Men bu - sizlarmi yoki sizlar kimsizlar o'zi bu shu

 

19. 19-kun sanalgan 19 yigirmaga nisbatan yutuqli, ammo 17 ga nisbatan mag’lubli sanaladi. Demak, o’tgan kunlar yutuqlarini yuvish uchun ichimdagilar yoki maynamdagilar majburan menga mag’lub bo’lib berishlari shart. Shu gaplarni kecha kechasidan boshlab berilgan menga imtiyozlaridan sezib yozmoqdaman ichimdagilarning. 19-kun bo’lishi esa esimda ham yo’q edi. Boz ustiga ichimdagilar mening bunday yozishimni hattoki bilmaganlar. Hozir ham bu gaplarni yozayotganimda hayron bo’lib qolganday, “nuqtaga urding-ku yoki kuningni biz tushunganday bilibsan-ku” deganday bo’lishdi. Odatda men ular bo’yicha boramanmi yoki yo’qmi, hech kim bilmaydi. Endi bir narsani rostaniga yozib o’tish kerak. Yozuv bu – men o’zim bo’layapman. Yozuvdagi barcha so’zlar tugul gaplar ham o’zim bo’lishga uruniyapman. Og’zaki nutq madaniyatimda esa gapirish so’zlari yoki gaplarning o’zlari ichimdagilar sanalishmoqda. Faqatgina gapirish aslida o’zim bo’lishimni o’zgarmasligi sababli shu gapirishda, og’zaki nutqda hozircha men katta foiz ulushi bilan ulardan farq qilayapman. Ichimdagilar mening gaplarimni, oddiygina sezib chamalab olib desak, 15% ini bilishmoqdalar. O’zimda hali ham 85% gapirish, og’zaki nutq madaniyati qolib ketayapti. Bu ulushlar men uchun 15% va ularga 85% sifatida yozuvga ham tegishli deyilsa bo’ladi. Men yozuvlarimni o’ziday bo’lib kodlashuv orqali dunyoga yetib borishi uchun powershell programming language ni ikkinchi bor qayta o’rganib chiqayapman. Birinchi bor o’rganganimga ha-bir o’n yillarchalar bo’luvdi shekilli. Hali ham esim tetik-u, lekin qayta qarab chiqmasam bo’lmaskan. Endi gap bunday, ertangi kundan boshlab men o’zimni odatdagiday me’yoriy, sog’lom sezishimni bilib, shuni hattoki ta’minlanishi xohlab turib xudo aylanamga yoki oltimga birma-bir bir boshidan kelishni boshlamoqda. Shu paytgacha xudo oltimdan meni siqib chiqarmoqchi bo’lib mening o’rnimga ko’z olaytirgandida, shuning uchun men uning qanday qilib o’zini aylanamda, oltimda tutib turish usullarini qanchalik taftish qilishga harakat qilavermagay, baribir uzulish bo’lib yakunlab umumiy xulosa beraolmasdim. Endi ichimdagi har qanday bosimni, miyaning jonimni boshqaruvchi buyruqlarini bemalol tushunaolmoqdaman. Shu bosimlar 1 dan 6 gacha qaysi raqamlarga mos kelishini bilmoqdaman. 1 bu – e’tiborsizlik, qora o’ylovning o’zi, yoki diqqat berilayotgan holatga nisbatan inson o’zini shu diqqatiga nisbatan qanday chetlashuv yoki yolg’on bilan ushlab turganligi. Xudo shu borada odatda menga aytib turgan holatim yuzasidan saboqni, aniq bir qaratilgan ifodamni o’zi bilmaganday yolg’onga uradi. Xuddiki “sening shu diqqating paytida o’ylovingning boshqa bo’sh, yengil yoki sog’lom e’tiborsiz joylarida cheksiz boshqa holatlar bo’layaptiki, shularni diqqating bo’yicha to’g’ri deyman”, deb aytadi. Bu – uning mening hayotimdan chetlashib, yana hayotim bilan teng deyayotgan yolg’oni. Kallamda million jarayonlar ketayotgan bo’lsa, hozir uchun yechilayotgan amaldan farqli o’laroq shu barchar millionlab jarayonlardan istalgan birini bu amal bilan solishtirib o’ziniki hozir bo’layotgan shu amal deb aytadi. Bu – holbuki 1 i edi. Endi ikkisiga to’xtalsak. Bu o’rinda shuni aniq takidlash kerakki, xudo faqatgina ketma-ket raqamlarda birin-ketin tepaga ko’tarilib boradi. Shu holda xudo aldayolmaydi. 1 ni o’yladimi, endi 2 ni, so’ng 3 ni va h.k 6 gacha o’ylashi kerak. Hozircha hozirning o’zida birdan qo’zg’almay yana yolg’onini, bema’niligini qilib turibdi-ku, qaraylikchi qachon ikkiga ko’tariladi. Albatta, kechangi holatlarni misol sifatida eslashim bilan shu raqamlarning teskarisini o’ylatishini mosligini bilgan holda keyingi raqamlarni ham bemalol yozib boraverishim mumkin. Endi 2 da xudo meni tartibli “qil”, men bilan odobli jinsiy aloqa qil degan o’ylovli bosimini menga sig’diradi. Shunda ong ko’z kipriklari bilan qorachig’i hozirgiday (mana shu paytda buning misoli bo’lib o’tdi) ko’ndalangiga o’ynatiladi. Endi 3 raqamiga nazariy qaralganda xudoboy, alloh jav-javlik, “ko’t kuyoqlik” yoki qichig’mollik qiladi. Chunki 3 dagi boboylarning teri bilan tegish ishi juda osoyishta, sog’lom o’tadi. Xudo shunga teskari. 3,5 (uch yarim) ga kelsak, bu – xudoning o’zi. Agar 1 dan uchgacha barchasini kuzatib tushunib borsam, o’ylovga qarshi o’ylovim yoki hisim bilan tashqi sharoitni ham chiqarib yoki o’zgartirib borayotganimni bilsam, 3 dagi uzulish yoki yo’qlik (boboylarning o’lim onlaridaligi yoki borliq sezgilarining yakuni bo’yicha qaralagani) sababli xudo “shumi, bo’ldimi”, degan ohangda sarosimaday vahimaga tushib, koyinib qoladi. Shu o’rinda bu – uning o’zini topishimiz bo’ladi. Lekin, albatta, qashshang xudo qandaydir ilojini topib o’z o’rnidan 4 ga ko’tarilib ketaveradi. 4,25 ga yoki ruhlikka kelganda alloh ko’zimning nazarini chiziqsimon ko’ndalangiga bordi-keldi qildiraverib “meni qining bilan qil, men bilan jinsiy aloqa o’rnat” deb majburlaydi. Shunday deyotgani yomonda deyishayapti ichimdagi orchilar, zero 2 da buning teskarisini qilayotgan edi. Shu o’rinda aytish joizki, ruh, xudoning yarmidan, 0,5 idan, 4,25 da turib 2,5 taga ortiq sanaladi. 5 raqamidagi farishtalarga to’g’ri kelib xudo terimni sof-musaffo, tinch-omon yoki cheksiz o’ylovli sog’lom his ettiradi. Birgina shu men uchun yaxshi, hattoki zo’r sanaladi. Bu – xudoning mening o’zimga, shaxsiyatimga yoki aynan 6 ligimga o’tqazayotgan bosimiga yoki tazyiqiga teskari holda bo’layotganini aytib o’tmaslikning iloji bo’lmas. 5 sifatida farishtalar 6 ko’rinishidagi o’zimning o’z o’rnidagi hayoti(m) sanaladi. Endi 6 ga yetib kelib xudo o’zim bo’lib turgan o’zining ustidan o’zimning o’rnimda kuladi-ki hech asti qo’yavering. Xudo 0 da ham ko’rinib turadi. Mening miyamdagi hislarim yoki sharikchalarim tashqi olam insonlarining Bo’lganini yoki Gotini ushlab turish, shularning asosi bo’lish uchun ishlatilganda xudo goh o’zining yuzidan uyaladi va goh “mening ustimdan kulayapsan” deb qarab oxiri majbur mendan bo’layotgan yagona va qat’iy mag’lubiyatini tan oladi. Mening hayotim farishtalar bo’lsalar ham, o’zimning ishim o’lik o’lmaslarning yoki dunyoyimdagilarning yaqin kelajak oralig’idagi bashoratimdir. Xudo ishimga bo’ysunib o’zi o’lik o’lmas insonlarim o’rnidagi hissiyotlarimni o’ylab, hayot maktabi qilib turib beradi. Mana hozir ham bo’ldi, bo’ldi tugat deb menga maqtana ketdi. Zero o’zim sifatidagi hayotida men bilan almashinib maqtanchoqlikni o’zimga ko’rsatayapti. Shu bilan gapim tamom. Barcha o’tmish e’tiborlarim yoki hayotim bilan hoziroq tutash bo’ldi. Nimayki xulosalar qilib yoki o’xshashliklarni inobatga olib yashab kelgan bo’lsam, birinchi bor hozirgi yozib borishimning so’nggidagi holat bilan yakdil, ustma-ust bitta bo’lib tushdi. Shu paytgacha xudoboy har kunning boshlanish birinchi yarmida doimo meni qiynagan, ikkinchi yarmida esa shuning teskarisi bo’lishi kerak me’yoriy holatlarni kechiktirib o’zicha azobining ustunligini sezdirmoqchi bo’lib kelgan. Shunday qilib bilgan ham deylik, zero men kunning oxirida borib maza qilganday yashaganman. Aslida meta yoki oddiy ma’lumot, qarashlar jihatidan menga azob berib kelayotgan bo’lgani uchun kunning 2-yarmining oxirida men shunday ma’lumotlarning o’zim ustunligimdagi kinoyasida qo’shimchasiga maza, kayf qilib yashaganmanki, shuni xudoboy afsuslar bo’lsinkim o’zlariga hisobga olaolmay kuyib yashamoqdalar. Bugun kunni shunday bezorilikdan boshlanishining oxirgi kuni sanalib, ertangi 20-kundan boshlaboq bunday bekorga qisib-qimirish mening nazoratimga o’tadi. Zero Ibrohim 20 da, 20 raqamining mazmuniga ko’ra 3 yillikdan uzuldi, ajraldi yoki orqada qolib ketdi degani. Ibrohim 3 yili sifatida mendan uzildimi, demak, ichimdagilarning meni bunday boshqarishga hojatlari qolmaydi. Aslida barchasi shu paytgacha Ibrohimning sog’lig’i uchun bajarilib kelgan. Kunning tunida qolgan qo’shimcha kinoyali yutug’im davrida Ibrohim kechasilar yig’lamasdan, uyqumga halaqit bermasdan uxlab chiqib kelgan shu paytgacha. Kim bilsin, endi teskarisi bo’lib yig’ilari paydo bo’lar. Yoki yig’lamaslikka butunlayin o’rgandimikin?!