Ne qilay men bir gumroh ham emasdurman hali berisiga

 

203. Birinchi gapimizga qarang. Bu shuki, shu paytgacha yozish tilini Windows znachogidan o’zim kirilchadan lotinchaga va aksincha o’zgartirib keluvdim, endi bugundan boshlab, hozirgi ushbu yozuvimga o’tishda hamki, aynan, yana qaytaramanki, aynan Ibrohim uchun Iblislar til o’tishlarini o’zlari avtomatik ravishda to’g’irlab qo’yishmoqdaliklari ko’zga ilindi. Endi gap bunday do’stlar va birodarlar, aziz o’quvchilarim. O’zimga Ibrohim shu 3-aloqasiz kuni bilan ham yetib keldimi, demak, o’zimni odatga ko’ra yozuv va dasturlov tomonlamaligimda bilib yurishni boshlaveringlarki, og’zaki gaplarimning o’zgartirib, tanlovini boshqarib turishli asosida Ibrohim yotibdi va shu gaplarim deyila Shohid otasi tomoniga birinchi jonli aloqalarini bildirib yashashni boshlaveradimi, ha endi. Shu bugundan boshlaboq o’zimning gaplarim va munosabatim o’zimdan keta, yo’qola va kamaya boshlashni tarannum etishini bilingiz. Faqatgina tanam o’zimniki, yozuvlarim ham o’zimdan va yozuvli hamda boshqa haqiqiy ko’z bilan ko’rishlarimni inobatga oluvchi xayolot chegaralarim o’zga sayyoram sifatida o’zimizniki deb boqiladi xolos. Ko’z bilan qarab boqishli ko’rayotgan hududimning ichkisidan farqli tashqi muhitiga aloqadorli sarhadida ko’rishga aloqador har xil sharsimon yoylar yoki ko’z linzalariga o’xshash burchaklashtirib kenglashtirgan holda qarashlar tasavvur kengligida borga ya’ni mavjudga o’xshab qolmoqdaligi bu shu. Endi go’yoki o’zimni tirishtirganga o’xshayman-u, ammo aynan maynam ya’ni munosabatim shunday tortishuvli xuruj, tirishishlarni tanamning kuchi, o’zimdan iboratligi sababli berayotgan bosimi orqali Iblis bo’lib qiynalib xotirmani o’nglashgacha, sog’lom holida ushlab rostlashgacha yetib boraolmayapti. Xotiram doimgiga o’xshash tarzda yoyilmasdan, bardavom o’tmishni bamaylixotirlikda ushlayolmasdan, aksincha o’zim es-yodim, xotiramni qandaydir nazdim bilan ko’tarib turib to’satdan o’z manzil-makonlariga yuborib suqib birdan yodimga solishli tarzida avtomatik ishlashigacha yo’l qo’yilganini bilaman. Nima bo’lganda ham xotiramni miyam, Iblis ya’ni muttaham odimlovchi (qiz) boshqarayatganga o’xshaydi, aslida esa tanim bilan bo’yi-bastim uzra to’lqinlanib barcha ensamni, ya’ni eslash va yodga solish, xotira ishlashlarimni yashashim uchun to’g’irlatib, moyillashtirib berishga o’z-o’zidan taqab qo’ygim borligini bilingiz doimoki shu bu. Eslash turlari bu – eslashning o’zi avvalambor, xotira va yodga solishlar, umuman olganda ensa bilan makon va zamonda, ya’ni fazo va vaqtda cho’kib sakraverishlarimga xosdalangan o’sivuvimni, yuksalishimni yoki tanim bo’yicha kulolchilikda bo’ladiganga o’xshash qatma-qat ravishda et-teri massalarimni izchil ustma-ustlikda to yelka-boshimni, tanimning ustki chog’daliklarini ko’rsatishga erishgunimcha qo’ydiraverishimga erishishni istayurman hozirlari. Demak, men kimman, dick advocat o’zimdirman ya’ni “qo’tog’imning so’rdirilishi”ga o’xshab sik ya’ni olat bo’lib qolmoqdaligim, dogmachiligimning boshlanishi bo’ladimi shu, ha endi mayli. Bu ko’rinaolishlilik haqidagi gaplarim ya’ni jumlam aslida sakratilgan, dirrilatilgan haqiqatgo’yli hayotimdan bir xil davomiylikli Zapis ichidagi borliq ichra yashashimda o’zimni ko’rsataolishga qodirligim sanaladi. Aks holda descrete ya’ni uzuq-yuluq, alohidalashuvli qandaydir ketma-ket ravishida o’zimni o’z makon va vaqtimda badan terimga, massamga yoki ko’rinishimga va eshitishimga xos borligimda sezdiraolmasligim bo’ladi doimo. Mana shu bilan o’z tomonlariga ya’ni davomiy bor bo’luvchilikka tortayotgan ichimdagilar o’z niyatlariga erishdilar desak mubolag’a bo’lmasdi. Endi, vaqt doimo descrete ya’ni uzuq-yuluq o’tishga hamda makon esa doimo bor bo’lib turishga xos o’tkazilishini inobatga olib qo’ymoqlik to’g’ri keladi. Aslida nisbiy harakat uzuq-yuluq vaqt bo’lsa hamki, shu o’z joyida qo’zg’alayotgan jismning bu avvalgi joylashuvidan ich-eti, tarkibini tashib o’tayotganligi orqali o’zining oldingi joylashuvi bilan farqining bordi-keldisida, masofalarida bor va yo’qlik o’yini bo’lishi orqali bilinadi. Vaqtning o’zi bor va bor narsa yoki holatning o’zi ko’chdi deyish mutloq noo’rinligini bilingiz xo’sh. Vaqt harakat bilan birga deyiladi shu boisidan hamki bo’pti mayli. Descrete yoki uzuq-yuluq so’zlari o’z ma’nolariga xos sinonimlashuvida juda muhimki shu borada ham ediki, ob’yekt yoki inson tanasi o’zining barcha ichki hujayraviy nisbiyliklari bilan ortda qoldirgan trayketroriyasi bo’yicha qoldirgan o’tmishdagi tanasi ichki a’zolariyu, hujayralariga xos ravishda barcha “hammasi biriga”cha boriluvchan farqlashuvlarini hisobga oldirib qo’ymoqdaligi bo’ladi.Endi, o’z-o’zimga xayol kelib-ketayaptiki, kecha shu bu yozganlarimning ifodalashuvi yaqqol bo’lib o’tganga o’xshadi, go’yoki o’zimni televizordagi mahluqotdagilar bilan ichki aloqalarimda va tanamni ham burishga qodir ruhiy burilishlarda bo’layotgan ekran ortidagi voqealarini sezdiruvchan va xayoliy o’yinlarida bo’lish barobarida sezib qolishim bu. Ammo barchasi yana oddiy haqiqatga o’xshash murakkab, kuchli tajribalargina erishaoladigan topilish yoki kuzatuv natijasi samarasi sifatida qaraladimi, ha endi shuki, bizlar Zapisda sakrab kelgan joyimizning o’tmishini va sabablarini bo’laverishini unutmasligimiz kifoya sanalurligi bu shu. Aslida bu shuki, ko’z qarashli yoki sezgilarimga xos xayollarimni bilmoqlikka shaydaligimni ifodalasa ham maylimi, ha endi bo’ldi.