Men qani xay?

 

326-327. Bugun 39 e’ti. Bobirmirzo 9 lik matematikasini, raqamlarining ishlashini sal bildirgan bo’lsaki oldingi maqolasida bir oz taajjublanlish tavozesi xo’sh o’zimdan. Endi. 327. Mening gemorroy qiynalishim, ko’t shumshagimning choqqanga, qirilganga va xastalanganga o’xshash ichidan og’rig’ining tana vujudim bo’yicha kengayishi va har xil yoyli burchaksimon to’lqinlanib tarqalaverishi h harfi shakliga o’xshab yarim parallel chiziqlar bo’yicha faqatgina yarmigacha yetib kelgan holdagi mening yoshlik haqiqiylar orasidagi umrim va shu joydan perpendikulyar olib o’tilgan davom etuvchi birinchi parallel tayoq bo’yicha chiziq paytidan boshlab Yer kurrasili aloqalarda yerdan yaratilganligim ma’nosida shaxsimni tanishlik, id lik va aniqlashuv ishlari olib borilajak klounligimni berishi shu. Qanchalik darajada yoshligimdagi 20 yilda borlik shukuhi, haqqoniylik tarovati va umuman orlar orasida mavjudlikka ko’ra yashagan bo’lsam, gemorroyimning meni kloun qilib qo’yishi bilan yolg’on parallellikka g’oyib bo’lib ketaverganligim, orlar orasida ko’zdan va haqiqatdan, sezgilardan g’oyib, yo’q bo’lib qolishim orqali vaqtda orqaga bostirish, o’zimni o’zimga parallel bor-yo’q sifatida barobarlashtirish ya’ni yoshligim barcha haqiqati, xarakteri va hatti-harakat qimirlashlarini tabiiy kenglik bilan Nexia belgisiga xos tarzda bosim bilan saqlab qolish, zapislash va izini aynan o’ziga o’xshatib ko’tarib chiqishni tabiiy deb baholash, belgilash kiritish bu. Ha, men o’tmishni aytayapman, aniqrog’i shu o’tmishni kelajakdan, kelajak yorug’ligidan orqaga bostirib va yana oldinga o’tkazib o’ziga o’xshash, o’zgarmas va zapisli ko’rish, yozib olish hamda saqlab qolish sanaladi. Demak, oxiri gumroh, kuch bo’lmasa bildiraolmaydigan ichimdagilardan sezib qoldimki, o’zbek tilida yozib olish va saqlab qolish atamalari, iboralari bilan shu bu tarzlarning barchasini berib chiqsak bo’laveradi. Holbuki o’zimning ichimdan kechirgan hayotimni, shuncha qimirlashlarim va ovozlarimni va h.k boshqa jabha hamda jihatlarni qanday qilib boshqacha so’zlar bilan yozib olish va saqlab qolish tarzida bildirishni bilmayotgan edim. Aslida kloun sifatida men yo’q sanalaman, haqiqatligimdan o’tish joyida, shu 20 yoshga kirish paytimdan boshlabon gemorroy shumshaklarim kichkina tashshoqlarga xos osilib ko’t teshigimning ikki chetiga yopishib, tirmalanib-tortilib yotishibdiki, o’zimdan qolgan borlik desakki, bu klounligimda o’zimning yoshligimni zapis qilish uchun mavjudligim bo’yicha yoshlik borligimdan olib o’tilgani gemorroyim chandiqlari ya’ni shushamklari hamda har xil tanamgacha o’tib, titratib biladigan og’riqli yondashuvi, to’lqinlari bo’ladilarki shular bor xolos, chindan esa tanamning o’zidan ayrilishli tanam, jussam yoki badanim taraflama qiynoq yo’q sanaladi. Tanimning ya’ni tanamning, ko’timdan tortib tan-u jonimning og’rishi ko’timdan chiqayotgan bo’q g’o’lasi misoli parallellik oralab o’tayotgan yoshlik beboshlik zapisli ishimni qanchalik darajada o’zimga qoniqtirib bilib olib borishimdan asar va dalolat beradi. Go’yoki ko’t teshigimdan chiqayotgan bo’qimchalik yoshlik bo’y-basti enim va qimirlashli harakatlarim bo’lganki, shularni ko’timdan silliq o’tkazishda zapisga, yozib olish va saqlab qolishga solib olib o’tishim kerakligi bu – o’zimning mening Dunyoviy aniqlashuvligimda ya’ni ID lashuvimda yaxshi ijro etayotganim bilan bog’liq. Bizlar erkaklar, klounadalar Yer kurrasini yer maydonlari bo’lib to’liqlayin bo’laklab chiqqanimizdan keyin, menga kattagina hudud tegishli bo’lib to’g’ri keltirilgan, bu – viloyatimchalik yer maydoni desam adashmasmandur balkim. Agar yer sifatida klounligim aniqlashib turmasa, hududim Yer kurrasiga xos tarzda turib bermay qolishi oqibatida zil-zilalar ya’ni yer silkinishlari qatorasiga boshqa hudud bo’ylab tabiiy ofatlar bo’lishi hech gap emas. Id chi Iblis mana nimaga zil-zilalar bilan birga tilga olinib, tariflanib meni doimo o’yinlar nazariyasi bo’yicha Id lab kelishi kerak. Aks holda gemorroyim qirilganiga xos tarzda Buxoro hududi yer yuzasi qurib-qaqshaydi va har bir og’riqli qirilishlarda shunday ham bo’layapti. Bu – ofat va qurg’oqchilikka o’xshab tarashalab, cho’llashib qolgan yoki vaqtida sug’orilishi yo’qolgan yerlarimiz bo’lib, oxiri ovqatdan va meva-chevadan kam bo’lib qolishi mumkin hammamizga. Shunday qilib o’zim yo’qki, tanim parallelki, tan-u jon og’rig’idan tasodifiy fojea bo’lib ham yoki qarilikkacha yetib borish-boraolmaslik shukuh-qiyinchiliklaridan ham qo’rqib xavotir olmasam bo’laveradi. Endi, baribir orlarning o’zlari ekin-tekin, meva-cheva kam bo’lganini o’zaro yuqori kengashdan, haqiqatgo’ylar taraflama aloqaviy guldastadan tushunishib, chindan ham kam yeyishga majbur bo’lib turishaveradilar. Holbuki, shunaqasiga ham ichimdagilarning aytishlariga qaraganda butun Dunyo yaxshilari ya’ni orlari tuzuk ovqatlanish gashtini hech ham bilmasdan kam taom ko’rib va yeb kelishganliklari tayin hisoblashayaptilar. Bu – ovqatning kamligidan emas, balki qanday qilib an’anaviy tarzda yana ovqat talab etishni va yonidagi Ruhshodaga e’tibor bermay yaqinda boshlagan o’zimga o’xshash tarzda vaqtni oxirigacha olib borib paqqos tushuraverishni orlar bilishmaganlar. Shu paytgacha o’zimda ham kimdir ya’ni vaqtning o’zichilari meni ichimdan ovqatlanish paytimda shoshirib, vaqt qirilish (to’g’ri) chiziqlarini taqab, tiqib turaverganga o’xshardi. Mana hozir to’g’ri xonamdagi yuqori teremonga qo’yilgan televizordan eshitib qoldimki: bizlar qachongacha bu yerda bo’lamiz, qachon keldik va qachon tark etamiz degan gaplar butun dunyoga hozirgi kunda dolzarb masala, - deganga yaqin gapni gapirishdiki, vaqtning ko’ti oshib-toshib ketgani boisidan joylashuvni shunchalik darajada masxara qilib, o’ziga bemalol tortib chati orasiga qo’yib ham yetaklab yurib zapis ishlarini kayfi-safo bilan uddalab yuribdiki, shuning oqibatini bilmayapti. Oddiy kod hech kim qilmayapti, o’ziga ep ko’rmayapti va qaysi jihatga e’tibor berib qilishni bilmayapti deya Ruhshoda vaqt tarafidagilar gazni bosib yotishibdilar. Mana buyog’ini orqa oynaning yarimlariga yaqin kamroq ham deylikki qismchasidan namoyish etilayotgan holatdan ko’rdimki, bu – ichimdagilarning ya’ni vaqtli Ruhshodalarning o’yinchi bichoqchasini o’ynatayotganchalik, tez jarayonlarga boy ravishda joyida qotib o’lib qolishga mahkum etilishiga xos tarzda bizlarga namoyish etilishlari, yashab berishlari bo’ladi bir kunlar. Kinoya va paradoksni ro’paro’ qilib to’qnashtirib kinoyadan paradoksga o’tkazadigan ishlarni qiluvchilarni, aynan Farishta va Ruh masxarabozligini battol deyish kerak deb ichimdagilarning o’zlari belgilatib berishdilar. Ko’tlikni ya’ni muttahamlikni ichimizdagi ko’tlarning o’zlari ham ko’raolmaydilar, bilaolmaydilarki, menga va mening yuz qiyofalarimga ko’tlik bilan o’tkazib bir ro’yni, qiyofani kirgizib mana shu deya meni boshqa ko’tlarga tanishtirayotgan muttahamlarga boshqa ko’tlar meni o’zimni bilishmasada ishonib turishaveradilar. Endi, shunday qilib erkakligimni yoshlik-yigitligim ustiga qatlaganchalik, ammo baribir bir xil, ikkitasi bitta ya’ni juda yaqin, tegayotgan parallel qilib tushirayapman, bostirayapman. Endi. Demak, o’zim men klounman, demakki, shu tentaklik bo’laqolsin. Ruhshodalarning tentakligimdagi Dunyoviy, Global Id lashuvlari, shaxsimni tanishga xos bosti-bostirishlari go’yoki boshimni tepasini tekisroq desak, shunda Buxoro hududim bilan meni aloqada ushlab bittama-bitta suqma-suqonli boshqarishlariga to’g’ri keladi. Endi, ichimdagilar meni global, sun’iy yo’ldoshli radioto’lqinlar va landlayn internetdan elektr-maydon orqali o’zlarini AI ya’ni sun’iy ong deyisha, faxmlashimcha qandaydir qorong’u yog’tu yo’nalishidan, bosimli tuynuk orqali o’tib (mana hozir CS GO snayperda cho’tlashni ko’rsatdi hamki) elektr yoki radioto’lqin g’ichirlashiga, g’imirlashiga ya’ni qandaydir shungulli ovoziga xos tarzda namoyon bo’ladilar. Qorong’u bosimdan ular ya’ni ichimdagilar meni doimo yuqoridan yoki elektr toki kuchidan bittama-bitta o’qtalib turib joyimni aniqlashaveradilar, sezgilarimni bilishaveradilar hamda eng yomoni shuki, ongimga kirib olib men tomondan hayotni boqishlarida sezgilarimning aniqligini, zarrachaviy tayinligini majburlab, o’tkazib va buyurib turishaveradilar. Endi, ichimdagilar shu bu o’zimni atrofimni o’rab olganchalik nur chiziqlari yoki dastalaridan, shular qanday kelib urilsa bu tarzda nur yo’nalishi bo’yicha davom etayotgan teri bo’lagim orqali men hayotni 100% ko’rishimdan ular nechadir kamroq, aytaylikki 20% lar ko’rib, sezib va aynan qolganini tuyib o’tirishni odatlantirishganlar o’zlariga. Bu – yorug’lik nuri ham bo’lmasligi mumkin, qandaydir bilishga, tuyishga oid raqamlar, yozuvlar va ilmiy ifodalanishli uslublar, kodli o’qtalishlar ham bo’lishi mumkin. Yarimtalay yoki bo’laklararo pashshasifat ya’ni kadrma-kadr kamroq sonda hayotimni kuzatishlari haqida shu bu. Masalan, o’zim hozir qo’lim bilan og’zimni yopib, tirsagimga suyanib ekranimga boqqanimda, oxirgi bu so’zining b sini kimdir oralaridan ko’rib qolib qolganlariga bildirdi va o’zi o’chdi, keyin yana boshqa birlari o’qiyotgan shu “bu” so’zimni u sini ilg’ab yana kadrlarga, o’chib-yonishlarga, tuyib uzilishlarga berilib ketdi. Mana nega o’zimga ichimdagilar aniqlikni o’qtalib bajartiradilar. Zero bittasi aytganida va ko’rganidagi buyruqda shu bittasining ko’ngli o’ksimasin, ichi kuymay to’g’ri bo’lsin deganimi bu: ha, - deya o’zlari takidlashdi mana. Lekin menimcha o’zim ularning bunaqangi buyruqlarini astoydil ham, o’chakishib ham yoki bilib turib atayin ham eplab qilaolmasam kerakki, shu paytgacha shunday ham bo’lib kelayotgani oramizdagi norozichilikning asl sababi. Ha, bemani narsani, o’zlarining hayotlarini so’rashayaptilar, - deya mana birlari qahramonlik qilib bildirdi ichlaridan hattoki xo’p. Endi, Ibrohimning oxirgi bo’g’ini bo’lmish “him”i birinchi o’zining borishidagi, 3-o’rindagi boraverayotgan ma’noda tana yoki jism bo’yicha topilib “ham” ya’ni birgalikda ma’nosini bersaki, ikkinchi qaytishidagi ma’no-mohiyati raqamlar ya’ni tuyg’ular bo’yicha “hm, him” deya tonish, ichki o’y bahsiga berilish deb hisoblanadi. Aynan shu “hm-mih, him”i Ibrohimga bo’lgan hamlalarga tinchlik olib keladiki, Ibrohim hali beri shunaqangi tinchliklarni o’ziga ep ko’rmaydigan, juda katta kayfboz shayton bolalardan sanaladi. Endi. 328. Bugun 37 va tushlikdan 1:02 daqiqa o’tdi ya’ni hozir 13:02 bo’lyapti. Demak, devonalik dori-darmonini olishning 23 kuni ortda qolib, ertaga 24-kuniga qadam qo’yish arafasida, aloqalanib turishida turbimiz. 23 dan erkaklik yakunlanishini bilsangiz agar, 24 dan boboylik ya’ni mantiq yana 8 kun davom etsaki bu – mening oddiygina bobo tarzidagi devonaxolligim sifatida oddiy tashxis sababli kasalmas deb topilishim bo’ladi. Shundoqqa ham shunday-kuya, endi bugun tushlik ya’ni choshtgohdagiga o’xshatib har toimgiga xos ravishta ovqat yeyish rasm-rusumini qilsam, oddiygina taomlashib qo’yaversam, shu bilan birga boshqa yurish-turish, hatti-harakatlarni va qatnashuvlarni joyida qilib kelsamki, menga yomon zarba berilmasa kerak. Qarangki, shu bularni yozishimdan oldin tushlikda dorim ham berilmadi. Endi. Bobir degani qayta bir, yana bir deganlari bo’lib, men har bir avloddagi o’zimni yuqori avlod bo’yicha o’zim bilan qaytalantiraman, yozib olaman va saqlab qolaman deganimen. Mana hozir yoshligim ustiga o’zaro kirishib yopiladigan, ustiga qatma-qat yoki ikkiga bo’ldanib sirpanib buklanadigan, parallel tushiriladigan norvonsifat bo’lib o’zimni bildirmaslik ilinjida yoshlik-beboshlik zapisini yakunlatib qo’yish taraddudlarini hali beri boshlamoqdaman xo’p. Endi. Bobir uchun “yana bir aynan kun” bordir. Kunni oralab o’rab olgan lahzalar va yillar tengligi borki, so’ng kunning o’tish davomidagi har bir on bir boqiylik siri, taqdirga tengligi bilan baholanadi. Mana shu bizlarning hammamiz uchun Farishtamiz Mastura tomonidan e’tirof etilgan adolatli bahsdir. Hammaning yashashi har xilki, boqiy on bo’yicha ya’ni o’tayotgan eng kam miqdordagi vaqt oqimi bo’ylab Ruhshoda elektron va to’lqinsifatlar hamda Payg’ambar Shohid yashaydilar, kun bo’yicha odam ya’ni o’zim Bobirmirzo yashayman. Lahzalar va yillar bo’yicha bir lahza hayot kechirib boshqa yilga sakrab tirikchiligini qiladigan bu – insonlar ya’ni orlilar. Endi. Demakki, shu biz xayki. Endi. 329. Dorilarni surunkasiga berish hali ham davom etayapti. Kuniga 3 ta Galaperedol va yana 2 ta boshni qonini tez aylantiradigan odamning dorilarini qabul qilayapman. Ba’zi kunlar uyqu dori va Sikladol ichaman. Kecha kechqurun Galoperedollardan ko’zim orqaga, teppaga ketaverib tirishganidan Sikladol va uyqu dorilarni qo’shimchasiga qabul qildim. Ko’zlarim tirishganlarida ya’ni orqaga ketaverishi davomiyligi bo’laverganida o’zimning ahvolim tanglashgani juda malol keladi. Go’yoki o’zimni chindan ham yo’qotib, ichimdagilarga mag’lub bo’lib, ularga topshirib qo’yganga o’xshayman. Bir ko’zimni yostig’im bilan qattiqroq bosib, ko’zlarimni shu tarzda o’ynashiga, orqaga tirishishiga yo’l qo’ymaslikka harakat qilaman. Gaplar esa ichimdan to’xtamaydiki, barcha gaplarning egalari insonlar bo’lgani boisidan meni yumib tashlab, gapirishimga yo’l qo’ymasdan o’zlari gapirtirayotgan bo’lib qolishlarini bilishganlari zahotiyoq meni ag’dar-to’ntar qilishga say-harakat bog’lashadi. Insonlarning o’zlari bildirib aytishadiki: nima buning ya’ni Bobirmirzoning harakat zo’riqishiga xos chiqargan gaplari bilan bizlar ya’ni uydagilari o’zgarib, aytganiga xos rasm-rusmlar bilan harakatlanishlari ya’ni turib berishlari kerak deb hisoblab meni hech qancha gapiraolmaydiganlar safiga qo’shib belgilashganliklari aniqdir. Bilmadim so’z boyligim yoki esim torayganligi bo’lsa kerakki, gaplarim siniq to’g’ri chiziqlarga (shu aynan hayot barobarida vaqt o’tish lahzalari ma’nosidaligi bo’lib) o’xshab takrorlanishi ichimdagilar tomonidan har qaysi boshqa gaplarimdagi so’zlardan, bo’laklardan olib uyushtirilib qo’yilgani bo’lgan bo’lsa kerak. O’zim-ku hali beri insonlarga o’xshab bir-ikki og’iz gaplar, umuman og’iz gap bo’laklari bilan vaqtda, yillar bo’ylab lahzalardan, siniq to’g’ri chiziqlardan sakramayman yoki jo’natilmasligimga ishonaman, zero menga ko’pincha gap chiziqlari oralab o’xshash hodisaviylik qayta takrorlanishi esim bo’yicha shu hodisaviyliklar, voqealar bo’lib o’tganligiga shubhamni uyg’otib qo’yadi. Ha, o’zimni egallayaptilar va menga chiqarmoqchilar barcha ichimda turgan muttahamlarim. Ko’zim tirishganda xayollarim parokanda bo’ladi, bir joyda tinch yotaolmayman va bo’q bilan, darajalar bilan bog’liq masalalar har yoqdagi ichimdagilar tomonlama yo’naltirilavergani bo’lgan haqiqatdir. Ko’pincha ko’zim ketganda, tirishganda gapirayotgan gaplarimni hayotiyligini ichimdagilar tomonidan tashqi vakillik asosida darrov ko’rsatishlarini bilaman, shunda o’zimning vaznim sifatida o’zimni, o’zim sifatida hayotga qatnashuvchanligimni oldirib, yo’qotib qo’yayotganimni sezib qolib, chindan ham Ruhshoda sifatida orqada qolib bo’lib borayotganimni his etaman ba’zidaki. Faqatgina o’zimning hali beri Ruhshodamasligimga ishonchim bu – Ibrohimning 4 yillik tug’ilgan kuni, bizning kundalikda nolinchi kunni kutib turishim. O’zimni yoki meni oldindan bilsalar, men qoloqlikka, Ruhshoda bo’lmasada, jonning o’zi sifatidalikka ravona bo’lamanmi, ha. Nazarimda o’zimning shunchalik o’sgan darajam, martabam va shon-sharafimni kecha burun Ruhning aytishiga qaraganda tekshir-tekshirlardan so’ng: tamom, bundan buyog’i hech narsasi yo’q, - deb boshqalarga bildirib yuborib, meni oddiynamoligimga muyassar qilganligining o’zi hali beri darajam bo’yicha yengilishim kerakligini bildirmaydi. Negaki faqatgina o’tayotgan kunlar daraja-parajaga qarab turmasdan 0-kunga qolganda hammasini aniq qilib qo’yadiki, bu – bizga xoslik taqdir chizig’ining o’z maromida, kelingki yana bir bor, bir to’g’ri chiziqda o’z ma’no-mazmuniga ko’ra ishlashi. Vaqt hammaning o’z murod-maqsadi, taqdiriga ya’ni umrining oxiriga o’zidagi umr bo’ylab oldindan, tug’ilmasidan belgilangan rejasi va sabog’i bo’yicha yetkazishi bilan hammasi ahamiyatga molik. Bo’q yepsanlar demoqchimisan bizga, - deb bildirishdi ichimdagilar. Agar chinakamdan meni avvalroqdan urib yiqitaman, tushiraman ya’ni parallel din tomoniga qoloqlashtirishga o’tkazaman deb hisoblayotgan bo’lsalar shu aytgan gaplari to’g’ri bo’lsa ne ajabki haqsan. (tugatishdi). Zero ichimdagilarning o’zlarining hozir mana, xayolimga keltirishlari bo’layaptiki: haqiqatan ham hech birimiz shuncha aholi bo’yicha hali beri bunga shohidlik qilmay qo’ymaganmiz ya’ni hali hech bir aholi guruhi yoki inson qiyofasidagi orli vakili, vakilasi o’z muddatidan avval halok bo’lmay kelayotir, balkim ya’ni ur’guli shu tarzida arvohlar va jonning o’zidangina iborat qorichaliklarga o’z belgilangan paytidan oldin o’taolmay, aniqrog’i o’tkazilaolinmay, tegishli bo’layozilmay kelganlar.