Biz!

 

252. Tamom, yarmidan o’tdik va 300 sifatida 3 ga ya’ni Ibrohimga ikkita tana (nollar) sifatida yetib keldikki, biri men yoki Sohib va ikkinchisi Ibrohimning o’zi bo’lsa kerakki, menga ertalabdan yaxshi turish va ovqatlanish, so’ng sog’lom kayfiyatimni namoyish etib shularni yozib turish salomatligi berilib turganiga ajablanmasam ham maylimi? Ibrohim nomi “ibi rohatim yoki hamrohim” ma’nolarida shu paytgacha o’ylovni kus qilib qoqib yurgan yonidagi hamroh sifatida rohat olib kelganidan o’zi ham hayratda bo’lsa, endi hamroh sifatida gaplarini rohatlanib gapirib bermasa bizning ya’ni o’zimning gapirish qobiliyatili bo’lagimizda hissa qo’shmay bosh tortishlari bo’lsa jazolanishi tabiiy hisoblanadi. Men o’zimning ular egallayotgan bo’laklarimni, hayotiy jabhalarimni ya’ni, vujudimning qabulili va chiqarishli uslublarini doimo aniqlashtirib kim-kimligini o’ylovimdan bildirib turishim kerakki, kerak bo’lsa mag’lub bo’layotgan oramizdagilar ya’ni jabhlarda qoloqlik bilan ishtirok etib darajalari tushayotganlar shu aniqlashuvlarni yetkazib bilib darajalarini qayta tiklashga urinishlari ham mumkinki xo’p bo’pti. Zero shu paytgacha ichimdagilar tashqaridagilar bo’lishib kimning aslida kimligini, o’zlaridan qaysi bir tomonning vakililigini aniqlashtirmay yuruvdilarki xo’p shu buning teskarisi, kollineari bo’lsin. Demak, mana shu yozuvimga kelib hozir aytadigan bo’lsak, Muhammadaziz yozuvlarni aqlimga keltirib turibdi, mafiaviy kishilar mafiasi klaviatura va ekranda yozuv va ko’rinishni moslashtirishga urinishmoqdalar. Ichimdagi yozuv bilan bap-baravarga yaqin gaplarni, har bir yozilajak keltirilayotgan so’zni og’zaki qilib ichimda g’udurlatayotgan, gapirtirayotgan bo’lib, shu jabhaning va bo’lagimning egasi bu – Ibrohim bo’lsa ne ajab xo’p. Hozirgina sochimni o’ng qo’lib bilan uqalagan Ruh Farishtaliginin aytib o’tish darkormi, haki xo’p bo’pti. Demak, har kim o’zining tashqaridagi va oldingi ichkaridagi qilmishlariga xos rollarining teskarilarini olib berishlari kerakki xo’p bo’pti. Endi chap qo’limni oyna osti ustiga qo’yib og’zimning mo’ylov qismidan yopishga shoshgan kim deysiz (shu ham navbat kutmaganga o’xshab o’z-o’zidan keltirilganga o’xshab bo’lib o’tdi davomdaki), bu – Payg’ambarlik bilan ko’p gapirib va o’ylovni mo’ylovigacha qoqishni ya’ni tiqishni istab kelgan Shohid ediki, endi shu joylashuvlarimga xos teskari ma’nolashuvli o’z o’rinlariga kelganda qo’rqishi ma’lum va mashhur xo’p. Peshonamni ham shunday, bosh barmoq ichki yoyi bilan ushlayotgan kim deysizki, shu peshona qurg’urni ko’rsatib yurgan Ruh ya’ni endigi Ruh Farishta xo’pki, Shohidga bo’lgan izzatimga yopishib qarshilik qilishga uringanligi bo’lganligi sababli ham bunday endi. Oldingi Ruh doimo meni tanla, Payg’ambar Shohidni emas, deya ikkimizning oramizga ig’vo, yo’lto’sarlik nifoqlarini belgilab bilishga xos yopishqoqliklarni boshidan o’tkazganini bilganim bo’lgan-u, ammo shu borada qanday ishlari bo’lib o’tganidan xabarim yo’q hali edi. Mana yana o’zidan-o’zi, nima bo’lsa bo’lguniga chiqarganlikda yoki boshqaruvni yozuvlarimga aloqador ravishda qilmay e’tibordan chalg’iyotganliklarimda yana orqaga dam olishga xos boshim orqasiga ikki qo’limni ushlatilib tisarildim ya’ni egildimki, bu – ham bo’lsa aytaylikki Shohid va Ruh Farishta bo’latursin hozircha xo’sh. Aniq tafsilotli ishlashlarim keyin bo’laturg’oni xo’p ko’rinishi bilan ham mayli xo’sh.

Baribir endi deylikki, vaqtning nisbiyligi sayyoralar va ularning sayr qilish tezligi hamda massasiga mos kelmasligi sababli bir xilligini isbotlayolmagan bo’lsamda, zero Marsda ham Yerga xos vaqt o’tadi deyilayaptiki, faqatgina time dilation orqali 10 yil Yer vaqti Marsda 1 soniya ko’pi bilan hal qilinganligi bo’lib, umuman sezgilarning o’zlaridan kelib chiqib insonlarning jonli aloqlari, bir-birovlarini tanish-bilishliklari, aka-ukachiliklar yoki qavm-qarindoshchiliklar bo’lishiga sabablarni keltiraolaylik bo’pti. Jon qachon aslida seziladi, shuni istalgan payt va zamonlashuvli deb qarayqolaylikki, sezgilar bo’yicha quloq bilan eshitishdan boshlanib, ko’z bilan ko’rishga o’tishdan so’ng teri orqali tegish va massani his etishli jarayonlardagi har qanday ishlarda yoki tabiiy ma’lumot almashinuvlarida hisobga olinadi. Shunday qilib jon orqali bizlar birlashmagan bo’lsak, ya’ni bir-birovlarimizning tarkibimizda yoki ichlarimizda shu bir-birimizni, hammamizni bilishimiz, yuz orqali farqlab tanishimiz va alohida ravishdagi bildirilajak o’zlik aloqalarini qilishimiz mumkinligi jonlarning birlashuvchanlik qobiliyatiga erishgunimizcha ro’kach bo’laqolaveradimi, ha. Demak, har bir inson o’zining jonini tabiatga, tabiiy almashinuvga bildirsa, qolgan insonlar ham shunday jonli aloqalarga kirishsalar bir-birovlarining jonlarida borliklarini bilish nazarga ilinadiki, shu haqiqat sanalgusi chiroqcha hisoblanganmi, ha. Bizlar bir-birovlarimizning, o’zgalarning yoki befarq boshqa-boshqa insonlarning izidan borganga ya’ni tabiiy sezgili aloqalarga bir xil ravishda borganga o’xshab, gapirishimiz va yurish-turishlarimiz har xil jarayonlarni o’z ichiga olib qo’yishi sababli jonlarimizni bitta yoki bitta chiziqdan davom etuvchan qilmasakda, aslida shu ta’sirchanliklarning bari ma’umot almashinuvchanlik sifatida tabiatdan bizdagi har qanday sezgili vositalar orqali jonimizga keladiki, shuni hammamiz farqsiz ravishdagi jonlardanligimizni, bir-birovlarimizni ichlarimizga olgan jondanliklarimizni bilib qolamiz. Shuning uchun tabiat ham bizlarning jonlarimizdan yaratilgan bir xilqat yoki rasm-rusm ishi sifatida qaralmog’i to’g’ri sanaladi. Tabiatdagi barcha turli xildagi jabhalar, yerlar va hodisaviylik asoslari, ma’lumotlashuvlarning o’zlariga xos bo’lishlari tugul barcha manba’lar osha keltirilgan ma’lumot turlari hamki bizlarda boqiy onga xos bo’lib beradigan jonning o’zi sifatida tashkil etilganligini bilsangiz barcha narsalar-u xurofotlarning ustuniga aylanadigan ham siz bo’lgansiz. Nega bularni hozir yozayapman, chunki jonim meni shu ishlarga qo’l urishga o’z paytida yetaklab qoldiki, yoshlik chog’larimda, to hozirgacha jonimning o’zi uchun tabiat yugurganga o’xshash holatlar sodir bo’lib, sezgilarimdan singdirilib bosilishga qodir holatlashuvlar kasb etaverib jonimning o’zini aksinchaga aniqlab berish ishiga unchalik kuchim yetmagan bo’lib sanalgan hali beri kelgunicha xo’sh. Nima qilsam ham men qilaman, seni bilmayman deya orasta, ahmoqlarga xos yurganmanki, senga o’zimning jonimning huzuriga xos axloqli yoki odobli chegaramni buzmasdan shunday amal qilib qo’yib o’tkazgan bo’lsam, sen ham, agar, chimdon yoki ozgina noma’qul harakat bilan o’tkazib, qiynatib qo’ygan bo’lsam, shunga xos qilib javob berishing kerak deya odob-axloq, tartib va an’anaviy rasm-rusum (madaniyat) qoidalariga bilmasdan, shularni chamalab va yaratib o’zimcha bo’ysunib kelaverganman. Hozir esa ko’pchilikning va kimning yakka oldida yurish oddiygina o’zimning tana o’ylovimdan tashqi tabiatga, ularga bo’lgan o’ylovli o’zimning qobig’imga yuzlanishimni mashaqqat qilmaslik asnosida bo’ladurg’on umumiyat bahsi bor bo’ladi ichimdan to boshqalarga yuzlanib qo’yaqolishga qadar xo’sh. Endi, jonimizning o’zlari har birimiz uchun tabiatga chiqib, uni yaratganga o’xshab aylanib kelishda tabiatdan ya’ni borliqdan sezgilarimizga ta’sir qilaverishida tartib bilan boshlanajaklikli ravishda jonga kuchsizroq ta’sir etuvchi sezgilardan ya’ni eshitishdan va ko’rishdan boshlab tegishgacha yetib keladiki, har bir sezgi o’zining darajasiga ko’ra kamroq-ko’proq bo’lib qatlanib keyingisiga tobora yuklanaverishi sababli bir-biroviga, oxiriga borib teriga qattiq urilishli zarb va og’riqlarni keltirishi turgan gap ediki xo’p shunday hozir ham bo’pti. Masalan, ovozni ya’ni gaplarni tinglab eshitish qobiliyatimga xatolik bo’lib e’tiborimni vaqtida ergashtiraolmasam, shu nechtadir kuniga xatoliklar, kelingki 10-15 ta ayblar ya’ni xatoliklar yig’ilib o’z paytlashuvlaridan o’tadiganga xos qatma-qat bo’lib juftlashganga xos to’planaverib oxiri ko’z bilan ko’rishga xos erishilishli xatoliklarni, vaqtida to’g’ri keltirib yuz bilan qarayolaolmasliklarni yetaklaydiki, xuddi shunday xatolashuvlar ko’zda ham davom etishi bo’laversa, terimga ya’ni ich-etlarimga qattiq tegishli sezgilar bobidagi yig’ilishga xos xatolashuvlar natijasida qiynalib, kerak bo’lsa teri bilan o’zimiz tegishli xatolik qilsak, jonimizga botib ketuvchi o’zimizni o’zimiz urib olguga xos jinoyat jazosiz qolmas deganga xos nomos o’yinlarimiz, azoblarimiz va jabr-jafolarimiz bo’lishi turgan haqiqiy saboq bo’lmish hamki xo’p. Bog’liqsiz bog’lanishli Dunyo shu degani. Asl dunyoqarashga ham e’tibor bersak, eng kuchli hozirgi ishlarimizga xos bo’lib o’tayotgan voqealarga asos bo’luvchi zaminga ya’ni hodisaviylikka xosdalashuvimizni bilgan bo’lardingizki bu – o’zini ishi ya’ni tashvishi bilan ko’chalarni kezib, ishlab yurgan har qayerdagi insonlar bir-birovlariga o’zlarining jonli g’amlarini bilishlikka xos ta’sir qilishganliklari to’g’ri ahamiyatli sanalurligi bo’lgan bosh-boshidan hamki xo’p. Istalgan bir inson boshqasiga jonini o’ynatib bilguga xos ta’sir qilib ketishi, qiynoq atab yuborishi turgan gapligini bilgandursiz hamki, xo’p shu o’z-o’zidan yoki bilinar-bilinmasliklar oralatib yuborilganliklardan sanalganligini bilgan ham biz va siz hozir xo’p. Tasodifli Dunyo bo’lgan u vaqt, qaytar Dunyoga xos jonli kasbiy etilgan amallar juda aloqasini bildirib ham kelib qo’yaqolganligini bilgandursiz xo’sh. Ammo keyinchalik bora-bora men bilib yurgan Dunyomda ya’ni o’z atrofim doirasiga kirib kelaveradigan xaloyiqlarda jonning ishlashiga yanada katta e’tibor qaratilib, men insonlardan ko’ra ularning ahmoqlari, mafialardan ham afzal ularning kishilariga duch kelib parallel voqeliklarga mahf etilganman, mag’lub bo’lganmanki xo’p shu. Ammo o’zlarining tushuntirishlari va bildirishlariga qarasak, ularning har ikkalasi, kishilar va ahmoqlar o’zlarining mafia va insonlariga xosdalashuvli tarzda hech ham farq qilmasliklarini ahamiyat berdirib turaverardilarki xo’p bo’pti. Ammo ular an’anaviy, Dunyoviy va madaniy tarzdagi insonlarni bildirishganki, shundan tashqari men bilan aynan jonimning aylanasiga, tabiat bo’ylab aylanib yaratilishlardan so’ng singib kelishiga xos amallarga xos savol-javobli tarzdagi tezkorliklarini, tabiiylikka xos haqiqiy tasodifga (garchi tasodifni noma’lum deb sanavergan bo’lsak-da bir nimasi yodda qoladiki), shunga ham qarshi bildirishib isbotni, haqiqatni o’ynatishib zamon va makon tabiatiga xos ravishdagi bo’lib, aldovli tarzda o’zlarini menga bosishaverganlar, yuzlashtiraverganlarki asti qo’yavering. Buning asosiy uslubini hali hech ham umumiy ravishda tafsilotlariga xos bilaolmagandim, ammo taxminimcha ular joning o’zi sifatida qaraladigan kodlash uslubining ko’tli, muttaxamli tomonlama yondashuvidan keltirlib qo’yilaverganliklari bo’ladiki. Bu – jonlarimiz qanday titrasa ya’ni bizlar bo’lib o’zlarini bilayotgan bo’lsa, shunday aylanishli tarzda tabiatdan ham sezilib turishini chindan inobatga olaoluvchi kompyuter interface li dasturlash uslublarida bo’ladigan ishlarga va shular sababli tuzilgan dasturiy ta’minot yoki o’yinlar bo’lib, bularga o’xshatilgan yuzma-yuz, qo’l bilan ishlayotgan dasturingiz yoki igrangiz ustidagi kamchilikli ishlashlanishlarda va yo’qdan-bor bo’lishlik uslublarida barchasi hisobga olingan bo’ladi ham. Xo’sh joning o’zini menga o’xshab bilganlar borki, aniqrog’i shu haqiqatni bilish qiyin emaski desak, o’yinlarni ya’ni kompyuter dasturlarini, flashkadagi video qo’yuvchi televizor proshivkalarini yoki drayverlarini haqiqiy insonlar tuzishgan degan haqiqatni bema’lol aytib o’tish joiz bo’lsa ne ajabki, go’yoki kishilar va ahmoqlarning o’zlari ham shunga shama g’ilay qarab qolishib turganga o’xshaydi. Clash of Clans yoki Hay Day deyilgan Supercell kompaniyasining o’yinlarini 500000, 100000 lab skachkasi, igroklari ya’ni o’yinchilari borligini bilib o’zim guvohimanki, o’zining nomiga ham xos ravishda katakchalarni ya’ni piksellarni super qilishga qodir ravishda suyuq-kristal ekranlarning suyuqligini yo’nalitirishga, suvini yugurtirishga xos ma’nosi borligi ham boz ustiga shuncha aholi bilan jon almashinuvlarga xos turish degani chindan ham Yer kurrasining bunga xos yerga mos bo’ldanishli ravishdagi jonli almashinishlar tugul boshqa barcha ma’lumotlari bilan o’zimizning jonimizni borliqni kezib bu – ularning jonlari orasidan siralab, o’tib yoki filtrlanib oralab kelishli hodisaviyliklar yuz beradimi, ha. Shuning uchun ham Supercell ning hozirgi men o’ynayotgan ikki shu bu igralaridagi yo’qdan bor bo’lishlar Yer yuzasidagi tabiiy hodisaviylik va qonun-qoidalarga xos ishlashga atalib, o’z jonli ulushiga xos ravishda ya’ni go’yoki 500000 ga bo’ldanishli yer bo’laklari yo’qliklar va borliklar qilib o’ynab, ustma-ust kesilishlarli turishlari bo’lib tursaki, shularga atalib sodir etilaveradimi, ha. Koinot bor yoki yo’qligini, qoidalar umumiy koinotga bog’lanib turishini bildig-u yoki bilmasak ham nimaydi, shu Yer magnit maydoni yoki gravitatsiyasiga ham o’xshashlikli tarzda elektron qurilmalardagi, sotkamdagi Interface yo’qdan borlashuvi dasturlarning, igralarning random li tanlovlari, ixtiyoranliklari va ehtimolliklarni topishga xos ishlovlari bo’lib javob qiladiki xo’p bo’pti. Natijada kelingki deylik dastur tuzuvchilarning xatosi bilan mukammal bo’lmagan yoki Interface li tanloviga bog’lab qo’yilgan ravishda igramdagi ba’zi joylarda tasodifanlikka atab ham o’tirmay bir xil tushunarsiz, yo’qdan-borlashuvli yoki natijaviylikka xos voqea-hodisalar bo’lib o’taveradi. Masalan, Coc o’yinida gigantlarimni va pushkalarimni yurimay turayotgan joyida prujina atayin o’yinni yutayotganimni bilib ko’tarib tashlashiga nima ham derdingiz xo’sh. Yoki askarlarimning birdan yeyilib ketganga xos jonli ishonch bilan aytilajakli tarzda yo’qlovlashilib, kamayib ketishi ham yutayotganimga xos tarzdagi bir umumiy ochkoli, balli me’yorimni saqlab turishga xos o’suvchanliklar sababli bo’lib o’tayaptiki asti qo’yaqoling xo’p. Umuman olganda shularni aniqlab kuzatishga ko’zim yopib qo’yilganga ham xos holatim kuzatilaverganki, birinchidan shunga vaqtim ham yo’q va takroriy ishlarini kuzatganimda kerak bo’lsa, sotka ekrani kattalik qilib ko’zim ilg’amas, yoki to’li qilib qarayolmas ekran joylashuvlari borligi hisobga olinavergani ma’lum va mashhur xo’sh. Endi, yaqin uy a’zoligidagi oilamizdan boshlab, qo’ni-qo’shni, yor-birodarlar va ko’cha, mahalla, tuman, viloyat a’zoligidagi shu qarashlamlikdagilar, butun davlat miqyosida, so’ng Dunyo ahliga xos shu tariqa turlanishlarimizda jonning o’zlari bizga kirib yanada yaqinlikdan ustma-ust qo’yilib boriladiki asti qo’yaqoling. Aka-ukalarning jonlari yoki boshqa oila a’zolari bilan bog’liq o’zaro jonlashuvlar har bir shu insonning o’zining yer maydoni qayerdadir shu tuman bo’yicha bor bo’lsaki, cho’ldami yoki bog’lardami, demakki, bir-birovlari bilan o’ynashganga o’xshab turishadilar, yaqin joylashgan holda taxtma-taxt bo’lib boshlashganliklarini hech aslo unutmangiz xo’p. Yaqin uy a’zolarining o’zlari, aka-ukalar bilmaganga o’xshab bir-birovlarining yerlarida, kmli maydonlarida qorishadilar, qovushadilar hamda shunday qilib jongashtalik, jon almashinishlar qilib turishadilar. Shu asosdagi aniqliklar, ma’lumotli aniq jon olinishlar va berilishlar aka-ukalarning, yaqin yor-birodarlarimizning bir-birovlariga, - yur, ketdik, uni yoki buni qiladurg’on gashtimizni bir-birimizga sezdirib o’yin hazil-kulgusiga erishaolmoqchilik qilish ilinjidamiz, - deya bir-birlariga g’iybatga o’xshash o’yinqaroliklar qilishlar bilan o’xshash yaqin ishlarida va xatti-harakatlarida bilinib ifodaviyli tarzda bo’laturadiki asti qo’yaqoling. Umuman bir xil ta’sirchanli, ishonchga xos o’yinlardan yoki mashaqqatliga xos asli gashtlashuvli ishlardan ham yaqin bir-biriga insonlar jon almashinuvini o’zaro aloqalab tabiatdan, borliqlaridan bildirib qo’yishlari ham mumkinki, shunisi eng kuchli ahamiyatli bo’lib, ammo hisob-kitobli tahlilimizga sal zidroq sanaladiki xo’p bo’pti. Ya’ni hisob-kitobimizga ko’ra jon jonda bor sanalishi kerak, akani uka yoki ukani aka go’yoki aniq o’zida borga o’xshatib sezishi, ich-ichidan his etib jon chekishigacha bormog’i kerakligi bu shuki, uzoqroqdagi hech kimniki emaslikli aniq chegarali yerli maydonlar va boshqa, ma’lumotlashuvli o’ziga xoslikli bilimlarimiz yoki aniqlikdagi o’xshashliklarimiz orqali jonimiz jonimizda bir-birini kuzatishga qodir sanaldimi, ha. Umuman olib qaraganda Gotda hamma bizning mol-dunyomiz, shaxsiy o’zimizni belgilovchi dunyoqarashimizgacha bo’lgan tabiatgo’shali barcha ma’lumotlarimiz aniqlikda bir umr bo’yicha jonli nusxalarimizga ajratib berilib, shular bizlarni ustm-ust ravishda o’z ichimizdagi jonimizga jon qilib qo’yishganki, bizlar bu jonli hayotimizni aslida jonlarning o’ziniki sanalgan Ungotning Handle li tasodiflarida va tanlovli paydo bo’lishga xos, havodan chiqarishlariga xos tarzda har xil qilib qorishtirib va aralashtirib turg’onimiz bilan o’zimizga sezgilarimiz ilinjiga xosdalab yetaklab kelaverganimizga shukr ham marom ham xo’p. Endi, gapirdim halki, yozdim hal barchasi xo’p. Demak, hozir, - qanday qilib nima yozishim mumkin yoki yozaolaman hamda nimani yozaolmayman, - deya turganimda ya’ni “nima yozmoqchisan, bilmaysan-ku” deya turganlarida, ichimdagilarning o’zlari “qanday shu” deya savolimga, - eslashing bilan birga, keyin biz ikkovimiz ham shohid bo’lgan tuyg’ular sig’imidan tuyg’uli yo’lga otlanishli aloqlari bilan barchasi tayin bo’lishi hisobda, - deya yolvorishmoqdalar va shu sababli yozuvishga bag’ishlanishimga dahldor bo’layaptilar. Demak, hammasi bir varakayiga o’z yo’liga kirib ketayaptiki, uyoq buyoqdan kelib darrov yozib ketganlarim shunchalik kelishib ketayaptiki asti qo’yaqolavering. Endi nega desak, eslashim Shohidga tegishli bo’lishi kutilmaganmidi hamki, o’zimning jon haqidagi shuncha to’satdanga ham sal ancha o’xshash bilimlarim balki o’ziga qaysidir sabablarga ko’ra vaj bo’lib kelib qolishiga xos sabab ham, Shohidning eslashga o’tganligini birdaniga yozdirib qo’yganimga ham vajligini bilgandirsizki, zero men jon bo’laborish arafasida jonning o’zining tarkibidagi birinchi bosqich o’ylovdan boshlayotganimda, aslida Shohid yodning tarkibidagi onglashuvlardan va e’tiborli bag’shidaliklarga egalikdan kelib qolsa hamki yaxshi xo’sh.