Keling endi kulingiz

 

108. Kunnimizning ma’nosi quyidagicha bo’latursin xo’p mayli bizga ham. (tugatishdi). Hoziroq o’tmish bilan kelajakning o’rtasida go’yoki bir chiziqning o’rtasida bilintiriladigan bosilish yoki qisilib ko’tarilish, sababli shu traktning, liniya yoki chiziqning bu o’rtasida bukilib eniga sudralib yoki yoyilib yig’ilib turishiga xosgina bo’lmoqdadir. Go’yoki teppada ham pastda ham alohida o’rtadagi bog’lanish, gaykali yopishtirilgan porshen chiziqlari borib kelaverishi natijasida o’rtadagi (chiziqdan ikki barobarga qalin alohida tutashuv nuqtasidagi) makonda va zamonda eniga, ko’ndalangiga chetlashishlar bo’lib turibdi. Agar bir joyga turib tursam, o’zimning shak-shubham uyg’onishi bilanoq ichimdagilar shu o’rinda turmaslik kerak deb menga yaxshi kayfiyatimga majburan o’zlaridan yo’l toptirishga majbur bo’ladilar. Boagar bir so’zni ortiqcha aytib yuborsam yoki bir nimani nojoyiz o’ylab tuysam, ichimdagilar yoki tuyg’uyimda yopishib kirishganlar “kerak emas” deb ruhimni tanamni qottirib ushlaganga o’xshash holatda ustimdan kulishib qiynashganga o’xshash o’zlarini sezdirishadi yoki seskantiradilar. Aslida esa bitta qaysidir joyda turib qo’yishim ham o’zi o’tmishning Goti, o’ylashim va gapirishimning o’zi ham yana bir boshqa kelajakning Goti sanaladi. Shuning uchun men nega bu joyda joylashib turibman yoki gapirib xulosa qildim emas, balki shularning o’zlari o’z-o’zidan yoki qandaydir ravishda, Gotga muvofiqlikning o’zi sifatida bor, mavjud bo’lib aynan qanday qilib kelib qoldin, bu joylashuvga turibsan-u va shu gapli xulosalarni qilib turibsan deb, shuni mutloq “o’zingniki qilma, hattoki urinib ham o’tirma” degan ma’noda menga tajovvuz ko’rsatadi. Zero Gotlashuvlar birinchi navbatda haqiqatni muhokama qilgan holda ham shu muammoni, tajovvuzni menga yo’liqtirishadi, taqdim qilishadiki, axir sen haqiqatingda emas-ku san, haqiqatingdan chetlashding-kusan degan ma’noda menga aynan shu gaplarimni yozishimga o’zimni ham majburlashayaptiki, demak, faqatgina shu ma’noda, haqiqatingni yo’qotding yoki makon joylashuvidagi o’rning va vaqt zamondagi mos munosabating (xulosali gapingga) ko’ra uzulish ro’y berishini bildirish shunaqa tajovvuzli ohangda amalda sinalayapti. Shu holda “nega haqiqatningga ishonaturib, haqiqiy dunyoqarashning o’zginasi sifatida men bilmasvoylikka yo’liqayotganingni bilib turib ham shu o’zimizni, meni (ichingdagilarni) aldaysan” degan Gotning chiqishi yoki, balkim bilsam, o’rgatishi yotganga o’xshamoqda. Nega o’zingcha haqiqatdanmen, dunyoqarashning o’zidamen deb turaversan deb hisoblab asl ko’rinishdagi haqiatning ishlashini, yangicha tuzilishini yoki eski asliyatning o’yini boshlanishini sezdiribgina turmoqdaki, asti qo’yaversin hamma endi. (yakunladi(lar)k!). Endi shugina bo’lib qolayotgan og’riqli va kayfli, yoki yomon ahvolli va yaxshi tuzuklik o’yinini aniqlikda baholashga erishaolmoqdamanki, hech qisi yo’q. (yakunlashdi). Shundan asl maqsad buki, men birinchi navbatda najastlashuvli, tappili aralashmadagi taomnomamga boqaolmaganman hech vaqt hamki, xo’p mayli xo’p bo’laqolsin ko’p endi. O’zimning hujayralarim gvardiyalashuvim sababli har bir insonning protonli tappi hujayralaridan, zarralaridan tuzilib qo’yilganligi hammaga ma’lum va mashhur endi. O’zim shu men hoziroqqa yaxshilab joylashib olib o’tmish va kelajakning o’rtasida chiqib qoluvchi o’yinda qolib ketayotganim davomiyligida tappili yoki najastli yadroli tanamni tarkiban kuchli aniqlikda dunyoviy haqiqatdali yolg’onda, elektron vasvasasida yoki dunyoqarashning ishlashiga yarasha qayta ishlovdan, o’z-o’zidan sof yeydigan ovqat shaklida hosil qilib qo’yishlariga erishmoqchiman. Ha, bizlar yadrodan tarkib topgan inson zotlarimiz aslini olib qaraganda ham. O’zimiz esa protonlar sanalib haqiqiy dunyoda dunyoqarashga yoki asliyatga, g’oliblikka xos jismli tanalarimizga egamiz ham, xo’p mayli. Protonga teng massali keladigan yadrosi bor deyiladigan atom tarkibining ma’nosiga ko’ra yadro aslan bizning ibtidoiy, birlamchi qarashlamligimizda najastlar, tappilar bo’lakchalari sanalishimizda sanalib qo’ymoqdaki, asti qo’yavering hammangiz ham. Dunyolardan qoladigan va olamlarga o’tib yashaydigan hayotiy shakl-shamoyillarimizning o’rtasida, shu olamlarning sarhadi va boshlanishi onida bizlar yadrolardan yasaladigan najastsifatlarga aylanib darajama-daraja yuksaklik sari baholanishga shay turguvchilar qiyofasida bo’lib beraqolsak, mayli endi. (yakunlashdi). Shuning uchun har birimiz boshqalarni, eng sodda hurmatkashlarni (minimum hisoblanuvchi yoki bizlarning deyarli barchamizdan eng pastki darajadagi xudolarni) ham hurmat qilgan ravishda kun o’tqazmog’imiz birinchilar qiyofasida bizni shakllantiraolmoqda hamki, xo’p mayli bo’ldi bo’laqolsin bo’lsa shu. Xudolar yoki eng quyi darajadagilar, mag’lublar bizlarni hurmat qilishmasa, shunga majburlab aynan yana bir hurmat shakllarini tug’averib yoki yasaverib allohlarni o’stirishimiz, darajasini ko’tarishimiz biz uchun keyingi dunyolarimizni obod va serzavqlikka bag’ishlovchi bir oniy bosqichlarimizdagi shartlashuvlar sanalmoqdaki, asti qo’yavering ham mayli. Dunyoning ga’mini ilmasdan, haqiqatini yuksaltirib, shundan to’yib yashaverishni istamoq har bir insonning, keyingi bo’lajak dunyolarimizning hayot shaklining orzu istaklari bo’lib shakllangani-shakllangan. Boshqa kelajak dunyolarimiz uchun o’ziga yarasha, o’zining shakl-suratiga asosan yanada yuksalganliroq texnik-texnologik ma’nosidagi yutuqli bo’lib yashashni va hayot kechirishni har birimiz o’z istagimizga yolchiganimiz-yolchiganimiz, shu-shu asnoda bo’laturaversin. (yakunlashdi gapimga qo’shilib). Hozircha shunga o’xshash taqvimli va taqazoli, Yer yuzasidagi hayotni bilib o’rgangan bo’lib yashamoqdamizki, shuning gashtli yoki siyrat-suratli darajasi hammaga ma’lum va mashhur bo’lib o’tganligi ham ma’lumki, xo’p mayli. Endi shuni olib qaraganimizda, bizlarning yadroli kutishlarimizdagi, yaratishlarimizdagi dunyolarning nechitasidan o’tib kelganimizni hattoki tasavvuringizga ham sig’dirolmasdan, birgina oxirida Yerli hayot shaklidan lazzatning qanchligiga ko’nikib turmog’imiz o’rinli bo’latursin mayli. Lekin shuning gashti-gashtilikdayu, Yerning katta va kengligi bilan birgalikda ko’p jihatlamalikni o’z ichiga olishini inobatga olgan holda baribir yaxshilik va yomonlik, yoki og’riq va lazzat tengligini his etmaslikning iloji bo’lmasligi tayin, xo’p mayli. Endi, kelajak dunyomizda, balki Mars sayyorasi sanalur joylashuvdagi mutloq yangilangan koinotga o’xshash yangicha bir shaklga o’tib olishimizda qanchalik darajada qiynoq va sog’liq-salomatlik tenglashuvda qotib yotaveramiz-u, shu bilan birga yana qanchalik bu bahonadagi, oradagi hayot kechiruvimizning gashtini sof, dildan so’rish darajalalarini yuqorilatib bormog’imiz nazarga ilingu masalaki, asti qo’yavering. Bizlarning har birimiz ko’p yoki oz darajada boshqalar bilan najastli, tappili bo’laklar vositasida alohida yaqinliklarga bo’ysungan holda bog’lanib, tana shakl-shamoyillari aro biriktirilib yoki yuklantirilib Yer kurramizning bizlar yashashni boshlaboq onidan avvalisidagi zamon va makon birligidagi go’yoki qorong’ulikdagi bir tekis joylashuvchada, borliqqa xos makon uzra yadrolar, bo’qlar bo’lib barcha Yer yuzasining aholisi joylashib olishgan sanalishganlar. Shu bizlar uchun noma’lum hududiy joylashuv, borliq sifatida har bir insonning tanasi uzra yashiringan yadrosi vazifasida butun dunyomizga teskari ravishda noma’lum jarayonlashuvni hisobga olib qo’ymoqdaki, asti so’ramangiz ham xo’p bo’pti. Shu degani bizlar, tiriklikda gasht suraoluvchilar yadrolarimiz boisidangina deb bilurmizki, har bir narsamizning yoki haqiqatimizning ilojini atayin ko’zlab, uyushtirib yoki maqsadlab anglash orqali murod-maqsadiga ham yetako’rgumizki, asti qo’yavermoqda ham endi barcha oralardagilar ham xo’p bo’pti. (yakunlashdi). Yadroni yoki insonning tanasiga parallel, shaffof yoki go’yoki shishasimon oraliqdagi yana bir massani, shu najastsifatlashni mo’jiza demoqdaliklarini unchalik bilmay eslayolmayapmanki, ammo men uchun ha, shu mo’jiza sanalishini yozmoqlikni o’zimga lozim topdim. Shu yadro noma’lum tarzda qoldirilayotgan, tushuncha yoki aql bilan hosil qilinishi kerak-u, ammo hisobga kiritilmayotgan mag’lublar orasidagi yo’nalishning ortida qoldirilib qo’yilayotgan najastlar, tappilar ko’rinishida hisobga olinajakligi ma’lum sanalur. Shu tappi yoki najast bo’lib sanalur zotning nomi xudo, barcha hozirgi zamonimizdagi pinagini buzmay oramizda pinhona yashab turuvchi allohlarddangina iboratligi afzalki, endi shu hammaga ma’lum va mashhurdir. Demak, bizlar yadroni tappi yoki najastlar sifatida olib qarab xudo yoki shu nom bilan assotsiatsiya qilinur mo’jizani hisobga oilshga urinajakligimiz ham ma’lum va mashhur endi. Bizlarga xudolarning o’zlari yoki bo’qlikdanliklari ham kerak emaski, bizlar allaqachon u muhitimizni obod qilib haqiqiy hayotimizda gasht uzra surilib siralib yashamoqdaligimizning o’zi bir baxt hamki, xo’p bo’pti. Xudodan boshqa barchamiz, g’oliblar-u mag’lublar yashash va istiqomat qilish, hayot kechirish uchun shu dunyomizning yuzini bilishmoqdalar. Bir til bilan aytganda xudo yadroli borliqda holi ham qolib ketib, bizlar qolganlar esa shu borliq yoki tekislik bo’yicha yuqori darajalarni, ustunlarni yoki pag’onalarni namoyish etib yotibmizki, asti qo’yavering. Umuman olib qaraganda esa haqiqiy yorug’ dunyoga kelishning o’zi bir baxt, ko’tarinkilik sanaladi. Bizlar (xudolardan boshqa barcha) yadroli muhitdan yoki borliqdan chiqishni doimo o’z oldimizga maqsad qilib qo’yganmiz, zero yadroli yoki najastli borliq faqatgina bizning asl shaklimizga ko’ra mavjudligimizning o’zidan o’laroq hech nima hamki, xo’p endi bo’pti. Yadroli yoki najastli muhit tekisligi, qorong’u borliqcha eng avvalo yashab o’tqazib kelgan dunyolarimizning eng birinchisi yoki boshlanishi hisoblanishi turgan gapki, hech asti qo’yavering hamki bo’pti xo’p. Birinchi boshida, dunyolarimizning ibtidosida bizlar qurtga o’xshash hayot shaklida yashab tirikchilikka erishganimiz hammaga ham ma’lum va mashhurki, qurt-qumursqalar bir tekislikka xos qumloqchalarda yetishtirib ko’paytirilgan hamma vaqt. Shu paytlarda shart-sharoit degan tushunchaning o’zi bo’lmagan. Narsalardan yoki yashash texnik-texnologik inqiloblaridan asar ham bo’lmaganki, asti qo’yavering. Hozirgi dunyomiz bu – Yer kurrasiga yetib kelgunimizcha qancha vaqt va zamon, sabr o’tganini bilsangiz edi, siz ham menga o’xshash fikrlashuvni yo’lga qo’ymoqni istayursiz albatta. Shuning uchun ham ichimdagi xudo o’zimning ichaklarim oralab bo’qning ichidan kavlab yuravergan ravishda mening hayotiy kuch-qudratimni ham, ovqatlanish quvvatimni ham, shu bilan birga barcha munosabatli hayot kechiruvlarimni ham o’g’irlab o’ziniki qilishga urinaverganki, asti qo’yaversin hamma bo’lsa ham endi. Albatta, ichimda juda uzun, metrlab yuriydigan qurt borligi holi isbotlanmadiki, baribir men aynan shu bilan izohlashim turgan gap hamki, xo’p mayli endi. Shunday qilib bizlar yadrolardagi o’zimizni, bir-birovimizni haqiqatimizga teskarilik yuzasidan mo’jizadan, najastlardan yoki xudolardan tortib aylantirgan, qayta ishlovga berganga o’xshash holatdan so’ng ovqat o’rnida ko’rib yeymiz. Shu degani bizning isbotlashuvli, dalillashga qodir Yer kurramizda haqiqat yuzasidan deb hisoblashimiz turgan gap nimayki bo’lsa, shular hech kim inobatiga sig’dirmasligiga asoslangan noma’lumlikda qoldirilishga asoslanib, ashyoli yoki boshqa sababli dalillab bo’lmaslik orqali mo’jiza, najastlar sababli keladi. Faqatgina bizlar “ha, shu, dunyomiz dalillarga asoslanib, ilmu-fan taraqqiyoti bo’yicha qurilganlig” deb bilaveramizki, shu bizning umumiy tushunchamiz yoki bilimimizning o’zi bo’lib qolaveradi. Bizlar yugursak ham, yelsak ham faqatgina shu bilimimizning masqaranomuz aldovi, yolg’oni sababli bu tushunchalarimizning yoki bilimlarimizning saqlab turuvchi me’yorlashuvni ta’minoti uchungina bir yerga borishga majbur etilajakmizki, asti qo’yavering. Boshqasi bir tiyin, mo’jiza najastlari sababli o’z-o’zidan kelaveradi. Ha, bizlar o’sha ongimiz, dalillarga asoslangan deb fahmlovchi bilimimiz bilan kelib qolgan, tayyor qilingan deb hisobimizni saqlab turishimizning o’zigina yetarliligi orqali narsalar yoki taomlardan lazzatlanib turaveramiz. Aslida esa bilimimizga mos yoki dunyodagi o’zi uchun foydalaniladigan barcha ishni hech kim qilib ko’rsatmasligi turgan gapki, xo’p ham endi bo’pti. Albatta, shuni ko’pchilik ixtisoslashuv, iqtisod deb nomlaydi. Ammo bu – u, shu emaski, endi bilsak, ha, faqatgina bilimimizning o’zi, aldovi haqiqatni sanab turish maqsadida ushlanib turilishi kifoya hamki, xo’p mayli endi. Ha, haqiqatning kuchi bu – yolg’on o’zidan juda ko’p qudrat talab ham etib bilimning o’zini to’ldirish uchun deb insonini dalil-isbotlarga, dunyoqarashga yoki haqiqat-ko’pchilikka moslashinishini ta’minlash maqsadida mushkul ishlarga qo’l urdirishi turgan gap. Ammo yolg’on sanalib turuvchi asl birinchi haqiqat bu – yadro bilan yoki inson tanasida parallel najastli yondashuv bilan kollinearlik, teskarilik qilib boruvchi shaxslarning ko’pchiligi dunyoqarashli bilimning mosligini shu kollinear almashinuv bilan oson hal qilib o’tmoqdaki, asti qo’yavering ham mayli. Shuning o’zi uchun ongni his etishning o’zi kifoya sanaladiki, ma’no vositasida o’rgangan bilimlaringiz yuzasidan o’xshashliklarni aniqlab boraverganingiz sayin bilimingiz yoki dunyoqarashingiz sizga ortiqacha dahmaza yoki qiyinchiliklar tug’dirishi qiyin yoki ilojsiz sanalmoqda hamki, asti qo’yavering. Siz bilimingizning yoki dunyoqarash darajangizning bor ta’minotini, o’zgarmasdan ushlanishini noma’lum qaram-qarshilikdagi mo’jiza bilan bordi-keldida, dvigatelda yoki parallel ten boshlanib tugatilgan kollinearlikda sezib turishingizning o’zi sizga yuksak qoniqishni bag’ishlashi turgan gapki, asti qo’yavering hamki xo’p. Go’yoki ishyoqmaslik tufayli hamki, osongina yoki ishlamay hech narsa qilmasdan miyangizning massajini, uqalovini ta’minlaverib, kerak bo’lsa hattoki og’zingizga kirib hazma faoliyatingizga yubortiraverish vaqtini ham sarflamasdan ovqatning, taomnomangizning mazasini yoki qudrat-energiya-penergiyasigacha ta’tib olaverganingiz ma’qul, xo’p. Bilimingizni ongingiz yoki aql faoliyatingiz bilan qanchalik darajada parallel kollinearlikda muallaq hududli yoki kesmada, ko’ndalanglika (miyalar barobaridagi bo’y-bastda) ushlab turaversangiz taomlashuvingiz ham yaxshilanishi astoydil gapga kiritilib, istalganchalik kuchli, shoxona yoki gurman (har xil) ovqatlarni, shashlik-kabob va har xil hayvonlarning sokli yoki siyqali (qaylalarga boy, pripravali va uksusnamoyu sousli) qilib tayyorlangan go’shtlarini yeb yuraverishingiz nazarda tutilajak shu onda hamki, xo’p bo’pti. Ammo erkaklik yoshidan boshlab yoshlikdagi bilim doirangiz cheklanib qolaveradi va siz shu dunyoqarashdan, haqiqatning anglashilishidan o’taolmasdan, buning ta’minoti uchungina hayot kechirib turaverasiz. Ammo bilimingizga o’qib o’rganganlaringizdan va eshitib fahmlaganingizdan ham ko’proq ma’lumot borligini unutmangki, bu yaxshi. Chunki yashash jarayonlashuvining o’zida oddiy faoliyatlarda, turmush tarzlarida bir qancha ma’lumotlardan, televizor va kuzatuvlardan foydalanasizki, shu sizga bilimni olib berishi turgan gap. Shu bilimingiz yoki dunyoqarashingizning ostginasida qolib almashinishda, shu degani oddiygina hisobga olishlarda, odatiy baholab yashashlarda bo’lib turaversangiz, bilimingizning sir-sionatini ochib, yoyib yoki doirasining ichki bo’laklarini kattalashtirib kengaytirishga erishishga qodir sanalmagansizki, natijada bilimingizni saqlab bir xil ushlab turish maqsadida sizga og’ir va murakkab ishlar tashkil etilajakligi turgan gap hamki xo’p mayli. Natijada siz holi ham o’zimning mehnatlarimning evazigagina ovqatlanaman, uy-joyimga va sharoitimga egaman deb turaverasiz. Aslida esa barchasini o’z-o’zidan, havodan yadroli ravishda muhayyo etilayotganini tushunmagan ham sizki, asti qo’yavering. Boshqa parallel jonlashuvdagilar, soha vakillari sizni qanday bo’lmasin kelajakdan turib ham ishlataolajakligi asl muddaoyu fuzalosiz deb oxirgi –siz qo’shimchasini men uchun yozdirishdi ichimdagilar. Ha, albatta, bu bilimlarni yana kim chiqarishi mumkin, albatta, shu o’zimgagina xos bu bilimlarim! Oddiy bilimlar bilan ishlaganlar baribir bo’q, yadro yeyishadi. Shu ishlari qanchalik og’ir mehnatli bo’lishidan qat’iy nazar bu. Chunki holi beri ular oddiylik, soddalik sari dunyolarini qarichlashni bilishni istamoqdalarki, asti qo’yavering. Xay, shu bo’laversin, dunyomiz Yer sayyorasi yer tuproqlaridangina iborat, og’ir mehnat talab etilajak massalarda o’z ifodasiga erishishi amaliyotni bildiradi. Ammo shu faqatgina insonning sog’-salomat qolishi uchun aytiladigan bir haqiqatning o’zigagina xos xolos. Zero bilimlarning ham tafakkurda yoki tasavvurlashuvda o’z ishonchli o’rinlashuviga xos vaznlashishga qodirligi mujassam turgusi hamki, xo’p bo’pti. Birinchi navbatda esa bilimlarning ishlash shartlashuvlari, haqiqatda mehnat qanchalik darajada hisobga olinajakligi insonning sabab yoki vajli yashash o’tmishiga borib taqalajakligi turgan gap hamki, bo’pti qo’ya qoling. Shu sabab va vajlarning o’zida inson qanchalik yaxshi oqibatli, tushunchanamo va mantiqlarga (dunyoning o’zi “o’zim uchun” turaversinlikka) ishlashlari yig’ilib boraverib natijaviy shaklda, hozirog’ida sog’liq-salomatligining jumboqlashuv darajasini, tugunlar bilan o’ralib qolganligini yoki chalkashligini bildirib yozadiki, shu boisidan ham odam uchun haqiqati bilimlari bilan qorishmali ravishda sog’ligi oqibatidagi yondashuvga asosan holi ham, aynan ishning qiyinchiliga ko’rasini topib aniqlashtirajakki, xo’p mayli endi. Biz nimayki-nimayki eng birinchi lazzatli kayf-safomiz bu – sabablarni yoki vajlarni, o’tmishli yondashuvimizni takroriy qiliqlar, harakatlar yoki umuman olganda qayta bir xil amallarni qilaverishda degan holda haqiqat ustunining yoki dunyomizning yoki materiyaning, koinotning holi ham turaverishiga, o’zi bizni yagona sifaitda qilib bilishli ravishda bor yoki mavjud bo’laolaverishidan iboratligi bo’yicha bizni ham shu asnoda o’zimizga boqishimiz kerakligini bildiraverishiga ishonchimizning borligi sanalmoqda. Aslida esa shu dunyo, Yer sayyorasi ham butun koinotaro barcha jism shakl-shamoyiliga bog’lanib hamgina yolg’on uzra tarqalishni kasb etib bilajakligi hammaga ma’lum va mashhurdurki xo’p mayli. Bizning dunyomiz, Yer sayyoramiz barcha jabhalari (temir-tersaku, devorlari) yolg’on aralash haqiqat sanalajakligi hammaga ma’lum va mashhur edi hamki xo’p bo’latursin. Biz uchun Yerimizning hayoti, borligi birinchi navbatda yolg’on, aldamchilik, so’ng ikkinchidan esa haqiqat tomonini tanlayolayaptiki, asti qo’yavering. Aslida bizlarning hammamiz mo’jizaviy yadrolardagi jussalar, abadiy mavjudlik sir-sinoati bo’lib qolaverganmizki, shu holatdagi o’zimiz birinchidan haqiqat va ikkinchidan o’zidan har xil munosabatlarning o’zidan yoki boshqa zotlarning haqiqatan o’zida nimalar bo’lish jarayoni bilan mavjudligini bildirib turuvchi yolg’on yondashuvlardangina iboratligi hisobga olinajak. Shu yolg’on munosabatlar yoki yondashuvlar azaliy yoki abadiy sanalayotgan borliqqagina, qorong’u tekislikdagi yadroviy hayot shakl namoyondalarigagina tegishliki, yadro holatida qattiq bo’lib o’zining borligidan qiynalib yotish alfozida shu juda yaqin, elektronlargina ajratayotgan oraliqlarda turgan yadroli shakl-shamoyillarining zerikishni unutayozish uchun chiqarilayotgan bir-birovlari bilan hamjihatlikda olib boruvchi cheksiz o’yinlaridangina ko’zga ilinajakligi turgan gap hamki, xo’p bo’pti. Bizlarku shu ondagi damlashuvlarda, dunyolar kesimidagi onimizda boshqalarga shunchalik yaqinlikda turaturib har kimning o’z o’rniga egaliga ko’ra mavjudligini bilib faxrlanib, kuch-qudratli ishonchlarga berilib to’lib faoliyat qilaveramiz, shu bizga birinchi navbatdagi cheksiz bag’ridillikni, xush kayfiyatni ato etagay. Shuni ammo shu bilangina, borligimizni bilishimizning o’zi bilangina yagona tushunchaga, cheklovga xos alohidlik asnosida cheksiz xursandchiligimizdan, xush kayfiyatimizdan yoki bag’ri-dilimizning ochilishidan keyin buzg’unchilikka, hech kimning o’zi-o’zi bo’lishi kerakmaslikka va har bir zotining ichkarilashuvida bir butun cheksizlik siri yashiringan dunyolarga aloqadorligiga asosan ishlashiga aloqadorligi yuzasidan yaramas munosabatning o’zilikli, pishaveruvchi yoki o’chakishaveruvchi (boshli tig’ning lazzati tortilaveruvchiga monand) o’yinlarni qilishga bosh urmog’imiz ham turgan gapki, xo’p mayli. Go’yoki bizning mavjudligimizga yoki borligimizga shak-shubha bo’lishi ham mumkin emas degan boshlang’ich yondashuvning o’zi birinchilikda turaverishi kafolatlanayotganga o’xshashadi hamki, bu shu. (yakunlashdi). Bu gaplarga, jumlalarga e’tibor qaratinga xaloyiq Mirzolarimaro sizlar, go’daklar hamki.(ko’proq yakunlashdi). Ha, shu holda ichimdagilar, meni bilib turayotgan aloqdor kishilarning barchasi meni eng birinchi bu, yadroviylik qarashlariga xos hayotiy jarayonlarga surgun etishadiki, asti qo’yavering. Ammo men o’zimni shu qadar yuksak oliysifat baholashim qayda hozir, axir dunyoda milliardlab insonlar-u har xil soha va kasb-korni bilib yashovchilarimiz, bilimlilar qancha topilgusi. Albatta, men bekorga-ku payg’ambar emasman, yaxshilikka yuzlanish bo’yicha darajamning o’zi ko’pchilik gvardiyamdan hamda boshqa payg’ambarlarning shu bo’yicha xaloyiq gvardiyalaridan ustun bo’lishimga odatlanishim kerakligi degani. Ammo boshqa payg’ambarlar ham anoyi degani emas-ku axir. Ha, menda o’zimni o’zim sevishim kuchli xolos, shunga xos bildirilajak haqiqatga yo’liqtirilaman xolos. Aslida shuncha zotlar orasida menmenman, mendan o’zadigani yo’q deb turaverishim g’irt bema’nilik hisoblanajakki, asti qo’yavering. Boshqa ravishda yaxshilik bilan sinalayotgan payg’ambarlardan ko’pidan-ko’pi bo’lmasa ham mayli edi. Endi umumiy, butun dunyolardagi comboli yoki ketma-ketli ravishdagi g’oliblikka yoki yaxshilikka xos ravishda sen birinchisan deyishmoqdalar ichimdagilar. Men nimayki-nimayki, lekin shunchalik o’taketgan og’zaki, bilintirilishli imtihoga, isbotsiz haqiqat deb topilajak bildirajaklariga ishonmaolmasligim tabiiyligi oydin ravshanligi hammaga maqul va manzur endi xo’p. Shunday qilib, shu degani endi, dunyomiz haqiqiy hisoblanadi, dunyo tura-turguncha degan gaplari ham kam emasligidan foyda yarataverib o’zimizni takrorga solaversak, sabablashuvimizning pachavasi ham keladiki, endi siz biling qolganini. Shu degani bilimingizning eng ostida og’ir haqiqatli ashaddiy shartlashuvli mehnatlarda sinalishib qolib ketaverasizlarki, asti qo’yavering. Bilimning ostidagi takrorni chuvalavermasdan, iplarni ocholmaydigan qilavermasdan zig-zagli ravishda yanada kattaroq oraliq burchaklarga asosan ko’taraverish, o’stiraverishimiz kerakki, xo’p bo’laqolsin. Bilimingizning sirlashuvini yakunlab bo’lib yana keyingi bosqichga yaxshi bilimlar uchun otlanajakligingizni bilishingizning o’zi sizga marom, tinchlik-osudalik ustiga-ustak betakror jozibali hayot, taomlashuvlar va noyob boylikka sazovor etguvchi narsalar bilan ta’minlamoqdaki, xo’p bo’pti.