Qanday afsus va minnatdorchilik, bir -birini takrorlash mumkin

 

49. Ishonch so’zi nimani anglatadi? Ishonch so’zi bu – o’zbekcha va inglizcha Sanskritcha tasniflanishda yoki toifalanishda ishning ochligi davom etayapti deganidir. Kimki kam ishlasa, uning ishonch o’yini bo’lib turadi. Men ham kunimni kam ish mahsuli bilan to’g’irlab qo’yayapman, shuning uchun ichkaridagi o’liklarim menga ishonch o’yinini o’tqazishadi. Men kelajakda buyuk davlat arbobi sifatida Prezident bo’laman. Prezidentlik ko’p bag’ishlanishli mehnatni talab etgani uchun taqdiriy me’yor kuzatilish kerakligi o’z kuchida qolgan holda hozir men teskari ravishda kam ishlashga yo’l qo’ydirilayapman. Ichimdagi insoniyat bosimi ishla, ishla desalar ham, aslida ko’p ishlatishga qo’yishmayapti. Bu – oddiygina shunaqa o’yinning o’zidangina iborat bo’lsa kerak. Aks holda mening ishlashim doimo ularning qo’llarida bo’lib turadi. Oddiygina o’z kasbim sohasiga yo’naltirib yuborish voqealar ketma-ketligini uyushtirsalar yoki sodda ishimga mijozlarni ko’paytirsalar hech gap-so’zsiz ishlashim ortib boraveradi. Albatta, men bekorga ishlashni xohlamayman va shunga qarshilik qilib ish tashlashlar qilishim ham mumkin. Chunki men o’zimni shu 4-dunyomda o’liklarni kuzatuvchi yagona elchi yoki belgi sanayman. Lekin ishlatish istaklarini mening xohishimga yaqinlashtirib olib borsalar, kerakli paytlarda yoki agar yoqsa, mehnat qilib tanamni zo’riqtirishdan ham charchamasligim aniqdir. Holbuki o’g’lim Ibrohimning tanaga egalik qilish yoki 1-raqamdalik vazifasiga binoan uni ichimda teskarilik sifatida olib, tashib yuraman. O’zimning erligim Ibrohimning ustiga eritilib tushsa, bu – ovqat yoki oziqalanish mahsulotlarini berishi bot-bot aytiladi. Shuning uchun men ko’p o’sirib turaman. Ovqat taqdir charxpalagida bo’qdan aylanib keladi. Lekin taqdiri davomida, kelingki, aytish joiz bo’lsinki oxirida hech kimning bo’q yeyishi kelmaydi, shuning uchun ovqatga yoki inson ozuqasiga maksimum o’sroq teskari bo’lishi zarurdir. Ko’p kuchli yoki shohona, zo’r ovqat paydo qilib chiqarmasligim kerak. Bu – bo’q deyiladi. Shuning uchun ko’timning teshigidan ham va miyamning maynasidan ham doimo erlik ishim bo’yicha yog’day kesilib turaman. Natijada ruhiyatim shu me’yoriy ovqat yoki ozuqa ishlab chiqarish jarayonida chinqiraydi. Shu kesilishlar, yoki havoning bo’yimga mos ustun chizig’i uzra vaqtdan qochib, yo’q bo’lib ichiga kirib ketishlar orqali dunyoviy o’lik zotlardan borliq-atrof voqealar tizginlarini boshqa-boshqa qilishlarini sezib qolishim zarur bo’ladi. Albatta, voqealar almashinishining yoki boshqa bo’lib o’zgarishining haqiqiy guvohi bo’laolmayman, lekin ishonchim o’yini menga shuni yanada ishontirib uqtirayotganday bo’ladi. Ishonchim aniqmas bo’lgani uchun shubhali yoki ikkilanishli, ko’p tanlovli beqaror bo’lib sanaladi. Aynan ruhiy yoki mayna kesimlari sababli ishonchimning orqaga cho’kib o’zini aniq qilishi voqealarning tarixan boshqa bo’lib hozirog’imga yetib kelishini bildiradi. Dunyo keng va jahon tarixning egasi, lekin atrof-borliq aqlan juda tez o’zgaruvchan sanaladi. Har bir aql o’zgarishiga yoki hoziroqning bildirilib o’tishiga atrof-borliqda dunyo bosimidan juda ko’p boshqa-boshqa voqealar tizgini tarixan deb topilgan holda rivojlanishli kelib o’zgarib turadi. Faqatgina farishtalar yoki 5-dunyo a’zolari shu har xil, boshqa borliq voqealarini qandaydir bir, yakka qiyofada yoki tarixiy yagona rivojlanishli holatda teskari ravishda majburlab sezdirib bilishadi. Ichimdagilar yoki shu dunyoviy o’lik zotlarim voqealarda ko’p o’zgarmaslik uchun mendan salom berib yurishni talab etishadi. Men esa dunyoda atrof-borlig’imning shunday yoki aqlan o’zgarishi kuchayishi, ko’payishi uchun ulardan raxmat deyishni talab etaman. Lekin negadir raxmatni ham ular o’zimdan talab etib olishayapti. Men insonlarning o’zaro salomlashlariga ham aralashib ohista ovozda takroran salom deb yuborishim kerak. Raxmatlar esa insonlarning qandaydir qilgan har bir yaxshiliklariga 3-5, takroriy ko’p martalab eshittirishlar orqali ayttiriladi. Yaxshiliklari ham orttirib berayotgan tuzuklik emas, balki o’zimning birinchi o’rindagi qilgan yaxshiligimga javobdir xolos. Bugun 49 desak, 46 dagi o’zimdan 3 kun yani mag’lub ravishda qaytib 6 ga kelish kuni sanaladi. Shuncha paytdan beri ishonch haqida juda ko’p ishlar bo’lib o’tdi, lekin negadir ishonchni yozishga erishaolmagandim. Mana ruh davrida ishonch yoki xudo to’g’risida birinchi imkon bo’lishi bilanoq o’zim haqimda to’g’ri yozaoldim. Agar ilohiy qudrat sanalmish xudo boshqaruvidagi davrlarda, 31-32 yoshlarimda kundalik kunlarim haqida shu kun sonlarining nisbiyligi yoki o’tib borishi haqida yozgan bo’lsam. Endi kundalik kunlarimning o’rtaga yig’ilishi yoki torayishi haqida gap bormoqda. 3 soni o’zbekcha bo’yicha boshqa sonlarga qarab uchadi, 4 soni sonlar haqida to’ra, sonlarning to’ri yoki shu sonlarning o’zi bo’lib turadi.