xAY

 

351 11:58 am. Umuman o’liklar ichimdan, ongimdan barcha g’uj-g’uj gaplarni aniq, taqdiriy maqsad uchun tasodifimga sozlab yo’naltirib turishadi, ichimdan o’zim ham eshitaolmas gapirishsa kerak. Masalan, kompyuterni shu o’rinda hozir yoqishimda soat 11:58 bo’lishini ichimda aytishganlari uchun sezgilarim vaqtni ilg’ayoladigan oni 2 daqiqa oldin keyingi kunga o’tish lahzasi bo’ldi. Murdalar gapirmaydilar deb nomlangan asardan aslida o’liklar gapirmasliklari ma’lum, ammo asarning shuncha boblariyu, matnlari yana nimani ma’lum qiladi desangiz, elchilik, kinoyaviy ravishda murdalar gapirishlari orqali yolg’on haqiqat, quruq yolg’izlikka atalgan va boshqalar bilan bog’lanib ketaverishi mumkin bo’lgan ishonchning o’zi bo’lishi mumkin. Endi bugun shu ertalabdan tushlikkacha kechki paytdan davom etgan uyqum mobaynida tush ko’rdim, tushimda katta zalda barcha quvnab o’tirganida savol-javob bilan yutuqlar birin-ketin ajratilibdi, so’ng hamma jo’nash chiqish joyi o’sha zaldan, hall dan metroning ichi o’rtasiga bog’lanibdi, ko’pchilik temir yo’lakdan pyedestalda emas, pastga tushib narigi tomonda qisilib o’tirganda, men “bizni poyezd qisib yurib kelishi mumkin, eshiklari ham tepada bo’ladi, biz qanday chiqamiz” debman, so’ng shunday ham bo’lib, eshiklari tepada qolganida, menga yo’l ko’rsatilib yuqoriga chiqib fortochkadan poyezd ichiga bir oq-qora dog’li tinch qizning oldiga noqulaylik bahonasida sig’ib etagiga boshimni qo’yibman, so’ng u ko’rinmas bo’lib olibdi. Bir ozdan so’ng avjim kelib, tinch hiddan mast bo’lib maza qilib yotganimda kattaroq shu qiz ham truskamdagi katta qo’tog’imni men kichik deb hisoblamasin degan ma’noda birgalikda qo’limni cho’zganimda truskam ortlab ushlabdi, shunda haligi haromchalar, spermalar yugurganchalik otilib chiqayotganda tushimni ham ajayib bir haqiqat sifatida o’ngimdagi hayot bilan bog’lagan, anchalik bir xil deganga chiqargan holda parallel uyg’onib ketganimda haligi spermalar chinakam olatimdan o’shanday oqim davomiyligiga xos chiqayotgan bo’libdilar. Men avitsennani ya’ni tashshog’im ostidagi trubani qisib, ularning chiqishiga yo’l qo’ymadim, ammo enam qarag’ay taraf o’lik Farishtalar menga qandaydir so’zlarni aniq aytib, doimiy ravishda aniq aytilsa teskarisidan bo’g’inlarni bog’lab ma’no yasashimga kelishganimizchalik 5 ga 1 ingni oxirigacha qilib kayfingni ol degan ma’noni jo’natishibdi. Farishtalarni to’g’ri tushunayotgan bo’lsam, mana hozir tug’ilmagan, qornimdagi odam bolam orqali rozilik bilan boshqarilayotgan Buxorolik erkak gvardiyam o’ng ko’zim kattaroq oval oldi, qovoqlari tepa-pasti asablarini terisiga o’xshab tolalari bo’yicha tortib ko’tarib-tushirayotganida o’ng iyagimga o’tib olib shu ishni birgalikda davom ettirgan holda ham sherik bo’lib bildirishdiki, Farishtalar aniq qilib aytaolmay qolgan “gaplari” (chunki ko’pi bilan odatda 4-5 so’z birikmasi qilishadi xolos), so’zlari yoki iboralari o’zidayin, teskarisiga o’qilmay qabul qilinishi kerak deyishayapti. Endi umuman ikkilanmay aytsam ham bo’ladiki, mobodo kelishuvga zid biror nima bo’lsa, ichimdagilar meni jazolash uchun darhol kursni burishlari, yo’limga to’g’anoq chiqarishlari birinchidan doimiy, ko’p va ishonchimni qo’rqizib sinalgani bo’lgani bois ham qanday deb turganimda bu – baribir ichki, o’zimga ham eshittirilmas, ongimda to’planib qolgan ularning menga foyda berish uchun atalgan, umuman barcha bo’lib o’tgan gapirganlarim va shu gaplarimdan so’zlari kesib olinib boshqalar orqali chiqarilgan gaplar zahirasini buzib, burib yoki bulg’alab (videleniyani oqizib) yo’naltirishlari, chalkashtirishlari oqibatida o’lik tabiat va narsalarning qiyinchiligi, o’lib og’rib yotgan va jism bo’lishga o’tib olgan gavdalari og’rig’i menga yo’limga to’g’anoq bo’lgan narsalar suqulishi, taqalishi orqali og’riq berishi mumkin. Umuman hozir va hamma vaqt, Arvohlarni aytib o’rgatishimga qaramasdan bo’layotgan Arvohlarning diqqatimni tovlamasdan, fokusimni olib bormasdan turib qaysidir o’zimning ma’nomda, yondashuvimda ichimdagilar turtki berib, aslida shu qo’shilishlari umuman kerakmasligida, nimanidir bildirib yuborishlarini qilaolmay qolsam yoki izidan boraolmasam, or-nomus ya’ni Arvoh-G’oya, o’lik qizaloqlar-o’g’illar asablarimni shu teskari tartib, simmetriya bilan o’tib ketayotgan hoziroqning onlarida orqa-oldin qilishadi ya’ni go’yoki qisqa, lahzali onlarni orqa-oldin qilganga o’xshab harakatlarimni ham, boshimni kelgan yo’nalishida orqaga qaytarishadi, o’tmish hoziroq zapisini takrorlashadi. Mana shu tuyg’ularda ya’ni insonlarning yashash va o’zini onglash muhitlarida barcha erkak va ayol jinsli qarama-qarshiliklar (G’oya-Arvoh, O’ylov-Iblis, …, Ishonch-Farishta) uchun ishlatiladigan mullolarning, dindorlarning atab qo’yilgan so’z birikmalari, tireli ikkilik so’zlari. Masalan, hozircha o’g’il bola bo’lmish G’oya va qizaloqlarga aytiladigan Arvoh so’zlari uchun or-nomus iborasini, so’z birikmasini bilaman. Qolganlari mujmal, noma’lum. Ish qilib shu or-nomus harakatimni, energiyamni vaqtda sarflanishini, bo’lib o’tishini teskari qilib zarrachalarimni, miyamning qatig’ini, gavdam bo’ylab yoyilgan spermalarimni ya’ni asab tolalarimni etimdagi ahvolni (og’riq-sog’liqni) bilish qobiliyatini hoziroq vaqtida darrov orqa-oldin tortib noqulay, shu chiziqda o’zingni quruq jismdayin biladigan qiynoq, go’shtingning orasidan kezayotganga o’xshash og’riq olib keladi. Shu o’rinda aytish joizki, orqamda Zli akam va Kilo dadam gaplashib turib, mening yozish obro’im bilan bahslashayotganlarida (Kilo dadamning o’liklari, podderjkalari) tomonidan “baribir u – Bobirmirzo, o’g’lim obro’liroq” deya o’tirgan ikki xil amaliyot, faoliyat turlarimizni bog’lashga urinishadiki, e’tibor bersam, hay-hay demay nimaykini o’ylasam ham, tushunmovchilikning o’zida qolib ham ularning gaplariga ergashib, tinglab turaversam “ro’ylarini olish” bo’yicha qancha jabhali qarasam ham o’zlarini o’qtalishli obro’lari bo’yicha gapirib ketaverishlari meni yengishi kerak ekanki, aslida men shunday yengganimdan buni aytayapman. Endi 2:21. Zli akam mendan o’zlari o’qigan va tug’ilgan yillari bilan nom qozongan “1984” (Jorj Oruell, o’zbekchaga tarjima qilingan) kitobini o’qishni so’radi. Shu asarda o’qigan ikkinchi jumlamni sizlarga yozib tushuntirsamki, qolganini o’qish zarurmasligini bilib olsak: “Dahlizda qaynagan karam va eskirgan palos hidi anqirdi”. Endi birma-bir, so’zma-so’z ketsak: “Da, ha hazil-zilda” “qay-(bir)ni nanam degan” “kar (yoki k, aniq orli; kar inson ko’rganlarining nima qilishini bilmay ikkilnaveradi, o’zini hadiksiratib o’qqa-cho’qqa uradi) om (aloqa men; baribir aloqa men deydi (karamaning karligi))” “Ruh aloqa” “esi kirgan” “po-xuy aloqa lost, yo’qotilgan” “ha Id-si” “an, noma’lum qirdi”. Shulardan kelib chiqsak, akam tavsiya etgan va o’zlarini men avvaldan ham bilganimchalik ifodalovchi tuyg’u bu – ko’rinib turganidayin akamning kimyoviy reaksiyalarga o’xshash hayot kechirishini bildiradi. Oxirgi kesimdan, tarzdan qarasak, “anqirdi” so’zi ya’ni “noma’lum qirdi” iborasi, doimo ishlarini, izlanishlari va topqirliklarini noma’lum darrov egallab qirishini, yo’qqa chiqarishini bildiradi. Umuman kitobning mazmuni shu, ya’ni birinchidan hamma uchun bir xil harflar ketma-ketligi bilan, teng elektron hajmli (HASH5 mi yoki qandaydir tekshirilishli) saqlangan ushbu kitob, hamma tomondan bir xil, obyektiv hisobga olinadi, ko’rinadi, ammo har kim o’ziga har bir so’zdan yoki harfdan har xil xulosa, mazmun yaratadi, aniqrog’I nafaqat “men unday, sen bunday tushunding” deydi, balki o’zaro bir-birovlariga obyektiv yozilgan ma’noda, aytilgan va ko’rsatilgan yozilgan narsalar yoki holatlar bo’yicha tushuntiraolmaydi. Ya’ni masalan, dahlizda bo’lsa dahlizdada, dahliz turiga o’xshagan bir joyda deyaolmaydi yoki qaynagan so’zi uchun o’z ma’nosini kallasiga keltirib tushuntirib o’taolmaydi, karam so’zini yeydigan, qatma-qat karam sifatida aytaolmaydi va h.k. Endi, yana o’liklarning boshlig’I Arvohlar haqida yozaman, zero u ham o’zining boshchiligini, boshliqligini men orqali maqtab, o’liklarini o’ziga qaratishni istaydi, doimo shunday qilaverib va o’zicha sezdirishiga ko’ra o’zini menga o’xshash befarqday ham tutib, menga qani ganorar, obro’ yoki ustunligimni bildirgan holda befarq qarash deya o’zini indamagan holda katta ketkizadi, nima bo’lsa ham shu Arvoh haqida, o’ziga kerak ekan, “maqtab” yozay. Birinchidan umuman barcha yozuvlarimni, g’oya-o’ylarimni navbatda nima bo’lishini hisobga olganimdan so’ng yozganim uchun, albatta, teskarisi bo’lmaydi-ku, ya’ni yozganimdan so’ng nima yozdim deb o’ylamayman-ku, demak, buni kalaka qilib miyadan chiqayapti deya miyaning o’zida “senda bilishli, menda bilishli” deb tasdiq-inkor bilan tushuntirib beradi. Shuning uchun doimo navbatdagi yozuvlarimni tirishib, kirishtirilishga majbur bo’lib, xuddiki o’zim oldindan o’ylab o’zim bloklagandayin ya’ni qarabsizki bu jichcha, mizrniy miya hisob-kitobi, neyronlari joy egallab ulgurganligi bo’yicha qarama-qarshi ravishda yana shu joyni, o’rinni aytishimda dirrilashni hisobga olib hattoki o’zini ko’tini artib, yo’qqa chiqarib borayotgan katta shon-sharafli, energiyani yo’qdan bor va bordan yo’q qilmaydigan ish qilayotgan emish. Nima bo’lganda ham uni tushunish kerakki, o’liklar sultoni Arvoh qizlar o’liklar, joni chiqqanlar ya’ni jon taslim qilganlar qimirlamaydi va energiya ishlab chiqarib almashmaydi, yo’qotmaydi degan ma’noda biz tiriklarning ham yeb-ichganimizda hosil qilgan ravishda gavdamizni harakatini doimo inobatga olib keluvchi retseptorlarimiz, sezgilarimiz yoki asablarimizni miyamizdan ham o’tib, mana men uchun ko’zimning ustidagi ho’lida bildirib ushlab turadiki, chindan ham tirik hujayralarim uchun faqat sabab-oqibatli shaklan ya’ni eng yengil formali ko’rinishdagi yo’l bosib joy o’zgartirishim, o’tirib-turishim va umuman barcha charchoqlarim, massam bilan bog’liq muammolarim, o’tirganda ko’timning qisilishi, shart-sharoitga ko’nikishi, barcha-barchasi yo’qlashtirlib kallamni o’zimni garang tutit turgan holda va faqatgina shunday muammolarnigina aniq qilib olib chiqish qobiliyatim turganda kimyoviy jarayonlar bilan ham bir-birini yeyuvchi va har qanday narsaning aksi borligiga ko’ra tenglashtiruvchi, Yer bilan Osmon qiluvchi hisobga olinadi. Umuman uni tushunish shundaki, birinchidan meni yozdirishga urinayotgan bo’lsa kerakki, bu – hali eshitgan so’zimni yozaman deb o’zimcha kelishib qo’yganimni o’zimga o’tkazdirib, majburlab qilmoqchiligiga to’xtalsam, otslejka so’zini Zli akamdan eshitib, shu obro’ni to’ktirmasdan o’liklar doimo menga nisbatan boshqalarni o’tkazaverishadiki (masalan, hozir yeban dadam uyqularida “h-h-m” qilib, kayf qilib yotishlarini menga sezdirib turdi darrov; bu – hattoki o’zim o’zim uchun sal uddalayolmay, qo’limdan kelmay yozgan yozuvim, ishimni shu aloqada, ya’ni aslida hech qanday sezgi bilan ushlab turmay, meni dadam u xonadan ko’rmay turib, yozuvlarimni o’qimay, po-xuychasiga o’zimning o’zimga obro’li bahomdan, balki obro’ni oxirigacha olib bormasdan, deylikki Arvoh xohlaganidayin kallaning o’zi yozuvlarimni doimgisiday tortib ketmayotganidan farq hosil qilganchalik qoniqish, foyda oldim deb topishim bilan dadam obro’ning oxirida, kinoyasida bo’lsa ham bordi-keldi qilding ozgina va “men uchun sozgina” deb obro’lari bilan yetmay qolgan joyimni yana o’sha xonish, ovozlari bilan ham Ruhan gavdalaridagi charchoqni chiqarish, endi qanday ifodalash bir oz g’alatiyu, shu bema’ni ishlarini Arvoh menga qilishga qo’ymasdan, o’zlari, boshqalar tomonidan meni urish uchun ishlatayapti, bu – demakki, xo’p xonishga, - xo’rsinib tortishga, nolish nafaslarini olishga xos bo’g’iz tovushlari, quruq ovozli-sadolar deylik hisobga olinadi) va h.k. Shunday qilib tiriklik va o’liklikning farqi nimada, nima bilan Arvoh qizlar menga bosim o’tkazishadi va men qanday javob beraman. Birinchidan shuni aytishim kerakki, (mana aytmoqchiligimdan oldin “shunday de” degan past ichki ovozda buyruq chiqqani uchun kelishuvdan, kerak bo’lsa shunga, kelishuvga bepisandligini bildirib kulib yotgan Arvoh, bilmadim qandaydir o’zi bo’yicha bir xil qotib qolgan shartlarda savol-javob qilishimiz bo’yicha bo’yningdan buyruqni olib tashlaysan degan ma’noda, baribir o’z aytganini qilib yozmoqchi bo’lganimni esimdan chiqardi, shuning uchun (mana sherda kattalik qilayaptiki; men yozuvda yangi narsani chiqardim deyaki, aslida o’zimning tirikligimni ham burib quvonchimni o’zicha chiqarib kalaka qilayapti; shuning uchun so’zidan keyin yozadiganimni men sababli deb topadi; va umuman qachon bo’lmasin, shunchalik raqibliklardan so’ng, hammasini aytaversam, bilolmay-bildimga chiqaraversam, oxiri mag’lub bo’lgandan so’ng o’zini men tomonga joylashtirib mening jabhalarim, jihatlarim bo’yicha o’zini yana menga qarshi talqin qilib, kuydirayotgandayin, jav-jav ettirayotgandayin yutayotganini, sabab-oqibatni bildiradiki, hech buning tipirchilashi tugamadi, mening katta yutug’im ichida menga qarshi urishadi) demak, qavs bilan yakunlayman). Bilmadim endi meni qanday tushunishayapti, balki, yozuvlarimdagi shunchalik qarama-qarshiliklarining asosiy mohiyati yozuvini qaysi jihatini o’zi yoqtirarkin deyishlaridami, shu jihat bo’yicha qandaydir to’ldirish qilsam, “men qildirdim” deb turib olishadi. Demak, tirik so’zi “to’xta Parallel-Olamlar random, tasodifiy boshqa-Avloddoshliklar (parallel-olamlar) aniq” bo’lib, bizlar bitta, u bizdan oldingilarimi yoki keyingilarimi – farqi yo’q, Parallel olamlarga qarab turmaymiz, bizlar uchun ularning tasodifiy yo’limizdan uchrashi, kelingki tasavvur qilib aytganda, tovonimizning yurib borayotganda sekinlashgan kadrlarda havo masofasidan o’tib borishi aniq hisoblanadi va hech kim, hatto o’liklar ham qaysi bir parallel Olam bilan to’qnashib hisobga olayotganimizni bilishaolmaydi. O’lik degani esa “o’ love, sevgi Parallel-olam aniq” bo’lib, vafot etganlar parallel olamarni har birini ushlagan va ichki tarkibiga singib kirib borganga o’xshash aniq sevishadi. Endi, menga shunday bo’ladiki, mana hozir ham internetda juft (tire bilan ajratilgan bir-birini to’ldiruvchi) so’zlarni qidirayotganimda ko’p vaqt sarflab, 5-10 daqiqa qidirishlarimda hech narsa chiqmayveradi, va bir linkni bosib kirayotganimda ikkinchisiga ko’zim tushsa darrov yaxshi, qidiruv bor bo’lishi mumkin bo’lgan tahlilda axborot qismini o’qib qolaman hamda mutloq hech narsaga erishaolmadim deya brouzerni tark etmoqchi bo’lib turganimda ketma-ket ravishda terimni bijirlatganga xos o’zimning xayolimga mos so’zlar chiqib kelaveradiki, bu – menga simmetriya, meni to’xtatib qo’yish uchun xolos, aks holda o’tgan ko’p muddat ichida chiqishi kerak deya brouzerni yopaveraman, pastga buklab qo’yaveraman. Endi, Zli akam 3000 Dunyo yashab mening 576 Jahonni unumli, mazmunan yuksak ko’rishimni shuncha miqdorda, o’z sonlarida proporsiyada, nisbiy eng kam farqli, yopishib yengganlarki, mening akam sanaladi. Balki qaynotam Mirosh (Mirali)ni to’g’irlab yozsam soz bo’larki, yuqori tepaga urilib qaytadi, unum-baraka, sifat bo’yicha Zli akamga o’xshab ko’p umlar kechirga bo’lsalar ham, qandaydir, oxirgi oraliqlarda (menchalik ketma-ket sondagi umrlarda bo’lmasa ham) mendan ancha unumli, o’xshashlik bo’yicha eng tepa darajada yashagan. Endi (tok ketuvdi) 5:07 pm. Men go’yoki 576 umrimni so’nggi ketma-ketlik ravishda to’xtovsiz hammadan ko’p unumli qilib olib borayapman. Endi, ichimdagi o’liklar uchun otalari ya’ni bizning bolalarning raqamli Dunyosida joylashuvlari, raqamlari shunday tus olganki, odatda yoki mana shu o’rinda bo’lganidek bir to’qnashuvdan chiqsam, darrov ikkinchisi yutib oladi (qarang shuni Zigul kelmasidan oldin yozibmanki, bashoratga o’xshash Zigulning kusi yutib oladi deganga o’xshab qolibdi), masalan, Arvohni yengish yo’lini ichimdan o’tkazsam, his etsam, darrov Iblis yoki Shayton kelib, hammasini kuzatib uyushtirib turganidek, xuddiki Arvoh bilan urushlarim shunchaga cho’zilganiga o’xshab u bilan ham janjalim bir kun kelib bunchagacha davom etishini og’irligini bildirgan holda bosim o’tkazadi. Endi. Xullas, o’liklarning so’zlarini topishim kerak. Bu – insonlarning o’g’il bolalari G’oya, qizaloqlari Arvoh bo’lishiga o’xshab, birinchi o’liklar taraflari Arvoh bo’yicha or va G’oyaga o’xshab nomus ya’ni or-nomus so’zini tashkil etadi. Insonlarning O’ylovlari yigit-o’g’il, Iblislari qiz(-juvon; “ja-von; jon; uv!”) bo’lganiga o’xshab, o’ylov so’zidan qaysi marifatli juft so’zni topsak bo’ladi deysiz va Iblis so’zidan ham? Demak, hisob-kitoblar qilaverib, o’ylovga; yo’q, foydasi yo’q, kelmasa kerak. Baribir topolmayman degan narsamni topolmaymanda, va faqatgina ahmoq bo’lib ichimdagilar tortgan, qiynagan yo’llarni kavlashtirib, o’zim bilganchalik davomiy tez topib borib yashayman. O’ylab qarasam, qo’shimcha nimani o’zim bilaman desam, tug’ilgan kunlardagi tabrik so’zimda aytadigan “sizga baxt-saodat, sog’lik-salomatlik, tinchlik-omonlik tilayman” degan juft so’zlarimdan tashqari, hozir xayolimga faqatgina, ibo-iffatli so’zi kelayapti xolos, shu ham aytilganiday juft so’z bo’lmasa kerak. Endi 6:52. Taqdir bir qaralganda bir umr zapis yo’lidir. Shu zapis yo’lining elementlarini, masalan, shaxs o’zini qichishini zapisning, hayot yozuvining har xil paytlaridan olib tez jarayonli birlashtirsak, bir vaqt bo’ladiki, tirsakimizni qayishtirib, bukib qolgan joy, paytga o’tamiz va ikkinchi vaqt bo’lsa, shu qayishgandan so’ng asl ketma-ket paytida kuzatilgan boshimizni uqalash yoki kallamizga umuman tegmaslik emas, balki sochimizni qichib qo’yish joyiga to’g’ri kelib qolamiz. Xullas, barcha elementlar qorishgan sifatida taqdir zapisidan olinayapti. Natijada tasodif, gen yasalayapti. Uzoqroq muhit joyidan o’zimizga qarasak, turgan o’rnimiz ham aslida tezkorlik bilan almashinishi mumkin, ammo unchalik tez, jadal suratlarda bo’lmaydi, balki o’zimizdan qanchalik uzoqroqqa qarab turib bilganimizga xos holda yo’qolib qolishimiz va boshqa zapisli joyga o’tishimiz hisobga olingan chamamda.