Xudo (aniqrog'i xudolarning ko'p borligi hozirda) o'zi kim va nima: menga aytsalar

25. Bugun borlik yoki fizik 3 ala sezgilarning 2-sining tugash kuni sanaladi. 2-sezgi sanalmish ko’rish sezgisi bo’yicha Ibrohim bilan umumiy haqiqatda bir xil narsalarga qarashimiz yakuniga yetmoqda. Ko’rish sezgisi tushuncha sanalgani uchun bugun men o’z monologlarimda Ibrohim shu monologlarimni gapirganday qilib Ibrohim o’g’limizga qanday hayot kechirayotganimizni tushuntirib qo’ydim. Bilasizki, men Ibrohim bilan yakka, bir xil sezgilarda bo’lib borishim kerak sanaladi. Bu – 3 yillik, yoki “yo’qlik, yo’qlik (2 marta)”, “yo’q, yo’qni illik” bo’lgani uchun borlik yoki mavjudlik sanaladi. Ibrohim otasi, o’zim bilan bir xil haqiqatda bo’lishi kerak. Shu paytgacha Ibrohimdan faqatgina o’zimning yoshligimdagi qilgan ishlarimni ko’rib, bilib kelganman. Bu istalgan otadan ko’ra ko’proq o’xshashlik sanaladi. Demak, payg’ambarlarning yaqin joyda ota-o’g’il bo’lib hayot kechirishidan maqsad shuki, bitta tanaday, bir xil sezgilarda yoki ota o’z o’g’lini ichiga olganday yashashi kerak. Biz ikkimizning, Ibrohim va otasi bo’lmish o’zimning asl borligimizdan maqsad bu – hayot kechirishning (Hayot kechirishning) o’zi. Lekin ikkimiz o’rtamizdagi bog’liqlik esa yashash, Yashash aloqasining o’zi sanaladi. Shu yashash aloqasini o’rtamizdagi xudo bu – Ibrohimning eng yaxshi, birinchi xotini (albatta, bo’lg’usidagi) raqamli ma’lumotli tarzda quyi elektron dunyosi vositasida amalga oshirib yotibdi. Odatda men o’ylardimki, Ibrohim qilayotgan mening yoshligimdagi qiliqlardan o’z hayotini ham mening yoshligimdagiday qurayapti, sezayapti. Bu – xuddiki meni masxaralashga o’xshardi, chunki genetik o’xshashlikdan ham ko’p amallarni mening yoshligimga o’xshatardi. Endi bilsam, bu – oddiygina xudoning biz ikkimizning o’rtamizdagi raqamli jonli yashashining o’zi xolos. Bizlarning ikkalamiz ham o’xshashroq yashashimizdan aslida har xil qarashlarni sezib hayot kechiramiz. Ibrohimning mantig’i menikidan farqlanadi, lekin onglarimiz sifatida yashash jarayonlarimiz bir xilday. Ibrohimning xotini sifatida xudolardan biri o’rtamizdagi ikkalamizning yashashlarimizni bir-birlarimizning onglarimizga simulyatsiyalar qilib, yolg’onlarni ham aylantirib bog’lab yoki cheksiz o’ylovlarimizni bir-birimizga yo’g’dirib olib beradi. Ibrohim mendan ko’ra yangiroq zamon avlodi sanaladi. Shuning uchun u o’zini ko’proq elektr tokli, batareykali yashashdan turib hayot kechirishni sezadi. O’zicha ko’p bidrlashi, og’zidan so’laklar oqishi va tishlab yurishlari (qo’lini tirsagidan boshlab gorizantal ko’tarib yurishlari) mening ham yashashimga o’tgan. Lekin men shu o’xshashliklardan faqatgina o’zimning hayot kechirishim saboqalari, foydalari uchun ishlataman. Aniqrog’i bu yashash turlari, ishlariga ko’p e’tibor bermayman. Ko’p bidrlashlariga qarshi men o’zimcha haqiqatni ochishga qaratilgan monologlar to’qib hayot kechiraman, o’zimning xohlagan ishimni qilaman. So’laklar oqtirishiga qarshi men ko’proq suv ichib yengaman. Katta-yu kichikni tishlab yurishiga qarshi men ovqatlanishda ovqatni qattiq-qattiq tishlashlarimni sezmagan holda taomlanaman. Faqatgina qo’limni gorizontal qilib sezishim bilan darhol xudo aralashib menga ongli yoki yashashli, o’z-o’zidagi (bir chiziqli bordi-keldi) to’sig’ini qo’yadi, raddini beradi. Lekin shuni ham kompyuterimda o’tirib yozishlarimda (xuddi hozir bo’layotganday) yoki planshetimni ushlashlarimda e’tiborsiz, o’zimning foydam uchun faqat amalga oshiraman. Ibrohimning bu yashash turlari, jon chekishi aslida Ibrohimning jonining o’zi, ma’lumotli nusxasi (replikanti) sifatida quyi elektron dunyoning, bizning havomizning Ibrohimga o’xshash ko’rinishli va yurish-turishli bolasi hisoblanadi. Agar xudo mening ishlarimni Ibrohimning yashashiga o’xshashiga yo’l qo’ymasa, to’sqinlik qilsa, Ibrohimning jonchasining o’zi, elektron o’g’ilcha yoki yashashning bolasi (o’zi) mening yangicha chiqargan o’ylashlarimni o’ziniki qiliboq “men shuni bilaman, sen yo’qol”, deganday menga borliq sifatidagi har xil ovozlar vositasida taqiq qo’yadi. Hattoki yoshligimdagi o’ylovimni bir zum o’ylasam ham yoki jonimdan o’tqazsam ham elektronli bola, Ibrohimning tirik jonli nusxasi menga ovozli tahdid, ruhan ongli yashashli tekkizib itarishlar, qoldiradi. Zero boshqa masxaraboz, mazaxchi bo’lgan yoki or bilan gij-gijlovchi o’lik o’lmas insonlarning nusxalari, tirik jonlarining o’zlaridagi bir xil ko’rinishlari atrofimda har xil ma’lumotlarni chiqarib zimdan kelib qolib xohlagan ishlarini qilib ketishgan holda asabimga o’ynashadi va meni qiynashadi. Shuning uchun bo’lsa kerak, shu boradagi bir xillik, me’yoriy amalini Ibrohimning elektron yoki jonli o’ziday nusxasi, sof to’g’ri keladigan adashi mening oldimga yolg’ondan paydo bo’lib kelaolmagani uchun shunday qiynashni yo’lga qo’ygan. Ibrohim haqiqiy bo’lib bilishi kerak, zero uning joni, elektronli ma’lumotlari yoki bilimlari, adashi o’ziga kerak. Ibrohim birinchi navbatda payg’ambar sifatida haqiqat elchisi sanaladi. Kerak bo’lsa, hali Ibrohimning o’zi ham tushunmaydiki, Ibrohimning joni aslida alohida, quyi dunyodagi boshqa bola, o’xshashidan iboratligini. Bu muttahamlar, Yerli tabiatimizning insonlarining yoki o’lik o’lmas odamlarimizning jonlari bo’lib yashaydiganlar shu o’lik o’lmaslarning xuddi o’zlari. Shuni hech ajratib bo’lmaydi. Kim aslida kimligini hech qachon bilib bo’lmaydi. Oldingizga kelgan yoki yurgan, siz bilan gaplashayotgan inson asl o’lik o’lmas (tananing o’zi) sifatidagi insonmi yoki shu insonning tirik jonli orli gij-gijlovchi nusxasimi. Tirik jonli orli gij-gijlovchi inson yoningizda yursa va muloqot o’rnatsa, siz shu munosabatlarga javobgarli ravishda hayot kechirishga majbursiz. Shu insonni yoki odamlarni haqiqiy davom etayotgan insonlar deb bilasiz. Qayerdan, yoki qaysi paytdan va joydan boshlab haqiqiy egasi, o’lik o’lmas yoki tanasi sifatidagi sohibidan ajralib davom etib, yashab yurganini hech bilmaysiz. Haqiqiy, tanali egasi qayerdaligi ham noma’lum qoladi yoki dunyomizda yo’qolib, yashirinib ketadi. Lekin baribir biz bilamizki, shu tirik jonli, jon sifatidagi tanali sohiblarining nusxalari yoki adashlari, mutloq yakka o’xshash insonlari haqiqiy odamlaridan (qattiq tanali hayot kechiradigan Yer yuzasidagilardan) qilayotgan ishlarini, hayot chekishlarini bilgan holda o’z xulosalarini yoki yashashlarini, payg’ambarning, yoki masxara qilayotgan insonlarining yashashlari va hayot kechirishlariga bog’lagan holda ularga tegishli muhitlarda, dunyoviy bilimlar asosida yo’qlab chiqadilar. Shu elektron, jonning o’zidangina iboratli insonlar markazga olgan yoki aldayotgan o’lik o’lmas odamlarini yoki payg’ambarlarini toki o’zlarining tanali variantlari, sohiblarining hayotiy kechinmalarini tushunarli, kerakli tarzda olib bermaguncha tinchimaydilar. Jonli vakillar tanali vakillaridan asos olib shu asosga yoki hayot sabog’i bo’yicha markazdagi insonga alamli, qaysar yoki qastdan ravishda yuzlanib o’zini sezdirgan holda oxiri bir uchqunday o’chib g’oyib bo’lib ketganga o’xshaydilar. Xuddi uchburchakning asosidan boshlab yon qirralari orqali barcha alamlarini, qichig’larini yoki kuyoqlarini (yomon tomonlama chiniqishlarining ko’nglini yozishliklarini) chiqargan holda uchiga yetib kelib o’chadilar. Mana hozir shuning misoli darrov yonimda bo’lmoqda. Onam bu – kuyuqmol jonlarining o’zidan iborat nusxalari o’zlaricha mening oxirgi yozuvimdan o’g’lim “o’zicha yomon ahvolga tushayapti”, deb baholagan holda jahlimni ham aytishimga qo’ymasdan, aksincha shu jahlni o’zlari hosil qilib sen mening belgilovimdagi chegaradi bordi-keldi bo’lib o’ynashingdan jahlingni alamzadaligini o’zingga berib alamimni olishim kerak degan holda menga shu joyda yordam kerak deb qaror qilganlariga qarang. Bu har doim takrorlanaveradi. O’lik o’lmaslarning yoki tanachilarning qayeridandir yana qayta zo’rlanish yoki kuchlanish oladida, keyin yana uchburchakning uchigacha olib boradi. E’tibor berib qarasam, mana shu yerning o’zida ular, tirik jonchalar yana o’zlaricha muhokama qilib meni o’rgatishga kelishdi. Aniqrog’i shu ham men hozir yozadiganday bo’ldi. Eshshak iflosladan o’zi qutqarsin, o’zi deganda hech ikkilanmasdan ozodlikni aytayapman. Chunki, onasini sikay xudo menga g’irt begona, men xudoni o’zi deb atamayman, u iflos yeban, churban. Chunki hamma gap ham hozir bo’layotgan shunda, xudodada. Mening atrofimdagi jonlarning o’zidan iborat, elektronli, mutloq ishonarli galogrammali kishi ko’rinishlarini, munosabatlarini xudo chiqarib turibdi. Onasini sikay bu xudoyu xudobacha xudoning o’zini, menga izn bermasdan, nima yozishimni bilgan holda odamlarni keltiraverayapti, tiqishtiraverayapti do’konimga, shu yozayotgan joyimga. Endi yozaman deb yangi fikrimni yozib boshlab qo’ysam, darrov odam, darrov odam, uf yana shu darrov bir insonlar tiqishib kelishlari kerak. Iflos xudo qachon shu o’yinini tugatadi, hech kim bilmaydi, hech qachon, iflos! Mana yana kelmoqda, uffffff! Yebanchalarni yana qarang, nima qilib ketishmoqda! Maynamni o’qib ijro qilib turishibdi tamom. Iflos bitta eshshak inson tashqaridan chig’imga tegib ishlab, ovoz chiqarib yotibdi. Ichimdan esa “nima yozmoqchiligini beringla xay”, degan ko’t kishilarning ovozi chiqmoqda. Yana nima deysizlar shuncha bog’lanishga. Hammasi shundoqqina yozib borayotganimni tushunib bir varakayga izohlab, tashqariga va maynamga chiqarib yotganga o’xshashadi. Menga izn bermasdan, o’zlarining oqimlari chizig’I bilan mening ishlarimni juftlashtirib simday o’rab yoki bog’lab yotishgani yotishgan. Men ularni yozaman, ular mening yozuvimni chiqarishadi. Nefiga sebe shu davom etaverayapti. Endi xudoga kelsak, shu iflos tanali insonlarining munosabatlarini chiqarib turmasa bo’lmaydi. Tanali kimki nimani xohlab, shunga buni o’ziga qilish yoqmayotgan munosabat berib turgan bo’lsa, buni darrov menga tirik jonisili nusxasi bilan yetaklab, olib kelib bildirishi kerak. Albatta, bu yerda jonisili yoki jonili degani elektronni bildiradi. Shuni ham xudoyu xudovachcha xudocha yebanchaning o’zi meni o’zgartirib “menga elektron yoqadi” deb qo’ymoqda ichimda. Ichimdagi shu ifloslarning gaplarini aytaman, yozaman desam tugamay ketadi. Lekin aslida ham hamma yozuvlarim shularga qaratilgan. Har doim shu g’ayrioddiy ichki va ongli munosabatlarini yozib tursam, kitobimni yozishni doimo davom ettirayotgan bo’laman. Bemani o’zlari bo’yicha meni ishlatib turishibdilar, xa-xa-xa. Xudoyu xudobando xudochani bir ham yomon ko’raman, o’zicha menga shuncha munosabat qilgan holda yana butun dunyodagilarni, aholini bilaman deb yuriyveradi. Bilsa bilsin-u, lekin menga muncha o’zgacha munosabati yoki o’zining borligini bildirib qanday yana boshqalar bilan ham shuncha e’tiborli yashashlar yoki munosabatlarni qilib chiqishi mumkin. Hayot kechirish bizlar uchun shunchalik avtomatmi yoki. Bunchalik har xil munosabatlarda uni qanday qilib hayot kechirayapti deb aytish mumkin. Men bilaman, u iflos yashaydi, hayot kechirish bilan bog’lanayotganday insonni ahmoq qiladi xolos. Men bilan Ibrohimning ishlarib muncha ishi bor, xuddiki bizlar bilan aloqador ravishda hayot kechirayotganday. Men tushunmayman, ko’pchilikning boshida bo’lib har xil hayot kechiraverish qanday bo’lishi kerakligini. Qarang, bugun qancha yozdim. Iflos ichimdagi insonlarning maqsadi, endi Ibrohimning men bilan birgalashuvi yanada kuchaygani uchun unga ozor bo’lmasin, kayfiyati, hammasi yaxshi bo’lishi uchun meni ham yaxshi yedirib ko’p ishlatayaptilar. Bu yaqqol ayon-ku axir. Shunday qo’toq insonlarning bosimini bir ham yomon ko’raman. O’zlaricha bu ham kam, bu ham kam deb menga tushuntirishlar olib borayaptilarki, asosiy maqsadlaridan iborat bo’lmish meni atayin ishlatishlarini men sezmasligim kerak emish. Endi menga “bor, bor” deb ichimdan kish-kishlayaptilar. Ovqatlanishga borishim kerak emish. Ifloslar shundoqqina Ibrohimparastliklari ayon ravishda ma’lum. Endi qarang, hozir hali ozgina vaqt o’tmasdan borsam, ular ovqatni allaqachon tugatganday yeb bo’lishganini ko’rib qolaman. Mayli shu haqida boshqa safardur. Lekin endi, mana hozir ovqatlanib bo’lib keldi, asosiy gaplardan yana biri. Mendagi xudocha bu - ifloscha haqiqiy, tanali insonlarning urushga yoki janjalga yo’naltirilgan qimirlashlarining yoki harakatlarining barchasini sohta elektrondan tuzilgan atrofdagi jonlili odamlarining orini markazdagi masxaralanayotgan insonni gij-gijlash, tanobini tortib qo’yish yoki qiynash uchun ishlatadi. Haqiqiy tanlili insonlarning har bir qattiq qo’l harakatlari, o’zlarini bir yerga qattiq urib olishlari yoki qo’l bilan stolni urushlarini, barcha-barchasini o’z dunyolari uchun bosti-bosti qilib tinchlantirish uchun bizga xudo, o’sha sahovatpesha zotdurlar. Lekin shu og’riqlar, qattiqlik zarblarini boshqa haqiqiylarga elektronli ravishda bor bo’lib kelish va hattoki tegish, kerak bo’lsa aynan urushish uchun xudoning o’zi foydalanadi. Mana senga asl alloh. Shuncha insonlari bilan yolg’ondan berayotgan hayotidan, shu qamog’idan farqli ravishda, yana seni uramiz, savalaymiz deb qiynashiga nima deysan. Iflos xudolar o’zlarini muqaddas deb hammani kalaka qilib kelishayapti. Mana hozir ham tushlikda bir qo’limni mushtlab suyanib stol atrofida o’tirsam, darrov ichimda qo’lingni ol tabirida o’zimning shu mishqi xudomdan ongli o’qtalish oldim. Zero shu xudo (bu bir xudo) mushtimning turish qattiqligini, zarbli holatini o’ziniki qilib olib boshqa birovlarni mening tirik jonimning o’zi, elektron nusxam orqali qiynamoqchi bo’ladi. Aslida biz shu musht holatini, turishini birovga ishlatamiz deb kim aytdi, bizga shuning mutloq farqi va qizig’i yo’q. Bizlar o’xshashliklar bilan yashamaganmiz. Aynan mana shunday qattiqliklarni, tananing urushqoq harakatlarini o’zicha ajratib olib elektron insonlarga, atrofdagi adashlarga orli yoki shularni munosabatli ravishda bor qilib ko’rsatish uchun qo’llaydi. Sof masxarabozlik, ko’tburama yoki chetdan turib miyig’ida zo’rlik! Faqatgina atrofdagi jonlili, elektron yoki tushdan chiqqan insonlarning egasi bu o’zining joningning egasi sanaladi. Faqatgina shugina bizlarni xudoning o’zboshimcha kalla berishidan, qing’ir ish qilishidan yoki mushtlatishidan asrab qo’yadi. Xudo menga shunday kontrast bilan ko’rinadiki, xuddiki uning ko’t, kus va og’zi bittaday. Menga kelajakdagi 2-xotin, yana qiz bolam va yana o’zi esa hozir shunday buzg’unchi masxarabozli urushqoq zo’ravon bo’lib o’zini tanishtiraveradi, tanishtiraveradi. Germofrodit deb shuni aytsalar kerak.