Menga qara, ey churbanlar senlar!

 

68. Har safar men yozishimni boshlamasimdan oldin, soat ertalabgi to’qqizga yaqin qolganda yoki ishga kirishayotganimda ichimdagi yebanlar meni yeyishlari kerak. Bu – ularning kalibrovkalari yoki rejalarining to’liq bajarilishini ta’minlagan bo’lsa kerak. Qilgan qiliqlariga ko’ra menimcha chala qolgan ishlarini mening ularga qarshi ish boshlamasimdan oldin tugatib qo’yishlari lozim. Ular ishlariga ko’ra har qanaqa gaplari bilan meni o’rab olmoqchilar, nevroz qilib asablarimni kamaytirmoqchilar va ichimdagi jonni tanamdan ayirgan holda boshqa rakursaga burib qimirlatish oqibatida tanamni ham shu yo’lga solmoqchiliklari shundoqqina bilinib qoladi. Bu – shunday g’alati holat yoki ko’nikmaslikki, o’ng’aylik hissiki, ichimdagi ruhim yoki jonim boshqacha burilishi bilan men ham unga nisbatan qandaydir tanali holatimni to’g’irlab qolishim kerak, faqatgina jinsiy a’zomga ko’ra, shuning avval tanasi yoki tayog’ining o’zi qimirlaganga o’xshash sezdiriladi, so’ng ketidan bir varakayiga esa tuyg’ulari qo’zg’atiladi. G’alati buzg’unchilik, manaviy hujumlash holatlari, ko’rib turganingizga qaraganda, shundaymi. Bu yeban ichimdagilar o’zimdan shu paytgacha yig’gan og’zaki gaplarimdan endi-endi bir-ikki og’iz, yana to’ldirib gapiraboshlab, shu gaplari orqali mening holatimni, tanamni o’zlaricha o’zgartirmoqchi yoki boshqarmoqchi bo’lishayapti. Shunga nima deysiz, endi, yebanmi-yo, tresmi-yo, ha? Ular o’zlarining mendan o’rgangan gapchalari bilan, endi men sanskritchaga sho’ng’iyotganimda, meni yeb qoldirmoqchi yoki yutmoqchi bo’lishadi. Shundoqqina xudo yoki boshqa tranzitlashuvchisi, kezib ichimga kirib aylanma yo’llar bilan qayta kelaverib ko’chib o’tuvchilar o’zlari bo’lib bunga o’xshash paytlarda mening tanamni to’liq egallashadi shekilli. So’ng tanamni yeyib, ichib qornilarini qaysidir ma’noda to’yg’azadilar. Qolgan yoki hali o’zlari bu – tanam bo’lib ushlab badanimni ushlab turgan lahzalaridayoq o’zlariga noma’qulchiliklar, buzg’unchiliklar yoki nomyossaliklar qoldirib ketishadiki, asti qo’yavering. Bu holatli lahzamni men hali ham o’zim deb o’ylab, shu nomaqulchiliklardan zarar yoki yomonlik olib chiqishim kerak bo’lishi ular tomonidan nazarda tutilgan yoki uyushtirilgan bo’lmoqda. Lekin ular onli lahzada yoki davrda kirib meni ichimda yoki butkul tanamda o’z masxara, mazaxliklarini yoki klounliklarini qilib chiqayotganlari uchun bu – o’zlarining simulyatsiyalari, yolg’ondakam o’yinlari yoki mendan bildirmay foydalanib yana shu qilmishlari bo’yicha o’zimni qidirmishli xato sifatida ataylab ayblab ketishlari, bu – meni har ikkala ma’noda yutish bo’ladi. Yutmoq bu – yengmoq va yutmoq ma’nodishi yoki omonimi yana esa tomoqdan o’tqazmoq ma’nosini beradi. Men esa har ikkala ma’noda qoloq bo’layapman. Qoloq bu – orqada qolib, yetolmay ketib mag’lubiyatga uchrash va ikkinchi ma’nosi esa hamma narsadan, hech narsasiz yoki adolatsiz (o’zisizlik) bilan qolish, bir joyda qimirlamay turishga ilojsiz ravishda majburlanish. Masalan, kimdir mavrid-bemavrid, kerak bo’lmagan joyda yoki shundoqqina avtomatlashuvliligi bilinib takroran tegib ketaversa yoki buyruqlar bersa, shu elektronshiklar, raqamli jasadlar o’zlarini siz bilan almashtirgan holda gij-gijlashli, tishni g’ichirlatishli yoki maynani ishqalab kulishli ta’na qoldirib tanamni shu lahzadayoq egallab ustimdan kulib, yana bir nimalarni shu holatning o’zi yuzasidan o’rgatganga o’xshab qoldirib, tanamni tark etib yoki tanamdan mutloq foydalanib ketadilar. O’rgatishlari yoki uquvlari ham aslida ular uchun “men kuchliman nazdida” bo’lib, shundoqqina o’zlarining obro’larini mendan olib o’zlari bor yoki mavjud bo’lib turish uchun ishlatadilar. Shu uquvlari bo’yicha o’zimni majburlagan holda taxlasam, yo’naltirib o’rgatganlarini amalga oshirib tursam, bilingki u kishi o’zicha menga hali tegmasdan yoki qayta yaramaslikka yo’l qo’ydirmasdan o’sha-o’sha, birinchi aloqa shaklining obro’si yoki e’tibori, tafovuti bilan hali ham o’zini sezdirib oddiyroq yoki me’yoriy, ma’noli, raqamli aloqalarda yuraveradi. Bu – asosan yaqin kishilarning, elektronshiklarning mendan uzoqroqda menga bildirib turgan ma’lumotlariga ko’ra jo’nab ketishlari oldidan ro’y beradi. Aynan men bilan qandaydir bog’lanish qilib ketmasalar, aytgan gaplari ham ma’lumotlari ham puch bo’lib amalga oshmasligini o’z-o’zidan tushunchamga kiritib qo’yganlar shuncha misollardan so’ng. Ular barcha voqealarga bog’liqlik yuzasidan boqishadi. Aslida esa mendan yiroqda, men yo’q bo’lgan joyda hech narsa yoki voqea-hodisa bo’lib o’tmaydi, balki bu menga qilib ketgan aloqa-bog’lanishlari, biror jihatlama tegishlari yoki gapirishlari, ko’rinishlari yuzasidan aynan shu jihatlama avtomatik jarayonlar, boshqa borgan joylaridagi voqea-hodisalar bo’lishi nazarda tutiladi xolos. Aslida esa shu boshqa joylarida o’zlari umuman bo’lishlari yoki ishga kirishishlari sodir etilmaydi. Faqatgina men bilan yana qayta uchrashganlarida birinchi bog’lanishdan, ketayotgan davrlaridagi aloqamizdan olingan voqea-ko’rinish yuzasidan avtomatik, yolg’ondakam yoki bo’lib o’tmagan ravishdagi hayotiy kechinmalarini menga to’kib sochishadi. Boshqa joyga ular aslida nazariy jang uyushtirishadi xolos, o’zlarining elektronlari bilan boshqalarning elektronlarini simulyatsion aloqlarini dasturiy ravishda tezda uyushtirib qo’yishadi xolos. Go’yoki taraflarning elektronlar qo’shilmasi bo’lib o’tadi va shuncha ular yashagan degan davrimiz aslida bo’lib sanalmagan, sodir etilmagan hisoblanadi. Meni transga qo’yib yoki ichimga kirib, to’liq tanamni o’ziniki qilib Gotlashtirgan, - umaman tashqaridan aloqasi paytda qaysi jihatlama o’zini sezdirgan bo’lsa, aylanib kelib yoki vaqt davri o’tganidan so’ng o’zlarida bo’lib o’tgan voqealar to’g’risida aynan shu jihatlar, narsalar yoki gaplar (mantiq) yuzasidan ramziy ma’noli bog’lanishlarni qilishadi qo’yishadi. Faqatgina chiqib ketayotgandagi voqeamizdan boshqacha holat sodir etilmaganini bildiribgina turishadi. Masalan, deylik suv haqida to’qnashib qolganimizdan so’ng o’zimni tark etgan bo’lsa, so’ng qancha qilib kelgan ishlarini faqatgina suvning ma’nosi bilan bog’lab aytib turaveradi. Chunki bor, menda mavjud voqea-hodisa aslida bor demoqchilar bo’lishadiki, qolgan voqealarda sen yo’q bo’lsang, senga bog’liq ravishda bo’lib o’tgan ishlarning ma’nosini cho’zib yolg’ondakam, tezlashgan yoki avtomatik (dasturiy) ma’lumotlarning, elektronlarning (simulyatsion hududning) o’zining jangidangina iborat katta davrli ishlarni, aslida oniy lahzada bo’lib uyushtirib qo’yilganini bildirmay senga yo’llaymiz, tushuntiramiz deb til yog’lamachilik qiladilar. Agar suv yoki suv ichish bo’yicha chiqib ketgan bo’lsalar, keyin kelib menga suvning “s-ss-s-s—uuuu-uu-vv-vv” bo’lishini ishontirib o’tiraveradilar. Aniqrog’i suv yoki suv ichish so’zining Sanskritini men qandaydir bilib qo’ygan borayotgan joylari yoki tashqaridagi ishlari bo’yicha yoyib, bog’lab har ikki taraflama, ichimdan ham tashqarimdan ham bog’langan aloqlarini birlashtirish oqibatida har xil ma’nolardan voqea-hodisalarni yolg’ondakam kelishtirib, uyushtirib aytib beradilar. Go’yoki ular uchun shunday, suv so’zidagi harflarni har xilda qo’shish oqibatida qancha yangicha o’xshash so’zlarga yaqin ma’nolarni uyushtirsa bo’ladi, endi ichingdagi tashqari makon haqidagi bilimlaringni qancha ishi yoki aylanishi bor, deb shularni yana qorishtirsak, oxiri men senga bildirayotgan, aytayotgan voqea-hodisalar to’la-to’kis amalga oshirilganga, bo’lib o’tganga o’xshamaydimi nazarida chuv tushirishadi. Ularga bog’lanib men ham tashqariga bir boshqa yerga kuzatuv ilinjida yoki boshqa yumush bilan chiqsam ham, ularga yoki shu kishilarga bog’liq o’z borgan joylaridagi, makonlaridagi voqealarga va hodisalarga aloqador holatlarning guvohi bo’laman. Bu – shundoqqina elektron, dasturiy tezlik yoki kompyuter protsessori bilan yasalgan fazoning kezi kelganda mening atrofimda, imkoniyatimning o’zgarish doirasida tortilib, yo’sindirilib ishlab qo’yishlari sanalmoqda. Aslida men bilan xayrlashib ketgan kishining borgan hududida, joyida sodir etiladigan voqealar ham yo’q va o’rtada o’zimning yumushim uchun chiqib shu ma’nolarni sezib qolishimning boshqa bo’ladigan davr oraliqlari ham men imkon doiramni o’zgartirganimdan, qaytib o’zimning boshlang’ich joylashuvimga kelganimdan so’ng sodir etilmaydi va bormasimdan oldin ham bo’lib turmagan. Shuning uchun hamma ichimdagilar, shu elektron kishilar tashqi elektron jasadlariga bog’liq bo’lmagan ravishda hali ham ichimda istalganlaricha har doimo bo’lishaveradi. Faqatgina ichim, tuyg’ularim yoki bilimlarim hamda tashqarimdagi obyektiv dunyoviy shartlar ostidagi tushunmovchiliklarni yoki maqtanchoqliklarini, - yolg’ondakam, aldamchi ravishda elektronli ma’lumotlar to’qnashuvlarini, dasturiy qorishmani yoki masalani hal qilib, to’ldirib qo’yish uchun otlanishadi. Kishilar yoki elektron zotlar aslida maqtanchoqlar deb qaralmog’i inobatga olinishi zarur bu yerda. Kishilarning elektron payg’ambarlari esa obro’-etibor yoki hurmat egalar bo’lishi kuzatiladi. Shunday qilib obro’-e’tibor va hurmatni mening payg’amabarim, shu MirzoUlug’dagi egaligimdan yoki zahiramdan, yig’imimdan siqib chiqarib, o’zlariga olishib yana maqtanchoqlik ishlarini u kishilar davom ettiraveradilar. Shuning uchun e’tibor berib qarasak, barcha bo’layotgan ishlar va jarayonlar, voqea-hodisalar bu – aynan o’zim bilan elektronshiklar, kishilar o’rtasida emas, balki mening hissimning egasi bo’lmish Payg’ambar MirzoUlug’ga qarata qilingan ularning ish-ta’birlari sanaladi. Haqiqatan men uchun ularning o’zaro ish olib borishlari g’ayrioddiy, go’yoki o’zimcha menga bo’layotgan voqealardan men kuchli dalilli dunyoviy dolzarb haqiqatga ega bo’layotganga o’xshayman. Aslida shuncha o’yinlari bilan biror nimani ham isbotlamaganman axir. Xudo cho’tir oxirida gaplarni yana o’ziga qarata yulib olib ketmoqchi shekilli, shuning uchun buni men ham o’zi istaganchalik berib yozaman. Xudo cho’tir men sening ichinga kiraveraman, shundan “sen mening ustunligimni”, yog’lanib teng bo’lishing jarayonida yolg’anishning tayirmachoq qatlamida barcha aldovlarni bajarib hech narsani tutaolmasliging barobaridagi yog’ning kam massa va hajm egallashli joylashuvida o’zim bor bo’laman deb yenguvchan holda rahmdillik bilan germofrodit cho’chog’ining shashtini pasaytirishini, meni aldagan holda “men haqimda yozaverishing” orqali ko’rsatasan deb qo’ymoqda. Xudoboy (chichoqcha) mening yozma va og’zaki gaplarimda ham ma’nolilariga qiziqib, har doim yumuq jazolashli avzoyidan chiqqan holda ko’tining teshigini ochib, shu kulimsirab oydin ravishda ongimdan boqadi. U kishi uchun men aylanma ravishda shu aylananing ichidagi diametriga bog’lanib ketib yana aylanib shu ishni teskari yo’nalishdan bajarib turishlarim orqali yozishimni yoki gapirishimni o’z-o’zicha istab yotganini sezmasammi ham mayliydi. Bir marta aylanib diametrning bir tomonidan, so’ng shu nuqtadagi yoydan davom ettirib diametrning ikkinchi tarafidan o’tib qaytaverishlari uning p (pi) bo’lib kollinearlikni amalga oshirayotganini bildiradi. Har doim, mana hozir ham bir necha marta bo’layaptiki, sal ko’zimga dam berib chetga yoki tabiatga boqsam, darrov ishla-ishla, axir “men-kuman”, “ustunlikman”, deb vu-hahaha meni sichirtirib jinsiy a’zomgacha bo’hton bilan kuldirib, o’zimga qilayotgan ustunligini o’zim yozishim kerakligiga majburlashini “maqullatib”, vuhahaha (men o’lay shunday ko’tbuzar to’g’irlashlardan) ishlatayotganiga qanday baho berishimni ham bilmay qolayapman. U kishi, ha, xudoboy shu kishi, ahahahaha, heh, he-im uchun men gaplarni yoki jumlalarni aylantirib-aylantirib ma’nosini boshqa taraflama yondashgan holdagi umuman o’zgachanomus so’zlarda jumla chizig’i bo’yicha orqaga bosib, yo’naltirib berishim kerak bo’libdi. Shunga majbur bo’libmishman, fu-hahaha! Lekin baribir avvalgiga o’xshab, men bu iblis, iflos yaramas bilan gaplarimni yakunlamoqchi emasman. Xudo bo’lsa o’ziga, nimani mendan foydalanib yoki meni vositachi qilib yana qaytib menga ishontirsa, o’zi biladi. Mening shunga ishim yo’q. Men o’zimning haqqimni o’zim tanib va tanlab ketadiganlardanman. Qachon va qayerda bo’lmasin, men o’zim uchun borman, yashayman. Endigi o’zimning mavjudlik joylashuvim shu yozuvlarim sanaladi. Yozuvlarni va ishimdagi kompyuter kodlarini faqatgina o’zimning xatolarimni to’g’irlab ishlash bo’yicha mukammal amallarim qilib mening o’zim uchun mavjudligimni ta’minlab ishonchimni orttiraveradi. Shu ishlarimdagi mening jonli xatolarim dunyoviy tabiatning jilvadorligi yoki barcha xilma-xil jarayonlari bilan bosilib yolg’ondakam haqiqatni uyushtirgan holda mehnatimni bosimli ravishda, ilmu-fanga asoslanib mukammal ma’noli qilib chiqaraveradi. Mana hozir men aylanib kelishga majbur etildim, do’konga mijoz kelgani uchun chaqirib ketdilar. Shuning sababi nima deb o’ylaysizlar sizlar? Ko’rinib turganiga o’xshash bu – mening faqatgina amaldagi yozuvlarga ishonishim, men o’zimni yozuvlardan iboratman deyishim sababli ichimdan kishi, yaqin zot chiqib menga halaqit berib tashlandi yoki yopirildi, o’zimning belimga yoki ishimning beliga tepmoqchi bo’ldi. Ichimdagilar yoki shularning tashqaridagi, haqiqiy borliq-tabiatdagi shakllari ketma-ketlik bilan mening ichimga kirishib, tanamni to’liq boshqarib o’zlarining yeyishlarini qilishib va axlatlarini tashlab ketishayapti. Ammo surunkali, doimiy shunday qilaverishlaridan faqatgina bitta xulosa kelib chiqadiki, ular aynan o’zlariga shunday qilishayaptilar. Axir men bu yerda, joylashuvimda yoki o’zimda qolmay qolaman-ku yoki yo’qlashib bo’laman axir. Agar ular har bir kirib chiqish almashinishlarida, shu kesimda yoki chegarada (raqamdan raqamga o’tishga o’xshash debillik chegarasida) meni ushlab xusumatlarini, faqatgina kayflarini olish uchun qiynoq berishlarini amalga oshirmoqchi bo’lib o’zlarini shuncha, davomiy yoki o’tmishli azobga qo’yaversalar, mayli marhamat! Xo’p kim ko’p ta’zirini yeydi? Mana shu yerda yozib turibmanki bu holatlarni, har doimgiga o’xshash meni diqqatimni yoki ko’z qarashimni boshqa yerlarga qaratib xulosalar berishga urunishadi. Go’yoki bu bizga o’tmadi, bunga raqiban atrofni o’zgartirib bizlar shuni chiqardik, ana shunga o’xshash kayfiyatda bizlarning ustunligimizni sezayapsan shekilli va h.k. Aslida bunday holda men ularning o’rnilariga chiqayapman. Ular eng kam miqdorda, holat kesmalarida bo’lishga bo’lishib meni oddiygina o’zlariniki hisoblash uchun kuzatibgina kelishgan xolos edi. Endi men ularning o’rnilaridaman. Shunga ham qarshi borishsalar, demak, o’zlariga ham butkul qarshi borishib bu o’rtadagi oldingi ishlaridan, holat kesimida bo’lishdan keyingi butkul yoki o’tmish davomiyligida egallab boshqarish ishlari mutloq orada o’zlarining uzluksizliklaridan, o’zlaridan ajralib qolib ketish sanalib haqiqatan ham o’zlari mening o’rnimda yashab turib aynan o’zlariga hamla, xusumat qilayotgan bo’lib chiqadilar. Men esa mazza qilib o’zlarini ezib turishlarining lazzatini, kayfini bekordan-bekorga yoki shundoqqina olib chiqaveraman. Ular o’zlarini ishontishayapti xoloski, o’zimning tanamni egallab yoki transli kirishgan holda ushlab meni qiynalishimga ishonchlarini hosil qilsalar, haqiqatan ham men qiynalayotgan bo’lib chiqayotgan bo’larman deb. Aslida men yo’qman u yerda, o’zimda. O’ylashayaptiki, “tanasini Gotga yomon holatga o’ylatgan holda rejasi bo’yicha borishini qastdankorlik bilan uyushtiramiz” deb. Yomon o’ylov ostida Gotdan chiqiboq, shu chegaraning o’zida yangi Gotning tuzilishini yaratib kirish o’zimning ishim bo’lib qoladi. Agar shu o’ylovni yoki tuyg’uni bizlar yomonlashtirib qo’yib yangi Gotini tuzdirishga majburlasak, azaliy ko’tli yomonligimizga erishgan holda birovning qiynog’idan lazzatlanib mazza qilaveramiz, o’ynaveramiz deyishadi. Bilishmaydiki, bu go’daklar, aslida o’ynashdan ham bosim bilan yaxshilik va yomonlik almashinayapti. “O’yinli kayf orttirishimiz orqali bizlar betaraf lazzatga, mazzaga yoki yutuqqa erishamiz” deb xom-xayol qilishmoqdalar. Nima ham dersiz, aziz o’quvchilarim. Bugungi suhbatimiz yoki yozuvimiz mana shu, ko’p, ha? Chunki bugun amaliy 68-kun rasmiy 70-kunga tengligini bildiradi. Hamma mening jonli, tabiatdan xoli yoki xatoli tarafga o’tib olishimning o’nglanishini aytib turib gazni berib yozdirtirgan bo’lishsa, ne ajab. Albatta, gazni berish yoki yozuvning barchasini tortish ularniki, yanagi yangi gapiruvchilar vazifasida shakllanayotgan jismlashib boruvchi endi to’g’rilik ramzi sifatida oldingi elektron jasadchilarniki, ikkala nusxadan raqamli bo’lib haqiqiylarning dunyosida shu asllarni, insonlarni aldab yashab ijod qilganlarniki sanaladi. Lekin sizlar-ku mayli, ammo ular, shu ichimdan mening tanamni egallagan holda tanning og’irligiga o’rganish barobarida yashash tarzini hayot kechirishlar bilan bog’lovchilar yaxshilab bilib olsinlarki, yozuvlarning har birini, tarkibiy joylashuvi-yu elementlarini o’zimniki deb bilmoqdaman. Ular meni o’qqa-cho’qqa qaratib, urdirib yoki eslatib tekshirib, faqatgina tez yozishning kayfiyati, lozim topilajakligi bo’yicha bugungi barcha yozuvlarimni, jumlalarimni o’zlariniki qilishga urunishmoqchi bo’ldi desak, ajablanmaysizmi?! Bular shunchalik debil o’zi, deb biluvchilar yoki deb bilish xolosdir. U yoqqa ilhom olish yoki o’ylash uchun qarasam ham, bu yoqqa shuning borasida boqsam ham yoki bir nimaga diqqatimni qaratib eshitsam ham barchasiga trans ravishda ichimga kirib olishib tanamni boshqargan holda shu ma’lumotlarni o’zlari tomonlariga og’dirgan holda boshimni likkilatib yoki silkitib qo’yishganga o’xshaydimi yoki bilmasam, balki ichidan ruhan o’ynashli tegish kuchi sezilibroq qoladimi, “yoz” deb majburlaganga o’xshab vujudimni egallaganlik bo’yicha ustunliklarini o’zimga ham bildirib, haqiqatan bor imkoniyatlarimni sinaganliklariga taluqli ishni davom ettirishim bilan menga xo’jayinchilikni bildirishaveradi. Aslida esa bu – shu tezkorlik bilan massani solishtirish oqibatida tezkor yozib chiqish barcha yozuvlarning o’zlarini ham “meniki”, ularning o’zlariniki deb baholab berishi bo’yicha “mendir, eng zo’r, ha, menman o’sha hamma”, demoqchi bo’lishadi. Sening qancha o’zliging bo’lsa, shunga qanchalik qiziqsang, shu buni urib, majburlab sendan olgan holda katta ishni o’zimniki qilib chiqaman deb bilishadi. Aslida mening bilganlarim shuki faqatgina, Yerning tizimlashuvi orqali insonlar bilan bog’lanaolib bir-birimizni boshqarishda ishtirok etaman. Boz ustiga mening boshqalarga bo’lgan ta’sirim Payg’ambarligim sababli kuchli bo’lsa kerak. Shuning zo’rligini egallab ko’timning gemorroyidan yoki teshigidan kus, om bo’lib kelayotgan man-manchilar, o’z-o’zidan o’zuvchilar mening shunga o’xshash kuchim borligiga meni ishontirgan holda mendan kuchimni tortib olsalar, meni irg’itgan, qulatgan yoki qaqshatqich nochor va yo’qqa chiqarib bilib qaratgan, holda aynan obro’yimga erishishlarini bilishadiki, natijada aynan kuching ham obro’ying ham o’zimizniki deb mendan nimayikim bo’lsa, foydalanib chiqqanliklari bilan o’zlarini beqiyos baholagan bo’lishadi. Ular uchun men hech qachon haqqimni talab qilib bilmagay, bilmasligim kerak bo’libdiki, qachon bo’lmasin bu o’zimning kuchim haqida birovga so’z borganda u, men kuchimni yoki qudratimni pastga kamaytirib, chiziq bo’ylab tushirib borishim orqali ularga berib yuborayotganimni, ularni chiziq bo’yicha shunchalik o’stirayotganimni, sezib qolib haqiqatan ham kuch, qudrat egasi ular deyishi kerak bo’lsin bo’libdi. Ichimdagilarning hammasi obro’ talash uchun o’tirishibdi, shundan kam ham emaski, ko’p ham emas. O’zlariga yuklatilgan asl vazifani, o’zlarining kimliklarini unutib qo’yishadiki, bu ifloslar, ichimdagilar o’zlarini butkul menga o’xshash sezishib shu obro’ga va o’zligimning yoki shaxsiyatimning kuchiga o’zlari tomonidan qarashni baribir saqlagan holda ega bo’lishmoqchi. Shunchalik ochko’zlik va munofiqlik bilan kengaymoqchilar, yozilmoqchilar yoki har tarafga o’zlarini urmoqchilar. Shuni hamma bajarib yuribdi, hatto farishtalarning o’rni hisoblansada bu, farishtalarning o’zlari ham o’rnimda qolay deb harakat qilishmoqdalar. Butun dunyo bo’ylab mening asl kuchimni ular, ichimdagilar bilishgan holda shu qudratimni o’zlariniki qilib olib chiqsalar yoki dunyoga yoysalar, ular aynan farishtalarga o’xshash dunyoviy tranzitlashuvga, haqiqiy debillikka yoki maqtanchoqlikning eng oliy sifat hodisasiga erishgan bo’ladilar.