikistonga borsam, uylari boshqalar uchun o’zlaricha bir ham o’zgacha-ki shundoq antiqaviylik bormikin deya faqatgina munosabatli borlik va ko’chalar shaklan ko’rinishiga tomib ketasiz hamki, shu bu boisidan bo’lsa kerakki, Tojikistonlik xotinim meni Buxorolik deb hisoblab, shunga hamma qatori bo’lmasa, o’zining yaqinligi bilan tashna deb topib, menga o’zimning bilimimga qaramasdan, O’zbekistonda hali qilinmagan, yoki men bilmayman deb hisoblagan har xil mehmonnavozlikka xos qiliqlarini o’zicha o’zi shunday bo’lib, mehmannovozligini bizlar bilmaymiz deb topib, yaxshilik qilayapman deb: men senga bunaqasini o’rgatdim va unaqasi bo’yicha xayollaringning borishi aynan men sababli, - deb turaveradi. Go’yoki O’zbekistonni, nimalar o’ynalishi va yeyilishi kerakligini mendan yaxshi biladi. Endi, Iblis faqat: meni de, - deydiki, “kim sen, o’zingni tanishtir”, - desam bildirmay, jimlikka tomip ketadi. Masxara bo’lsa shunchalikda, ebi-bilan bo’lsin axir. Endi, aytishayaptiki: Iblis biz o’zimiz, ya’ni Iblis men va o’zim tarafdagilar ikkichi, tupoylar, - deya Muhammadaziznining Azizini maqtavorishdiki, Aziz menga ichimdagini bir yozishimdayoq chiqarib beradigan ergashtirish kuchiga ega sanalayaptiki, bu – matematika bilimlarimga vaqtida aralashgani boisidan bo’lsa ne ajab. Endi, psix bo’lish haqida ozgina bo’lsin xo’sh. Shu psixlik chog’larim borki, kerak bo’lsa shuni o’zlari uyushtirib, menga taqab ketadilar. Aslida meni psix deb topayatgan hodisa bu – orlarim, insonlar ortidan haqiqatga chiqish, insonlar bilan birga asl qadriyatlarni tushunish sanaladi. Shuning yig’ilishi qiyin edi-kuya, ammo qanday bo’lmasin, g’imr-g’imrlab, har qaysi davr va jabhadan oq nuqtachalarni yig’ib, mening ahvolimni o’z qiyofalarida ko’rsatib uydagilarim menga tashlanib, mana shu sensan deganga o’xshab, o’zlari bo’layotgan ahvolni men aytishim kerakligiga “qo’yganchalik”, e’tiborsizchalik, meni ayblab bilishadi. Endi, Shohid ham Amerikachalikki, mening tanamni o’z ichiga yutib olib, o’zining tanasini meniki qilib qo’yib, ko’rsatib, meni ekstazli miyada bir ham nevroz qilib ketadiki, ko’t bo’lganimning o’zi yaxshiroqdi deb qo’yaman. Go’yoki X ga o’xshab qo’yilgan tanam, qo’tog’imning o’zini va pastlarini bildirib borliqda, haqqoniy va jismli turadi, ko’ksim uzra sal yaxshiroq bo’lsa hamki, boshimda ekstazli maynavozchilik ketadiki, shu tepa yarmim parallel yo’qlashuvli dunyoga tushib qoladi. O’rniga esa Shohidnin boshi va ko’ksi, yarim badani mening borlig’imda bo’lati, qolgan yarmi mening pastki yarmimda o’zining qandayligini bildirib turaveradiki, men uni bilib olishimdan darak shu. U bilan shu jarayonlarda go’yoki boshimga yuk bosilgangan o’xshab, baribir endi qoloqlik tarafida yashashga xos ekstaz ya’ni yuz bo’shashliklari va ahvol o’z kayfiyat gashtida miriqishi bilan ham zo’riqib-zo’riqmay qandaydir bir kayfni, huzurbag’shlikni yo’qotaolmagandan keyin aylantirib, Implik qilaverib, o’ziga tortaverishga qo’yib beradiki, bu – tosh bilan yerga bosilgan miyamning faqatgina kuzatuvchi bo’lib qolishiga shama qilayapti hozirdan. Ha, aslini olib qaraganda bunchalik ekstazli kayfni ko’taraolmagan tanam va vujudim o’z-o’zidan nafratlanib, g’aji kelib va biqinib yomonlashganida, shu kayfni maromida, bir me’yorda olaolmay qolib o’zini jahldan ozdirib-o’zdirib qo’yadiki, aslida bor ish bu – shumshagimning o’zim deb topiladigan vujudiy gashtini darrov yedirishlari va mendan shuncha hujayralarni hayotim davomida, umrim bino bo’lib olib tashlamoqchilikka xos o’yinlari bo’lib o’tadi. O’zimning kayfim o’zimdan oshmas va faqatgina o’zimga degan shior ostidagi tiqma-tiqon me’yorni aldashli, o’rtachadan o’tib tushishli va hech kamayavermaslikka sodiq qulli o’yinlar bu shular.