Nima edi bu shunisi bilan xo'sh

 

245. Endi bugun bir ham ichimdagilar o’zlarining yomonliklari bilan tashlandilarki, mana shu dersiz hoziroqqa terim bilan, bor vujudim bilan haqiqatan ya’ni fizikaviy o’tuvchanligimni o’zimning borligim bilan hoziroqning o’ziga tortuvchanligi orasida qanchalik jarayonlari bo’lsa, shularni bu paytgacha bilib yurgan Ruh-sassiq doimgiga o’xshab hammaga o’zini tiqish, berish maqsadida ko’tligini ya’ni o’zimdan “balandligini” qiladiki, hoziroqqa qanday chiqishim yoki kallamni ishlatib borishim usullari, o’zimni bildirish o’rganilgan holatlari bo’lsa, shu barcha ma’lumotlar kesimida o’zimning tuzilayotgan gaplarim, o’ylarimni ketidan yugurib, odatda qanday kayfiyat bilan qaysi so’zlarni tanlab qo’shib yasaydigan bo’lsam, shuni o’zimga o’zini kattaga o’xshatib, baland doriga osilib bashorat sifatida “men senga va boshqalarga bildiraoldim!” degan o’zlaricha sheflarga o’xshash bir aralashib, “kim-kimligini bildiradigan” ro’kachlarini yoki qiliqlarini go’yoki haqiqatan ham shunaqa poshsho yoki oliy bir o’z martabasidagi zotga o’xshash bildirib ketadilarki, shundan ortiq hozircha o’zini yuksaklikka, balandlikka olib tushuntirib bildiradigan zot ham, boshqa rasm-rusm ham yo’q deb hisoblatib qo’yadi. Zo’r bo’lsang, hammasini top qani. O’zi ham 10 martalab tashqariga chiqarib keladilar, 5 martalab uylarni aylantirib tashittiradilar va 2 martadan yerni uyog’-buyog’ini qayta-qayta o’tlardan tozalatadilar. Ayttim-u, ayttimmi, axir bu yebanlar bugungi kunni jismoniy faoliyat bilan bog’lamasalar qaniydi hamki, Ibrohim churra bo’lganidan so’ng ichimdan go’shtni roltonli yoki kimyoviy maza-ta’mi bilan yulib olmasalar hamki, og’ir mehnatlar bilan tabiiy tenglamani, qancha yesang yoki yedirsang – shuncha ishlaysan, shartini qildirib qo’yayaptilar. Bularga bas keladigani yo’qki, bir zum ham ishli baholanmaydigan ahvolimga qo’ymasdan, bir unisi va bir bunisi kelib o’zini ishini buyurib ketaveradi. Birontasinikini qilmay o’z usuli bilan o’tkazib yuborsam, darrov boshqasi kelib ishga tortadi, mahkum ravishda jalb qiladi. Shu paytlashuvlargacha bir zum ham gapirmay turganim yo’q va barcha ichimdagi tashvishlarni, jon xalakliklarni hal qilib, tashqari holda yoki iloji bo’lmasa ichimda gapirib (hattoki g’udurlamay balki silliq, ruhan ichimda gapirib) kelganman. Endi qarangki bularning darajalari past bo’lmasa ham mayliydi. Go’yoki yonma-yon ravishda o’rtasidan urinib birlashayotgan yoylarga o’xshab 50% ga yaqin qolmasdan, balki 25% dan ham pastlardan shu yoylarning uzulishlaridan o’zaro ta’sirchanliklar yoki to’g’ri chiziqli bog’lanishlar qilib kelishadimiyey nima baloki, bu 50% ga ozgina qolgan holga ham yaqin kelaolmay o’zimga yoqmas, beso’naqay bildiriladigan qalang’i-qasang’i ishlarni yuklashib daraja, martaba yoki ustunliklar farqini bildirishib jonimni qiynayverishadi, ammo o’zlari yanada ko’p azoblanishadilarki, chunki ishlaydiganlarning o’zi o’zimning o’rnimda, vakilligimda ya’ni tanamning o’zida ular, Shohid sanaladi. O’zimga ya’ni menga esa bir bema’ni o’ylarni taxlab qo’yishib ya’na izoh berganga o’xshab ichimdan pichirlab, kesatib yoki sassiqlarcha bildirib gapirishadilarki, o’zimga atayin bo’lmag’ur va qoloq o’ylarini berishayaptilar shular iflos va Iblisnamolikdagilar xo’p. Koshkiydi buyurayotgan amaliy ishlari bilan yomon o’ylovni birga bermay qo’yib yursalar ham mayliydi. Iflos Ruh haromi takasaltang suyug’oyoq endi Farishta bo’lib og’zimdan go’yoki haqiqatga yaqin kelib, mushohadali yoki mulohazali ravishdagi gaplarimni o’zining tezligi, raqamli ishlari bilan birgalikda chiqarib ko’rsatadiki, hammaga “men topdim” deya maqtanadi. Boshqalar bo’lsa shuncha payt nima deyishimni bilmay, bashoratni mutloq aniq qilishga urinib barcha gaplarimni, holatlarimni topmoqchi bo’lib, aslida umumiy ravishdagi baholarda, muhokamalarni hal qilib qo’yishliklarda yoki xulosa yasab berishliliklarda qolib ketgan edilarki, qarangki yangi Farishta o’lgurboyning o’rinlari o’zlari uchun sassib to’zib yotibdi, boshqalarni ostdan kelishi uchun esa kayf bilan kutib olinayaptiki, shu ul zotimizga endi eng to’g’ri past ketish bo’lib yetaklanib kelish sanaladi. Umuman olib qaraganda shu Qaynotam ham mafiya bo’lib o’zicha Handle larimga, ya’ni elektron ongimga, matig’imga kirib biladigan chinakam tanali inson sanaladiki, yopiq parallel gumbazimdan o’tib o’zicha hozir ichimdan turib tahdidlar, do’q-po’pisali o’sha-o’sha ko’t ko’zli ishontirishlarni o’zimga nisbatan qilayaptiki, bu – birinchidan ishlamayotganim sababli bo’lib, aslida esa mana bu gaplarni bahona qilib haqiqatan jismonan topib kelib urmoqchi, pichoqchasi bilan suqmoqchiki asti qo’yaqoling. Natijada va faqatgina shu yo’l bilan ichimdagi muttaxamlar, Iblis va sheriklari o’zlariga yana ovqat zahirasini tanamning et og’rig’idan g’amlab qo’ygan bo’ladilar kelajak bir necha yillari uchun xo’sh. Bu muttaxam Qaynotam muncha g’o’r va lox, faqatgina o’zi bilgan hurmat-ehtiromli turmush tarzimizga e’tibor qaratib shunday bo’lsin deya majburlab, ko’ti bilan turib olganki, biron noma’qulchilik ketsa, darrov so’yaman, kesaman va bichoq suqamanlarga shaylanib boraveradiki asti qo’yaqoling. Aslida boshqalarning qo’lida o’yinchoqcha, oddiy cho’chqacha xolos, bilmadim mening boshimga qaydan topilib keldi xo’p. Bitta yo’nalishdan ham shuncha ishkallarni to’g’ri, ma’qul deb topib sarhisob qilishi mumkinmi shu loxgarchi. Hammasi ichimdan o’zicha o’tkazib o’zimga hamla qiladi, tashqaridagi ularning replikalari-ku asti qo’yaqoling shu ish bilan buyurib urib yurmasa bo’lmas hech. Qo’ldan chiqargandan keyin hammaning rejasi shunday deya mana o’zi aytayapti katta akamning o’zimdagi bo’lgan ichki shaychalari xo’p. Shu paytgacha men o’zim teng-tengi bilan barchasini barobar qilib kelayapman, qancha jon chekishim kerakligini doimo shu jon zarbi yoki suqma-suqonliklari bo’lganida ahamiyatli tarzda gapirib yoki kallamda yechib hal qilib kelganman, tenglashtirganman. Endi zo’r-zo’rakkilikka o’tib to’satdan paraq qilib kelib urish, g’urrani oshirish nima!? Ichimdagilar shuncha adabiyotimni, so’zlashuv nutqlarimda ishlatgan so’z boyligimni va yozuvlarimni o’rganib olib o’zimdan bilingan narsani ya’ni so’zlarni chiqarishimni talab etishadilarki, go’yoki boshqacha so’z yoki gap, ibora chiqarsam, noaniq so’zni bilib gapirsam, darrov bu – yo’q edi-yu deb urishadilar va alamzada ravishda toki bildirib urmagunlaricha qo’ymaydilarki, zotan biz seni bashoratga solib ahmoq qilishimiz uchun shunday aniq gapirib yurishing kerak degan o’zimni yana o’sha-o’shaki – ishonch o’yinim bilan ishonchimni tovlab aldamoqchi bo’lib oxiri ishonchimning ustiga chiqib olib ko’rdingmi, shu ham bashorat, bu ham bashorat deya istalgan holat yuzasidan, bashoratni farqlab beradigan ishlarsiz hamma narsani yoki hodisani, ishlarni qandaydir qarashlari bilan, to’g’ridan to’g’ri ham ya’ni isboati ha o’zingning hozirgina kelgan kallangdagi (men ham kulgum bilan bilib maqullayotganim, aynan shu hisoblayotganim) deya “men aytdim-ku, bu shu bashorat” deb yurishmoqchilar. Shu maqsadlar yo’llarida, albatta bilinib turibdi ham ediki, bilinmay qayoqqa ham borardi, o’zimga o’zimdan, har qaysi hisobli vujudimdan yoki ongimdan olingan bog’lanishni bashorat sifatida talqin qildirib qo’yishmoqchilar xoloski, faqatgina o’zimni ishontirsalar bo’lgani xolos. Mana shu o’sha-o’sha pastkash shu paytgacha kelgan elektronshilarning, Shohidning kishilarining muttaxamona rejalari ya’ni ishlashlari bo’lib kelgan ediki, Shohid hudud bo’ylab kimlarni-ki bashorat qilib bilsa ham, ular baribir ikkilanishlarini yoki aniq tajrijiy kallarini hisob bo’yicha ishlataverib bashorat deya aniqlashuvli, matematik yetib kelaolmasalar, elektronshilar chiqib axir ishonchingga kirgan tenglamalar ya’ni aqliy jarayonlardagi ichki hayotingning mantig’i biz-ku deya o’zlarini bildirib-bildirmay, chunki o’zlari bu – qandaydir kattaketgan “erkaklar, uddaburonlar” edilar-u, bor yo’g’i shu elektronli amalda maqtal bo’lib turajakliklarida haqiqatan ham “u emas-u (e), Bizlar!” deya oddiynamo kesatib kattaketib gapirishib qiladigan jo’jaxo’rozli amallarining haqiqiy dunyoviyga xosdalanib shu insonni aldayolishlari bilan o’zlarini katta tutaverishli gazlarini bosadilarki, go’yoki ular chindan ham jismli tanlarda haqiqatan bashorat qilib bilishmoqdalar. Umuman olib qaraganda shu bu jumlalarim darrov kelib yoqilgan televizor seriali, Zolim Istanbulda boshlanishi bilanoq bo’lib o’tdimi, haki, shu Jarenning va Shenizning yiqilish sahnasidagi mojaro oxirida “sen yaxshidasan” deya ichimdagilar o’zlarining MC^2 energiya ishini ya’ni masalasini bildirib qo’yishayaptilarki, go’yoki bir xil qilib ko’p tarmoqli, har doim o’zgaruvchili, ammo to’g’ri ichki tabiatimga xos gapirib yoki ishlarim bilan bog’lanib yurmasam, tez-tez qing’ir qiliqli ishlashlarim va oddiynamo gaplarimning takroridan kuchimni zo’riqtirib tugatib, shular bo’yicha o’zi kamligidan ham ko’ra, yana nima emish MC2 dan, kuchingning o’zidan deya topib bu u gaplarimni kuchi bilan aniqlab bashorat qildik deya baholashadilar qo’yadilar, o’zlarini kattakon kettirib bildirib yurishadilar. Men go’l yoki g’o’r bo’lib (xo’p keling hozir unchalik so’z topaolmay ikki o’xshashroq go’l va go’r so’zlarini ishlatib qo’ydim deylik), atrofimga ya’ni ichimdagilar bilan bog’liqlikda chiqayotgan hayotimga, televizorlarga yoki oddiygina o’zlarining tana tarkibimdan bilidirishlariga e’tibor bermasam ham mayliydi-ya, ammo shu tushunchalari va ishlashlari doimo o’zimga ularning nima demoqchiliklari, aniqrog’i eng ko’p darajada o’zimning yozuvlarim va og’zaki gaplarim, dalolatlarim bilan bog’liq ma’lumotlar bilan yetkazishlarini shundoqqina tushunib aylantiramanki, birinchidan bu – kimni bo’lmasa ham shu ularni o’zimdan olayotgan tanalarini, jismlashuvlarini jismoniy ish qildirib o’zimning o’rnimga qo’yishi kerakki, ikkinchidan men yanada shu ma’lumotlarni aytib bilib, yozaqolaverib yoki bilib kallamda tahlil qilaverib ularning chiqish kuchlari ya’ni energiyalariga, shularni ya’ni energiya ichki hayot uchun quvvatimni bizlar qildik deya bashoratga xos qoldirmaganman o’zimni hech hamki xo’p. Bilmadim nega, mana hozir ham (shularning isboti bo’laqolsin hamki) “sen shuni xato, grammatik yoki boshqa uslubiyatga ko’ra noto’g’ri yozding” deyishayaptilarki, doimo ular chindan ham bu to’g’ri ahloqimni yuqori baholashga majburlar va adabiyot bo’yicha to’g’ri qonun-qoidalar bilan yozadigan, gapiradigan yoki o’zini olib yuradiganlarni bashorat qilaolmaymiz yoki energiyasini o’zimiz bilib yuborib o’rniga ishlarni o’ziga qildirib o’zimiz esa oldindan bilib o’tirmaymiz deyishmoqchilar. Demak, nima bo’lsa ham, shundoqqina bildirishlarim bilan darrov o’chakishadilarki, - nima, buni qanday qilding, nega aytganingga yoki bildirganingga xos qilmayapsan, deya darrov bosishadilarki, go’yoki topib bergan misollari hayotiy, oddiy emas, balki elektron qurt dumchasi chiqib bitta zarrachani aniq qilib bitta songa xos ko’rsatib turganida bizga nega shu aniqlikka aniq javob bermayapsan deya ijirg’inashib ichimdan zo’ravonlikka xos turishmasa ham mayliydi xo’p. Doimo shunday, bir nimani bajarishim bilan bog’lanib qolsam, darrov ustimga tashlanishib tilka pora qilishmoqchi hammaga xos o’zimni va boshqalarimni go’yoki bu shu. Aslida shu yozuvlarimizning o’zlari ikkinchi bora yozilayaptimi, ha shunday bo’lsa kerakki, shu ikkilanish bo’yicha hech ham amallar qilishaolmay qolishib, MC^2 larini erkaklikka bag’shida takrorlariga xosdalanib, aynan birinchi yozuvlarimga teng ko’rib ishlatishaolishmayaptilar xo’sh. Demak, hamma narsani ya’ni bilim-aqllarimizni, idrok etishli amallarimizni kodli, an’anaviy uslublarda chiqarishning qiyinchiligi yo’q sanaladi, holbuki bizni shuning uchun ya’ni an’anaviy emasligimizga sodiq qolib va o’taolmasligimizga xosdalanib bashorat qilib bo’lmaydi deyishadilar, ammo har bir so’zimizda yoki gaplarimizda, qiladigan ishlarimizda hayotdan, barchadan o’rgangan bo’laklardan, so’zlardan foydalanmay-netmay nima ham qilardikki, shuning tabirini ya’ni tizginini topaolishaolmay ichimdagi tarkibimga kirgan kishilar sarson-sarosimada doimo xo’p. Mana shu yozuvlarimda ham so’zlarimning qanday qo’shilish tarkibini bilishmasalarda, umumiy olganda qandaydir bir tekislamalikda bir xil an’anaviylik ya’ni kodlashuv kutilayotganini bilsak ham bo’laveradimi, ha xo’p, ammo shular ko’p emasligidan o’zim xursandman, aks holda o’zimni takror va takrorni yetaklab boshqariladigan deb sanashardilar. Endi, avvallari ya’ni shu paytlashuvimizlargacha Iblis jonimni xalak qilib hadiksirataratib o’zimni himoyaga majburlab o’zim qaramasam bo’lmay chorlaganki, endi shu Iblis o’zimga o’tkazib dam berib olish tezkor ozgina amalini qiladiki, og’riqli ko’tlari albatta qo’shilib o’zimning jonimni yana qiynashlari kerak, shunga ilojsiz qo’yib berishim lozim bo’layapti. Nima endi yaxshilik bilan dam olishli xurujchalarni qanday qilib qarshisini berayki, shu bu - hozircha pashol deyishim o’rtamizda bir namuna bo’lib turibdi. Iblisni shunchalik yaxshi qilib qo’yganmanki, endi o’ylovimdan aqlimga o’tib o’yin olib borayaptimi, ha. Aqlimda ham o’zimni bermay, qilgan yaxshiliklarimni bitta qilib, ustida turmasdan, o’ylovdan o’sroqlarcha, o’sroqning ko’tdan chiqayotgan havosicha yomonligining o’sha-o’sha rasvo bosimi bilan bostirib kelib qo’shilishlar, aqlimni olishlar yoki cho’zib kaltalashlar, qilayapti. Kollinearligi shuki, aqlimni ya’ni yaxshiliklarimni o’ziniki qilib tortib olmoqchi bo’lib aql chiziqlarimda o’tgan yoki kaltalangan qo’shimcha o’ylov qismlarini o’zimga shu umumiy qolgan o’ylov zahirasidan olib o’rtadagi aql chizig’imni o’yimga kollinearlik qilib jo’natib yuborayapti. Aqlimni o’ylovim bilan boshqarib yana o’zining o’yi orasidagi o’zimga, o’ylovimga ya’ni munosabatli oddiy kam sonli hisoblarimga deya umumiy o’ziga yomonliklar qilishini nima dersizki bu shunday xo’sh. Demak, hamasini ma’lum deya topaqolsak hamki shu onda jamlashuvli bir hisga tolishib xo’shki, Iblis o’zini eng orqaga, hoziroqning ham yoki tananing ham eng ortiga tashlab qolib ketadiki, Iblisning maqsad-muddaosi bu – sof Got bilan to’liq nashidasini, gashtini yoki o’zini har qanday borligiga istalgan to’lishishli hayotiy mavjudlik qilishga shay bo’lib qolishga o’ch va shularni surishni istab bu ishlarga qo’l urganligi ta’yin bo’lsa hamki, o’zimga qarshiligi esa o’zim Handle lar ya’ni Ungot, tasodif orqali yangicha parallel hayot qurilishlarini inobatga olib borayapmanmi, shu bo’yicha xo’p. Shularni ya’ni Ungotli, yo’qdan-bor qilib o’zgaruvchi tabiatli holatlarni bittaga darrov topib olib yoki o’z-o’zidan bosim bilan aniqlab Got bilan taqqoslab yotibdiki asti qo’yaqoling xo’sh. Gotning nashidasida yoki o’zida, Gotli hayot va ichidagi tana sohibining (o’zligining) o’zida doimo o’xshashliklar balqib, qalqib juda ko’p sonli ya’ni cheksiz hayot kechirish lazzati (o’z-o’ziga xosdalanib kezgangan o’xshash muallaq ravishda oyoq bosishlarini hattoki sezmasdan yurishlar) mavjudligi tufayli Ungotda nimayki ish olib borilmasin hamki, Gotdagi tabiiylik ishlatilish tamoyiliga ya’ni turgan narsa jismga kuch ta’sir etilmaguncha qo’zg’almasga o’xshash barcha boshqa qonunlar bilan bog’lanib asoslamalikda o’z-o’zidan shu tabiiy kuch bilan keltiriladigan o’xshatilish asosini, mazmuniga xos voqeaviy bog’lanishlarini deganga xos topaoladimi, ha. Zotan bo’lib o’tgan yaqindagi biron bir voqelikdagi tabiiylik rasm-rusum, haqiqati ostida shu voqeaning o’zi bo’lmasa, Gotdan kerak bo’lgan istalgan kelajak yoki o’tmish voqea-hodisasi hoziroqqa xos bo’layotgan Ungot li misollarga, hayotiy saboqlarimga yoki ishlarimga o’xshashlik siri bo’lib bema’lol hal qilib qo’yiladi. Mana o’zlari-ku ayon ravishda tan olishib, - hammasi shu-ku, biz axir tomonlashuvlikdan, - deya bo’lishmoqliklari bu shu. Endi, Iblis shunday qilib barcha Got bilan, yana shu bizning Gotimiz bilan o’zimizga kattalik qiladi, biz esa Iblisning kusini olib kattalik qilamiz. 246-kun, bir kun o’tdi. Bugun 246-229-12=5-kun bo’lib o’zim yangi zamon tarafiga o’taoldimmi, ha. Ammo yana o’sh son-sanoq kashfi bilan endi qancha orom vaqtim bo’lsa, shularni boshqarib foydasini Ibrohimga olib o’taverishga urinayaptilarki, shunday bir faqatgina jarayonlargaki meni urib tushurishmoqchilar ya’ni, tana va vada kelishmovchiligini o’zlaricha hosil qilib, ikkalasi ham o’zlari bo’lib go’yoki ikki tekislikni surib qarama-qarshi o’tganga o’xshash o’rtasidagi perpendikulyar ozgina oraliqcha bilan bir-biroviga ko’tarib yopishtirib hosil bo’lgan o’ylov bilan shu ikki tana va “vadaning” kelishmovchiligini topib bilib bo’ynimga ilmoqchilarmi, haki, hatto o’zim hali beri shunga qarshi turibman, bo’ynimga olmayman deb berilib yotibman va o’ynovlarini barcha jarayonlari bilan o’zimni oqlaydiganga chiqarib turibmanki, ko’tlarga ahamiyat berib qo’yaqoling. Yana bitta shunaqa gap bo’lsin o’zingdan ko’rasan deya yana po’psa qilishayaptilarki (kim bo’lardi, shu ahmoq ichimdagilar-da), qarangki o’zlari bu gapning davomiga hissa qo’shaqoldilar, ha-ha. Mana daqiqalar 8:35 ni ko’rsatayaptiki, 9 ma’nosida Ibrohimga ko’mak bo’lish uchun endi chinakamiga o’zimni qichitayaptilar. Baribir endi Ibrohimga 9 ham o’tmaydi, chunki o’zim katta almashinishni, taraflarga o’tishni amalga oshirishga muvofaq bo’lib qoldimmi bugunki, u Ibrohim ham tanachilik qilib turishga majbur sanaladi. Go’yoki kodimning ishlashiga o’xshash matematik ma’lumotlarni yoki yechimlarni o’z-o’zidan hal qilib ko’rsatishi kerak bo’lganda ishonchning matematik aniqlik o’yinlari bo’lib o’tib ko’zim o’rganib qolganidan so’ng chindan ham o’zim hisoblasam shu natija chiqadi deya bilganlarimga xos ravishda soat millari ham qayerda bo’lmayin, ko’rmasimdan ichimdagilar tomonidan Ibrohim ya’ni o’zlari meni urishlari uchun to’g’ri bo’layotgan ishonchning matematik aniqlanib bilingan paytlarini hisobga olib qo’ygan zahotiyoq shu ular, ichimdagilar va Ibrohim darrov qo’pollik yoki har xil (bilasizku nimalar, jon xalakliklar va ichimdan durdkilar, tashqaridan birovlar tomonidan kesatiq va buyruqlar, tanamga o’z-o’zidan paydo qilib urishlari va h.klar) qing’irchiliklar qilib tajovvuz va hamla qilishadi, qiynoq berishadi. Ha, hammasi shuki, o’zimning kod ishlovlarim bilan ularning ko’t ishlovlariga, maqtallariga qarshi chiqaman deya bir-ikki kod qiluvdim, bular bo’yicha bo’lsa kerakki, kodga xosdalanib, kodning majburlatib ishonchga kirgiziladigan qilib o’rgatilgan ya’ni ko’zboyamachilikli raqam natijalari qanchalik chinakam matematikadan yoki vaqt o’tishi soat millari daqiqalari yoki soniyalari sonlaridan parallel farq qilib o’zimni qoyil qoldirayapti hamki, - qayerdan qandaydir meni urushlaringning daqiqa raqam yoki sonlarini aniq qilib bilib topayapsanlar, axir men hech bir soatga yoki raqamga qaramayapman-ku, - deb turganimda ichimdagilar qilib kelgan kodli yig’im-sig’imli ishlarimning o’zicha, alohida yoki oldindan parallel voqelikni sodir qilaolajakligiga xos, darrov o’ylovimla barchasini tappa-taxt yoki raqamlarni keltirib chiqarilishiga qarshi ravishda avvaldan degan ma’noda raqamlari bilan atalib, keltirilib turadiki, ichimdagilar meni aynan o’zlari uchun topilgan, ishonchim ortidan ikkinchi parallel asosli va o’zgarmas voqelikda kod bilan keltirilgan raqamlar yoki sonlarni shunday paytda raqamlarga yoki aynan soatga ko’zim tushib chiqarish yoki chiqarmasligimga qaramasdan ikkimiz uchun ham aniq deya bilib, o’zgarmas sifatida qaratib chindan ham aniq bir sonlarni, balkim ishonchimdan kelib chiqib kod ishlashidan “shunday” deya, hozir chiqadigan raqamlarda “bunday bo’ladi” deb olingan sonlarni ishonchim ya’ni aniqlik raqamli hayotiy ishlovim ustidagi o’zlarining yomonliklari bo’yicha kutishlari bilan oxiri zulmlarini o’tkazib ketadilar. Mana kod bilan ko’t nima uchun bir-biroviga chidab bilmay qolganligi bu shu. Shu paytgacha ichimdagilardan o’zimning to’g’ri va haqqoniy hayotim, sog’lom sezishimga binoan bironta davo yoki jiddiy javob topaolmay, har doim ularning o’zimning ustimdan kulishlariga, shundoqqina yuzimning ro’parasidan o’zlarining yuz burilishlari bilan ham emas desak ham mayliydi, ammo yuz-betimning ichidan qiyofalari bilan ko’zimni yarim yumayotganga o’xshatib, yonoqlarimga yoki yuz burilishlarimga tegib qichig’ida kulayotgan bo’lganlarki, shunday kelganman, ammo birgina kodli ishlashlarim bilan ular go’yoki mashinasi to’xtab qolib darrov tinch bo’lib qolib, jiddiy ravishda tinchib qolishib oddiygina qarab turishga majbur bo’lganlaridagina ko’nglim sal taskin topaolardiki, shu kodga berilib qo’yaqolishimni, qanday vazifam bo’lmasin hamki raqamlar ustida ishlashimni aynan ularga qarshi tinchlantirish, ko’p ham maynamni achitib boshimga o’ynayvermasliklarini ta’minlash maqsadida amalga oshirgan edim. Endi yana qo’rqib qolishdi, balkim yana qanchalik ehtimolligi borligini kod qilish bo’yicha bu – kodli bo’lib kelgan yoki o’zimga bitilgan ahvolimdan bilishgandurlar, nima bo’lganda hamki jiddiygina bosilib qolishdilar shu yozuvlarim tufayli. Men birgina kod qilib ko’tliklarini bilib ko’tliklariga qarshi borgan bo’lsam yoki ozgina tezlanishli yomonliklarida tenglashtirish qilgan bo’lsam, balkim, mana o’zlari ham aytishmoqdalarki, - senga bu yomon, - deya hamki, ammo bilmadim ularning parazitliklaridan ko’ra kodimning yopishqoqligi, parazitligi maqulroqdur. Zero men hamma narsani o’z holicha qo’yib bersam, aytaylikki ularning ko’tliklari ham o’z yo’lida e’tiborsiz, soddalik va oddiylik bilan qarshi olinishi kerak desam, kodli ishim bilan o’zini olganda yomonlik yoki kelingki ularga qarshilik (ammo shunday bo’lsin-da) qilayapman deb kim ham aytdi. Ha, ammo qarshilik bo’lgani bir ham to’g’ri masalaki, kallavaram ikkichi ham aslida o’zini ularga o’xshatmagani, elektron sanamagani uchun (hozir menga shunga xos tushuncha berishib, sen bizning jabhali yoki hayotiy, hayot kechirishli amallarimizga biriga-bir qilib teskarilik yoki kollinearlik javoblarini beraolmaysan, sen oddiy boshqa yo’nalishlar bilan yoki harakatda mutloq aniqlikni, aniq yo’nalishni ham qilib bilmaydigansan deb shu-shu azaliy bema’niliklarini, chinakam shu qadar ha-ha, o’sha-o’sha bildiraolishli katta farqlarini aytib yotishayaptilarki, bu borada kim ustunligiga kelsak, ularning parazitliklaridan kelsak o’zimning oddiyligim ularning aniqli elektronliklaridan ustun sifatida) kod bilan shug’ullanib ularga otpor, dakki ya’ni depki berib turgani ma’qul, kerak bo’lsa shunchalik noshud qilib bizlarni bu borada mutloq qarshilikka yo’l qo’yaolmaydigan qilib bildirayotganliklarida, hattoki o’zlari mung’ayib, og’izlarini g’ijimlatib qo’yayotganlarini ko’rib bilib shu kod ko’tga teskariligini bilib turganimizda eng oxirgi to’g’riligimiz, axiri topaqolganimiz yoki bilishga erishganimiz deya kollinearliklarning ya’ni qarama-qarshi javob berish ularning o’zlarining uslublaridan foydalanmasak endi kim ham bo’lardikki, bir og’zi ochiq ravishda ularga to’laqonli imkoniyat berguvchi ochiq eshiklarga o’xshab qolaqo’yardikmi, ha. Endi, ichimdagilarning qachon yoki qaysi paytlar yana o’zimga qarshi boraverishlarini bilmay hang-u mangmanki, kodim o’zi hayotimga qayrilib yoki qayishib ishlayveradi va miyam tarkibidagilar, shu ichimdagilar istalgan vaqt ko’tlariga qarshi kodimning zahirasi bo’yicha tugamaguncha oqimi bilan o’zimni urib yuravermoqchilar. O’ylab qarasam, ichimdagilar o’zimni shoshirib qo’yib kayfiyatimni chog’lovchi yoki birdan ko’taruvchi bilibgina xurujchalar qilishadilarki, bu – Ibrohimga parallel, yondosh bo’lib kuchimni olib berayotganlarida sodir bo’ladi. So’ng darrov ko’tlik bilan burilishib azaliy ishlar, yana o’sha-o’shalar ko’tlari bilan tavakkal qilib basharalarini bildirganga o’xshab bir choqib olavermasalar ko’tlarini qichig’i tugamaydi. Go’yoki menga umuman yo’l yo’qdir. Ammo bunchalik ko’tlik qilishlaridan na foyda, qanday qilib o’zimning oldingi yaratib kelgan (anchadan beri kod yasashda to’xtab qolganmanki) kodlarimdan qanday qilib kodlarimning o’zlarini ko’tliklari bilan o’rab olganchalik foydalanishayaptilar? Nima bo’lganda ham kod bu – ko’tga qarama-qarshi javob edimi, ha, demak, qanchadir foiz o’zim yutayapman. Balki quruq qo’l bilan ichimdagilarni sezmaganga o’xshab yoki javob bermaydigan bo’lib oddiy, azaliy avvalgiga (birinchi dunyobilishga) o’xshab yurganimning o’zi ularga “yaxshigina” javob bo’larmidi. Ammo ular bilan shu paytgacha reaksiyalarimizning o’zlari bildirayaptilarki, ichimdgilar meng unday qil, bunday qil deya ishlar, majburiy gapirtirishlar va h.k kerak bo’lsa vaqtimning o’ziga yoki har bir o’tuvchanlikka xos oniga javob berib turishlar, har qanday ishga go’yoki ichimdan vaqt davri ajratilganga o’xshash shoshirtirib tig’izlashtirib yurishlari bo’lganki asti qo’yaqoling, shularni javob demay nima deylik, nega endi axir kodim javob bo’lmasin, yanayki nima emish, hozir senga qarshi borish ma’nosida umuman yo’q bo’lsin deya qo’ymoqdaki Iblis Ruh, aslida qanday ish ya’ni bizga o’ylab topilgan teskarilik amaliligini bizlar yaxshi bilamiz ya’ni bizlar bilmagan va umuman xohlamagan yerdan sen bizga qarshilik sifatida kodni chiqarib bilding deyishga majburlar. Go’yoki bu – bizga bo’lishi mumkin bo’lgan yagona qarama-qarshilik, yomonligimizga javobing deya qanday qilib shuncha hayot tashvishlariyu turmush ishlaridan aynan kodga kelib yo’liqding, deya tasodifni tushunaolmay ex attanglashib, hang-u mang yoki lol-u hayron qolishmoqdalar hali beri hamki, ich-ichlariga yutib ilojsizliklaridan oddiy raqiblikni bildirishga majburliklarini bildirish ortidan yana qandaydir buzg’unchilikli turib olishlari sezilmay ham qolmasligi kerak emasligini bildirish uchun shay doimo bu go’zzuklar. Umuman olib qaraganda kodli ishonch sohamni, hayotimga kirib qolgan parallel matematik ongimni yengish maqsadida Ibrohimni o’rtaga tiqaboshlaganliklari ma’lum va mashhurki, bor kodli foydamni Ibrohimga parallel yondoshchiligim, ikkalamizning ham odamiyligimizga ko’ra o’zimdan deya topilib, ko’p ko’rilib unga bor vujudimni, kuch-qudratimni oldirib qo’yishim qizg’anchoqlikla ya’ni yaxshilikni atayin qandaydir baribir ko’tlik amali bilan tanimda (kodimning ustidan) uyushtirishli tarzda ro’y berdirilmoqda, amalga oshirilayapti. Shu bilan birga ko’tliklari, muttaxamliklari ya’ni meni laganbardor (yedirib jonimni so’rib olishlari) qilishlari sal pasayganligini bilsangiz bas. Aslida laganbardorni ikki xilda tushunaqolaylik, asosan ularning yomonliklari tomoniga ishlatiladigan so’z bu shu bo’lib, “lagan bor dor” ma’nosida laganlab, katta ovqat yeyishlar dorning ularga borligi, boshlari ilinishi bilan tenglashtirilaverishini inobatga olib o’zlarini ko’p yeyish taraflama tiyib, me’yorlashtirib kelishlariga qarang bu Iflos muttaxamlarning barchasiniki, men esa ozgina yeyishim bilan yana qiynalishlarimni har zamon tekshirib, boshimdan o’tkazib bir xil qilishga urinib kelishim kerakligi bo’layapti. Umuman asl kodchi o’g’lim Diyor “men kelgandan keyin otam meni keksayganliklariga mos tutmay yaxshi ko’rmaylar” deya zada qilib yolvorgan ham bo’lgan bo’layaptiki, noumid Shayton deyqolib javobberaqolaveray xo’sh. Shu Diyorni chinakamiga ishlatib deganda hamki, startup ga tiqishtirilgan bir kodli jarayonni, pdf oynasini o’z-o’zidan ya’ni kodli ravishda ochishni yo’lga qo’ydimki, mana hozir o’zim ham o’layki, shu Diyorning qo’lida bo’lsa kerak, shu paytgacha sal-pal g’ashimni keltirsa ham uddalab yozishga harakat qilayotgan harfim d ni, bazo’r ishlatayapmanki, olib tashlangan tugmasi sababli bir nechtalab bosilib yozilib ketaverdirib o’zimni yanada qiynayaptiki, demak, shu Diyor men aytmoqchi bo’lgan a harfining tugmasini o’z joyida doim qo’zg’atib chiqarib, bu dasturiy kodimga qarshi o’zimni bir xillashtirish, doimo a ni to’g’irlab qo’yaverish siyosati bilan javob berayapti. Bor-e o’zing yoz, mening yozganim shuncha va bunday keyin gapni qisqa va lo’nda qilib yozib tugallayverganim bo’lsin shu zahotiyoq xo’sh.