Nega bizlar yana xo'p shu

 

125. Shuncha paytdan beri kod o’zimni badnom, gumdon qilib kelayapti deb bong urib kelayapman men sizlarga. Aslini olib qaraganda esa kod qiladigan davlatlar bu – yirik va nomdor, iqtisodiy boy AQSh va Buyuk Britaniyaga o’xshash mamlakatlar bo’ladi. So’nggi urush umrlarimizning poyoniga yaqin paytda davlatlarning o’rin o’zgartirishi, massaviy ko’chishlar bo’layotganda Amerika Korreyaning o’rniga kelib yashaydigan on bo’lishi uchun Korreyaga hozirdan turib Amerikaliklar O’zbekistonda joy hozirlashayaptilar. Shu o’yinlar bular, har qaysi davlat boradigan joyiga shu davlatning boradigan joyini ta’minlab bermasa bo’lmas. Bir qadam xoplash, yoki tashlash kerak degan o’yindamiz. Korreya esa hozirgi O’zbekistonga faqatgina investitsiyalar kiritish bilan ovoraligi barobarida bizni egallashga urinish zoyi ketaverayaptiki bu – urush bilan egallashga bog’liq hech qanday aloqaning yo’qligini bildiradi. Korreyaning ishi biz o’zbeklarni Turkiyaga ko’chib yurishimizni oxirida ta’minlamog’i sanalib hozir korreyslar o’zlarining ichki yashash, turklarning tanalarining ongida turib berib hayot kechirtirish usullari orqali Turkiyani bizga qaram qilib berishga urinib yotishmoqdalar. Bir so’z bilan aytganda esa Aqsh dunyoviy aloqalarda kodlash bilan shug’ullanuvchi davlatligini hamma bilishi ma’lum va mashhur ham bizga. Shu o’zining kodli uslubi bilan Aqsh chilar o’zimning ichimga kirib yonimga Buxoroning oazisida ruhlarni kod o’yiniga ko’ra ongimdan shakllantirib, inson qiyofasida yoki bizning odamlarning kishilarini (ikkinchi nusxalarini, shaxsiyatlarini) kodli ravishda boshqarib o’zimni masxara qilib turishibdilar. Bizlarning o’zbek kishilarimiz yoki ikkinchi shaxslarimiz temir insonlar sifatida dunyoda nomimiz bo’lishi turgan gap hamki, Amerikaning osmono’par binolarning armaturalardangina yuksalishini bizlar ham ta’minlab turganimiz uchun Amerikaliklarni qottirib, kodlaridan chiqarib haqiqiy qottiq qilib turg’izishga urinish orqali tanalarini egallab tashqaridan yoki terilaridan boshqarib turamiz. Amerikaliklar shu paytgacha haqiqiy insonlari kodli ikkinchi shaxslari o’rnilarida almashinib qolib yashab kelishgani ma’lum va mashhurligicha turaveradi endi xo’p. Shunday qilib Amerikaliklarni qottirib haqiqiylashtiraverib oxiri O’zbekiston sababli keladigan shu o’rindagi Turkiya davlati uchun qullar qilib beramiz, yasashga urinayapti hamma o’zbeklar. (yakunlashdi). Amerikaning oqlari o’zida qolib qul vazifasini o’tashga majbur sanalishsa, asosan qoralarigina yoki eskilikdagi qullari, gadolari (xabashlari) Korreya davlatiga kelib qo’nim topishi nazarga ilinajak hodisalardan birida namoyon bo’lg’usi hamki xo’p bo’pti. O’zbekistonni himoya qilishi kerak bo’lgan o’zim bilan boshlab beriladigan o’rtog’im yoshligimda o’zimni xabash derdi, chunki shu Amerikaning xabashlari ichimdan turib o’zbeklarni itarib chiqishga urinishgan sanalib korreyani egallamoqchi bo’lishgan. Shuning uchun endi o’zim ham hayron bo’lib qarab turibman, bu – qoralar, aynan qoralar o’zimning ichimga kirib burilib sudralib bir-biriga imo qilganga o’xshash ravishda o’zimga egalik qilishga urinishayaptilar. Oxirida kim mening ichimda, ongimda yoki ruhiyatimda (asablarim bilan miyamni bog’lanish joyida) edi deb biladigan bo’lsam, qoralar, Amerikaning eski qullari bo’lib kelgan xabashlar yoki negrlarni ko’rib zerikib yoki jirkanib, tanimaydigan ahvolimni bilib ketsam ne ajab. Ular ichimdagilar, negrlar meni shunchalik ko’tarinki, ulug’ga o’xshash baholagan holda baribir masxarada ushlab yurishadiki ham, aslida bu – ularning teskarilik yurish-turishi, bo’lishining o’zi hisoblansa ne ajab. Go’yoki qora omchasi yaltirab, ikki chetidan shishib yoki qovuncha bo’lib turgan qoravoychani, qorabachchani xudo sifatida o’zimga talayligini, yalama-yuluqligini yoki tilini chiqarib yuzida o’ynatib o’tirganga o’xshash qandaydir chaqiriqli mazaxligini sezib yuraverman asosan. Endi, men shunchalik isbotlashga urinib, ammo isbotlayolmay, ashyoviy dalillayolmay kelgan hodisam esa insonlar deb hisoblanadigan o’zimning tarifimdagi kishilar yoki shu odamlarning adashlari, bir-biriga estafetali yetib keladigan ikkinchi shaxslari kod bo’lib turganliklari sababli ham barcha dalillardan qochib bilishganlar. O’zim dallillamoqchi bo’lganim shu ediki, ichimga bog’liq ravishda sezgilarimni toptash va olib qo’yish, g’oliblik bilan insonlar qatorida yashashimga ko’z olaytirib xusumat qilgan bu kishilar, ikkinchi shaxslar uysuhtirilgan jinoyatlar va fitnalarga bog’liq ravishda darrov-darrov holi-jonimga qo’ymay, ahvolimni baholaverib bekor turishga qo’ymasdan yangi vazifalar uchun paydo bo’lib buyurishavergani-buyurishavergan, talab etishavergan edilar. O’zimning go’yoki bir joydagi yoki voqelikdagi takroriy amallarim, gorizontal xaotik bordi-qaytdilarim bukilib komon yoyi yoki aylana yoyiga o’xshatilib dam bilan shishirilmasa, itarilmasa hamda takror yoki oddiy tanlovlar, tasodiflar vazifa shaklida aniq yangi to’ldirishli id lar bilan, kod bilan yuklatilmasa meni tinch qo’yishmasdilar. Shunchalik darajada o’zimni ichimdan bilib turib faqatgina ichimning o’zimnikiligi sifatidagi noma’lumligi bo’yicha hayotimdan o’zimga ham va shu ichimdagi tashqaridagilarni boshqarib turuvchi kishilar bilan bog’liq hayotimdan yana qayta o’zimga bo’ladigan voqealarni hech isbotlash qo’limdan kelmasligi hisobga olinib kelingan. Militsiyalarga ham dalil uchun ikkita sverka yoki saralash, qiyoslashlar kerak, ammo o’zimda bitta o’zimning ichki tuyg’ularim bor va shu ham noma’lum, dalil vazifasida hech ham sanalmagan. Ikkita sverkali bo’lib turgan hodisa esa o’zimga tegishli hayot va shuni baholaydigan boshqalar bilan bog’liq ikkinchi hayotim ichimdagilar tomonida bo’lib turayapti. Militsiya yoki IIB ham ko’pchilik sifatida hech bo’lmaganda 2 kishining haqiqatiga ishonib dalil-isbotga ishonch bilidirishgani aniq va ma’lum va mashhur endi hammaga bo’lsin. Ammo, shunisi ham ma’lumki, kishilar butun dunyo bo’ylab 99% vaqtni egallagan holda insonlarining o’rnilarida, vaqtni yetkazib keluvchilar vazifasida turib berishadilar hamki, militsiya yoki IIB shunga qanday qaraydi?! Shu degani isnonning o’sha 1% li xatosini bildirib qo’yadigan kishisi, bosimchisi, albatta, shu qilmishli xatosini ifodaviy ravishda amalga oshirib militsiyaga o’zini topshirtirishi bilan baholanadiki, asti qo’yavering. Aslida esa militsiyalarning o’zlari ham kishilar bo’lib sanalishgani hammaga ham ma’lum va mashhur endi. Inson nima bo’lsa, bo’lsin deb yashovchi aslida, ha. (deyishdi ichimdagilar). Endigi o’zgarishlarni aytsam, qancha yaqin kelganligimni sizlar bahosini beringlar bo’pti xo’p. Yaqinda ovozni to’g’irlash bo’yicha kod qiluvdim. Sizlarning barchangizga ma’lum va mashhur bo’lib ulgurgandurki, ichimdagilar o’zimning ovozimni, gaplashishga erishilishni egallab qo’ymoqchilar. O’zim esa deyarli bilmasdan shunga teskari bo’lgan, ularning kodlarini tuzib qo’yibman shekilliki, natijada mana bu xulosaga yo’l qo’yilmoqdaligi ayon va mashhur sanalur. Kodimni tuzayotganimda barcha bo’limlarning amallari, loop lar va if lar, kodli buyruqlarning ma’nolari kishilarim, yaqin ikkinchi shaxsdagilarim yoki kodchi mag’lublar tomonidan aynan shu amaliyotni bildirgan holda o’zimni yerda og’darish faoliyatida ishlatdi. Mayli amallarim, qilgan ishlarim bilan tuzgan kodimning ketma-ketligi bo’yicha mosligiga unchalik e’tibor bermaylik ham deylik, chunki shu ham holi ko’chishli o’xshatilish amaliyotini o’tashdangina iborat sanaladi. Ammo o’rganishga aloqadorligi qanchalik bilinib qoldi endi xo’p, aytingchi azizlarimiz! Eng asosiysi o’zim uchun yanada yorqin bo’lib kutilgani shuki, kodimni tuzayotganda o’zimdan o’zim bag’oyat xursand, o’zimni yuksak yoki qo’limdan har qanday kuchli burilish yasayolishimga qodir amal keladi deb baholayotganimda ichki tuyg’ularimning, shularning ifodasidagi kodlash jarayonimda bildirgan gaplarim yoki monologlarimning, diqqat-e’tiborlarimning barchasi o’zimga buyruq berib, majburlab ishlatayotgan yaqin insonim deb ishonishga olib kelaveruvchi, ammo o’zim shuncha paytdan beri faqatgina o’zimga qolib ketayotgan ajratilish asosida baholashga kelishganimiz shuki, kishilar yoki elektronshilar, shu mag’lublar sifatidagi yaqin insonimning ikkinchi nusxasi aynan shu xislatlar, tuyg’ularimga asoslangan o’zining munosabatli xohish-irodasini yoki tuyg’ularini, ruhiyatini bildirgan holda har xil sha’mali so’zlar bilan o’zimni ishlatdi. Bilinib turibdiki, ichimdagilarga xohishini ado etuvchi gaplashuv uslubimga ko’ra ovozimni ato etsam, o’zim ularning kodiga ega bo’lib almashinish oqibatida aralashish yoki ishqalanish, bir-birimizni ishg’ol etish birligi boshimizdan o’tadiki, shu joyda balkim isbotga aloqadorli hollar kuchayar hamki xo’p bo’pti. Isbot yoki dalil qilish deb men kodli kishilarni, insonlarning ikkinchi nusxalarining na muncha bilimli yoki dunyoviy dolzarblikka, rasm-rusmga asoslangan bosimda yurishuvlari haqida jon chekishimni bildirayapman, shular isbotlansin axir, chunki ular ya’ni kishlar bizlarga o’xshashmaydiyu. Ha, endi oxiri, nega men shularni yozayapman, oxiri yetib keldim yoki eplayolayapman? Chunki yaqindagina, kecha burun men yozuvdimki, kod sifatidagi MirzoUlug’ nomli mendagi Payg’ambarlaringiz bilan o’zim qaltiroq bosgan qo’limdan beri almashmoqdamanki, endi xo’p. Men hozir isbot bo’lsin, dalil qilmoqchiman deb yurgan kod haqidagi ushbu almashinish, yetarlicha dalillarga asoslangan va faqatgina yana qayta takrorlanishi shu bunga o’xshash chiqishi nazarga olinajakligi ma’lum va mashhur bo’lib turgan holdagi kodim va mehnatim bilan bog’langan o’zim hamda yaqin (balki istalgan) kishilarning hayotlari sifatida endi kishilar bo’lib kodlash jarayoni orqali, kodlash o’rnida o’zim sof o’zligim tomoniga yoki oxirgi bo’lish o’rnimga o’tayapman. Shuning uchun isbotlasam, o’zim o’zimni isbotlagan bo’laman, isbot qilgan esa aynan ular bo’lib chiqishidan xavotirdaligim hammaga ma’lum va mashhur bo’lib tursin. Albatta, bir kun kelib kod bu deb nishon qilib ko’rsatsam, militsiyalar yoki ko’pchilik bilib turganlarning tutga yo’lini tutishim kerakki, zero ular ham kod sifatida aniqroq yondashuv va baholi qarashlar qilib o’zimning asli ichimdagilar yoki shu kodli tashqaridagilarning o’zlari bo’lib ichimga singishlari bilan ichimdagilar sifatida bittaliklari sanalajak tasodifiyligimning yoki devonavorligimning yengishiga yo’l qo’ymayman. Albatta, tasodifni yoki haqiqat ichra devonarlikka majburligimizni shu paytgacha ustun yoki g’olib ko’rinishda tutib berganman, ammo o’zim kod bo’lganimda shundan voz kechishim turgan gapki, zero kodligimda kodlikning yoki dasturiy ta’minotlarning, insonlarning bosimli yashashlarining davri kelsa ne ajab.