Ana -, 677-si, buyog'i, bu ishlarimiz ham bardavom, omadli kelsin. Ayollar haqida yozishga kirishuv shu.

 

Bugun o’z vaqtida:

Ibrohim odam o’rnida bo’lsa ham, vaqtinchalik qornimdagi odam ba(o)lam vazifasini qilayotgan insondir. Shuning uchun Ibrohimning gavdasi miyasi hisoblanadi. Xo’sh, - hamma qatori Ibrohimga ham shu qoida ya’ni miya-gavda o’lsa, gavda-miya, Ibrohim ham vafot etadi, majruh, mayib bo’ladi.

Endi qiziq va mujmal ketayotgan bir muammo haqida yozay. Balki ichimdagilarga ham shu muammodur. Demak, ichimdagilar mening ichimdan eshittirib, tashqaridagilar, hayotimda yaqin turganlar “hozir bunday deydi, qiladi” deb ichimdagilar aytishayotganda, aslida tashqaridagilardan ho’ppoq ham chiqmaydi, biror gap unga ta’luqli gapirilmaydi. Demak, ichimdagilar hayotdagilarning miya-gavdalarini egallagan bo’lsalar ham, aloqa shakllarini bilishmaydi. Va asosan shu aloqa shakllariga bo’ysunib hamma qatori mantiqan harakat qilishadi, miya-gavdalarini olib yurishadi. Xullas, ichimdagilarning tashqaridagilar bilan o’zlarini bir, 2 tasi 1 da tutishlari deyarli befoyda. Ammo, ichimdagilar ko’tlik qilib tashqaridan kelgan menga zararni, buyruqni bizlar yubordik, qildirdik deb bir aytishsa, yana bir nega bizning buyrug’imizni qilasan deb turgan paytning o’zida “bizlar tashqari vakillar bilan ishimiz yo’q, birga emasmiz” deyishmoqchi bo’lishadi. Hayotdagilar, yaqinlarim ichimdagilar kutganidan mutloq boshqa gaplarni, aloqalarni qilishadiki, misol uchun, asosan meni yoshligimdan, opamni selkasini olishimdan kelib chiqib, yoshligimdagi bo’lgan aloqalarni, u yoq, buyoqqa birgalikda ish buyurishni yaxshi ko’radilar. Ammo, uydagilarim, hayotimdagilar ba’zida miya-gavdasi va gaplarini qisib birlashtiradigan vaqtlarga to’g’ri kelib qolsa, menga boya bo’lganidayin bu – qayerga insonni, yoki yaqinlarimni uchratsam o’tib ketayotgan, o’z ishlari bilan davom etayotgan yo’lga qaramasdan, birdan, gavda inersiya-impulsini bildirgan holda menga men kutmagan buyruqlarni beradilar, yoki aksiga olib, ularning gapdan gavdaga bosimlari bo’lib, shu boya Zohidaning oldiga borganimda – bir kichik do’kondagi mijozlar go’yoki men bilan dahanaki qandaydir aloqalari bordayin, ammo gapirmasdan teri asablarimga tegib, paypaslab fig’onimni falakka ko’taradilar, jahlimni chiqaradilar, gapiraolmay, teskari javob qilaolmay ichimga yutilib qonim qaynaydi.

Umuman aytganda, Shohid ya’ni mening qoloq teskari darajali mullom, ;;insonim; meni xayollarimni bir kun, yoki ko’proq muddat avvaldan taxlab qo’ygandayin sendan ishlashning o’zi, mendan esa ishingning tarkibi, ma’no-mazmuni, barcha sermashaqqat amallari deb menga aytadi. Demak, Shohid xayollarimni egallab, xayolimdan chiqadigan, amalga oshadigan ish mahsulimni, yozuvlarimni oldindan bildirib sening aslidagi shuncha ishingni va charchog’ingni “men qilib chiqqan bo’laman” deydi. Doim bo’ladigandayin sening “ishlamayman yoki ishlayman” deyishlaringning o’zi sening ishlash yoki ishlamasligingni aniqlab berib turadi xolos, qolgan barcha ishni men sening energiyangdan foydalanib qilaman deydi. Mobodo men o’zim bo’lib qildirayotgan yengil, yozuv ishini qilmasang, seni yana o’sha-o’sha, yoshliging bo’yicha tajribadan tushunib ishlatib, og’ir mehnat qildirib kelgan oila a’zolaring qo’liga tashlayman deydi. Shappa, bir zumda tortib, o’zlariga ergashtirib gapirgan aloqalariga ko’ngling achinib tushib qolib birgalikda og’ir mehnatga jo’naysan deyishadi. Hozir “u” uyda dak-dak qilib, oyoq poshnasini bildirib yuribdiki, gapni va harakatlarni bir-biriga qarshiligi bo’yicha menga sochmay, balki o’zida, ichiga qisib ushlab yuribdi. Shunday qilib, Shohid menga o’tkazib bildirayotgan (birinchidan bugungi tushlikkacha uyqumdagi tushimda bo’lganidayin barchasi, yozuv-amallarimning jovobi: taqadirlarga ishonishim kerakmi-yo), mening xayolimning o’rniga chiqayotgan xayollari mening tugul insonlarning harakatlariga qarshi bo’lib, shu harakatlarni boshqaradi. Mening ortgan harakatlarim miyamdan orqaga ketayotgan, mening o’rnimdagi Shohidning xayollarini boshqaradi. Va yana shuni bilasizki, xuddi bunday insonlarning gaplari va karliklari qarama-qarshidir. Agar menga yoki bir kishiga shulardan, 4 tasidan 3 tasi yig’ilib qolsa, yolg’iz qolgan bir kishiga, menga qiyin bo’ladi. Masalan, shu aytganimda, bu yozganimda, - atrofdagilarning gapirish va harakat bosimlari mening qisilgan, o’rnini yo’qotayotgan xayolimni, miyamni qisib qo’ydi.

Demak, Shohid mening yozuvlarimni xayolim aralash xayolidan turib oldindan biladi deyotganimning bir isboti ham bu bo’lishi mumkinki, men yozuvimga kiritmoqchi bo’lgan ko’p va chalkash, - o’zim xohishim bilan ham topib uddalayolmayman – degan ichimdagi gapirish uslubim yozuvda ifodaviy bildirish, g’oyaviy yozuvli uslublarim o’z-o’zidan ko’nglimga to’gri kelib bo’lib o’tayapti. Gapirish yoki qandaydir to’liq yozish uslublarimni yozuvimda qo’llab borishim kerak deya o’z vaqtida, boshqa ish bilan shug’ullanib turganimda kallamga kelib yozaolmasam, keyinchalik yozayotganimda albatta shu uslublardan, ko’nglimdagidayin yozuvdan foydalanaman. Endi ko’p yozdim shekilli, xatim buzilib ketayapti. Shu gap bilan turib ketish xayolimga kelgani uchun shu xayolimdan turib Shohid xonamning tashqarisidan kimnidir doimgidayin o’zim tushunmagandayin deb hisoblayotgan holda quruq yugurish ovozini eshittirdiki, aslida hech kim kelmadi, o’tib-qaytmadi. Demak, Shohid rostdan ham meni birovlarga ro’paro’ qilguvchi, yo’liqtirguvchi yovuzdir. Umuman uydagilarning, yoki istalgan insonning men bilan aloqaga kirishishi sezilmay turganda birdan mening shaxsiyatimga tegib o’z yondashuvini, munosabatini bildirsa jahlim chiqib ichimda yumilib pishib ketaman. Mana, - boyagi bir misol, “ichimda yumilib pishib ketaman” degan ibora, so’z birikmasi qandaydir ich-ichimdan bildirishim kelib yurganda o’z-o’zidan, havodan ko’nglimga xos chiqib, yozilib ketdi.

Ichimdagi o’liklar butun Dunyo, tiriklar har onli aniq taqdirdanligini biladilar va menga ham o’tkazishga urinadilar, ammo men bilan, mening ishlarim bilan aralashib, suplanib qolib boshlarini silkitganga o’xshab tushunmovchilikka, tasodif borligiga yo’l qo’yishlari mumkin. Bularni kompyuterga ko’chirib kelay, olg’a!

Mana hozir kompyuterning oldiga borsam, mijoz bor bo’lib, dadam kompyuterda ishlab turgan edilar va mendan ekran yarkost’ ini, yorug’ligini qayerdan baland qilsa bo’ladi deb so’radi. Xullas, shundan oldingi, oxirgi abzats gapini yozib, kompyuterga borishim xayolimni bildirganimda, xayolimni Shohid boshqarib do’konda ularni mijoz va dadamni keltirib chiqardi.

O’zimning xayolli harakatlarim boshqalarning noma’lum, “ona”li harakatlariga qarama-qarshi bo’lsa, boshqalarning harakatli gaplari, xayollari suhbatdoshlarining karligiga teskari. Kim shuni bilish barobaridagi to’g’ri yo’lda bo’lsa, odamlar ya’ni yarimdan yuqori darajadagilar o’zining xayolli harakatlariga moslikni ta’minlab boshqalarni harakatlantirishi mumkin, insonlar ya’ni yarim darajadan quyidagilar harakatli xayollarini, gaplarini boshqalarga eshittirib bilishlari mumkin. Bugungi tushimda o’rnimdan turishga yaqin qolganda Shohid ichimdan tashqaridagidayin ovozda “qalay” degandayin bo’libdi. Xullas, agar taqdir har doim, yoshlikdan to o’lgungacha rost bo’lsa, ya’ni bizlarning butun umrli hayotlarimiz oldindan ma’lum bo’lsa, yoki kelajak bo’yicha hoziroqni o’tkazish oson, o’z-o’zidan bo’ladi deb turmasdan taqdirligini bilsak, bu 4 ta, juft-jufti bilan 2 ala qarama-qarshiliklar, ya’ni xayol bilan harakat, gap va karlik teskariliklari ham taqdirning bir yuqori darajali qismidir. Xullas, nima qilib borsam, qaysi yuqori darajaga ko’tarilmayin taqirning bir qismi bo’lib qolaveraman.

Ikkinchi xotinim, hali bo’lsa – menga hozirdan yuzi xunukligini bildirib mening yuzimni tortqilaydi, yulib burab turaveradi. Ammo, birinchidan men uning yuzini shu ishlari, menikini yulishlari bilan – birinchi xotinim ;;teskari ishlari bilan; kelgan teng baholab yuz-betiga qarayman, 2-dan meni shu yuzi bilan qancha ursa, men uning yap-yalang’och gavdasining shahvoniy, kayfli joylarini shu urgan zahyotiyoq kallamga keltiraman, xayolimdan o’tkazaman. Shunda kayfim keladi.

Yana shu, ikkinchi xotinim yoki o’lik Arvohlar bilan tugagan bo’lsa ham: yozdik-yozdik charchadik, ruchkani qo’ydik dam oldik. Rostandan ham yozayotgan qo’lim juda tez charchab qolib harflarni chalmaqlashtiradi.