Hamma narsa bashorat yoki o'z-o'zidan qilingan

 36. Raqamli dunyo yoki olam nima o’zi? Bu – hamma narsa, hodisa yoki insoniyat yo’qdan-bor, o’z-o’zidan paydo bo’lib yo’qoladigan dunyoviy olam sanaladi. Raqamlar 10 taligini bilamiz, sonlar esa cheksiz sanalishadi. Sonlar dunyo bo’ylab barcha holatni sanaydi. Raqamlar bo’lsa, shu holatlarni teng bilinadigan 10 ta toifalarga, tasniflarga yoki guruhlarga ajratadi. Sonlar cheksizligidan holatlar xohlagancha bordan-yo’qlikka erishishi mumkin sanaladi. Istalgan bir sonning o’rniga boshqa bir sonni qo’ysak, birinchi sonning holatidan asar ham qolmay yo’q bo’lib ketishi mumkin. Lekin sonning ahamiyati bois shu sonning holati yuzasidan o’tmishni keltirib chiqarishdagi, tarixning tartibini belgilashdagi yuklatilgan o’rni inson xotirasida o’ynab yoki qolgan yolg’ondan yuklanayotgan xotiralar uchun uzluksiz ravishda bor bo’lib turaveradi. Aniqroq qilib aytadigan bo’lsak, raqamli sanaladigan diniy haqiqiy dunyodan iborat olamda xotira asossiz ravishda o’zgarishini bizlar payqayolmaymiz. Hoziroqda bo’layotgan istalgan voqea va jarayonlar sababsiz yoki asosiz, aloqasiz xotiralarning izchil ketma-ketligi hisoblanadi. Ammo bizlar xotiradagi natijalar uchun undan oldingi sabablar bir xil yoki bitta vaqt chizig’i orqali rivojlanib kelayapti deb hisoblashga ishonchsiz odatlanganmiz. Raqamli yoki matematik diniy dunyoda 10 ta raqam guruhlari 2 ga bo’ldanib 5 raqami sababli almashinishadi. Bu - raqamlarni ham yanada bir-birovlari uchun noma’lum qilib qo’yishadi. Shunday bo’lishiga ham qaramasdan, raqamli dunyoda shu raqamlar qotgan yoki yagona o’tmishli, haqiqiy asosli sanalishlari shart. Raqamlarning asl vazifalari sanalmish oddiy belgilashlar, butun dunyoga tarannum etiladigan kichkina hajm olib turadigan ma’lumotlar yoki berilganlar o’rnida yo’qdan-bor, paydo bo’lish sifatida esa haqiqiy sanaladigan inson hozirog’i va o’tmishi joy oladi. O’tmish xuddiki kelajakning noma’lum holda yuklanishining ham eng yuksak ko’rinishining shaklini o’ziga mujassamlashtiradi. Bizning maqsad shudurkim, juda tezlik bilan yoki hoziroqning bilinmas o’tishiga o’xshash o’zgarishli shu diniy, haqiqiy dunyoda barcha holatni o’zimizning qulayligimizga sozlash kerak sanaladi. Shu qulaylikni ham va sozlash ishini ham bizlar o’zimizning kayfiyatimizdan kelib chiqib amalga oshiramiz. Atrofdagi barcha voqea-hodisalar bir qog’ozda yozib g’ijim qilingan matematik hisob-kitoblar, ma’lumotlar yoki raqamlar belgilaridan iborat desak bas sanaladi. Shu g’ijim qog’ozning matematikasini xohlaganchalik kayfiyatimizga aloqador ravishda o’zgartirib borishga haqqimiz, albatta, bordir. Shu o’zgaruvchan matematika bilan atrofdagi barcha holatni yo’qdan-bor sifatida almashtirib turishimiz bemalol amalga oshiriladi. Shunga tanamizning ham o’z-o’zidan harakatlanib qo’yilishini, sinovini topshirib qo’ysak bo’ladi. Barchasi o’zgarishli tez holatlardan iborat desak ham bas-u, lekin kayfiyat uchun kelajakdan ma’lum sanalgan “Bo’lganlikli”, Gotni yoki kelajakning o’tmish deb topilishini inobatga olib qo’ysak bo’lgani. Bu - raqamlarning kelajakdan kelib qotganligi yoki yagona orliligi, toshligi bois kelajakning oldindan bo’lganligi bo’yicha kutilgan yo’l sanaladi. Shu yo’l o’zgarmasligi, bo’lib o’tgan bo’lganligi uchun hech nimaga dahldor, hech kimga tegishli emas bo’lishi ham mumkin. Aksincha esa shu yo’lning baribir nazoratga muhtojligi inobatga olinib ruhnikiligi kelib chiqishi ham mumkin. Ruh aytib tursa basdir, men sening hozirog’ingda sal kelajakni bildirib yoki o’ylatib borayapman desa bas. Hoziroqdagi va o’tmishdagi barcha holat shundoqqa ham kishining o’zining kallasidan chiqib yasalayotganga o’xshab qoladi. Lekin baribir xulosani o’tmishning o’zi yuzasidan olib chiqaversak, bizlar oddiygina oldindan ma’lumlikka erishishdan ham ustun sanaladigan mantiqiy bog’lanishli hoziroqning yasalib kelishiga guvoh bo’lamiz. Balkim shu Gotda, butun dunyoning kelajak bo’yicha bo’lib tugaganligida barcha ishlar mantiqan bajarilib qolgandir. Lekin negadir o’zim shu fikrga qo’shilaman ham, qo’shilaolmayman ham. Haqiqatan ham o’zim uchun bu mantiq yoki sababli manoning yaratilishi bir ondagi juda ko’p yo’qdan-bor bo’lishlar, payg’ambar nafi bo’yicha yaratilishlar asosida to’planadigan inson xotirasining bog’lanishga xos ishlashi orqali ko’proq kuzatiladi. O’zimning et-toshim kelajak noma’lumligiga tortila borayotganda tanamning moddiyligidagi qorishmali chalkashliklilar paydo bo’lishli, yo’qdan-bor bo’lishli voqealar orqali shunday ochilib boradi. Shu paytgacha o’zim fan, ilmu-fan edim. Barcha nafli aholi sonimga yagona inson boshidagi fan bo’lib berganman. Endi bo’lsa, barcha aholi sonim bilan almashinib ularning har birini fan bilan bog’lab qo’ymoqdaman. O’zim esa ularga atalgan fanimni aylanaviy o’rab olish orqali aholi sonimdan olingan naf orqali bashoratchilik qilaman. Shu naf devonalik sifatida yo’qdan-bor bo’lishni bildirib istalgan tuzilajak holatim, istaklarim markazlashib borayotgan ko’p sonli fanli aholimga bashorat bo’lib borib tegadi. Aholim ilm-fan bilan ovoraliklarida, o’zimning ularga ko’rsatgan karomatimni bashorat sifatida qabul qilishsa, o’zim ham shu naf yoki bashorat bilan ovoralikda fanga nisbatan shu karomatimni haqiqiy mo’jiza deb qo’yaveraman. Yo’qdan-bor yoki paydo bo’lish shunda o’z ifodasini aniqlab beradi. Shuni o’zim paydo qilish desam-u, qolganlar ruhga o’xshab fan bo’yicha yashay boraverib bashoratga yo’liqish sifatida qabul qilishlari ham mumkin.