Ha

 

12 6:11 am. Bilmadim nima uchun barvaqt turgim keldi. Ammo hozirgacha xulosalar shunday: men Toshkentda 2 jalablarni sikkanimda biri bo’yicha birinchidan Spid ga jarayonli aniqliklarda, gondonimni to’g’ri yechaolmay yo’liqqanman. Shundan beri menga bildirilmay qadam bosish harakatlarimdan ham sekin vaqt nisbiyligida Flash ning ishlashiga qiyosan ukol, davo qilinib aslida sezdirilmay, bildirilmay ham kelingan. Ukol olganman va sekin vaqt qoidalari uchun qilingani bois tomirimda teshiklar ham bitib ketavergan. Spid bilan o’z kurashim, hayotiy kutilgan og’riqlar, qiynoqlar esa hayotiy, ko’rib-bilib turganingizdayin, xunob bo’lishimda va ich-etimning qirilib holsizlanishida, so’ng eng asosiysi Devonaligimda miya ish faoliyati asablarining dosh beraolmayotganida (har diom ikkilanishni, tasodifni, “yoki”ni bahona qilib o’zimdan yoki hayotiy chiqarishlar bilan urishda) bilinib, sezilib turibdi. Endi qanday qarashga ham hayron qolishimiz mumkindayin. Bir tarafdan Spid bevaqt, o’rtacha hayot davomiyligidan oldin o’ldiraman deb turganida, taqdir o’z qoidasi bilan Spidni, OITS imni ilmiy ravishda kerakli davolanishlarni o’z joyiga qilganga xos sabab bo’yicha o’z vaqti-soatida, peshonamda bitilgan kunda, millisoniyalarda vafot etaman, (o’ldiraman) deb qo’ygan. Xullas, men uchun Devonaligimni tan olingan kasalligim sifatida qo’shmasak, Spid sifatida bilinadigan eng asoratli, o’zim ham o’qib bilmaganman-u, baribir bir jihat, kuzatib turib o’xshatishim bu – qo’ltiqlarimning og’rishi bo’lib, shu ertalab ichimdagilar “zarracha aniqligi sabog’ing rost bo’lib chindan ham jalablardan zararlangan bo’lsang kerak deganlarida qo’ltig’imni tovlab bijirlatib, kesib birdan og’ritishdi va men sal o’tib uxlashni davom ettirmay turib yozishga kelishdim, qaror qildim”. Agar o’zim ham umr bo’lib o’tgan izimni to’g’ri eslab kuzatsam, aynan 23 yoshimda, Universitetni tamomlayotganimda jalablarni sikishimdan so’ng 3-4 yil o’tib miya faoliyatim buzila, ojizlana boshladi, o’qtalishlar, buyruqlar soni ko’paydi. Ammo Spid bo’lmasimdan ham avval ichimda, miyamda kuzatuvchi buyruq, o’qtalish (ko’rish, gapirishli ichki majburlov, qistovlar) bo’lib kelganini bilaman. Balkim, Spid miyalar bo’yicha insonlar darajalanishining o’zi sifatida bordur, zero Spid deya “s, dan poxuy id (parallel-olam davom)” ma’nosida mening shunday darajalarni, Mortal Kombat kinosi osmonga chiqish zinapoyasini bilib qo’yib, yozib kuzatib kelishim bo’lgandan. Umuman – Spidni OITS bo’lmasimdan avval taqdirdan, insonlarim darajalari farqi bo’yicha avval buyruq, so’ng kuzatishda kimdir so’raganim, o’zimni qilishim kerak ishim bo’yicha buyruqli ichki nigoh qilganim uchun imkon berilgani, mayli degani orqali teskari ravishda bilib kelganman. Agar umrimni chindan 46 yoshda tamomlanadi deb olsak, umrimning yarmidan ya’ni shu 23 yoshimdan aniq vaqtda Spid bo’lganim, darajalar bo’yicha yaxshilar va yomonlar ta’siriga tushganim sifatida qaralgan ravishda 23 yoshimdan boshlab yomonlar Spidiga yo’liqqanman ya’ni avval ichki buyruq majburlab qo’yilavergan, so’ng o’z kuzatishim ilojsizligi, imkonsizligi, ojizligi (buyruqni qilmaslikka noqobilligim) inobatga olingan. Xullas, shu joyda hammasi aniqdayin. Spidni jarayonlardan kelib chiqib tasodifiy tarzda jarayonli ishlardan orttirganman, olganman deb turganimda ko’rinib turganidayin taqdirim bo’yicha bo’lib kelgan ikki tomonlama ishlar, o’zimning nazar bo’ylab, ikkilanishimga xos, boshqalardan farqlab, eplayolmasligim ori bo’yicha ichimda kimdir bor deya ruxsat so’ragandayin o’zimga buyruq berishim va ulardan kuzatuv vaqti simmetriyasini olib qo’yishim hamda aksincha ravishda buyruqni ichimdagilar buyurib, o’zimning kuzatuv vaqtiga ega bo’laolmasligim (doimo ham shundayki, oldin aytib, buyruqni qilmasam ham yutib turgan kuzatuvlarimni o’zini o’tkazishga kuchim yetmaydi) bo’yicha taqdiran yaxshi va yomonlar, darajalar o’rtasi bo’yicha farqga binoan ayni teng miqdorda umrim yarimlari bo’yicha, yana qaytaraman qismat sababli, ammo o’zimning “ketdik, jalablarni sikishimiz biz uchun ham mumkin-ku, qo’yilgan-ku” degan, chorlash tasodifi bilan emas ravishda 23 yoshimda Spid bo’lganman. Xullas, nisbiylik sababli hamma, asosan yomonlar yaxshilarning ichiga kirib olib hayotini chiqarib berish, o’ylatib yaratishga qatnashish sababli bir-biriga Alloh hisoblanadi. Chindan ham yomonlar parallel ravishda darajalar, parallellar ostki nuqtasidan deganga o’xshab nuqtadan boshqa parallelliklarga, insonlarga ko’chib o’tishga va o’ylatishga qodir, yaxshilar esa o’z nisbiyliklarida kelajak davr oralig’I bo’yicha yuqoriga, baribir yanada ichki kelajakka, kelajak kelaverishi o’tmishlari bo’yicha bilmay, qayta qilib kelayotgan harakatlari va hayotiy chiqishlarni hamdur balki, bashorat bilimi qilib ko’rishadi, sezishadi. Shunday qilib yaxshilarda kam bo’lgan sezish yomonlardan yaxshilarga o’tadi, yomonlarda kam, oz hisoblagan qalb, ya’ni 3 ga ajratib aytsak, dil (his), ko’ngil, seks yaxshilardan yomonlarga o’tadi. Xullas, yaxshilar bashorat qilaolish ustunliklari bo’yicha bashoratning oxiriga yetib olishsa, yomonlar tasodif (gen) bo’yicha mag’lubiyatlariga xos o’zlari uchun maza bo’lgan seksni olishadi. Endi, shunday sezayapmanki, atrofimda bir dadam, bir nanam havo olish bilan bog’liq o’ksinishli ovozlarni shunday chiqaradilarki, misol uchun hozir dadam “ih-ih-im-im” dedilar, nanam esa doimo “ah-eh” va h.k. uzun tortib xonish, o’kinchlar qilib turadilarki, aynan menga qaratila (ichimdagilarning o’zimga bahonalarini tezkor tushuntirib eslatishlariga ko’ra, yoki undan kinoyali oldinga ham o’xshab) aynan meni tomoqlarida o’tayotgan ovozli havolari bilan urib, bilib yuborib qiynayotganga o’xshashadi. Munosabatlarini shunchalik, bo’hton ovoz chanqishlari, qonishlari bilan bildirishadiki, meni go’yoki joyimdan qandaydir yiqitib tashlasalar. O’zim ularni inson qiyofasiga ko’rsatganimga qaramay, vujudimni yulib olib yiqitib tashlamoqchilar. Xullas kallamdan insonlarga o’xshab bog’lanib kelib, o’liklarning kerak bo’lsa javob talab qilmas, o’ta tezkor, albatta, kallamda bo’lgani uchun kallamning ishlashida men ham tez sezaman, lekin aloqa qilib javob berishga ulgurmay qoldirayotgan buyruqlari (birinchi taxminimcha miyadan ko’z o’qtalishi, so’ng ichki ovoz ham bor deya sabablar ham chiqarib, eshittirib talab etishlari) bo’yicha meni tiriklayin yeydigan ovoz xonish, yuragimni orqaga tortadigan ravishda (aslida nafratim bo’yicha, ular esa yaxshi ko’rganingdan deya, haqiqatan yozayotgan yuragimni orqaga tortish iborasini tom ma’nosidan chalg’itib tushuntirishayaptiki, go’yoki yaxshi ko’rishim kerakligini majburlayotgan o’xshab, kinoyanomuz, ammo ustimdan urib kulganga xos), vujudimni titratadigan go’yoki o’zlari tomonidan qarriligimiz sababli deya ichimdagilar tushuntirishi bo’yicha ham shundayga xos, xullas, qanday tushuntirishni bilmaymanki, “eh-pehlar”, ma’nosiz, o’zlarini kayf qilib yuraklari damini berayotgan, mendan tortib olishlari shunchalik ayonki, ohang ovozlari chiqarishayapti. Ular, dadam-nanamga kerak bo’lganim uchun, aslida kim bilan bo’lmayin, menga farqi yo’q (deb aytishayapti) qiynoq, vaqt o’tish, taqdirda bir xil belgilangan jazoni olayapman. Xullas, mening vaqti-soatim, jazom taqdiriy yo’lga qo’yilgan bo’lsa ham, shu jazo, qiynog’imning ko’p bo’lishiga sabab bo’lgan asl taqdiriy yashash joyim to’g’ri emas. Demak, taqdirga vaqt-soati, aniq vaqt o’tishi bilan erishsangiz, turar joyingiz, yashash muhitingiz boshqacha bo’lib ketaverarkin. Nima ham derdim balki. Endi 8:26. Shunday xulosalar qilib birinchi marta nonushta qilishga o’zimni majburlab borsam, noto’g’ri kunlik vaqtda notog’ri tasodifga xos aslida kichik joyda katta joy qilib yurganingdayin bo’ldi, taqdir vertikal chizig’I va genetik yer tekisligi nomutanosib ravishda biz kutgan o’rtachadan qochdi deya, bo’lib kelgan maksimumlashtirib olib borgan shu o’rtachalari, meni vaqt, taqdir bilan majburlab, ich-etimdan va tashqaridan qiynashlarini buzganim va Nodirning xotinini sikish uchun ertalabgi yemish, 2 ta tuxumga xos yeganimga o’xshab kuchini olganim sababli meni joy bo’yicha shu qilgan ishimni orada to’g’irlab, yana qayta vaqt qiynog’ini o’sha o’rtacha maksimumidan davom ettirish maqsadida Buxoroga taxminimcha devonaxonaga olib borayaptilar (enam boshchiligida). Xullas, balki aslida ham to’g’ridur, ya’ni men keyinchalik Buxoro yerida nisbiy yurishga uzun-qisqa vaqtlar bilan har kerakli joydan, kelingki binolar ustidan deganga o’xshab ko’pchilik uchun paydo bo’lsam, aslida mashina sayohatlarini qilsam, hozir boshqa, o’zimning xos (taqdir) uyim bo’lmaganiga, (berilmayotganiga) ko’ra har xil tartibda tasodifiy joylarda shu uyimizda yurishim kerak. Xullas, joy masalasi birinchidan genetik sifatida ko’rilgani uchun Devonaxonadagi devonalar bilan bir joyda yeb-ichib genetik almashinishim oqibatida, men olgan ko’paytirilgan dorilar miyam orqali yaqin atrofimdagi, xonadosh va boshqa xonalardagi devonalarga genetik tarzda teng tarqatiladi. Natijada men Boqiyev beradigan ko’p doridan Devonaxonada ko’zim deyarli orqaga ketmay, hushimni yo’qotmay, go’yoki yiqilib qolmay, uydagi shu yarimta ichib yurgan dorimga xos, yoki ichmay sog’lom yurishim bo’yicha yuraverishim mumkin. Shu maqolamni hozirdan chiqaraman, chunki Devonaxonada chindan qolib ketishim mumkin, yoki yana kuchli retsept yozdirilib olib, boshlanishida bo’lib o’tgan ishni qayta yangilash, tenglashtirish maqsadida, vaqtni ya’ni taqdirni ko’proq singdirish bo’yicha boshlanishida uyga kelib ko’p dori ichishim talab etilar balkim. Xullas, kelaolmay qolsam, borini o’qing deyman…