Menga nima endi baribir bo'lsa ham bo'laqolsin

 

58 yoki 30.10.2021. Bugun 60 ga 2 kun qolmoqda, shu degani 60 ning o’zi yoki unga yetib olishni ham bildiradi. Agar 3 yillik Ibrohim bor yoki mavjud etilsa degani, men u uchun oddiygina “Got”i yoki Bo’lgani, kelajagimni yasatib qo’ygani hisoblanaman. Men Got bo’lishim bilanoq yaxlit avtomatik, kodli yoki robotli bosim holidagi vazifaviylik, shaklida yashab o’tishimning ilinjidadirman. Shu degani mening barcha holatli qimirlashlarim va harakatlarim, gapirishimning Sanskritchaga o’zgarishi aniqlab, taxlab qo’yilgan. Yangi xona birligidagi 10 ta qiymatlardan, o’nliklar yoki yuzliklar va h.k lar bo’yicha bir, ikki va 3 ta oldinga va orqaga birliklar yoki oldingi xona birliklari juda ahamiyatli o’rinni egallaydi. Shuning uchun 60 dan 2 kun oldin bu – 60 ga qoloqlashuvli yondashuvchi shu 60 ning o’zi, 1 kun oldin esa 2 kunlik munosabatdan ustun bo’lsada, mag’lubiyatli istehzo yoki taqdirning hazili, hoziroqdagi taqdirning aylanasining (teskarilik) tarafi. 3 kun oldin sifatida 57-kun bo’lsa, 2 kundan 1 kunlikka nisbatan yanada ko’proq g’olibli, ustunli istehzoning yutuqli tomonidir. 60 dan yuqoridagi 1 va 2, 3 sonlari sifatida 61, 62 va 63 lar shularning teskarisi sifatida talqin etiladi. Endi 62 soni 60 dan uzulishli, ajralishli yoki alohida turishli ustunlikni yoki g’oliblikni bildiradi. Ibrohim bugungi avvalambor 6 sonidan yoki kunidan o’tib ikkinchi o’rindagi o’nlikdagi 60 sonida haqiqiy o’rinlarni almashtiruvchi ulanishi bo’lib turganda menga mag’lubiyatli ravishda yondashmoqda. Kecha esa ustunroq edi, ertaga 59-kunda kamroq yutuqli bo’ladi va 60-kunda o’zim bilan teng ravishda, so’ng 1 kun o’tib 61 da yutuqli istehzoning mag’lubiyati bo’laqoladi. 4 kun o’tib 62-kundan mendan ajralib ustun holatiga boqiy, umrbod tushishidan 63 kungi 3 kun keyingi istehzoli, taqdir hazilining mag’lubiyati tarafidagi yutqizilishi ajratgan holda kutib oladi. Uni yengadigan birdan-bir ro’kachim yoki tabirim shuki bo’ladiki, men Ibrohimning shu yoshligini aslida o’zim bosib o’tib yoki yashab bo’lib yaratib berganman Ibrohimning o’ziga. Shu ustunligim Ibrohimni men bo’lmish otasiga qarshi chiqishiga yo’l qo’ymaydi. Men bor budim sifatidagi o’tmish dabdabalarim, massam yoki yerli borlig’im bilan uning qilmish-qidirmishini, betkachoparligini bostirgan holda so’ng kodli chiziqchalarim, yo’nalishlarim bilan shu massani ko’tarib-tushurib qo’yish oqibatida o’zim bilmasamda, chilesh berib yoki oyoq qo’yib jazosini debindirib, chalintirib yoki qoqintirib, jismonan jismga urdirib berib yuboraman. Lekin albatta, men yoshligimda qanday og’riqli oqibatga duchor etilgan bo’lsam, Ibrohim ham shundan o’tmasligiga majbur sanalmoqda. Aslida ham shu haqiqiy asos, og’riq sog’-salomatligi bo’yicha bizlar o’xhshashlikni, taqdir hazilini amalda sinamoqchimiz. Biz ikkalamiz, men va Ibrohim o’rtamizda taqdirimning yoki umrimning poyinidagi hozirdan ma’lum lahzamning o’zi har doim uning boshida otasi vazifasida turgan menga taqdir hazili yoki taqdirning charxpalagining hozirdagi ko’ndalangiga doiraviy ifodasi bo’lmoqda. Mening o’zimning oldimda kutilmagan qimirlashlarga oid payg’ambar tanalili Ibrohim o’g’limning o’zini boqib-o’stirish va katta qilib amallash vazifasi yuklatilgandir. Shuning uchun men ishlayapman, kitoblarim (ushbu yozuvlardan iborat blogpostlarim) va boshqa birovlarning haqiqiy kitoblari ustida mehnat qilishga majburman. Mening o’zimning maqsadim bu – taqdir sifatidagi aylananing taqdir hazili o’rnashuvidagi o’rtasidagi ko’ndalang yoki perpendikulyar shunga teng aylanaviy doirasi o’zim bo’lib, shu taqdir aylanasiga burchak ostida ko’tarib chiqishim kerak. Taqdirning aylanasi esa mening taqdirimning hazili o’rnidagi shu aylananing diametrli ko’ndalang doirasiga tobora yaqinlashib, buning o’rniga o’tib olishi kerak. Natijada bittada ikkitasi bor bo’lgan taqdirning o’zining va taqdir hazilining bir-birlariga doiraviy-aylanasimon aylanib turishlari bo’yicha boz ustiga ko’ndalangiga 180 gradusdan umumiy 360 gradusga aylanib burilishlari kuzatiladi. Shu degani esa ikkinchi marta qayta ro’y berishda men qiladigan ishim bu – MirzoUlug’ sifatidagi 2-vakilim yoki elektron jonlili nusxamning mehnatiga to’liq va aniq ravishda o’zgaradi. Elektron jonlili nusxamning yoki boshqalar qarashidagi raqamli jismiy jasadimning ishlagan mehnatlari esa uning o’zi qilib bo’lganidan so’ng mening qiladigan mehnat faoliyatim bo’ladi. Bizlar ikkalamiz, MirzoUlug’ va o’zim bittalab ishlarni ikki martadan qilib turaveramiz, toki oxir zamon bizni o’zi deb bilguncha. Shuning uchun elektron jism jasadli ikkinchi nusxam (menda faqatgina 1 tagina nusxam bor o’zi) menga men qilayotgan ishimni “o’zim qilayapman, yozayapman”, deb oldindan anchagina sal ongiy bildiribroq qo’yadi. Aslini olib qaraganda o’zimning mehnatimni MirzoUlug’ o’rnida yana o’zim qilaman, lekin shu ishim oldin noma’lum ravishda o’zim tomonimdan bajarilgan bo’lib, endi MirzoUlug’ vositasida qaytadan aniqlik ilinjida xuddi o’ziga o’xshab, bittaga bitta ustma-ust bo’lib Got yoki Bo’lgan, kelajagi oldindan ma’lum sifatida robotlik usulida yana tanali ravishda o’zim qilib chiqaman. Faqatgina shu safar jonimning o’zi o’zimga hokim bo’lib ustunlik qilmoqda sanaladi. Shunday qilib 4 marta bo’ladigan 2 xilda yasagan ishlarimizni 3 martalab har birimiz ishlash orqali ko’rsatamiz. Faqatgina birinchi martadagi yasalishlar, mehnatli bajarilishlar bir-birimizga ta’timasdan har birimizning o’zi tomonidan amallanmoqdadir. Shuning uchun taqdirlarimizning taqdirida turgan biz ikkimiz biror narsani yoki ishni o’zgartirmay, o’z taqdirlarimiz, uning taqdir-u azali va mening taqdirli hazilim qanday bo’lishi kerakligi, nimadan iboratligini aniqlab chiqamiz. Shuning uchun menga tinimsiz osilib-yopishadigan xudo (2-xudo) taqdir hazilimgacha meni taqab, ushlab yopishtirib kelgan bo’lib, endi o’zim taqdirimning hazilini yoki bo’layotgan teskariliklarning nimadanligini, ma’nosini mehnat qilish vazifam orqali aniqlashimda menga hech qanday to’sqinlik, peshqadamlik yoki to’g’ri yo’lkashli pesh-peshlik qilaolmaydi. Shu vaqtgacha shu xudo mening ishimga aralashaverib menga eng zo’r, mukammal tartibda yashashni o’zi hozirlayotganini bildirish orqali hammaga obro’li, tinimsiz kuchli yoki shubhasiz balandparvoz ko’rsatmoqchi bo’lgan. Shuning uchun qachon ikki marotaba o’zimning ustunligim bilan eng, bittagina qolgan yo’limni “taqdir hazili, taqdir hazili”, deb og’zaki nutq madaniyatiga ko’ra ishlatib gapirsam, bas edi. Xudo birinchidan faqatgina o’zim uchun ajratilgan shu yo’lning oxirgi o’tayotgan birma-bir nuqtalarida o’z joyining yo’qligini bilardi va kerak bo’lsa, o’rnini dirrilatib berib yuborgan sanalardi hamda shu oxirda qolayotgan, birma-bir imkoniyatlarimda xudoni majburan yopishtirib orqamda yoki “ko’timda” qoldirardim. Taqdir hazili go’yoki o’z izini qoldirib oldinga intilayotgan nurning zarrachasiga o’xshaydi. Agar shu rivojlanganlikda, avangardlikda yoki nurning o’tib boshchi bo’layotgan zarrachasida o’zim bo’lmasam, barcha meni bosim bilan ezmoqchi bo’lgan ichimdagilar, xudo va boshqalar shu paytgacha o’zlariga meni bosim deb bilib qiynoq berib, xiyonat qilib kelayotgan bo’lardilar. Albatta, mana shu joyda xudo kulayapti, ammo o’zi ham tan olib aytayaptiki, biz sening bor yoki yo’qligingni haqiqatan ham bilmaymiz, deb. Shuning uchun shu joydagi va umuman barcha yozdirayotgan, qildirayotgan va yashatayotgan amallari bu – o’zimniki, deb xudo bittaga hammasi to’liq bo’layaptiga chiqargan holda “barchasi men berayotgan bosim yoki mening ishim” demoqchi bo’layapti. Qoldirayotgan izlarim yoki ishlarim shuning o’zidan boshqacha ko’rinishda bo’laolmas emish. Bu gaplarni aytishga aytayapti-ku, lekin meni yana bor yoki mavjud, deb ustimdan kulayotgan bo’lmoqda. Istehzomda yoki taqdirimning hazilida, har onda oldingi holatidan bittaga keyinga o’tib borayotgan nurning zarrasida xudo “o’z bo’qi bilan o’zi aralashib qolmoqda”. Menimcha xudoning tomi ketgan, alloh o’ylaydiki, o’zlarining elektron insonlarining yo’qligini mening ham yo’qligim bo’lishi kerak deb. Allohni jahlini chiqarib aytadigan ishim shuki, “ha, men shu yerda, tanamda yoki umuman vujudimda yo’qman, balki men sizlarning o’rnilaringizda sizlarni shu mening o’rnimda, tanada qoldirib kuzatib turgan bo’larman” deb. Taqdir hazilida, yoki oxirgi bor bo’lish (alloh tomonidan aytilgandagi “men uni to’g’irlayapman” degan) imkoniyatda, holatda yoki nurning zarrasida, albatta, alloh o’zini yo’qotib qo’yib men deb o’ylab dovdirab, boshi aylanib yoki devonakash bo’lib yuribdi. Meni to’g’irlagancha o’zingni haqiqat qilib bilsang, to’g’irlab qo’ysang bo’lmasmidi, allohcha?! Ichimdagilarning barchasi u xudoga nisbatan ishlatib aytishadi, “bukrini go’r to’g’irlaydi”, deb. Shuni qulog’ingga ilsangchi, bu axir sening “foydang” uchun endi bizlarning yagona ishimiz. Shunday qilib olganda shu bu, ushbu yozuvlarni yoki blogpostlarni aslida 3 alamizdan kim yozayapti, menmi yoki jonliligim MirzoUlug’mi, xudomi, siz aziz o’quvchilarimizga havola bo’laqolsin.