Nega endi bu biz xo'sh
Powershell
javobi:
(get-date)
- ([datetime] '09.02..2021')
Days : 152
Hours : 12
Minutes : 41
Seconds : 33
Milliseconds : 930
Ticks : 131784939306988
TotalDays : 152,528864938644
TotalHours : 3660,69275852744
TotalMinutes : 219641,565511647
TotalSeconds : 13178493,9306988
TotalMilliseconds
: 13178493930,6988
Demak, shu
oyimizning taqvim kunlari o’z o’taborishida barchasi 151 kunga qo’shib bizning
kundalik taqvimimizni berishi kerakki xo’p shu. Demak, bugun 152. Endi, o’zim
men o’rtada hoziroqda ikki chetim, kelajakdagi kodli ichimdagilar hamda o’tmish
tomonlamasiga yoshligimdagi hayotimda qaytadan bo’layotgan o’g’illarim orqali muhokama
ijrochisi sifatida tan olinayapmanki xo’p shu. Intizomimga ataluvchan yoki so’riluvchan
tuyg’ularim boisidan o’zimning o’ylovimni darrov tushunib teskariligini yoki
kollinearligini keng hayotdan olinayotgan aylanaviy voqealarning tarkiban
jihatlamigida tan olib bilishim bilanoq, agar shu bilib turgan ruhiy
intizomimga tanimning tartibiga aloqadorlikni bog’lasam, darrovginasiga
ichimdagilar intizomim ya’ni kodlari ustiga odamiylikni, orni yoki munosabatni
ichimdan yuklab o’zimga, shu hoziroq sanalayotgan o’zimga atab chiqarishadilar.
Zero tanimning tartibi yoshlikdagi hayotimni izdoshlari, aynan o’zini chiqarib
berishga masxaranomuslik bilan intiluvchilari bo’lmish elektronshili o’g’illarim,
Ibosh va Mustafo orqali belgilab qo’yilganki, go’yoki o’zimdan o’zimgacha
yoshligimdan hozirgi paytimgacha bor haqiqatli hayotimni, terimni cho’zib
yuklab olaman-u, shunda qanchalik o’sishga xos haqiqat, munosabat va boshqa
odamiy jihatlar aylanaviyligi qolib ketgan bo’lsa, hozirgi paytdagi intizomimga
ko’ra tuyg’ularim go’yoki boshim uzra har xil taraflarga yo’nnaliyotgan
chiziqchalar, sochlar bo’lib har biri konussimon shishib uzoq kelajagimda
qanday bo’lishim kerakligi borasidagi tartibimni, qilishim mumkin bo’lgan
ishlarni yoki vazifaviyligimni aynan, zapisga o’xshash uzoqcha davrlarini bilib
va singdirib yurganga o’xshash taqdirimgacha damlashuvga, bosimga o’xshash ko’tarilib
boradilar, so’ngra keskinlik bilan yoshligimni tushunib, qanchadir sirg’alab kiyib
turgan hozirgi o’zimning yondashuvimni o’zlariga ichki yuzli, insoniy yoki
xuddiki kod haqiqatan ham yashayoladi ma’nosidagi niqobni ichimdan bildirib go’yoki
menga “sen o’g’illaringga yomon aloqani hayotiy bosiming ila ta’sirchanlikka
xos yubording” deya ayblov ba’gishlayturib qo’yganga o’xshashadiyu, aslida esa
kodning o’zining yashayolmasligi asnosidagi bolalarning sir-sinoatli bosimli,
damli javobi yoki taqdirimning yo’g’irilishi, singdirilishi bo’laqoladi. O’g’illarimga
esa o’zim ishlashlarimdagi xizmatlarim, boshqalarga inglizchada typing
qilishlarim orqali bilimlarimni o’zimga ham qayta ilg’ashga qo’yib
berilavermaslik asnosidagi intizomimning bosimi orqali hisob-kitobli bo’lishlariga
yetkazib qo’yayotgan hamki bu menman. Faqatgina go’yoki deb qarasak yana, o’zim
men qandaydir majburiyat bilan o’zimning yoshligimdagi o’stirgan hisob-kitobli
jarayonlashuvlarim, aqllarim yoki ilm-u fanga xos intizomli o’rganishlarimni hozir
endi berib turganligim ma’lum va mashhurligiga hayron qolajak hamma hamki xo’p
shu. O’g’illarim shu o’zimning zapisim, yoshlikdagi bo’lib o’tgan voqealarim
ustiga qurilgan sezgilar bilan aniq olib borilgan o’xshashlik bobidagi masxaralik
yoki shu mazaxni isbotlashni soddalashtirib bo’lmasligi borasidagi masxaralashuvlar
jarayoni sifatida hamki o’zimga qiyoslanganlar, bu – o’zim. Kodni-ku xay, o’zim
demasam o’zimni aytaolmagan ham bo’lgan sanalganligim hisoblangan. Ammo intizom
yoki kelajakdagi yaqin, endigi amallarga xos rejalarga xos tuyg’ular bosimi,
qandaydir turg’unlik yoki sog’lik, xotirjamlikdan tezlashganchalik ajralib,
yulinib chiqishi salgina g’alati bo’lib umuman g’alatiliklarini,
boshqaliklarini bildirishga erishmoqchi bo’lishadi-yu, ammo baribir o’zim, o’zimning
tuyg’ularimning umriy inobatiga xos ishlashiga monand bo’lishi deyaverayapman
hozircha. Zero shunday kelajak va o’tmish tortilishlari bo’lmasa, hoziroqda
yashovchanlik yoki atrof shartlashuvlariga xos bo’shliq, yaqin davrli oraliqlar
yasab bo’lmasligi nazarga ilinajakki shu bo’pti xo’sh. Misol uchun, intizomim
tuyg’ularimni hisobga olish jarayonida qabul qilgan qarori, chiziqli yo’nalishi,
deylik hozirgi holatimiz uchun ushbu matnning barcha yozuvlariga xos qandaydir
bir yo’nalish xoloski, shuni taqdirimga bir chiqib borib, so’ng qaytib aylanib
tushib o’tmishimdagi haqiqatli insoniy tariximdan qiyofa, munosabatli
yondashuvni kodli simchalari bilan ortdan ushlab turganga o’xshash olib
bermasa, shu matnimdagi boshqa barcha topog’anliklarimni, qarashlarimning
ijrosi tugul o’zi tanlagan tuyg’uning mazmunini ham topib hayotdagi joyim, yaqin
kelajak davrim sifatida ko’rsatishga ojiz sanalishi turganligi bu shu. Umuman
olib qaraganda, endi, men o’zimni dunyolar ketma-ketligi, oldingi va keyingi bo’lajak
yashaydigan yangi-eski jahonlarimizdan yolg’izligimning qanday bo’lishiga boqar
bo’lishga oid qiyoslamoqchiligim ko’zga ilinajakligi nazaringizda bo’lsin
doimo. Birinchidan bizlar o’tgan dunyoning ustidagi qurilgan Yer sharida
yashayotganligimizni ham albattaga unutmaslik yodingizdan ko’tarilmasinki,
shuni okangiz qarag’ayingiz o’zim MirzoUlug’ning tengdosh nomdosh sirlichisi
yozmoqdadir. Bizlar o’tgan dunyomizda dinozavrlarning o’zlari, dinozavrlarning
shakl-shamoyillarida bo’lganmiz hamki shuni unutmasligimiz kerak albatta.
Dinozavrni inglizlar Dyno deb qisqartishganlarini bilsangiz kulib o’lsangiz ham
bo’ladiki, Dyno yoki die no deganda “o’lma yo’q” dan iborat ikki so’zlar kelib
turibdi. Demak, bizlarni o’lma-yo’qlarli o’zimiz o’tgan dunyoda o’lgan sanalsak
hamki, yo’qlashtirib qo’yib hozirgi yerimizda davom ettirajakli holatda
yashayotganligimiz hammaga mashhur endi. Dyno so’zini yana boshqa xilda
sanskritini keltirsakki, “dye no” ya’ni “bo’yoq, rang yo’q” ikki xil so’zi
kelib turadiki xo’p bo’pti. Dyno ya’ni dinozavrlardan qolgan bizning neft
resurli Yer osti boyligimizda qora oltin sanalmish nomiga ham bag’shidalik
qilsakki, go’yoki bizning olamni yaratilishiga xos 7 xil kamalak ranglarimiz
neftga bulg’anib ko’milib markazdagi nuqtachaga xos yo’qlashtirilganligini
bilsak ham bo’layapti. Ammo haqiqatan hamki neftimiz bor, qancha neft
ishlatganimizni inson tasavvur etajak sanalsa hamki, go’yoki butun Yer sathi bo’ylab
shar hajmi tugab borayotganga o’xshash nazdimizga xosdalik shuurimizga ham
kelishi ta’yinligi ma’lum va mashhurligini bilsangiz bo’ldi endi. Dyno degani o’lmay
kelish bo’lsa hamki, bizlarning hayotiy aylanmamizda, sharoitimizda o’tgan
dunyo qanday qurilsinki, shu dinozavrlar bizlar bilganga xos hayot
kechirganlar, o’t o’lanlarda yayraganlar deb kelayapmiz. Aslida esa ular ya’ni
dinozavrlar Yer ustida yurishmaganlar, tabiatimizda yashashmaganlar, biz
bilishimiz kerak yolg’iz hodisa shuki, bu – dinozavrlarning shakl-shamoyillariga
va bizga qoldirga resurli qora boyliklariga xos bo’lgan qanchadir topilajak
haqiqatlari kelgan o’tgan dunyo mutloq boshqacha, tabiatimizning
qonun-qoidalaridan o’zgacha mo’jizalarga yoki haqiqatlarga boy sanalurligini
bilsak bo’ladi. Bizning keyingi dunyomizda esa hozirgi haqiqatimiz, hayotimizga
yoki olam shakl-shamoyiliga xos ma’lumotlashuvimizga xosdalikdalikka bag’shidalikka
asosan baliqlar, suv ostidagi jonzodlashuvlar keyingi olam shakl-shamoyilini
suvdan iborat resursdalikka xos va baliqli hayot tizginini ushlab turguvchi
insonli shakl-shamoyillarning burilishi orqali yuzaga ko’ringusi hamki xo’p bo’pti.
Zeroni olib qaraganda baliq deganda bachalarimiz, balarimiz liq yoki to’la ma’nosi
kelib turadiki, biz uchun bu - juda katta kayfiyat, jinsiy aloqaning
lazzatining kamdaligini, doimiy tig’izligini va bizlar faqat shuning uchun
intilib-orziqib kun kechirishimizni bildirib qo’ymoqdaligi bu shu. Baliqlarning
o’zining yashash uslubini to’satdan men duch kelib qolgan hayotiy
sinovimdalikka solib qo’yib aytsamki, bugun shu haqda aynan monolog qilib qo’yaqolaverganim
bo’lmoqdaki xo’p shu. O’zim doimo o’g’illarimga nima bo’lganlini,
qandayliklarini yoki nima sababli bir ishni qilib qo’yishlari ortida o’zimni
yodimga keladigan qanday tuyg’u ham sezilib, bilinib turganligini aytib,
bildirib yoki yozib qo’yishga urinib o’taveraman hamki shu ilojsiz to’g’ri
hamki xo’p bo’pti. Shunga e’tibor berib qarasak, og’zaki gaplarim bilan o’zim o’zimga
cho’mib taqdir bo’ylab o’zimni ajratib qo’yajakli lavozimimni sezib qolganga o’xshayman.
Yoshligimdagi onamni bir tasavvur sifatida bilib go’yoki o’zimga xizmat
qilaverishlarini, foydani bekordan bekorga, onamga bo’lgan o’zimning foydamni
nimaligini bildirmay qo’yib keltiraverishlari, nana degana mama deb og’zimga
noni va boshqa ovqatlarni tiqaverishlari yoki go’yoki sababsizga o’xshash o’stirib-ulg’aytirishlari
nimaligini yaxshi tushunmasdimki, asti qo’yavering. Ha, o’sha davrlarimda bir
yoqlamalik kasali bo’lib tugaganligini hozir ham ichimdagilar tushunib
berishayaptilar. Aslida onamni yoki otamni, boshqa ko’makchilarimni o’tgan
dunyodagi gapirishga xos yoki to’g’ri keladigan o’girilishli bir hodisaviylik,
sezgi tengligi yaratganligini bilib qolmasligimning iloji ham bo’lmas. Zero shu
hozirgi dunyomda o’zimni o’g’illarim siymosida og’zaki tariflab turibmanki,
birgina shu yoqimli ishim o’zimga ask qotayotganga o’xshash o’zimni
bildirayotganga o’xshaydi, qolgan boshqa ishlar esa ikkala tomonlarniki bo’layapti.
Gapim bilan o’zimning yoshlikagi shakl-shamoyilimga xosdaliklarni tariflab go’yoki
o’zimni mazax qilib, o’g’illarimni hech kim ham emas, faqatgina o’zimning jilom
yoki takrorchim bo’lib, ammo haqiqatan ham tanalariga ko’ra og’irliklari,
jismli haqiqatlari bor nazdida ajratib mazza qiladurg’on ham o’zimmanki,
natijada keyingi dunyoda shunga teskari gaplar keyingi dunyoviy yoshligim uchun
o’zimga yolg’on, o’zimning bosimimning ishi sanalmish ota-onamni yasab qo’yayapti
deb hisoblayman. Zero baliqlar hayotiga e’tibor qaratsak, to’dalashib yurgan
mayda baliqchalar go’yoki orqadan ergashayotganda har biri birma-bir tezkor
diqqatli yo’nalishlarga xos burilib, qayishib suzib tarqalib ketishadilar. Shu
bolalarimga bo’lgan gaplarim orqali aniq nuqtaga, o’tmish davrimning shu joylashuviga
singdirib yo’naltirib bilayotgan gaplarimning teskarisi o’laroq go’yoki keyingi
dunyodagi ortimdan kelayotgan mayda baliqlar, yoki akulalar kallarini tezda
qayishtirib burilib suzib yo’nalishlarini o’zgartirib ketaverayotganliklari ma’lum
qilinadi. Shu hali ham bir tomondagi qayishuvga xus burilaverishlari orqali
keyingi dunyodagi ota-onamning o’zimga qaraganliklari to’g’risidagi yoshroq o’rta
yosh davrlarini boshlatib, so’ng baliqlarimni mutloq orqaga teskari
tomonlamaliklarga xos buraverishim kelishi yuz berishi mumkinki, xo’p shunda
ular qarib qolishaverganliklari sanalur hamki bo’pti shu. Keyingi dunyoda
yoshlikda o’zim katta baliq bo’laman, balki kit bo’larman. Baliqchalar
doirasida suzib borayotganimda shu baliqchalar ortimga tushib qolishlarini to’satdan
bilib qolishlari bilanoq qochish ilinjida boshqa yo’nalishlarga burilishlari
sodir etilishi bilanoq baribir yana qaytib og’zimga kelib yem, oziqa yoki
yemish bo’lishadilar. Shu kichik baliqchalar o’zim, kitligim uchun ota-onam bo’lib
ko’plikda sanalishadilar. Agar hozirgi dunyoda go’dakligimda yoki bolaligimda
kalaskada mixlanib cho’kka tushib muhtojlikka xos hang-u mangligimda sababsiz
ravishda onamni birdan paydo bo’lib o’zimga yordam berib ketishlarini bilgan bo’lsam
hamki, baliqlar shuning teskarisini qilishadilar. Onam sifatidagi o’tgan
dunyoda yaratib qo’ygan ishim, bosimim yoshligimda qayerlardandir paydo bo’lib
kelib doimo o’z paytida ovqat yediraolganliklari bilan mashhurliklarini bilsak
hamki xo’p shu. Kitli keyingi dunyodagi o’zim uchun esa ota-ona doimo yonimda
yurishib mehr ila to’la bag’shidalikda bo’lishib, so’ng ketarliklarini o’zimda istasam
g’oyib bo’lishadilar. Aniqrog’i kitning atrofida baliqchalar aylanib
turishaveradilar. Ammo shu baliqchalardan, ota-onamdan oziqlanishim o’z kerakli
paytiga xos ovqatlanaolmasligimga to’g’ri keltiriladi. Zero hozirgi ahvolimizni
olib qarasak, maqul variantlashuvli yoki qandaydir o’zim bilaolmay,
aniqlayolmayotgan munosabatlarga xos chiqadigan gaplarim ovqatni yaxshi qilib
chiqaradi, ammo keyingi dunyoda banal, umumiy ifodali o’zimni ulug’vorlashga
xos gaplarim qornimni to’ydiradi shekilli hamki xo’p bo’pti. Men o’zim shu
bosimlarimga, o’zimni aniqlashtirib berayotgan yangicha ishonchlarimga bel bog’layapman
xolos. O’zim erkakligimda yoki umum o’zimning tengqurlarimdagi avlod vakili
sifatida badan sanalganim uchun og’zaki gaplardan foydalanishli hayotimni aniq
belgilab bosim sifatida qo’yadurg’onman. Shular jihatlama bosimlar orqali
keyingi dunyodagi barcha sharoitlar tugul yashovchi zotlarga xos toifalari
chiqib qolishi mumkin hamki, ammo boshqalar bo’lsa hamki shu joylashuvda yoki o’zlikda
boshqalarni qandaydir yondashuvda, diqqatda yoki parallellikda va tezlanishda
deb bilaqolay hamki shu o’rinda xo’p bo’pti. Zero hozirgi dunyodagi ishonchim
shu haqida doimo bo’layotibdur. Boshqalarning, o’zimning o’zimga tegishli inson
qiyofasiga xosdaligimga bag’ishlangan bosimimdan o’zgalar ham bor deyishim Payg’ambarligim
ya’ni juda katta ommaviy yig’ilishli shaydalikka xoslikka asosan bosimimdan
tashqari orqali bosimimni bosib yoki o’zimga yuzlanib turgan, balki bosimimni
ushlab turgan yoki parallel sifatida yo’g’dirayotgan, bosimimni tashkil etishga
xos bo’lib qolayotgan ham bo’lsaki ajab hamki emasligi ma’lum endi mashhur
hamki xo’sh. Agar o’zimni 1, 2 va 3 raqamlari sifatidagi sezgilarimdan
yaratilganlikka solib bosimli tuyg’ularimga xoslikni bo’lsa hamki 3, 4 va 5 bo’yicha
qo’yib, so’ng boshqa xaloyiq vakillariga xos haqiqatlashuvimizga aloqani 6,7 va
8 sonlariga to’g’irlasak bo’larki, 9 ya’ni bosh belgisi bilan xaloyiq o’zimga
xosdaligimni aytib berishini holi to’xtatmasligini bildirganligi, 0 ya’ni
tandalik jismlashuvi orqali o’zimning eng asosiy shakl-o’zim boshqa insonlarni
topishga urinishim befoyda bo’layotganligiga qiyoslash to’g’rimas bo’larmidi?
Nahotki, tuyg’ular sifatidagi Payg’ambarlikka xos ayollardalik xaloyiqni,
boshlar bo’lsa hamki shu aniqlikka xosdali haqiqatlashuvni o’zimdan, tanlilikka
xoslanayotganga o’xshash aslllikdan yashirib bilishsaydi deb hamma bosh-oyoq
tirishmoqdaligi bo’layapti hamki xo’p shu. Umuman olganda nega shu 3 guruhga
ajratilishimiz tanim bo’yicha hisobga kiritilajak haqiqatimga ma’lol kelishi
turganligini hisobga olmoqning o’zi kifoyadurki xo’p mayli. Axir tanim o’zimgagina
tegishli va barchani o’z tani-joni borligiga bag’shida haqiqat bilan sinab
bilish to’g’riligini hamma hamki to’g’ri haqiqat sifatida bayon etuvchilarga
xosdaligi bu shu. Shuni yozishim bilan qarab turganimda ichimda seskanish,
tushunmovchili intizom uzilishiga xosdalik bo’lib qoldi. Demak, haqiqat ham
shuki, tushuntirib turilibdi hamki, boz ustiga yana rasm-rusmga xosdalik bilan,
hozirgacha bo’lib kelayotgan yoki aytilgan ruhiy larza sifatida ahamiyat kasb
etmoqdaligi bo’layapti. Bundan men ham o’taolmasligim tayin masala hamki xo’p
shu. Demak, o’tib borayotgan soniyalarim kelajak sari tuyg’umni ya’ni intizomimni
belgilovchi kodli sanalmishligi hal etilib qo’yilganligi ma’lum sifatida o’zimni
shunchalik darajada tanim bo’yicha aql ohangiga xosdalikka xos haqiqatlar
sadosidan ajratib bosilib turganligi ma’lum bo’lsa, kod ya’ni dasturlash qilib
aqlim bilan parallel borganim yaxshi.
Comments
Post a Comment