Nima xay yan

 

Xullas, Nodira kvartirasiga jo’nab ketmoqda chamamda. Hozir narsalarini Matizimizga yuklashga yordam berdim. Nima demoqchi edim, bu – Nodira aslida mening xomchotlik yoshlik ishim bo’lib, men opam Lolaning kusini emas, ichimdagilar aytib tushuntirishgandayin singlim Nodiraning omini yorishim, olatimga yuzasidan yalatishim kerak edi. Ammo tasodif sababli voqealar boshqacha tizgin, yo’l olgandan so’ng, mana qarangki, Lola begona, tug’ilishi bilanoq yetim qilingan Ferangiz qizi bilan va singlim Nodira 3 ta o’g’llarining Ferangizdan ham ortga o’tib, kelajagi bo’lib hozirog’ini tortib ketish bo’yicha mening qilmish-qidirmishimga, hozirgacha bilib turgan eng katta sabab-oqibatlarimdan biriga ya’ni yoshligim-beboshligimga dunyoqarash bo’yicha boshqalarning, opa-singlimning hayoti qanday tus olishini ko’rsatib turibdi. Xullas, ko’rinib turganidayin dunyoqarashga, ko’pchilikning bosimli haqiqatiga tasodifga o’rin qoldirmay ko’proq vaqt bersak, baribir har bir o’tkazgan oni, davri bo’yicha dunyoqarashni bosim qilgan holda kelaveradi. Ammo, bitta no, emaslik bor, ya’ni qanday qilib mening yoshlik tasodifim, katta xatom ya’ni aslida Prezidentligimda shu xatomas, bosim bo’yicha sal boshqachalik qilib to’g’ri sanalsada, - ya’ni opamning kusini yorishim Lola tomondan go’dak asrandaligiga xos, singlim Nodira bo’yicha esa 3 ta o’g’ilni dunyoga keltirib 4 ta bola uchun gen-taqdir, ya’ni dunyoqarash-din munosabatlarini chindan bor qilishi mumkin. Axir men aytayotganimda, bu – har kimning o’zi haqqoniy, birovlarning yolg’onisiz paydo bo’lgan, dunyoga kelib dunyoqarash tezliklarini yoki tezlashishlarini bir-biriga, kelingki ko’proq yuqori martabalilarga o’tkazyapti deb hisoblangan. Men taqdirga qarshi chiqib, din, taqdir uchun ortiqcha odam, inson zoti yaratishga, yasashga erishaolamanmi, kelingki shu ortiqchaning, tasodifim mahsulining, (dunyoga sababsiz, kelajak izisiz kelgan shaxsning yoki kishining) o’zi birgina mening xatoyim sababli bir umr yashashga, hayot o’tkazishga, ongi bilan o’tishga majbur bo’lsin. Demak, hammasining siri bu – mening o’zim yakka, yolg’izlikda tirik shaxs bo’lib, atrofimdagi barcha ID siz, yolg’on pasport bilan to’satdan, onda katta-kichik yoshda yaratilgan, paydo qilingan va faqatgina esimda bor bo’lib qoladigan, qiyofalari asl dunyoda yo’q, haqqoniy nusxlari ham boshqacha tana shakl va qiyofasidagi, faqatgina tirik asl nusxalari bilan qandaydir gavda ichki qorong’u simmetriya o’qlari, chiziqlari bilan mos kelib, o’zlarini shu tirik haqiqiylariga mos, ularning o’liklari deb bildiradiganlar bor. Demak, xullas, men Nodirga tegishli Orzigulning men yashab turgan umumiy xonadonida qolgan yaqinlarimni ko’rib doimo bir xil qiyofada va gavda shaklidaliklarini ko’rib yuriymanmi, ko’cha-kuyda boshqalarni birrov, mashina haydalishlari bilan uchratamanmi, yoki boshqa transport vositasida sinab yo’liqamanmi, bari o’z ID si, ismi-sharifi, ko’rinishi bilan shu dunyoda aslida yo’q, bor bo’lmagan qalbakilar, tirik murdalar sanalishadi. Hozir dadam, darcha ro’parasidagi xonadon tashqi eshigidan chiqib, ichimdagilarning menga munosabatiga ko’ra nimanidir bildirib, yolg’ondanligiga qaramay o’tkazib qo’ymoqchiligini bildirishdi. Xo’p, mayli, men barchani yolg’onga, balki (o’zlari tomonlama hayotga nisbatan ham) o’z aldovimga chiqarsam, ular mening shu yolg’onimni ichimdan bo’lsa ham qayirib, topib burib, bizlar shu – haqiqiylar deya har ikkilanishimga boshini qimirlatgandayin turishmoqchi. Xullas, ha, - bog’lanish asosida men aslida insoniyat bilan aloqalanayotganim sababli o’liklarga bo’lgan munosabatim, hayotiy aloqalarim o’z-o’zidan aylanib, girdob yoki shungul sifatida baribir to’g’ri chiziqdan o’tib insoniyatga, mendan quyi yaqinlarim va odamlarga borib taqalib, ularga ozor berishim mumkinligi nazarda tutilyapti chamamda. Xullas, atrofimdagi o’liklarni qanchalik haqiqatga o’xshatmay, ozgina yolg’on deya xavfli, o’zlarining o’likliklari sifatidagi ahvollarini bildirganga yarasha aloqa, amal qilishimga to’g’ri kelsa, darrov ularning ortlaridagi insoniyat bosimi aytayotgan “biz tirikmiz, bizlarga hamla, tajovvuz, zarb qilma” degan hodisaga yo’liqaman. Umuman o’liklar ham nima qilsinlar, balki bizlarga hayotimizdan shunday ta’sir, hayotdan turib, tashqi tabiat ichidagi gavdalari bilan bosim o’tkazayotganliklarini yaqqol, biz sezayotgandayin bilmasalar kerak, zero o’liklar ichimizdagi, gen qonimizdagi munosabatlarni o’zlarining hayotlari deb bilishadi. Tashqi tabiatdagi ishlari esa bizlarning miyamizga o’xshab ularning go’yoki “miyalari”dayin. – Rostandan ham miyalar almashgan – deyishyapti ichimdagilar. Xullas, miyalarimiz to’liq ravishda ishlab, mening boshimdagi yoki orqa suyagimdagi miyalarim ular uchun to’liq hayotiy bosim, ularning menga tashqi tabiat bo’lib tuyuladigan miya, maynalari men uchun to’liq bosim, davleniye, napryajeniye hisoblanadi. Albatta, shu joyda 51-49 nisbatiga diqqatni qaratamiz. O’liklar men uchun bor, haqqoniy, yo’q emas, chunki dunyoqarash nima desa desinki, ilm-fani bilan odamning ichini, miyasining cheksiz tuyg’ularini bilolmaydi, haligacha nimadan iboratligini aniqlashtirolmagan. Bir gap bor, “men o’lsam dunyo tugaydimi, yoki davom etaveradimi” deyiladi. Xullas, birinchining o’zidan qarasak, dunyoqarash aynan odamning ichidan, miyasidan tortib hayotga qarash haqiqatlarini hisobga olgan. Shuning uchun odamning miyasi birinchi, asosiy, manba’ o’rnida turadi. Demak, o’liklar mana shu manba’ning hayot bilan ta’sirlashishi bo’yicha eng yuqori chegarasida, miya faoliyatining hayotga yuzlanish uchida joylashganlar. Masalan, 51-49 nisbat ulushiga e’tibor bersak, 51% insonlardan 49% odamlardan bo’lib turganda oradagi 51-49=2% li farqni tahlil qilib yoyib chiqsak, 1% i 50-50 qilib ikki tarafni, din-dunyoqarashni tenglashtiradi hamda o’liklar 1% li yoki bir marta takrorlanmay qilingan ishni, xatti-harakatni, gavda massasi yoki gapni umumiy tenglik, cheksizlik, vaqtga o’xshab bir xil, befarq tomonlarga asosan maksimal-minimal farq deb dunyoqarashga qarata 1 miqdordan kelaturib, yo’nalish olib, uzunlashib tenglashish bo’lgani sababli ko’pchilik ustunligi, dunyoqarash g’olibligi bo’yicha tenglashuv deb olishadi. Ammo 2% farq ya’ni 51-49 proporsiyasining o’ziga tutashsak, endi dunyoqarash chindan ham dindan ustun sanalib, gap-so’z qoldirmaydi. Ammo 3% yoki 3 raqamiga, takroriga ishimiz tushganida o’z-o’zidan dunyoqarashning dinga nisbatan 49% li tengligidan boshlab 2% surilib o’tishi, sudralib oldinga 51% ga ko’tarilishi, olinib o’tishi orqamoqqa yo’nalishda, chiziq o’tishida amalga oshirilib dinning ustunligini toki shu 2-3 li ulushga xos o’tishni, (surilishni) 48,(9) ya’ni 49%ga 1 eng kichik hol miqdorida yetmayotganligi bo’yicha dunyoqarashni ustun qiladimi, yo’q baribir dinni, taqdirga shu safar imkon berib, jismdan, hayot unsuridan iboratligimiz ustunligini, g’olibiyatini beradi. Mana shuni ya’ni 0,(1) hol kam 48,(9) miqdorini dunyoqarash desa bo’ladi, 49 (foiz)dan 2 foiz yoki ta o’tishni ya’ni 51-49 nisbatini esa har kimning dunyoqarashga nisbatan ichki ishonchi, hayotdan sezgilarni miyasiga o’tkazib qarash umumiy, ammo yolg’izlikdagi, o’zining rakurs aniqligidagi haqiqati deb olsak bo’ladi. Ammo, (ha, no-si bor), boyagi davrda bir sonli holli ya’ni 48,(9) bo’yicha olinib qaralgan hol bo’yicha 0,(1) ga ko’ra aslida dinning odam vujudiga, qoniga, geniga o’tib o’z o’rnida dunyoqarash sifatida talqin etilish (ya’ni eng yuqori aylanish yoki parallel chegaralarda din bilan dunyoqarash joylashuvlarning o’zlariga nisbatan ikkinchidan bo’lib almashinishlari “orqali birinchilikdayin qilishlari, din-dunyoqarash o’zaro bir-birini bosib olib joyini almashtirishi, o’zaro o’z joylarida o’zgartirishi” hammaga o’rnatilgan dunyoqarashning dindan ustunligi bo’yicha asliyatini, chinligini, haqiqatini olib kelayotgani uchun) joylashuvida har bir inson zotining ichidan ongi, shuuri, haqiqatga ishonib yuzlanishi, harakat qilishi bo’yicha o’liklar joylashib, kirishib olishgan. Demak, biz aytayotgan yolg’iz rakursdagi qarashni bizlar tashlab, hayotda yashab o’tkazib ketaveramizmi emas, balki hayotning o’zi qanday zapisdan, devorlarning yillar davomida qotib, yozuvdayin turaverishidan yoki mukammal ilm-fan bilan topilgan elektronli axborot texnologiyalarning ishlashlaridan iborat bo’lsa, bizning hayotiy o’yinimiz, ongimiz, miya retseptorlarimiz, va miyadan qarashimiz ham zapisga xos o’giriladi. - Mana – bor gap shunga, oxirgi jumlam bilan yakunlansa yakunlanarki, yoki davom etishi ham mumkin bo’lgan holda undan avvalgi bog’lanib rivojlantirib qo’yilgan tahlilimga o’xshash bo’lyapti. Albatta, hammasini kompaniyalardayin, aksiyalarning 51-49% li paket ustunlik aloqalari yondashuvida tushunsa bo’larkin. Albatta, insonlar matematikada ojiz bo’lganlari bois, meni shu oddiy bo’lsada, menga juda muhimligini o’zim bilmayotgan 51-49% bilan ichimdan ko’maklashib tushuntirayotganga o’xshashyapti. Zero o’zi ham o’liklar bilan, qalbakilarning ichimdan sezilishi bilan shunday tor doirali, sodda aloqalardan, 1-2 ni qilasan, 3 ni esa amallamagin degan holda hech qanday murakkab matematik misollarsiz, o’zim matematik hisoblanishimni bilishsada – boshlaganmiz. Aslida 1-2 va o’z-o’zidan 3 aloqasini ichimdagilar mening diqqatimga yoki e’tiborimga sig’mayotgan sabab-oqibatlarimni o’zimga tushuntirgan pallada yoki tushunmayotgan, bilmayotgan joylarimda ham o’tkazib qilishib, matematikadayin geometrik obyektlar yoki algebraik ifodaviy amallar bo’yicha hayotdan aylanib, ovalsimon ro’paraga o’xshab qoladigan joylarda o’zlarini bildirishgan. Demak, matematik ifodalar, amallarni, misol-masalalarni qandaydir 1-2 o’timli, bo’lishlilik va o’z-o’zidan navbatdagi 3 sifatida o’timsiz, bo’lishsizlik aloqalari bilan ajratgan, bo’ldagan yoki bo’laklagan holda barcha shu bo’laklarni, parchalarni tenglashtirishimiz, barobarlashtirib muvozanatga solishimiz mumkin hisoblanibdi. Xullas, misollarni bo’lishli 1-2 va imkonsiz 3 uslubida ajratib, bo’laklab, qaysidir yerlaridan kesib yechsak, kallamizda shunday faoliyat olib borib misolni yechishga qarasak, o’z-o’zidan misol, masala o’zgarib boshqasiga, osoniga aylanishi mumkindayin yoki qarama-qarshi tenglik ishoralari to’qnashgandayin, birlashgandayin yechilib, ildizi topilib qoladi. Umuman – algebra bu – mening tanam, gavdam matematikasi sifatida gavdam va massasi xatti-harakatlari, geometriya esa tashqi tabiat, devorlar, narsalar matematikasi, shakl-shamoyili (balkim gapirishga qandaydir bog’langanligi, shu gapirish bilan aloqasi kallaga kelmayotgandayin; zero gavda va massasi deya dinni keltirdimmi, gapirish narigi, 2-chi zid tomonda dunyoqarash sifatida bo’lish kerakdayin). Xullas, ha, azizlar, o’qish ishxibozlarim (albatta, hozirdan kelib chiqib hozirga ham bildirsak, ichimdagi o’liklar qanchadan qancha bo’lib yotib, ko’p sondaligini taxminimcha o’zim bilib meni o’qiyaptilar, yozuvlarimni o’qib-tushunib izidan boryaptilar deb turaman) “Splinter in Neo’s mind” ya’ni “Neoning miyasidagi cho’p bo’lakchasi, (chipcha, materinskaya platacha, protsessorcha va h.k. oxirgi texnologiyalar)” haqiqati nafaqat Matritsa uchun to’g’ri, balki chindan ham shunday yoki cho’pchasiz, parallel bo’shliqda o’liklar miyamizga kirib, joylashib olib ongimizni egovlab, o’zlarining foydalariga hal qilib turgandurlar. Umuman olib qaraganda – birinchidan hech kim rivojlanishdan, dunyo o’sish ma’lumotlaridan ortda qolmasligi kerak deb hisoblanadi, ikkinchidan esa dunyo, Yer shari kusga o’xshab bir yoyli doirasining bir nuqtasidan, joyidan yoki hududidan qanchadir kenglashib ichkariga, diametrli qarama-qarshisiga tortilganga, so’rilganga o’xshab hozirgacha, eng dolzarb rivojlanish, texnika-texnologiya taraqqiyoti umumiy holda kishining, shaxsning miyasiga qo’yilib, chipchadayin yoki parallel fazo o’liklaridayin bildirilib, tushirilib aynan shularning, kishi yoki shaxsning o’z inikosini, gavdasini, hayotiy yuzlanishini, ongini, tashqi tabiat bilan bog’liq miya va gavda jarayonlarini, tiriklik gashtini berishi mumkin. Go’yoki Yerning (shunday, kusdayin) bukilishi o’qtalishi shu Yer ichidagi shaxsga, kishining peshonasiga kelib taqalib, urilib, shu kishi Yer shari o’rnida koinotga, fazoga yolg’iz o’zi qarab turganida birdan yana hayoti uzra, (ko’z oldiga) o’z Yerdagi joylashuvlari, manzil-makoni, uy-joyi kelib qolaveradi. Demak, kishining inikosi, aksi dunyoqarash dolzarbligi bilan har kungi muammolarda bilinib turganidayin, kunning san’a sonlarida ma’lum bo’layotganidayin tushunarli bo’lib borishi kerak. Soatgacha qarab raqamlarni tahlil qilib borish kerak, ammo unga bizlar, oddiylar erisholmaymiz, zero soniyalar o’tishini izohlashda miyamiz tormoz otadi, boz ustiga raqamli tahlil ustalari bo’lishimiz kerak. Masalan, hozir 15.09.2024 san’asi soat 11:37 da turibmiz. Shu nima degani. Albatta, men uchun kunning o’zi yetadi, ammo Dunyodan qarama-qarshi ro’para tarafimdan kelgan o’liklar soniya, dolisoniyalargacha mening energiya va subyektivimni, bo’qimni sinab o’tirishlari mumkin. 15.09.2024 nima degani, xo’sh bu – bir boshidan olsak, 1 ya’ni so’nggi avloddoshlik, 5 esa dadalarimiz shajarasi, nuqta bu – fazo, 0 – hammamiz uchun o’z hayotiy gavda shakllarimiz, 9 esa o’liklar, (to’q qiz ya’ni to’qning qisilishi), parallel taqdir, “dir qat” olami, 20 – bu – bizniki hisoblanib bizniki bilan parallel qilingan ravishda kattalar uchun nabiralarimizning farzandlarimiz va bizga xos energiya-subyektivliklari va bo’qlari ortidan borishlari, chopishlari, 24 ya’ni esa nabiralarimizning bizga ergashishlari, yetaklanishlari. Nuqta ustidagi bo’sh joy vaqt bo’lsa kerak. Endi, xullas, tegish sezgisi haqida ham hayotim to’qnashuvlari sinalishida xayol kelgandi. Shu haqda yozsam. Demak, tegayotganda ko’rish va eshitish sezgilari almashinib fazo shart-sharoitlari o’zgarishi va vaqt kamroq-ko’proq olinishi mumkin. Masalan, men ovqat yeyotganimda ichimdagilar, Ko’tkus tovog’imdan yoki kosamdan ovqat olishim soninig, 2-3 ini o’zi boshqaradiki, men tegib, taqash sezgim bilan shu ishni, qoshiq ushlab yoki qo’l barmoqlarim bilan ovqatlanishni, tanovvul qilishni qilayotganim uchun vaqtning uzun-kaltaligini nisbiy ravishda va oziqa, ovqat bo’laklarining aniqmas fazoda, bo’shliq masofasida uzoq-yaqinligini o’zgartirib turishi mumkin. Endi xo’sh, X larni, tagma-tak yoki ustma-ust qo’yib birlashtirib, uchlari bilan juftlashtirib borsak, men birinchidan o’z o’rnimdagi din tarafimda dadamning dunyoqarash tomonlari bo’lgan “vaqtning nisbiyligiga” boqaman, so’ng X ning qiya bir chizig’I simmetrik davom etib, bobomning din tomoni bo’lmish “aniqmas fazoga” qarayman hamda ortimdagi farzandlar, bolalar avloddoshligining dunyoqarash o’rnidagi bo’q yutishiga, bizdagiga ko’ra ularning “gapirishiga” aloqador hisoblanaman. Natijada men uchun sodda, o’z-o’zidan, ko’p vaqtim bo’lib o’tayotgan ish, hayot masalasi esa bu – quyi X qiya, ikkisidan ko’ra bir chizig’idan boshlasak, bolalarimizning din tomoni sifatida menda sezilib, bilinib turgan subyektiv-energiyalari, qalbaki dadamning o’z din tomondagi absolyut rejasi hamda chinakam bobomning aniq fazosi. Endi, xullas, dunyoqarash bo’yicha hamma bir xil, odam va inson so’zlarning farqi yo’qdayin, ammo insonlar o’zlarini odamlardan farqli bildirishayotganidayin quyi 51% li joylashuv sig’imida, sonlarida Dunyoqarash, eshitish, gapirish, vaqtning nisbiyligini hayotlarida ko’raoladigan, fahmlaydigan absolyut reja va h.k. bo’lib olishgan. Odamlar esa 49% bilan 51% ustida 100% ni tepadan to’ldirib, yuqori martabada din, ko’rish, (atrofning ko’zdan narigi hududlari o’ziday saqlanaishini) kuzatish, absolyut rejani hayotlarida ko’raoladigan, fahmlaydigan va tushungan ravishda vaqtning nisbiyligi va h.k. (masalan, boyagidayin aniqmas fazo ichra amal qiluvchilar) hisoblanishadi. Xullas, insonlarning o’zlari dunyoqarash sifatida hammani bir xil ko’rmasdan, bilmasdan, din bo’yicha vaqtning nisbiyligi va fazoda kesilgan, yirtilgan muhitlarga, joylarga sakrab o’tish qilishga ko’ra odamlarga tushuntirish qilib yotishibdi. Natijada o’liklar ham odamlarga nisbatan shunday yarim, chala, o’rta bosimli tushuntirishga xos yondashuv qilishadi.