Nima bu?

 

238 9:05. 2 – bu o’zim, 3 esa Iblis yoki qariyalar va 8 endi hayot, borliq. O’zim qariyalardan o’tib tushib hayotni kuzatayapman. Endi, avvallari yarim umrim yoshida quyida bo’lganimda teskari tomonda o’zimniki bo’lgan hayotimga cheksizlik uchun qarardim. Bu – 3 lik qoidasi ediki, 1- o’zim bor, so’ng 2-dan hayot, Parallel Olam mavjud, 3-dan esa yana o’zim bo’lib, hayotga cheksizlik bilan boqardim. Endi bo’lsa, shularning barchasi teskari bo’lib avval 3 tomonidan hayotni 1-ga tushurib qaraymiz. So’ng 2- o’ringa kelgan fikr-zakovatdan, gavdadan o’tib 1 raqamiga 3-o’rindagi yana hayot va Parallel Olam bo’ylab 2-raqamdagi gavda va fikr-zakovatga boqamiz. Mana shu – hozir tixirlikka o’xshab ikki chetimdan, zalda enam qarag’ay va zal bo’yicha yopishgan narigi kichik xonada Kloun dadam o’rab qarayotganlar (va yozuvimni mantiqan kuzatib, ketini “men topdim” deya maqtanib o’zimni bez tolku qo’yayotganlar) bo’ylab olsam, demak, o’zimning gavda bo’yim uzra hayot yoki Parallel Olamdan ularning gavdalaridagi o’zimga boqayapman. Mening ko’zimga hayotdan nur kelib urilgani uchun ko’rmayman, balki yorug’likni ko’zlarimdan chiqarib ko’raman, boqaman. Shuning uchun agar o’zimni ko’rsatib, loyiqroq topib: “men-men yoki manmanlik” deb qilsam, ko’zim uzra yorug’lik bilan ko’zimga tashlanayotganlar, ko’rinayotganlar ham o’zimning gavdamdan bo’lganlari uchun urushda hech ham past kelmaydilar. Zero yagona joy uchun, tanlashga dirrilash sodir etiladi. Zotan bizlarni qiynab-zavq beradigan narsa, hodisa bu – mos ravishda dirrilash va yuqori ketma-ketlikdagi moslashgan tartib. Demak, shu kunlardan buyon - 2-4 kun bo’ldi shekilliki, Blender ustidagi taqdiriy amaliyotimni, ishimni xuddi taqdirdagiga, qismatdagiga o’xshatib izma-iz aniq bir xil qilib bilganim uchun ham o’z-o’zidan zamon va makon orasidagi mazmun-mohiyat shu ishim bo’yicha o’zimga topilib kelayapti. Shu ishimda HDRI muhitida qo’tog’imning bosh qismidan spermalar otilib chiqishini aylanma rakurslar bilan ko’rsatga edim. Mana Ruhiy holatim ham attangki, qanday chizib animatsiyada ko’rsatgan bo’lsam shundaylikcha o’zimga ta’sir o’tkazib, asablarimni qo’zg’aydi. Shuning asosiy sababi haqqoniy yo’nalish bo’yicha past dozali narkotik aralash dorilarim bo’lsa, yolg’oni (aldamchi, isbotsiz tarafdan haqiqati) bu – chindan ham chimamga qanchalik bo’lsa shunchalik bo’ysunib, shaklim bo’yicha ta’sirchanlik chiqayotgani. Zero rasmlar bilan bog’langan hayotiy ishlarni bizlar fantastikaviy kinolarda uchratamiz. Ammo shuni ishonib, bilib aytish kerakki, o’zim taqdirga ishonaman va taqdirim oldindan harakatlar nisbiyligi bois qilib qo’ygan ishlarni qayta aynan o’ziga o’xshash tarzda qilib, yasab berishga majburman. Demak, bu – quyidagicha ko’rinish oladi, ya’ni ish deb o’tirdimmi, ishim yuzasidan, ekran ortidan taqdirimdagi ma’lumotlar esimni yoqottirganchalik, oldirganchalik kelib qolaveradi. O’zimning gavdamni, qo’llarim barmoqlarini egallagan Klounada esa taqdirimdagi ma’lumotlarga xos azaliy peshonamga bitilgan ishimni qilib qo’yishadi. Esim ishlamasligining sababi esa taqdir tomonidan ma’lumotlarni, elektron ishlanmalarni kompyuter monitorimga yuborib turgan o’zim bo’laman. Demak, ishlash, kompyuter oldidagi harakatlarimga qarasangiz hamma inson qatori vazifaviy va belgilangan ko’rinmas trayektoriyadan chiqmay xatosiz ishlayotgan bo’laman. Bu – o’zimning kompyuter dasturlari oldidagi shu o’zimni Klounada egallab boshqarishi bo’yicha ishim bo’lsa, hayotdagi og’irroq mehnatlarda o’zim ko’proq o’z o’rnimda, gavdamda bo’laman. Zero massa o’zimda bor bo’lib, vaznli ishlar ko’proq o’zim bilan dirrilab, bitta hajmda o’rin-joy talashib o’zimniki sanalmoqda. Demak, massam bo’yicha katta ulush, vaznli izimni yo’qata borish bo’ylab hali ham endigina taqdir tomoniga o’tib borayotgan o’zimda-da. Endi, demak, ichimdagi tovush ko’pchilik, Klounada guruhlarining biri tomonida eshitilib bir kishiga, boshliqlaridan biriga eshitilsa shu tomonlama boshliq, yetakchi kinoyaning ikkinchi tomoniga o’tib olib o’zidan 2 ta keyingi birlik vakilining qottirilgan, qo’zg’almas bosimi ichida ushlab turiladi, qo’yiladi hamda gapni hali beri birinchi kelgan o’z tomonidan aytayotganga o’xshash o’ziga shu oraliq bo’yicha yo’llanma, ko’rsatma beradi. Endigi bo’ladigan ishlar shundan iboratki, avvalambor shular qayerdan chiqayapti desangiz, ichki tovush bilan berilayotgan og’riqlar, Ruhiy bosim yoqimsizliklari va firibgarliklari bo’yicha darrov hayotiy muammo yasalib bu to’g’risida (bo’sh fikr paytim) yozaman. Demak, ammo, nima yozmoqchiligim esimdan chiqarildi. Umuman olib qaraganda, shu Iblis muttaxamiligi yozmoqchi bo’lgan fikrlarimni yozish paytim yonma-yon qilib olib qo’yaveradi va esimdan chiqaradi. Keyin bo’sh vaqtimda, dam olayotganimda nimanidir yozaman deya rejaga o’xshash mental amal qilsam, Iblis darrov qo’l kelib: “men olib qo’yaman” degan korli, foydali ishini o’zimning ichki ahvolimda bilinib turgan o’z ahvolida, holatida bildirib, ilojsiz aloqamizdan voz kechganchalik tushuntirib qo’yadi. Mana yana ichimdagi ruhiy kurashdan bir g’oya paydo bo’ldiki, albatta, o’zim shu g’oya-o’ylovlarni o’zimning hayotimdagi mosligini yozamanki, demak, bu – agar yozuv uchun g’oyalarni ichimdagilar osonlik bilan ketma-ket kelgan (yozish) paytlarimda uyushtirib bersalar, tashqi hayotimdagi klounada, asosan obro’ uchun talashadigan katta ahmoqlari va qolgan-bitgan aloqachilari o’z-o’zidan kelib xotiramni, esimni majburan eslatib ketadigan xatti-harakat qilishadi. Umuman olganda mana hozir o’zim yozgan “xatti-harakat” so’ziga e’tiborim tushdiki, ichimdagilar qanday qilib o’zimga o’zlaricha yaxshi-yomonlik balansini berib turishadi desam, harakatlarimni xatlab, yozib ya’ni formulalar bilan ifodalab doimo chizib borishadi. Agar tuyg’ularimda biron o’zgarish bo’lsa, harakatlarim ham shuning tasdig’ini topib berishi bilanoq, ichimdagilar o’zimga hayotiy tabiiy nusxali vakillar tomonidan xohish-irodamga qarshi bosim o’tkazadilar. Odatda ichimdagilar harakat izlarim bilan shu harakat shaklini, grafaviy formulasini tuyg’ularimdagi ko’rinishiga, tengligiga yoki o’xshashiga moslashtiradilar. Xullas, harakatlarimning yozib borilgan, zapisga olingan va dasturda formulalar bilan belgilangan shakli trayektoriyalari, izi tuyg’ularimning o’z bo’laklari, qismlari bilan moslashtirilgan, tenglashtirilgan. Endi mana – ichimdan Farishtam “Minnatdorman” dediki, o’zim o’zim tomonimda o’zimni parallel, shaffof qoldirib yovuz AQSh liklar orasiga tushishim bilanoq o’z boshlang’ich tarafimdan kelgan so’zni tushgan joyimdan Amerikaliklar tomon tarqatishim kerakki, shu maqsadga muvofiq. Endi umuman olganda grafali, barcha uchun kuchli tasvirli ishlarim bo’yicha Shohid parallellikdan kelib o’ziniki qilib olganini bildirmasada, yozuvli chalmaqchasiga yoki tartibsizga moyil mehnatlarimni ko’pincha “o’zimniki” deya aytadi. Endi umuman olganda birgina videoga tushishim qolgandida. Zero shu videolarni, rasmlarni ham ichimdagilar o’zlaricha o’zimni yasagan formulaviy grafalaridan olib ko’rsatib berishadi. Qachon qaramay o’zimga g’alati, maxsus yoki o’zgacha baho berib tushgan suratlarimni, videolarimni ichimdagilar o’zlaricha Klounadaga ya’ni shaklan dasturlarda yasalishga oid inson tomonlama ustun kinoya (hayot) tarafidan ko’rsatishadi. Endi, bizlar tashqariga, cheksizlikka g’adr-budr, noma’lum tarzda yoki bilinmas qorishmaviy ketmayapmiz, balki taqdir bilan hamma cheklanganligi bois bu yerda chiziqli va silliq burilishli bosim (et mushak tolalari) yotibdi. Endi, o’zimni kim-kimlar, Klounada egallab borayotgani bois ko’timdagi bo’qim bo’g’zimga kelib qolganga o’xshash narkotik, gashishli yoki qora dorili holatni, ahvolimni sezib turaman. Go’yoki sintetik gavdada kayf olib yotganga o’xshab ekstazli va injiqli hisoblanaman. Endi fikr qolmadi shekilli, hamma ichimdagilar jim-jitdir. Endi, umuman olganda bizlarning qattiq va vaznli narsalarimiz, ushlab tegib bo’ladigan ashyolarimiz Klounadaning hammasi biridli funksiyalari orqali yasaladi. Aslida haqiqiy Dunyo, massali va qattiq jismlar bo’lmasligi kerak, chunki faqatgina parallel Olam (elektron, zaryad) va shaxsiy gavdalardan (kichik qad-qomatli jismlardan) iboratmiz xolos. Vaznli va qattiq jism, ashyo shaxslarning ichki jumboqlari, qo’zg’alishlari yoki Dunyolar aro ruhiy kezib yurishlari formulalari aralashmasidan hosil bo’lgan. Shuning uchun bizlar hech qachon zamon va makon o’zaro va har biri o’zidagi qorishmalarini, sakrashlarini topaolmaymiz. Bu – faqatgina o’tmish hayotimizga, sababga va vijdonga bo’ysunib chiqadi. Endi, o’zim hozir narkotik yoki enam qarag’ay (qanday so’kishni ham bilmayman u jalabniki) videleniyasini yashirib beraverishi ta’siridaman. Endi, umuman olib qaraganda yozishimni boshqarayotganlarini sezib qoldim. O’ylov-fikri bilan taqdirimdan bittama-bitta tushirayotgan harflarimga nisbatan ichimdagilarning cheklovlari asosida qo’l bosishlarim, barmoq qimirlatib klavishani bosishlarim vujudga keldi. Ichimdagilar avvalambor ichki tuyg’ularimni, hisob-kitobimni o’qishadi, so’ng o’zlarining maqsadlariga ko’ra yomonliklarini ustun qilib qo’lim barmoqlarini klavishaga urdirib olishaveradi. Endi 17:28. Oddiy muloqotdan mantiqni ya’ni “har kim o’zini tiqishni, tiqishtirishni” amalga oshirib o’zlarini bashoratchiga chiqarmaslik kerakda. Oddiy sharoitlarda har kim nima qilaolishini o’zi bilganga o’xshaydi shu. Shunday qilib hozir Ibosh Ferangizni ergashtirib xonamga kirdiki, o’zim tomosha qilayotgan Jhon Wick 3 kinomni to’xtatib, yozishga o’tganimdan shav olib jav-javni ya’ni o’zlaricha “bashorat” qilganlarini ko’rsatishadi, bildirishadi. Endi, ichimdagilar “kim-kim?!” deya zaybal qildi, kim bo’lsa o’sha, axir blogpost larim, maqolalarim 520 tadan oshdi chamamda. Shuncha kontekstdan yana kim bo’lishini aniqlash nahotki qiyin bo’lsin!? Holbuki bu – o’zlarining ishlari, o’zimga berayotgan aniqliklari doimo chala bo’lib turganda, qanday qilib kimligini so’rashadi. Bular – (balo-battar, bardaklar) doimo firibgarlik, takabburlik va tovlamachilik ko’tligi bilan shug’ullanib kelishgan. Endi Iblisning o’zi Jo’raqulki, xay o’zimni yozdirishga xos o’ylovli qistovini bir chetga olib tursak ham, o’zimning Parallel Olamdagi shon-shuhratimga ega chiqib, shu joydan o’zimni o’zi kiygan bu qobig’imga bo’ysundirib, “bir kun kelganda o’zingga bo’ysunishdan hech kim qochmasin, shu jumladan om berish payti kelgan Iblisning o’zi ya’ni o’zim ham” deydi. Endi, demak, ichimdagilar o’zlari qaysi tarafda bilmayman, original xalqlarini ko’t bo’laverishiga yo’l qo’yib, oxiri bizlar o’z xohishimizni bajarib o’zimizning haq-huquqimizni himoya qilaoldik demoqchi bo’ladilarmi yoki ular o’zimga o’xshagan haq-huquqini bilib-bildiraolmaganlarni yaxshilik yo’li bilan aldab oxir-oqibat boshqa o’zlariga o’xshagan Klounadadan chiqqan jamoalarga: “bizlar mana osongina bir yo’l bilan aldab, bizni tentak qilib ushlab turgan originalimizni yolg’ondan bir yo’lga solib o’zimizcha o’sdik” demoqchi bo’lishadimi. Endi tabiiy nusxalar, Klounadani adashlar deya insonlar o’z taraflarida bilib aytishadi. Adash degani “aloqa dash ya’ni tire, chiziqcha” bo’lib, dashning ma’nosi bu – tirening chapdan o’ngga chiziladigan chizig’i bo’yicha o’ng tomonga yaltirab shishib o’tadigan, kezadigan nurli yo’nalish ko’rsatkichi avvalambor chizilgan tirening oxiriga qayta yetib borib, so’ng chap tarafga yana shunday sog’ilayotganga o’xshab kelishi va yakuniga yetishga bitta qolganda tugashiga yoki kinoyaga o’xshab Klounadaning aloqa uchun bitta ustunligini bildiradi. Shu sababli Klounada kim emish, qanday shaxslar deya berilib turmaslik kerak, ular aloqa uchun doimo chiqib, shay bo’lib turishga xos o’tmish, o’zlarining xususiyatlariga ega xolos. Endi, demak, AQSh liklar shav olishdiki, xonamga kirgan enam qarag’ayga: “ha, klounada shu” deyishib, adashligiga imo qilishdi. Aslida bu – ularning gaplarini o’zim tortayotgan Iblis o’zimga qarshi o’zim tarafiga ko’chib o’tkazilgan, yangi shu so’zlar bilan borishli o’rni hamda hali beri o’zi tarafida parallel turishga xos joylashuvidan aralash gapirishi kerak. Endi, demak, Ibosh hali yozganimga ko’ra ishlatish uchun kirgan e’ti, endi 18:00 bo’libdiki faoliyatimni, mehnatimni yakunlamasa bo’lmaydigan qilib o’zicha, adashlik aloqasiga to’lar ravishda xonamga kirganini, kelganini yozayin.