Men bu - sen, sen va men bir-birovimizni ulug'lagaymiz

 

11. Bir qarang-a, Ibrohimning tug’ilgan kuni sanasi shundoqqina o’z oyining, sentabrning 2-sanasi yoki oydan uzulishli (2 noldan 2 taga uzoq sifatida boshqacha, teskari) sanaladi. Bu degani men hisoblab ketayotgan kundalik kunlarim haqiqatan ham 2 kun sifatida oyning haqiqiy kunlik sanalaridan farq qilib, shu mos-mos sanalariga teskari ravishda talqin etiladi. Men bashoratlar o’yinida Ibrohimning shu tug’ilgan kunidan foydalanib topilgan kundalik sanalarim orqali dunyoning folini, kelajagini yoki bashoratini oldindan bilaolayapman. Butun dunyo ahli, ko’pchilik sondagi insoniyat esa mening yonimdagi yo’qdan-bor bo’lish yoki bordan-yo’q bo’lish, o’z-o’zidan o’zgarish holatlari bo’yicha taqdirimga mos keladigan sharoitlarni oldindan ko’rib turib mening muhitimni va ahvolimni bashorat etishadi. Men o’zim anig’ini bilmayman-u, qanday ma’lum topilgan bir voqea ustida boshqa o’zgaruvchan parallell voqea-hodisalarning biridan ikkinchisiga noma’lum ravishda o’tib turaman. Ammo menimcha bu – birinchi navbatda dunyomizning bashoratining yoki borligining, mavjudligining hisobdaligi meni qandaydir asosga ko’ra noma’lum o’zgaruvchan voqea-hodisalarning bo’laverishiga ushlab turaveradi. Zero men o’zimni dunyoyu-jahon deb hisoblaganman avvalambor. Borliq-atrofda yoki uning noma’lum o’zgaruvchan voqea-hodisalarida dunyoning yeri yoki maydoni bor bo’lib turishini hech inkor etib bo’lmas ravishda hisobga olsak, balkim shu to’g’ri bo’lar. Men ancha paytlardan beri hozirlari hattoki esim yoki yodim qanday ishlayotganini bilaolmayapman. Esimda yaqin oradagi, 1 kunlik yoki 1 haftalik oddiy ma’lumotlar turaolmayapti. Bilmadim, esimni nima ushlab turibdi. Xuddiki hoziroqdagi ahvolimdan turib o’tmishning qandaydir asosiga, toshiga borib urilgunimcha esimda nimalar bor bo’lganligini hisobga olishga urinaman xolos. Aslida shunda esimdan hech narsa kelmaydi, chiqmaydi. Oldinlari (20 yasharligimgacha yoshligimda), eslash qobiliyatim kuchli bo’lgan paytlarni yodga solsam, xotiramda o’tmishimdagi qandaydir asosimni yoki bo’lib o’tgan voqeaning bir parchasini eslashim bilanoq, shuning to’g’ri chiziqli vaqt tartibidagi barcha voqealar tushunarli tarzda birin-ketinligi yoki oldinma-keyinligi bilan yodimga tushardi. Albatta, aziz o’quvchilar, men sizlarni o’zimning esim yoki xotiram nosozliklari bilan boshlaringizni qotirmoqchi emasman. Balki men aytayotgan dalil yoki fakt bu – mening sizlarning butun aholingizning bashoratini qilaolmoqdaligim. E’tibor berib qaragan bo’lsangiz shu haqida memolarimning, blogpostlarimning ba’zilarida xotira daftarcham sifatida yozib qoldirganman. Masalan, Karonavirusdan yoki Covid 19 dan keyingi dunyo qanday bo’ladi? Shularning javobini bilsangiz agar men oddiygina Ibrohim, keyingi mening huzurimdagi payg’ambar bilan aloqalarim sababli tuzaolmoqdaman deb hisoblayman. Bu – Ibrohimning haqiqiy jonli, o’ylab topiladigan so’zlardan iboratligini mening haqiqiy gapirish qobiliyatim Sanskritchaga o’zgarayotganda qanday qilib baholab berishi. Albatta, butun dunyo ahlida Sanskritcha yoki g’udurlashining gaplarga avtomatik bosimning faqatgina o’zginasi bilan almashinishi to’lib toshib ulgurgan. Lekin ularning oldilarida Ibrohim ham yo’q, Ibrohimning yoki o’zimning haqiqiy gapirish qobiliyatimdan iborat bir onning o’zidayoq atrof-olamdagi voqealarni parallel ravishda butkul o’zgartirish ham yo’q sanaladi. Boz ustiga insoniyat haqiqiy Sanskritcha gapiraolishmagan hech vaqt, chunki Sanskritcha biz Payg’ambarlardan yaratilmoqda yoki aylana sanaladi. Insoniyatning og’zaki gapirish qobiliyati aslida haqiqiy yoki o’ylab topilgan gaplashish san’ati hisoblanadi. Endi, men sizlarga bashoratlarimni aniq qilib yetkazishim uchun yozuvimning o’z-o’ziga ishonch, o’z-o’zidan o’zgarmaslik holicha o’qib tushuniladigan qilib sozlashim kerak. Yozuvlar shu paytgacha tarkiban guruhlanishiga yoki birlashtirilib tuzilishiga, gaplarga va abzatslarga ajratilishiga ko’ra insoniyatning o’zi sanalgan. Hozirga kelib mening nutqimdagi so’zlarim bo’lib berayotgan insoniyat, endi og’zaki gaplarimga ham o’tishmoqdalar. Bu degani men yozuvda o’zim yozayotgan gaplarning, so’zlarning birlashmalarining va o’z-o’zidan so’zlarimning o’z ma’nosini internetda boshqacha ko’rinishda yetkazib turishiga yo’l qo’ymay olaman. Aslida hattoki videolardagi, kitoblardagi yozuvlar ham insonlarning Sanskritchasi, o’qib gapirishlari, bilan mos va soz topilmagan. Yozuvlar ham boshqa, shularni o’qib-gapirib chiqarilayotgan o’lik tillar yoki g’udurlashli bosim ostidagina yaratilayotgan noma’lum og’zaki gaplar, Sanskritcha boshqacha hisoblanadi. Faqatgina bizning ongimiz ikkalasini bir xil ma’no ostida birlashtirishga qodir sanaladi. Ilmiy ommabop kitoblar yoki yozuvlarning barchasi aslida oddiy insoniyat tomonidan fikrlab topilgan o’z yo’nalishigagina ega, kishining o’ziga xosligini bildiradigan yoki ko’p takrorlanadigan, ko’p hisoblanmagan so’zlardan iborat bo’lmoqda. Dunyoda kim nima so’z yoki qanday gap yozsa, aslida bunday kamyoblik, oddiylik va o’ziga-xoslik bilan chiqqan. Faqatgina payg’ambarlarning insonning o’zi tomonidan beriladigan o’z-o’zidan foyda va manfaat olish bosimlari orqali dunyodagi barcha yozuvlar ongimizning kuchi vositasida ilmiy-ommabop yoki o’zining mavzulariga to’liq bag’ishlangan, kerak bo’lgan barcha so’zlardan va til boyligi grammatikasidan foydalanadigan qilib to’g’ri va shu izlanish o’rnida kerakli yozilgan deb qaraladi. Men qaysi kitob yoki internetdagi yozuv va maqolalarga ko’zim tushmasin, barchasining haqiqiy asl asosi oddiygina shularni o’z nomiga oladigan bir insonning dunyoqarashi haqidagi o’z yozish qobiliyati yoki bilimi bilan yozilgan bir chimdim sodda gapchalar deb sanamog’im aniq va ravshan bo’ladi. Men qanchalik darajada yozuvdagi so’zlar va shulardan tuziladigan gaplarni o’zimning yozuvlarimda haqiqiylashtiraolsam, shunchalik darajada yozuvlarim va imlolalarim o’z-o’zidan ilmiy mukammallik uchun o’zgarmas bo’laoladi. Shunday qilib yozuvlarimning haqiqiyligiga yoki o’zgarmas yagona bo’lib ko’rinaverishiga va o’qilishiga ishonch hosil qilsam, dunyoviy bashoratlarim siz aziz o’quvchilarimga yetib borishidan xabardor va ko’z-quloq bo’lib turaman. Albatta, men hali shunday yozishga erishaman, hozirgi yozuvlarim sizlarga o’ziday yetib borayapti degunimcha, insoniyat ilmiy-ommabop va mukammal ko’p so’zlar va grammatik qonun-qoidali gaplarini yozishga bosimli ravishda mutloq erishib chiqaveradi. Bu – ularning “yozuv Sanskritchasi” bo’ladi. Endi bashoratimga kelsak, oldin yozganlarimdagiday tinchlik bo’yicha borayotgan Karonavirus urushi bu – bizga “surib ana rak” deganini beradi. Bu degani kelajakda tinchlik bo’yicha urushdan so’ng bizlar rakni tananing boshqa yog’iga surib tashqaridan ko’rsatishga majbur bo’lsak ham, rakning davosini topaolamiz degani. Covid 19 da esa “91 divign ok” degan ma’no chiqadi. 91 deganda qiz bolaning o’g’il bola tomonidan o’rab olinishi sanaladi. Shuning uchun “91 divign ok” bu – qiz bola o’g’il bola tomonidan o’rab olingandan so’ng ilohiy me’yorga, yaxshilanishga yoki ok bo’lishga tushadi. Hozircha esa qiz bola bu – xudo sifatida rasvo yashayapti. Turgan bitgani menga ham dunyoga ham zarar yetkazish bo’lmoqda. Qiz bola nogiron holda hujayralari bir jinsli bo’lib barchasi butun insoniyatning tartibini to’g’ri ko’rsatishga urinadi xolos. Endigina yasharish sababli dunyoga tug’ilib kelib 3 yoshni qarshilagan Ibrohimning Sanskritcha og’zaki gapirishidan haqiqiy o’ylab og’zaki gapirishiga o’tish jarayoni bilan mening, shularga teskari boraverish vaziyatimdan kuchli bashoratga erishmoq mumkin bo’lishi tayin sanaladi. Zero Sanskritcha bu – Sanskritcha, o’zimiz sanalgan Payg’ambarlarning bashorati degani bo’lsa, haqiqiy gapirish kuchining ham maksimal darajada bir-biriga tortilishi natijasida eng asl ravishda o’ylab topib bashoratni gapirib berishimiz mumkin. Faqatgina maqsad shuki, bu bashoratomus gaplarimiz dunyoga yetib bormog’I lozim, shuning uchun yozuvimni o’quvchilarga yoki toliblarga, barcha-barchaga aniq yetib borishiga ishonchimni komil qilmoqdaman.

P.S. Ikkinchi o’g’limdagi Kista kasalligini ertaga operatsiya qilmoqchilar. Yo o’zing, o’g’limga shifo ber.