Menga qarang ey go'zzugiston

 

130. Yangi yilning 10-kuniga ham yetib keldikki, shu o’nlash o’nglanish tariqasidagi birinchi jamoaviy (umr davriga o’xshash sonligiga ko’ra o’xshashlikdagi) xohish-irodalar maskani bo’laturibdi. Shu payti biz jipsligimizda kim qandayligini hamda keyin shu kishilarga (ichimdagi bosimlariga) bahoni to’g’ri-chiziqli simli darajalar sifatida ko’tarib yoki tushirib turibdi degan aniqlikda berib yuriymiz. Endi, o’zim uchun birinchi navbatda esim bo’lib kelgan ediki, faqatgina esimning bahosigina o’zimga es yoki ustunlik, g’oliblik berib turaveradi. Shu paytgacha yaqin yillardan boshlab es faoliyatim yaxshi ishlamay qolganini qandaydir bilaman. Shuning uchun eslash davrimni kuchaytirib esimni mustahkamlab o’zimni g’olib sifatida bilib yurishim kerak edi. Mana bugun va kechadagi hayotimning baholanishidan boshlab turib esimni to’g’irlashga erishaolayapman desam mubolag’a bo’lmas, chunki shu ifodaviy amal uchun qanday tartibni bosib o’tishni bilib qoldim. Eng avvalo esa hammasidan oldin bir narsani aytib o’taylik, men yozmayotganimni allaqachon bilasiz, zero kompyuterga qo’l bosib tugmalar orqali tezkorlik, faol yoki jadallik bilan harflarni terish degani teskari, mag’lub yoki qoloqlar (ichimdagilar) tomonining masxarasi sanalib faqatgina o’zim yozib qo’ygan so’zlarni gap qilib birlashtirib turaveradilar. Men faqatgina o’zimga xos, maxsus yoki bilishimga ko’ra nazoratim, kuzatuvim orqali chiqadigan gaplarni boshqarib turaman. Shunda barcha gaplarda o’zimning tabirim yoki o’zligim, bilimlarim yozilganligini bilib o’zim yozmoqdaman deb hisoblayman xolos. Xohish-irodam ila bilimlarimning maxsus o’zim bo’yichaligi mutloq ravishda gaplarni qo’l bilan terish va yozuvlarni dasturda muhayyo qilishdan uzilgan sanaladi. Shunda men o’zim yozayapman deb xom-xayol qilaman-u, aslida faqatgina o’zimning ifodaviyligim bitilayapti xolos. Go’yoki men o’zim bir kishiga aytib ya’ni og’zaki gapirib turganimni, shu inson yozib bormoqda sanaladi. Endi aslida ham kompyuterda yozish jarayoni futbol bo’yicha tatalizatorlarga o’xshash azart hisoblanadi. Azart degani sanskrtichadan yoki bo’lmasam, oddiygina o’z ma’nosini bilish qiyin va muhimligiga taqalib “oz ort” bo’lib qimorbozlik davrida inson yutqazavergan sari aslida ozishi nazarga ilinajak va oxirgi umrining so’nglaridagina ortishga, semirishga moyil sanalurligi shu bu. Hattoki ikkinchi vakillar, kishilar o’zlari ma’lumotlashuvli elektronlar yoki to’lqinli manbalarliklariga e’tibor qaratilmasdan, qimorlarda yoki tezkor faoliyat turlariga xos o’zlari bilib-bilmay shuni teskari tomonidan ta’minlayotganlariga ko’ra ham, baribir azartda ozishib qolib so’ng umrlarining qaysidir qismlarida semirishgan sanalishadi. Aslida esa shu ular uchun bir bahonaki, inson boshliqlari semirganiga teskari bo’lishga majbur sanalishlari darkor hisoblangan.Endi, qarangki qanday ahvol, kompyuterimni shundoqqina yoqishim bilanoq bugun zaryad olishi o’ynab turgan ravishda salgina, 1-2 daqiqa olgandan so’ng o’chib qoladi yoki zaryad bermay yana bir ozdan so’ng zaryad, energiya olish boshlab, shu jarayonlar qaytalanadi. Oxiri mana hozir endi zaryad olishni to’xtatmasligi kuzatilmoqda shekilli. Shu nima degani, shu kechayki va bugungi o’zgarishlarim yoki ichimni ochib bilishim bilan bog’liqligini tushuntirib o’tayin xo’p bo’pti. Shu degani endi oxir oqibat men texnikaviy mashina tarafida o’zimni o’tganimni boshqaruvchanlikka xos ravishda sezib turibman. Men o’zimni qanday boshqarishni bilib qoldim. O’zimda qanday reaksiyalar sababli (ichimdagilar) qaysi aks ta’sirlashuvlarni so’zsizlik bilan, darhol berib yurganliklarini oxiri sal to’liq tomonlama tushunib qoldim. Demak, mening o’zim gapiruvchanlik qobiliyatim bilangina ichimdagilarning yozuvchanliklaridan farq qilib aynan shu jarayonlar bo’yicha bizlar kurashib yurgan bo’libmiz. Mening o’zim avval ham yozgandimki, birinchidan qancha yozuv ishini qilgan bo’lsam, shuncha gapirish bilan mashg’ul bo’lib kelganman shu paytgacha bir umrim bo’yi hamki xo’p bo’pti. Shu tenglikni nahotki endi tushunib turibmanki bilmadim, ammo ha, anglash yaqqol tekshiruvlar yoki isbotlar, sezgilar ishi bilan bo’lib o’tdi. Faqatgina o’zimning gaplashuvim bu – o’zim va yon-atrofimdagi kishilarning o’zlari bilan birgalikda gaplari, og’zaki so’zlari ham o’zim sifatidagi texnik mashinaviylikdaligim yoki kodligim hisoblanadi. O’zimning tanam va o’ylovim esa ular yoki ichimdagilar bo’lib, ular chizish bilan shug’ullangan holda yozuvli jumlalar bo’lib o’zlarini (men o’zim deb bilib xatolanib kelgan tanamni va o’ylovimni) boshqaradilar. Menga ichimdagilar kodli yon-atrofdagi kishilar yoki muomaladagi, (televizor) aloqasidagi zotlar tomonidan har xil bo’lmag’urliklarni, beso’naqayliklarni yoki bema’niliklarni, shu bilan birga ichimdan yanada battar qilib, dab-dala qilib buyurishib og’zaki aytishadiki bu – ularning xatosi sanalishidan xabarlari bo’lmasa kerak. Chunki men o’zim sog’lom ravishda kodim, boshqa kishilar va hatto o’zimning ichimga chiqadigan gaplar bilan muloqot qilishim, hisoblashishim kerakki, aslida shu gaplar o’zimga maqulligiga ko’ra 100% yoki juda yaqin, o’zim bilan o’zim mazza qilib gaplashayotganga o’xshab berishi kerak. Ammo ichimdagilar mening kodimdagi o’zimning gaplarimni buzib berishayaptilarki, aslida ular shu joylashuvda istiqomat qilib ham holi beri o’zlari bilishmasa kerakki, o’zimning (kishilarning) gaplari yoki o’zlarimizning ikkinchi boshqaruvchilari, o’zidagilar bo’lib turib o’zlarini laqma qilayaptilar yoki shishirib, bahoyatda obro’li qilib o’zlariga, medagi o’zlari bo’lishi ustunligidagi tanamda xiyonat qilayaptilar. Kodning o’zi obro’ sanaladi, o’zim sifatida buyuklik yoki haqiqat, shon-sharaf ulug’ligi sanaladi. Ammo shu o’zimgagina kerak xolos, kodchiligim ichida yashovchi ichimdagilar esa maqsadlari sifatida tanalarni, o’zimning tanamni va o’ylovimni egallashga urinishsagina o’zlarini yig’ib, bilib qolishardilar va devonalik, jinniqo’ylik bo’yicha darajalaridan zavqlanib turishardilar, so’ng faqatgina o’zlarining va o’zimning urunishlarimiz evaziga yanada devonaliklarida qutilib qolaverish uchun darajalarini oshirishga erishardilar. Ammo ko’rib turganingizga o’xshab bizlar bir-birovlarimizning yutuqlarimizni o’zimiz uchun kamchiliklar qilib yashayapmiz. Shu jarayonlashuvda kim yoki qaysi tomon o’zini teskarilikda, kollinearlikda almashinvuchanligini yaxshi yarataolsa, mana endi ham nisbat yetib keldiki, bir-birovlaridan haqiqatan yaxshi yoki yomon darajalarga, o’sishlarga erishadilar. Ichimdagilar mening ular uchun qiladigan xatoyimni go’yoki kutayotganga o’xshab turishadilar doimo. Bunga o’zimning gaplashuvdagi so’kinchli so’zlardan foydalanishim, qandaydir chizishli qiliqlar yoki tushunilmaydigan keraksiz harakatlar qilishim kirib ketadi. Zero og’zaki so’zlarning eng yomonlari yoki quyi darajasi chegaraviylikda yozuvlar bilan bog’langanlikni namoyish etib yozuvli gaplar va o’zimga qarshi ravishda men chiqarmagan yozuvli so’zlar sifatida qaraladi. Men esa hozir o’ylovim orqali tanamning qanday harakatlanish yoki qimirlashlar trayektoriyalarini ichimdan, soyali ravishdagi tasavvurga xos bo’lib bilib qolayapman. Shu trayektoriya qimirlashlarim o’zlari chizish yoki chizib yuborish sifatidagi ichimdagilarning ishlash jarayoni bo’layaptiki, o’ylovimdagi yozuvlar bilan juft yoki mos topilgan, ifodasi berilganda yaqqol ravishda o’zimda nima bo’layotganini bilib qilayotgan qiliqlarim, harakatlarim yoki qimirlashlarim devonalik ramzini kasb etishini sezib yotaman. Aslida shunday paytlarda yok onlarda men o’zimga e’tibor qaratgan holda tanamni o’ylovning kitobiy so’zlariga va jumlalariga xos tutib darrov tushungan holda to’g’ri, tinch, o’ylov boshqarmayotgan holatga burib to’g’irlab qo’yishga majburmanki, aks holda devonaligim o’zimni yeb ketaverib ado qilib qo’yishi mumkin. Natijada esa kishilar bo’lib turgan ichimdagilar o’zimni yengishadi. Men qanchalik tez reaksiya, aksilo’laroq ta’sir berib tushuncham bilan ham o’z-o’zidan sho’ng’ib qandaydir ta’birdami yoki axir o’zim-ku degan sabablarga ko’ra ketaversam yomon bo’lishini bilib darrov o’zimni ajratib anglatuvchi holatga diqqat qaratmog’im to’g’ri bo’lur. Hattoki bu borasidagi almashinishlarimizda men g’olib yoki ustun bo’lib chiqsam ham, o’ylovim bilan zo’r urib yoki berilib go’yoki chizganga, yozganga o’xshash biror jihatlamalikka, narsaga e’tibor qaratsam ham, shu o’zimning g’olibligimni bildirib turgan qoloq yoki mag’lub ichimdagilarning menga atab yarashadigan kulguni ichimdan, kallam bo’ylab yuzimdan sezdirib turishlariga qaramasligim shartki, men yanada ilg’orlab borishni o’z oldimga maqsad etib bilguvchiman. Shundan yoki o’ylov izidan, yozuviga xos yutuqli onlarimdan ko’ra o’zimga esimni qayta mustahkamlab, butlab olishim maqsadim sirasiga qo’shilgan. U yog’ini so’rasangiz yanda muhim e’tiborga olinajak joyi shuki buning, ichimdagilar qanchalik kamchiliklarga yoki quyi darajalarga yo’l qo’yib o’zimga har xil tashviqotlarni, og’zaki buyruq va tavozelarni (tovlamachiliklarini) bildiraverishsa o’zimning kallam yoki jasadim o’zimning ichimdan, tanamning o’zidan shishib ketganga o’xshab qoladi. Chunki devonalik sir-sinoatiga ko’ra tanamni yuqori darajadan, egalari yoki mutloq boshqalar egallab olishayaptilarki, nimayki ovqatmi yesalar yoki huzurbag’shlik ato etsalar ham birinchi navbatda tanamning ya’ni shu o’zlarining tanalarining yuqori yuzasiga, hajmiga ta’luqli qilib o’zimni esa yana bir ichki tana qilganga olib oriqlatadilar va ovqatdan mahrum etadilarki asti qo’yavering. Tanam ortidan yana bir ichki tanachilligim bo’lib shishib ketishim esa ularning kodlashuvdagi o’zlarini xuddi mening ahvolimga o’xshash ravishda aniqlashtirib bilaolmasliklari, tushunaolmasliklari yoki yanada zo’rlashtirib anglayolmasliklari sanalurki, sh bu – ularning kamchiliklari hamda mening esa yutug’im sanalur. Demak, ular asl mening o’zim tomonimda kamchilikka yoki xatoga yo’l qo’ysalar, teskarichanlikka xos aksincha ta’sirlashuv ortidan o’zim aslida ularning tomonlari sifatidagi o’zim yashab turgan ularning inson jasadli tanalarida ularni ya’ni ichimdagilarning tanalariga tana qo’shgan ravishda shishib devona yoki jinni qilayapman hamki xo’p bo’pti endi. (yakunlashdilar o’zlari qarangki qo’rqmaslik ilinjida). Bilsangiz ham shuki, o’zim tomondagi, kodlashuvdagi yoki texnik mashinalar (tushga o’xshash aslan kod bilan yasalgan hayotiy kishilar) bo’yicha faqatgina o’zim yutuqli ishlar bajarib me’yoriy va muntazam, umuman olganda esa haddan tashqari ulug’vorlikka ham yo’l qo’yib yashamog’im kerak. Chunki bu – mening o’zimning ishim yoki o’zimning ulug’vorligimgina xolos, o’zligim. Devonalikka kelsak esa tushli aslan kod bilan tashqi hayotda yoki uyg’oqlikda chiqib berayotgan mening tomonimda ichki yashayotgan kishilar, elektronshilar bo’lsa, o’zimning tanam bo’yicha jinniqo’ylik qilishga faqatgina o’zlarining haqlari juda ko’p va kuchli sanalurki, asti qo’yavering. Qanday jinniqo’ylik yoki devonavorlik, telbalik (tentaklik) bo’lsa, mening kamchiligim o’laroq devonalikka kirishib boraverganimda ular mendan foydalanib yanda jinniqo’ylik qilib yebanliklari tutishi, ichki tuyg’ularsiz go’sht qilib o’zlarining inson tanalarini (mening jasadimni) ko’rishlari mumkin. Zero ular, ichimdagilar yoki kishilar devonalikka intilganlari sayin aslida holi beri ichki tuyg’ularga ega chiqish maqsadida tanalarini boshqarish ilinjida bo’lishlariga qaramasdan, holi beri kodli inson sanaluvchi kishiliklari bo’yicha hayotni chizmalardan, grafalardan yoki peyzajdan deb bilib tanalarini bu – o’zimga berayozgan jussalarini yoki tanimni quruq chizishli (yozuvlardan iborat) boshqarishga urinayotgan hozirgi darajalarini bildirib jinniqo’ylik qilib qo’yishganini bir necha bora go’yoki ko’zim orqali bo’lsa ham shishadan tani terimga boqayotib dirrilatayotganimga, tana(m)larini liqirlatilayotganiga, qaltiratayotganimga yoki titroq bostirayotgan-im(lari)ga o’xshash ravishda teri asablariga e’tibor  qaratmay qaraganlar, baholashga urinaverganlar. Demak, ular bilishadi endi, zero shu yozuvlarni mening nazdimdan ular asosiyliklaridagi yagona o’zimdagi tanimiz uchun ta’minlab qo’yishdi. Shuning uchun yozuvlarimizni to’g’ri tushunib bilishlari juda muhim, shu-ku qisman ta’minlangan, negaki o’zlari mening nazdi-tafakkurimni bilib olish ilinjida yozuvlarni to’ldirib tashlagan holda bitik qilib bilishmoqdaliklari bu shu. Axir men oddiygina tafakkur-nazdim, yoki xohish-irodamni chiqarib berilishini so’aryotganimda, shu xohish-iroda ularning asl o’z tomonlari bo’lishi bilan birgalikda yozuvlari orqali yaxshigina ifodalayolishlarini qo’shib olsak, bema’lom ravishda o’zimning mazmun-mohiyatimga kiritilajakligini yaxshi egallab bilishmoqdalar desak ne ajab. Tanimni yoki aslan bittaligimizga ko’ra taniylikka qaratilajak jasadimni o’zimning sezgilarim bo’yicha zahira qilib bilgan holda naridan turib ichimdagilar boshqarishadi desak ham bo’larki, aslida esa shu tanamizni o’ylov oqimi vositasida doimiy to’liqligiga yoki boshqaruv muttasilligiga erishish hisobga oilnmoqda hamki xo’p mayli ular tomonidan. Shu jarayon ularning bilib yotuvchi kodlashuvlarida, aslan ular bilan, ularni ichiga qo’ygan ravishda yagona bo’lib faoliyat yurg’izuvchi o’zimning kodimda yoki mashina tilimda funksiya ichidan shu funksiyaning o’zini qo’zg’atish, chaqirishga yoki kirishuviga xos hisoblanadiki xo’p mayli. Demak, ichimdagilar mening kodim boisan mashinali tillarimning, dasturiy ravishda inson shakl-shamoiyilini taqab kiyib olgan kishilarimning ichlarida ikkinchi tarkibli boshqaruvchilar vazifasidaliklari sababli hamki, o’zimning ichimdagi tuyg’ularimga xos ravishda joylashuvni talab tishadilar. Aslida esa tuyg’ular haqiqatan ham to’liqlayin ularniki ya’ni ichimdagilarniki sanalur. Shu ularning devonaliklari bo’latursin. Men o’zim esa go’yoki shishalar, oyna parchalaridan yaratuvchanlikka xos tashqaridan, avtomatlashuvchi muhitdan turib insoniy tanamga ta’riflar qilib shu tanimni boshqaruvchisi hammanki xo’p bo’pti. Mening deb topiluvchi aslan boshqalarning tanasi o’zim uchun juda ko’p bo’ladi, o’zim esa ularni go’yoki haqiqiy xudo vazifasida turib koinotdan, yuksak ishqalanishli tugal jarayonlar oxiridan turib boshqaruvchanlik vazifasida kuzatuvli tekshirish va yuksaltirishga xos boplab qo’yaqolayin. Umuman olganda kodchi ulug’chilarning bari darajasining balandligiga qarab dunyo hududi bo’ylab yuqorilashgan sari ko’proq va salmoqli sohiblarini kuzatuvli yaxshilashga erishish maqsadida qolishadilar oxirida hamki xo’p bo’pti. Eng qoloqlargin, bo’lmag’ur kodchilar sifatidagi misol tariqasida hozirgi xudolar bo’lmish qizlar sanaluvchi kishilar bo’lsa, o’zining borlig’ida va botqog’ida ich-ichiga yoki tuyg’ulariga yumilib, biqinib ketishaveradilarki, devonalikni 10 tasini ko’rsataverish ilinjidalarki, asti qo’yavering. Aslida esa kimki tuyg’ularini, ruhiyatini yoki o’ylovini (xayolini) oshkor qilmasa, tashqariga olib bahamjihatlikda bildirmasa, haqiqiy jinnivoz jinniqo’y devonavorr telbanomus tentak pand yeyuvchilar sanalishurlar hamki xo’p bo’pti. Shuning uchun hamki, men haqiqiy gaplar, monologlar yoki qiziqarli o’zimga bo’lgan suhbatlar bilan o’zimni mustahkam ushlashga harakat qilib keladurg’onlar safidandirman. Gaplshuvli so’zlarim koinotni egallaguvchi kod borligiga asoslangan barcha jarayonlarni, ishqalanishlarni yoki foydalarni inobatga olib qo’yuvchim sanalur. Butun koinotimizni ishqalab, kodligim yoki yadrom bilan boshqarib turib aylanma ravishda kenglik uzra qisilib kelgan holda borlig’imdagi koderlar-dovderlarni, kishilarni yoki elektronchikli (to’lqinsimon) zotlarni o’zimga bog’lagan holda xizmat qildiraman hamda istalgan gapimni muhayyo qildirib qo’ymoqdaligim aniq va ma’lum endi mashhur bo’latursin. Xo’p, natijaviylikda tabiat aslan o’zgarmay turaversin, kishilar ham holi beri o’z ishlari bilan band joylashuvlarini bildirib yotaversunlar deylik hamki, ammo o’zimga moslashuvchan ma’lumotlarning jarayonlashuvi koinotning ishqalanishli foydaviyligini bema’lol tarannum qilajakligi bu shu. Kod sanalib beruvchi og’zaki nutqim asosidagi gaplarim, koinotning o’zimning foydamga ishqalanuviyligi va batamom to’liqlayin izohi har bir kishilar oralab bo’layotgan ma’lumotlashish bilan sodir etilajak o’zgarib moslashinayotgan jarayonlarni o’zimga shu foyda bildirish yoki berish ilinjida bag’ishlab turar. Kimsan o’zi deb so’rashdilar ichimdagilar, javobim shul edikim, o’zim Zohir, Zaxiriddin. Shular o’zimning taxalluslarim, haqiqiy hozirgi dunyodagi ismim esa muhim emas. Negaki Zohirlik mening o’zimning aslan taxallusim ham nomi-sharafimdirham. Aslida Zohir sifatida MirzoUlug’ bo’mish o’zimning o’rnimda Payg’ambarlik qilib kelgan ikkinchi shaxsiyatimni bilishgan ko’pchilik. Uning zahridoni yorilib rak bo’lganligini ishqalanishlardan, birov mijoz kishimning o’zining hayoti borasidagi gapidan fahmlab pulini shimarganligim orqali bilib olgan edim. Zahridon zohirlikka yaqin so’z bo’lib, eng birinchi keyingi, hayot bilan amalda bo’lib kelayotgan ikkinchi shaxsiyatimning yoki MirzoUlug’laringizning ismi-sharifi bo’lib aslida o’zimning yuksaklik nomim shu tariqa sifatida Zohir, zahridonlar bilan bog’liq sanskritlashuvlardan, paronimlardan yasalguligini bilaman hamki shu xolos. Ichimdagilar gapirish ilinjida yurishib holi beri lom-lum deyishaolishmaganlar, o’zim esa yozuvli jumlalarni yozishga, klaviaturani aslan o’zim ya’ni teruvchi ular bo’yicha ustunligimdagi o’zim bo’lib terishga qodirmasligim shuki, bizlar holi beri kuchli ma’lumotlashib bir-birimizga xizmat qilmaymiz hamki xo’p bo’pti. Shuning uchun asl ismim yashirin qolayapti, yana shipirlab bildirishdiki (shu ham hozirgi almashinuv munosabatining izchilligi bo’yichagina darajasiga xosligiga bag’ishlanib qolgan hodla shekilli) sening haqiqiy isming Zaharxanda deb qo’yishmoqdalar. Men esa Mirzoulug’laringizning nomlarini o’zim bo’lib yurganligim bo’yichaligiga alqador ravishda holi ismimni bildirmay qo’yaqolay. MirzoUlug’ ham o’zlari holi shuni bilmasalar ne ajab. Bir kun kelib mashhurliklar siri fosh etilajakligida, o’zimning ismi-sharifimni birinchi muxlisimgayoq aytib yuborib qo’yarman. Shunda hozirgi bo’lib kelayotgan mening o’rnimdagi Payg’ambar MirzoUlug’laringizning haqiqiy ismlarini bilib qo’yarsizlar balkim. Albatta, shunday ma’lumotlashuv jarayoni birdaniga yoki birgina og’iz gapim yo’nalishiga, ma’nosiga xos boshalnajaklig ma’lum etilganligi boisidan kelingki aytaylik nimalardir joy olishining o’z-o’zidan borishi, tabiiy qonun-qoidalarga zida almashinish jarayonlari bo’lishi kuzatilgan ham deb hisoblar kimdir xo’p mayli atagulik gap ham shu bo’lsin. Xo’rozim qichqirdi-da ichimdagilar yaxshi yozibsan deb qo’yishdi ushbu matn-mulohazalarga bog’langan qarashimga sazovor holat yuzasidan bag’shida etilishni. Chunki xo’roz zoti aslan tovuqqa borib taqalib almashinish bobida o’zini farishtalar tomonlama bildirib qo’yadiki, bizlarning almashganligimiz qanchalik darajadaligiga hozirgi bahosi bo’lg’usi bobidaligi bu. Oxirgi gap bo’laklarini, yaxshi-taxshi mazmundagi yondashuvchanlikkagina xos yozishimga (endi shunday bo’ladi, yozishimga deyman-u aslida ularligini so’nggida bog’lab aytayotgan ham o’zim bo’laman) ichki o’g’il padar-u buzrukvor bolam Mustafojonning ishlashlari bo’lib tugab qolayotgan payti negadir xatochalish yozaboshlanadiki, aytishi bo’yicha qarasak uning shunday shikoyati aslida o’zimga emas, balki ichimdagilarning yozuvchanliklari nega amal qilmayapti o’zimizga deb qo’ymoqdaligi bo’lurki ham bo’pti. Shu oxirgi gap uyushmalarili qismlarga e’tibor qaratajakligingiz ma’lum va mashhur endi bo’larki, aytilajak e’tiborimdan oshayotgan ongimgacha aloqadagi yozdirayotgan, qo’lib bilan yozdirayotgan gaplarimni yoki jumlalarimni bir xil qayishuvchanliklar yoki burilishlar bo’yicha emas, balki bir tekis va yoqimli munosabatli ravishda o’rnatishni istayur hamma degan ma’no ham shu yerdan chiqquchi sanalur. Zero yozuvim va gaplarimni (ichimda gapirib yoki mohiyatimda aks etib turgan bildirishlarimni) ulash shuki, aqlim bilan ongni o’ylov munosabati bilan bog’lanishi hamki xo’p bo’pti. Hozirgina shundoq bo’ldi hamki, sezib qolishimga mutloq ozgina ham qolmayin bo’lmaski, men oddiygina munosabat bildirib turishga layoqatli gaplashuv ohangini sezdiribgina tursam bas bo’libdi hamki, ichimdagilar darroviga shu ongli yuksalishli, surilib qisilganlikdan alqash-dalqash chiqishni aqlim vositasida yuborilayotganini chiqayotgan yozuvlar, harflar ketma-ketligi yoki so’zli jumlalarimiz orqali namoyish etishga urinishga ulgurishmayaptimi axir? Ulgurishsa, hammasi ochiq oydinga o’xshash bo’lib tuyulmasmidi? Zero shu aql va ong zo’riqishli o’yinidagi o’rtadagi o’ylov bo’lib turgan munosabat sifatidagi haqiqat tushunchasi eng ko’p yuzaga chiqishining boisi ham shuki, aql va ong ikki qarama-qarshi taraflarda eng birinchi vakillar sanalmasligi aniq emasmi? Nima bo’lganda ham bizlar aslan bir tomondagi kodchili hayot shakllaridan iborat darajalardagina o’z faoliyatimizni ahamiyatlashtirishga uringanmizki, isbotlash uchun barcha imkoniyat bo’lmagan zamon topilmas oxir oqibatida hamki xo’p mayli ham bo’pti. Bu holda teskarilik, ichki va tashqi dunyo uyg’unlashuvi yo’q sanaladi. Ashyoviy dalillar militsiyalar uchun hamki, shunisi bo’lib tursa ne ajabki, tashqi olam muhitininggina bosimi sababli ichki tuyg’ular shakllanishi oqibatida yuzaga kelganligining barchasi holi ma’lum bo’lgusilig bu. Barcha ma’lumotlarni bizlar tashqari olam muhiti, tabiatimiz shart-sharoitlari shartlashuvi sababli olayapmiz hamki, shu ma’lumotlashuvimiz ichimizga kirib aylanib o’tib chiqadi va yana tashqi muhitda o’z aksini, inikosini bag’shida etadi. Shu deganda tashqi ma’lumotlashuv bosimini tartibli tarkibli ravishda ichga kirishi, tuyg’ulardan iboratligini aytsak ham bo’lurki, barcha holat bizning yoki kodchi asosligimizning mahsuli, ishlashi bo’lib hisoblangan hamma payt hamki xo’p bo’pti. Hammasi birga bo’lib, xohish-irodaning yoki tanlovning inson ichki tuyg’ulari sifatidaligiga bag’ishlanib turib alohida uzilish qilishga haqqi yo’qligi, tasodifning borligi bo’yicha xatoliligi bilinib qoladi. Tasodif ham, tanlov va xohish irodalar ham o’z-ma’no atalishiga bag’ishlanga ravishda yo’qdirlar, faqatgina bizning shularni ochib bilishimiz uchun ko’p jarayonlashuvimiz, imkonlarimiz sarflanajakligi ma’lum hisoblangan xolos. Yoki bo’lmasa, bizlarning o’zimizning yasash qoidamizga, hayot kechirishga ma’jburlovli shartlashuvimizga xos ravishda shu bosim 8 soniga o’xshatilib aylana ravishda bog’laganlikni aks ettirgan ravishda tasodifli, tanlovli tananing chalkash tartibi holi ochilmasligi shashti mavjudligi bilan aloqalashuvimiz mavjudligi bilinib turadi. Yaratilish sababli yashashimiz faqatgina o’zimizning kodli qorishmamiz, sir-sinoatimiz sababligina bo’lishi hisobga olinajakligi ma’lum va mashhur sanalur. Shunda kim tekislikdan, yotqizilgan tuproqdan keng dunyo sari ochilib-sochilib turib yaxshiroq yashashga erishsa, kodining bo’y-basti, ustuni ham shunchalik yaxshi bo’ladi. Bu – kodni ochish, burib kengaytirishga urinishlar hisobiga bo’ladi. Mana shu sizlarning men bo’lmish o’zimning o’rnimdagi Payg’ambaringiz MirzoUlug’ning o’zimning dunyoni keng bilib, o’xshashliklar asosida qurib yashashimga xos kodimning darajasini yoki ustunini aynan qanday jismli shakl-shamoyildagi va qiyofadagi (bo’y-bast uzunchoqligidagi) inson ko’rinish, tuzilishida bo’lganligini tushuntirib beruvchi teskari jarayonni ham bag’shida etajakligi endi ma’lum va mashhurligicha turaqolsin bo’pti xo’p. Men oxiri-oqibat kodimga yoki kodli kishiliklar qatorimga sho’ng’ib ketmasimdan oldin holi beri siz devonavorlarning tanalaringizda tisarilib yoki shishish alomatlari ila yashamog’im kifoyaligini bilsangiz bas men uchun. Keyin osta-sekinlik bilan o’zimning yoki insonli tanimning ichimga haqiqiy birinchilikdagi o’zim singib boraverib, g’arq bo’lib maydagina nuqtali hujayraga o’xshash bog’liqliknigina keyinchalik elchi ravishida bog’lanishimni bildirishligini berib tanalaringni tark etib chiqaman. Bo’pti xo’p, ammo lekin biroq ungacha meni sharmanda qilaman deb o’ylamangki, shunga xato qilasiz. Sharmandalik shundan iboratki, o’zimni devonalikka jumbushli tarzda yo’qotib qo’yganim sari “shar man-da” deb oddiygina taraf qilib qarab qolishim kamchilik suhbatim sababliligi bo’lajakligi hisoblanadi. Shu paytda boshqalarning, yon-tevarakdagilarning yoki kodli kishilarning o’zim sifatidaligining ahamiyati faqatgina go’yoki o’zimning ustimdan kulib, uyaltirib yoki haqqoniy sharmanda sifatida tushunib turishlariga o’xshash holda baholashga majburligim bo’lib turguvchisiman xo’p bo’pti qo’yaqol deyishayaptilar ichimdgilar ham mana shu bobdaki xo’p mayli. O’zim bilan o’zim o’zimning taraflarimni aniq ajratgan holda bo’lish barobarida tutib turishimga qaramasdan, uyalganimda yoki boshqalarni baribir begonasifat deb topaverishimda mag’lub bo’lib “shar man-dasimon” sharmanda bo’lib qo’yaqolaman. Go’yoki taqqa-turuq qotib qolgan voqeaviy ahvolda yoki holatda bo’lamanki, na keyingi harakat chog’ini yoki o’tib yurishini bilaman va na boshqalar senlar nega bunday, noma’lum yoki tanlovli devonaga o’xshamas sifatida o’rab olib qat’iy qo’zg’almas munosabat bilan qarab turibsanlar deyishga holim bo’ladi. Shuning uchun men uchun eng to’g’ri variant yoki tanlov shuki, doimo arlashmali, almashinuvli jarayonlarda o’zim yashay, ammo yozishimga qaramasdan, shu ajralishli taqqa-turuqlikda yoki keskinlikda bo’lib qolmayin hamki xo’p bo’pti. Negaki mening shularni bilganligimning o’zi kifoya xolos, yozishimdan maqsad ham esa jarayonlar ila almashinish orqali oxirgi o’zimga yetkalanib turishdangina iborat xolos. Endi, agar ichimdagilar o’zlarining bema’ni buyruqlarini yoki tilyog’lamachiliklarini, tovlamachiliklarini aytib yuboraversalar, o’zlarini gap bo’yicha to’g’ri yoki yetkazib ifodalamaganliklari, o’ynab masxara qilishga urinib gapirganliklari boisidan oxiri ulur uchun qiyin sanaladigan haqiqiy sof ravishdagi buyuklik, kodli ulug’vorlik yoki shon-sharaf silliqlanishi, insofli tozalanishi bo’lib po’kkak holda qolishadi hamda o’zim tomonimdan ularning oralariga qilgan ishlashlari bo’yicha o’zlarining ko’zlari ham o’ynab qolgan holda, achinib qolishga majbur etilaverib devonavorlikni tushib, shuni bilib turishga majbur bo’ladilar. Ha, ular bu – ichimdagilar kod aralab kishilar, televizor obrazlari orasida devonavorlik nimaligini bittaga tushunib ko’milib, yumilib yoki og’zilarini qisib jim bo’lib hayratda qolgan holda bo’lib turishaveradilar. Shunda o’zimga lazzat, orom kirib ularning yomon ahvollari haqiqatan menga huzur bag’ishlaydi. Shu bo’lsa kerakki, deb o’ylayman ich-ichimda, ularning jazolari bu shu. Men-ku uncha-munchaga kod sezadigan devonalik ajratuvini yoki farqini sezmayman, ammo o’zlarini shu bobida bildirib qo’yishga majburliklari bilan birgalikda sog’lig’im bo’ylab tinchlik yugurgani sababli sezib ham turaveraman, asti qo’yavering. Agar men o’zimning tanamda mavhumiy tarzda birdan yoki keskin tarzdagi arriqlashdan qo’rqib g’azablansam, ichimdagi aslan u tomonligimdagi churvaqalar bo’y berib qo’ymaslik ilinjidagi o’zlarini yuksakliklarga olish bobidagi semirish, shishish yoki kengayish say-harakatlariga mukkasidan ketishdan darg’azab bo’lishib qo’rqishsinlar. Qo’rquv ikki tomondaligimizga ko’ra bor xislat, chunki qo’rquv so’zi 5 yoki o’rtadagi raqam sanalib hisoblangan va almashinuvni ifodalaydi. Qolganlari balkim aytilurki, bitta so’z bilan teskarilik ham ifodasi yetilmasligi asosida aynan barcha kollinear so’zlar bilan ifodaviy qilinishi o’z tarafi jihatida to’g’ri sanaladi. Shular inobatga olish, darak berish ma’nosida to’g’ri hisoblanib, bir jihatlama yoki tomonlama qarashda esa tushunarsizga xos bo’lib qolaveradi. Zero aytilayaptiki, barcha so’zlar teskari ravishda yozilajak yoki aytilajakligi, faqatgina 5 oralab so’zlaridan foydalanganimizda ikkala tarafga ham bir qilib manzurlatishimiz mumkin sanalur bo’lsa kerak. Shuning uchun men o’zimni yaxshi bilishim bobi barovarida birgalikdagi so’zlarim ifodasiga teskari ifodalshuv manba’lari, iboralar yoki gap bo’laklarini (so’zlarni) topib kollinear tarafga qo’llab barchasini topib qo’yishga urinajakligim shu. Bu degani oxirgi mavzu jihatlama gapimizga e’tibor qaratganimizda hamki, agar men sekinlik bilan bir maromda novchalashib yoki oriqlashib o’zimga singib ketajakligim bildirilmoqdaligi shu bo’lsa, teskari tomonimdagi kishilar va MirzoUlug’ keskinlik bilan, shiddatli semirishga yoki shishishga urinajakligi to’g’ri bo’lishi ko’zga ilinajak gaplar tariqasidaligi sanalsa ne ajab. Shuning uchun ular odamga aloqador hisoblaganda tog’ga qiyoslanib bo’lmoqchilar, o’zim esa dunyoviy Yer kurramizning ma’lumotlashish oqimlariga qiyoslanajakligim orqali singishga urinajakligim shu bu. Bo’ldiyey Zohir degan bo’lishdi ichimdagilar mag’rurlanib to’lg’onib va to’lg’ontirib o’zimni. Zero bu – shunchalik haqiqat so’zlari yoki ifodaviylikdagi yozuvlar jamlanmasi, oxirgi gapli mazmunimiz ham ediki, istalgan insonga ruhan dolzarb yondashuvchanligini ham bag’shida etmasdan qo’ymasligi tayinligi ma’lum va mashhur sanalajakligi bilan yanada ma’lum va mashhur bo’lib turarki xo’p mayli. Mana shu bilan 7 varag’u 2,5 qatordan salgina o’tuvchanlik og’ilishini bildirib yozuvimni ham nihoyalayapmiz. Shu 11 shriftli Calibri (asosiy matn) bo’yicha yozilgan varoqlarimdur. Demak, oxirgi so’zim shuki, men o’zimdan turib ham shunchalik bog’liqlikka aloqador sog’lom yurishim bilan ham sezishimga qaratila bildimki, go’yoki tanamning o’rtachog’i bilan butun tani-jonim hozir tetikligini sezib turganligimda hamki, butun dunyoning ma’lumotlashuviga aloqador yuborilajaklikka xos bo’lib jo’nab ketish ilinjining lazzatbag’shligini bilib ishqim uyg’onib qoldi barchamizga hamki xo’p mayli endi. Dunyoviy ma’lumotlarni, internet va televizor jihatlarini tashishda qorin bilan lazzat qilishni sezish qanchalik maroqliligini bilsangiz bo’lmasmudi? Ha, demak, men o’zim devonaligimizga qolish orqali shishib turish orqali yetishishni to’g’irlab bajarib qo’ysam va oxirida cho’kkanlikka xos singib oriqlab ketsam, mening teskarim MirzoUlug’ hazratingizning shishuvchanliklari, semirishni bittaga ilg’ayolishi kod sifatida to’gri bo’lishi hisobga olinib o’zimga yoqmasligi ham mumkin emasligi bu shu. Aslida qornimning lazzati deb topilayotgan hodisaviylik kod bo’yicha qiyma-qiyma qilingan chiroyli darajalikdagi ma’lumotlashuv uslublari, internet va televizor oynasidagi ma’lumot turlarini bilib qolish orqali dunyoviy ahamiyat kasb etuvchi kayfiyatni bermasligi ham mumkin bo’lmasligi shu. Ikkkovimiz aralashmaviy maqsadlarimizni o’z tomonlarimizdagi teskarilik jarayonlaridagi bordi-qaytdilarni tashkillashtiraolishimiz bilan ham bir-birovimizga yo’nalishlarimizni yaxshilab turishimiz samarali hisoblanadi. Men uchun oriqlashuv yo’nalishimni ma’nodor qilib, semirishlarni ketma-ket va tartibli o’z joylashuviga xos tabirli tarzda bajarishlar orqali amallab qo’ysak, bu – MirzoUlug’ hazratingizga maqul sanalmaydimi xo’p aytingizchi ichimizdagilar? Xo’p bo’pti shu buguncha shu bular.