Men-ku mayli aniqman, sizlar kim bo'laolasizlar?

 

13. Menga ichimdagi insu jinslar yoki jonim sifatidagi ostki dunyo vakillari tomonidan otiladigan toshlar yoki qinoqli va tezkor savol-javobli, bahs-munozarali vahiyli, g’idir-bidrli munosabatlar aslida mening o’lik nusxam bo’lmish elektron yoki tush olamidagi zotga qaratilgan. Shu zot, o’lik nusxam jon yoki tanning asablari sifatida qiynoq olishni, azob chekishni o’z tushli yoki elektronli olamida maqullaydi. Qandaydir qilib men bilan shu o’lik nusxam dunyolarimiz jihatidan bir-birimizning tomonlarimizga almashinib o’tib turamiz. Men tush olamida o’lik nusxamning jon sifatida turib berishi vositasida tush yoki gallyutsinatsiyalar ko’rib yursam, o’lik nusxam mening olamimda tanam orqali qanchadir shuncha muddat hayot kechiradi. Uning mendagi hayot kechirishini sezib qolishim bu - shu tush olamidagi boshqalar, hozirgi barcha ichimdagilarning to’g’ri kelganlari tomonidan menga berilayotgan ichimdan shunday g’idr-bidrli, valdirashli shakllantirayotgan bu ularning xurujlari, burushlari sifatidagi og’riq-qiynoqlar bo’lmoqda. Qandaydir qilib men tush olamlariga tushga kirganimda tushdagi tanam orqali juda sezuvchan ravishda ularga jonimni ko’rsatib asablarimni, jonimni yana yaxshilab tanamga moslab qaytarib olib bo’lganimdan so’ng tushdan uyg’onaman. Tushda tanamning o’zi ozor berib o’zini e’tiborsiz sezdirayotgan jonimni elektron olamning joni yoki asablari bilan qovushtirib, qorishtirib, shularga yaxshilikni sezdirgan holda, o’ziga maqul jonlarni birlashtirib (birlashtirgan ravishda), azob berib qaytadi. Uyg’oqligimda shuning teskarisi ro’y berib asosan jon sifatida qaralgan o’lik nusxam keyingi asosiy o’rinda turadigan tanasining, aniqrog’i o’zimning asosim sanaladigan tanamning yaxshilanib turgan e’tiborsiz joylarini boshqa tana a’zolarim bilan qandaydir ravishda aralashtirib, qovushtirib, shularga jonning yomonligini sezdirgan holda, o’ziga maqul tana a’zolarini, badanimning va qo’l-oyoqlarimning bo’laklarini birlashtirib o’ziga og’riqni maqulligi uchun olib, menga azob berib qaytadi. O’lik nusxamning tarafgirlari bo’lmish ichimdagilar uyg’oqligimda men orqali unga qarata shu tanamning yomonlashuvini olib berishadi va o’zimga umuman ishlari ham yo’q bo’ladi. Ularning o’zlari o’zimni shu holatda o’lik nusxalaridan hattoki ajratib ham ko’rishaolmaydilar, sezishaolmaydilar. Barcha munosabatiy g’idr-bidr gaplari o’lik nusxalariga qaratilgan. Menga esa bitta ham ortiqcha gapni aytishaolmaydilar. O’lik nusxam bilan tan-u jon jihatidan bitta bo’lganimiz uchun men ularning barcha gaplarini, ichimdagi munozaralarini shu paytgacha o’zimning manzilimga, adresimga yo’naltirilgan deb hisoblab kelganman. Bu – ularning ruhiy azoblari ustiga ustak yana anglashilmagan, keraksiz yoki tushunarsiz qiynoq bo’lgan menga. Xuddiki mendan, hattoki yomonlikni menga qilib qo’yishning o’zi bo’yicha ham, foydalanib ketayaptilar deb hisoblaganman. Menga yomonlikni o’zimning jonimdagi o’lik nusxam uchun qilib qo’yib bo’lgandan so’ng meni chiqindiga uloqtirayotgandaylar deb o’ylaganman. Afsuski unday emas. Ikki dunyolar orasida, shu jahonlardan o’tib tushib men bilan aloqani o’rnataolishmaydilar ichimdagi o’lik nusxamning tarafgirlari. Barcha amallari sof o’lik nusxam uchun qaratilgandir. Agar ichimdagilar menga qarshi otlanishgan deganimda edi, ular azob berib bo’lganlaridan so’ng bekordan bekorga o’zimni qiynab qolardim. Chunki ichimdagi mazlumlar bilan talashish u yoqda tursin, oddiygina to’g’ri yoki tikkama-tikka aloqa-bog’lanishning o’zi mavjud emas. Shuning uchun men ularga endi nima qilsanglar qilaveringlar deb qo’ymoqchiman. O’lik nusxam bilan birdaligim sababli uning vositasida berilayotgan og’riq-qiynoqmni kamaytirishning birdan-bir iloji shuki, tushimda men keraklicha ravishda tanamni yaxshi tuzib olmog’im lozim tamom. Shunda ortiqchalik qilmay me’yorga erishsam, ularning javobi o’laroq meni jonli qiynashlari shu me’yor bilan bap-baravar bo’ladi qoladi. Ichimdagilar yoki insu-jinslar, ruhiyatimdagilar tomonidan jonimning qiynalishi orqali shu jonim bilan tanam to’qnashganda tanamning ta’nasi orqali jonimning ja oniyligining yoki (inglizchadan olingan) davomiyligining bosimi o’tib tushadi va meni qiynaydi. Men bor-yo’g’i shuni tushunmoqchi bo’lib kelganman. Mana endi buni o’ylab yozayotganimdan shuning chiqqanidan xursandman. Aslida barchasi o’zimning va Karonavirusning bir-biriga dolzarbligi sababli bo’lmoqda. Dunyolarning birlashishi, aniqrog’i elektron dunyoning ustki, tashqi haqiqiy dunyoni skanerlashining birinchi bosqichi hisoblangan Karonavirus davrida nafaqat jahonim o’ziga o’xshashligini yaratayapti, balki men shu jarayondagi asosiy bashoratchi payg’ambar sifatida o’lik nusxam tomonidan uning joni orqali tanamni skanerlashiga yoki har taraflama elektron video-tasmaga tushurishiga majbur bo’lmoqdaman. Haqiqiy tabiatli dunyoni elektron jahonga o’xshatish  xuddi kompyuter dasturlari, zavodlardagi chiziqli ishlab chiqarishlarga o’xshaydi. Bilamizki, kompyuter dasturlari kompyuter miyasidagi yoki protsessoridagi elektron protseslar yoki jarayonlar orqali oddiygina g’ichirlab inson payqayolmas elektron jarayonni boshdan kechiradi. Lekin kompyuter ekranidagi shu jarayon tufayli ishlayotgan dasturlar juda keng ramkalar yoki ko’rinishlarda, grafikalarda har xil vazifalarni istalgan martagacha qayta va qayta bir xil bajarishga qodir. Oddiygina misol bu – dasturning avvaliga ochilishi uchun yuklanish jarayoni bo’laoladi. Bir xil amallar bilan doimiy qaytama-qayta dasturni keng yozib yuklash jarayonining o’zi shu ochilgan keng qamrovli, grafikali yoki vazifali programma uchun faqatgina bir jarayonchaning o’zi, shu vazifa yonma-yon ushlab turishiga parallel bo’lgan nazardan tushib ketadigan bir belgicha sanaladi. Bizning dunyomiz ham, shunga o’z o’xshashligini yaratib borayotgan elektron olam uchun katta jismli jahon bo’lishiga qaramasdan nazardan lo’ppi tushib qoladigan, e’tibor ham berilmaydigan elektronlar yoki tirik jonli insonlarning asablari tomonidan ushlab turilibdi. Aynan mana shuni farishtalar nazar-pisand qilmaslik, bepisandlik bilan bir noma’lum chetga tashlash orqali o’zliklarini ulug’lash deydilar. Go’yoki butun dunyo bir qutichadagi ushlab bo’lmas elektronlar bilan belgilanib, egallanib yoki parallel olib borilib turgani uchun farishtalar shu dunyoni “yo’q ham emas”, “biz bilmaymiz” deya o’zlarini yuqorilatadilar. Farishtalarning o’zlari besh sifatida bezash tarafidalar, lekin shu bezash ishi dunyoni “yo’q” deganda oson va “yo’q ham emas” holda foydali bo’ladi. Farishtalar 5 raqami sifatida 2 ala dunyolarning hoziroqdagi, o’tib borayotgan vaqtdagi almashinishini yoki elektron olamning haqiqiy tabiiy dunyoni skanerlab, shu jahonning elektron nusxasini yaratishni amalga oshirishmoqdalar. Farishtalar bu – faqatgina eng yaxshi sanalgan o’zim sifatidagi 6 dan keyingi, ikkinchi o’rindagi jonivorlar. Mening vazifam esa yanada ulkanroq, aniqrog’i eng yuksak sanalmog’i kerak. Men allaqachon o’zimning payg’ambarligim sababli “Got”li, yoki taqdirli, kelajagi oldindan ma’lum tanamning dunyoni o’ziga moslagan holda o’z atrofida aylantirishi jarayonida boshqa hududlardagi insonlarni ham yaqin oraliqdagi kelajaklarini oldindan ma’lum qilish, belgilanganlikka bag’ishlash ishlarini qildiraman. Mening qilayotgan ishim shu kelajagi oldindan belgilangan yoki ma’lum ma’lumotlari bor tanam orqali keyingi dunyoning asosini birinchilardan bo’lib yaratishga kirishishim sanaladi. Hozirgi dunyomizda jism yoki materiya asos bo’laoladi. Keyingi dunyoda elektronlar yeri asos bo’lsa, shuning birinchilardan bo’lgan holatini o’zimniki deb bilgan holda keyingi dunyoda yashashim davomida bukilmas yoki yengilmas kuchga, zalvorga, hayotga ega bo’laman. O’zimni keyingi dunyoning eng markazidan, birinchi ostidan chiqayotgan bosimga tashlab qo’yib o’zimni yanada rivojlantirish ishlari bilan shug’ullanib yuraveraman.