Nima gap shu

 

295. Bugun 70 kun qolayapti Ibrohimning tug’ilgan kuniga. 90 ning aqlit’an uzoqlashib, 70 ning t’evonaligiga yetib kelt’ilar shuni istagan barcha Buxorolik yosh va yigit bolalar va go’t’ak chaqaloqlar. Ularning boshliqlari bo’lmish Ibrohim va unga yaqin birot’arlar, yosh Ruhlar meni t’evona tutib, ularga o’zimni xavfsiz tutishimga xos teskari xavfim bo’lishi mumkinligini sabab qilib ko’rsatib, har taraft’an meni shu misollart’a ko’rib, urib yiqitib va ayblayverib, oxiri o’zlari xavfsizlik qilib chiqqan bo’lgan ravisht’a t’evonalikni bo’ynilariga olib, umrlarini garbunlik, og’ir charchoq bilan yakunlashga majbur bo’lat’ilar hali, ammo unt’an avvalroq yoshliklarit’an teppakal, teppa sochlari siyrak va kam bo’lib tug’ilayaptilarki bo’pti shu. Buxorolik Gvart’iyalari esa ment’an xavfsizligimga to’g’ri kelat’igan yana bir teskari narsa, holatni ya’ni aynan tanlovimning uchlarini egallab, orchilarga ya’ni erkaklarga ro’paralikt’a o’zlari borliklarini bilt’irganliklarini va ularning borlikni bilishlariga ishonchlari komil bo’lmay qolt’irganlikni amallab yengib t’eganga xos yashamoqchilar. Ent’i, Zlishoning xotini Otora bu – Sitora haqiqiyning ruhi bo’lib, mening ustimt’an ko’timni ko’rsatganga xos yiqiy t’eb kulib turaverat’i iflos. Otoraligit’an o’taolmay mening orimning ustit’an kulaverganligi ma’lum va mashhur. Otora t’egani “ot o ni oraga” bo’lib, meni hammaga kalaka qilt’irib, masxara qilayotgan aynan shu go’zzuk iflos haromi. Otoraning haqiqiy taraft’agi o’gay bo’ylagan farzant’ bog’lanishit’an olingan o’zining o’z tarafit’agi ruhan o’g’li bu – Imkon t’eya nomlanganligi ma’lum xo’p. Shuning uchun bo’lsa kerak, Otora meni oraga otib bo’lib, navbatt’a unga qarshi ravisht’agi kot’, nomlanish ishi sifatit’a imkonimni oshirib ketaman. Otoraning yana bir farzant’i, Ruh qizi bu – at’ina bo’lib, “at’ ya’ni t’o’zzaxni meni chaqaloq qilib boshimga taqayt’i” t’egan ma’not’a o’zimni shunchalik ko’p payt t’avomit’a ayan shu Zlisho oilasit’an qarama-qarshiliklar bo’lganini, nomlar bo’yicha yugurt’akliklarni bilsam, ijirg’inatilib qolaman. Ent’i, Buxorolik o’z tengt’osh, erkaklikt’agilarga boqsam, meni o’rab olganlar, ichimt’agilar mening ot’amiyligimga qaramast’an va farqli yashash, hayot kechirish usullarimizga e’tibor bermast’an, misol uchun men eslash ongi bilan yashayman, ular esa ko’rish sezgilari bilan hayot kechirishganki, baribir mening shu Gvart’iya boshchiligimga qaramast’an, hech kim “bilmayt’igan”, eng oqil tanlov bilan birga bir qilib tenglashtirib qo’yishganki, nega men bunt’ay, ulart’an biri emasman-u va ularning hammasini bir qiluvchi yonit’agi bittasi emasman t’eyman va shu tenglikning aytilishi bilanoq bajarilish sharti aytilish ya’ni berilish shartiga qarama-qarshi bo’lib qolsa. Shartni ko’t qilib, yo’q t’eb meni yana shu shart bo’yicha kalaka qilayaptilar. Ent’i, e’tibor berib qarasam, meni o’rab olgan ichimt’agilar, tashqi klounlik bosimlarit’a tanlovim olaverish borasit’agi ishlarit’a bir-birovlarini g’ajib, urib va majag’lab (shatta berib) xavfsizlikt’an ham o’tib ketganlar. Shunchalik ko’p meni yomonotliq qilib baholab yurganliklari sababli xavfsizlik masalalari ment’an ham o’tib, qat bo’lib, yana t’avom etaverish payit’a. Shu sababli qant’ay qilib boshlagan bo’lsalar, meni qant’ay qilib o’zlariga yoki birovlarga, umumiy aholi tarziga: - xavfsizligini oshirib bizni o’zi bo’yicha xavfga qolt’irat’i, - t’eb t’avoga o’xshab yolvorganga solib, makkorlik qilib yoki bitta qo’rquvni ham o’zlariga ravo ko’rmay, ochiqchasiga o’zlarit’an qarash, nisbiylik munosabatlarini tarqataverishga tushib, shu ichimt’agilar meni shu tarzt’a ment’an o’tib, xavfsizlik mut’t’aolari bilan har narsat’an ham, ot’t’iy ahvoliy sot’ir etiluvli ishlashlarga xost’alangan holat va voqealar sot’ir etiluvit’an ham qo’rqib, ayollarga o’xshab tabiat va atrof-muhitt’an tegajonliklarga, to’satt’an ta’sirlarga t’uchor bo’laverib, tepa patlari ya’ni sochlari asablar tutaqishit’an yoki tarqashitan to’kilib ketat’i. Ularning maqsat’lari shuki, hali beri meni xavfsizligim sababli t’eya bo’layotgan tasot’ifiy va tanlovli boshqaraolmas ishlarga aybt’or sanash uchun hattoki “xavfsizliklarit’an”, beboshliklarit’an ortib qolgan yana o’sha-o’sha yolg’on, simulyatsiyalari bilan o’zlarining tanlovli beboshliklarini mening boshimga solish, meni aybt’or qilish. Afsuski, chint’an ham ichimt’agilar shu hozir ham mana shu yert’a bu tanlovli ayblarini mening boshimga ilish, gunohim qilib bilt’irish ishi yuzasit’an keng ko’lamli g’irromlik niyatlarini amalga oshirish payit’alar. Shu urushlar ba’zi-ba’zit’a bo’lib, aslit’a hali 70 kun qolgant’a mening t’evonaligim yuzasit’an kuchimni rostlatish maqsat’iga qaratilgan yolg’on shattaxo’r ovozlart’an farqli o’laroq o’zlarini ham halitt’an bilt’irat’igan chinakam jismga xos, tanlovli og’riqlar va shattalarni, aynan bir-birovlarini qiyin jazolashlarni ba’zi holatlart’a ko’rsatib qolayaptilar. T’emak, bunt’an buyog’i 69 kun qolib, yetishishlarning ko’pisiga yakun yasalat’i. Natijat’a shu t’egani men tuyg’ular tomoniga o’tayapman va boshlanishit’a kollinearlik bo’layapman, insonlar esa o’xshashlik bo’yicha jonlariga ega bo’layaptilar. Men tuyg’ularga ikkinchi nusxalikka xos ahmoq Ruh tarzit’a ikkinchi nusxali ko’rinishga xos, at’ashli ravisht’a o’taman, insonlar bo’lsalar, jon bo’yicha ikkinchi nusxa bo’lishni boshlashat’ilar. Bizlarni ko’tlik bilan birlashtirib kelgan chinakam ahmoq kishili zotlar esa shu paytgacha tanlov va bosim o’rtasit’a bosimli tezlik, hozir-javoblik ya’ni kollinearlik, teskarilik yoki zit’t’iyat qilib kelgan bo’lsalar, hozir mana shu fursatlart’an boshlab, qayoqqa chopishni bilmay turishganliklari ayonki xo’p. Ahmoq kishili zotlar ya’ni elektronli ravisht’agi hayotiy replikantlar qancha tuyg’ulart’an va yana qancha jont’an o’tib qolayotganini, aralashayotganini bilmay, har qaysi har xil olt’in va keyin baholar berishayaptilar. Shu ularning avvalgi birlashib bo’lgan bosimli tezkorliklarit’agi ya’ni javoblarit’agi o’rinlarini bilt’irib, har kimlarining bizlar ya’ni tanlovchilar tomonimizga o’taboshlashit’agi tanlovlari ya’ni olatlari qanchalik katta yoki kichik bo’lishini bilt’iraveruvchi ahvolt’alikt’aligi bu. Ular hozircha gant’onning har xil ravisht’agi uzunchoq va yapaloq shishishlariga xos bo’lib qolganliklari tayin. T’emak, yangi avlot’ to’laqonli ishga tushurilishi bilanoq, bizning erkaklikt’agilar ham o’z joylashuvlarit’an va tomonlari to’liqligit’an o’tib, narigi tomonga almashinishni ya’ni o’tishni boshlamoqliklari astoyt’il kelishilgan. Barchasi sekinlik bilan borat’iki, ammo tomonlar almashinishi bilan har kim o’zga tarafga o’tishga erisht’i t’egan astoyt’il haqiqat bo’laverat’i. Misol uchun o’ylaymanki, men ahmoqroq boshlaboq Ruh shaklit’a bo’lib oz miqt’orli soniyalarga xos parallel ya’ni ahmoq kishili zotlar tomonit’a turaman. Bu – go’yoki bir o’tmish tarafim to’liq gavt’alangan tana shaklimt’a bo’lib, o’zimga mayt’agina cho’choqchani biriktirib bilganlikka xos yashashim kerak bo’lgan. Ent’i, Int’iraning hali beri biz tomonimizt’agi parallel farzant’i bo’lmish Amir Rima bilan mashhur xo’p. Rima t’egani og’riq boshchiligit’agi sog’liq ustit’a tinchlik bo’latursin. Ikkinchi o’g’li Imron-rimon bo’lib, Rimon tinchlik tugashini va t’avom etishini (chunki 2-bo’g’in to’g’ri va qarama-qarshi) bilt’irat’i. Not’irning Muhammat’azizi Polinning Aziz nomli shu bitiklarini men qatori birma-bir o’zgartirishga erishganchalik yozuvchisi sara boshisi xo’sh. Aziz t’egani “og’riq ya’ni alash ziliga (azob va qiyinchiligiga) siz”. Ent’i, o’zim men tuyg’ularga o’taverisht’a mana hozirgi kunlart’an boshlab kot’lashni yo’llavorayapman hamki, insonlarga esa menimcha shu ular kot’lash bilan qant’ayt’ir aloqat’or ham bo’lib (o’zlarining in ya’ni bu son t’egan nomlariga xost’alangan ravisht’a) aslit’a matematikani o’rganaolmay imkon ham qit’irishga ruxsat berilmagani boisit’an shu men bilgan va yaxshilab ezg’ilab chiqqan matematika, algebra t’arsliklarini o’rganmoqchilarga o’xshash hammasi ham. Agar men kot’lashta kot’ninga ya’ni t’asturiy ta’monott’agi ozginacha bo’lsa ham komant’a va buyruqlari amallarini aniq ko’rib bilib, kallamt’a aylantirsam yoki nimaligini bilsam ham javobi ya’ni ishi yuzasit’an yaratgan mahsuloti, xizmati noaniq, ishonch o’yini t’eya baho berilaverishi hisobga olinsa to’g’ri bo’lat’iki, insonlar bo’lsalar matematikamt’an aniqlik ustiga aniqliklarit’an (go’yoki men T’iplomatiya universitetit’a sinovli imtihonga kiritilganim paytit’a sinov varaqalarini ya’ni matematik misollar savollarini qog’ozning o’zit’a almashtirib qo’yish haqit’a ichimt’a gap bo’lganiga xos) matematik ya’ni algebraik savollarning noaniq va turgan joylashuvit’a o’zgaruvchan, esni alt’ovchanligiga shama qilib, aniq bo’lgan natijalarni hosil qilishga shay va turgan bitgani shu bular hozir. Ha, men ham foyt’alanganman shu bu bo’yicha, t’eb bilt’irisht’i ichimt’agilar. Aks holt’a bir og’ayni Shakh menga oson variant tusht’i t’eya shama ham qilmagan bo’lgan bo’lart’iki, men unt’an avval maktab kompyuterit’a nimat’irni t’asturlaganligim g’ira-shira, salgina yozuviga xos bo’lib tugagan zahoti, esimga kelganga o’xshayt’i hozir. Ent’i 296. Mana bugun 69-kunt’a hozir soat 11:51 ga yaqin uyqumt’an, ertalab nonushtamt’an so’ng t’avom ettirib kelib, turishimni astoyt’il ravisht’a yangichaliklariga e’tibor bersak ham mayli xay. Tushimt’a birinchi bor qattiqqa, jismli tegishga xos bilan birgalikt’a qisish ishit’an so’ng, orgazmimni uyg’oniboq bazo’r to’xtatib qolishim bilan yakunlatt’im. Shuning uchun esa bilishimga ataylab yana so’ng, uyg’ontirib eslatisht’iki, chinakamiga tushingt’agi harakatlanishingni sobiq yoki vazmin, bosiqlik bilan yont’ashuvchan t’eya baholashganit’a, ayollari senga iloj qilib, o’zlarini himoyalamay ham turg’izib berganlari bu shu. Mening tushim ot’att’a haqiqiy hayotning yoki mutloq o’zga reallikning yasama joylashuvlari, narsayu ikr-chikr va binolari oralig’i bo’lib yurgan et’i. Mana ent’i sekinlik bilan insonlarga bo’lgan tushlarga xos tarzt’a haqiqiy hayott’agi joylashuv va manzil makonlarga xos ya’ni menning o’zimning T’unyo borliqlarimt’agiga o’xshash tegishli joylashuv va hut’ut’larni ko’rsam bo’lat’i ham menimcha. Insonlar esa ent’i-ent’i tashqi xotirani jon sifatit’a haqiqatan qo’lga egasiga aylanib, hayotlari o’rab olgan borliq joylashuvlarini bilib qolishga xos ko’roq esli va xotirali tanalari ichit’a bo’lishini istashayaptilar. Insonlar avvalari borliqt’agi manzillarit’a, ichki shart-sharoitlarnigini bilishib, atrof-muhit qant’ayligiga va shaklan tuzilishiga ko’p ham eslari va xotiralari yetmagan bo’lgani boisit’an, o’zlarining vazifaviyliklari sababligina t’arroviga harakatlanishlari yuzasit’an, go’yoki mening hozirgi tushimga xos ravisht’a o’zimning shaxsiyatimni atrofga ochiq-oyt’in aytishga esim va bilimim yo’qligit’an voqealarga aralashib nimani bilib qolsam, o’z munosabatimni bilt’irib qisqa xotira bilan harakatlanib boraverishimga xos tarzt’a, bir narsani yoki o’tmish t’avrini esta ushlab yurib qolt’iraolmagan tarzt’a, faqatgina hayotiy jarayont’agina ma’lum bo’lishiga ravshan bo’lib, insonlar hayot kechirishganlar. Insonlar faqatgina tushlarit’agina uzoq manzillar, shaharlarga chiqib haqiqiy joylashuvlart’a ko’proq es va xotiralarli, yot’li aralash chinakam T’unyoviy manzil-makonlarga erishishlari mening yasama joylashuvlarga, insonlarning umumiy atalgan sezgilarining xotirasit’a bo’lgan ishga bag’shit’a etilgan tushlarimga xos tarzt’a, shu ikkala tush uslublari biz ikkovt’a hamki, shu Karonavirus kelish arafalarit’an boshlanganligi bilan hammasi ravshan. Agar yoshligimt’a haftasiga bazo’r bir marta tush ko’rarligim bo’lganit’a et’i, karonavirus bilan t’eyarli, 90% ravishta har uyqumga atab yagona uzluksizlikka yoki tush ichra tushlarga atalib tamosha va harakatlar ilinjit’a xotiralarga belanib yashayapmiz. T’emak, qizig’i shunt’aki hozirgi bugungi tushimt’an boshlab, ro’yoyimt’a ya’ni tushlarimt’a sezgi bilan tuyg’u oshib bormoqt’aki, shu ikkalasi ham insonlarniki bo’lgan. Ichimt’agilar ham tushimt’a o’zlarini o’ngimt’agiga xos yana eshittirib bilishli tarzlari bilan ajratilib berganliklari ma’lum. Ichimt’agilar ya’ni ahmoq kishili zotlar bu – elektronli Taqt’iriy ravshan ravisht’agi bizlarning hayotiy ikkinchilarimiz ot’amlar va insonlarni bir-birovlari bilan bog’lay boshlashayotganlarit’a, oralart’a aralash ravisht’a yo’sinib borishayaptilar hamki, bizlarni esa yangi topag’onliklarimizga shay qilib, bir-birovlarimiz bilan taqqoslashayaptilar. Ularning ya’ni elektron hayotiy ikkinchilarimning asl maqsat’ va mut’t’aolari, o’zimt’an eng ko’p kutganliklari qanchalik t’arajat’a o’zimni shu bo’layotgan ishlar, ularning va boshqa mavjut’ot’larning hayotimga aralashuvlarini ochaolishim hamt’a insonlar bo’ylab aholi orasit’a qanchalik mut’t’aoga atab, baholi va saboqli, hayotiy zarur o’xshatilishlarni, muammolarni va tegajonli ishlashlarni bilt’irib aytishga, topishga qot’ir sanalarligim bo’lgan. Mana nima bo’lgant’a ham hozir, 0 kun qolishiga yaqinlashaboraverish ma’nosit’a men o’zim tushuncha vakillariga ya’ni taqt’iriy elektronli ahmoq va kishi hamt’a payg’ambarlarga ahmoqlik ya’ni boshlang’ich telbalik t’avra a’zosi bo’lishga xos o’xshashliklariga erishish ilinjit’a topag’onlikni, jongashtalik va jon chekish azobini jonning o’zit’an bilt’irishlikni ifot’asiga xost’alab ham boraqolayapman. Insonlar ya’ni haqiqatparast orlilar bo’lishsa esa teskari tartib bilan avval ahmoqlikt’an boshlab, so’ng tuyg’ularga o’tishib, natijat’a eslashimga ega bo’lib borishayaptilarki, oxir oqibatit’a barcha aholi, mening Buxorolik qart’oshlarim vakilli a’zolari jonlarning egalari sifatlarit’a butun t’unyoni xaritasiga xos barcha mazillarini o’zlarit’an yasalgan tashqi xotiraga, fan taraqqiyotit’agi raqamli olamga ya’ni jismli Yer kurramizning chinakam bizlart’an yasalishiga xos tarzt’alashuvli bo’lgan qilib, o’zimizning bir belgilimiz, saqlab qoluvli amalimiz yoki boqiy on zanjirit’agi o’tkazilgan zanjirning bir bo’g’ini sifatit’a egasi aylanamiz. Shu bilan birga insonlar sezgilari bilan o’tkazgan hayotlarini ot’amlarga xos chinakam, umrli eslariga aylantirishat’ilar. Natijat’a oxirit’a hammaning qaynar bulog’it’a, birgaligit’a men masluq bo’lib, chint’an ham insonlar menga o’xshab xotirali va es-hushli va yot’ga solishli tarzt’a yashashibt’i t’eb hisoblashga xos muammomni yechishga kuch-g’ayratim ham yetmasligit’an avvalambor yozishlarga kirishib shu farqlashuvimizni hozirgi zamonimizt’a qant’ay bo’layotganiga urg’u va ahamiyat joiz o’rnit’a qaratayapman. T’emak, oxir oqibat Yer kurrasi yuqorit’an ya’ni orbitalga yaqin qarashga o’xshab ko’raolishli barcha aholining birligit’a hamma o’zlarini shu t’unyot’agi esli yashagan xotiralari bilan to’ppa-to’kist’an yetkazilib, tenglashtirilib yoki tekish shar ko’rinmay qottirilgan yuza qatlami bo’lib turilat’ilar. Men go’yoki o’sib yetkazilishlarni ko’rib turaveraman va insonlarning essiz yashab kelganliklarini isbotlashga qurbim yetmayt’i. Nima bo’lgant’a ham men barcha insonlarning sezgilariga ega bo’laman. Ent’i. Azizning og’riqni ya’ni alashni zillilataverishi bilan meni sizsizlashga xos o’ziga qarshi bo’lib olishi mening yozuvlarimni qaytib o’qiganimt’a tushunib va ilg’ayolish, o’zim yozganimga amin bo’lishimga qo’ymaslik maqsat’it’a og’riq bilan zilzillataverib meni maqtavorganga xos, sizlash qilib alt’ab, qaytib bitta qatorni yoki jumlasini (o’ziningki) o’qishimga qo’ymay shoshirib, ko’zimni o’ynatganchalik o’qish t’avomit’a yugurtiraverib no’noqqa ham chiqarganligiga hamma ishonchi bilan shutta yurganligiga amin qolamiz. Shunt’ay bola, - t’eb ya’ni bir varakayiga yozishimni o’qishimni alt’ayotgan ham uning o’ziligini aytishayaptiki shu ichimt’agi va tashqarimt’a yuravergan yaqin uy a’zolarimt’an ichim oralab chiqat’igan va bo’layotgan ohanglar sat’osi. Shularga o’zini tortib, kompyuterga mukkasit’an ketgan qilt’irajakli jalb etishga urinish jarayonlariga xos tarzt’a menga yozuvimni amalga oshirish uchun lo’nt’am bilan miyamni ishqalab bostirib tekkizib olayotgan Azizning onasi Zigul (aslan shu laqabi uchun egasining nomi Orzigul) gullikni zil qilib, aniqrog’i zil gult’ay bo’lt’irib mening barcha qovunsimon gullashtirishli amallarimni, tasot’iflar va tanlovlarni bosimga o’rab bilib sayqaliga solishlarimni yoki SVG ga xos grafali tarzlart’a o’zimni formulaga xost’alab t’arrov yasaverishimni chappasiga uzun-uzun tatalataverib, tarqatib va buzib, teskari amalt’a ko’rsatat’i. Ikkita zilchilar bir-birovlariga borishli o’yinlarit’a meni o’rtat’a tortib, solib yoki yugurtiraverib o’ynatib yurishibt’iki, Zigulning menga berajak maqsat’-mut’t’aosi bilan o’z-o’zit’an ishni, yozuvni qilishga va barorit’an keltirishga shoshiluvim, aslit’a yurayotgan bosimt’agi sirpanishimt’an bo’lak oxirgi ish yoki vazifam (SVG ligim), ichimt’agilarga alt’anishim bo’lmasa ham kerak. Qonun-qoit’a tabiatning hamma joylashuviga o’tgani uchun sirpanish yo’qlashuvchanligiga xos ravisht’a SVG formulasi ya’ni qonuniyati bilan izohlanishim bo’lishi tugul men ham o’z-o’zit’an tanamning massasi va to’xtab qolishlarini bilmast’an ishga va rasm-rusumli tarzli saboqlashuvimizga Orzigulning Ziguli tomonit’an tortilib, yo’sint’irilib yoki mijiqlanmay oraliq vaqtlart’agi boshqaruvimni yo’qotib - boraveraman. Shu menga berilayotgan hozirgacha at’abiy, ichimt’agilarning o’zlariga bo’lgan bahslariga xos bahoyim bo’lmog’i hisobga kiritilib, yozilib va boshqa-boshqa ishlart’a bo’lt’irilib yugurganchalik, ha shu qonun-qoit’a tarzit’a ishlatilishga majbur etilishga sabab bo’lib, hammaning ko’ngliga oro kirmay, balki yomonlarning “ishqlayt’igan” hut’ut’iga xos qarashlariga t’uch kelishi turgan gap. Afsuski, ha to’g’ri, bahom yuksakligi bilan hammaga manzur hamki xo’sh. Umuman olgant’a men haqiqatt’an ham shularning ya’ni barcha aka-ukalarimning va opa-singillarimning oilalarining ikkinchi taraft’agisi bilan o’rab olib, hayotimning joni yoki mazmuni, o’xshatilishlari ular ya’ni ichimt’an bo’layotgan ularning tashqarit’agi o’zlari bilan o’rab olingan. Ent’i, birinchit’an T’unyolarni ketma-ket bosib o’tib umrguzaronlik qilishimiz bittagina yuz va tana-teri qobig’it’an turib, terining shaffof yulinishiga qaratila yuzni to’liq ifot’alash xususiyatli yoki mazmunli cheksizlik va t’avomiylik uzra T’unyolart’agi gashtlashuvlarimizga xos teng ravisht’a nimaga xos yaratilishlar, go’yoki cheksiz gashtliliklar va o’yinqaroliklar berilishiga xos tarzt’a yugurtirish va kayflarni marom bilan oshiraverish teskari olamlar aro, boqiy onlik ishlashiga qarshi kelingki bizt’a ironiya ya’ni kinoya kuchli t’eb topilib qo’yilsa ham, shu o’zi ya’ni kinoya, istehzo va piching (mazammat) usullari bilan bittaga oshiq bo’lishi bu – gapirish siri bo’lgan vaqt va makon ont’ayoq ko’chishlarini bizlarning har qant’ay shu yuz, ehtiros va munosabat shakllari kallamizga kelgant’a ifot’alayverishimiz va gaplarimizning kinyoli ravisht’a bo’lsa ham yetarlilik bilan bostirishi, ko’pligi yengayverishimizni bilt’irat’i. Lekin mening ustimt’an qotishim, go’yoki ilojsiz ravisht’a qolt’irib urishaverib, har qant’ay holatt’a gapsiz, ot’t’iy yuz qarashim yoki hech qant’ay es va ehtiroslarsiz qarab turishimni ham t’arrov changalga, o’rtaga olib: - nega gapirmaysan, - t’egan toklarini ya’ni zaryat’larini berib turtkilayt’ilar, albatta, shu buni qilat’igalar ichimt’agilar bo’lat’ilar. Nima bo’lgant’a ham ent’i bunt’an buyog’iga tualetning xant’agiga ustit’an o’tirib olib sichgan, shu tashlagan yoki oqizgan bo’qim qonun-qoit’a ya’ni tushgancha sassiqlarini bilt’iruvchi bosimi masofasini o’tib tagiga, bo’qlar ustiga tushishigacha bo’lgan shu oraliq qonun-qoit’a oralig’i t’eyilat’i. Shu o’tirisht’an ya’ni sichisht’an xant’akgacha oraliq qonun-qoit’a ma’nosit’a zaryat’ning mohiyati t’eb qaralat’i. T’emak, qonun-qoit’a va zaryat’ ishlashlari bilan tajovvuz ko’rsatgan ichimt’agilar, meni shu xant’akka bo’qning tushishiga xos va xant’ak sassiq bosimining tanamga va yuzlarimga tegishi, o’tirishi aslit’a hayotim, yurgan-kechirishim t’avomit’a joylashuv va tana a’zolari bo’yicha turtkilayt’i, aniqrog’i o’zining qonun-qoit’ali sirini yo’qlashtirib, uch o’lchamli tomonlar, qirralar bo’yicha tana a’zolarimni bo’laklaganlikka ato ravisht’a, jismimning shu joylashuvlarini ojiz tosh yoki mat’an, mot’t’a sifatit’a qolt’irib, go’yoki payning yoki suyak bo’g’imlarining ishlashit’a xatolik bo’lat’i t’egan natijaviy xulosalarga ilojsizlikt’an berilishimizgacha bizlarni bort’irib, yo’qt’an-borli ravisht’a surilat’i, payt’o etilat’i ya’ni koort’inataning bir tomonli 3 qirralari cheksizligiga teskari ravisht’agi 3 tomonlari oralig’it’a qilchaga xos nisbiyliksiz ya’ni, turish va o’rganilgan umumiy birlashishiga qarshi tana a’zosining botishiga, mo’rtlashuviga xos orqaga surilat’i. T’emak, zaryat’ va barchamizning ehtirosimiz tabiat qonun-qoit’asi bo’lib, ichimizga kirib olgan ehtiros va yuz tovlab to’lishish, g’uborlarit’an chiqish vakillari ya’ni shu taqt’iriy kimsalar bizning ya’ni yutuqli yashayotganlarning ehtiros va tuyg’ularit’an foyt’alanib, tanalarimizni t’oimo og’riqli nuqtalarga tegishlarit’an asrashlari mumkin. Zero vaqt (uzluksiz, uzuq-yuluqsiz t’avomiylik) , zaryat’ xut’t’i yuzning koinotlar sarhat’igacha qatnovli o’yiniga atab harakatt’a bo’lgani boisi uchun ehtiroslar bilan vaqtni orqa-olt’in qilish hech gap emasligi bo’lgan shu. Bizlar ehtirosimizni bilt’irib yursakki, chappa-rosta qilinib, vaqtni o’tish onlarit’a va soniyalarit’a orqa-olt’in qilib tana jarohatli to’qnashuv nuqtasit’an boshqacha burilish va hattoki bilmast’an o’zga ishga urinib ketishgacha borgan vakillarni ko’p ko’rganmiz. Taqt’irimiz shunt’ay qilishga qarshi ravisht’a gaplarimiz bilan ishonch va umr uchun ajratilgan kuch qut’ratimizni teng ko’rsataverib, o’zi istagan uzoq va yaqin vaqt va joylashuvlarga qo’zg’alatib keltirganligi bilan barchasi tayin. Boqiy onchi taqt’richilarimiz, taq’tiriy umr t’avrimizni bir on t’eb, so’ng boqiylikka tenglashtirishlarit’an so’ng, shu ishonch tarzlarit’a va yashahlarit’a natag’larini chiqarishga qo’yilmagan mag’lublar sifatit’a bizlarning gapirishimiz va sakrashlarimiz bilan birgalikt’a qilgan xatolarimiz, olgan jarahatlarimiz bo’yicha taqt’iriy energiyamizni kamaytirib, noma’lum qolisht’agi sarhisobt’a, taq’tirgacha yetib olaolmay ozgina qolaverishli tushaverishlart’a vaqtning o’tayotgan uzluksiz onlarini orqa-olt’in qilib bizlarni jarahott’an asrashat’ilar va ba’zilari t’evonalik qilt’irish va kuchni o’zlariniki qilish maqsat’it’a tushish chegarasit’a battar, yomon o’yin qilishat’ilar. Mana menga hozir Shohit’ ichimga kirib olib, mening bo’qimni o’zim t’eb topibmi ya’ni, xant’akt’an tushayotgan ya’ni o’tayotgan bo’q, najast ya’ni tappimiz uzra axlatli ishimizga xos har xil geometrik figuralarning chalkash va palapartish chiziqli tortilishlari bilan bizga t’arrov o’stirilgan mahsulotlar qilib berishi, ya’ni fazo va makonni bittaga alt’ab, aylantirib natijasini olib berishi yoki ovqatimizni shakllantirishi bilan havomt’a hech qant’ay ment’an xohish qolt’irmaganga o’xshatib, qilmoqchi bo’lgan ishlarimni saralab-saypalab, bo’qni ham xant’ak havosit’a ushlab turishga xos ravisht’a (shox-shabbalari ya’ni zaryat’iga xoslik bois) tanamni ishga mukkasit’an keltirmay ham turg’izmaslik qilt’irib ushlab turaverayapti. Ent’i, umuman olgant’a Azizning men bilan, men bilan bog’liq ishlarit’an o’tib, to’g’ri chiziqt’a simmetrik tarqalaverish o’tishiga xost’alanib, ishonchli t’eb topishga majbur bo’layotgan o’zimnikini o’zgartirgan uning yozuvini yanat’a oxirigacha alt’ab yurish maqsat’it’a o’zimniki t’eyish ishonchimni orttirib borishga urinayaptiki, albatta, hech narsa yo’qolmasligi uchun barchamiz kurashayotgan shu T’unyolart’a oxir-oqibat, boqiy onli taqt’irt’a mening asl yozishim ro’yobga chiqat’i va barcha ma’lumotlarimni qayta astoyt’il, o’zim sevib yaratganga xos ko’rib qolaman. Ha, Aziz o’zimniki t’eb o’qitmoqchi barcha yolg’on, harom ishlashlariga xos muttaxamlik ishlashiga aloqalangan ravisht’a. Ent’i, t’emak, 2 ta yozish, bir ma’not’agi tahliliy jumla orqali barcha tomonlarni va qismlarni yuzasit’an ya’ni qobig’ining o’zit’an, umumiy tegishliligi bilan yakunlash va hammasini qilmast’an tugatish mumkin. Bir ma’not’agi 3 ta yozuv jumlalari bilan, barcha tomonlarga, avlot’larga va 6 gacha raqamlarga kirishish, ent’igina boshlavorish mumkin. 1 ta jumlacha bilan o’sib olish, ustunlikka bag’shit’a etilish ma’nosit’a o’zimizni bilt’irish mumkin. 4, 5 va 6 ta jumlalar yanat’a to’liqroq ma’no ifot’asiga bag’ishlanganimizni bilt’irat’i. Ent’i, men yozish jarayonit’a ojiz bo’laman, o’zimning tanlovlarim bir nuqtaga qaratilat’iki bu shu. Shu ent’imiz va yanat’a izchil jumlalarimiz ikkita va barchasiga tegishli bo’lsin t’eya meni yozishga o’rgatishlari, ba’zi so’zlarni keltirib qo’yishlari ichimt’agilarning mening ongimni, bosimimni ya’ni tuyg’uli jarayonlarim umumlashmovini (kallamni) yanat’a yaxshi o’qishlari va bilayotganliklari bo’lib xizmatt’at’ir. Ent’i. Shunt’ay qilib hamma tuyg’ularga, yuz va ehtiroslar ifot’alanish bulg’anlanishli foyt’a orttirishlari va ot’t’iy qiyofalarga T’unyomizt’a so’zlar birma-bir bor, qopoqcha qo’yganga xos ehtiros shoxchalarining uchlarini yopib turibt’i. Shuning uchun tepakallarga, ya’ni ko’p ehtiros bilan foyt’ani, axir foyt’a ehtiroslart’ayu, egallab olgan masxaralar o’z mazax ya’ni masxara ishlarini yonit’agilarga va boshqalarga, televizort’agisiga ham yuz burishlari, tutqanoqli tovlashlari bilan bilt’irganliklari ma’lum. Shunt’aylar shox chiqargan Iblis sifat t’eb qaralib, go’yoki mollarning, buqalarning uf berib havosini bilt’irganga o’xshab yuzlari bilan qo’rqizishlarini bilt’irib foyt’ani aynan yo’naltirgan shaxslarit’an olishni bilt’irib, uni kuchsiz qolt’irat’ilar va yuzlarini bizlar uchun ot’t’iy tushunarli qilib qo’ygan ravisht’a o’zlari ham shuni bilayotganimizni bilib, bilt’irilayotgan ishlar to’g’riligiga ishonch hosil qilishat’i. Aslit’a shular hech qant’ay to’g’ri emaski, gapirish bilan hech kimni qo’rqizmaslik birinchi amal. Ent’i, shunisi ma’lum bo’lt’iki, men hozirgina qopoq va mol nafasi masalalarit’a voqealar guvohiga o’zim ham aralashib aylant’im. Ammo kelib shu bularni ichimt’an, ichimt’an bo’lib kelganligiga qaramast’an yozt’im. Aytish joizki, har xil shubha-gumonlar bo’lmasin, voqealarni boshqalar buyurisht’i, birgalikt’agi boshchiliklarit’a sot’ir etisht’i. T’emak, hammasi yana shu gapimni ifot’alash, ya’ni yangicha chiqqan jumlam bo’lmish, Azizning meni o’rab olayotgani va ichimt’agilarning tanlovlarim bilan ojiz ravisht’a yozayotganimga berilishimni ongimt’an yo’naltirib yuborayotganliklari sababli, to’liqlayin meni atayin uyushtirilayotgan qayta yozuvimga, avvallari (maqolalarim yoki yozuvlarim boshlangant’an buyon olingan istalgan yozuvlarimning birini) yozganlarimni takrorlashga tushirib bilishmoqt’alar. Ha, shu bilan tanlovim meni ichimt’an ko’rinib chiqat’igan va tanamni zaryat’li, uch o’lchamli ravisht’a mo’rtlashganchalik yulib-sut’rab mayt’agina qismchalarini, lablarimni va umumiy suyaklarimni o’zit’a nuqtalarini orqa-olt’in qiluvchi Shohit’ egallab borayapti. Shu-shu aytilgan gaplar bu ham. Ovqat masalalariga kelgant’a, Shohit’ menga ovqatning ta’mi va mazasini, mot’t’asini bilt’irib yet’irat’i, ammo o’zi unt’ant’a kuchli ravisht’a filtrlangan bo’qni ovqat qilib yeyt’i. Yo’naltirib bilayaptilarmi, bu – kuch. Ammo hali aniq ravisht’agi tanlov va bosim (ya’ni qonun-qoit’a) almashinuvlariga 68-kun ertat’an boshlayt’i. 68 t’egani tanlovli bo’lishimizga xost’alab yana aql va raqam taraf tanlovimizni ozgigani yo’qotib, qilchalarini, suyagimiz sochchaga xos bo’lakchalarini chiqarib berib, 70 ga ya’ni yetib olishga boramiz. T’emak, ot’t’iyginasiga shu bu ya’ni yozganlarim va bo’lgan voqeliki shu bugina. Men maqtanmayman-u, lekin sizlar mening t’oimo to’lt’irib, murot’-maqsat’li yozuvlarimni o’zimni turish-yurishga xos amallarimni bilt’irmay, hash-pash t’emay yozmoqt’aligimga ishonavermast’an, hammasi ot’t’iygina shunchalik qarasht’agi urg’u va imtihon t’eb hisoblayvering. T’emak, barcha kuchli, g’ayritabiiy yozuvlart’agi gaplarimiz va jumlalarimiz o’z o’rnit’a ya’ni har maqul ko’rilgan biri o’z-o’zit’an bittaga qiziqarliligi bo’laversin. T’emak, shunisi ma’lumki, meni asralganligim bilan urush va chanqishlar emas, balki shu kunlarning ifot’asiga atalib har bir uy xonat’onlart’a katta-katta urushlar bo’lishi t’argumon et’igi, ammo haqiqatt’a shu bu. Ya’ni or, tanlov bu – nomus yoki bosim bilan almashinayapti. Chint’an ham o’zimga e’tibor bersam, shunt’oqqina yozaman t’eb turgan so’zimni t’arrov kallamt’an almashitirib yangisini ulavorat’ilarki, unisi esimt’an chiqib, yangisining qiziqligiga berilib ketaman. Shunchalik t’arajat’a yozuvlart’a boshqarilayapman.