Odamlar vaqtni o'tishiga yo'l qo'yib beradilar va undan keyin ham payg'ambarlar yashaydilar, doimo davom etadilar

130. Din dunyoqarashga teskari sanaladi. Din dunyoqarashni masxara qilsa, dunyoqarash dinni uyaltiradi, kamsitadi. Din insonning yashash mazmuni, vujudlashuvi yoki sezgilarini ruhiyatida, xayolida turib bir tekislikda yiģib boradi va tebratib ushlash hamda elash, ģajish orqali masxara qiladi. Dunyoqarash esa atrofidagi voqealarda sezgilarning òzlarini (masofadan) sezish orqali keladigan sezgilar foydasini sezgida obyekt qilishni, alohida sezishni yoki ushlab turishni istaydi. Payģambardan farqli òlaroq insonlar chizib yashashadi. Payģambarlar esa gapirish bilan yashamoqdalar. Gapirish kòplikning eng oxirgi shakli. Gapirish yashayotgan jahonimizga xos va monandlik sanaladi. Insoniyat sanalmish odamzot kòplikning bir àzosi sifatida qaraladi. Ular asosan hozirgacha bor bo'lib kelgan dunyolarning zanjiridag tuzuk yashagan qaysidir jahoniga biqinib olgan. Insoniyat shu paytdagi Yer dunyosiga òz òzgartirishlarini munosib òtqazadi. Aslida hozirgi Yer dunyosi jahonlar zanjiridagi barcha olamlarning yiģilib kelib taqalib qolgan eng teppa tekisligi yoki zichligidir. Nimayki, tabiiy va sun'iy narsalar hozirgi dunyomizda mavjud bòlsa, barchasi jahonlar zanjiri tomonidan òz aksini topmoqdadir. Insonlarning chizishi deganda ular harakatini xarakteri yordamida juda tez bajarib tugatishadi. Xuddiki vaqt yoki 5 daqiqali zamon avval bòlib òtadi. Sòng insonlar 1-2 soniyada 5 daqiqa ichida qiladigan "Got"li ishlarini tez harakat yònalishini chizib yoki vampirlarday bajarib qòyishadi. Lekin Got bòyicha vaqtning tòģri, oddiy yoki bir xil sekin òtishida insoniyat kòrinib turaveradilar. Dam olib, hordiq chiqarib bo'lib tez harakatlanib yoki chizib yashashadi u odamlar. Shuning uchun chizish sòziga ramziy aloqador bòlgan ushbu yozuvlarimning asl yaratuvchilari yoki sababchi egalari insoniyat sanaladi. Yozuvlarim chiziladigan ashyoviy dalil sanalmoqda. Biz ozchilikdagi payģambarsifatlar kòpchilikdagi milliardlab insonlarning shu dunyomizning ishlarini òz qòllari bilan qilib qòyayotganliklariga ishonmaymiz. Balki bu - dunyolarning bosimi orqali inson nomiga yozdirib qòyish xolosdir. Haqiqatan esa insonlar chizish yoki kòrinish orqali hech qanday mashaqqatga duch kelmaydilar. Bu - kòrinishning oddiygina sehrli kuchi xolosdir. Hech kim yasama, sun'iy narsalarni quraman deb oģir yuk tashimaydi. Men payģambarlardan biri sifatida oddiy vaqt òtishi barobarida bàzan haqiqatan ishlayman, oģirlikni mushaklarimda his etaman. Mana shu ishlarimning har biridan sòng hayotimdagi kòrinishli, vizual joylarga tegishimning amaliy ijrosi qilgan mehnatimga barobar ravishda òz-òzimga xizmat qilishim bòlib keladi. Ammo odamlar narsalarga juda kam tegish bilan yashashadi menimcha. Odamlar narsalarni bor sifatida kòrib turish uchun bòlgan quvvatni yaratishib foydalanishadilar. Òzbeklarning hammasida òz uy-joyi bilan tàminlangan. Chunki buning sababi bor. Bizlarning uylar oģir massadan yoki ģishtdan qurilganlar. Amerikadagi kishilar uysiz ham yurishga kònikishadi. Ular kòp harakat qilib tegish ishlarini sezilarli qilaolmaguncha xonadonsiz qolib ketishadi. Òzbekistonning aholisi payģambarlariga ergashguvchilardir. Qurilish yoki sun'iy narsa yaratish ishlarini hamma odamlar sifatida aholi payģambarlar bòyicha tenglamaviy yoki belgili joylashuvlarda qilishadi. Xòp kelingki, ularning òzlariga xos bòlmasada... Bu ishlarni zanjirdagi òz jahonlariga xos va mos yasashadi. Ular xuddi toshbaqalarday ramziy ravishda qandaydir qilib vaqtdan ortga qolish natijasida òzlarining ichlariga kirib yoki chòmib ketishadi. Òzlariga kelib tezlashib vaqt bilan tenglashib olayotganlarida yasayotgan uylarini, narsalarini avvalgi òz jahonlariga teskari ravishda tenglamaviy qurib qòyadilar. Har bir insonning mehnati òz jahonining ramziy, belgili aksi sanalmoģi shundandir. Ular chizib belgili ishlash harakatlari ortidan borishadi. Ammo uning tanaga bosimidan yoki tàsiridan yiroqda turishadi. Din yaratilish mazmunimizni, vujudan tanamizning tashqi dunyo bilan aloqasini o’zimizning yagonaligimizga tortib har birini ajratib aniqlaydi va birlashtiradi. Shuning uchun har tomonning, payg’ambarlarning yoki insoniyatning kimligiga hurmat e’tibor berib dunyoviy qaysi jarayon uniki bo’lsa, o’ziga birlashtirib taqashimiz, tegishli etishimiz zarur. Bu degani yozuv ishi insoniyatniki sanalsa, gaplashish aloqalari payg’ambarlarniki sanaladi. Aniqroq qilib aytayotgan bo’lsak, o’zim hozir kompyuterim oldida shundoqqina barmoqlarimni qimirlatib turibman xolos. Aslida chiqayotgan yozuvlar insoniyatning jonlari, tana a’zolari sanaladi. Shularning barchasi Gotda oxiri ma’lum bo’ladi.