Men va sizlar yak tan-u, yak jon bo'lisak, ne ajab

 

Ibrohimning (bu – Iboshning) 3-yoshidan 30 kun o’tmoqda. 30 soni yoki 3 raqami alloh va boboylarning o’rtalarida turgani uchun alloh o’zining raqamlar bo’yicha ketma-ket bordisining tizginida asosan gij-gijlovchi yoki qichig’mollik (hasadxo’rlik) ustunligini sezdirib qo’yadi. Boboylar xarakter sifatida tashqi muhit tabiati bilan aloqadorlar, xudo esa tuyg’lular bo’yicha o’ylov bilan bog’liq. O’ylovimdan nimayiki bo’lsa, tabiatga chiqqan holda bor sanalib o’zimga qayta eshittiriladi yoki bildiriladi. Tabiatda qanday ahvol bo’lsa, shu o’ylovimga aniq olib kirilib yana qayta tashqi muhit tabiatiga chiqarilmoqda. Endi meni ham bashoratlaydigan, harakatlarini oldindan ma’lum sifatida qottirib yasaydigan insonim bu – Ibrohim bor. Shu bilan 30-kunda Ibrohim va mening tanalarimiz ikkalamizning yashashlarimizning o’zlari tomonidan bitta jismday, hujayralari mos keladiganday ushlab turiladi. Ibrohim mening umrimni aylanib chiqib o’g’lim bo’lgani uchun kelajakdagi barcha tasodiflarimni, kutilmagan holatlarga kirituvchi nuqlarimni yoki impulslarimni barchasining yakuni bilan chegarasini tugallagan holda belgilab chiqqan. Endi esa o’zimning ortimdan o’g’il bola farzandim bo’lib tasodiflarimni, yoki shu nuqtalarimni ko’tarib turib o’zimning tasodifiyligimni yoki payg’ambarligimni aylanma yo’l bilan qurshab olmoqda. Endi mendagi har bir nuqta, tasodifiy holatlarim noma’lum ravishda yoki o’zidan oldinda hech narsa, sabab bo’lmaganday ishlamaydi. Balki Ibrohimning shunday tasodiflari, nuqtalari meni ortimdan ko’tarib belgilab boruvchi hisoblanishib, o’zboshimchalik bilan va noma’lum tarzda tanlovga yo’l qo’ymaydigan ravishda o’z joylashuvlarida yolg’izlanib qolganliklari uchun bir-birlari bilan reaksiya qilaolmaganliklari sababli sekin qo’zg’aluvchi nuqtalarimni yoki tasodifiy holatlarim asoslarini o’zlaridan oldinda yoki keyinda muallaq ko’tarib ushlab turadilar. Xuddiki Ibrohimning tekisligidagi nuqtalar, tasodifiy holatlar asossiz yoki sababsiz ravishda topilib boraveradi va shu tekislikning ustidagi tekislikda men o’zgarmas joylashuvdagi nuqtalarda Ibrohim tomonidan aniqlangan holda turaman. Ibrohim mening Bo’lganligimni, “Got”ligimni yoki qotgan harakatlarimning oldindan ma’lumligini ta’minlamoqda. Mening tekisligimdagi tasodifiy holatlar uchun bor bo’lgan nuqtalarim juda o’zgarmas emaslar, balki o’z joylarida bir-birlari bilan to’qnashmasdan sal qo’zg’alib turuvchilar sanalishadi. Ibrohim o’zining tasodifiy yoki tavakkalomus tanlab chiqargan ishi, qilmishi bo’yicha chiziqli yo’nalishlarida mening ham harakatlarimni qanchadir vaqt uchun Got sifatida aniqlab qo’yadi. Qanchalik darajada ko’p vaqt, kelajak oralig’ida meni aniqlayolishi mening voqealarni, hayotimni tushunishim bilan bog’liq sanaladi. 62 sifatida men 6 ning o’zi bo’lib 2 ga hayotim sifatida qaraganman. Agar hayotimni yoki 2 ni uzoqdan, tashqaridan yoki atrof-borliqdan yig’aolsam, 6 ni tuzishga o’zim ko’proq ishtirok etaman. Umuman hayotda yashashim bilan o’ylovimdan chiqayotgan voqea-hodisalarning shu o’ylovimdanligini ifodalashi bo’yicha bilimlarimni oshirib borsam, meni Got bilan ushlab yurishning, oldindan topishning vaqt bo’yicha chegaralarini yoki oraliqlarini kamaytiraman. Agar Ibrohimning Goti men hayotimni o’zimdan chiqayotganligimni tushunmaganimda uzoq vaqt oraliqlarida, daqiqalab ushlasa, hayotimni o’ylovim bilan bog’layolganimda esa bu – soniyalarga tushib qoladi. Har necha soniyadan keyingi ahvolimning qanday borishini yoki yo’nalishini o’zim belgilagan holda ularga, Ibrohimga Got qilib qo’yaman. Ular o’zim tanlagan yo’lni bilishadi xolos, lekin shu yo’lni yoki ishlar qanday bo’lishini o’zlari yasashmaydi, balki oldindan bilishadi yoki topishadi xolos. Hayotimni qanchalik o’z qo’limga olaversam yoki tushunaversam, o’ylovim bilan bog’liqligini aniqlaversam, shunchalik darajada keladigan soniyalar bo’yicha o’zimni oldindan o’z xohishimcha yasab qo’yishimning davrlari qisqaraveradi. Kerak bo’lsa, bu – xuddi oddiy haqiqiy, noma’lum yoki oldindan topilmagan tarzda harakatlanish bo’lishi ham mumkin. Shunda soniyalar dolisekundlarga o’xshab qolib, har bir qimirlashalarim ketma-ketligi oldindan ma’lum bo’lishi hech kimga kerak ham bo’lmay qoladi. Chunki xuddiki Ibrohimday tasodifiy, noma’lum tarzda yoki o’zboshimchalik bilan qimirlayotganga, hayot kechirayotganga o’xshayman shunda. Ichimdagilar Ibrohim vositasida faqatgina mening keyingi harakat yoki hayot kechiruv rejamni o’qishlari yoki bilishlari, oldindan topishlari mumkin xolos. Shuning uchun juda qisqa muddatli qimirlashlarda meni Got bo’yicha ushlab qiynayolmaydilar. Chunki shu qimirlashlarda nimaga ahamiyat qaratishni bilishmaydi. Got qilish bilan birgalikda Ibrohim meni noma’lum asosimdan mahrum qilib, shuning o’rniga o’zi o’tirib esimni yoki xotiramni yodimdan ko’tarilib turishiga ham sababchi bo’lmoqda. Tasodifsiz yoki asossiz qolganim uchun va Ibrohimning aslida mendan boshqaligi sababli menga xotira bo’lib turishga majbur emasligi sababli ba’zi ishlarimni hisoblashda oldin nima qilganligimni bilmay bog’liq yoki aloqador xotiramni eslayolmayapman. Xotiram mendan umuman yulib olinadi, yo’q qilinadi. Shu xotiramni o’ynovchilar olishib, mening sharigim sifatida menga qaytib qo’llashadi. Xotiram yuzasidan nima bo’lib o’tgan bo’lsa, menga shu ishni qaytib qo’yishadi. Men shuni qandaydir sezib qolaman, asosan o’zimning umumiy shu paytgacha bo’lgan mavjudligim, umrim yuzasidan o’zimga tegishliligini bilgan holda. Men shu paytgacha o’zimga ta’luqli aholini yoki insoniyatni ma’lum kelajak kichik vaqt oraliqlarida Bo’lgan yoki Got, kelajaklarini yasagan holda hammaga ma’lum qilib kelganman. Endi bo’lsa, shu insonlarimga o’xshagan holda ishlar qilmoqdaman. Ba’zida televizorlardagi personajlarni o’zimning o’rnimda sezib qolaman. Aslida shu personajlarning o’zlari ishlashgan yoki rol o’ynashgan, lekin men bu rollarini, harakatlarini yasab teledasturlarning yaratilishining o’z davrining kelajagi uchun oldindan ma’lum qilib ketganman. Albatta, shu insonlarimni, personajlarimni yoki obrazlarimni men shu dasturlardagi qolgan yolg’on aralash, quyi olamning birligi tomonidan to’ldirilayotgan aldovli voqealar qurshovidan farqli qilib ko’raman. Men uchun qo’yilayotgan barcha kinolar, multfilimlar, teledasturlarning barchasi anchagina yolg’onga boyitilgan. Shuning uchun onda-sonda shu yolg’onning asosi bo’lib berishi sifatida o’zimning “Got”li aholim, gvardiyamni sezaman. Ularni o’zim deb bilaman. Xuddiki shu televizordagi sharoitlarda, bu muhitda o’zim bo’lib o’tgandayman. Shu boisdan aksincha ta’sir o’laroq insoniyat, shu o’zimning gvardiyalarim yaqin kishilarim bo’lib o’zimning xotiramni esdan chiqishi bilanoq shariklari sifatida tabiiy sharoitda, borliq-atrofda qayta to’ldirib, hayot kechirib o’xshatib berishayapti. Men gvardiyam sifatidagi personajlarim ichida, o’zlarida yoki tanlarida Yashash sifatida hech narsani o’zgartiraolmay qayta kirganday xotiralarimni, ichki holatimni o’zicha tutsam, insoniyat mening eslarimni qayta boshqacha yuklab eslatish bo’yicha Hayot kechiradilar. Ghost in the shell Sac kinosi men xotiram orqali o’zimni shu kino ichida bo’lganman deb hisoblagan animatsiyalardan, teleko’rsatuvlarimdan oxirgi tomosha qilganlarimdan sanaladi. O’zimni teleko’rsatuv obrazlari ichida yoki o’zida deb his qilganimda shu personajlarning muhitlari, qanday bo’lganliklari o’zimga juda sezilib qoladi. Xuddiki shu personajlarning o’zlari hayot kechirib yashayotgan sifatida bor yoki yo’qliklarini bilmayman, balki aynan o’zimning his-tuyg’ularim va sezgilarim bu kinolar yaratilgan paytda amalga oshirilgan. Bunday kinolarning, teleko’rsatuvlarning haqiqat yoki asosli parchasini yuqori dunyoning tasodifiy insonlari yasashgan, animatsion dasturlashgan. Shu bilan birga qandaydir ravishda o’zlari yasagan personajlar bo’lib qolishgan desak mubolag’a bo’lmas. Haqiqiy tomosha qilinadigan hayotiy, multfilm bo’lmagan kinolarda esa haqiqiy inson ko’rinishlarida ishtirok etib ham yashashlarini saqlab ketib bilishganlardir.