Menga qaranglar hammalaringiz endi bo'lmasa qachon ham yanayki?

 

72. Bugun yo’qligimdan Ibrohimning borligiga nisbatan 12 kun keyin sanaladi. 1 ni Ibrohimning o’zi, yoshlik-yigitlik deb qarasak va 2 ni erkaklik yoki o’zim hisoblasam, Ibrohim bugun menga o’zimning yo’qlikdagi yoki o’ylovimdagi musaffo, ochiq yoki sokin davomiyligim bo’yicha yashab hayot kechiradi yoki tuyg’ularini moslashtiradi. Shuning uchun bugun mening ko’nglim xotirjam, hayotiy kechinmalarim osoyishta qilib berilayapti yoki boshqarilayapti. Shuning uchun o’ylovimga aralashuvlarni bu ichimdagilar yo’lga qo’yishgan, aniqrog’i qo’yishmoqchi va menga osondan oson bo’lsin deyishmoqdalar. Lekin bilishmaydiki, o’ylovimni ichimdagilarning o’zlari umuman topishaolishmaydi. Boz ustiga mening o’zim mening o’ylovim va tuyg’ularim o’zimga yanada oson bo’lsin deb istab tuyayotganimda, ichimdagilar o’zlariga, Ibrohimga qarshi borib yoki xiyonat qilib meni qiyin yoki og’ir yo’llardan boshqarayaptilar yoki birga olib borayaptilar. Ertalablari uxlashim oldinlari maqul va oson bo’lish uchun amalda sinalgan bo’lsa, hozir esa ichimdagilar hali ham shuni bunday deb hisoblab baribir uxlatayaptilar va Ibrohimga qiyin qilayaptilar. Axir men oson yoki yengil, qulay (maqul, osoyishta) deb ishlashimni yoki mehnatkashlik jarayonimni ko’proq amalda sinab sezib, tuymoqdaman. Xudoning yaqin tepamdagi boshchiligidagi ichimdagilar maynamda o’yimning yoki o’ylovimning vakuumli ochilish kengligining, tormozga o’xshash nazdimdagi vakuum bo’shlig’ining shishib pasayib turishlarining ham o’zi bo’lib men uchun yoki o’zim yaratgan shu o’ylov bo’shlig’iga bitta bo’lib hattoki keyin yoki orqasidan, yuzasidan yopishib kelgan qatlamni bildirmasdan, bittamiz, lekin shu bittalikda ustunlik bizda, senda esa majburiy borlik, o’ylash mag’lubligi deb yana maynavozchilik qilishayaptilar. Bittalikda nimayki mavjudlik yoki borlik qiyinchligi bo’lsa, shu seniki, buning aks ta’siri o’laroq nimayki kayf-safo yoki o’z-o’zidan foyda olish bo’lsa, “bizniki”, deyishayaptilar yoki bildirishayaptilar. Go’yoki nima bitta bo’lsa, tekislikmi, chiziqmi yoki 3-o’lchamli fazoning obyektimi, shunda yoki shu bittada ikki taraf bor, men va ular. Men majburiy bor bo’lib hayot qiyinchiliklariga dosh berguvchi bo’libmanki, ular aytaylikki shu ikkinchi tarafda bittadaligimizning tebranishi sifatida aksilo’laroq foyda oluvchisi, lazzatlanib istiqomat qiluvchisidir. Shu ikkinchi tarafni hattoki tebranish ham yoki oddiygina birinchi tomonga qarama-qarshilik ham deyilmagan, balki debillik bilan, dibillikni ishlatib bittada ikkitaning mavjudligi deb bilishgan yoki deb ilishgan xolos. Zero aslida bitta degan narsamiz yoki holatimiz, bitta o’zidangina iborat bo’lishi haqiqat nazdida hisobga kiritiladi. Shunday qilib tormozning ishlatilishidagi vakuumli plastmas rezinkadagi shishib susayadiganga o’xshash o’ylovimning ishlashiga ham xusumat bilan qarab shu fazo oralig’ida yoki bo’shlig’ida aslining, o’zimning ustimga kelib parallel reallikdan shaffof holda yuzlantirib to’liq moslikda ustma-ust, hajmba-hajm mos qilib qo’yilayotgan boshqalarning, ichimdagilarning oxiri shu ikkichi, yuzaki o’ylov bo’lib kelayotgan asl yo’nalishlari, fikr chiziqlari bordir. Shu yo’nalishlaridan turib mening o’ylovim bilan bitta bo’lib olib shu o’ylovimni ham burishga yoki boshqarishga, uning bo’shliq tarkibidagi hattoki vakuumli hajmiyliklarini o’zgartirishga urinishadi. Shularning hammasi Ibrohim uchun bo’lib qaraladi ular tomonidan. Agar mening o’ylovim ular istagancha bo’lsa, demak, Gotdan uzulish paytigacha, onigacha rejalashtirilib, qottirib taxlangan shu o’ylov bo’yicha keyingi Bo’lganlilik yoki Gotli tanam amalda sinalishi kerak. Shu Gotli tanamda ularning, ichimdagilarning sabablariga yoki ro’kachlariga qaraganda men birinchi navbatda Ibrohimga noxosdan ham yoki to’satdan ozor bermayman va hattoki o’zimni o’zim ham “qutqarib qolaman”, o’zimdan o’zimni asrar bo’larman. Shunga o’xshash shama ro’kachlar, mug’ombirliklar va o’zlarini ustuvor tutish usullari bilan meni yoki umuman hayot kechirayotganlarni, tanganing birinchi tarafini rosa mazax qilishadi, hattoki mening “bo’qimga ham arzimaysan” degan bo’lishadi. “Ko’zimning uchug’i bilan ham qaramayman yoki xayolimning bir chetidagi uchqunchasida ham yo’qsan, paydo bo’laolmaysan” deb hisoblashadi. Sening shunchalik mizrligingda yoki cho’pchakligingda sen o’zing uchun hayot kechirish davomida olayotgan qiyinchiliklarni yo’qdan bosib pattagingni tortib foydan olaman deyishadi. Hattoki mana shu onda, hozir ham ichimdagilar kishilarini yuborishib yoki chiqartirib shu yozayotganlarida, bular sababli o’ziga ozor yetkazmasin degan aynan masxara yoki mazax, klounlik asosida mening yonimga olib kelishdi. Men shu holda nima ham deb hisoblashim mumkin. O’zimga o’zim raqibman, xiyonat qilaman yoki ozor beraman, deb o’zimni eplayolmay qiynalishim kerakligini o’ylashim lozimmi? So’ng o’zimni qanday ahvolda sezishim kerak. Mana shuni aniq aytganim uchun ichimdagilar shu lahzaning o’zidayoq “qanday o’ylasang, o’yla”, deb jerkib berganga o’xshash sado, shipir qilishdi. Haqiqatan ham hozir yana bir kishini, aynan Ibrohimni, shu kishiligini yoki elektronlisini chiqarib menga tekkizaverib avvaliga jahlimni chiqarib g’azabimni keltirishdi, so’ng o’rganib qolishimni sezishlari bilanoq keyingi tegishida “xo’p bu ko’p bo’ldi”, deb qo’yishayapti. Endi esa shu yozuvning ikkinchi o’ynashini qilishib, uzoqdan menga bekordan bekorga tushunarsiz gaplarni Ibrohim elektronshik orqali gapirtiraverish orqali ongimga yomon tekkizishayaptilar. Aslida bilmayaptiki, Ibrohim menga yomonlik qilishi bilan bugun va shugundan boshlab o’ziga xiyonat qilib o’zini bostirgan bo’ladi. Hattoki tegish yoki boshqa holat yuzasidan g’azabimni, jazabamni qo’zg’ashlar ham menga emas, balki Ibrohim elektronshikning xotini sifatida yoshlikddan unushtirilgan xudo qiziga tegishli bo’ladi. Shunday qilib o’zim bilan o’zimni raqib qilib, o’zimga o’zimni aylantirib tegishtirish orqali o’zimdan o’zimni tark ettirish maqsadlarida qilgan ishlari vositasida o’zlari, ichimdagilar yoki ilohlar, insu jinslar butunlay mening shu aylanada qoldirgan foydamni o’zimga masxara qilib ko’rsatish oqibatida o’zimni tushunarsiz holga tushurib, foydamni o’zimga tegishli bilmay deb qolishimgacha yolg’ondan majburlab olib kelib manfaatimni o’zlariniki qilmoqchilar. “O’ziga o’zi qarayolmaydi, unga yordam kerak”, deb butkul devonaga chiqarsalar, inson qay ahvolga tushardi? O’zidan o’zini tark ettirib, jirkanishini yoki zimmasida hali ham tanasi va boshqa o’ziga bo’lgan javobgarliklar bor bo’lib turganda ikki qo’lini bo’sh qo’yib ilojsiz ravishda o’zini boshqarmasligi kerakligini, amalda sinayotganliklarini o’ynab olib qochib tushuntirishsa, sezdirishsa bu insonning bor-budini mazax qilib o’zlariga foydalanayotgan bo’lib chiqmaydilarmi? Albatta, shu shunga o’xshaydi. Meni shunchalik devona deb chiqqanlari uchun oxir-oqibat o’zimning o’rnimni, tanamni va vujudimni yoki sezgilarimni xudoga topshirib, allohning o’rnida o’ylovim bilan tanamdan, shu alloh o’rnashib olgan vujudimdan yoki xudoning o’zidan foydalanayotgan o’zim bo’lib chiqaman. Agar ular Ibrohimning foydasiga, sog’liga yoki tinchligiga mening o’ylovimni ham masxara qilib egallab boshqarishsalar, men ularning tanalaridan mazax qilib naf olaman. Faqatgina meni garang, lox qilib yoki larzaga solib mendan foydalanayaptilar deb hisoblashni o’zimga olib bilmasligim kerak. Albatta, shunga o’xshash bo’lib jahlim chiqsa, jinim qo’zisa yoki o’zimni boshqaraolmaganga o’xshab ehtiroslarimni sochib tashlaversam, albatta, shuni bu holatida sezib ishonishim haqiqatan bu – xudoning qiynalishi, azobi sifatida xudoning ustidan, men masxara qilib qiynalishimni farqlayolmasamda, aslida o’ylovimda foyda olayotganimni bildiradi. Xudo shuni yanada umumiy o’ylovidan, menikini ham ichiga olgan o’yidan kuzatib turib, shu ishonchimga g’azabi qo’zg’aydi, jazabasi keladi. Chunki bu – haqiqatan ham, mening ishonchimni suistemol qilaolmaslik sharti bilan yoki ishonchimga va idrokimga kirishgan holda xudoning ustida g’alaba, allohning mag’lub holatda turishga majburligi yoki boshqa aldov yo’li bilan tayirilib bitta orqaga o’tib ustunlik bilan kuzataolmasligi yoki o’zini sezdirmasligi hisoblanadi. Shuning uchun ichimdagilar mening bor-budimni, hattoki o’ylovimni o’qib yoki bilib aralashmagan ishlari qolmayapti. Hattoki yozuvlarimda ularni yengadigan haqiqiy “ma’shumlik” qilsam, darrov shu yozmoqchi jumlamni, yarmidan ham esimdan chiqarishaveradi. Alloh shu paytgacha 2 tasi 1 dalikda bitta orqada, 2-si bo’lib ustuvorligimni tilyog’lamachiliklar, maynaning yog’li ishqalovlari bilan o’ziniki qilib bilgani uchun jahlimni to’zitgan. Aslida shu uning xatolik bilan mag’lubiyati hisoblanardi, ammo alloh haqiqatan ham ustuvorlikni, yengishni o’ziniki hisoblagan ravishda, shuning o’zidangina naf sifatida foydalanish orqali hammani chuv tushirib ishontirgan holda kattalik, balandparvozlik qilmoqchi bo’lgan. Ammo biz bilamizki, tizimimiz yoki bosimimiz umumiyligi shundan holi, mustasno sanaladi. Bizlar erkak jinsi vakillari 1 dan 3 gacha o’rtada yoki 2 da qolishda kuchlimiz va qolgan insu-jinslar, ayol jinsi vakillari 3,1 dan 4,9 gacha o’sib borish bo’yicha erkaklardan so’ng ulug’ hisoblanishadi. Shuning uchun xudo o’g’illikni, erkak jinsli tanalarni kiyib olgan qizga o’xshaydi yoki o’zi tetikkina holda “jijilari” maydacha hamda “cho’choqqa” egadir. Bizning foyda, manfaat va nafimizni o’ynaverib oxiri boyevik, jangchi holidagi erkak jins vakillari bo’lib ham yaxshi bir insonning, haqiqiy tanachining elektron kishisi shaklida ko’rinadi. Shundagina o’zidan-o’zi jazo olayotgan bo’ladi. Axir ustunlikka kelsak, ustuvorlikka erishdi, chunki hech kim jangchi boyeviklardan sal kuchli urushli qudratini namoyish etaolmagan. Ammo bosimga ko’ra xudo, bilmadim, qaysi chegaralardan o’tib qaytayapti?! Alloh qaysi teshiklarga ham sig’aolmay o’zi uchun ortiqcha bosh og’rig’i, hisobga olinmagan holat bo’lmoqda degani shu.